Dat is de vraag die ik ook aan jullie wil stellen.
Kan je een kind opvoeden van een klein loontje?
Of doe je een kind daar echt mee tekort, en is het beter als je wat ruimer zit (niet dat iedereen kan kiezen natuurlijk, als je je baan kwijtraakt stop je het niet ff terug.
).Moeders standpunt:van minimumloon kun je best een kind opvoeden.Zij heeft mij en mijn broer opgevoed van mijn vaders toen nog karige salaris en idd, we zijn niet tekort gekomen.. Geen vakanties naar het buitenland, maar wel naar de camping, dagjes uit, museumbezoek, sportclubs..enzovoort.
Toch denk ik dat het verstandig is om meer ' wat vet op de botten' hebben
Wat als een kind astma heeft en het niet echt gezonder wordt van een tochtig huur huis? Wat als het een talent heeft, en overal heen gereden moet worden? Of een duur muziekinstrument moet hebben.
Wat als het in het massa onderwijs niet tot zijn recht komt? En je wil niet dat het afzakt, maar ook niet dat het tussen de probleem kinderen terecht komt?
Wat vinden jullie?
quote:Geen ervaring maar wel een mening:Op donderdag 25 maart 2010 21:31 schreef Rubber_Johnny het volgende:
Ik had laatst een discussie met mijn moeder over het nemen (krijgen) van kinderen. Mijn standpunt ik neem (krijg) pas kinderen als ik en mij partner financieel wat ruimer bij zitten.
Dat is de vraag die ik ook aan jullie wil stellen.
Kan je een kind opvoeden van een klein loontje?
Of doe je een kind daar echt mee tekort, en is het beter als je wat ruimer zit (niet dat iedereen kan kiezen natuurlijk, als je je baan kwijtraakt stop je het niet ff terug.
Moeders standpunt:van minimumloon kun je best een kind opvoeden.Zij heeft mij en mijn broer opgevoed van mijn vaders toen nog karige salaris en idd, we zijn niet tekort gekomen.. Geen vakanties naar het buitenland, maar wel naar de camping, dagjes uit, museumbezoek, sportclubs..enzovoort.
Toch denk ik dat het verstandig is om meer ' wat vet op de botten' hebben
Wat als een kind astma heeft en het niet echt gezonder wordt van een tochtig huur huis? Wat als het een talent heeft, en overal heen gereden moet worden? Of een duur muziekinstrument moet hebben.
Wat als het in het massa onderwijs niet tot zijn recht komt? En je wil niet dat het afzakt, maar ook niet dat het tussen de probleem kinderen terecht komt?
Wat vinden jullie?
Als je kind astma zou krijgen en niet gezonder wordt van een tochtig huurhuis zou ik al bij voorbaat eerst voor een ander huis kijken...
Muziekinstrument is een luxe artikel...
Opleiding moet je vanaf de geboorte (of eerder) bij elkaar beginnen te sparen
Edit: om je vraag te beantwoorden: van 1 klein loontje? Geen vader? Bouw eerst een fundering voor je aanbouw...
quote:Dat zeker.Op donderdag 25 maart 2010 21:44 schreef McLaura het volgende:
Ik vind dat jij gelijk hebt. Als je het voor het kiezen hebt, kun je beter 'meer vet op de botten hebben'.
Maar doe je je kind echt te kort van een klein loontje?
quote:Natuurlijk niet, zolang je je kind voorziet in zn basisbehoeften en je best doet er iets van te maken doe je niemand te kort.Op donderdag 25 maart 2010 21:47 schreef Rubber_Johnny het volgende:
[..]
Dat zeker.
Maar doe je je kind echt te kort van een klein loontje?
Koop jij van je kleine loontje liever bier en sigaretten en een PS3 dan is het wellicht weer wat anders.
Daarnaast, een kind gaat met de tijd meer kosten maar over het algemeen groeien salarissen ook met de tijd. Iemand die nu een baby heeft en een klein loon zit over een jaar of 10 wellicht een stuk ruimer in zn salaris (mits enigszins ambities enzo.)
quote:Ik denk dat hem daar de kneep zit. Het ene kind heeft nu eenmaal meer ' basisbehoeften ' dan het andere (zie ook mijn OP)Op donderdag 25 maart 2010 21:49 schreef huuphuup het volgende:
[..]
Natuurlijk niet, zolang je je kind voorziet in zn basisbehoeften en je best doet er iets van te maken doe je niemand te kort.
Misschien is het zekerheid voor mijzelf die ik prettig vind, dat ik ook de behoeften van een wat ' ongewoner' kind financieel op zou kunnen vangen.
Dus, tsja, het zou misschien wel kunnen, maar makkelijk en ideaal vind ik het niet. Sterker nog, met meer dan 2x modaal vind ik het nog angstig duur allemaal.....ookal redden wij het prima.
quote:Nee, je doet je kind dan niet tekort. Maar voor jezelf is het makkelijker om niet van een klein loontje te hoeven leven. Steeds de eindjes aan elkaar moeten knopen brengt stress met zich mee, en dat werkt door op je kind.Op donderdag 25 maart 2010 21:47 schreef Rubber_Johnny het volgende:
[..]
Dat zeker.
Maar doe je je kind echt te kort van een klein loontje?
Weet zeker dat onze dochter er niks aan heeft overgehouden maar het legt toch wel een donkere waas over een periode wat gewoon heel leuk en mooi moet zijn.
Toen we voor een 2de gingen hadden we het weer financieel ruimer en dat is toch wel een stuk prettiger.
Zelf zouden we er dus wel voor kiezen om het finacieel wat ruimer te hebben.
