W&T Wetenschap & Technologie
Een plek om te discussiëren over wetenschappelijke onderwerpen, wetenschappelijke problemen, technologische projecten en grootse uitvindingen.
Hier weer verder!
En ook een TED filmpje van Catherine Mohr, over de robotische toekomst van chirurgie.
http://www.ted.com/talks/view/id/580
Vorige topics:
Robots
Laatste post:
http://singularityhub.com/2010/03/16/robot-surgery-thy-name-is-davinci/quote:Robot Surgery, Thy Name is DaVinci
March 16th, 2010 by Steven Wasick
It looks like a Star Wars torture device, but the DaVinci is a world class surgical robot.
Robotic surgery is experiencing explosive growth in America’s operating rooms, and the unquestioned industry leader in this field is the DaVinci robot, made by Intuitive Surgical. How pervasive has this robot become? Put it this way, only 14% of prostate surgeries in the US last year took place not using the DaVinci. It has grown from 210 systems seven years ago to 1,395 today. Although typically used for smaller surgeries like prostate removal and hysterectomies, it was recently used for a kidney transplant, and more complicated procedures are expected in the future. The DaVinci is really just the first wave of robotic surgery as technology continues to push clumsy human hands out of the operating room.
[..]
However, the company line on the DaVinci’s effectiveness is far from the last word. According to a large study of Medicare patients, robotic prostate surgery led to fewer in-hospital complications, but had worse results for impotence and incontinence (I know which one of those bullets I’d choose to take, just saying). Costing a cool $1.7 million, plus a $100,000+ annual service fee, inconclusive results are a bit hard to stomach. There are two reasons why this ostensibly advanced surgical method can lead to mixed results. First, the DaVinci provides no tactile feedback. Doctors have to learn to use the visual environment for clues they would otherwise get by feel. Of course, with the development of haptic feedback, this flaw might be remedied soon.
The second problem is that it just takes time to get used to a whole new way of performing surgery. To help with that problem, Simulated Surgical Systems has recently unveiled the RoSS surgical simulator. The simulator is modeled on the DaVinci and allows aspiring robo-surgeons to practice their technique with virtual patients before dealing with the real thing.
This will cost more than an Xbox.
[..]
And while the doctor might currently not be in the room, in the future he may not even be in the country. Way back in 2001 US surgeons used a DaVinci predecessor system to perform a gall bladder surgery in France, via a secured fiber-optic connection. Although this hasn’t seemed to have caught on in regular hospital use, the US military is currently developing “trauma pods” based on a scaled down version of the DaVinci. Front line troops would carry these into battle, allowing doctors to perform complex operations while safely at base.
These systems are pointing us towards the future of surgery, which will use smaller and smaller tools to make operations less invasive, more precise, and more effective. We’re not going to get to nanobot based medicine overnight, but the DaVinci is part of the bridge that will get us there.
En ook een TED filmpje van Catherine Mohr, over de robotische toekomst van chirurgie.
http://www.ted.com/talks/view/id/580
Vorige topics:
Robots
Laatste post:
quote:Op donderdag 11 maart 2010 14:42 schreef distation het volgende:
We staan toch nog zeer ver in de gelijkenis met de mens.
hmm ik weet niet of ik wel wil dat een robot mij opensnijd...als het al moet, dan toch liever een mens van vlees en bloed dan een robot zonder enige moralische en ethische capaciteiten
Volgens gaat het om een robot bestuurt door de mens.
Quote van http://www.ted.com/speakers/catherine_mohr.html:
"Catherine Mohr works on surgical robots and robotic surgical procedures, using robots to make surgery safer -- and to go places where human wrists and eyes simply can't."
Het doel van deze machines, is dat ze je nu juist niet open hoeven te snijden. Maar door piepkleine gaatjes kunnen opereren, met de minimale hoeveelheid schade. Medici kunnen met deze techniek steeds beter bij lastig bereikbare plaatsen. Kortom minder secundaire chirurgie om alleen al op de plaats van bestemming te komen. En ze kunnen preciezer werken. Denk aan sondes die ze in de hersenen aanbrengen, bijvoorbeeld bij epilepsiepatienten. Dat komt op de millimeter aan. Wie vertrouw je dan meer, een mens of robot?
Ze zullen in de toekomst steeds autonomer en complexer worden. Ik juich het toe.
PS: Om hier nu ethiek en moraliteit aan te koppelen, gaat me te ver. Dit zijn nog lang geen kunstmatige breinen met eigen wil. Maar gewoon robots die procedures afwerken.
[ Bericht 7% gewijzigd door Forno op 24-03-2010 10:43:41 ]
Quote van http://www.ted.com/speakers/catherine_mohr.html:
"Catherine Mohr works on surgical robots and robotic surgical procedures, using robots to make surgery safer -- and to go places where human wrists and eyes simply can't."
Het doel van deze machines, is dat ze je nu juist niet open hoeven te snijden. Maar door piepkleine gaatjes kunnen opereren, met de minimale hoeveelheid schade. Medici kunnen met deze techniek steeds beter bij lastig bereikbare plaatsen. Kortom minder secundaire chirurgie om alleen al op de plaats van bestemming te komen. En ze kunnen preciezer werken. Denk aan sondes die ze in de hersenen aanbrengen, bijvoorbeeld bij epilepsiepatienten. Dat komt op de millimeter aan. Wie vertrouw je dan meer, een mens of robot?
Ze zullen in de toekomst steeds autonomer en complexer worden. Ik juich het toe.
PS: Om hier nu ethiek en moraliteit aan te koppelen, gaat me te ver. Dit zijn nog lang geen kunstmatige breinen met eigen wil. Maar gewoon robots die procedures afwerken.
[ Bericht 7% gewijzigd door Forno op 24-03-2010 10:43:41 ]
Laatste artikel uit vorige topic
09-03-2010
Nieuwe robot Kojiro heeft skelet en spieren
Advanced Musculoskeletal Humanoid Robot Kojiro
In Japan hebben wetenschappers van de universiteit van Tokio een robot weer een beetje meer op een mens doen lijken.
Robot Kojiro wordt ondersteund door een licht skelet waarop kunstmatige 'spieren' en 'pezen' zijn bevestigd. Het gaat om motoren en draden die de functies hiervan simuleren.
Door dit systeem is Kojiro veel flexibeler dan vergelijkbare robots zoals concurrent Asimo. Hij gaat nog wel vaak stuk. (sam)
(HLN)
09-03-2010
Nieuwe robot Kojiro heeft skelet en spieren
Advanced Musculoskeletal Humanoid Robot Kojiro
In Japan hebben wetenschappers van de universiteit van Tokio een robot weer een beetje meer op een mens doen lijken.
Robot Kojiro wordt ondersteund door een licht skelet waarop kunstmatige 'spieren' en 'pezen' zijn bevestigd. Het gaat om motoren en draden die de functies hiervan simuleren.
Door dit systeem is Kojiro veel flexibeler dan vergelijkbare robots zoals concurrent Asimo. Hij gaat nog wel vaak stuk. (sam)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Handoek vouwende robot.
Het lijkt van weinig belang maar het is voor robots tot nu toe erg moeilijk gebleken eenvoudige taken als het vouwen van handdoeken of het vullen van een vaatwasser uit te voeren. Dit lijkt me een doorbraak in objectherkenning en handeling.
Het lijkt van weinig belang maar het is voor robots tot nu toe erg moeilijk gebleken eenvoudige taken als het vouwen van handdoeken of het vullen van een vaatwasser uit te voeren. Dit lijkt me een doorbraak in objectherkenning en handeling.
Geld maakt meer kapot dan je lief is.
Het zijn sterke ruggen die vrijheid en weelde kunnen dragen
Het zijn sterke ruggen die vrijheid en weelde kunnen dragen
Pfff ik betwijfel het. Er zal wel een vision systeem gebruikt zijn alleen je ziet gewoon dat wanneer de root de handdoek oppakt dat hij nog zeker 2x of 3x de handdoek ronddraait. Ook vraag ik me natuurlijk af hoe snel het allemaal ging aangezien het filmpje versneld was.quote:Op zondag 11 april 2010 11:46 schreef Digi2 het volgende:
Handoek vouwende robot.
Het lijkt van weinig belang maar het is voor robots tot nu toe erg moeilijk gebleken eenvoudige taken als het vouwen van handdoeken of het vullen van een vaatwasser uit te voeren. Dit lijkt me een doorbraak in objectherkenning en handeling.
Bovenstaand doet me een beetje denken aan de film Transformers 2 en dan
met name aan die minirobot die in het vliegtuig van de Amerikaanse president
zit,en in een transistor radio kan veranderen.
75 topics = FIN
14-04-2010
Robot naar ruimtestation ISS
Het internationale ruimtestation ISS krijgt er in september een nieuw bemanningslid bij. De Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA stuurt dan voor het eerst een robot naar het complex. Dat heeft de NASA woensdag (lokale tijd) bekendgemaakt.
De Robonaut 2 of R2 weegt 136 kilo en heeft een hoofd, een romp, twee armen en twee handen. De robot zal voorlopig alleen werkzaamheden uitvoeren in de module Destiny, een Amerikaans laboratorium in het ISS. Bovendien zullen de menselijke collega's van R2 onderzoeken hoe de robot omgaat met gewichtloosheid.
(depers.nl)
Robot naar ruimtestation ISS
Het internationale ruimtestation ISS krijgt er in september een nieuw bemanningslid bij. De Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA stuurt dan voor het eerst een robot naar het complex. Dat heeft de NASA woensdag (lokale tijd) bekendgemaakt.
De Robonaut 2 of R2 weegt 136 kilo en heeft een hoofd, een romp, twee armen en twee handen. De robot zal voorlopig alleen werkzaamheden uitvoeren in de module Destiny, een Amerikaans laboratorium in het ISS. Bovendien zullen de menselijke collega's van R2 onderzoeken hoe de robot omgaat met gewichtloosheid.
(depers.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
10-05-2010
Robots kunnen mensen dodelijk verwonden
Robots die ingeschakeld worden als hulp bij eenvoudige huishoudtaken, kunnen dodelijke verwondingen toebrengen bij mensen. Dat waarschuwen Duitse wetenschappers tijdens een robotica-beurs in Anchorage, Alaska.
Met de opkomst van domotica en fijner wordende taken die aan machines kunnen worden gedelegeerd, lijkt het futuristische idee van robots die huishoudelijk werk uitvoeren steeds meer binnen handbereik te komen. Kleine reparaties, schoonmaken of eenvoudige maaltijden bereiden zou binnenkort tot de mogelijkheden van de huishoudrobot kunnen behoren.
En hoewel films zoals 'I Robot' - waarin machines zich tegen hun menselijke schepper keren - geen reële bezorgdheid zijn, lopen we volgens een aantal wetenschappers wel degelijk gevaar als we zonder voorzorgen een robot in huis halen.
'Per ongeluk' dodelijk
Een Duits onderzoeksteam van het Instituut voor Robotica en Mechatronica in Wessling zegt dat robots een bedreiging kunnen vormen, zeker indien ze worden uitgerust met scherpe voorwerpen zoals scharen of messen. Het team ging na wat er gebeurt als een robot een scherp voorwerp gebruikt en daarmee per ongeluk een mens raakt.
Men programmeerde een mechanische arm die allerlei voorwerpen vasthield om op 'zachte' substanties in te hakken die op menselijk weefsel lijken. Zo sloeg de robotarm op een bol siliconen, op een stuk varken en zelfs op de arm van een dappere menselijke vrijwilliger. De schade die daarbij werd toegebracht, zou in sommige gevallen dodelijk kunnen zijn, zeggen de researchers.
Veiligheid inbouwen
Het institituut stelt nu voor om robots uit te rusten met een detectiesysteem dat botsingen voorkomt, en zo de kans op verwondingen beduidend verkleint. Het veiligheidsssysteem gebruikt sensors die de robot waarschuwen als hij een 'nieuwe' substantie raakt - bijvoorbeeld de duim van een nieuwsgierige kleuter in plaats van de tomaten die hij aan het fijnhakken is.
Het systeem is het eerste waarmee hakwondes door robots kunnen worden vermeden, iets dat ongetwijfeld niet alleen goed nieuws is voor huishoudens, maar ook voor een aantal industriële toepassingen op de fabrieksvloer. (tw)
(HLN)
Robots kunnen mensen dodelijk verwonden
Robots die ingeschakeld worden als hulp bij eenvoudige huishoudtaken, kunnen dodelijke verwondingen toebrengen bij mensen. Dat waarschuwen Duitse wetenschappers tijdens een robotica-beurs in Anchorage, Alaska.
Met de opkomst van domotica en fijner wordende taken die aan machines kunnen worden gedelegeerd, lijkt het futuristische idee van robots die huishoudelijk werk uitvoeren steeds meer binnen handbereik te komen. Kleine reparaties, schoonmaken of eenvoudige maaltijden bereiden zou binnenkort tot de mogelijkheden van de huishoudrobot kunnen behoren.
En hoewel films zoals 'I Robot' - waarin machines zich tegen hun menselijke schepper keren - geen reële bezorgdheid zijn, lopen we volgens een aantal wetenschappers wel degelijk gevaar als we zonder voorzorgen een robot in huis halen.
'Per ongeluk' dodelijk
Een Duits onderzoeksteam van het Instituut voor Robotica en Mechatronica in Wessling zegt dat robots een bedreiging kunnen vormen, zeker indien ze worden uitgerust met scherpe voorwerpen zoals scharen of messen. Het team ging na wat er gebeurt als een robot een scherp voorwerp gebruikt en daarmee per ongeluk een mens raakt.
Men programmeerde een mechanische arm die allerlei voorwerpen vasthield om op 'zachte' substanties in te hakken die op menselijk weefsel lijken. Zo sloeg de robotarm op een bol siliconen, op een stuk varken en zelfs op de arm van een dappere menselijke vrijwilliger. De schade die daarbij werd toegebracht, zou in sommige gevallen dodelijk kunnen zijn, zeggen de researchers.
Veiligheid inbouwen
Het institituut stelt nu voor om robots uit te rusten met een detectiesysteem dat botsingen voorkomt, en zo de kans op verwondingen beduidend verkleint. Het veiligheidsssysteem gebruikt sensors die de robot waarschuwen als hij een 'nieuwe' substantie raakt - bijvoorbeeld de duim van een nieuwsgierige kleuter in plaats van de tomaten die hij aan het fijnhakken is.
Het systeem is het eerste waarmee hakwondes door robots kunnen worden vermeden, iets dat ongetwijfeld niet alleen goed nieuws is voor huishoudens, maar ook voor een aantal industriële toepassingen op de fabrieksvloer. (tw)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Ah ja DLR werkt veel aan veilige robots met colission detection, heb wel vaker over gelezen. Die test persoon was trouwens de lead researcher op dat gebied zover ik weet. Is ook een keer op discovery geweest.
DNA robots move with purpose
May 12, 2010
Two independent teams in the US have made DNA robots mimic the protein motors in our bodies – be it walking without help along predefined routes or taking cargo from A to B.
The experiments, which are the first to truly combine advances in our knowledge of DNA structure and dynamics, suggest that nanorobots could soon be performing autonomous, useful tasks.
"A goal of our field is to re-fashion and re-imagine all the complex biomechanical machinery of cells to suit our own purposes," says Paul Rothermund, an expert in molecular robotics at the California Institute of Technology who was not involved in the research. "[We want] to have synthetic molecules that can move around, carry cargo, act as chemical factories...and above all to make these processes modular, to make them engineerable. These two papers mark a significant advance along this research direction."
meer: http://physicsworld.com/cws/article/news/42599
May 12, 2010
Two independent teams in the US have made DNA robots mimic the protein motors in our bodies – be it walking without help along predefined routes or taking cargo from A to B.
The experiments, which are the first to truly combine advances in our knowledge of DNA structure and dynamics, suggest that nanorobots could soon be performing autonomous, useful tasks.
"A goal of our field is to re-fashion and re-imagine all the complex biomechanical machinery of cells to suit our own purposes," says Paul Rothermund, an expert in molecular robotics at the California Institute of Technology who was not involved in the research. "[We want] to have synthetic molecules that can move around, carry cargo, act as chemical factories...and above all to make these processes modular, to make them engineerable. These two papers mark a significant advance along this research direction."
meer: http://physicsworld.com/cws/article/news/42599
Ben afgelopen woensdag trouwens naar het Vision & Robotics event geweest. Erg interessant als je wou weten wat de laatste stand is van vision systemen en industriële robotica en wat men al allemaal kan in de praktijk.
Van de website kun je nog lezingen downloaden.
Andere handige website is http://www.twanetwerk.nl om op de hoogte te blijven.
Ben zelf nu bezig met zoiets als het onderstaande filmpje (is niet diegene waar ik aan werk, maar is hetzelfde alleen dan groter
maar moet even vragen of ik een filmpje op youtube mag zetten 
)
Van de website kun je nog lezingen downloaden.
Andere handige website is http://www.twanetwerk.nl om op de hoogte te blijven.
Ben zelf nu bezig met zoiets als het onderstaande filmpje (is niet diegene waar ik aan werk, maar is hetzelfde alleen dan groter
maar moet even vragen of ik een filmpje op youtube mag zetten ) 
New "Brains" For LittleDog
Technology Review, May 27, 2010
The small four-legged robot LittleDog, from Boston Dynamics, has acquired an impressive array of improved locomotion skills thanks to researchers at the University of Southern California.
Technology Review, May 27, 2010
The small four-legged robot LittleDog, from Boston Dynamics, has acquired an impressive array of improved locomotion skills thanks to researchers at the University of Southern California.
Geld maakt meer kapot dan je lief is.
Het zijn sterke ruggen die vrijheid en weelde kunnen dragen
Het zijn sterke ruggen die vrijheid en weelde kunnen dragen
16-06-2010
'Babyrobot moet opgroeien als mens'
AMSTERDAM – Japanse wetenschappers hebben een robot ontworpen die het leerproces van menselijke baby’s moet nabootsen.
De 71 centimeter lange babyrobot met de naam Noby heeft 600 sensoren in zijn lichaam, waarmee hij aanrakingen kan voelen en ook om zich heen kan tasten. In het hoofd van de pop zitten camera’s en microfoons om gehoor en visie te simuleren. Het apparaat wordt aangedreven door een krachtige computer.
De robot is ontworpen door onderzoekers van de Universiteit van Tokyo. Ze willen de elektronische baby menselijk gedrag laten nabootsen om zo theorieën over het leerproces van kinderen te testen. Dat meldt persbureau AFP.
Software
“Je kunt verschillende soorten software laden in de robot en kijken hoe hij vervolgens reageert op acties van mensen om hem heen”, verklaart hoofdonderzoeker Yasuo Kuniyoshi. “Dat gedrag kun je vervolgens vergelijken met het gedrag van echte kinderen.”
Als de robot onnatuurlijk gedrag vertoont, kan de software worden aangepast om een beter model te ontwikkelen van het leerproces van baby's. Op die manier hopen de onderzoekers het opgroeien van jonge kinderen steeds beter te kunnen nabootsen.
Menselijke robots
“Menselijke wezens leren en ontwikkelen verschillende functies als ze opgroeien, maar het exacte mechanisme daarachter is nog niet duidelijk”, aldus Kuniyoshi.
De wetenschappers hopen dat hun project zal leiden tot de ontwikkeling van robots die een menselijk karakter krijgen en goed met mensen kunnen omgaan.
© NU.nl/Dennis Rijnvis
(nu.nl)
'Babyrobot moet opgroeien als mens'
AMSTERDAM – Japanse wetenschappers hebben een robot ontworpen die het leerproces van menselijke baby’s moet nabootsen.
De 71 centimeter lange babyrobot met de naam Noby heeft 600 sensoren in zijn lichaam, waarmee hij aanrakingen kan voelen en ook om zich heen kan tasten. In het hoofd van de pop zitten camera’s en microfoons om gehoor en visie te simuleren. Het apparaat wordt aangedreven door een krachtige computer.
De robot is ontworpen door onderzoekers van de Universiteit van Tokyo. Ze willen de elektronische baby menselijk gedrag laten nabootsen om zo theorieën over het leerproces van kinderen te testen. Dat meldt persbureau AFP.
Software
“Je kunt verschillende soorten software laden in de robot en kijken hoe hij vervolgens reageert op acties van mensen om hem heen”, verklaart hoofdonderzoeker Yasuo Kuniyoshi. “Dat gedrag kun je vervolgens vergelijken met het gedrag van echte kinderen.”
Als de robot onnatuurlijk gedrag vertoont, kan de software worden aangepast om een beter model te ontwikkelen van het leerproces van baby's. Op die manier hopen de onderzoekers het opgroeien van jonge kinderen steeds beter te kunnen nabootsen.
Menselijke robots
“Menselijke wezens leren en ontwikkelen verschillende functies als ze opgroeien, maar het exacte mechanisme daarachter is nog niet duidelijk”, aldus Kuniyoshi.
De wetenschappers hopen dat hun project zal leiden tot de ontwikkeling van robots die een menselijk karakter krijgen en goed met mensen kunnen omgaan.
© NU.nl/Dennis Rijnvis
(nu.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Het wordt bestuurd door een mens.quote:Op woensdag 24 maart 2010 09:50 schreef ptb het volgende:
hmm ik weet niet of ik wel wil dat een robot mij opensnijd...als het al moet, dan toch liever een mens van vlees en bloed dan een robot zonder enige moralische en ethische capaciteiten
Ik heb er zelf ook een keertje mee mogen spelen. Mooiste gadget/apparaat dat ik ooit gebruikt/mee gewerkt heb!
