De kunst van het loslaten van je ex - deel #110

Toch wel gek dat velen de relatie en de ex die ze hadden zo op lijken te hemelen. Kom op hee, het is toch niet voor niets uitgegaan? Valt me trouwens ook op dat sommigen hier de schuld naar zich toe proberen te trekken. Erg, erg fout. Gun jezelf eens de kans om te wennen aan het alleen zijn. En onthoudt dat het nooit meer zo zal worden als vroeger, ook al begin je weer iets met elkaar.

Ik denk af en toe nog aan mijn ex, maar ik zie ook steeds vaker de scheurtjes die onze relatie op de proef stelden en wat uiteindelijk tot de breuk hebben geleid. Ik mis het samen zijn; mijn leven is een stuk stiller en leger zonder haar aandacht. Maar als dat DE reden zou moeten zijn om weer bij elkaar te komen, eh nee: liever niet. Die fout maak ik geen derde keer.

Krijg het idee dat sommigen hier er echt over na zitten te denken om weer bij elkaar te komen om die leegte maar op te vullen. Kreeg dat gevoel vooral bij users zoals AlphaX en VeerEli. Dat onnodig ophemelen van exen waardoor je zijn/haar fouten niet meer zag en dit naar jezelf betrok. Gebrek aan doorzettingsvermogen?

Ben wel benieuwd of bovengenoemde users weer bij hun ex terug zijn. Dat zou ik namelijk heel erg stom van ze vinden. Maar goed, daar moeten ze zelf maar achter komen dan...

[ Bericht 18% gewijzigd door Mint_Clansell op 08-03-2010 00:54:18 ]

Het is waar dat je na verloop van tijd dingen gaat ophemelen en romantiseren.

Het is niet de vraag om wat voor redenen het is uit gegaan. Alles heeft wel een reden. Het is de vraag of die redenen relevant waren voor de situatie destijds.

Dan kan je je afvragen of het het inderdaad waard is om terug te gaan naar die persoon. Hoe is het gevoel en dergelijk. Is er nog vertrouwen..

Het is in ieder geval niet iets dat je een week na de break up kan bedenken. Dat heeft tijd nodig.

Als blijkt dat jullie echt bij elkaar passen en blijkt dat de redenen ergens anders lagen dan de soort band die je had, je elkaars fouten kan accepteren en vergeven, kom je elkaar op een dag wel weer tegen en kan je iets misschien iets nieuws opbouwen.

En daarom is het belangrijk om afstand te nemen van elkaar om dingen voor je zelf weer op een rijtje te zetten. Dan kijk je naar de fouten die er gemaakt zijn en trek je daar een les uit. Maar je ziet ook de goede dingen. Het is dan de vraag wat je er aan over zou willen houden.

Maar gaat het wel om een relatie vraag ik me dan af? Je hebt een relatie gehad met een reden en dat is niet om alleen de leegte op te vullen. Je maakt een hoop mee en dat schept een band. Tevens is het de connectie die er toe geleid heeft dat jullie elkaar vonden.

In mijn ogen gaat het dan niet om de relatie die je terug wilt, maar om de band met die persoon te behouden. Dat is veel belangrijker dan een relatie. Je moet niet alles reflecteren naar de dingen die fout zijn gegaan.

Leegte is er altijd. Dat heb ik ook gevoeld nog voor dat ik mijn ex leerde kennen. Als je dat wilt opvullen om dat je dát mist, lijkt het mij dat je relatie in eerste instantie al gedoemd was te mislukken en komt dat meer op me over als of het een rebounder was.

Het is niet alleen de kunst van het loslaten, maar ook de kunst van het relativeren. In plaats van ophemelen, kan je ook iemand helemaal de grond in stampen. Dat idee krijg ik dan weer bij jou. Als of er iets grandioos mis is gegaan in jullie relatie, dat je elkaar echt niet ligt en te veel verschillen waarna het nog eens op een nare manier is uitgegaan.

Maar zoals ik al aangaf... Elke relatie is anders, zo ook de redenen om uit elkaar te gaan.

En ik dacht dat het weer wat beter ging.. Practicum gegeven, hoor ik na het practicum van de docent dat mijn ex met haar vrienden de andere zaal in probeerden te gaan. Dat hij haar eruit stuurde. Helemaal prima, maar ik voel door haar naam alleen al ontzettend rot. Ik wil niets horen over het leven van mijn ex. Nu voel ik me weer ontzettend down.

quote:

Op maandag 8 maart 2010 00:41

*knip*

Gebrek aan doorzettingsvermogen?

Dat is het af en toe bij mij wel ja. Ik heb pas geleden toch weer contact opgenomen en het stomme is dat ik dat toch weer doe tegen beter weten in. Vermoeiend
Moment van zwakte denk ik dan maar.