Maar wij hebben het normaal gesproken niet superbreed (al is het ook niet zo dat we heel krap zitten
). Wij wonen wel in een huurhuis (dat niet tocht, heeft volgens mij niet zoveel met veel of weinig geld te maken). B. is sinds 3 maanden werkeloos, flink inkomensverlies. Dit jaar dus geen vakantie voor ons en voor de rest doen we momenteel ook zuinig aan. En mijn kinderen merken daar verder niets van, want toen we meer geld te besteden hadden werden ze ook niet mega verwend Ik ben het eigenlijk wel met je moeder eens. Ook van een minimum inkomen kun je kinderen echt wel groot krijgen, maar de vraag is, wil je dat zelf?
Het blijft je eigen keus.
Je hoort soms wel dat het voor kinderen niet leuk was als écht elk dubbeltje omgekeerd moest worden (tot het punt dat altijd tweedehands kleding moest worden dragen en ze niet op schoolreisje mee kon den e.d.). Dat zou mij ook als ouder een hele rot situatie lijken. Maar binnen de 'normale' grenzen denk ik dat een kind daar weinig van mee krijgt.
Vergeet ook niet dat kinderen krijgen vaak ook een terugloop in inkomsten betekent doordat een van de partners (al dan niet tijdelijk) veel minder gaat werken.
Wat wel een interessante website is voor meer informatie hierover is het Nibud (http://www.nibud.nl/uitgaven/kinderen/kosten-van-kinderen.html), ze geven daar een schatting van hoeveel een kind gemiddeld kost. Je kunt daar ook een geldwijzer bestellen (https://winkel.nibud.nl/pages/page.aspx?c=productdetail&aid=253).
We waren met z'n vieren thuis en mijn moeder was huisvrouw en mijn vader had maar een klein loon.
Cadeautjes alleen met sinterklaas en verjaardag en dan ook vaak zelfgemaakt (poppebedje ofzo). Zaken als een pick-up/cassetedeck waren tweedehands en dure merkkleding zat er niet in.
Ook kon paardrijden niet (wat mijn vriendinnetjes wel deden) da vond ik wel jammer.
Toch heb ik er nooit last van gehad. Ik zag wel dat het bij vriendinnen ruimer ging maar dat deerde me niet.
Het was nu eenmaal zo.
Ik kreeg liefde, kleding en eten en dat was genoeg.
De tijden zijn nu anders, dat weet ik wel, maar van de consumptiemaatschappij van tegenwoordig (waar ik net zo goed aan meedoe) worden kinderen niet beter. Dat merk ik aan mijn eigen kinderen.
Ik heb het idee dat het tegenwoordig moeilijker is voor kinderen als je als kind niet "mee kan doen" met de rest omdat het financieel voor je ouders niet mogelijk is, maar misschien zie ik dat wel verkeerd.
Wel zie ik dat kinderen (bijvoorbeeld bij mijn zoon in de klas) die minder uit te geven hebben gepest worden. De meeste ouders hebben ook meer te besteden tegenwoordig.
Ik vind het hoe dan ook geen goede ontwikkeling want an sich heb je echt geen bakken met geld nodig om kinderen gelukkig te maken.
wij hadden geen keus. een week voor ik positief teste zei tegen mijn ouders ja dat duurt nog wel 10 jaar want ik wil eerst sparen.
medicijn gebruik was de schuld bewezen door mijn medisch adviseur. maar goed wij hebben zelf niet veel geld maar redden het prima met 2 kinderen.
ze krijgen nieuwe schoenen en ondergoed en sokken maar kleding komt meestal van kledingbeurzen of afprijzingen in de winkel. wij hebben het thuis ook nooit breed gehad en ik ben toch goed terecht gekomen.
daarbij een kind opvoeden kun je zelf zo duur maken als je wil.
je kunt wel wachten tot je 10.000 euro op je rekening hebt staan maar in de toekomst kan ook van alles gebeuren wat je niet weet.
Mijn ouders hebben een tijd in de bijstand gezeten in de jaren 80. ik heb aan die tijd een betere herinnering dan aan de tijd dat ze allebei fulltime werkten. Geld is niet belangrijk, aandacht wel. dus de periode van 4 keer in de week rode kool (heel creatief, steeds anders, linksom geroerd de dag erna rechtsom
) En dat ik een kap-make-uphoofd kreeg voor Sinterklaas weet ik nú nog. Dat wilde ik zó graag!!! En ik wist toen al dat ze er hard voor hebben moeten sparen.Zat in die periode ook op muziekles. Cello speelde ik. Huurinstrument van de muziekschool. Dat kon, met steun en potjes enzo.
Muziekles kost mij nu 6 x 140 euro
Daarvoor krijgen ze (2 van mijn 3 kinderen) dan 35 weken per jaar les. Nu even niet, de muziekschool is failliet, even aankijken wat ze volgend jaar gaan doen.Kortom, meer vet is ook meer betalen, en (gratis) aandacht is wat vaak het leukste is. Denk ik.
quote:QFT.Op vrijdag 26 maart 2010 09:12 schreef debuurvrouw het volgende:
Mijn ouders hebben een tijd in de bijstand gezeten in de jaren 80. ik heb aan die tijd een betere herinnering dan aan de tijd dat ze allebei fulltime werkten. Geld is niet belangrijk, aandacht wel.
Ik heb serieus medelijden met de 5 x per week KDV kinderen en de bijbehorende ouders die hun kinderen alleen in het weekend zien.