01-08-2010
Japanse robot praat met bejaarden
Japanse wetenschappers hebben een robot op punt gesteld die in staat is om de stem en de gebaren te imiteren die hem toegezonden worden per videofoon. Hij kan bejaarde mensen die alleen wonen gezelschap houden, en hen bijvoorbeeld dingen laten doen.
De zogeheten Telenoïd R1 maakt het bijvoorbeeld mogelijk te laten geloven dat de stem die hij vertolkt, vlakbij is, zo stellen de bedenkers van de robot aan de universiteit van Osaka.
Een sensor in de robot zet de geluiden over die voortgebracht worden door de oproeper, diens hoofdbewegingen, de bewegingen van zijn aangezicht en armen en nog meer van die dingen, aldus de ontwikkelaars. In een demonstratie sprak dezelfde robot met de stem van een arts en vroeg hij aan een bejaarde man hoe die zich de jongste tijd voelde.
De robot zou verkocht worden aan een prijs van 3 miljoen yen (26.500 euro) voor onderzoeksdoeleinden en aan 700.000 yen (6.200 euro) voor algemeen gebruik. (afp/eb)
(HLN)
Japanse robot praat met bejaarden
Japanse wetenschappers hebben een robot op punt gesteld die in staat is om de stem en de gebaren te imiteren die hem toegezonden worden per videofoon. Hij kan bejaarde mensen die alleen wonen gezelschap houden, en hen bijvoorbeeld dingen laten doen.
De zogeheten Telenoïd R1 maakt het bijvoorbeeld mogelijk te laten geloven dat de stem die hij vertolkt, vlakbij is, zo stellen de bedenkers van de robot aan de universiteit van Osaka.
Een sensor in de robot zet de geluiden over die voortgebracht worden door de oproeper, diens hoofdbewegingen, de bewegingen van zijn aangezicht en armen en nog meer van die dingen, aldus de ontwikkelaars. In een demonstratie sprak dezelfde robot met de stem van een arts en vroeg hij aan een bejaarde man hoe die zich de jongste tijd voelde.
De robot zou verkocht worden aan een prijs van 3 miljoen yen (26.500 euro) voor onderzoeksdoeleinden en aan 700.000 yen (6.200 euro) voor algemeen gebruik. (afp/eb)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
24-08-2010
Een ruikende robot
Robots moeten kunnen ruiken. Dat vindt althans de Japanse biotechnoloog Shojio Takeuchi. Hij bouwde daarom de eerste elektronische neus ter wereld die evenzogoed kan ruiken als mensen. Bijzonder is dat de neus half machine en half dierlijk is: een kikkerei met draadjes.
In Japan is men al behoorlijk gewend aan het idee van zelfdenkende robots. In talloze films en series die dagelijks op de Japanse televisie komen, draaien zelfdenkende robots al volop mee met het gezin. En ze zijn allesbehalve emotieloos: ze voelen mee met de behoeften van mensen.
Robots hebben pas echt nut als ze zintuiglijk een beetje lijken op mensen. Afbeelding: © FlySi, Flickr.com
Zo’n meevoelende robot moet meer kunnen dan alleen slim zijn, vindt Shoji Takeuchi van de Universiteit van Tokio. Een robot kan ons pas echt goed helpen als hij kan ervaren wat wij ervaren. Ruiken of iets heerlijk geurt of afstotelijk stinkt, is zo’n ervaring. En het is een belangrijke: daarmee bepalen we of ons voedsel veilig is om te eten of niet. Maar zulke goede neuzen hebben mensen nu ook weer niet, dus zou een ruikende robot als hulpje helemaal niet verkeerd zijn.
En daar komt de elektronische neus om de hoek kijken. Eenvoudige elektronische neuzen bestaan al in voedselfabrieken voor kwaliteitscontrole, maar komen qua precisie en menselijkheid niet in de buurt van de neus die Takeuchi deze week beschrijft in Proceedings of the National Academy of Sciences (PNAS).
Takeuchi’s ambitie om neuzen voor robots te bouwen is al vrij opmerkelijk, maar nog opmerkelijker is de elektronische neus zelf. Een samensmelting van machine en biologisch leven: Takeuchi plaatste een onrijp kikkerei dat geuren opvangt in een vloeistofkanaal met glaselektroden. Als het millimetergrote kikkereitje een geur opvangt, reageert het door een stroompje af te geven aan de elektroden.
De geurontvangers zelf zijn eiwitten in de buitenrand van het ei en zijn oorspronkelijk helemaal niet afkomstig van kikkers. Takeuchi plaatste in het ei de genen die verantwoordelijk zijn voor geurontvangers in insectenneuzen – gewoon omdat daarover meer bekend is. Volgens Takeuchi kun je elk gen inbouwen dat je wilt, en dus ook die van geurontvangers in mensen.
Takeuchi’s robothoofd draait wanneer hij lokstoffen van motten ruikt. Afbeelding: © PNAS
Takeuchi is vrij enthousiast over zijn idee van een ruikende robot. Om alvast een beeld te geven van hoe een toekomstige robot gebruik kan maken van zijn nieuwe neus – een klein apparaat van pakweg vijf centimeter groot – plaatste hij het in een menselijk uitziend robothoofd. Telkens wanneer de robot de seksuele lokstoffen van een mot rook, draaide hij zijn hoofd. Nu is het wachten op de robot die zijn hoofd draait bij de geur van appeltaart. Of oude kaas. Of verrot voedsel. Wat je maar wil.
Robots met emoties vindt men in Japan niet vreemd. Maar ze kunnen niets ruiken.
Lees ook
•Kikkerdril met muggenneus (Kennislink)
•Meer over robots op Kennislink
Bron
Nobuo Misawa e.a., Highly sensitive and selective odorant sensor using living cells expressing insect olfactory receptors. PNAS, 23 juli 2010
Meer biotechnologie op Ditisbiotechnologie.nl
(Kennislink)
Een ruikende robot
Robots moeten kunnen ruiken. Dat vindt althans de Japanse biotechnoloog Shojio Takeuchi. Hij bouwde daarom de eerste elektronische neus ter wereld die evenzogoed kan ruiken als mensen. Bijzonder is dat de neus half machine en half dierlijk is: een kikkerei met draadjes.
In Japan is men al behoorlijk gewend aan het idee van zelfdenkende robots. In talloze films en series die dagelijks op de Japanse televisie komen, draaien zelfdenkende robots al volop mee met het gezin. En ze zijn allesbehalve emotieloos: ze voelen mee met de behoeften van mensen.
Robots hebben pas echt nut als ze zintuiglijk een beetje lijken op mensen. Afbeelding: © FlySi, Flickr.com
Zo’n meevoelende robot moet meer kunnen dan alleen slim zijn, vindt Shoji Takeuchi van de Universiteit van Tokio. Een robot kan ons pas echt goed helpen als hij kan ervaren wat wij ervaren. Ruiken of iets heerlijk geurt of afstotelijk stinkt, is zo’n ervaring. En het is een belangrijke: daarmee bepalen we of ons voedsel veilig is om te eten of niet. Maar zulke goede neuzen hebben mensen nu ook weer niet, dus zou een ruikende robot als hulpje helemaal niet verkeerd zijn.
En daar komt de elektronische neus om de hoek kijken. Eenvoudige elektronische neuzen bestaan al in voedselfabrieken voor kwaliteitscontrole, maar komen qua precisie en menselijkheid niet in de buurt van de neus die Takeuchi deze week beschrijft in Proceedings of the National Academy of Sciences (PNAS).
Takeuchi’s ambitie om neuzen voor robots te bouwen is al vrij opmerkelijk, maar nog opmerkelijker is de elektronische neus zelf. Een samensmelting van machine en biologisch leven: Takeuchi plaatste een onrijp kikkerei dat geuren opvangt in een vloeistofkanaal met glaselektroden. Als het millimetergrote kikkereitje een geur opvangt, reageert het door een stroompje af te geven aan de elektroden.
De geurontvangers zelf zijn eiwitten in de buitenrand van het ei en zijn oorspronkelijk helemaal niet afkomstig van kikkers. Takeuchi plaatste in het ei de genen die verantwoordelijk zijn voor geurontvangers in insectenneuzen – gewoon omdat daarover meer bekend is. Volgens Takeuchi kun je elk gen inbouwen dat je wilt, en dus ook die van geurontvangers in mensen.
Takeuchi’s robothoofd draait wanneer hij lokstoffen van motten ruikt. Afbeelding: © PNAS
Takeuchi is vrij enthousiast over zijn idee van een ruikende robot. Om alvast een beeld te geven van hoe een toekomstige robot gebruik kan maken van zijn nieuwe neus – een klein apparaat van pakweg vijf centimeter groot – plaatste hij het in een menselijk uitziend robothoofd. Telkens wanneer de robot de seksuele lokstoffen van een mot rook, draaide hij zijn hoofd. Nu is het wachten op de robot die zijn hoofd draait bij de geur van appeltaart. Of oude kaas. Of verrot voedsel. Wat je maar wil.
Robots met emoties vindt men in Japan niet vreemd. Maar ze kunnen niets ruiken.
Lees ook
•Kikkerdril met muggenneus (Kennislink)
•Meer over robots op Kennislink
Bron
Nobuo Misawa e.a., Highly sensitive and selective odorant sensor using living cells expressing insect olfactory receptors. PNAS, 23 juli 2010
Meer biotechnologie op Ditisbiotechnologie.nl
(Kennislink)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
31-08-2010
De nieuwe ster van NASA is praatvaar Robonaut 2
Hij lijkt wat op The Stig maar rijdt met een heel andere bolide: een ruimteschip! Gas geven zou ook wat moeilijk zijn voor Robonaut 2 - R2 voor de vrienden - want benen kreeg hij niet van zijn scheppers, ingenieurs van NASA. R2 zal in november de eerste robot zijn die de ruimte wordt ingeschoten. En hij blijkt een praatvaar te zijn.
Robonaut 2 zal mee het International Space Station (ISS) bevolken en taken uitvoeren die voor gewone astronauten "te gevaarlijk of te saai" zijn. R2 heeft armen, handen en vingers maar dus geen benen. Die heeft hij nog te goed en er wordt aan gewerkt. Maar R2 blijkt vooral ook een eigen karaktertje te hebben.
De voorbije maand hield hij fans op Facebook en Twitter up-to-date over zijn aanstaande ruimtetrip. De man die R2's berichten de wereld instuurt is Joe Bibby van NASA. Die communicatieve taak neemt tot enkele uren per dag in beslag. R2 heeft dan ook heel wat fans.
"We krijgen alle soorten vragen", zegt Bibby aan news.com.au. Van 'Ben jij familie van HAL 9000' tot meer technische kwesties als 'Op welk besturingssysteem werk jij?'" Bibby laat nog weten dat een heel team ingenieurs drie jaar lang werkte aan de creatie van R2. (jv)
(HLN)
De nieuwe ster van NASA is praatvaar Robonaut 2
Hij lijkt wat op The Stig maar rijdt met een heel andere bolide: een ruimteschip! Gas geven zou ook wat moeilijk zijn voor Robonaut 2 - R2 voor de vrienden - want benen kreeg hij niet van zijn scheppers, ingenieurs van NASA. R2 zal in november de eerste robot zijn die de ruimte wordt ingeschoten. En hij blijkt een praatvaar te zijn.
Robonaut 2 zal mee het International Space Station (ISS) bevolken en taken uitvoeren die voor gewone astronauten "te gevaarlijk of te saai" zijn. R2 heeft armen, handen en vingers maar dus geen benen. Die heeft hij nog te goed en er wordt aan gewerkt. Maar R2 blijkt vooral ook een eigen karaktertje te hebben.
De voorbije maand hield hij fans op Facebook en Twitter up-to-date over zijn aanstaande ruimtetrip. De man die R2's berichten de wereld instuurt is Joe Bibby van NASA. Die communicatieve taak neemt tot enkele uren per dag in beslag. R2 heeft dan ook heel wat fans.
"We krijgen alle soorten vragen", zegt Bibby aan news.com.au. Van 'Ben jij familie van HAL 9000' tot meer technische kwesties als 'Op welk besturingssysteem werk jij?'" Bibby laat nog weten dat een heel team ingenieurs drie jaar lang werkte aan de creatie van R2. (jv)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
13-09-2010
Wetenschappers leren robot liegen en bedriegen
AMSTERDAM – Amerikaanse onderzoekers zijn er in geslaagd om een robot te creëren die in staat is om achtervolgers te misleiden.
De wetenschappers van het Georgia Institute of Technology hebben een robot geleerd om valse sporen achter te laten bij een spelletje verstoppertje. Het apparaat is in staat om andere robots op die manier te misleiden.
Het onderzoek toont aan dat robots mogelijk zo kunnen worden geprogrammeerd dat ze in het geval van een conflict in staat zijn om tegenstanders te bedriegen. Dat schrijven de onderzoekers in het wetenschappelijk tijdschrift International Journal of Social Robotics.
Schadelijk
De wetenschappers beweren dat het creeëren van bedriegende robots niet schadelijk is voor mensen, maar juist erg nuttig kan zijn. “Er zijn veel situaties waarin mensen elkaar bedriegen om de ander uiteindelijk te helpen”, verklaart hoofdonderzoeker Alan Wagner in het tijdschrift Sciencemag.org.
“Als ik bijvoorbeeld probeer om een persoon met Alzheimer zijn medicijnen te laten innemen, kunnen we tijdelijk een conflict hebben. Maar uiteindelijk is het toch beter voor hem als ik er voor zorg dat hij zijn medicijnen inneemt.”
Merkstift
De wetenschappers testten een robot die was geprogrammeerd om te liegen door het apparaat verstoppertje te laten spelen met een andere robot. Het wagentje met een camera aan boord moest steeds kiezen uit drie compartimenten waarin hij zich kon verschuilen voor de zoekende robot.
Voor de ingang van elke verstopplek stond echter een merkstift. Het wagentjes stootte deze hindernis steeds om, zodat hij zijn schuilplaats verraadde.
Misleiden
Na een aantal pogingen begon de robot zijn tegenstander echter te bedriegen. Hij stootte nu steeds een merkstift om voor een compartiment, waarna hij naar binnen reed in een andere schuilplaats. Op deze manier slaagde de liegende robot er in 75 procent van alle gevallen in om de zoekende robot te misleiden
(zie filmpje).
De zoekende robot was overigens niet op de hoogte van het feit dat de andere robot in staat was om te bedriegen. Volgens de wetenschappers zal het veel moeilijker zijn om een robot te vervaardigen die slimmere tegenstanders kan misleiden.
© NU.nl/Dennis Rijnvis
(nu.nl)
[ Bericht 2% gewijzigd door ExperimentalFrentalMental op 14-09-2010 16:46:50 ]
Wetenschappers leren robot liegen en bedriegen
AMSTERDAM – Amerikaanse onderzoekers zijn er in geslaagd om een robot te creëren die in staat is om achtervolgers te misleiden.
De wetenschappers van het Georgia Institute of Technology hebben een robot geleerd om valse sporen achter te laten bij een spelletje verstoppertje. Het apparaat is in staat om andere robots op die manier te misleiden.
Het onderzoek toont aan dat robots mogelijk zo kunnen worden geprogrammeerd dat ze in het geval van een conflict in staat zijn om tegenstanders te bedriegen. Dat schrijven de onderzoekers in het wetenschappelijk tijdschrift International Journal of Social Robotics.
Schadelijk
De wetenschappers beweren dat het creeëren van bedriegende robots niet schadelijk is voor mensen, maar juist erg nuttig kan zijn. “Er zijn veel situaties waarin mensen elkaar bedriegen om de ander uiteindelijk te helpen”, verklaart hoofdonderzoeker Alan Wagner in het tijdschrift Sciencemag.org.
“Als ik bijvoorbeeld probeer om een persoon met Alzheimer zijn medicijnen te laten innemen, kunnen we tijdelijk een conflict hebben. Maar uiteindelijk is het toch beter voor hem als ik er voor zorg dat hij zijn medicijnen inneemt.”
Merkstift
De wetenschappers testten een robot die was geprogrammeerd om te liegen door het apparaat verstoppertje te laten spelen met een andere robot. Het wagentje met een camera aan boord moest steeds kiezen uit drie compartimenten waarin hij zich kon verschuilen voor de zoekende robot.
Voor de ingang van elke verstopplek stond echter een merkstift. Het wagentjes stootte deze hindernis steeds om, zodat hij zijn schuilplaats verraadde.
Misleiden
Na een aantal pogingen begon de robot zijn tegenstander echter te bedriegen. Hij stootte nu steeds een merkstift om voor een compartiment, waarna hij naar binnen reed in een andere schuilplaats. Op deze manier slaagde de liegende robot er in 75 procent van alle gevallen in om de zoekende robot te misleiden
(zie filmpje).
De zoekende robot was overigens niet op de hoogte van het feit dat de andere robot in staat was om te bedriegen. Volgens de wetenschappers zal het veel moeilijker zijn om een robot te vervaardigen die slimmere tegenstanders kan misleiden.
© NU.nl/Dennis Rijnvis
(nu.nl)
[ Bericht 2% gewijzigd door ExperimentalFrentalMental op 14-09-2010 16:46:50 ]
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Wat betreft de misleiding, in hoeverre is dit 'baanbrekend'?
Zijn die robots zelfstandig vanuit simpele programmering tot dit gedrag gekomen of is dit puur het werk van de programmeurs?
Zijn die robots zelfstandig vanuit simpele programmering tot dit gedrag gekomen of is dit puur het werk van de programmeurs?
2147483647 angels can dance on the point of a needle.
Add one and they will all turn into devils.
Add one and they will all turn into devils.
24-09-2010
Robots zullen tegen 2050 beste voetballers verslaan
Goed nieuws voor wie alle geloof in onze nationale ploeg verloren heeft. Een computeranalist denkt dat we tegen 2050 een team robots kunnen samenstellen die de beste voetballers te wereld zullen verslaan.
Claude Sammut is een wetenschapsprofessor aan de Australische universiteit New South Wales. Hij werkt mee aan een project met de naam RoboCup, waarbij robots leren hoe ze voetbal moeten spelen. Volgens Sammut zullen er tegen 2050 robots bestaan die volledig autonoom de sterren van de toekomst kunnen verslaan.
Op dit ogenblik hebben de robots het nog moeilijk met het controleren en dribbelen van de bal. Maar Sammut gelooft in zijn robots. "In 1968 heeft Donald Michie met de Schotse schaakkampioen David Levy gewed dat hij binnen tien jaar verslagen zou worden door een computerprogramma. Het duurde uiteindelijk bijna 30 jaar, maar de programma's bestaan intussen wel."
Om een robot te doen voetballen zijn er nog veel nieuwe technieken nodig. Sammut denkt daarom dat het nog wel even zal duren voor we een team robots kunnen opstellen. Tegen 2050 zou het eerste Roboteam er echter moeten kunnen in slagen om een menselijk elftal te verslaan. (gb)
(HLN)
Robots zullen tegen 2050 beste voetballers verslaan
Goed nieuws voor wie alle geloof in onze nationale ploeg verloren heeft. Een computeranalist denkt dat we tegen 2050 een team robots kunnen samenstellen die de beste voetballers te wereld zullen verslaan.
Claude Sammut is een wetenschapsprofessor aan de Australische universiteit New South Wales. Hij werkt mee aan een project met de naam RoboCup, waarbij robots leren hoe ze voetbal moeten spelen. Volgens Sammut zullen er tegen 2050 robots bestaan die volledig autonoom de sterren van de toekomst kunnen verslaan.
Op dit ogenblik hebben de robots het nog moeilijk met het controleren en dribbelen van de bal. Maar Sammut gelooft in zijn robots. "In 1968 heeft Donald Michie met de Schotse schaakkampioen David Levy gewed dat hij binnen tien jaar verslagen zou worden door een computerprogramma. Het duurde uiteindelijk bijna 30 jaar, maar de programma's bestaan intussen wel."
Om een robot te doen voetballen zijn er nog veel nieuwe technieken nodig. Sammut denkt daarom dat het nog wel even zal duren voor we een team robots kunnen opstellen. Tegen 2050 zou het eerste Roboteam er echter moeten kunnen in slagen om een menselijk elftal te verslaan. (gb)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
quote:Op dinsdag 21 september 2010 15:59 schreef jeroen25 het volgende:
Wat betreft de misleiding, in hoeverre is dit 'baanbrekend'?
Zijn die robots zelfstandig vanuit simpele programmering tot dit gedrag gekomen of is dit puur het werk van de programmeurs?
quote:Het onderzoek toont aan dat robots mogelijk zo kunnen worden geprogrammeerd dat ze in het geval van een conflict in staat zijn om tegenstanders te bedriegen.
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
27-09-2010
TU/e maakt compactere operatierobot
EINDHOVEN - Een onderzoeker van de Technische Universiteit Eindhoven (TU/e) heeft een robot ontwikkeld die chirurgen in staat stelt nog preciezer op afstand te opereren.
© ANP
Het apparaat is compacter dan bestaande operatierobots en daardoor makkelijker in het gebruik, stelde de TU/e maandag.
De robot, die de naam Sofie heeft gekregen, wordt bediend met joysticks. Die geven tegendruk, ook wel force feedback genoemd, zodat de chirurg voelt hoeveel kracht de robot uitoefent.
Onderzoeker Linda van den Bedem promoveerde onlangs op het inmiddels gepatenteerde ontwerp en wil er nu mee de markt op.