Hoewel ik bijna ieder moment aan mijn ex denk, en graag wil weten wat hij doet etc. Vind ik toch dat hij maar als eerste iets moet laten weten. En dat helpt wel in niet stomme smsjes sturen.

Heb trouwens gisteravond een heel leuk gesprek gehad met een oude date, die nooit wat werd omdat ik nog helemaal verliefd was op mijn ex (uit een van onze breaks dus). Dat deed me wel erg goed .

Hoe hard het ook klinkt, ik zou het liefste willen dat ik mijn ex uit mijn leven kan schrappen. Ik wil graag de herinnering bewaren aan hoe ze in mijn ogen was. En niet de egoïstische, manipulatieve, kinderachtige persoon die ze nu is. Ik wil niet horen dat ze met vrienden rondloopt (vrienden die ze van mij gepikt heeft). Ik merk nu zelfs dat ik er boos over word.

quote:

Op maandag 8 maart 2010 14:07 schreef Xanthas het volgende:
Hoe hard het ook klinkt, ik zou het liefste willen dat ik mijn ex uit mijn leven kan schrappen. Ik wil graag de herinnering bewaren aan hoe ze in mijn ogen was. En niet de egoïstische, manipulatieve, kinderachtige persoon die ze nu is. Ik wil niet horen dat ze met vrienden rondloopt (vrienden die ze van mij gepikt heeft). Ik merk nu zelfs dat ik er boos over word.

En die laatste zin geeft aan dat je toch nog iets voor haar voelt. Geef het de tijd, ik weet zeker dat je haar op een gegeven moment uit je leven kan schrappen. Maar hoe meer je er nu mee bezig bent, hoe langer dat gaat duren. En ja, het is makkelijk praten als je er buiten staat

quote:

Op maandag 8 maart 2010 14:19 schreef Everlong het volgende:

[..]

En die laatste zin geeft aan dat je toch nog iets voor haar voelt. Geef het de tijd, ik weet zeker dat je haar op een gegeven moment uit je leven kan schrappen. Maar hoe meer je er nu mee bezig bent, hoe langer dat gaat duren. En ja, het is makkelijk praten als je er buiten staat

Ik voel me buitenspel gezet, door haar. Ik weet dat ik gewoon op zoek moet naar nieuwe vriendschappen, maar ook dat lijkt me niet te lukken. Ik zit nu in een klas met allemaal mensen die ik heb lesgeven, en dat beeld krijg ik maar niet weg. Op de uni heb ik ruimschoots aanspraak, daar buiten wil het gewoon niet meer. Iedereen zegt dat het zo makkelijk is, maar ik zie het niet.

Ik voel het probleem, ik weet de oplossing, alleen de weg kan ik niet vinden.

quote:

Op maandag 8 maart 2010 14:30 schreef Xanthas het volgende:

[..]

Ik voel me buitenspel gezet, door haar. Ik weet dat ik gewoon op zoek moet naar nieuwe vriendschappen, maar ook dat lijkt me niet te lukken. Ik zit nu in een klas met allemaal mensen die ik heb lesgeven, en dat beeld krijg ik maar niet weg. Op de uni heb ik ruimschoots aanspraak, daar buiten wil het gewoon niet meer. Iedereen zegt dat het zo makkelijk is, maar ik zie het niet.

Ik voel het probleem, ik weet de oplossing, alleen de weg kan ik niet vinden.

Het is helemaal niet makkelijk. Ik wou dat ik een blik vrienden had wat ik nu open had kunnen trekken. Maar helaas, misschien ben ik te kritisch, maar makkelijk is het niet. Zeker omdat veel mensen al genoeg vrienden hebben en hun wereldje dus al compleet is.

Zoals ik al eerder zei: ik kijk te veel om mij heen. Ik was vroeger trots op mijn baantje als student-assistent, totdat mijn ex ook zoiets kreeg. Toen was het niet meer speciaal.

Zou dat onzekerheid zijn? Om zoveel naar de wereld om mij heen te kijken?

quote:

Op maandag 8 maart 2010 14:47 schreef Xanthas het volgende:
Zoals ik al eerder zei: ik kijk te veel om mij heen. Ik was vroeger trots op mijn baantje als student-assistent, totdat mijn ex ook zoiets kreeg. Toen was het niet meer speciaal.

Zou dat onzekerheid zijn? Om zoveel naar de wereld om mij heen te kijken?

Zou kunnen, misschien heb je steeds het gevoel je te moeten bewijzen?

quote:

Op maandag 8 maart 2010 15:02 schreef Everlong het volgende:

[..]

Zou kunnen, misschien heb je steeds het gevoel je te moeten bewijzen?