) of babykamer van 7500 euro. Het meeste kun je gewoon van marktplaats halen, de meeste spullen daar zijn helemaal prima, er is zoveel aanbod dat de prijs er ook naar is. Sommige ouders maken er een sport van lijkt het wel...Zou niet weten waarom ik zoveel geld aan nieuw uit zou moeten geven voor zo'n korte periode.
Wat ik wel prettig vind is dat we nu nieuwe kleren kunnen betalen, kom ik iets 2de hands tegen wat ik ook leuk vind koop ik het nog net zo goed overigens.
Maar zo heb je online ook winkeltjes waar je heel goedkoop nieuwe merkkleding kan kopen, ben je net zo veel kwijt als van de zeeman.
Je moet gewoon leren wat handiger met geld om te gaan en keuzes te maken wat nou even belangrijker is.
In principe kan je van de kinderbijslag makkelijk de kinderen voor het seizoen kleden, dat is dan dus al een zorg minder.
De baby ziet het toch niet.
Ik haal ook bijna alles van marktplaats voor een prikje. Ook kleding.
. En ik heb de luxe ook eigenlijk nooit gemist. We gingen na die tijd wel mooiere reizen maken, maar of dat nou komt omdat ze het financieel ruimer hadden, of gewoon omdat wij ouder werden en daardoor de focus verlegd werd zou ik eigenlijk niet durven zeggen.Nu onderhoud ik in m'n eentje een gezin van drie op een lerarensalaris van 0,8 baan (ik werk maar 0,5; ouderschapsverlof) en dat gaat echt prima. Er is voldoende ruimte voor leuke dingen en ze komen echt niks te kort. Ik geloof ook heilig in aandacht en liefde en ze hoeven ook niet alles te hebben wat mooi is in de wereld.
Voorbeeld: Op Aruba deden ze een spelletje jaxks (of weet ik hoe je dat schrijft) en totdat ik jarig was heb ik dat spel thuis gespeeld met papierpropjes / of steentjes en een stuiterbal. Voor mijn verjaardag heb ik het toen gekregen en ik was er dolgelukkig mee. Dat spel kost misschien een paar gulden, dus dat was echt geen financiële kwestie dat ik dat niet zomaar alvast kreeg.
quote:Op vrijdag 26 maart 2010 09:30 schreef lily het volgende:
Ik heb dat ook niet KingOfMars; de neiging om veel geld uit te geven aan een babykamer ofzo.
De baby ziet het toch niet.
Ik haal ook bijna alles van marktplaats voor een prikje. Ook kleding.
Precies hetzelfde hier 
. Ik geloof niet dat er iets hier nieuw is in huis aan babyspullen. Ik heb zelfs tegen mijn broertje en schoonzus gezegd met sinterklaas toen ze een houten treintje voor mijn dochter wilden kopen, dat ze dat echt gewoon via marktplaats moesten doen. Dat spul lijdt nauwelijks en de winkelprijzen zijn echt belachelijk.Waarmee ik niet wil zeggen dat de kindjes nooit nieuwe kleren aanhebben of nooit nieuwe spullen krijgen. Maar wel als het mij zo uitkomt. En voorlopig hebben ze er toch geen notie van.
Ik spaar daar nu al voor.
quote:Precies.Op vrijdag 26 maart 2010 09:34 schreef Groofsken het volgende:
Dat spul lijdt nauwelijks en de winkelprijzen zijn echt belachelijk.
Heel Nederland ligt vol met spullen (bij de mensen thuis) en ik weiger om het weer nieuw uit de winkel te halen.
quote:dat zijn er veel hoor. ik heb stage gelopen op verschillende kinderopvangen (peuterspeelzalen, kinderdagverblijven, buitenschoolseopvang) en echt veel kinderen die gewoon 5 dagen in de week kwamen hoor.Op vrijdag 26 maart 2010 09:13 schreef KingOfMars het volgende:
[..]
QFT.
Ik heb serieus medelijden met de 5 x per week KDV kinderen en de bijbehorende ouders die hun kinderen alleen in het weekend zien.
ik zie dat mijn kinderen gelukkiger zijn dan hun nichtjes.
de ene is 11 en is bij oma opgegroeid die zat daar 60 uur in de week als het niet meer was. mama vind een duur huis en 2 auto's belangrijker dan haar kind.
papa is de sloof want die moet alles doen en achter de pijpen van haar aanrennen.
nu hebben ze een kind van 3 maanden die dus 5 dagen in de week naar het kdv gaat en het weekend bij oma gedumpt word. omdat het kind veel huilt(reflux) maar niet naar mij willen luisteren.
ik heb laatst een leuk ducky beau jurkje en vestje voor 4 euro van de kledingbeurs gehaald. niemand die ziet dat heet 2de hands is. kookwas en strijken en aandoen.
zo haal ik ook wel eens oilily, carbone, esprit, mexx, st. oliver en andere dingen voor kleine prijsjes er vanaf en dan hoef ik ook niet te stressen dat als iets vies word dat ik er zoveel geld voor neergeteld heb.
quote:Nou!Op vrijdag 26 maart 2010 09:35 schreef lily het volgende:
Kinderen worden wel steeds duurder naarmate ze ouder worden.
Ik spaar daar nu al voor.
ik ben me echt de tandjes geschrokken wat een busabonnement kost! ze kunnen goedkoper op muziekles zeg maar. 
En kleding wordt met het klimmen der maten ook duurder. Écht ik vind het vaak niet in verhouding. tussen 128 en 134 zit een cm of 5 broeklengte, maar vaak ook 5 a 10 euro.
quote:dat doen wij ook jaOp vrijdag 26 maart 2010 09:35 schreef lily het volgende:
Kinderen worden wel steeds duurder naarmate ze ouder worden.