© ANP
(nu.nl)
TU/e maakt compactere operatierobot
EINDHOVEN - Een onderzoeker van de Technische Universiteit Eindhoven (TU/e) heeft een robot ontwikkeld die chirurgen in staat stelt nog preciezer op afstand te opereren.
© ANP
Het apparaat is compacter dan bestaande operatierobots en daardoor makkelijker in het gebruik, stelde de TU/e maandag.
De robot, die de naam Sofie heeft gekregen, wordt bediend met joysticks. Die geven tegendruk, ook wel force feedback genoemd, zodat de chirurg voelt hoeveel kracht de robot uitoefent.
Onderzoeker Linda van den Bedem promoveerde onlangs op het inmiddels gepatenteerde ontwerp en wil er nu mee de markt op.
© ANP
(nu.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
28-09-2010
Wetenschappers presenteren menselijke wandelende robot
(nieuwemedia.blog.nl)
Wetenschappers presenteren menselijke wandelende robot
(nieuwemedia.blog.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
28-09-2010
Robotic legs designed to help people walk again
A robot that can help people who are paralysed walk again is on trial in Japan.
The 'walking-aid robot' works by using six electric motors at the ankles, knees and hips.
Developers say the biggest challenge was getting the device to balance properly so people could use it without stumbling.
Zie filmpje
(www.bbc.co.uk)
Robotic legs designed to help people walk again
A robot that can help people who are paralysed walk again is on trial in Japan.
The 'walking-aid robot' works by using six electric motors at the ankles, knees and hips.
Developers say the biggest challenge was getting the device to balance properly so people could use it without stumbling.
Zie filmpje
(www.bbc.co.uk)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Ze blijven wel dat half-gehurkte loopje hebben.quote:Op woensdag 29 september 2010 08:54 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:
28-09-2010
Wetenschappers presenteren menselijke wandelende robot
(nieuwemedia.blog.nl)
2147483647 angels can dance on the point of a needle.
Add one and they will all turn into devils.
Add one and they will all turn into devils.
Tja, het is nog steeds lastig om het locomotorisch systeem van de mens na te bootsen, wanneer ook stilstaan, traplopen, rennen en andere eisen worden gesteld.quote:Op woensdag 29 september 2010 09:07 schreef jeroen25 het volgende:
[..]
Ze blijven wel dat half-gehurkte loopje hebben.
01-10-2010
Draadloze besturing voor zwemmende robot
Een robot vanaf een afstand draadloos besturen is tegenwoordig een koud kunstje. Maar niet onder water; daarvoor was een kabel naar een boot aan het wateroppervlak vaak niet te vermijden. Een team van York University presenteert nu echter “AQUA”: de onderwaterrobot met draadloze besturing.
Water kan soms heel vervelend zijn. Het verstoort radiosignalen en maakt draadloze communicatie zoals Wi-Fi onderwater vrijwel onmogelijk. Onderwaterrobots worden daarom meestal via een kabel verbonden met het ‘moederschip’. Dat is geen optimale situatie, want het maakt de robot minder mobiel en kan de veiligheid van duikers in gevaar brengen.
Daar hebben de onderzoekers van York University (Toronto, Canada) nu iets op gevonden. Zij ontwierpen AQUA, een onderwaterrobot die zwemt als een otter, met flippers in plaats van de gebruikelijke propellers. Het meest bijzondere is echter de besturing. AQUA kan met een controller van afstand worden bestuurd door een duiker die ook onder water is.
Ter plekke beslissen
De controller is een soort iPad, een tablet waar de duiker allerlei informatie op kan bekijken. Hij kan er ook op programmeren, zodat het scherm een bepaalde tag toont. Die tag, zoiets als een bar- of QR-code], kan de robot vervolgens aflezen door de camera die hij aan boord heeft. En zo kan de robot het ingeprogrammeerde commando van de duiker ter plekke uitvoeren.
Die directe controle is een belangrijk (en nieuw) aspect. “Het is onmogelijk in te schatten wat je van de robot wilt wanneer je eenmaal onder water bent. Wij wilden een systeem ontwikkelen waarmee je ter plaatse, in reactie op de omgeving, commando’s aan kunt maken.” vertelt Michael Jenkin, professor aan York University en lid van het onderzoeksteam.
In het verleden maakten duikers nog wel eens gebruik van gelamineerde kaartjes, waarmee ze op een visuele manier met de robots onder water konden communiceren. Het nadeel hiervan is dat de duiker hierbij beperkt is tot een aantal vooraf ingeprogrammeerde commando’s.
Robots naar Titanic
Afbeelding: © Flickr: j-fi
Eerder kon je op Kennislink lezen over de expeditie naar het wrak van de Titanic. Hierbij werd ook gebruik gemaakt van onderwaterrobots, zogenaamde AUVs en een ROV. De AUVs gingen zonder kabel en bemanning te werk, maar bij hen waren alle taken van tevoren ingeprogrammeerd. Zij konden niet ter plekke met eventuele duikers communiceren.
Een kabel naar de oppervlakte is ook onhandig. “Als een robot via een kabel verbonden is met een boot aan het oppervlakte, kan de communicatie tussen de boot, de duiker en de robot erg ingewikkeld worden,” zegt Jenkins. “Het onderzoeken van een wrak vereist bijvoorbeeld een heel voorzichtige en nauwkeurige aanpak; duikers en robots moeten dan in staat zijn snel te reageren op veranderingen in de omgeving. Een fout of vertraging in de communicatie kan dan gevaarlijke situaties opleveren.” aldus Jenkins.
Op afstand besturen
Aangezien er geen communicatieapparaat op de markt was die aan hun eisen voldeed, ontwikkelden Jenkins en zijn team een eigen prototype. Hun AQUATablet wordt bescherm door een aluminium behuizing met plexiglas ruitje. Het maakt de computer waterdicht tot zo’n 18 meter diepte. De robot kan echter nog dieper gaan. Jenkins: “Een duiker op 18 meter diepte kan een robot besturen die 9 tot 12 meter onder hem zwemt. Het is duidelijk dat dit fysiek beter voor de duiker is en veel veiliger”.
Een duiker kan niet alleen commando’s inprogrammeren, hij kan het tablet ook als een soort joystick gebruiken. Het is vergelijkbaar met wakeboarden op de Wii (zie filmpje hiernaast): draai je de controller naar rechts, dan gaat de robot ook naar rechts.
De robot is in deze modus echter wel met een kabel aan het tablet verbonden. Maar dat heeft ook voordelen, want door de optische kabel kan de robot videobeelden van zijn camera naar de duiker sturen. Die beelden kunnen gebruikt worden om een 3D-model van de omgeving op te bouwen, waarmee de robot zijn taken nauwkeuriger kan uitvoeren.
De publicatie “Swimming with Robots: Human Robot Communication at Depth” van auteurs Bart Verzijlenberg en Michael Jenkins zal gepresenteerd worden tijdens de IEEE/RSJ International Conference on Intelligent Robots and Systems (IROS) van 18 tot 22 oktober in Taiwan.
(Kennislink)
Draadloze besturing voor zwemmende robot
Een robot vanaf een afstand draadloos besturen is tegenwoordig een koud kunstje. Maar niet onder water; daarvoor was een kabel naar een boot aan het wateroppervlak vaak niet te vermijden. Een team van York University presenteert nu echter “AQUA”: de onderwaterrobot met draadloze besturing.
Water kan soms heel vervelend zijn. Het verstoort radiosignalen en maakt draadloze communicatie zoals Wi-Fi onderwater vrijwel onmogelijk. Onderwaterrobots worden daarom meestal via een kabel verbonden met het ‘moederschip’. Dat is geen optimale situatie, want het maakt de robot minder mobiel en kan de veiligheid van duikers in gevaar brengen.
Daar hebben de onderzoekers van York University (Toronto, Canada) nu iets op gevonden. Zij ontwierpen AQUA, een onderwaterrobot die zwemt als een otter, met flippers in plaats van de gebruikelijke propellers. Het meest bijzondere is echter de besturing. AQUA kan met een controller van afstand worden bestuurd door een duiker die ook onder water is.
Ter plekke beslissen
De controller is een soort iPad, een tablet waar de duiker allerlei informatie op kan bekijken. Hij kan er ook op programmeren, zodat het scherm een bepaalde tag toont. Die tag, zoiets als een bar- of QR-code], kan de robot vervolgens aflezen door de camera die hij aan boord heeft. En zo kan de robot het ingeprogrammeerde commando van de duiker ter plekke uitvoeren.
Die directe controle is een belangrijk (en nieuw) aspect. “Het is onmogelijk in te schatten wat je van de robot wilt wanneer je eenmaal onder water bent. Wij wilden een systeem ontwikkelen waarmee je ter plaatse, in reactie op de omgeving, commando’s aan kunt maken.” vertelt Michael Jenkin, professor aan York University en lid van het onderzoeksteam.
In het verleden maakten duikers nog wel eens gebruik van gelamineerde kaartjes, waarmee ze op een visuele manier met de robots onder water konden communiceren. Het nadeel hiervan is dat de duiker hierbij beperkt is tot een aantal vooraf ingeprogrammeerde commando’s.
Robots naar Titanic
Afbeelding: © Flickr: j-fi
Eerder kon je op Kennislink lezen over de expeditie naar het wrak van de Titanic. Hierbij werd ook gebruik gemaakt van onderwaterrobots, zogenaamde AUVs en een ROV. De AUVs gingen zonder kabel en bemanning te werk, maar bij hen waren alle taken van tevoren ingeprogrammeerd. Zij konden niet ter plekke met eventuele duikers communiceren.
Een kabel naar de oppervlakte is ook onhandig. “Als een robot via een kabel verbonden is met een boot aan het oppervlakte, kan de communicatie tussen de boot, de duiker en de robot erg ingewikkeld worden,” zegt Jenkins. “Het onderzoeken van een wrak vereist bijvoorbeeld een heel voorzichtige en nauwkeurige aanpak; duikers en robots moeten dan in staat zijn snel te reageren op veranderingen in de omgeving. Een fout of vertraging in de communicatie kan dan gevaarlijke situaties opleveren.” aldus Jenkins.
Op afstand besturen
Aangezien er geen communicatieapparaat op de markt was die aan hun eisen voldeed, ontwikkelden Jenkins en zijn team een eigen prototype. Hun AQUATablet wordt bescherm door een aluminium behuizing met plexiglas ruitje. Het maakt de computer waterdicht tot zo’n 18 meter diepte. De robot kan echter nog dieper gaan. Jenkins: “Een duiker op 18 meter diepte kan een robot besturen die 9 tot 12 meter onder hem zwemt. Het is duidelijk dat dit fysiek beter voor de duiker is en veel veiliger”.
Een duiker kan niet alleen commando’s inprogrammeren, hij kan het tablet ook als een soort joystick gebruiken. Het is vergelijkbaar met wakeboarden op de Wii (zie filmpje hiernaast): draai je de controller naar rechts, dan gaat de robot ook naar rechts.
De robot is in deze modus echter wel met een kabel aan het tablet verbonden. Maar dat heeft ook voordelen, want door de optische kabel kan de robot videobeelden van zijn camera naar de duiker sturen. Die beelden kunnen gebruikt worden om een 3D-model van de omgeving op te bouwen, waarmee de robot zijn taken nauwkeuriger kan uitvoeren.
De publicatie “Swimming with Robots: Human Robot Communication at Depth” van auteurs Bart Verzijlenberg en Michael Jenkins zal gepresenteerd worden tijdens de IEEE/RSJ International Conference on Intelligent Robots and Systems (IROS) van 18 tot 22 oktober in Taiwan.
(Kennislink)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
15-10-2010
Zes mannen laten zich voor wetenschap slaan door robot
Povse deed eerst tests met een rubberen arm. (foto Borut Povse)
Ergens in een laboratorium in Slovenië laten zes mannen zich in naam van de wetenschap pijnigen door een robot. Het doel daarvan is te achterhalen wanneer de pijn te erg wordt, om zo robots te kunnen aanleren hoe ver ze kunnen gaan vooraleer ze een mens pijn doen.
Professor Borut Povse is er voor zijn experiment in geslaagd de toestemming te krijgen van een ethische commissie, en daarnaast heeft hij zes collega's kunnen overtuigen deel te nemen aan de proeven, meldt het vakblad New Scientist.
Povse ziet mens en robot op een dag zij aan zij werken, en vindt het belangrijk om machines te leren een soort van empathie te hebben voor hun menselijke collega's. "In de toekomst zullen robots niet werken achter bewakingsagenten met gesloten deuren of lichtbarrières", schreef Povse in een eerdere paper over het onderwerp. "Integendeel, ze zullen nauw samenwerken met mensen, wat leidt tot een fundamentele zorg over de vraag hoe we de veiligheid van die interactie kunnen verzekeren."
Povse gebruikte voor eerdere experimenten een rubberen arm met sensoren in. Een pdf van het onderzoek vind je hier. (sam)
(HLN)
Zes mannen laten zich voor wetenschap slaan door robot
Povse deed eerst tests met een rubberen arm. (foto Borut Povse)
Ergens in een laboratorium in Slovenië laten zes mannen zich in naam van de wetenschap pijnigen door een robot. Het doel daarvan is te achterhalen wanneer de pijn te erg wordt, om zo robots te kunnen aanleren hoe ver ze kunnen gaan vooraleer ze een mens pijn doen.
Professor Borut Povse is er voor zijn experiment in geslaagd de toestemming te krijgen van een ethische commissie, en daarnaast heeft hij zes collega's kunnen overtuigen deel te nemen aan de proeven, meldt het vakblad New Scientist.
Povse ziet mens en robot op een dag zij aan zij werken, en vindt het belangrijk om machines te leren een soort van empathie te hebben voor hun menselijke collega's. "In de toekomst zullen robots niet werken achter bewakingsagenten met gesloten deuren of lichtbarrières", schreef Povse in een eerdere paper over het onderwerp. "Integendeel, ze zullen nauw samenwerken met mensen, wat leidt tot een fundamentele zorg over de vraag hoe we de veiligheid van die interactie kunnen verzekeren."
Povse gebruikte voor eerdere experimenten een rubberen arm met sensoren in. Een pdf van het onderzoek vind je hier. (sam)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
15-10-2010
'Baby’s zien robot aan voor mens'
AMSTERDAM – Baby’s zien robots aan voor levende wezens als de apparaten interacties aangaan met andere mensen. Dat concluderen Amerikaanse wetenschappers uit een nieuw onderzoek.
Kinderen van 18 maanden oud maken geen onderscheid tussen robots en mensen als de apparaten eerst contact leggen met personen in hun omgeving.
Dat blijkt uit oogbewegingen van de baby’s tijdens interacties met robots, zo melden wetenschappers van de Universiteit van Washington in het wetenschappelijk tijdschrift Neural Networks.
Spelletje
“De vraag is wat een robot sociaal maakt voor een baby”, verklaart onderzoeker Andrew Meltzoff op nieuwssite EurekAlert. “Waarschijnlijk wordt dat niet bepaald door hoe een apparaat er uit ziet, maar wel door hoe het zich beweegt en op welke manier het een interactie aan gaat met anderen.”
De wetenschappers kwamen tot hun conclusies door baby’s te confronteren met robots, terwijl ze op schoot zaten bij hun ouders. De onderzoekers stelden vervolgens kinderlijke vragen aan de robot, zoals ‘waar is je buik?’ en ‘waar zit je hoofd?’. De robot wees vervolgens steeds naar het juiste lichaamsdeel.
De baby’s volgden het gesprek door hun blik heen en weer te laten gaan tussen onderzoeker en de robot.
Aandacht
Uiteindelijk lieten de wetenschappers de baby’s alleen met de robots. De apparaten begonnen dan met hun hoofd te bewegen en maakten geluiden om de aandacht van de kinderen te trekken.
De baby’s volgden de blik van de robot op dat moment met hun ogen. Volgens de wetenschappers suggereerden die oogbewegingen dat de kinderen de robot aanzagen voor een menselijk wezen.
Interacties
Kinderen van 18 maanden oud kunnen normaal gesproken al een verschil maken tussen levende wezens en levensloze objecten. Ze volgen met hun ogen vaak wel de bewegingen van mensen of dieren, maar reageren met hun blik bijvoorbeeld niet op een schommelstoel die heen en weer beweegt.
“Deze studie suggereert dat een zogenaamde menselijke robot niet alleen het uiterlijk van een mens moet hebben, maar ook interacties moet aangaan met mensen”, aldus onderzoeker Rajesh Rao.
© NU.nl/Dennis Rijnvis
(nu.nl)
'Baby’s zien robot aan voor mens'
AMSTERDAM – Baby’s zien robots aan voor levende wezens als de apparaten interacties aangaan met andere mensen. Dat concluderen Amerikaanse wetenschappers uit een nieuw onderzoek.
Kinderen van 18 maanden oud maken geen onderscheid tussen robots en mensen als de apparaten eerst contact leggen met personen in hun omgeving.
Dat blijkt uit oogbewegingen van de baby’s tijdens interacties met robots, zo melden wetenschappers van de Universiteit van Washington in het wetenschappelijk tijdschrift Neural Networks.
Spelletje
“De vraag is wat een robot sociaal maakt voor een baby”, verklaart onderzoeker Andrew Meltzoff op nieuwssite EurekAlert. “Waarschijnlijk wordt dat niet bepaald door hoe een apparaat er uit ziet, maar wel door hoe het zich beweegt en op welke manier het een interactie aan gaat met anderen.”
De wetenschappers kwamen tot hun conclusies door baby’s te confronteren met robots, terwijl ze op schoot zaten bij hun ouders. De onderzoekers stelden vervolgens kinderlijke vragen aan de robot, zoals ‘waar is je buik?’ en ‘waar zit je hoofd?’. De robot wees vervolgens steeds naar het juiste lichaamsdeel.
De baby’s volgden het gesprek door hun blik heen en weer te laten gaan tussen onderzoeker en de robot.
Aandacht
Uiteindelijk lieten de wetenschappers de baby’s alleen met de robots. De apparaten begonnen dan met hun hoofd te bewegen en maakten geluiden om de aandacht van de kinderen te trekken.
De baby’s volgden de blik van de robot op dat moment met hun ogen. Volgens de wetenschappers suggereerden die oogbewegingen dat de kinderen de robot aanzagen voor een menselijk wezen.
Interacties
Kinderen van 18 maanden oud kunnen normaal gesproken al een verschil maken tussen levende wezens en levensloze objecten. Ze volgen met hun ogen vaak wel de bewegingen van mensen of dieren, maar reageren met hun blik bijvoorbeeld niet op een schommelstoel die heen en weer beweegt.
“Deze studie suggereert dat een zogenaamde menselijke robot niet alleen het uiterlijk van een mens moet hebben, maar ook interacties moet aangaan met mensen”, aldus onderzoeker Rajesh Rao.
© NU.nl/Dennis Rijnvis
(nu.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Een meer serieuze post:
!
Een dansende robot die met een groepje meiden mee danst/zingt. De robot-artiest danst niet zo wild als de achtergrondzangeressen, maar toch is de manier van bewegen beter dan ik tot nu toe gezien heb.
Bronartikel: http://singularityhub.com(...)tting-weirder-video/
[ Bericht 8% gewijzigd door zyx1981 op 24-10-2010 12:38:41 ]
!
Een dansende robot die met een groepje meiden mee danst/zingt. De robot-artiest danst niet zo wild als de achtergrondzangeressen, maar toch is de manier van bewegen beter dan ik tot nu toe gezien heb.
Bronartikel: http://singularityhub.com(...)tting-weirder-video/
[ Bericht 8% gewijzigd door zyx1981 op 24-10-2010 12:38:41 ]
Ik hou van Azie
Nog meer dansende robots! Nu een robot-dansgroep die ondermeer een choreografie op Ravel's Bolero laten zien
!
Bronartikel: http://singularityhub.com(...)shanghai-expo-video/
Edit: technische achtergrond info over dit van origine Franse robotje: http://www.aldebaran-robotics.com/en/node/1166 Voor 12.000 euro ex btw kan je zelf zo`n 58cm hoge hummel in huis halen
[ Bericht 11% gewijzigd door zyx1981 op 24-10-2010 12:49:29 ]
Nog meer dansende robots! Nu een robot-dansgroep die ondermeer een choreografie op Ravel's Bolero laten zien
!
Bronartikel: http://singularityhub.com(...)shanghai-expo-video/
Edit: technische achtergrond info over dit van origine Franse robotje: http://www.aldebaran-robotics.com/en/node/1166 Voor 12.000 euro ex btw kan je zelf zo`n 58cm hoge hummel in huis halen
[ Bericht 11% gewijzigd door zyx1981 op 24-10-2010 12:49:29 ]
Eentje nog om het af te leren. Een robot rent 7km/u en stabiliseert zichzelf wanneer iemand hem aanduwt:
Bronartikel: http://singularityhub.com(...)obot-runs-at-7-kmhr/
Bronartikel: http://singularityhub.com(...)obot-runs-at-7-kmhr/
Wereldprimeur voor Duits Lab: de humanoïde robot ‘Myon’
Sascha Bollerman - 12-10-2010
Inleiding
Het TWA-netwerk in Berlijn bericht regelmatig over de nieuwste ontwikkelingen op het gebied van de robotica in Duitsland. Nu is er nieuws uit de Duitse hoofdstad zelf; het Laboratorium voor Neurorobotica (NRL) van de Humboldt Universiteit Berlijn is erin geslaagd ’s werelds eerste humanoïde robot te ontwikkelen waarbij men zonder problemen in werkende toestand zowel ‘lichaamsdelen’ kan demonteren als met behulp van een flensverbinding kan monteren.
