SHO Showbizz, Celebs en Gossip
Het forum voor alles over de Gooise matras, de laatste roddels uit Hollywood en andere kommer en kwel uit de showbizz.
Welkom BlackRhino!quote:Op woensdag 10 maart 2010 20:16 schreef BlackRhino het volgende:
Dat is voor mij echt iets unieks en een gevoel wat ik nooit gehad heb.
Zo is het bij ons ook allemaal begonnen
Met zo'n klein gevoeletje en voor je het weet kan je niet meer terug! 
You will allways be my hero...
Ja, wij waren er op 4 april 2005, precies zoals in dat filmpje. Alles was weer netjes voor zover wij konden zien maar we zijn niet overal geweest in zijn huis.quote:Op woensdag 10 maart 2010 19:53 schreef gifkwal het volgende:
Ja, daar ben ik ook wel benieuwd naar! Neverland was toch ook helemaal overhoop gehaald door iets van 60 agenten? Was het toen jij er was weer in orde gemaakt?
You will allways be my hero...
We zijn er zelf ook heel erg blij mee! Het was altijd al de grootse droom van mijn man en ik zei altijd: jongen, vergeet dat, never gonna happen. En toen we net een dag in LA waren werd dit met die rozen opgezet door fans wereldwijd. En Michael was daar zo blij mee dat hij door de speaker zei: come back tomorrow, same time, no cameras.quote:Op woensdag 10 maart 2010 19:25 schreef Robijn48 het volgende:
MJ44ever is op Neverland geweest!
Nu heb ik een paar vragen:
1. Heb je met Michael kunnen praten? Wat zei ie allemaalllll
2. Wat deed ie
3. Jullie zijn dan bij de laatste mensen die op Neverland zijn geweest, aangezien hij er gelijk na de rechtzaak niet meer wilde terugkeren en vertrok naar Bahrein?
4. Hoe kort voor het vonnis was dit, of was het vonnis net uitgesproken?
Alvast bedankt
En volgens mij heeft Karen er toen wel een beetje voor kunnen zorgen dat het die middag werd want anders staat een dag later heel LA voor de deur.
Joe kwam dus naar de poort en hij liep met ons over het landgoed. Toen we aan kwamen lopen stond Michael met z'n kinderen als een soort Brady Bunch familie op het trappetje voor de deur te wachten. De kindjes helemaal (waren toen nog stuk jonger) netjes aangekleed en opgetut. Wij dachten, even zwaaien en doorlopen. Maar nee, Joe leidde ons de trap op zodat we langs Michael de woonkamer in liepen. Inderdaad heel kort gepraat, aangegeven dat we uit NL kwamen om hem te supporten.
Wat deed hij? Hij liep de hele tijd met ons mee. Voorop zeg maar en wij er als een groep achteraan. Waren toch met een man of 40 ofzo. Op een gegeven moment liep hij naar de schuur en hij haalde er 2 dozen uit. Een schuur he, net zoals wij allemaal hier hebben. Volgestamp met dozen, fietsen, rotzooi etc. Dat was zo bijzonder! Die dozen gaf hij aan Joe en die deelde ons allemaal een witte The Ultimate Collection uit. Dozen vol, hier in NL hebben we alleen zwarte
Dit was in april ja en in juni was hij weg. Maar op een of andere manier houden fans (vooral US fans heb ik het idee) het voor zich als ze op Neverland zijn geweest. Vooral toen hij nog leefde omdat je tekent dat je er niet over mag praten ofzo. En ze willen er graag geheimzinnig over doen, dus eigenlijk weten we niet echt hoe vaak hij Neverland opengooide. Zoals dit in april ook heb ik verhalen hierover toen bijna niet teruggevonden op I-net.
Paar kleine details nog: er kwam muziek uit de bomen, overal mooie standbeelden van kinderen, klokken (die waren er dus wel in tegenstelling tot wat Gavin beweerde), bbq tuin gedeelte, Lake Neverland, stukje zoo gezien, game- room, een kok als pop in de keuken (dezelfde als die Living with MJ), fietsen en kinderjasje in een soort bijkeuken. Oh ja, en Paris zwaaide even niet naar ons en Michael nam haar apart en begon met z'n vingertje te zwaaien. Waarschijnlijk werd er iets gezegd van: Paris, dit zijn onze gasten. Als ze naar je zwaaien, dan zwaai je netjes terug.
En ja hoor, Paris begon netjes te zwaaien
We hebben er nog nachten later over liggen dromen!
You will allways be my hero...
Geweldig zeg, bedankt voor het delen van je ervaringen! Echt surrealistisch lijkt me dat als je dat hebt meegemaakt. Wat lief dat hij zo de tijd nam voor jullie!
Rond 2000 zat ik erg veel op MJ message boards en ik herinner me wel een aantal verhalen van andere fans die binnen waren geweest. In die tijd scheen hij dus ook wel geregeld mensen binnen te laten. Maar wat ik zo speciaal vind aan jouw verhaal is dat hij het deed juist in een periode waarin hij wel wat anders aan zijn hoofd had. Echt zo lief...