Ik spaar daar nu al voor.
een spaarrekening voor ieder kind waar in principe straks als ze 18 zijn 10.000 per kind op moet staan. Laten we hopen en duimen dat het tegen die tijd in ieder geval voldoende is voor 1 jaar collegegeld mochten ze willen studeren
En hier ook heel veel tweedehands, de spullen die we nieuw hebben (eerste kindje dan koop je toch meer nieuw) hebben we gekregen als kraamcadeau bijvoorbeeld. Bij een tweede kindje zal onnoemlijk veel doorschuiven. Ik koop ook dan ongetwijfeld wel nieuwe kleertjes maar er schuift ook veel door.
En ik koop eigenlijk nauwelijks bij de duurdere merken. Daar zitten leuke spullen tussen hoor, absoluut! Maar nu voor mij even niet te betalen. Ik vind dat ik er best aardig in slaag om mijn kind leuk te kleden in tweedehands, wibra, zeeman en hans textiel
(maar das persoonlijk natuurlijk )[ Bericht 0% gewijzigd door huuphuup op 26-03-2010 10:25:33 ]
.quote:Volgens mij zijn er maar weinig kinderwagens van ¤ 1500,00 hoor.Op vrijdag 26 maart 2010 09:18 schreef KingOfMars het volgende:
En laat je ook gewoon niet gek maken. Je MOET helemaal geen Quinny Superzapextradeluxe van 1500 euro (echt, een kinderwagen van anderhalve mille...
En zeker geen Quinny Zapp, die kost iets van ¤ 150,00 volgens mij
Voor de eerste hebben wij wel alles nieuw gekocht, kamer, kinderwagens, kleding, speelgoed etc. Of zij daardoor gelukkiger is geworden? Nee, dat denk ik niet. Hooguit ik zelf. De jongste is ook een meisje, dus ja die herbruikt dat allemaal. Nu koop ik voor haar ook wel eens wat nieuws, qua kleding. Ze zijn beiden in een ander seizoen geboren en ik vind het ook wel leuk als zij ook eens iets aanheeft, of met iets kan spelen, dat niet van haar zus geweest is.
Tweedehands kleding kopen doe ik eigenlijk niet. Wel krijg ik af en toe iets van mijn broer wat van mijn nichtje geweest is, dat dragen ze dan wel. Maar van allebei puilen hun kledingkasten al zo uit, dat het niet echt nodig is.
Sparen doen we ook, voor beiden. Geen idee hoeveel geld daar op moet staan tegen de tijd dat ze 18 zijn en wat ze er mee gaan doen, maar ik vind het wel een prettig idee. Ik vind aan een kant geld niet belangrijk, aan de andere kant is het een zekerheid. Wij hebben ons huis vrij goedkoop gekocht, rijden allebei in een compacte auto en kunnen daardoor ook allebei part-time werken. Onze oudste hoeft hierdoor nooit naar een BSO of iets en de jongste gaat twee (korte) dagen per week naar het KDV. Ik studeer zelf nog naast m'n werk, dus dat kost ook geld. Het gaat wel prima zo, in theorie moeten we iedere maand geld overhouden, alleen dat gebeurt nooit.
quote:ik ookOp vrijdag 26 maart 2010 09:52 schreef KingOfMars het volgende:
Ik had op mijn 18e wel geweten wat ik met 10.000 euro zou doen.
we moeten het er ook nog maar eens over hebben of dat geld vrij te besteden is tegen die tijd
natuurlijk is dat min of meer vrij te besteden. 800 spijkerbroeken, nee. Een jaar naar het buitenland, prima.
quote:Wij gaan het niet vertellen tegen de kinderen dat we geld hebben gespaard, gaan ze studeren is het voor hun studie en anders voor als ze uit huis gaan.Op vrijdag 26 maart 2010 10:26 schreef huuphuup het volgende:
[..]
ik ook
we moeten het er ook nog maar eens over hebben of dat geld vrij te besteden is tegen die tijd
natuurlijk is dat min of meer vrij te besteden. 800 spijkerbroeken, nee. Een jaar naar het buitenland, prima.
Natuurlijk is het verstandig om goed voorbereid (als in financiele buffer, goed huis goede auto evt.) aan kinderen te beginnen, maar heel soms heb je het niet in de hand en zul je de tering naar de nering moeten zetten om het kaal uit te drukken.
En een aantal dingen die je noemt in de OP zijn natuurlijk gewoon puur luxe, een duur muziekinstrument bijvoorbeeld zul je niet snel nodig hebben, kun je dus voor sparen met de kinderbijslag of kindgebondenbudget net als voor de studie. Als je kindje een talent blijkt te hebben is dit vaak ook goed met het OV te doen of op de fiets, en als hij/zij echt supergoed is in iets zijn er meestal ook wel sponsors
Een opvoeding kun je zo duur maken als je wil is de kern van de boodschap
quote:oh wij gaan het ook niet op voorhand vertellen hoor, t is niet de bedoeling dat ze er naar gaan levenOp vrijdag 26 maart 2010 10:37 schreef snakelady het volgende:
[..]
Wij gaan het niet vertellen tegen de kinderen dat we geld hebben gespaard, gaan ze studeren is het voor hun studie en anders voor als ze uit huis gaan.
Maar inderdaad, gaan ze studeren dan is het geld daarvoor, willen ze eerst een jaar weg of een jaar reizen/werken dan mag het ook daarvoor gebruikt worden (ik vind dat persoonlijk ook een verrijking op zich, een jaar weg) en anders is het inderdaad een mooi startbedrag om spulletjes van te kopen of bijvoorbeeld een autootje van te kopen ofzo.