Details
Dit beginsel klinkt minder revolutionair dan het in werkelijkheid is. Bij het demonteren van bijvoorbeeld een ‘arm’ blijven alle overige ledematen onberispelijk verder functioneren aangezien deze in een drietal opzichten autonoom zijn: de energievoorziening, het rekenvermogen en het neuraal netwerk zijn compleet decentraal over de robot verdeeld.
Het principe biedt vele voordelen voor onderzoek. Men kan bijvoorbeeld gedragingen (zoals lopen) allereerst aan een geïsoleerd ledemaat (been) ontwikkelen alvorens men overgaat tot het onderzoek van hoe het lichaam als geheel reageert en functioneert (geïncorporeerd been). Daarnaast biedt het antwoorden op geheel nieuwe vraagstukken zoals wat er gebeurt als twee robots wisselen van arm of als een robot plots een ongetraind been ontvangt.
Figuur 1. De 1,25 meter grote Myon is een systeem met een zeer hoge mate van complexiteit. Het geheel stort niet ineen als men elektronica verwijdert dan wel een kabelbreuk veroorzaakt omdat alle ledematen meerdere malen met elkaar gekoppeld zijn en coöperatief met elkaar samenwerken.
Myon is één van vijf robots uit de M-serie van het NRL. De ontwikkeling van de robot is tot stand gekomen in het kader van het Europese project ALEAR. Verder heeft het laboratorium nauw samengewerkt met het Frackenpohl Poulheim, een bureau voor product design, en met één van ‘s werelds grootste producenten van polymeren en plastics, Bayer MaterialScience.
http://www.twanetwerk.nl/default.ashx?DocumentID=14493
Sascha Bollerman - 12-10-2010
Inleiding
Het TWA-netwerk in Berlijn bericht regelmatig over de nieuwste ontwikkelingen op het gebied van de robotica in Duitsland. Nu is er nieuws uit de Duitse hoofdstad zelf; het Laboratorium voor Neurorobotica (NRL) van de Humboldt Universiteit Berlijn is erin geslaagd ’s werelds eerste humanoïde robot te ontwikkelen waarbij men zonder problemen in werkende toestand zowel ‘lichaamsdelen’ kan demonteren als met behulp van een flensverbinding kan monteren.
Details
Dit beginsel klinkt minder revolutionair dan het in werkelijkheid is. Bij het demonteren van bijvoorbeeld een ‘arm’ blijven alle overige ledematen onberispelijk verder functioneren aangezien deze in een drietal opzichten autonoom zijn: de energievoorziening, het rekenvermogen en het neuraal netwerk zijn compleet decentraal over de robot verdeeld.
Het principe biedt vele voordelen voor onderzoek. Men kan bijvoorbeeld gedragingen (zoals lopen) allereerst aan een geïsoleerd ledemaat (been) ontwikkelen alvorens men overgaat tot het onderzoek van hoe het lichaam als geheel reageert en functioneert (geïncorporeerd been). Daarnaast biedt het antwoorden op geheel nieuwe vraagstukken zoals wat er gebeurt als twee robots wisselen van arm of als een robot plots een ongetraind been ontvangt.
Figuur 1. De 1,25 meter grote Myon is een systeem met een zeer hoge mate van complexiteit. Het geheel stort niet ineen als men elektronica verwijdert dan wel een kabelbreuk veroorzaakt omdat alle ledematen meerdere malen met elkaar gekoppeld zijn en coöperatief met elkaar samenwerken.
Myon is één van vijf robots uit de M-serie van het NRL. De ontwikkeling van de robot is tot stand gekomen in het kader van het Europese project ALEAR. Verder heeft het laboratorium nauw samengewerkt met het Frackenpohl Poulheim, een bureau voor product design, en met één van ‘s werelds grootste producenten van polymeren en plastics, Bayer MaterialScience.
http://www.twanetwerk.nl/default.ashx?DocumentID=14493
Je ziet de laatste tijd toch wel duidelijke progressie in gehele robots. Tijden lang had ontwikkelde men of goede robotbenen, of een goed bovenlichaam, maar die aan elkaar koppelen bleef altijd een probleem, vooral bij soepele bewegingen en evenwicht.
Opgeblazen gevoel of winderigheid? Zo opgelost met Rennie!
06-11-2010
Robots dansen en vechten op festival
ILSAN - Robots kregen een staande ovatie van toeschouwers bij 's werelds grootste robotfestival dezer dagen in de stad Ilsan in Zuid-Korea.
© Thinkstock
Robots gaven een dansvoorstelling. Andere speelden een voetbalwedstrijd, waarbij de winnaars juichend in lucht sprongen bij een goal. Andere vielen elkaar aan met wedstrijdjes taekwondo.
Zo'n 120.000 toeschouwers bij het jaarlijkse festival Robot World zagen hoe robots steeds meer op mensen lijken.
''De techniek is zeker een stuk verbeterd vergeleken met vorig jaar'', vindt Hyun Yun-Duk, onderwijzer van de Incheon hogere technische school. Zuid-Korea steekt al jaren veel geld en energie in de ontwikkeling van robottechniek..
Hoog niveau
''Verbazingwekkend hoe hoog het niveau van de robots hier is. Dit is moeilijk voor te stellen in Spanje'', zei Spanjaard Sergi Hernandez van het bedrijf IRI, dat robots had ingestuurd die de macarena dansten.
© ANP
(nu.nl)
Robots dansen en vechten op festival
ILSAN - Robots kregen een staande ovatie van toeschouwers bij 's werelds grootste robotfestival dezer dagen in de stad Ilsan in Zuid-Korea.
© Thinkstock
Robots gaven een dansvoorstelling. Andere speelden een voetbalwedstrijd, waarbij de winnaars juichend in lucht sprongen bij een goal. Andere vielen elkaar aan met wedstrijdjes taekwondo.
Zo'n 120.000 toeschouwers bij het jaarlijkse festival Robot World zagen hoe robots steeds meer op mensen lijken.
''De techniek is zeker een stuk verbeterd vergeleken met vorig jaar'', vindt Hyun Yun-Duk, onderwijzer van de Incheon hogere technische school. Zuid-Korea steekt al jaren veel geld en energie in de ontwikkeling van robottechniek..
Hoog niveau
''Verbazingwekkend hoe hoog het niveau van de robots hier is. Dit is moeilijk voor te stellen in Spanje'', zei Spanjaard Sergi Hernandez van het bedrijf IRI, dat robots had ingestuurd die de macarena dansten.
© ANP
(nu.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
12-11-2010
Robot wast patiënten
Onderzoekers van het Amerikaanse Georgia Instituut voor Technologie hebben een robot ontworpen die gebruikt wordt om ziekenhuispatiënten te wassen. Cody gebruikt een camera en een laser om gegevens te verzamelen over de persoon die gewassen moet worden en gaat vervolgens aan de slag.
Krachten doseren
Voornaamste opdracht voor Cody is dat hij zijn krachten moet doseren. Drukt de robot de spons te hard op de huid van de patiënt, dan doet hij hem of haar misschien pijn. Drukt de robot te zacht, dan wordt een patiënt niet terdege gewassen.
Hoofdonderzoeker Chih-Hung King liet zichzelf wassen door de robot. "In het begin voelde ik me een beetje gespannen, maar dat ging al snel over", zegt King. "De robot heeft me geen pijn gedaan."
Besparingen
De robot kan ingezet worden in ziekenhuizen en bejaardenhuizen. Hierdoor heeft het menselijke personeel tijd voor andere werkzaamheden en zijn er minder mensen nodig in de zorg.
Schaamte
Een bijkomend voordeel van de wasrobot is dat veel mensen niet graag een sponsbad krijgen van een mens, omdat ze zich dan misschien zouden schamen. Ook is een wasrobot mogelijk hygiënischer. (eb)
(HLN)
Robot wast patiënten
Onderzoekers van het Amerikaanse Georgia Instituut voor Technologie hebben een robot ontworpen die gebruikt wordt om ziekenhuispatiënten te wassen. Cody gebruikt een camera en een laser om gegevens te verzamelen over de persoon die gewassen moet worden en gaat vervolgens aan de slag.
Krachten doseren
Voornaamste opdracht voor Cody is dat hij zijn krachten moet doseren. Drukt de robot de spons te hard op de huid van de patiënt, dan doet hij hem of haar misschien pijn. Drukt de robot te zacht, dan wordt een patiënt niet terdege gewassen.
Hoofdonderzoeker Chih-Hung King liet zichzelf wassen door de robot. "In het begin voelde ik me een beetje gespannen, maar dat ging al snel over", zegt King. "De robot heeft me geen pijn gedaan."
Besparingen
De robot kan ingezet worden in ziekenhuizen en bejaardenhuizen. Hierdoor heeft het menselijke personeel tijd voor andere werkzaamheden en zijn er minder mensen nodig in de zorg.
Schaamte
Een bijkomend voordeel van de wasrobot is dat veel mensen niet graag een sponsbad krijgen van een mens, omdat ze zich dan misschien zouden schamen. Ook is een wasrobot mogelijk hygiënischer. (eb)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
28-12-2010
Robots geven les op basisscholen in Zuid-Korea
AMSTERDAM – Leerlingen op basisscholen in de Zuid-Koreaanse stad Daegu krijgen sinds deze week Engelse les van 29 robots. De apparaten worden bestuurd door leraren op de Filippijnen.
De 29 onderwijsrobots zijn ongeveer een meter groot en rijden op wielen door klaslokalen in Daegu.
Ze kunnen spreken met de leerlingen en gebaren maken met hun armen. Hun hoofd bestaat uit een televisiescherm, waarop een geanimeerd gezicht is afgebeeld. Dat meldt persbureau AFP.
De apparaten worden op afstand bestuurd door onderwijzers op de Filippijnen. De gezichtsuitdrukkingen van de menselijke leraren worden gedetecteerd door camera’s en weergegeven op het gezicht van de robots.
Goedkoper
De lessen van de robots zijn onderdeel van een ruim één miljoen euro kostend proefproject van het Zuid-Koreaanse Ministerie van Onderwijs. De leraren op wielen zijn ontwikkeld door wetenschappers van het Korea Institute of Science and Technology.
Volgens hoofdonderzoeker Sagong Seong-Dae zijn de apparaten uiteindelijk goedkoper dan menselijke leraren, omdat ze worden bestuurd vanuit de Filippijnen. “Goed opgeleide Filippijnse leraren zijn veel goedkoper dan de leraren hier in Zuid-Korea”, verklaart de wetenschapper op nieuwssite Physorg.com.
Zingen
De robots praten niet alleen met de kinderen, maar lezen ook boeken voor en zingen en dansen op muziek. De leerlingen reageren volgens onderwijsexperts goed op hun nieuwe leraren.
“De kinderen lijken het allemaal geweldig te vinden, aangezien de robots er schattig en interessant uitzien”, verklaart Kim Mi-Young, woordvoerster van het Ministerie van Onderwijs. “Maar sommige volwassenen zijn ook geïnteresseerd. Ze vinden het makkelijker om tegen een robot te praten, dan tegen een echte persoon.”
Vervanging
Volgens Mi-Young zullen de apparaten menselijke leraren nooit helemaal kunnen vervangen. “Dat is niet de bedoeling van dit project. We willen vooral de interesse van de kinderen wekken.”
Robotontwerper Sagon Seong-Dae ziet wel veel voordelen in het vervangen van menselijke leraren door robots.
“Deze apparaten zullen nooit klagen over hun ziektekostenverzekering, of secundaire arbeidsvoorwaarden”, zegt hij. “Ze zullen de scholen ook niet verlaten voor een beter betaalde baan in Japan. Het enige dat ze nodig hebben is af en toe een reparatie en een software-update.”
© NU.nl/Dennis Rijnvis
(nu.nl)
Robots geven les op basisscholen in Zuid-Korea
AMSTERDAM – Leerlingen op basisscholen in de Zuid-Koreaanse stad Daegu krijgen sinds deze week Engelse les van 29 robots. De apparaten worden bestuurd door leraren op de Filippijnen.
De 29 onderwijsrobots zijn ongeveer een meter groot en rijden op wielen door klaslokalen in Daegu.
Ze kunnen spreken met de leerlingen en gebaren maken met hun armen. Hun hoofd bestaat uit een televisiescherm, waarop een geanimeerd gezicht is afgebeeld. Dat meldt persbureau AFP.
De apparaten worden op afstand bestuurd door onderwijzers op de Filippijnen. De gezichtsuitdrukkingen van de menselijke leraren worden gedetecteerd door camera’s en weergegeven op het gezicht van de robots.
Goedkoper
De lessen van de robots zijn onderdeel van een ruim één miljoen euro kostend proefproject van het Zuid-Koreaanse Ministerie van Onderwijs. De leraren op wielen zijn ontwikkeld door wetenschappers van het Korea Institute of Science and Technology.
Volgens hoofdonderzoeker Sagong Seong-Dae zijn de apparaten uiteindelijk goedkoper dan menselijke leraren, omdat ze worden bestuurd vanuit de Filippijnen. “Goed opgeleide Filippijnse leraren zijn veel goedkoper dan de leraren hier in Zuid-Korea”, verklaart de wetenschapper op nieuwssite Physorg.com.
Zingen
De robots praten niet alleen met de kinderen, maar lezen ook boeken voor en zingen en dansen op muziek. De leerlingen reageren volgens onderwijsexperts goed op hun nieuwe leraren.
“De kinderen lijken het allemaal geweldig te vinden, aangezien de robots er schattig en interessant uitzien”, verklaart Kim Mi-Young, woordvoerster van het Ministerie van Onderwijs. “Maar sommige volwassenen zijn ook geïnteresseerd. Ze vinden het makkelijker om tegen een robot te praten, dan tegen een echte persoon.”
Vervanging
Volgens Mi-Young zullen de apparaten menselijke leraren nooit helemaal kunnen vervangen. “Dat is niet de bedoeling van dit project. We willen vooral de interesse van de kinderen wekken.”
Robotontwerper Sagon Seong-Dae ziet wel veel voordelen in het vervangen van menselijke leraren door robots.
“Deze apparaten zullen nooit klagen over hun ziektekostenverzekering, of secundaire arbeidsvoorwaarden”, zegt hij. “Ze zullen de scholen ook niet verlaten voor een beter betaalde baan in Japan. Het enige dat ze nodig hebben is af en toe een reparatie en een software-update.”
© NU.nl/Dennis Rijnvis
(nu.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
01-03-2011
Razendsnelle cheetah-robot in ontwikkeling
AMSTERDAM - Het Amerikaanse ministerie van Defensie heeft wetenschappers de opdracht gegeven om de snelst lopende robot ter wereld te bouwen.
© Boston Dynamics
De robot met de naam ‘Cheetah’ wordt ontwikkeld door het bedrijf Boston Dynamics. Het apparaat zal zich voortbewegen op vier poten en krijgt het uiterlijk van het snelste landdier ter wereld: de cheeta.
Het is de bedoeling dat de robot al rennend een snelheid van 30 tot 45 kilometer per uur zal gaan halen. Dat meldt het Amerikaanse tijdschrift Popsci.com.
Naamgenoot
Volgens de ontwikkelaars is het zelfs mogelijk dat ‘Cheetah’ op termijn even hard zal lopen als naamgenoot van vlees en bloed.
“Er is geen fundamentele reden waarom we niet dezelfde snelheden als de dieren kunnen halen, dus 95 tot 110 kilometer per uur”, verklaart Marc Raibert, president van Boston Dynamics.
Klimmen
De bouw van ‘Cheetah’ gaat enkele miljoenen dollars kosten en wordt gefinancieerd door DARPA, een instituut van het Amerikaanse Ministerie van Defensie. Het robotdier moet over twintig maanden al klaar zijn.
Het is nog niet bekend voor welke doeleinden het apparaat zal worden ingezet door het leger.
Naast ‘Cheetah’ zal Boston Dynamics ook een mensachtige robot gaan ontwikkelen die kan klimmen en in staat is om kleine ruimtes te verkennen.
© NU.nl/Dennis Rijnvis
(nu.nl)
Razendsnelle cheetah-robot in ontwikkeling
AMSTERDAM - Het Amerikaanse ministerie van Defensie heeft wetenschappers de opdracht gegeven om de snelst lopende robot ter wereld te bouwen.
© Boston Dynamics
De robot met de naam ‘Cheetah’ wordt ontwikkeld door het bedrijf Boston Dynamics. Het apparaat zal zich voortbewegen op vier poten en krijgt het uiterlijk van het snelste landdier ter wereld: de cheeta.
Het is de bedoeling dat de robot al rennend een snelheid van 30 tot 45 kilometer per uur zal gaan halen. Dat meldt het Amerikaanse tijdschrift Popsci.com.
Naamgenoot
Volgens de ontwikkelaars is het zelfs mogelijk dat ‘Cheetah’ op termijn even hard zal lopen als naamgenoot van vlees en bloed.
“Er is geen fundamentele reden waarom we niet dezelfde snelheden als de dieren kunnen halen, dus 95 tot 110 kilometer per uur”, verklaart Marc Raibert, president van Boston Dynamics.
Klimmen
De bouw van ‘Cheetah’ gaat enkele miljoenen dollars kosten en wordt gefinancieerd door DARPA, een instituut van het Amerikaanse Ministerie van Defensie. Het robotdier moet over twintig maanden al klaar zijn.
Het is nog niet bekend voor welke doeleinden het apparaat zal worden ingezet door het leger.
Naast ‘Cheetah’ zal Boston Dynamics ook een mensachtige robot gaan ontwikkelen die kan klimmen en in staat is om kleine ruimtes te verkennen.
© NU.nl/Dennis Rijnvis
(nu.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
dan is het volgens mij geen robot.quote:Op woensdag 24 maart 2010 10:36 schreef Forno het volgende:
Volgens gaat het om een robot bestuurt door de mens.
08-03-2011
Robot leert autistische kindjes om te gaan met emoties
© ap
Autistische kinderen hebben het moeilijk om hun emoties te uiten. Vaak reageren ze afwijzend op een knuffel, een handdruk of een andere vorm van affectie. De revolutionaire robot Kaspar helpt de autistische kinderen nu beter om te gaan met hun emoties. Bij het vierjarig autistisch kindje Eden Sawczenko was het resultaat verbluffend, want met haar mechanisch vriendje Kaspar deelt ze wel volop haar emoties.
© ap
Robots zijn veel geschikter voor autistische kindjes omdat ze minder signalen moeten opvangen. Bovendien zijn ze heel voorspelbaar.
Ben Robins
© ap
Dokter Ben Robins en zijn team hebben het unieke project gelanceerd in de universiteit van Hertfordshire in het Engelse Hatfield. Autistische kinderen spelen er een tiental minuten met robot Kaspar, samen met een onderzoeker die de robot bestuurt via een afstandsbediening. Kaspar kan onder meer glimlachen, lachen, knipogen en met zijn armen wuiven. Prijskaartje van de revolutionaire robot: zo'n 1.300 pond (ongever 1.500 euro).
Expressies
"Kinderen met autisme reageren niet zoals het hoort op mensen omdat ze de expressies in hun aangezicht niet begrijpen", legt Ben Robins uit. "Robots zijn veel geschikter voor hen omdat ze minder signalen moeten opvangen. Bovendien zijn ze heel voorspelbaar." Er zijn gelijkaardige projecten in Canada, Japan en de VS, maar dit project heeft veruit de grootste vorderingen gemaakt.
Spectaculaire ommekeer
Neem het geval van Eden Sawczenko. Het vierjarige autistische meisje trok zich altijd terug in haar schulp als andere meisjes haar handje vasthielden. Als ze een knuffel kreeg, verstijfde ze helemaal van angst. Sinds ze begon te spelen met Kaspar, heeft ze er totaal geen probleem meer mee om mensen te knuffelen. "Ze toont nu veel meer affectie tegenover haar vrienden en vriendinnen. Ze begint nu soms zelf iemand te omarmen", glundert Claire Sawczenko, de moeder van Eden over de spectaculaire ommekeer. (kh)
(HLN)
Robot leert autistische kindjes om te gaan met emoties
© ap
Autistische kinderen hebben het moeilijk om hun emoties te uiten. Vaak reageren ze afwijzend op een knuffel, een handdruk of een andere vorm van affectie. De revolutionaire robot Kaspar helpt de autistische kinderen nu beter om te gaan met hun emoties. Bij het vierjarig autistisch kindje Eden Sawczenko was het resultaat verbluffend, want met haar mechanisch vriendje Kaspar deelt ze wel volop haar emoties.
© ap
Robots zijn veel geschikter voor autistische kindjes omdat ze minder signalen moeten opvangen. Bovendien zijn ze heel voorspelbaar.
Ben Robins
© ap
Dokter Ben Robins en zijn team hebben het unieke project gelanceerd in de universiteit van Hertfordshire in het Engelse Hatfield. Autistische kinderen spelen er een tiental minuten met robot Kaspar, samen met een onderzoeker die de robot bestuurt via een afstandsbediening. Kaspar kan onder meer glimlachen, lachen, knipogen en met zijn armen wuiven. Prijskaartje van de revolutionaire robot: zo'n 1.300 pond (ongever 1.500 euro).
