Hopelijk werkt een lichaam van een rat, hetzelfde als een lichaam van een mens.quote:Op donderdag 13 januari 2011 14:21 schreef Henk-B het volgende:
Nieuwe studie:
[..]
Bron
Meer informatie : http://www.microtranspond(...)e_MTI_PR_1_12_11.pdf
Nog een link : http://health.usnews.com/(...)-may-thwart-tinnitus
Nou ja, dat wondermiddel stond al in dit forum en zelfs in dit draadje: zorgen dat je ontspannen bent en uitgerust bent. Er zijn ontspanningsoefeningen, die je kunnen helpen.Dan is de piep iig veel minder. Helemaal weggaan zal het niet maar het is wel veel leefbaarder dan.quote:Op donderdag 13 januari 2011 16:31 schreef Zwollesjappie het volgende:
Er mee leren omgaan, leuke dingen doen en er weinig aandacht aan schenken is veel beter dan de hele dag op het tinnitus forum te zitten opzoek naar een wondermiddel inderdaad!
Tot de ochtend doe je dat?quote:Op donderdag 13 januari 2011 19:54 schreef RobertoCarlos het volgende:
Waarom niet de gewoon de radio zachtjes aan zetten?
Je zet hem aan en uit wanneer jezelf wilt hequote:
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
quote:Op donderdag 13 januari 2011 20:31 schreef Grote_Aap_Ernst het volgende:
[..]
Je zet hem aan en uit wanneer jezelf wilt hetuurlijk, maar ik lees dat de meesten de radio/laptop de hele nacht aan laten staan. dat lijkt me ook weer onnodig toch.ik ga wel ff een test doen vannacht, kijken wat prettig is.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Over dat douchen.. Ik kon het zelf gescheven hebben!! .quote:Op donderdag 13 januari 2011 22:09 schreef junkiexp het volgende:
Ik heb tegenwoordig zelfs dagen dat ik 's avond fok open en dan dit topic in myat zie staan
Dan hoor ik de piep pas.....
Dan heb ik er gewoon 10-11 uur geen last van gehad.
Toen het een stuk erger was en ik had slechte momenten dan ging ik douchen.
Door het geluid van de douche hoor je het helemaal niet en je kan dan goed ontspannen.
Ik weet wel dat de piep bij mij in ieder geval een stuk harder is wanneer ik verkouden ben. Ik denk dat de piep bij jou ook een stuk minder zal worden wanneer je niet meer verkouden bent.quote:Op donderdag 13 januari 2011 22:34 schreef Zwollesjappie het volgende:
[..]
Over dat douchen.. Ik kon het zelf gescheven hebben!! .
Heerlijk, gewoon het vallende water..
Die hitte, en gewoon de ontspanning.
Ik heb alleen een belangrijke vraag, waar ik ook erg mee zit.
(Sorry dat ik zo veel vraag! ).
Ik ben dus al sinds vrijdag ziek, neus dicht, keelpijn en tot gister koorts..
Vandaag weer wat beter geen koorts meer en zo.
Mijn oren zitten dus sinds vrijdag al automatisch dicht, als ik druk op mijn neus zet dat klapt 'ie weer open, alleen dan hoor ik zo'n hoge harde toon.
Dus dan klap ik hem snel weer dicht, en is die harde toon weg.
Maar..
Als ik niet ziek ben is die harde hoge toon dan voor altijd?
Want als je niet ziek bent zitten je oren immers open.
Dit is toch iets waar ik heel erg mee zit!
Of kan het ook zijn dat als ik weer beter ben, de toon ook afzwakt?
Want ik hoor nu ook boven mij dat mensen die verkouden/koorts hebben, juist meer last hebben van de T terwijl ik juist dood bang ben dat mijn ziekte weer over gaat omdat ik dan alles weer goed hoor...
Nouja, als ik in bed lig maar zoveel mogelijk die druk uit m'n oren halen en dan lekker slapen.