Maar met niet vrij te besteden bedoelde ik dus dat het uitdrukkelijk niet de bedoeling is dat ze van het geld een zomer lang alle festivals aflopen en tig loeidure spijkerbroeken kopen bijvoorbeeld. Daar heb k niet 18 jaar voor gespaard zeg maar
quote:Toen mijn zoon een paar maanden oud was heb ik, als alleenstaande moeder, een of/of verzekering voor 20 jaar genomen omdat dat goedkoper was dan een begrafenisverzekering.
een spaarrekening voor ieder kind waar in principe straks als ze 18 zijn 10.000 per kind op moet staan. Laten we hopen en duimen dat het tegen die tijd in ieder geval voldoende is voor 1 jaar collegegeld mochten ze willen studeren
Het ging om een bedrag van 100.000 gulden, zodat in geval van (mijn) overlijden voor hij 21 was er iig een bedrag zou zijn waarvan de begrafenis betaald zou kunnen worden, en in geval van mijn overlijden er dan ook nog een "flink" bedrag voor hem over zou blijven.
Let wel; in 1992 kostte een premie A koopwoning 120.000 gulden, die 100.000 leek dus echt heel wat, iig voldoende zodat hij ook met gemak eventueel een opleiding aan een instituut als Nyenrode zou kunnen doen als ik er niet meer zou zijn.
Inmiddels is die ¤ 45.000,= die er uitgekeerd wordt als ik binnen 2 jaar overlijd idd nog voldoende voor de kosten van een begrafenis, en hij hoeft dan tijdens een studie niet op een houtje te bijten, maar als hij dan ook nog de kosten voor Nyenrode zou moeten betalen dan gaat dat al niet meer zo makkelijk als ik dat destijds in de planning had.
Nou gaat meneer geen Nyenrode doen, en ik hoop ook dat die verzekering niet uit hoeft te keren, maar de kans is vrij groot dat ¤ 10.000,= over 18 jaar niet voldoende meer is om te doen wat je er nu mee in gedachten had
Overigens denk ik niet dat het voor een kind veel uitmaakt of papa en mama ¤ 5.000,= of ¤ 1.500,= per maand te besteden hebben, ik denk dat het vooral veel uitmaakt dat het kind zich geborgen en geliefd voelt. En om je kind dat te laten voelen maakt het weinig uit hoeveel je verdient of hoeveel geld je achter de hand hebt.
quote:Dat weet ik, dat het waarschijnlijk niet voldoende zal zijn, vandaar ook mijn eerdere post, laten we hopen dat het tegen die tijd nog voldoende is voor in ieder geval 1 jaar collegegeldOp vrijdag 26 maart 2010 10:51 schreef Soneal het volgende:
[..]
Toen mijn zoon een paar maanden oud was heb ik, als alleenstaande moeder, een of/of verzekering voor 20 jaar genomen omdat dat goedkoper was dan een begrafenisverzekering.
Het ging om een bedrag van 100.000 gulden, zodat in geval van (mijn) overlijden voor hij 21 was er iig een bedrag zou zijn waarvan de begrafenis betaald zou kunnen worden, en in geval van mijn overlijden er dan ook nog een "flink" bedrag voor hem over zou blijven.
Let wel; in 1992 kostte een premie A koopwoning 120.000 gulden, die 100.000 leek dus echt heel wat, iig voldoende zodat hij ook met gemak eventueel een opleiding aan een instituut als Nyenrode zou kunnen doen als ik er niet meer zou zijn.
Inmiddels is die ¤ 45.000,= die er uitgekeerd wordt als ik binnen 2 jaar overlijd idd nog voldoende voor de kosten van een begrafenis, en hij hoeft dan tijdens een studie niet op een houtje te bijten, maar als hij dan ook nog de kosten voor Nyenrode zou moeten betalen dan gaat dat al niet meer zo makkelijk als ik dat destijds in de planning had.
Nou gaat meneer geen Nyenrode doen, en ik hoop ook dat die verzekering niet uit hoeft te keren, maar de kans is vrij groot dat ¤ 10.000,= over 18 jaar niet voldoende meer is om te doen wat je er nu mee in gedachten had
Overigens denk ik niet dat het voor een kind veel uitmaakt of papa en mama ¤ 5.000,= of ¤ 1.500,= per maand te besteden hebben, ik denk dat het vooral veel uitmaakt dat het kind zich geborgen en geliefd voelt. En om je kind dat te laten voelen maakt het weinig uit hoeveel je verdient of hoeveel geld je achter de hand hebt.
Maar goed, we willen nog meer kinderen, en wel voor ieder kind net zoveel sparen dus tsja, dan ga je toch aan het rekenen met een bedrag dat je in ieder geval voor al je kinderen kunt missen per maand.
Kans zit er dik in dat het geen fluit meer waard is over 18 jaar. Maar goed, liever iets dan helemaal niets sparen.
Waar het me echt om gaat dat het is mij zo verschrikkelijk zou lijken als mijn kind in een situatie komt waarin het ongelukkig is en niet tot zijn recht komt omdat ik de alternatieven niet kan betalen. Zag ooit iets over een moeder met zoon die helemaal stuk ging op het reguliere onderwijs. Ze had al andere school gevonden waar zoon helemaal opbloeide, maar die kon ze niet betalen.
Ga dan naar speciaal onderwijs zou je zeggen. Dat betaalt de staat. Maar daar kom je niet zomaar op. En vaak zit je dan ook tussen allerlei ' probleemkinderen'. Dat is ook niet de plek waar een ieder kind zich op zijn gemak voelt.