Expressies
"Kinderen met autisme reageren niet zoals het hoort op mensen omdat ze de expressies in hun aangezicht niet begrijpen", legt Ben Robins uit. "Robots zijn veel geschikter voor hen omdat ze minder signalen moeten opvangen. Bovendien zijn ze heel voorspelbaar." Er zijn gelijkaardige projecten in Canada, Japan en de VS, maar dit project heeft veruit de grootste vorderingen gemaakt.
Spectaculaire ommekeer
Neem het geval van Eden Sawczenko. Het vierjarige autistische meisje trok zich altijd terug in haar schulp als andere meisjes haar handje vasthielden. Als ze een knuffel kreeg, verstijfde ze helemaal van angst. Sinds ze begon te spelen met Kaspar, heeft ze er totaal geen probleem meer mee om mensen te knuffelen. "Ze toont nu veel meer affectie tegenover haar vrienden en vriendinnen. Ze begint nu soms zelf iemand te omarmen", glundert Claire Sawczenko, de moeder van Eden over de spectaculaire ommekeer. (kh)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
08-03-2011
Nieuwe robot nauwelijks van mens te onderscheiden
AMSTERDAM Japanse wetenschappers hebben een robot ontwikkeld die op het eerste gezicht niet van mensen is te onderscheiden.
Geminoid DK Fotoserie video De robot met de naam Geminoid DK kan gezichsuitdrukkingen van mensen tot in de perfectie imiteren en lijkt echt te ademen. Dat meldt het Amerikaanse tijdschrift Time.
Het apparaat is een kopie van de Deense wetenschapper Henrik Scharfe, die werkzaam is aan de Universiteit van Aalborg. Onderzoekers van het Japanse bedrijf Kokoro ontwikkelden de robot voor het laboratorium van Scharfe.
Bewegingen
De Japanners hebben de robot laagje voor laagje opgebouwd om het uiterlijk zo menselijk mogelijk te maken. Ze hebben zich tot doel gesteld om uiteindelijk een robot te bouwen die niet van mensen te onderscheiden is. Bij Geminoid DK is dat al aardig gelukt.
De bewegingen van het apparaat worden op afstand aangestuurd door de computer. Deze computer staat ook in verbinding met een echt mens, zodat de bewegingen van deze persoon kunnen worden overgenomen door de robot.
Scharfe heeft onlangs de eerste tests met zijn robotdubbelganger bekeken. Maar het duurt nog even voordat zijn onderzoek met het apparaat kan beginnen.
Ik ga over een paar weken weken terug naar Japan om nog een keer te helpen met enkele experimenten, aldus Scharfe. Daarna gaat de robot naar Denemarken.
© NU.nl/Dennis Rijnvis
Klik hier voor foto's en video
(nu.nl)
Nieuwe robot nauwelijks van mens te onderscheiden
AMSTERDAM Japanse wetenschappers hebben een robot ontwikkeld die op het eerste gezicht niet van mensen is te onderscheiden.
Geminoid DK Fotoserie video De robot met de naam Geminoid DK kan gezichsuitdrukkingen van mensen tot in de perfectie imiteren en lijkt echt te ademen. Dat meldt het Amerikaanse tijdschrift Time.
Het apparaat is een kopie van de Deense wetenschapper Henrik Scharfe, die werkzaam is aan de Universiteit van Aalborg. Onderzoekers van het Japanse bedrijf Kokoro ontwikkelden de robot voor het laboratorium van Scharfe.
Bewegingen
De Japanners hebben de robot laagje voor laagje opgebouwd om het uiterlijk zo menselijk mogelijk te maken. Ze hebben zich tot doel gesteld om uiteindelijk een robot te bouwen die niet van mensen te onderscheiden is. Bij Geminoid DK is dat al aardig gelukt.
De bewegingen van het apparaat worden op afstand aangestuurd door de computer. Deze computer staat ook in verbinding met een echt mens, zodat de bewegingen van deze persoon kunnen worden overgenomen door de robot.
Scharfe heeft onlangs de eerste tests met zijn robotdubbelganger bekeken. Maar het duurt nog even voordat zijn onderzoek met het apparaat kan beginnen.
Ik ga over een paar weken weken terug naar Japan om nog een keer te helpen met enkele experimenten, aldus Scharfe. Daarna gaat de robot naar Denemarken.
© NU.nl/Dennis Rijnvis
Klik hier voor foto's en video
(nu.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
28-03-2011
Robotmeeuw is net echt
Wetenschappers hebben een robotmeeuw gemaakt die zeer natuurgetrouw kan vliegen. De spanwijdte is bijna twee meter en de robovogel weegt ongeveer een halve kilo.
De vleugelslag en staartbewegingen zijn nagebootst van echte vogels. De vlerken kantelen bij elke slag zoals biologische vleugels dat ook doen. Dat schrijft website Bright.nl.
Het Duitse bedrijf Festo’s Bionic Learning Network specialiseert zich in het automatiseren van principes uit de natuur voor nieuwe technische toepassingen. Het bedrijf maakte ook een bionische olifantenslurf, een soort penquïnzeppelin en een vliegende kwal.
(depers.nl)
Robotmeeuw is net echt
Wetenschappers hebben een robotmeeuw gemaakt die zeer natuurgetrouw kan vliegen. De spanwijdte is bijna twee meter en de robovogel weegt ongeveer een halve kilo.
De vleugelslag en staartbewegingen zijn nagebootst van echte vogels. De vlerken kantelen bij elke slag zoals biologische vleugels dat ook doen. Dat schrijft website Bright.nl.
Het Duitse bedrijf Festo’s Bionic Learning Network specialiseert zich in het automatiseren van principes uit de natuur voor nieuwe technische toepassingen. Het bedrijf maakte ook een bionische olifantenslurf, een soort penquïnzeppelin en een vliegende kwal.
(depers.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
17-04-2011
"Robots zullen radioactiviteit rond Fukushima bedwingen"
© epa
Zes tot negen maanden zal het duren vooraleer de reactoren in de vernielde Japanse kerncentrale van Fukushima gestabiliseerd zijn. Dat beweert althans Tepco, de uitbater van de centrale. De Japanse premier Naoto Kan had de elektriciteitsproducent gevraagd een tijdsplan voor te leggen voor het afhandelen van de nucleaire ramp.
Ongeveer drie maanden zouden nodig zijn vooraleer het stralingsniveau begint te dalen. Tussen de zes en de negen maanden zou het duren om de reactoren gekoeld te krijgen.
Tepco zet intussen vanop afstand bestuurde robotten in, om in reactor 3 van Fukushima de stralingsdosis, de temperatuur en de zuurstofconcentratie te meten. Het bedrijf wil er zeker van zijn dat werknemers opnieuw het reactorgebouw kunnen betreden. De robotten moeten erachter komen wat nodig is om de reactor opnieuw onder controle te brengen. Wellicht zullen ook de reactoren 1 en 2 met robotten onderzocht worden.
De VS hebben de robotten ter beschikking gesteld. De Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Hillary Clinton verzekerde haar Japanse ambtgenoot vandaag in Tokio nog eens van de steun van de VS. Washington zal alles doen om Japan bij de atoomcrisis te helpen, luidde het. (afp/adb)
(HLN)
"Robots zullen radioactiviteit rond Fukushima bedwingen"
© epa
Zes tot negen maanden zal het duren vooraleer de reactoren in de vernielde Japanse kerncentrale van Fukushima gestabiliseerd zijn. Dat beweert althans Tepco, de uitbater van de centrale. De Japanse premier Naoto Kan had de elektriciteitsproducent gevraagd een tijdsplan voor te leggen voor het afhandelen van de nucleaire ramp.
Ongeveer drie maanden zouden nodig zijn vooraleer het stralingsniveau begint te dalen. Tussen de zes en de negen maanden zou het duren om de reactoren gekoeld te krijgen.
Tepco zet intussen vanop afstand bestuurde robotten in, om in reactor 3 van Fukushima de stralingsdosis, de temperatuur en de zuurstofconcentratie te meten. Het bedrijf wil er zeker van zijn dat werknemers opnieuw het reactorgebouw kunnen betreden. De robotten moeten erachter komen wat nodig is om de reactor opnieuw onder controle te brengen. Wellicht zullen ook de reactoren 1 en 2 met robotten onderzocht worden.
De VS hebben de robotten ter beschikking gesteld. De Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Hillary Clinton verzekerde haar Japanse ambtgenoot vandaag in Tokio nog eens van de steun van de VS. Washington zal alles doen om Japan bij de atoomcrisis te helpen, luidde het. (afp/adb)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
21-04-2011
Onderwaterrobots zoeken tsunamislachtoffers
TOKIO - Japan heeft twee onderwaterrobots ingezet voor de zoektocht naar slachtoffers van de tsunami anderhalve maand geleden in het noordoosten van het land. Dat hebben Japanse functionarissen donderdag gemeld.
© Getty Images
De onderwaterrobots, uitgerust met sonar en videocamera's, worden beheerd door een Amerikaans-Japans team.
De robots hebben de afgelopen dagen bij de gehavende vissersstad Minami Sanrikucho gezocht naar stoffelijke overschotten die door de tsunami in zee zijn gesleept. Tot nu toe zijn er geen lijken gevonden.
Door de zware aardbeving met een kracht van 9,0 op de schaal van Richter en de tsunami van 11 maart zijn meer dan 27.000 mensen omgekomen of vermist geraakt. Ook dreigde een nucleaire catastrofe door een beschadigde kerncentrale.
In Minami Sanrikucho, met 18.000 inwoners, kwamen 450 mensen om het leven. Circa 640 mensen zijn vermist. Bijna vierduizend woningen werden weggevaagd.
Het noordoosten van Japan werd woensdag opnieuw opgeschrikt door een serie aardbevingen. De zwaarste beving had een kracht van 6,1. Het epicentrum lag 60 kilometer ten oosten van Tokio.
Alles over de tsunami en de aardbeving in Japan
© ANP
(nu.nl)
Onderwaterrobots zoeken tsunamislachtoffers
TOKIO - Japan heeft twee onderwaterrobots ingezet voor de zoektocht naar slachtoffers van de tsunami anderhalve maand geleden in het noordoosten van het land. Dat hebben Japanse functionarissen donderdag gemeld.
© Getty Images
De onderwaterrobots, uitgerust met sonar en videocamera's, worden beheerd door een Amerikaans-Japans team.
De robots hebben de afgelopen dagen bij de gehavende vissersstad Minami Sanrikucho gezocht naar stoffelijke overschotten die door de tsunami in zee zijn gesleept. Tot nu toe zijn er geen lijken gevonden.
Door de zware aardbeving met een kracht van 9,0 op de schaal van Richter en de tsunami van 11 maart zijn meer dan 27.000 mensen omgekomen of vermist geraakt. Ook dreigde een nucleaire catastrofe door een beschadigde kerncentrale.
In Minami Sanrikucho, met 18.000 inwoners, kwamen 450 mensen om het leven. Circa 640 mensen zijn vermist. Bijna vierduizend woningen werden weggevaagd.
Het noordoosten van Japan werd woensdag opnieuw opgeschrikt door een serie aardbevingen. De zwaarste beving had een kracht van 6,1. Het epicentrum lag 60 kilometer ten oosten van Tokio.
Alles over de tsunami en de aardbeving in Japan
© ANP
(nu.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
04-05-2011
Voedsel delen met robots
Bewijs voor genetisch altruïsme
De regel van Hamilton: voor familie offer je je eerder op dan voor vreemden. Robots bewijzen het nu. Als die zich evolutionair ontwikkelen, worden ze op een gegeven moment vanzelf opofferingsgezind. Een mooie ontdekking, maar is het onderzoek wel goed gedaan?
Je helpt je familie eerder dan dat een vreemde mevrouw op straat. Dat is logisch, het is immers je familie. Je kent ze en je geeft om ze. In de jaren zestig zei William Hamilton dat dit idee zelfs evolutionair bestaat: je offert je op voor je familie, omdat jou genen, die ook in je broers en zussen zitten, dan in ieder geval blijven bestaan. Maar onlangs is er nogal wat reuring ontstaan over dat idee. Heeft Hamilton nu gelijk of niet? Wel, zeggen Zwitserse wetenschappers nu. Ze hebben het getest, met robots.
Robotevolutie
Waarom met robots? Het evolutionair altruïsme moet langzaam ontstaan binnen de soort. Heel erg langzaam. Het is praktisch onmogelijk om zoveel generaties achter elkaar een gemeenschap van dieren te bekijken. Maar robots, die draaien op programma's. En dankzij genetische algoritmes, computerprogramma's die de evolutie nabootsen door willekeurig delen van het programma te veranderen, kan je de ontwikkeling van een soort in no-time nabootsen.
En dat is dus ook wat Markus Waibel, Dario Floreano en Laurent Keller deden. Ze simuleerden een situatie uit de natuur, door robots kleine blokjes te laten vinden die voedsel voor moesten stellen. 'We begonnen met robots die zomaar wat deden. In de loop van de vijfhonderd generaties werden ze steeds slimmer. Aan het einde konden ze voedsel herkennen, oppakken en transporteren naar hun nest, zonder fouten te maken.' vertelt Waibel. En ze deelden dus ook voedsel met hun familieleden.
Delen met je broertjes
Die familieleden van de robots werden gecreëerd door de 'genen' van de robotjes aan te passen. Robots hebben natuurlijk geen genen, maar door het programma waarop de robots liepen aan te passen, konden robots wel meer op elkaar lijken. 'We maakten klonen, die precies hetzelfde programma hadden. Ook maakten we broertjes en zusjes van robotten, door het programma wel aan te passen, maar ook voor een groot deel overeen te laten komen. En er waren complete vreemden, die niets aan overeenkomst hadden met andere robots.'
Door zulke familiebanden in te bouwen werd het mogelijk om het altruïsme te onderzoeken. Robots kregen, nadat ze voedsel hadden verzameld, de optie om het voedsel te delen, of zelf te houden. En ja hoor, na vijfhonderd generaties, toen er genoeg tijd voorbij was om te evolueren, vertoonden de robotjes tekenen van altruïsme. 'Het onderzoek toont aan dat altruïsme niet, zoals nog wel eens gedacht wordt, altijd in één specifiek gen aanwezig hoeft te zijn. Onze robots hadden een heel simpel genetisch profiel en ontwikkelden toch altruïsme,' aldus Waibel.
Goed onderzoek?
Hoewel er nu dus, in een simulatie van de natuur, is ontdekt dat Hamilton's regel klopt, zullen er vast nog wel discussies blijven bestaan. De familie-robotjes werden bij het onderzoek bijvoorbeeld allemaal in dezelfde groep gestopt, waarin geen niet-familie aanwezig was. Het is dus onbekend hoe de robots die altruïsme kennen, zouden reageren op vreemden.
Collega’s van andere universiteiten hebben ook nogal wat kritiek op het onderzoek. De manier waarop het onderzoek was ontworpen deugt niet, en de instelling van de wetenschappers zou bevooroordeeld zijn. En het gebruik van robots is niets meer dan een cool dingetje, dat niets toevoegt aan het onderzoek. Normaal gesproken word dergelijk onderzoek met genetische algoritmes gewoon met simulaties op een computer gedaan, en dat werkt net zo goed.
Dus een onomstotelijk bewijs voor Hamilton’s regel, dat is dit onderzoek helaas niet. Of altruïsme inderdaad in de genen zit, en speciaal voor familie geldt, daar zal dan ook nog lang over worden gekibbeld.
Marc Seijlhouwer
(Noorderlicht)
Voedsel delen met robots
Bewijs voor genetisch altruïsme
De regel van Hamilton: voor familie offer je je eerder op dan voor vreemden. Robots bewijzen het nu. Als die zich evolutionair ontwikkelen, worden ze op een gegeven moment vanzelf opofferingsgezind. Een mooie ontdekking, maar is het onderzoek wel goed gedaan?
Je helpt je familie eerder dan dat een vreemde mevrouw op straat. Dat is logisch, het is immers je familie. Je kent ze en je geeft om ze. In de jaren zestig zei William Hamilton dat dit idee zelfs evolutionair bestaat: je offert je op voor je familie, omdat jou genen, die ook in je broers en zussen zitten, dan in ieder geval blijven bestaan. Maar onlangs is er nogal wat reuring ontstaan over dat idee. Heeft Hamilton nu gelijk of niet? Wel, zeggen Zwitserse wetenschappers nu. Ze hebben het getest, met robots.
Robotevolutie
Waarom met robots? Het evolutionair altruïsme moet langzaam ontstaan binnen de soort. Heel erg langzaam. Het is praktisch onmogelijk om zoveel generaties achter elkaar een gemeenschap van dieren te bekijken. Maar robots, die draaien op programma's. En dankzij genetische algoritmes, computerprogramma's die de evolutie nabootsen door willekeurig delen van het programma te veranderen, kan je de ontwikkeling van een soort in no-time nabootsen.
En dat is dus ook wat Markus Waibel, Dario Floreano en Laurent Keller deden. Ze simuleerden een situatie uit de natuur, door robots kleine blokjes te laten vinden die voedsel voor moesten stellen. 'We begonnen met robots die zomaar wat deden. In de loop van de vijfhonderd generaties werden ze steeds slimmer. Aan het einde konden ze voedsel herkennen, oppakken en transporteren naar hun nest, zonder fouten te maken.' vertelt Waibel. En ze deelden dus ook voedsel met hun familieleden.
Delen met je broertjes
Die familieleden van de robots werden gecreëerd door de 'genen' van de robotjes aan te passen. Robots hebben natuurlijk geen genen, maar door het programma waarop de robots liepen aan te passen, konden robots wel meer op elkaar lijken. 'We maakten klonen, die precies hetzelfde programma hadden. Ook maakten we broertjes en zusjes van robotten, door het programma wel aan te passen, maar ook voor een groot deel overeen te laten komen. En er waren complete vreemden, die niets aan overeenkomst hadden met andere robots.'
Door zulke familiebanden in te bouwen werd het mogelijk om het altruïsme te onderzoeken. Robots kregen, nadat ze voedsel hadden verzameld, de optie om het voedsel te delen, of zelf te houden. En ja hoor, na vijfhonderd generaties, toen er genoeg tijd voorbij was om te evolueren, vertoonden de robotjes tekenen van altruïsme. 'Het onderzoek toont aan dat altruïsme niet, zoals nog wel eens gedacht wordt, altijd in één specifiek gen aanwezig hoeft te zijn. Onze robots hadden een heel simpel genetisch profiel en ontwikkelden toch altruïsme,' aldus Waibel.
Goed onderzoek?
Hoewel er nu dus, in een simulatie van de natuur, is ontdekt dat Hamilton's regel klopt, zullen er vast nog wel discussies blijven bestaan. De familie-robotjes werden bij het onderzoek bijvoorbeeld allemaal in dezelfde groep gestopt, waarin geen niet-familie aanwezig was. Het is dus onbekend hoe de robots die altruïsme kennen, zouden reageren op vreemden.
Collega’s van andere universiteiten hebben ook nogal wat kritiek op het onderzoek. De manier waarop het onderzoek was ontworpen deugt niet, en de instelling van de wetenschappers zou bevooroordeeld zijn. En het gebruik van robots is niets meer dan een cool dingetje, dat niets toevoegt aan het onderzoek. Normaal gesproken word dergelijk onderzoek met genetische algoritmes gewoon met simulaties op een computer gedaan, en dat werkt net zo goed.
Dus een onomstotelijk bewijs voor Hamilton’s regel, dat is dit onderzoek helaas niet. Of altruïsme inderdaad in de genen zit, en speciaal voor familie geldt, daar zal dan ook nog lang over worden gekibbeld.
Marc Seijlhouwer
(Noorderlicht)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
18-05-2011
'Robots creëren eigen taal'
AMSTERDAM – Australische wetenschappers hebben twee robots ontwikkeld die een eigen spreektaal kunnen creëren.
© Thinkstock
De robots – genaamd Lingodroids –hebben het vermogen om zelf woorden te verzinnen voor nieuwe plekken ze bezoeken. De woorden die ze zichzelf aanleren gebruiken ze in conversaties met elkaar en worden opgeslagen in hun geheugen.
Dat meldt nieuwssite Physorg.com op basis van een onderzoek van wetenschappers aan de Universiteit van Queensland.
Microfoon
De robots zijn opgebouwd uit een rijdend platform, een camera en een sonar waarmee ze hun omgeving in kaart brengen. Ook beschikken de apparaten over een microfoon en luidspreker, zodat ze met elkaar kunnen ‘praten’.
Volgens hoofdonderzoeker Ruth Schulz ontwikkelen de robots hun taal op dezelfde manier zoals menselijke talen waarschijnlijk zijn ontstaan. De apparaten bezoeken een plaats, verzinnen een willekeurige combinatie van syllaben voor die plek en delen dat nieuwe woord vervolgens met elkaar.
Objecten
De robots trainen hun woordenschat door spellen met elkaar te spelen. Eén van de apparaten zegt bijvoorbeeld het woord 'kurzo' en vervolgens racen beide robots naar plek die volgens hen bij dat woord hoort.
Op dit moment kunnen de Lingodroids alleen nog woorden koppelen aan locaties, maar het is de bedoeling dat nieuwe versies van de apparaten in de toekomst ook namen voor objecten gaan verzinnen om zo een complexere taal te creeëren.
© NU.nl/Dennis Rijnvis
(nu.nl)
'Robots creëren eigen taal'
AMSTERDAM – Australische wetenschappers hebben twee robots ontwikkeld die een eigen spreektaal kunnen creëren.