Hopelijk kan iemand mij iets uit zijn eigen ervaring vertellen, want dit wil ik echt zo graag weten!!
Ik wil ook zeggen dat ik zo blij ben met dit topic, bedankt nog voor alles!!!
Groeten!!!
EDIT:
Mijn oren zijn nu helemaal open, en de piep is oorverdovend.
Hoe dichter mijn oor zit, hoe zachter het geluid.
Hebben meer mensen dit?
DaneV, jouw verhaal is echt zo herkenbaar, het is ook op mij van toepassing. Het is idd, zo dat douchen bij bijna alle T-patienten gewoon heerlijk ontspannend is omdat je dan echt niets hoort. Blijf er zelf altijd extra lang onder staan. Ik kon er na een half jaar heel goed mee overweg en had zelfs dagen dat ik het zowat "vergat" omdat ik gewoon druk was met andere leuke dingen. Maar nu toch ff een dip, en gelijk een flinke. Ik slaap niet goed, de piep is flink harder etc. heb vanmiddag een radio gekocht om de ruis te gebruiken als achtergrondgeluid savonds. Maar goed, ik pieker en stress toch nog veel onbewust, moet echt weer zien te ontspannen en hopen dat de piep alsnog zachter word en terugvalt naar het oude niveau. En ik heb me idd. ook ge-ergerd aan de mensen op nvvs forum, ik dacht dat ik nog berichten van jou zag daar. Op een gegeven moment ging ik zelf van die paniek-berichten tikken daar. Maar wanneer ik hier op fok reageer dan lees ik jullie reacties en voel ik me gelijk al beter ipv slechter. Voorlopig kijk ik dan gewoon hier ff voor bepaalde ontwikkelingen en ook als ik toch weer iets van me af wil schrijven. Thnx voor de adviezen etc.quote:Op vrijdag 14 januari 2011 00:50 schreef DaneV het volgende:
Nog even een toevoeging; ik begrijp overgins wel heel goed wat je meemaakt en ik heb dat ook aan den lijven ondervonden. Ik heb momenten gehad dat ik liever twee benen kwijt zou zijn dan dat ik eeuwig met een geluid in mijn oren zou rond moeten lopen. Ik heb zelfs (korte) momenten gehad waarin in eraan heb gedacht dat ik beter een einde aan mijn leven zou kunnen maken omdat ik nooit meer van die piep af zou komen. Als je me toen had gezegd dat ik na een tijdje zou zijn waar ik nu was; had ik dat gegarandeerd niet geloofd.
Nu snap ik niet waar ik me toendertijd druk over heb gemaakt. Hoe heb ik me zo druk kunnen maken over een piepje in mijn verder perfect functionerende oren? Ik denk dat de horrorverhalen op de tinnitus fora daar toendertijd een zeer belangrijke negatieve bijdrage aan hebben geleverd.
Heel erg bedankt voor je uitgebreide bericht!!!quote:Op vrijdag 14 januari 2011 00:33 schreef DaneV het volgende:
[..]
Ik weet wel dat de piep bij mij in ieder geval een stuk harder is wanneer ik verkouden ben. Ik denk dat de piep bij jou ook een stuk minder zal worden wanneer je niet meer verkouden bent.
Tinnitus heeft bij de meeste mensen in ieder geval niet zo veel te maken met het wel of niet dichtzitten van holtes; mocht dat bij jou wel duidelijk het geval zijn dan heb je geluk, en is de kans groot dat de tinnitus deels of helemaal verdwijnt als je niet meer verkouden bent.
Goed plan; je leest vaak dat het in de beginperiode, wanneer je het geluid nog als een bedreiging ziet, goed is om zoveel mogelijk auditieve afleiding te zoeken.quote:Op vrijdag 14 januari 2011 20:57 schreef Zwollesjappie het volgende:
Trouwens, ik ga morgen ff langs De tuinen, daar verkopen ze cd's met achtergrond geluiden zoals, geluid van golven, of van vogels.. voor het slapen wel goed denk ik!