Klinkt hard, maar tegenover wie dan? Mijn ex is weg, en de rest ook. Er is niemand tegenover wie ik me goed zou moeten laten voelen.

Ik heb alle popups van msn uitstaan, behalve als mijn ex online kwam had ik een popup via msn plus. Maar dat heb ik dus al een hele tijd uitstaan. Kreeg ik toch net een popup over een update van msn plus. Schrok helemaal en dacht meteen aan dat het mijn ex was en dat dat niet kon, bizar momentje ...

quote:

Op maandag 8 maart 2010 15:21 schreef Tegan het volgende:
Ik heb alle popups van msn uitstaan, behalve als mijn ex online kwam had ik een popup via msn plus. Maar dat heb ik dus al een hele tijd uitstaan. Kreeg ik toch net een popup over een update van msn plus. Schrok helemaal en dacht meteen aan dat het mijn ex was en dat dat niet kon, bizar momentje ...

Oeh, dat lijkt me een schrik.

quote:

Op maandag 8 maart 2010 15:25 schreef Xanthas het volgende:

[..]

Oeh, dat lijkt me een schrik.

Op 1 of andere manier heb ik dat ook als mijn ex online komt.
Dan schrik ik, heel vreemd.
Slaat nergens op, want er is verder niets negatiefs ofzo.

quote:

Op maandag 8 maart 2010 15:15 schreef Xanthas het volgende:

[..]

Klinkt hard, maar tegenover wie dan? Mijn ex is weg, en de rest ook. Er is niemand tegenover wie ik me goed zou moeten laten voelen.

Dat is denk ik iets waar je zelf goed over na moet denken. Anderen kunnen dat niet voor je beantwoorden, hooguit wat inzichten geven.

Mijn ex heeft me geblokkeerd dus die zie ik sowieso nooit meer online komen.

Wij zijn nu redelijk vriendschappelijk uit elkaar gegaan. Maar zelfs bij echt flinke ruzie deden we dat gelukkig niet. Gewoon elkaar negeren.

Ik ben jaloers op mijn ex, op het leven dat zij wel heeft na ons en het leven dat ik niet heb. En maar niet schijn te krijgen.

Sorry, even afschrijven.

quote:

Op maandag 8 maart 2010 23:02 schreef Xanthas het volgende:
Ik ben jaloers op mijn ex, op het leven dat zij wel heeft na ons en het leven dat ik niet heb. En maar niet schijn te krijgen.

Sorry, even afschrijven.

Heb ik ook. Dan zie ik wat zij allemaal doet en hoe leuk ze het heeft en wat ze inmiddels zonder mij bereikt heeft. Schiet je niks mee op. Waar het op neer komt is dat je dan ws teveel het geluk van haar af laat hangen terwijl je het zelf moet doen.

Zeg maar dat je er compleet schijt aan moet hebben wat zij doet. Ergo, als je je ex vergelijkt met een gemiddeld ander persoon waar je geen gevoelens voor hebt, zie je dat die andere ook hun leven leiden en het leuk en gezellig hebben.

Het lijkt mij als of het is dat je je ex het geluk niet gunt omdat je zelf down en zielig bent of gevonden wilt worden (hoeft niet zo te zijn). Het is iets dat bij veel mensen voorkomt. Dat je, in situaties waar je elkaar tegen kan komen, extreem blij gaat doen om haar te laten zien hoe goed je het hebt, om haar jaloers te maken of zo iets..

Het is in ieder geval zo dat je alles wat je nu gaat plannen niet verbonden staat aan je ex haar leven. Ga voor je zelf zorgen. Heb schijt aan haar.

Ik merk zelf dat hoe minder ik haar spreek, hoe beter het gaat, terwijl ik haar toch wil spreken.

Dat het met m'n ex goed gaat vind ik niet erg. Met mij gaat het over het algemeen ook prima. Maar ik kan maar niet accepteren dat m'n ex in 1 keer door kan gaan met d'r nieuwe relatie waar ze tijdens onze relatie mee vreemd ging.

Zelf vraag ik me af of ik sowieso ooit m'n hart nog wel open wil en kan stellen voor iemand en zij gaat zonder pauze verder met die ander. Het zou me nieteens verbazen als ze binnen korte tijd samenwonen. Ik weet dat het deels komt van haar angst om alleen te zijn, maar het blijft kut.

Het lijkt nu alsof onze relatie voor haar niets voorstelde. Ik heb de laatste tijd vaak spijt van die 5 jaar om deze reden. Ik denk dat ze niet zoveel van mij hield als ik van haar Dit is nog erger dan het vreemdgaan zelf..

Ik wil heel ver weg lopen en voorlopig niet meer terug komen.