© Thinkstock
De robots – genaamd Lingodroids –hebben het vermogen om zelf woorden te verzinnen voor nieuwe plekken ze bezoeken. De woorden die ze zichzelf aanleren gebruiken ze in conversaties met elkaar en worden opgeslagen in hun geheugen.
Dat meldt nieuwssite Physorg.com op basis van een onderzoek van wetenschappers aan de Universiteit van Queensland.
Microfoon
De robots zijn opgebouwd uit een rijdend platform, een camera en een sonar waarmee ze hun omgeving in kaart brengen. Ook beschikken de apparaten over een microfoon en luidspreker, zodat ze met elkaar kunnen ‘praten’.
Volgens hoofdonderzoeker Ruth Schulz ontwikkelen de robots hun taal op dezelfde manier zoals menselijke talen waarschijnlijk zijn ontstaan. De apparaten bezoeken een plaats, verzinnen een willekeurige combinatie van syllaben voor die plek en delen dat nieuwe woord vervolgens met elkaar.
Objecten
De robots trainen hun woordenschat door spellen met elkaar te spelen. Eén van de apparaten zegt bijvoorbeeld het woord 'kurzo' en vervolgens racen beide robots naar plek die volgens hen bij dat woord hoort.
Op dit moment kunnen de Lingodroids alleen nog woorden koppelen aan locaties, maar het is de bedoeling dat nieuwe versies van de apparaten in de toekomst ook namen voor objecten gaan verzinnen om zo een complexere taal te creeëren.
© NU.nl/Dennis Rijnvis
(nu.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
02-07-2011
Duitse wetenschappers geven robot aanraakgevoelige huid
Duitse onderzoekers hebben sensors voor robots ontwikkeld die als kunstmatige huid dienst kunnen doen. De kunstmatige huid bestaat uit een aantal verschillende typen sensors waarmee een robot zou kunnen 'voelen'.
De medewerkers van het Institute for Cognitive Systems aan de TU van München hebben hun kunstmatige huid Hex-O-Skin genoemd, naar de hexagonale pcb's waarop de sensors zijn gemonteerd. De kunstmatige huid die door onderzoekers Philipp Mittendorfer en Gordon Cheng werd ontwikkeld, bevat sensors voor temperatuur, beweging en nabijheid van objecten. Daarmee zou een robot voorzien kunnen worden van een 'huid' die aanraakgevoelig is.
De eenheden van de Hex-O-Skin zijn vijf centimeter in doorsnede en bevatten onder meer vier infrarode sensors die voor de tastzin zorgen: objecten vanaf één centimeter afstand kunnen door de sensors worden gedetecteerd. De individuele pcb's van de 'huid' worden met elkaar verbonden en zijn verpakt in een elastomeer dat mechanische huideigenschappen simuleert. Elk pcb heeft een eigen controller die de analoge sensor-signalen naar een digitaal signaal converteert. De sensors communiceren als 'grid' met een centrale computer.
Vooralsnog hebben de onderzoekers een robot van ongeveer vijftien sensors voorzien. De Duitsers willen echter een prototype bouwen dat volledig is omsloten door de kunstmatige huid en zo een humanoïde robot ontwikkelen.
(Tweakers.net)
Duitse wetenschappers geven robot aanraakgevoelige huid
Duitse onderzoekers hebben sensors voor robots ontwikkeld die als kunstmatige huid dienst kunnen doen. De kunstmatige huid bestaat uit een aantal verschillende typen sensors waarmee een robot zou kunnen 'voelen'.
De medewerkers van het Institute for Cognitive Systems aan de TU van München hebben hun kunstmatige huid Hex-O-Skin genoemd, naar de hexagonale pcb's waarop de sensors zijn gemonteerd. De kunstmatige huid die door onderzoekers Philipp Mittendorfer en Gordon Cheng werd ontwikkeld, bevat sensors voor temperatuur, beweging en nabijheid van objecten. Daarmee zou een robot voorzien kunnen worden van een 'huid' die aanraakgevoelig is.
De eenheden van de Hex-O-Skin zijn vijf centimeter in doorsnede en bevatten onder meer vier infrarode sensors die voor de tastzin zorgen: objecten vanaf één centimeter afstand kunnen door de sensors worden gedetecteerd. De individuele pcb's van de 'huid' worden met elkaar verbonden en zijn verpakt in een elastomeer dat mechanische huideigenschappen simuleert. Elk pcb heeft een eigen controller die de analoge sensor-signalen naar een digitaal signaal converteert. De sensors communiceren als 'grid' met een centrale computer.
Vooralsnog hebben de onderzoekers een robot van ongeveer vijftien sensors voorzien. De Duitsers willen echter een prototype bouwen dat volledig is omsloten door de kunstmatige huid en zo een humanoïde robot ontwikkelen.
(Tweakers.net)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
19-08-2011
Robottactiek: samen sta je sterk
Ieder zo zijn eigen specialiteit, dat is de gedachte achter ‘Swarmanoid’. De groep robots bestaat uit verkenners, vervoerders en grijpers, en door goed samen te werken bereiken ze hun doel. Afgelopen week werd een video van het project beloond met een prijs.
Ook in de wereld van de kunstmatige intelligentie (AI) is er een Oscar te verdienen voor de beste film. De ‘Association for the Advancement of Artificial Intelligence’ (AAAI) beloont in haar Video Competition de korte video die het best een wetenschappelijk AI-project leuk in beeld brengt.
Dit jaar ging de prijs naar ‘Swarmanoid’, een Europees project vastgelegd door Marco Dorigo van de Vrije Universiteit van Brussel. De ‘zwerm’ robots (vandaar de naam Swarmanoid) bestaat uit drie typen apparaten met elk hun eigen taak. Een goede samenwerking zorgt ervoor dat ze hun doel bereiken. In het winnende filmpje verenigen ze hun krachten om een boek uit de kast te pakken (zie hieronder).
Kleurige lichtjes
Zoals je in het filmpje ziet, geven de robots licht. Dat is niet gewoon voor het mooi, maar voor de communicatie. De bots versturen informatie naar elkaar via lichtsignalen. De ringen met leds die elke robot heeft, kan 256 kleuren aannemen. Hiermee kunnen ze boodschappen coderen en doorgeven.
Op elkaar aangewezen
Het oorspronkelijke systeem bestond uit twee typen robots: de vliegende ‘eye-bots’ en de rollende ‘foot-bots’. De eye-bots verkennen de omgeving. Ze hebben daarvoor een camera en sensoren om hun locatie te bepalen aan boord.
Ze vliegen niet voortdurend rond: op een bepaald moment bevestigen ze zich aan het plafond door middel van een magneet (het plafond moet dus ferromagnetisch zijn). De bots verdelen zich zo over de ruimte, dat de hele omgeving afgedekt is. Het vastplakken – in plaats van rondcirkelen – spaart een hoop energie, ook al heb je nu misschien meer bots nodig.
Wanneer de eye-bots eenmaal op hun plaats zitten, is het de beurt aan de foot-bots. Deze apparaten verplaatsen zich met wieltjes over de grond. Het is hun taak om de doellocatie te bereiken, maar zij hebben hiervoor geen route-informatie. Daar moeten de eye-bots voor zorgen: die houden alles in de gaten en sturen de foot-bots de goede kant op.
Links staat de foot-bot. De opstaande doorzichtige koker bevat een camera om de eye-bots te kunnen waarnemen. Rechts zie je het binnenwerk van de eye-bot met bovenin de grijper waarmee het zich bevestigd aan het plafond. Afbeelding: © Swarmanoid project
.Het samenspel tussen de eye-bots en foot-bots noemen de onderzoekers mutual adaptation, oftewel “wederzijdse aanpassing”. Enerzijds voeren de foot-bots instructies van de eye-bots uit, anderzijds passen de eye-bots hun instructies aan wat de foot-bots doen aan. Als een robot op de grond bijvoorbeeld de verkeerde kant op dreigt te rijden, zullen de vliegende bots de route-informatie daarop aanpassen.
Via via
Het communiceren via een medium (de broodkruimeltjes bij Klein Duimpje, de feromonen bij mieren en de eye-bots bij Swarmanoid) heet stigmergie. Omdat de samenwerking bij Swarmanoid gebaseerd is op stigmergie, noemen de onderzoekers hun aanpak “cooperative stigmergic navigation”.
Klein Duimpje en mieren
In feite fungeren de eye-bots als ‘broodkruimels’ voor de bots op de grond. De foot-bots slaan hun ervaringen op in de eye-bots (als route-informatie), zodat een andere foot-bot die kennis weer kan benutten. Net zoals Klein Duimpje route-informatie achterlaat met broodkruimeltjes.
Of net als mieren, want ook zij geven informatie aan elkaar door via het achterlaten van een spoor. In eerste instantie gaat elke mier willekeurig op zoek naar voedsel, maar als hij iets lekkers vindt, laat hij op de terugweg een geurstof achter op het pad. In het vervolg hoeven mieren dan slechts het pad te kiezen dat het sterkst ruikt om bij goed voedsel te komen.
De rol van het geurspoor wordt duidelijk in deze illustratie. In situatie 1 is er niets aan de hand: de mieren lopen rechtstreeks over het spoor van A naar B. Er ontstaat een probleem wanneer er in de tweede situatie een obstakel het spoort blokkeert. De mieren zullen dan willekeurig links of rechts kiezen, maar omdat de rechterroute korter is, zal deze vaker gebruikt worden (mieren gaan altijd over hetzelfde pad terug, dus de mieren over rechts zijn snel heen en weer). Doordat het rechterpad vaker gebruikt wordt, zal het geurspoor daar ook sterker zijn. Hierdoor kiezen steeds meer mieren voor dit pad en zo ontstaat uiteindelijk situatie 3. Afbeelding: © Zhong et al., 2008
Het mierenprincipe is populair in de kunstmatige intelligentie omdat het een goede methode is voor het optimaliseren van een route. In een draadloos sensornetwerk kunnen bijvoorbeeld ‘kunstmatige mieren’ worden ingezet om gunstige routes te bepalen. Dat zijn dan lege pakketjes ‘informatie’ die puur heen en weer gestuurd worden om route-informatie te verzamelen en op te slaan in sensor nodes.
Klimmen met één hand
Met behulp van de eye-bots vinden de foot-bots dus hun weg, maar daarmee is het boek nog niet uit de kast. Om objecten te kunnen pakken, is een derde type robot nodig: de hand-bot. Dit apparaat heeft twee mechanische armen en een touw, waardoor de robot niet alleen kan grijpen, maar ook klimmen. Wanneer de bot omhoog wil, lanceert de bot het touw naar het plafond, waar het blijft zitten door (wederom) een magneet. Nu heeft de robot de armen vrij om zich te verplaatsen en tegelijk iets te pakken.
Hoewel de hand-bot multifunctioneel is, kan het ook iets belangrijks níet: zich verplaatsen over de grond. De foot-bot is daarom zo gemaakt dat het zich kan koppelen aan een hand-bot.
De hand-bot in het midden is gekoppeld aan drie foot-bots. Zij zullen de grijp-robot naar het object vervoeren. Afbeelding: © Swarmanoid project
Wanneer bij de uitvoering van een taak blijkt dat een hand-bot nodig is, voegen foot-bots zich bij een hand-bot, zetten ze zich vast en brengen ze de hand-bot naar de bestemming. Deze aanpak heet ook wel self-assembly: de robots bepalen zelf wanneer en waaraan ze zich koppelen.
Van boek-pakker tot reddingswerker
Robotsystemen zijn er inmiddels in alle soorten en maten. Toch heeft Swarmanoid een aantal bijzondere eigenschappen. Zo is de combinatie van klimmen en grijpen vrij uniek. De bestaande robots die daartoe in staat zijn, zijn relatief groot en die kunnen niet zomaar een boekenkast in. Daarnaast is Swarmanoid een van de weinige systemen dat zwermen van verschillende typen robots met elkaar laat samenwerken.
Swarmanoid vormt wellicht de basis voor toekomstige robotsystemen voor reddingsoperaties. De eye-bots kunnen zelfstandig een onbekende omgeving in kaart brengen, zoals een huis dat in brand staat. Vervolgens kunnen foot-bots samen met hand-bots brandblussers naar binnen rijden en bedienen. Het filmpje heeft laten zien dat zoiets ooit mogelijk moet zijn.
Bronnen
•Ducatelleet al., ‘Cooperative Self-Organization in a Heterogeneous Swarm Robotic System’ (pdf-bestand), In Proceedings of the Genetic and Evolutionary Computation Conference (GECCO), 2010
•Ducatelle et al., [‘Cooperative Stigmergic Navigation in a Heterogeneous Robotic Swarm’ (pdf-bestand), In Proceedings of the 11th International Conference on Simulation of Adaptive Behavior (SAB), 2010
•Zhong et al., ‘An Ant Colony Optimization Competition Routing Algorithm for WSN’, 4th International Conference on Wireless Communications, Networking and Mobile Computing, pp.1-4, 12-14 Oct. 2008. doi: 10.1109/WiCom.2008.932
(Kennislink)
Robottactiek: samen sta je sterk
Ieder zo zijn eigen specialiteit, dat is de gedachte achter ‘Swarmanoid’. De groep robots bestaat uit verkenners, vervoerders en grijpers, en door goed samen te werken bereiken ze hun doel. Afgelopen week werd een video van het project beloond met een prijs.
Ook in de wereld van de kunstmatige intelligentie (AI) is er een Oscar te verdienen voor de beste film. De ‘Association for the Advancement of Artificial Intelligence’ (AAAI) beloont in haar Video Competition de korte video die het best een wetenschappelijk AI-project leuk in beeld brengt.
Dit jaar ging de prijs naar ‘Swarmanoid’, een Europees project vastgelegd door Marco Dorigo van de Vrije Universiteit van Brussel. De ‘zwerm’ robots (vandaar de naam Swarmanoid) bestaat uit drie typen apparaten met elk hun eigen taak. Een goede samenwerking zorgt ervoor dat ze hun doel bereiken. In het winnende filmpje verenigen ze hun krachten om een boek uit de kast te pakken (zie hieronder).
Kleurige lichtjes
Zoals je in het filmpje ziet, geven de robots licht. Dat is niet gewoon voor het mooi, maar voor de communicatie. De bots versturen informatie naar elkaar via lichtsignalen. De ringen met leds die elke robot heeft, kan 256 kleuren aannemen. Hiermee kunnen ze boodschappen coderen en doorgeven.
Op elkaar aangewezen
Het oorspronkelijke systeem bestond uit twee typen robots: de vliegende ‘eye-bots’ en de rollende ‘foot-bots’. De eye-bots verkennen de omgeving. Ze hebben daarvoor een camera en sensoren om hun locatie te bepalen aan boord.
Ze vliegen niet voortdurend rond: op een bepaald moment bevestigen ze zich aan het plafond door middel van een magneet (het plafond moet dus ferromagnetisch zijn). De bots verdelen zich zo over de ruimte, dat de hele omgeving afgedekt is. Het vastplakken – in plaats van rondcirkelen – spaart een hoop energie, ook al heb je nu misschien meer bots nodig.
Wanneer de eye-bots eenmaal op hun plaats zitten, is het de beurt aan de foot-bots. Deze apparaten verplaatsen zich met wieltjes over de grond. Het is hun taak om de doellocatie te bereiken, maar zij hebben hiervoor geen route-informatie. Daar moeten de eye-bots voor zorgen: die houden alles in de gaten en sturen de foot-bots de goede kant op.
Links staat de foot-bot. De opstaande doorzichtige koker bevat een camera om de eye-bots te kunnen waarnemen. Rechts zie je het binnenwerk van de eye-bot met bovenin de grijper waarmee het zich bevestigd aan het plafond. Afbeelding: © Swarmanoid project
.Het samenspel tussen de eye-bots en foot-bots noemen de onderzoekers mutual adaptation, oftewel “wederzijdse aanpassing”. Enerzijds voeren de foot-bots instructies van de eye-bots uit, anderzijds passen de eye-bots hun instructies aan wat de foot-bots doen aan. Als een robot op de grond bijvoorbeeld de verkeerde kant op dreigt te rijden, zullen de vliegende bots de route-informatie daarop aanpassen.
Via via
Het communiceren via een medium (de broodkruimeltjes bij Klein Duimpje, de feromonen bij mieren en de eye-bots bij Swarmanoid) heet stigmergie. Omdat de samenwerking bij Swarmanoid gebaseerd is op stigmergie, noemen de onderzoekers hun aanpak “cooperative stigmergic navigation”.
Klein Duimpje en mieren
In feite fungeren de eye-bots als ‘broodkruimels’ voor de bots op de grond. De foot-bots slaan hun ervaringen op in de eye-bots (als route-informatie), zodat een andere foot-bot die kennis weer kan benutten. Net zoals Klein Duimpje route-informatie achterlaat met broodkruimeltjes.
Of net als mieren, want ook zij geven informatie aan elkaar door via het achterlaten van een spoor. In eerste instantie gaat elke mier willekeurig op zoek naar voedsel, maar als hij iets lekkers vindt, laat hij op de terugweg een geurstof achter op het pad. In het vervolg hoeven mieren dan slechts het pad te kiezen dat het sterkst ruikt om bij goed voedsel te komen.
De rol van het geurspoor wordt duidelijk in deze illustratie. In situatie 1 is er niets aan de hand: de mieren lopen rechtstreeks over het spoor van A naar B. Er ontstaat een probleem wanneer er in de tweede situatie een obstakel het spoort blokkeert. De mieren zullen dan willekeurig links of rechts kiezen, maar omdat de rechterroute korter is, zal deze vaker gebruikt worden (mieren gaan altijd over hetzelfde pad terug, dus de mieren over rechts zijn snel heen en weer). Doordat het rechterpad vaker gebruikt wordt, zal het geurspoor daar ook sterker zijn. Hierdoor kiezen steeds meer mieren voor dit pad en zo ontstaat uiteindelijk situatie 3. Afbeelding: © Zhong et al., 2008
Het mierenprincipe is populair in de kunstmatige intelligentie omdat het een goede methode is voor het optimaliseren van een route. In een draadloos sensornetwerk kunnen bijvoorbeeld ‘kunstmatige mieren’ worden ingezet om gunstige routes te bepalen. Dat zijn dan lege pakketjes ‘informatie’ die puur heen en weer gestuurd worden om route-informatie te verzamelen en op te slaan in sensor nodes.
Klimmen met één hand
Met behulp van de eye-bots vinden de foot-bots dus hun weg, maar daarmee is het boek nog niet uit de kast. Om objecten te kunnen pakken, is een derde type robot nodig: de hand-bot. Dit apparaat heeft twee mechanische armen en een touw, waardoor de robot niet alleen kan grijpen, maar ook klimmen. Wanneer de bot omhoog wil, lanceert de bot het touw naar het plafond, waar het blijft zitten door (wederom) een magneet. Nu heeft de robot de armen vrij om zich te verplaatsen en tegelijk iets te pakken.
Hoewel de hand-bot multifunctioneel is, kan het ook iets belangrijks níet: zich verplaatsen over de grond. De foot-bot is daarom zo gemaakt dat het zich kan koppelen aan een hand-bot.
De hand-bot in het midden is gekoppeld aan drie foot-bots. Zij zullen de grijp-robot naar het object vervoeren. Afbeelding: © Swarmanoid project
Wanneer bij de uitvoering van een taak blijkt dat een hand-bot nodig is, voegen foot-bots zich bij een hand-bot, zetten ze zich vast en brengen ze de hand-bot naar de bestemming. Deze aanpak heet ook wel self-assembly: de robots bepalen zelf wanneer en waaraan ze zich koppelen.
Van boek-pakker tot reddingswerker
Robotsystemen zijn er inmiddels in alle soorten en maten. Toch heeft Swarmanoid een aantal bijzondere eigenschappen. Zo is de combinatie van klimmen en grijpen vrij uniek. De bestaande robots die daartoe in staat zijn, zijn relatief groot en die kunnen niet zomaar een boekenkast in. Daarnaast is Swarmanoid een van de weinige systemen dat zwermen van verschillende typen robots met elkaar laat samenwerken.
Swarmanoid vormt wellicht de basis voor toekomstige robotsystemen voor reddingsoperaties. De eye-bots kunnen zelfstandig een onbekende omgeving in kaart brengen, zoals een huis dat in brand staat. Vervolgens kunnen foot-bots samen met hand-bots brandblussers naar binnen rijden en bedienen. Het filmpje heeft laten zien dat zoiets ooit mogelijk moet zijn.
Bronnen
•Ducatelleet al., ‘Cooperative Self-Organization in a Heterogeneous Swarm Robotic System’ (pdf-bestand), In Proceedings of the Genetic and Evolutionary Computation Conference (GECCO), 2010
•Ducatelle et al., [‘Cooperative Stigmergic Navigation in a Heterogeneous Robotic Swarm’ (pdf-bestand), In Proceedings of the 11th International Conference on Simulation of Adaptive Behavior (SAB), 2010
•Zhong et al., ‘An Ant Colony Optimization Competition Routing Algorithm for WSN’, 4th International Conference on Wireless Communications, Networking and Mobile Computing, pp.1-4, 12-14 Oct. 2008. doi: 10.1109/WiCom.2008.932
(Kennislink)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
08-09-2011
9/11 luidde het tijdperk van de robots in
Een robot is aan het werk in de getroffen kerncentrale van Fukushima. © afp
De instortende torens van het World Trade Center in New York op 11 september 2001 waren misschien wel het symbool van een nieuw tijdperk voor robots. De voorbije tien jaar werden robots immers vaker ingezet bij allerlei rampen. 9/11 was hun eerste grote test.