Afgelopen nacht namelijk pas om 5:00 in slaap gevallen, ik zat niet eens in paniek ofzo ik zat wel steeds op de klok te kijken en af te tellen hoelaat de wekker ging.
Dat in combinatie met 'natuurlijke' slaap pillen, en gewenning moet het goedkomen!
Bron: http://noorderlicht.vpro.nl/artikelen/44378313/quote:Oorsuizen uitgeschakeld
Zenuwprikkel plus geluid verlost ratten van tinnitus
Wie altijd een niet-bestaand geluid hoort, heeft last van zijn hersenen. Daar is nu nog vrij weinig aan te doen, maar met een combinatie van zenuwstimulatie en geluid is het Amerikaanse onderzoekers toch gelukt de onterechte hersenactiviteit te laten verdwijnen. Helaas alleen nog bij ratten.
Na een daverend popconcert verdwijnt de irritante piep in je oren meestal vanzelf weer. Maar niet altijd. Als de trilhaartjes in je oren echt beschadigd zijn, kun je er voor je leven aan vastzitten. En ook door andere oorzaken kunnen mensen zon storend nepgeluid oplopen. Tinnitus heet dat. Het probleem zit in hun hersenen, en daar moet de oplossing dus ook liggen. De afgelopen week stond wat dat betreft een hoopgevend artikel in Nature.
Dat tinnitus een hersenprobleem is, en geen fout in je oren, is een vrij nieuw inzicht. Vaak begint het wel met je gehoororgaan, zegt Dave Langers, tinnitus-onderzoeker aan het UMC Groningen. Even simpel uitgelegd: als de trilharen in je binnenoor door lawaai beschadigd raken, zodat je geen hoge tonen meer hoort, heeft het deel van je hersenschors waarin je die signalen verwerkt niks meer te doen. Dat gebied gaat zich dan reorganiseren. De cellen luisteren voortaan naar lagere tonen, die je nog wel kunt horen.'
Spontane signalen
Je zou misschien denken dat je daardoor die lagere tonen beter gaat horen, maar het tegendeel is waar, vervolgt hij. 'Die zenuwcellen geven altijd ook spontaan signalen af, en gaan dat in dit geval ook nog vaker doen. Zijn er te veel op dezelfde toonhoogte gericht, dan kunnen die spontane signalen zo sterk worden, dat ze samen een hoorbaar signaal opleveren. Dan neem je dus altijd een toon waar, ook wanneer het stil is. Daar hebben honderdduizenden mensen in Nederland last van. Een gehoorapparaat of -stimulator voor bepaalde toonhoogtes kan hun leed wat verzachten, maar lost het echte probleem niet op. Gerichte geluidpulsen bleken vorig jaar de ernst duidelijk te verminderen. Maar het kan nog beter.
Navzer Engineer en zijn collegas aan de universiteit van Texas (VS) hebben een mogelijke oplossing. Ze begonnen hun experiment niet met tinnituslijders, maar met gewone, goedhorende ratten. Met een geïmplanteerde elektrode kregen die series heel lichte stroomschokjes op hun tiende hersenzenuw (ook bekend als de nervus vagus). Die zenuw speelt een belangrijke rol bij de communicatie tussen organen en de hersenen.
Tegelijk met ieder stroomschokje, waar de ratten trouwens niets van voelden, klonk steeds een geluid met altijd dezelfde toonhoogte. Dat gebeurde driehonderd keer per dag, twintig dagen lang. Die dieren waren eerder al uitgerust met een heel netwerk van elektroden in hun hersenen, die de activiteit van allerlei plekken konden registreren. Daarom droegen ze mutsjes met stroomdraden.