Er zijn vast en zeker mensen die jullie niet geloven als jullie dit op verjaardagsfeestjes vertellen? Haha, wat een verhaal.
Nog even een artikel wat ik gevonden heb:
Thursday, July 02, 2009
Michael Jackson “Extremely Well-Read,” Had 10,000 Books
The King of Pop a dweeby book lovin’ geek?
Apparently so, and hooray. He was an avid reader who had an appropriately majestic library at Neverland that held 10,000 volumes on its shelves, according to two recent Los Angeles newspaper articles.
In the midst of a lengthy interview in the L.A. Weekly, Jackson attorney Bob Sanger revealed the following as his last of three golden attributes that defined the Gloved One.
“Michael was extremely well-read…I knew Michael, but I got to know him a lot better at the trial. The judge was doing jury selection, and it was time for break. Judge Melville said, 'Ladies and gentlemen, I want you to know that jury service is very, Tvery important.' He's trying to convince people not to have stupid excuses to get out of jury service. All judges do this. He says, 'The jury system is a very time-honored system. It's been around for 200 years. We're going to take a break and come back in 15 minutes.’
“We stand up and the judge leaves, and Michael turns to me and says, ‘Bob, the jury system is much older than 200 years, isn't it?’ I said, 'Well, yeah, it goes back to the Greeks.' He says, 'Oh yeah, Socrates had a jury trial, didn't he?' I said, 'Yeah, well, you know how it turned out for him.' Michael says, 'Yeah, he had to drink the hemlock.' That's just one little tidbit. We talked about psychology, Freud and Jung, Hawthorne, sociology, black history and sociology dealing with race issues. But he was very well read in the classics of psychology and history and literature.
“He loved to read. He had over 10,000 books at his house. And I know that because - and I hate to keep referring to the case, because I don't want the case - the case should not define him. But one of the things that we learned - the DA went through his entire library and found, for instance, a German art book from 1930-something. And it turned out that the guy who was the artist behind the book had been prosecuted by the Nazis. Nobody knew that, but then the cops get up there and say, 'We found this book with pictures of nude people in it.' But it was art, with a lot of text. It was art. And they found some other things, a briefcase that didn't belong to him that had some Playboys in it or something. But they went through the guy's entire house, 10,000 books. And it caused us to do the same thing, and look at it.”
“And there were places that he liked to sit, and you could see the books with his bookmarks in it, with notes and everything in it where he liked to sit and read. And I can tell you from talking to him that he had a very - especially for someone who was self-taught, as it were, and had his own reading list - he was very well-read. And I don't want to say that I'm well-read, but I've certainly read a lot, let's put it that way, and I enjoy philosophy and history and everything myself, and it was very nice to talk to him, because he was very intellectual, and he liked to talk about those things. But he didn't flaunt it, and it was very seldom that he would initiate the conversation like that, but if you got into a conversation like that with him, he was there.”
As reported in the L.A. Times. Doug Dutton, proprietor of the legendary and now, alas, defunct, Dutton's Books in Brentwood, was at a dinner with people from Book Soup, Skylight and other L.A. bookstores.
"Someone mentioned that Michael Jackson had been in their store," Dutton recalled. “Everybody said he'd shopped in their store too."
Doug first met Jackson in the early 1980s when the icon came in his shop wearing "very large sunglasses" and a suit of bodyguards. MJ was solitary and quiet. "There was no display of 'I'm Michael Jackson,'” he recalled. "I don't remember him actually saying anything." Jackson bought four-five books during visits.
Doug’s brother, Dave, remembers getting a call in the late '80s - early '90s from an MJ minion, who requested that the shop be closed early so Jackson could privately shop. "We did close early," Dave said. Then, "about a quarter to nine he showed up in a big van. Once you got over the initial caution because of those burly guys with him, he was very nice. He loved the poetry section," Dave’s son Dirk asserts that Ralph Waldo Emerson was Jackson's favorite author. "I think you would find a great deal of the transcendental, all-accepting philosophy in his lyrics."
I would have bet the farm that, considering his obsession, Michael Jackson would have been a compulsive collector of all things Peter Pan, the collecting completist’s completist, acquiring every single edition of the book, every scrap of paper associated with it, and everything from the story’s subsequent incarnations.
"He was a longtime and valued customer," a spokesperson for Hennessey + Ingalls, the renowned art and architecture bookstore in Santa Monica, said in the L.A. Times piece.
It turns out that Michael Jackson was a sort of Johnny Appleseed of reading, spreading books to all children. Former Los Angeles resident Cynde Moya remembers that "back when I worked at the Bookstar in Culver City, his people would have us keep the store open after hours, and he'd come in with a vanload of kids, who could buy whatever books they wanted."
As MJ’s life got stranger over time, so did his book buying habits. He would wear a surgical mask during his book shop visits, and in a video of him from New Year's Eve 2008, he’s at Hennessey + Ingalls browsing for books, a black umbrella, held by an assistant, shielding him from the unflattering glare of florescent lighting.