© epa
© epa
De meeste robots zijn in handen van vrijwilligers, die hun best doen om de techniek te verspreiden. Daardoor duurt het soms dagen vooraleer robots in een rampgebied worden ingezet
Robots hebben geen angst en ze zijn efficiënt
Professor Robin Murphy
© ap
In 2010 waren we blij dat robots zo dicht bij het olielek in de Golf van Mexico konden komen. © ap
Robin Murphy dacht meteen aan robots toen hij de puinhoop in New York zag. In de jaren voor de aanslagen waren robots veel kleiner geworden, maar tot dan toe waren ze nog nooit getest tijdens rampen. Murphy, professor aan de Texas A&M Universiteit, besloot dat de tijd van de robots was aangebroken. Toestellen niet groter dan een schoendoos werden naar het rampgebied gezonden om zich een weg te banen door de brokstukken van het WTC.
"Het was te smal voor mensen of honden om door de brokstukken te bewegen. En waar we wel geraakten, waren er vaak branden die het gevaarlijk maakten", zegt Murphy. Robots waren er al lang, maar voor 9/11 hadden ze hun nut in rampscenario's nog niet bewezen. De tien volgende jaren werden ze vaker ingezet bij allerlei rampen, zoals orkanen, aardbevingen en zelfs olierampen. Intussen zijn ze daarop voorbereid, maar op 11 september 2001 werden ze letterlijk uit het laboratorium gesleurd.
Te land, ter zee en in de lucht
In het voorjaar van 2011 rolde een nieuwer model van de robot van 9/11 de kerncentrale van het Japanse Fukushima binnen. Het toestel ging er een controle uitvoeren na de kernramp die veroorzaakt werd door de aardbeving en tsunami van 11 maart. Voor mensen was die opdracht wegens hoge straling te gevaarlijk. De zogenaamde PackBot werd van op afstand met een joystick bestuurd. Dat besturingssysteem is letterlijk geïnspireerd op de controllers van Xbox en andere consoles.
Vliegende robots werden in 2005 ingezet toen New Orleans verwoest werd door orkaan Katrina. Ze konden slachtoffers zoeken die gestrand waren door overstromingen, terwijl reddingsteams met roeiboten op zoek moesten gaan. En in 2010 doken de robots ook onder water door de olieramp van BP in de Golf van Mexico. Goedkoop zijn de robots niet, maar ze zijn economisch wel interessant. Ze ontnemen de mens veel en soms onrealistisch werk. "Robots hebben geen angst en ze zijn efficiënt", zegt Murphy.
Moderne robots
Toch hebben robots nog veel werk aan hun imago. Dat komt volgens Murphy omdat ze nog geen 'Lassie-moment' hebben gekend. We kunnen ons immers geen precieze situatie herinneren waarin robots het leven van iemand in een noodsituatie gered hebben. Nochtans hebben robots bijvoorbeeld na 9/11 de structuur van de site getest, zodat reddingswerkers niet in gevaarlijke situatie terecht konden komen.
Een ander probleem is het gebrek aan subsidies. De meeste robots zijn in handen van vrijwilligers, die hun best doen om de techniek te verspreiden. Daardoor duurt het soms dagen vooraleer robots in een rampgebied worden ingezet. En tot slot zijn robots nog niet vaardig genoeg. Zelfs al zijn ze nog zo klein, sommige doorgangen zijn ook voor een robot onmogelijk.
Maar er breekt weldra een nieuw tijdperk voor de robots aan. iRobot probeert zijn robots meer autonomie te geven, waardoor de mensen achter de joysticks minder belangrijk worden. Andere producenten werken aan robots die als grote wormen door brokstukken kunnen kronkelen. Al heeft Murphy daar één bedenking bij: deze moderne robots kunnen slachtoffers angst aanjagen tijdens een reddingsoperatie. "Ik weet niet of ik als slachtoffer deze robots op mij zou willen zien afkomen." (gb)
(HLN)
9/11 luidde het tijdperk van de robots in
Een robot is aan het werk in de getroffen kerncentrale van Fukushima. © afp
De instortende torens van het World Trade Center in New York op 11 september 2001 waren misschien wel het symbool van een nieuw tijdperk voor robots. De voorbije tien jaar werden robots immers vaker ingezet bij allerlei rampen. 9/11 was hun eerste grote test.
© epa
© epa
De meeste robots zijn in handen van vrijwilligers, die hun best doen om de techniek te verspreiden. Daardoor duurt het soms dagen vooraleer robots in een rampgebied worden ingezet
Robots hebben geen angst en ze zijn efficiënt
Professor Robin Murphy
© ap
In 2010 waren we blij dat robots zo dicht bij het olielek in de Golf van Mexico konden komen. © ap
Robin Murphy dacht meteen aan robots toen hij de puinhoop in New York zag. In de jaren voor de aanslagen waren robots veel kleiner geworden, maar tot dan toe waren ze nog nooit getest tijdens rampen. Murphy, professor aan de Texas A&M Universiteit, besloot dat de tijd van de robots was aangebroken. Toestellen niet groter dan een schoendoos werden naar het rampgebied gezonden om zich een weg te banen door de brokstukken van het WTC.
"Het was te smal voor mensen of honden om door de brokstukken te bewegen. En waar we wel geraakten, waren er vaak branden die het gevaarlijk maakten", zegt Murphy. Robots waren er al lang, maar voor 9/11 hadden ze hun nut in rampscenario's nog niet bewezen. De tien volgende jaren werden ze vaker ingezet bij allerlei rampen, zoals orkanen, aardbevingen en zelfs olierampen. Intussen zijn ze daarop voorbereid, maar op 11 september 2001 werden ze letterlijk uit het laboratorium gesleurd.
Te land, ter zee en in de lucht
In het voorjaar van 2011 rolde een nieuwer model van de robot van 9/11 de kerncentrale van het Japanse Fukushima binnen. Het toestel ging er een controle uitvoeren na de kernramp die veroorzaakt werd door de aardbeving en tsunami van 11 maart. Voor mensen was die opdracht wegens hoge straling te gevaarlijk. De zogenaamde PackBot werd van op afstand met een joystick bestuurd. Dat besturingssysteem is letterlijk geïnspireerd op de controllers van Xbox en andere consoles.
Vliegende robots werden in 2005 ingezet toen New Orleans verwoest werd door orkaan Katrina. Ze konden slachtoffers zoeken die gestrand waren door overstromingen, terwijl reddingsteams met roeiboten op zoek moesten gaan. En in 2010 doken de robots ook onder water door de olieramp van BP in de Golf van Mexico. Goedkoop zijn de robots niet, maar ze zijn economisch wel interessant. Ze ontnemen de mens veel en soms onrealistisch werk. "Robots hebben geen angst en ze zijn efficiënt", zegt Murphy.
Moderne robots
Toch hebben robots nog veel werk aan hun imago. Dat komt volgens Murphy omdat ze nog geen 'Lassie-moment' hebben gekend. We kunnen ons immers geen precieze situatie herinneren waarin robots het leven van iemand in een noodsituatie gered hebben. Nochtans hebben robots bijvoorbeeld na 9/11 de structuur van de site getest, zodat reddingswerkers niet in gevaarlijke situatie terecht konden komen.
Een ander probleem is het gebrek aan subsidies. De meeste robots zijn in handen van vrijwilligers, die hun best doen om de techniek te verspreiden. Daardoor duurt het soms dagen vooraleer robots in een rampgebied worden ingezet. En tot slot zijn robots nog niet vaardig genoeg. Zelfs al zijn ze nog zo klein, sommige doorgangen zijn ook voor een robot onmogelijk.
Maar er breekt weldra een nieuw tijdperk voor de robots aan. iRobot probeert zijn robots meer autonomie te geven, waardoor de mensen achter de joysticks minder belangrijk worden. Andere producenten werken aan robots die als grote wormen door brokstukken kunnen kronkelen. Al heeft Murphy daar één bedenking bij: deze moderne robots kunnen slachtoffers angst aanjagen tijdens een reddingsoperatie. "Ik weet niet of ik als slachtoffer deze robots op mij zou willen zien afkomen." (gb)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
14-09-2011
Tractor wordt autonoom rondrijdende veldrobot
Onderzoekers van het Flander's Mechatronics Technology Centre (FMTC) en de afdeling Mechatronica, Biostatistiek en Sensoren van de KUL zijn erin geslaagd een tractor van New Holland om te bouwen tot een autonoom rondrijdende veldrobot.
De tractor is in staat zelf bodemkarakteristieken te analyseren en op basis daarvan de optimale snelheid en stuurhoek te kiezen, waardoor hij zelfstandig een gewenst traject zeer nauwkeurig kan afleggen.
Uitdaging
De belangrijkste uitdaging voor de onderzoekers was een precieze sturing te vinden die de rol van ervaren bestuurders van tractoren kan overnemen. De bestuurder observeert immers de tractorpositie, maakt een inschatting van de ondergrond en het te volgen traject, en bepaalt op basis hiervan snelheid en oriëntatie van de tractor.
De tractor werd daarom uitgerust met diverse technologische snufjes die hem in staat stellen de bodemkarakteristieken te analyseren, het slipgedrag van de wielen in te schatten en de optimale snelheid en stuurhoek te berekenen.
Voordeel
Het voordeel van een dergelijke autonome tractor is vooreerst een verbetering van de precisie in de sturing, waarvan het belang onder meer door de opkomst van de biologische landbouw sterk toegenomen is.
Daarnaast kan hierdoor bespaard worden op de personeelskost. "Door het zelfregelend gedrag van de robot wordt bovendien ook de afregeling van de sturing bij gewijzigde bodemcondities overbodig", aldus Wouter Saeys (K.U.Leuven). (belga/sam)
(HLN)
Tractor wordt autonoom rondrijdende veldrobot
Onderzoekers van het Flander's Mechatronics Technology Centre (FMTC) en de afdeling Mechatronica, Biostatistiek en Sensoren van de KUL zijn erin geslaagd een tractor van New Holland om te bouwen tot een autonoom rondrijdende veldrobot.
De tractor is in staat zelf bodemkarakteristieken te analyseren en op basis daarvan de optimale snelheid en stuurhoek te kiezen, waardoor hij zelfstandig een gewenst traject zeer nauwkeurig kan afleggen.
Uitdaging
De belangrijkste uitdaging voor de onderzoekers was een precieze sturing te vinden die de rol van ervaren bestuurders van tractoren kan overnemen. De bestuurder observeert immers de tractorpositie, maakt een inschatting van de ondergrond en het te volgen traject, en bepaalt op basis hiervan snelheid en oriëntatie van de tractor.
De tractor werd daarom uitgerust met diverse technologische snufjes die hem in staat stellen de bodemkarakteristieken te analyseren, het slipgedrag van de wielen in te schatten en de optimale snelheid en stuurhoek te berekenen.
Voordeel
Het voordeel van een dergelijke autonome tractor is vooreerst een verbetering van de precisie in de sturing, waarvan het belang onder meer door de opkomst van de biologische landbouw sterk toegenomen is.
Daarnaast kan hierdoor bespaard worden op de personeelskost. "Door het zelfregelend gedrag van de robot wordt bovendien ook de afregeling van de sturing bij gewijzigde bodemcondities overbodig", aldus Wouter Saeys (K.U.Leuven). (belga/sam)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
14-09-2011
NASA-technologie helpt water vinden
Een onderzoeksteam onder leiding van NASA heeft, met bodemradartechnologie die ontwikkeld is om onder het oppervlak van de planeet Mars te 'kijken', het diepe grondwater in de noordelijke woestijn van Koeweit in kaart gebracht.
Het team vloog in een met bodemradar uitgeruste helikopter op een hoogte van driehonderd meter boven een gebied dat bekendstaat om zijn watervoerende bodemlagen (aquifers). Daarbij is aangetoond dat deze technologie kan worden gebruikt om ondergrondse watervoorraden op te sporen tot op diepten van 65 meter. De verkregen gegevens kunnen worden gebruikt om gerichter naar water te boren.
De gebruikte bodemradar is vergelijkbaar met de radarsystemen aan boord van de Europese ruimtesonde Mars Express en de Mars Reconnaissance Orbiter van NASA. Met deze Marsradars is wel ondergronds ijs ontdekt, maar nog geen vloeibaar water. De onderzoekers hopen dat de ervaringen die in Koeweit zijn opgedaan ook de zoektocht naar water op Mars zullen vergemakkelijken.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
NASA-technologie helpt water vinden
Een onderzoeksteam onder leiding van NASA heeft, met bodemradartechnologie die ontwikkeld is om onder het oppervlak van de planeet Mars te 'kijken', het diepe grondwater in de noordelijke woestijn van Koeweit in kaart gebracht.
Het team vloog in een met bodemradar uitgeruste helikopter op een hoogte van driehonderd meter boven een gebied dat bekendstaat om zijn watervoerende bodemlagen (aquifers). Daarbij is aangetoond dat deze technologie kan worden gebruikt om ondergrondse watervoorraden op te sporen tot op diepten van 65 meter. De verkregen gegevens kunnen worden gebruikt om gerichter naar water te boren.
De gebruikte bodemradar is vergelijkbaar met de radarsystemen aan boord van de Europese ruimtesonde Mars Express en de Mars Reconnaissance Orbiter van NASA. Met deze Marsradars is wel ondergronds ijs ontdekt, maar nog geen vloeibaar water. De onderzoekers hopen dat de ervaringen die in Koeweit zijn opgedaan ook de zoektocht naar water op Mars zullen vergemakkelijken.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
16-09-2011
Japanse minirobot neemt deel aan Ironman Hawaï
Hij is niet veel groter dan een hand, maar toch bereidt een robot van Panasonic zich voor op een reuzeopdracht. Evolta gaat binnenkort deelnemen aan de Ironman in Hawaï, één van de zwaarste triatlons ter wereld. "De Ironman is voor een getrainde sportman al een gigantische opgave, maar ik wil het erop wagen", zegt Tomotaka Takahashi, de bedenker van Evolta.
© afp
De deelname van de Japanse minirobot is eigenlijk niks meer dan een marketingstunt voor batterijen. Evolta zal voor de triatlon uitgerust worden met drie verschillende 'hulpstukken', die elk aangedreven worden door de batterijen die 1.800 keer heropgeladen kunnen worden.
Gezien de kleine gestalte van Evolta krijgt de robot een week de tijd om de triatlon af te leggen, tien keer meer dan een mens. "Evolta is tien keer zo klein als een volwassen man, dus ligt het volgens ons voor de hand dat hij er tien keer zo lang over zal doen", aldus Takahashi. De Ironman bestaat uit 3,8 km zwemmen, 180 km fietsen en 42 km lopen. (hlnsydney/sps)
© epa
© reuters
© afp
(HLN)
Japanse minirobot neemt deel aan Ironman Hawaï
Hij is niet veel groter dan een hand, maar toch bereidt een robot van Panasonic zich voor op een reuzeopdracht. Evolta gaat binnenkort deelnemen aan de Ironman in Hawaï, één van de zwaarste triatlons ter wereld. "De Ironman is voor een getrainde sportman al een gigantische opgave, maar ik wil het erop wagen", zegt Tomotaka Takahashi, de bedenker van Evolta.
© afp
De deelname van de Japanse minirobot is eigenlijk niks meer dan een marketingstunt voor batterijen. Evolta zal voor de triatlon uitgerust worden met drie verschillende 'hulpstukken', die elk aangedreven worden door de batterijen die 1.800 keer heropgeladen kunnen worden.
Gezien de kleine gestalte van Evolta krijgt de robot een week de tijd om de triatlon af te leggen, tien keer meer dan een mens. "Evolta is tien keer zo klein als een volwassen man, dus ligt het volgens ons voor de hand dat hij er tien keer zo lang over zal doen", aldus Takahashi. De Ironman bestaat uit 3,8 km zwemmen, 180 km fietsen en 42 km lopen. (hlnsydney/sps)
© epa
© reuters
© afp
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
30-09-2011
TU/e organiseert eigen robotvoetbaltoernooi
Het team robotvoetballers van de Technische Universiteit Eindhoven (TU/e) houdt vanaf 2012 jaarlijks een internationaal toernooi waaraan topteams uit de hele wereld gaan deelnemen.
Foto: AFP
Dat kondigde manager van team Tech United Guy Vermeulen vrijdag aan.De zogenoemde RoboCup Dutch Open vindt plaats van 25 tot en met 29 april in het Indoor Sportcentrum in Eindhoven.
Tech United werd afgelopen zomer voor de vierde keer op rij tweede op het wereldkampioenschap voor robotvoetballers. In de finale werd nipt verloren van een Chinees team.
.
© ANP
(nu.nl)
TU/e organiseert eigen robotvoetbaltoernooi
Het team robotvoetballers van de Technische Universiteit Eindhoven (TU/e) houdt vanaf 2012 jaarlijks een internationaal toernooi waaraan topteams uit de hele wereld gaan deelnemen.
Foto: AFP
Dat kondigde manager van team Tech United Guy Vermeulen vrijdag aan.De zogenoemde RoboCup Dutch Open vindt plaats van 25 tot en met 29 april in het Indoor Sportcentrum in Eindhoven.
Tech United werd afgelopen zomer voor de vierde keer op rij tweede op het wereldkampioenschap voor robotvoetballers. In de finale werd nipt verloren van een Chinees team.
.
© ANP
(nu.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Ruimtevaart is wel ergens goed voorquote:Op donderdag 15 september 2011 09:20 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:
14-09-2011
NASA-technologie helpt water vinden
Een onderzoeksteam onder leiding van NASA heeft, met bodemradartechnologie die ontwikkeld is om onder het oppervlak van de planeet Mars te 'kijken', het diepe grondwater in de noordelijke woestijn van Koeweit in kaart gebracht.
13-10-2011
'Denkende' robot in de maak
Robots die leren van ervaringen en nieuwe problemen kunnen oplossen, komen eraan.
Een Japanse wetenschapper heeft een systeem ontwikkeld waarmee een robot met al aanwezige informatie zelf concludeert wat nodig is om een opdracht uit te voeren.
De extra informatie haalt de robot van internet af, zei Osamu Hasegawa van het Tokio Institute of Technology donderdag. Een robot waaraan bijvoorbeeld wordt gevraagd sojasaus op de eettafel te zetten, zou op internet kunnen leren wat sojasaus is en die kunnen vinden in de keuken, aldus de wetenschapper.
Technologie ontwikkelt zich razendsnel en Hasegawa waarschuwt voor de morele grenzen. ''Wat voor opdrachten laten we computers uitvoeren? En is het mogelijk dat ze zich tegen ons zullen keren? Een keukenmes is een nuttig gebruiksvoorwerp. Maar het kan ook een wapen zijn.'' Hij hoopt dat allerlei mensen gaan discussiëren over hoe de robots zullen worden gebruikt.
© ANP
(nu.nl)
'Denkende' robot in de maak
Robots die leren van ervaringen en nieuwe problemen kunnen oplossen, komen eraan.
Een Japanse wetenschapper heeft een systeem ontwikkeld waarmee een robot met al aanwezige informatie zelf concludeert wat nodig is om een opdracht uit te voeren.
De extra informatie haalt de robot van internet af, zei Osamu Hasegawa van het Tokio Institute of Technology donderdag. Een robot waaraan bijvoorbeeld wordt gevraagd sojasaus op de eettafel te zetten, zou op internet kunnen leren wat sojasaus is en die kunnen vinden in de keuken, aldus de wetenschapper.
Technologie ontwikkelt zich razendsnel en Hasegawa waarschuwt voor de morele grenzen. ''Wat voor opdrachten laten we computers uitvoeren? En is het mogelijk dat ze zich tegen ons zullen keren? Een keukenmes is een nuttig gebruiksvoorwerp. Maar het kan ook een wapen zijn.'' Hij hoopt dat allerlei mensen gaan discussiëren over hoe de robots zullen worden gebruikt.
© ANP
(nu.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
21-10-2011
Robot van Lego lost Rubiks kubus op in 5,35 seconden
Wij hebben de moed zelfs niet om er nog maar aan te beginnen, maar deze robot lost een Rubiks kubus op in amper 5,35 seconden. De robot is het geesteskind van David Gilday en Mike Dobson en heet CubeStorm II.
De CubeStorm II is volledig uit Lego opgebouwd en wordt bestuurd door een Android smartphone. De robot heeft uiteraard wel enkele hulpmiddelen, zoals algoritmes en een Android app die loopt op Samsung Galaxy SII, ARM processors en Lego Mindstorm NXT kits. (hlnsydney/sps)
(HLN)
Robot van Lego lost Rubiks kubus op in 5,35 seconden
Wij hebben de moed zelfs niet om er nog maar aan te beginnen, maar deze robot lost een Rubiks kubus op in amper 5,35 seconden. De robot is het geesteskind van David Gilday en Mike Dobson en heet CubeStorm II.
De CubeStorm II is volledig uit Lego opgebouwd en wordt bestuurd door een Android smartphone. De robot heeft uiteraard wel enkele hulpmiddelen, zoals algoritmes en een Android app die loopt op Samsung Galaxy SII, ARM processors en Lego Mindstorm NXT kits. (hlnsydney/sps)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
15-12-2011
Robots duiken kopererts en diamanten uit de oceaan op
Door: Marcel Hulspas
Nederlandse diepzee-onderzoekers helpen bedrijven zoeken naar bijzondere metalen op de zeebodem. Maar de zorg om het kwetsbare diepzee-ecosysteem staat voorop.