Veranderde activiteit
Toen alle schokjes gegeven waren, keken de onderzoekers of de activiteit van de hersenschors, in het deel waar geluid verwerkt wordt, was veranderd. Dat was zo. De hersencellen daar bleken veel sterker te reageren op de toon uit het experiment dan voor de proef. Conclusie: via prikkeling van de tiende hersenzenuw kun je een bepaalde toon belangrijker maken voor de hersenschors.
Zou je met dit mechanisme tinnitus kunnen bestrijden? Daar is immers het probleem dat te veel hersencellen zich richten op iets verkeerds. Train die cellen in iets anders, was de gedachte van de onderzoekers, en ze houden op met het waarnemen van het akelige nepgeluid.
Voor het tweede deel van het experiment wekten Engineer en zijn collegas eerst tinnitus op bij ratten, simpelweg door ze een uur lang bloot te stellen aan een constante, hoge toon van 115 decibel. Dat is letterlijk oorverdovend hard. Daarna waren de dieren tijdelijk doof, en vervolgens kregen ze tinnitus. Dat laatste bleek uit een proef met een toon op dezelfde hoogte als het zeurende geluid dat ze waarschijnlijk ervoeren. Werd die toon onderbroken, dan reageerden ze daar niet op, terwijl gewone ratten dat wel doen. Blijkbaar overstemde hun ingebeelde toon de stilte.
Bovendien wees hun hersenactiviteit op tinnitus: het gebied dat vóór de herrie op hoge tonen reageerde, was nu actief bij lagere geluiden. De betrokken hersencellen hadden bovendien een hogere spontane activiteit.
Hersenen herstellen
Nu gingen de onderzoekers proberen de hersenen weer in hun oude staat te herstellen. Ze deden dat door de tiende hersenzenuw te stimuleren in combinatie met tonen die hoger en lager waren dan de frequentie van de tinnitus. (Voor de liefhebber: de tinnitus zat tussen de 8000 en 10.000 Hz, het stimulerende geluid in deze proef was een combinatie van 1300 Hz, 2200 Hz, 3700 Hz, 17.800 Hz en 29.900 Hz.) De ratten werden hier ieder achttien dagen aan blootgesteld. Acht controleratten kregen wel tonen maar geen zenuwstimulatie, het omgekeerde, of helemaal geen behandeling.
De proef was een overduidelijk succes, zelfs met zo weinig proefdieren. Tonen plus schokjes maakten de hersenactiviteit weer ongeveer normaal en zorgden ook dat deze ratten weer goed scoorden op de proef met het onderbroken geluid. Het effect was na drie weken nog even sterk. De controleratten werden intussen helemaal niet beter.
Het klinkt dus als een effectieve therapie tegen tinnitus. Wat vindt Dave Langers hiervan? 'Ik had er al iets over gehoord op een congres, en het is mooi om de resultaten nu zwart op wit te zien. Sterk onderzoek. Maar dit is echt pas een eerste experiment, waarmee deze groep heeft laten zien dat dit een vruchtbare aanpak zou kunnen zijn. Nog lang geen therapie voor mensen. En vergis je niet, stimulatie van de tiende hersenzenuw is niet eenvoudig, daar moet je voor opereren.'
Toch zijn er mensen die al zulke zenuwstimulatie ontvangen. In hun artikel melden de onderzoekers dat 50 duizend depressie- en epilepsiepatiënten dit ondergaan. Is dat misschien een goede groep voor een eerste test met echte patiënten? Er zitten ongetwijfeld duizenden mensen met tinnitus tussen. 'Dat lijkt me een goed idee', reageert Langers. 'Ik denk wel dat er eerst meer rattenproeven moeten plaatsvinden, maar dat zou een goede volgende stap zijn. Ik ben benieuwd hoe lang het effect aanhoudt.' Hij heeft nog een kanttekening: het blijft symptoombestrijding, want de beschadigingen in het binnenoor verhelp je er niet mee.
Elmar Veerman
Navzer D. Engineer e.a.: 'Reversing pathological neural activity using targeted plasticity', Nature, 13 jan 2011
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |