Koninklijke wachtkamers 27 februari 2010
Wij hadden de aftrap, primeur, maiden voyage wat je wil. Dit was te merken maar dit heeft geenzins het plezier en de beleving van deze toch speciale dag merkbaar verstoord.
Hier waren al vraagtekens gezet bij de haalbaarheid van het reisschema en dat bleek uiteraard waar te zijn. Het gezelschap bestond uit louter pensionada's m.u.v. ondergetekende en partner plus een vreemde eend in de bijt (ongeveer 20 jaar met pet, fototoestel en zich niet geheel gemakkelijk voelend in het gezelschap
)
Laat ik vast een ding zeggen, pensionada zijn anno 2010 is geweldig, ik heb ervan geproefd en van genoten, ik zou nu willen instromen. Ik dwaal af, wat in ondermeer wil zeggen dat dit zo'n fijn gezelschap was, zonder 1 overtogen woord en werkelijk niemand had iets aan te merken (terwijl er best veel fout ging) en met de mededeling dat we pakweg zo'n 1,5 uur later zouden aankomen op Utrecht Maliebaan vond
niemand een probleem (behalve stiekum wij 2-en wat jr werd stipt om 19.00 thuis gebracht door oma en suikeroom)
Het begin was een huzarenstukje omdat er in hetzelfde weekend er een modelspoor-event was in het museum en het zwart van de mensen zag op het tijdstip van aankomst. Geen nood, onder boze blikken werden we door een strakke juffrouw van het organisatiebureau door de uitgang naar binnen geloodst met nog 2 wachtkamerbezoekers.
De organisatie had strakke juffrouwen te over, gelukkig is ondergetekende niet meer piep en heel gelukkig met zijn huidige partner (maar ik zou het me kunnen indenken).
Opening door vaste gids (die tijdens deze trip nog veel had bij te leren samen met haar collega). Koffie of thee met gebak naar keuze o.a. zware chocolade taart.
Praatje museumdirecteur, die een geheimpje verklapte en vertelde over zijn avonturen in het verre, donkere en boze Bulgarije.
Affijn, door het strakke schema door de koninklijke wachtkamer van het museum heen gesjeesd dat oorspronkelijk in Den Haag CS zat, 386 in en naar Baarn. Daar mochten we niet binnen fotograferen! (toch gedaan maar geen geweldige foto). Korte uitleg (i.v.m. haast) sober, Juliana stijl.
Wat niet was aangegeven in het progamma maar we kregen koffie (thee moest speciaal gefikst worden) in het voormalige station
Baarn NCS Hierover meer in mijn bezoekje aan het archief van Utrecht met de tentoonstelling over het
Stichtse LijntjeBaarn NCS
Vertek Baarn richting Amsterdam, via Hilversum/Weesp.
Aankomst te Amsterdam
Waar we mochten aanschuiven aan een 2-gangen lunch, in de trein was gevraagd of u kogelbiefstuk of zeebaars wenste. Op perron 2 mochten wij in de eerste klasse gaan lunchen alwaar de dis gedekt stond en zelfs de vegatarische lunch voor Ms Bork correct klaar stond (verder waren we allemaal carnivorisch bij deze lunch). De bijgeleverde wijn vloeide rijkelijk (dat ben ik zelfs niet gewend om 1 uur 's middags, voor de pensionada's leek het wel kinderspel of een dagelijks ritueel). Voor cola of water moest betaald worden
.
Hiervoor kregen we van meneer Honing (prorail/ns (2 petten) man voor diplomatieke betrekkingen) uitleg over de gerestaureerde wachtkamer te Amsterdam, in 1 woord schitterend! Ik kreeg de indruk dat dit eenmalig was en dat de dames van de organisatie dit de volgende keren zelf gingen doen.
Hier kom je met de koets binnen
Zo kijk je vanaf beneden waar de koets dus binnenkomt naar boven.
Wegwezen dan maar, hey is dat niet een Olympische Virm?
Huppetee, door naar Den Haag HS, via Leiden.
Aankomst Den Haag HS
Daar is ik weet niet hoelang gewerkt aan de restauratie en het is eindelijk (bijna) af. De uitleg van een deskundige (wederom eenmalig denk ik) was uitstekend, ze hebben zelfs de (giftige) loodverf nagemaakt om het zo orgineel mogelijk te laten lijken (hier moet je in nl uiteraard ontheffing voor aanvragen). Wel jammer was dat de oorspronkelijke gasverlichting niet gerestaureerd mocht worden en het daardoor erg donker was.
Hier mag je koninklijk zwaaien naar het volk in Den Haag.
Toen nog een ingelaste stop te Schiphol alwaar dhr. Honing ons verliet
. Door naar Hilversum en zo naar Maliebaan waar een rode plan U stond uit te rusten van ritjes heimwee express (helaas te donker voor mooie foto).
Binnengekomen stond de kaas, worst, zoutjes etc. klaar, voor mij het eerste vers getapte plisje van de dag en weer als een speer naar huis.
95 euro veel? Persoonlijk vond ik het elke euro waard, uniek en onvergetelijk.
nb: de hele dag een persoonlijk eerste klas stoeltje gehad (groen kaartje zo ging dat vroeger).
[ Bericht 3% gewijzigd door bork op 16-03-2010 09:56:19 ]
I love tramcars,they go at the proper speed.You can see the world you know.They shake around,people adore them,it's great fun. B.Connolly
Wenn Träume sterben...Dann wirst du alt, Du bist dein eigener Schatten nur und du holst dich nicht mehr ein...