Ja nou ja.. Je kan niet beter doen dan je best. Ik kan wel begrijpen hoe je je voelt, als of alles voor niks geweest is. Maar je hebt het wel leuk gehad die vijf jaar, dat is wat telt. Dat ze nu met die ander er vandoor is gegaan lijkt mij een teken van zwakte en getuigt niet van enig respect. Laat het maar bezinken en kom er achter dat andere vrouwen niet zijn zoals je ex.

Je komt vanzelf wel iemand tegen waarbij je je goed voelt. Ik denk dan ook dat de eerste periode moeilijk zal zijn. Maar naar gelang je elkaar beter leert kennen zal je wel meer vertrouwen kweken. Je zal waarschijnlijk overduidelijk terug denken aan de tijd met je ex, maar dit is een nieuwe tijd met nieuwe dingen waarbij je ex compleet buiten schot staat.

Als ik zelf kijk hoe onbeschoft ik ben geweest naar mijn ex maak ik me soms ook zorgen om haar, omdat ze bang zal zijn opnieuw gekwetst te worden. Dat heb ik van haar afgepakt. Het vertrouwen in de mens. Daar voel ik me echt schuldig over, maar ik kan het haar niet terug geven.

Ik merk dat ik er steeds meer klaar mee ben, ik krijg steeds meer zin in een nieuwe man.
Vrijgezel zijn is ook wel leuk, onbeperkt flirten, nieuwe mannen leren kennen, leuke en uitdagende gesprekken. Ik vermaak me wel.

Echt verliefd worden duurt nog zeker een lange tijd, maar nu ga ik genieten van de voordelen van het vrijgezel zijn, want tja, wat zou ik anders kunnen doen? Terugdenken aan de fijne dingen van een relatie? Dat doe ik niet, want dat heb ik nu eenmaal niet op dit moment. Ik sta in de toekomst nog wel open voor een relatie met mijn ex, maar we zullen zien. Ik verwacht niks, en ga ondertussen lekker door hier.

Zo, en nu slapen.

Ik heb mijn ex verwijderd uit mijn MSN en GSM.

Het was even slikken, want heb toch 2 jaar samen met haar geleefd, maar het voelt goed nu. Hoe minder ik weet van haar, des te minder ik in de verleiding schiet of herinneringen op zal halen.

Toch wel een ellendige tijd achter de rug: eerst mijn baan kwijt, daarna ging de relatie uit... En heb er toch meer moeite mee gehad dan ik vantevoren had gedacht, ook al is het op mijn initiatief beeindigd.

quote:

Op dinsdag 9 maart 2010 01:10 schreef MOD het volgende:
Ja nou ja.. Je kan niet beter doen dan je best. Ik kan wel begrijpen hoe je je voelt, als of alles voor niks geweest is. Maar je hebt het wel leuk gehad die vijf jaar, dat is wat telt. Dat ze nu met die ander er vandoor is gegaan lijkt mij een teken van zwakte en getuigt niet van enig respect. Laat het maar bezinken en kom er achter dat andere vrouwen niet zijn zoals je ex.

Je komt vanzelf wel iemand tegen waarbij je je goed voelt. Ik denk dan ook dat de eerste periode moeilijk zal zijn. Maar naar gelang je elkaar beter leert kennen zal je wel meer vertrouwen kweken. Je zal waarschijnlijk overduidelijk terug denken aan de tijd met je ex, maar dit is een nieuwe tijd met nieuwe dingen waarbij je ex compleet buiten schot staat.

Als ik zelf kijk hoe onbeschoft ik ben geweest naar mijn ex maak ik me soms ook zorgen om haar, omdat ze bang zal zijn opnieuw gekwetst te worden. Dat heb ik van haar afgepakt. Het vertrouwen in de mens. Daar voel ik me echt schuldig over, maar ik kan het haar niet terug geven.

Kijk nou eens wat je zelf zegt.. Ik weet niet wat je precies gedaan hebt, maar het lijkt me slim als je je niet te schuldig gaat voelen tegenover je ex. Daar heb je alleen je zelf mee, en zoals je zelf al zegt in de eerste en tweede alinea, het komt wel goed als het gaat om vertrouwen, ook bij jouw ex.
Ik herken het wel hoor, ik zou namelijk dolgraag willen dat mijn ex zoiets als jij schrijft in de derde alinea tegen mij zou zeggen, maar ik weet eigenlijk ook dat dat echt te dramatisch is. Ik denk dat ik in een nieuwe relatie het ook wel lastig zal vinden, en niet meer zo vol vertrouwen zal zijn als ik in de relatie met mijn ex was. Maar dat zal na een tijdje vast wel goedkomen, zoals je zelf ook al schrijft.
Maak je dus niet te veel zorgen om haar, voel je niet te schuldig en denk aan jezelf!