Je wilt toch het beste van je kind en dan heb ik het niet over een dure kinderwagen, maar over een plek waar je kind helemaal tot zijn recht komt.
Rijkere ouders gaan dan een keer niet op vakantie en regelen gewoon een oplossing. De machteloosheid om je kind om zo'n stomme reden stuk te zien gaan lijkt me dan verschrikkelijk.
[ Bericht 6% gewijzigd door Rubber_Johnny op 26-03-2010 12:24:06 ]
Ik denk wel dat je moet uitkijken dat je jezelf niet wijsmaakt dat je met voldoende/veel geld het geluk van je knd kunt kopen. Je schetst hierboven een probleem dat misschien op te lossen zou zijn met meer geld (hoewel ik dat betwijfel), maar je moet je vooral realiseren dat er van alles kan gebeuren in het leven van je kind en met je kind dat je ook met geld niet kan laten verdwijnen. Je kind kan ook 'gewoon' ongelukkig zijn, worden gepest, een neerslachtige inslag hebben, ziek worden, etc., wat je niet kunt oplossen, ook niet met (veel) geld.
quote:Op de een of andere manier ben ik gewoon bang voor ' vermijdbaar' leed, dat is extra lullig.Op vrijdag 26 maart 2010 13:05 schreef miss_sly het volgende:
. Je kind kan ook 'gewoon' ongelukkig zijn, worden gepest, een neerslachtige inslag hebben, ziek worden, etc., wat je niet kunt oplossen, ook niet met (veel) geld.
En voor machteloosheid. Als ouder op Hart van Nederland om geld moeten jengelen omdat je de aangepaste taxi of het muziekinstrument van je kind niet kan betalen, brrr.
Maar 99% van de problemen zijn idd niet met geld te verhelpen.
Wij zijn niet rijk maar hebben het goed, gewoon normaal goed, niks bovenmodaals of zo.
Maar ook maar 1 werkende ouder, bewust omdat we onze kinderen zelf willen opvoeden.
Dus betekent dat ook dat er dingen niet kunnen, dat is dan niet anders.
denk dat het als kind ook helemaal niet erg is om te leren dat niet alles maar altijd te koop is, dat je er echt wat voor moet doen.
quote:Echt?? Dat kan toch nie?Op vrijdag 26 maart 2010 09:39 schreef Popples het volgende:
nu hebben ze een kind van 3 maanden die dus 5 dagen in de week naar het kdv gaat en het weekend bij oma gedumpt word. omdat het kind veel huilt(reflux) maar niet naar mij willen luisteren.
Ik vind ook dat de kinderen tegenwoordig (ook toen ik opgroeide, wij waren best wel arm eigenlijk) erg op merkkleding, dure dingen en veeeeel speelgoed zijn gericht. Dat veel kinderen dat wel krijgen van hun ouders (echt verwend worden) vind ik persoonlijk niet goed. Je leert een kind dan dat alleen het duurste (niet eens persé het beste overigens) goed genoeg is, en dat ze pas echt blij kunnen zijn met merkkleding, schoenen en het nieuwste van het nieuwste.
Ik werd op school gepest omdat ik uit een groot gezin kwam, weinig nieuwe kleding had (de meeste werd eerst door mijn zus gedragen), zeker geen merkkleding, niet veel cadeaus kreeg, en er een beetje 'ouderwets' uitzag. Ik let daar bij mijn kinderen wel op maar wil het wel zó aanpakken dat ze niet alleen dat gaan waarderen wat veel geld gekost heeft... dat vind ik zo'n materialistische houding.
Vrienden van mij zijn ook zo... opscheppen over hun nieuwe iPhones, nieuwste spelcomputer, tas van weet-ik-wat-voor duur merk (ik zou het niet zien, maar het werd er wel even bijverteld), etc.
Hun huis lijkt wel uit een showroom gekopieerd... dat soort dingen. Ik vind het leuk voor hen maar vind het jammer dat ze er zo op gericht zijn. Ik kan er niet echt over meepraten... wij kopen ook het meeste op Marktplaats als het kan (sommige dingen moet je gewoon nieuw kopen) en zijn gewoon tevreden als het werkt en nog goed is. Het interesseert me daarom een stuk minder...
Ow ja, toevoeging: ik ben ook neit zo van het materialistische, maar ik vind het wijzende vingertje dat ik vaak tegenkom eigenlijk ook wel een beetje rot, eigenlijk. En ook erg gemakkelijk, want het komt vaak van mensen die gewoonweg niet in dezelfde situatie zitten, en dan is oordelen wel gemakkelijk.
Hier minimum, maar ik heb tot nu toe op geen enkel gebied het idee dat mijn kinderen het minder hebben
Aan de andere kant zijn er ook kleuterscholen waar de kleuters elkaar afrekenen op het feit dat de een wel Geox draagt en de ander niet (hoewel dat voorbeeld alweer een jaar of 6 oud is, dus ik denk dat de Geox bij kleuters alweer uit zijn).
Ik denk dat als je in zo'n omgeving woont, en je kind naar zo'n school gaat, dat het een stuk lastiger is dan wanneer de omgeving van je kind (zowel thuis als op school) wat minder op uiterlijk vertoon gericht is.
Want het is moeilijk om een kind duidelijk te maken dat uiterlijk vertoon vaak niets meer is dan slechts dat, uiterlijk vertoon, het zegt niets over de persoon in merkshirt X of merkloos shirt Y.
quote:Oh, bummer. Mijn kleuter draagt wel geox.Op vrijdag 26 maart 2010 14:32 schreef Soneal het volgende:
Aan de andere kant zijn er ook kleuterscholen waar de kleuters elkaar afrekenen op het feit dat de een wel Geox draagt en de ander niet (hoewel dat voorbeeld alweer een jaar of 6 oud is, dus ik denk dat de Geox bij kleuters alweer uit zijn).