De wereld heeft een onstilbare honger naar speciale metalen. Maar deze zijn steeds moeilijker te vinden. De winbare reserves slinken met de jaren. Dat wil zeggen: de reserves op het land. Steeds meer bedrijven richten de blik op de diepzee. Op kilometers diepte moeten nog onbekende, maar ongetwijfeld ongekend grote hoeveelheden metaalerts te vinden zijn. Ze kloppen aan bij het Nederlands Instituut voor Onderzoek der Zee (NIOZ), gevestigd in Oudeschild, op Texel, dat al vele jaren ervaring heeft met de exploratie van de diepzee. Welke metalen zijn daar te vinden? Volgens het hoofd van de afdeling Diepzee Onderzoek en Technologie Marck Smit valt er in ieder geval heel wat omhoog te halen: ‘Bij Deep Sea Mining moet je vooral denken aan zwavelhoudende mineralen, die naast zwavel veel metalen bevatten als koper, zink en andere schaarse metalen. Die zwavelhoudende mineralen ontstaan op de breukvlakken van de aardkorst, waar de zee verhit wordt door onderzeese hete bronnen, op 1.500 tot 3.500 meter diepte. Daarnaast zijn op veel plekken op de zeebodem mangaanknollen te vinden, stenen van zo’n zeven centimeter doorsnee die naast mangaan veel nikkel, kobalt en koper bevatten. Die liggen op een diepte van vier- à vijfduizend meter. En dan zijn er nog metaalrijke mangaankorsten, fosforknollen, diamanten, et cetera.’
Het NIOZ is toch een wetenschappelijk instituut?
‘Exploratie van de zeeën en oceanen is de kern van ons werk! We beschikken over een groot onderzoeksschip dat bijna het hele jaar in gebruik is voor diepzeeonderzoek. Daarnaast doen we onderzoek naar de dynamiek van oceanen en welke rol ze spelen in de klimaatverandering. Dichter bij huis onderzoeken we bijvoorbeeld de ecologische effecten van windparken in zee, en verder worden boorkernen uit de diepzee gebruikt voor de reconstructie van het klimaat in het verleden. Tot 150 miljoen jaar geleden!’
En wat is er zoal gevonden?
‘Diamanten voor de kust van Zuid-Afrika. Deze worden gewonnen door onderwaterrobots die ontwikkeld zijn door een dochter van de Nederlandse firma IHC Merwede. Grote oppervlakten bedekt met mangaanknollen in de Grote Oceaan en rond Australië. Metaalhoudende mineralen in de Grote Oceaan, ten westen van Mexico. Een aantal gebieden daar zijn toebedeeld aan landen – voor nader onderzoek – door de International Seabed Authority.’
Wat is dat voor organisatie?
‘Dit is een door de Verenigde Naties opgerichte organisatie die toezicht houdt op Deep Sea Mining in de internationale zeeën en oceanen.’
Je had het over robots. Doen die het zware werk?
‘Momenteel zijn er onderwaterrobots die over de zeebodem rijden om diamanten te winnen. Ook voor andere Deep Sea Mining toepassingen wordt aan robots gedacht. Een grote robot bijvoorbeeld die over de zeebodem rijdt, en de bovenlaag er vanaf ‘knaagt’. Het erts moet dan met een grote onderwaterpomp naar een schip gepompt worden. Een groot deel van de techniek ligt al uitgewerkt op de tekentafel.’
De diepzee geldt als een kwetsbaar ecosysteem. Hoe voorkom je dat al die mijnbouw grote schade veroorzaakt?
‘Dat is de kern van de zaak! Hier bij het NIOZ vinden we het heel erg belangrijk te onderzoeken wat de ecologische effecten van dergelijke activiteiten zullen zijn. En dus na te gaan of Deep Sea Mining op een ecologisch verantwoorde wijze, duurzaam dus, uitgevoerd kan worden. Je kunt je wellicht voorstellen dat die mijnbouwactiviteiten onder water een ‘stofwolk’ zullen veroorzaken. Hoe lang blijft die stofwolk hangen? Wat is het effect op organismen in de zee door zo’n stofwolk? Dat willen we weten. En verder: als zo’n onderwaterleefgemeenschap volledig omgeploegd wordt, hoe lang duurt het dan voor het meeste leven weer terug is? Op welke wijze kunnen we dat proces beïnvloeden? Dat zijn allemaal vragen waar wij als onderzoeksinstituut een antwoord op willen geven.’
(depers.nl)
Robots duiken kopererts en diamanten uit de oceaan op
Door: Marcel Hulspas
Nederlandse diepzee-onderzoekers helpen bedrijven zoeken naar bijzondere metalen op de zeebodem. Maar de zorg om het kwetsbare diepzee-ecosysteem staat voorop.
De wereld heeft een onstilbare honger naar speciale metalen. Maar deze zijn steeds moeilijker te vinden. De winbare reserves slinken met de jaren. Dat wil zeggen: de reserves op het land. Steeds meer bedrijven richten de blik op de diepzee. Op kilometers diepte moeten nog onbekende, maar ongetwijfeld ongekend grote hoeveelheden metaalerts te vinden zijn. Ze kloppen aan bij het Nederlands Instituut voor Onderzoek der Zee (NIOZ), gevestigd in Oudeschild, op Texel, dat al vele jaren ervaring heeft met de exploratie van de diepzee. Welke metalen zijn daar te vinden? Volgens het hoofd van de afdeling Diepzee Onderzoek en Technologie Marck Smit valt er in ieder geval heel wat omhoog te halen: ‘Bij Deep Sea Mining moet je vooral denken aan zwavelhoudende mineralen, die naast zwavel veel metalen bevatten als koper, zink en andere schaarse metalen. Die zwavelhoudende mineralen ontstaan op de breukvlakken van de aardkorst, waar de zee verhit wordt door onderzeese hete bronnen, op 1.500 tot 3.500 meter diepte. Daarnaast zijn op veel plekken op de zeebodem mangaanknollen te vinden, stenen van zo’n zeven centimeter doorsnee die naast mangaan veel nikkel, kobalt en koper bevatten. Die liggen op een diepte van vier- à vijfduizend meter. En dan zijn er nog metaalrijke mangaankorsten, fosforknollen, diamanten, et cetera.’
Het NIOZ is toch een wetenschappelijk instituut?
‘Exploratie van de zeeën en oceanen is de kern van ons werk! We beschikken over een groot onderzoeksschip dat bijna het hele jaar in gebruik is voor diepzeeonderzoek. Daarnaast doen we onderzoek naar de dynamiek van oceanen en welke rol ze spelen in de klimaatverandering. Dichter bij huis onderzoeken we bijvoorbeeld de ecologische effecten van windparken in zee, en verder worden boorkernen uit de diepzee gebruikt voor de reconstructie van het klimaat in het verleden. Tot 150 miljoen jaar geleden!’
En wat is er zoal gevonden?
‘Diamanten voor de kust van Zuid-Afrika. Deze worden gewonnen door onderwaterrobots die ontwikkeld zijn door een dochter van de Nederlandse firma IHC Merwede. Grote oppervlakten bedekt met mangaanknollen in de Grote Oceaan en rond Australië. Metaalhoudende mineralen in de Grote Oceaan, ten westen van Mexico. Een aantal gebieden daar zijn toebedeeld aan landen – voor nader onderzoek – door de International Seabed Authority.’
Wat is dat voor organisatie?
‘Dit is een door de Verenigde Naties opgerichte organisatie die toezicht houdt op Deep Sea Mining in de internationale zeeën en oceanen.’
Je had het over robots. Doen die het zware werk?
‘Momenteel zijn er onderwaterrobots die over de zeebodem rijden om diamanten te winnen. Ook voor andere Deep Sea Mining toepassingen wordt aan robots gedacht. Een grote robot bijvoorbeeld die over de zeebodem rijdt, en de bovenlaag er vanaf ‘knaagt’. Het erts moet dan met een grote onderwaterpomp naar een schip gepompt worden. Een groot deel van de techniek ligt al uitgewerkt op de tekentafel.’
De diepzee geldt als een kwetsbaar ecosysteem. Hoe voorkom je dat al die mijnbouw grote schade veroorzaakt?
‘Dat is de kern van de zaak! Hier bij het NIOZ vinden we het heel erg belangrijk te onderzoeken wat de ecologische effecten van dergelijke activiteiten zullen zijn. En dus na te gaan of Deep Sea Mining op een ecologisch verantwoorde wijze, duurzaam dus, uitgevoerd kan worden. Je kunt je wellicht voorstellen dat die mijnbouwactiviteiten onder water een ‘stofwolk’ zullen veroorzaken. Hoe lang blijft die stofwolk hangen? Wat is het effect op organismen in de zee door zo’n stofwolk? Dat willen we weten. En verder: als zo’n onderwaterleefgemeenschap volledig omgeploegd wordt, hoe lang duurt het dan voor het meeste leven weer terug is? Op welke wijze kunnen we dat proces beïnvloeden? Dat zijn allemaal vragen waar wij als onderzoeksinstituut een antwoord op willen geven.’
(depers.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Vreemd dat deze hier nog niet langs gekomen is:
Petman, de 2-benige robot van Boston Dynamics (ook van BigDog)
tevens TVP
Petman, de 2-benige robot van Boston Dynamics (ook van BigDog)
tevens TVP
01-02-2012
Robotkrab verwijdert beginnende maagkanker
Wetenschappers in Singapore hebben een krabachtig robotje ontwikkeld dat maagkanker in een vroeg stadium kan verwijderen.
De ontwikkelaars kwamen op het idee voor het apparaat na een diner, waar ze geïnspireerd raakten door het uiterlijk van een krab.
Artsen in India en het Chinese Hongkong hebben tot op heden vijf patiënten geholpen met een prototype van de 'robotkrab'. Ze deden dat in een fractie van de tijd die gemoeid is met een operatie. Een normale operatie laat bovendien littekens achter en geeft kans op infecties.
.Het krabachtige robotje gaat op een endoscoop, een buis waarmee de arts in het lichaam kan kijken, via de mond van de patiënt de maag in.
Het radiografische bestuurbare apparaat heeft een tangetje waarmee het weefsel kan vasthouden. Met een haakje verwijdert het robotje het slechte weefsel.
© ANP
(nu.nl)
Robotkrab verwijdert beginnende maagkanker
Wetenschappers in Singapore hebben een krabachtig robotje ontwikkeld dat maagkanker in een vroeg stadium kan verwijderen.
De ontwikkelaars kwamen op het idee voor het apparaat na een diner, waar ze geïnspireerd raakten door het uiterlijk van een krab.
Artsen in India en het Chinese Hongkong hebben tot op heden vijf patiënten geholpen met een prototype van de 'robotkrab'. Ze deden dat in een fractie van de tijd die gemoeid is met een operatie. Een normale operatie laat bovendien littekens achter en geeft kans op infecties.
.Het krabachtige robotje gaat op een endoscoop, een buis waarmee de arts in het lichaam kan kijken, via de mond van de patiënt de maag in.
Het radiografische bestuurbare apparaat heeft een tangetje waarmee het weefsel kan vasthouden. Met een haakje verwijdert het robotje het slechte weefsel.
© ANP
(nu.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
22-02-2012
Volg de robot
Vissen accepteren robotvis als deze op een natuurlijke manier zwemt
Hoe krijg je een school visjes zo ver dat ze niet hun eigen leider maar een robotvis volgen? Het geheim zit ‘m in de staart.
© Maurizio Porfiri
De visjes uit dit onderzoek volgden de robotvis bij voorkeur als deze op een natuurlijke manier zwom. Oftewel, als de robot hetzelfde staartritme had als zijzelf. Zoals op deze foto.
Dieren hebben niet zo’n moeite met robots. Eenden laten zich bijvoorbeeld net zo makkelijk hoeden door een robothond als een echte hond. En kakkerlakken laten zich met een gerust hart leiden door robotjes die voor geen centimeter op hen lijken, als de geur maar klopt. Ook vissen blijken makkelijk te foppen, zo valt deze week te lezen in het blad Royal Society Interface.
Twee wetenschappers uit de Verenigde Staten voerden proeven uit met een robotvis, echte visjes en een glazen bak waar met een door de onderzoekers in te stellen snelheid water doorheen stroomde. De visjes waren van de in Noord-Amerika vrij algemeen voorkomende soort golden shiner (Notemigonus crysoleucas), die geen Nederlandse naam heeft. Stefano Marras en Maurizio Porfiri keken hoe de beestjes zich gedroegen in aanwezigheid van de robot, onder allerlei omstandigheden. Zo lieten ze de robotvis met verschillende snelheden met z’n staart slaan (de zwembeweging van een vis) en varieerden ze de stroomsnelheid van het water.
In sommige gevallen trokken de kleine goudkleurige visjes zich niets aan van de robotvis. Vooral niet als deze niet “zwom”, oftewel als hij z’n staart stil hield. Maar als de robot wel met z’n staart sloeg, waren de vissen geneigd achter hem te gaan zwemmen. Zoals ze zouden doen wanneer ze een leider volgen in een school. En: hoe dichter de snelheid waarmee de robot met z’n staart sloeg die van de visjes zelf benaderde (wat afhing van hoe sterk de visjes hun best moesten doen om tegen de stroom in te zwemmen), hoe sterker ze geneigd waren de robot op te zoeken. Reden voor Marras en Porfiri om te concluderen dat de vissen bij voorkeur de robot volgen als deze er een natuurlijke zwemstijl op nahoudt.
Wat trouwens niet betekent dat de vissen de robot dan als één van hen zien. De kans is groot dat ze achter de robot gaan zwemmen, omdat ze in zijn kielzog minder waterweerstand ondervinden. Waardoor het zwemmen voor hen makkelijker gaat. En die verminderde weerstand is optimaal als jouw voorganger met hetzelfde staartritme zwemt als jij.
De Amerikaanse wetenschappers hopen dat dankzij hun onderzoek bijvoorbeeld in ’t wild levende, bedreigde scholen vissen naar veiligere oorden kunnen worden gelokt. Hier op de redactie kunnen we ons echter ook iets minder nobele toepassingen voor de robotlokvis voorstellen.
(wetenschap24.nl)
Volg de robot
Vissen accepteren robotvis als deze op een natuurlijke manier zwemt
Hoe krijg je een school visjes zo ver dat ze niet hun eigen leider maar een robotvis volgen? Het geheim zit ‘m in de staart.
© Maurizio Porfiri
De visjes uit dit onderzoek volgden de robotvis bij voorkeur als deze op een natuurlijke manier zwom. Oftewel, als de robot hetzelfde staartritme had als zijzelf. Zoals op deze foto.
Dieren hebben niet zo’n moeite met robots. Eenden laten zich bijvoorbeeld net zo makkelijk hoeden door een robothond als een echte hond. En kakkerlakken laten zich met een gerust hart leiden door robotjes die voor geen centimeter op hen lijken, als de geur maar klopt. Ook vissen blijken makkelijk te foppen, zo valt deze week te lezen in het blad Royal Society Interface.
Twee wetenschappers uit de Verenigde Staten voerden proeven uit met een robotvis, echte visjes en een glazen bak waar met een door de onderzoekers in te stellen snelheid water doorheen stroomde. De visjes waren van de in Noord-Amerika vrij algemeen voorkomende soort golden shiner (Notemigonus crysoleucas), die geen Nederlandse naam heeft. Stefano Marras en Maurizio Porfiri keken hoe de beestjes zich gedroegen in aanwezigheid van de robot, onder allerlei omstandigheden. Zo lieten ze de robotvis met verschillende snelheden met z’n staart slaan (de zwembeweging van een vis) en varieerden ze de stroomsnelheid van het water.
In sommige gevallen trokken de kleine goudkleurige visjes zich niets aan van de robotvis. Vooral niet als deze niet “zwom”, oftewel als hij z’n staart stil hield. Maar als de robot wel met z’n staart sloeg, waren de vissen geneigd achter hem te gaan zwemmen. Zoals ze zouden doen wanneer ze een leider volgen in een school. En: hoe dichter de snelheid waarmee de robot met z’n staart sloeg die van de visjes zelf benaderde (wat afhing van hoe sterk de visjes hun best moesten doen om tegen de stroom in te zwemmen), hoe sterker ze geneigd waren de robot op te zoeken. Reden voor Marras en Porfiri om te concluderen dat de vissen bij voorkeur de robot volgen als deze er een natuurlijke zwemstijl op nahoudt.
Wat trouwens niet betekent dat de vissen de robot dan als één van hen zien. De kans is groot dat ze achter de robot gaan zwemmen, omdat ze in zijn kielzog minder waterweerstand ondervinden. Waardoor het zwemmen voor hen makkelijker gaat. En die verminderde weerstand is optimaal als jouw voorganger met hetzelfde staartritme zwemt als jij.
De Amerikaanse wetenschappers hopen dat dankzij hun onderzoek bijvoorbeeld in ’t wild levende, bedreigde scholen vissen naar veiligere oorden kunnen worden gelokt. Hier op de redactie kunnen we ons echter ook iets minder nobele toepassingen voor de robotlokvis voorstellen.
(wetenschap24.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Sebastian Thrun, de man die oa. heeft gewerkt aan Google's autonome (zelf-rijdende) auto en expert op AI gebied, heeft vorig jaar een gratis online versie van Stanford's Introduction to Artificial Intelligence course gegeven. Vanwege het enorme aantal aanmeldingen (150.000), heeft hij nu een 7-weken-durende online cursus opgezet genaamd Programming a Robotic Car. Wederom helemaal gratis. Je maakt natuurlijk geen volledige autonome auto, maar leert oa. probabilistic inference, computer vision, machine learning, en planning, allemaal toegespitst op robotische auto's. Er wordt verwacht dat je voldoende kennis hebt met programmeren (cursus is in Python, maar dit is niet moeilijk te leren als je al andere talen kent), en basiskennis van lineare algebra en kansberekening. De cursus bestaat uit hoorcollege's, huiswerk, kleine tussentijdse toetsen en een afsluitend tentamen.
Het is wat basic als je al een AI achtergrond hebt, maar heel leuk voor bv. informatici (of anderen met ervaring in programmeren) die hier geïnteresseerd in zijn. Hieronder een overzicht van de lessen:
Hoe je je aanmeldt, meer informatie, en een handige FAQ, kan je hier vinden:quote:WEEK 1:
Basics of probability
Car localization with particle filters
WEEK 2:
Gaussians and continuous probability
Tracking other cars with Kalman filters
WEEK 3:
Image Processing and Machine Learning
Finding objects in sensor data
WEEK 4:
Planning and search
Determining where to drive with A* search
Finding optimal routes with dynamic programming
WEEK 5:
Controls
Controlling steering and speeds with PID
WEEK 6:
Putting it all together
Programming a self-driving car
WEEK 7:
Final Exam
Exam testing your knowledge
http://www.udacity.com/overview/Course/cs373
Let wel op, als je je wilt inschrijven: De volgende huiswerkopdracht moet volgende week woensdag af zijn!
quote:
Vreemd dat deze hier nog niet langs gekomen is:
Petman, de 2-benige robot van Boston Dynamics (ook van BigDog)
tevens TVP
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Hier de kwalificatievideo van TU Eindhoven voor Adult-size Humanoid klasse voor Robocup 2012:
Het is het niet echt indrukwekkend, maar wel leuk dat ze ook voor deze klasse naar Mexico gaan.
Er start binnenkort ook een online course Machine Learning door prof. Andrew Ng. Ik had me al ingeschreven, maar denk niet dat ik er tijd voor heb:
http://www.ml-class.org/course/auth/welcome
Het is het niet echt indrukwekkend, maar wel leuk dat ze ook voor deze klasse naar Mexico gaan.
Er start binnenkort ook een online course Machine Learning door prof. Andrew Ng. Ik had me al ingeschreven, maar denk niet dat ik er tijd voor heb:
http://www.ml-class.org/course/auth/welcome
Als ik me registreer staat er anders 16 oct tot december.. Maar dan hebben ze weer lectures 1+2 online... confusingquote:
Hier de kwalificatievideo van TU Eindhoven voor Adult-size Humanoid klasse voor Robocup 2012:
Het is het niet echt indrukwekkend, maar wel leuk dat ze ook voor deze klasse naar Mexico gaan.
Er start binnenkort ook een online course Machine Learning door prof. Andrew Ng. Ik had me al ingeschreven, maar denk niet dat ik er tijd voor heb:
http://www.ml-class.org/course/auth/welcome
Wauw, indrukwekkendquote:
Vreemd dat deze hier nog niet langs gekomen is:
Petman, de 2-benige robot van Boston Dynamics (ook van BigDog)
tevens TVP
Perhaps you've seen it, maybe in a dream.
A murky, forgotten land.
A murky, forgotten land.
@StateOfMind
Het is inderdaad erg indrukwekkend. Vergeleken met bijvoorbeeld Asimo wordt er wel een beetje vals gespeeld. Petman wordt namelijk hydraulisch aangedreven met een extern agregaat waardoor hij niet autonoom is.
@koffiegast:
Sorry, verkeerde link: http://jan2012.ml-class.org/
Het zou eigenlijk in januari starten, maar er was wat vertraging ingeslopen.
Het is inderdaad erg indrukwekkend. Vergeleken met bijvoorbeeld Asimo wordt er wel een beetje vals gespeeld. Petman wordt namelijk hydraulisch aangedreven met een extern agregaat waardoor hij niet autonoom is.
@koffiegast:
Sorry, verkeerde link: http://jan2012.ml-class.org/
Het zou eigenlijk in januari starten, maar er was wat vertraging ingeslopen.
