Nog even update over mezelf (voor wie het interesseert):
Ik ben zaterdag toch nog begonnen aan de AB. Jaja! Had me voorgenomen om die nacht niet te voeden.
Om 12.30 begon Bink te miepen. Heb hem zijn flesje aangegeven en heb me slapende gehouden. Meneer gaat liggen, flesje werd leeggedronken... poosje stilte... en meneer komt weer omhoog, geeft me het flesje aan met de mededeling "op". Ik pak hem aan, maar Bink gaat niet liggen. Gezien het vroege tijdstip waarop hij komt, weet ik dat hij niet de hele nacht door gaat slapen, dus ik besluit het flesje nogmaals te vullen. Terug gekomen staat het ventje nog steeds rechtop in zijn bedje; hij wil bij me liggen. Ik pak hem en leg hem zo neer dat hij niet ineens aan kan happen. Hij voelt dat er iets anders is dan anders. Hij blijft ff liggen, draait zijn koppie dan met een ruk naar mij, priekt een vingertje in mijn borst en vraagt "tietsjuh?" Ik zeg dat we dat niet gaan doen en hij reageert onmiddelijk met "Weeh". Ik bied snel het volgende flesje aan en leg hem er weer mee in zijn bedje. Ook die drinkt hij in een keer leeg!

Ik hou me slapende maar door de emoties, raakt mijn neus vol en lig ik te snotteren.

Meneer komt weer omhoog en maakt me duidelijk dat ie bij me wil liggen.

Ha... lekker, heb ik ff nodig!

Eenmaal op zijn plek gebaart hij op mijn borst met de mededeling: "Bing, Bing" Ja schat... die waren van Bink...

Maar Bink heeft genoeg gehad! Dit heeft zich nog 2 keer herhaalt, het zit hem net zo hoog als mij!
Later in de nacht / vroege ochtend

(hij is tot 2.30 wakker gebleven, lag inmiddels al weer in zijn eigen bed) riep hij me weer en heb ik hem slaapdronken gewoon aangelegd.

Toen hij de borst leeghad, was ik wat wakkerer en schrok ik eigenlijk terug... oei... dit wou ik niet doen...

Met het gevolg dat ik nu met 1 ploftiet zit...
Gelukkig lijkt hij er geen last van te hebben, dus krijgt hij die lekker vannacht!