Ik kan me overigens slecht voorstellen dat dat bij kleuters al zo sterk zou spelen. Mijn dochter heeft echt geen idee wanneer ze wel of geen merkkleding aanheeft. Ik denk haar klasgenootjes evenmin.
Ik koop trouwens best wel vaak dingen tussendoor, maar die worden dan niet écht als cadeautje gegeven, maar die zijn er gewoon ineens. Met verjaardagen en/of sinterklaas geven wij dan ook niet exorbitant dure of veel cadeau's. Omdat we het hele jaar door al genoeg dingen kopen.
Als ik daarop terugkijk en zie hoe ruim ik nu leef klinkt het echt als heel karig allemaal, maar we zijn niets tekort gekomen op materieel gebied. Ik bedoel hey, dit is Nederland. Als je ouders verstandig met hun geld omgaan en prioriteiten weten te stellen hoef je met ouders die weinig verdienen niets tekort te komen. Het is een ander verhaal als de rook- of gokverslaving van pa altijd voorgaat of de auto het laatste is waar op bezuinigd mag worden.
Het enige twijfelachtige bij-effect van dit alles is dat ik nu, ofschoon ik al sinds het begin van m'n studie uitsluitend nog in kringen van 'beter gesitueerden' verkeer, nog steeds SP stem. Wil je dat dus voorkomen, dan kun je beter pas aan kinderen beginnen als je wat meer verdient.
quote:Zie je welOp vrijdag 26 maart 2010 14:39 schreef ShadyLane het volgende:
Het enige twijfelachtige bij-effect van dit alles is dat ik nu, ofschoon ik al sinds het begin van m'n studie uitsluitend nog in kringen van 'beter gesitueerden' verkeer, nog steeds SP stem. Wil je dat dus voorkomen, dan kun je beter pas aan kinderen beginnen als je wat meer verdient.
quote:Dat leert je kind dan vanzelf. Ik zat op het gymnasium behoorlijk tussen de kakkindjes, aardige lui, maar wel erg op merkkleding e.d. gericht. De logische reactie van een puber die dat niet kan betalen is om je ertegen te gaan afzetten en alto te worden.Op vrijdag 26 maart 2010 14:32 schreef Soneal het volgende:
Aan de andere kant zijn er ook kleuterscholen waar de kleuters elkaar afrekenen op het feit dat de een wel Geox draagt en de ander niet (hoewel dat voorbeeld alweer een jaar of 6 oud is, dus ik denk dat de Geox bij kleuters alweer uit zijn).
Ik denk dat als je in zo'n omgeving woont, en je kind naar zo'n school gaat, dat het een stuk lastiger is dan wanneer de omgeving van je kind (zowel thuis als op school) wat minder op uiterlijk vertoon gericht is.
Want het is moeilijk om een kind duidelijk te maken dat uiterlijk vertoon vaak niets meer is dan slechts dat, uiterlijk vertoon, het zegt niets over de persoon in merkshirt X of merkloos shirt Y.
Moet dan denken aan het refo gezin bij ons de buurt. Daar had mijn vriendinnetje maar een speelgoedje van haarzelf, een doktersdoos die van haar zus was geweest. Dat maakte zoveel indruk op mij, en hoop dat ik mijn kinderen toch iets meer kan bieden dan dat. (Daarnaast sliep ze met 2 grote zussen in een klein kamertje, 9 kinderen volgens mij in een klein rijtjeshuis, en er zijn er volgens mij nog wel wat meer geboren daarna...)
quote:Ik weet niet of dat de logische reactie is, ik kan me uit mijn tijd (iets voor de jouwe) wel de punkers herinneren, en degenen die nu skaters zouden worden genoemd, maar die kwamen niet bepaald uit gezinnen waar men het slechter hadOp vrijdag 26 maart 2010 14:41 schreef ShadyLane het volgende:
[..]
Dat leert je kind dan vanzelf. Ik zat op het gymnasium behoorlijk tussen de kakkindjes, aardige lui, maar wel erg op merkkleding e.d. gericht. De logische reactie van een puber die dat niet kan betalen is om je ertegen te gaan afzetten en alto te worden.
Dat was meer meedoen aan dat wat er in de tijdsgeest speelt dan ageren tegen mensen met rijke ouders omdat de jouwe het niet waren.
Afzetten tegen de ouders was toen voor pubers ook nog een groot goed, met al die inspraak vinden ze dat tegenwoordig een stuk minder hard nodig, terwijl je vroeger je 3 keer modaal ouders nog flink over de zeik kon krijgen door punker te worden
quote:nee.Op donderdag 25 maart 2010 21:47 schreef Rubber_Johnny het volgende:
[..]
Dat zeker.
Maar doe je je kind echt te kort van een klein loontje?
ik denk dat je heel veel goed kunt maken met liefde, warmte en creativiteit.
mijn ouders waren absoluut niet arm. we zijn materieel niets tekort gekomen.
maar het had leuker geweest als ze wat menselijker (minder hard)waren geweest.
(wat dan ook wel weer voortkomt uit hun verleden, maar goed, een knuffel of een complimentje had wel leuk geweest zo af en toe)
quote:Maar jouw kleine muppie is niet haar hele leven een klein muppie, toch? En als ze een jaar of 2/3 is, dan is een kinderdagverblijf vaak juist wel fijn voor een kind, al is het maar voor een paar daagjesOp vrijdag 26 maart 2010 15:04 schreef Linda2205 het volgende:
Free, inhakend op jouw post. Ik denk dat wij qua geld redelijk in hetzelfde schuitje zitten. Ik vind dat aan de ene kant lastig, want ik wil later met Lotte naar de Efteling kunnen (om maar een voorbeeld te noemen) zonder me dan druk te maken over het eten de rest van de week. Aan de andere kant, ik ga niet werken, omdat ik dan mn kleine muppie naar het kdv moet doen, en we hebben het zo leuk saampjes. Hoe gaan jullie daar mee om?
Ik zou bijvoorbeeld nu (kind is net een jaar) best mijn kind naar een kdv kunnen brengen. Ik weet hoeveel lol ze heeft in andere kleine kinders, en dat zou voor mij op werkgebied heel veel goed maken. (Als als)Ik denk dat het trouwens heel erg prioriteiten stellen is. Een keertje Efteling, daar kun je voor sparen, en dan heb je vaak ook kortingsacties, etc. (Ga ervan uitdat 1 keer per jaar voldoende is...) Maar volgens mij kom je met creativiteit een heel eind, en daar hoeft je leven kwalitatief niet onder te lijden...
En daarbij gaat TARA ooit wel stoppen met studeren (over een jaar of twee) en meer werken (dit jaar al) en dan hebben we het een stuk ruimer.
En ik wil ook wel weer een dag(deel) gaan werken.
Alleen wij willen wel graag zelf bij de kinderen blijven
Niet omdat ze stuk gaan als we dat niet doen ofzo, maar omdat we dat belangrijk vinden. En ik heb Leander wel ingeschreven voor de PSZ
(en het voordeel van ons inkomen, PSZ is gratis )Met andere woorden: het is nu wel krap, maar zo krap blijft het niet altijd.
Sowieso werkt TARA nu bij een onderneming waar hij redelijk lekker opstroomt én hij heeft straks een goede studie
En weet je? Al bleef het wél zo, we kunnen er een heleboel tofs van maken! Beetje creativiteit en je komt een heel eind
quote:grappig is dat merkgerichte.Op vrijdag 26 maart 2010 14:41 schreef ShadyLane het volgende:
[..]
Dat leert je kind dan vanzelf. Ik zat op het gymnasium behoorlijk tussen de kakkindjes, aardige lui, maar wel erg op merkkleding e.d. gericht. De logische reactie van een puber die dat niet kan betalen is om je ertegen te gaan afzetten en alto te worden.
ik zat een paar jaar geleden als oudere leerling tussen de post-puberaaltjes.
bij het zien van mijn nieuwe (rode
) laarzen was het van : hee, zijn dat echte dieseltjes? 
en ik hoorde er meteen helemaal bij
quote:eftelingkaartjes spaar ik bij elkaar bij de albert heijn met de zegelboekjes.Op vrijdag 26 maart 2010 15:04 schreef Linda2205 het volgende:
Free, inhakend op jouw post. Ik denk dat wij qua geld redelijk in hetzelfde schuitje zitten. Ik vind dat aan de ene kant lastig, want ik wil later met Lotte naar de Efteling kunnen (om maar een voorbeeld te noemen) zonder me dan druk te maken over het eten de rest van de week. Aan de andere kant, ik ga niet werken, omdat ik dan mn kleine muppie naar het kdv moet doen, en we hebben het zo leuk saampjes. Hoe gaan jullie daar mee om?
ik vind het met zijn vieren een hoop geld dus doe ik het op deze manier.
zo spaar ik ongemerkt.
maar ik vind het soms wel lastig, die overweging. Daarbij, in Dld is het normaal om een jaar thuis te blijven, dus Lotte heeft er zo weinig aan nu, als iedereen ouder is.TS, wij hebben hier de kinderwagen gekregen van m'n moeder. Ze heeft een nieuw kamertje, maar niet superduur en kleertjes zijn ook allemaal nieuw, maar dan wel Zeeman, Hema etc.
Ze heeft bergen met kleding (lang leve de uitverkoop) genoeg speelgoed en een heerlijk leventje.
En een seizoenskaart op een pretpark dichtbij is ook heel leuk.
Heb je er snel uit en ze kunnen er nog vaak heen ook.
Niet alle parken moet je ieder jaar hoeven te bezoeken.
En is een verre vakantie te duur zijn er genoeg dingen om het leven voor een kind geweldig te maken.
Een kind op kamp sturen voor een weekje is ook (voor de ouders) al erg leuk
Maar wel veel goedkoper dan een week zonnen in egypte met het hele gezin. En voor sinterklaas het hele jaar door shoppen. Of juist sparen voor de verjaardag.
Dat is toch allemaal niet erg.
Als je goed omgaat met geld kan je ook van een minimum inkomen echt een heleboel
quote:Ik weet dat je dat niet zei, maar bedoelde eigenlijk, je zal nu wel niet met beeb naar Efteling gaan, en tegen die tijd zul je al wel 'kunnen' werken (als kind naar school gaat etc. als er geen andere is, natuurlijkOp vrijdag 26 maart 2010 15:18 schreef Linda2205 het volgende:
ik zei ook niet dat ik nooit ging werken he
TS, wij hebben hier de kinderwagen gekregen van m'n moeder. Ze heeft een nieuw kamertje, maar niet superduur en kleertjes zijn ook allemaal nieuw, maar dan wel Zeeman, Hema etc.
)De kosten met een beeb voor extraatjes zijn nog goed te overzien ed. Een bezoek aan de speeltuin ofzo, hoeft (bijna) niets te kosten