Or, maybe to prevent his love for books from being exposed.
This is a problem that will never threaten the unread, book-hating and proud singing star Kanye West. It is a fact that intellect and pop entertainment values do not mix well in American culture: A pop star could never mysteriously disappear for a few days, drive family, friends, and the nation crazy with anxiety, then resurface with the rambling confession that he was incognito in Buenos Aires visiting the sultry, irresistible National Library of Argentina, full of hot-blooded Latin-American tomes, because he needed a change of scenery.
Completely unbelievable. There must have been something else, something seamy, going on, perhaps with La Biblioteca Nacional de la Republica Argentina’s head of special collections, right? I mean, really, is nothing sacred?
Rond 2000 zat ik erg veel op MJ message boards en ik herinner me wel een aantal verhalen van andere fans die binnen waren geweest. In die tijd scheen hij dus ook wel geregeld mensen binnen te laten. Maar wat ik zo speciaal vind aan jouw verhaal is dat hij het deed juist in een periode waarin hij wel wat anders aan zijn hoofd had. Echt zo lief...
Er zijn vast en zeker mensen die jullie niet geloven als jullie dit op verjaardagsfeestjes vertellen? Haha, wat een verhaal.Ik snap niet helemaal wat je bedoelt, Piepie? Het 2e deel van dat bodyguards interview is gewoon uitgezonden hoor, of in elk geval staat het gewoon op de site van ABC.quote:Op donderdag 11 maart 2010 01:06 schreef piepie het volgende:
[..]
Deel 2 zou vanavond worden uitgezonden, maar daarvoor in de plaats hebben ze voor iets anders gekozen. Ik had het hier allemaal neergezet, maar heb het toch maar even verplaatst naar BNW omdat het
daar meer past.
Nog even een artikel wat ik gevonden heb:
Thursday, July 02, 2009
Michael Jackson “Extremely Well-Read,” Had 10,000 Books
The King of Pop a dweeby book lovin’ geek?
Apparently so, and hooray. He was an avid reader who had an appropriately majestic library at Neverland that held 10,000 volumes on its shelves, according to two recent Los Angeles newspaper articles.
In the midst of a lengthy interview in the L.A. Weekly, Jackson attorney Bob Sanger revealed the following as his last of three golden attributes that defined the Gloved One.
“Michael was extremely well-read…I knew Michael, but I got to know him a lot better at the trial. The judge was doing jury selection, and it was time for break. Judge Melville said, 'Ladies and gentlemen, I want you to know that jury service is very, Tvery important.' He's trying to convince people not to have stupid excuses to get out of jury service. All judges do this. He says, 'The jury system is a very time-honored system. It's been around for 200 years. We're going to take a break and come back in 15 minutes.’
“We stand up and the judge leaves, and Michael turns to me and says, ‘Bob, the jury system is much older than 200 years, isn't it?’ I said, 'Well, yeah, it goes back to the Greeks.' He says, 'Oh yeah, Socrates had a jury trial, didn't he?' I said, 'Yeah, well, you know how it turned out for him.' Michael says, 'Yeah, he had to drink the hemlock.' That's just one little tidbit. We talked about psychology, Freud and Jung, Hawthorne, sociology, black history and sociology dealing with race issues. But he was very well read in the classics of psychology and history and literature.
“He loved to read. He had over 10,000 books at his house. And I know that because - and I hate to keep referring to the case, because I don't want the case - the case should not define him. But one of the things that we learned - the DA went through his entire library and found, for instance, a German art book from 1930-something. And it turned out that the guy who was the artist behind the book had been prosecuted by the Nazis. Nobody knew that, but then the cops get up there and say, 'We found this book with pictures of nude people in it.' But it was art, with a lot of text. It was art. And they found some other things, a briefcase that didn't belong to him that had some Playboys in it or something. But they went through the guy's entire house, 10,000 books. And it caused us to do the same thing, and look at it.”
“And there were places that he liked to sit, and you could see the books with his bookmarks in it, with notes and everything in it where he liked to sit and read. And I can tell you from talking to him that he had a very - especially for someone who was self-taught, as it were, and had his own reading list - he was very well-read. And I don't want to say that I'm well-read, but I've certainly read a lot, let's put it that way, and I enjoy philosophy and history and everything myself, and it was very nice to talk to him, because he was very intellectual, and he liked to talk about those things. But he didn't flaunt it, and it was very seldom that he would initiate the conversation like that, but if you got into a conversation like that with him, he was there.”
As reported in the L.A. Times. Doug Dutton, proprietor of the legendary and now, alas, defunct, Dutton's Books in Brentwood, was at a dinner with people from Book Soup, Skylight and other L.A. bookstores.
"Someone mentioned that Michael Jackson had been in their store," Dutton recalled. “Everybody said he'd shopped in their store too."
Doug first met Jackson in the early 1980s when the icon came in his shop wearing "very large sunglasses" and a suit of bodyguards. MJ was solitary and quiet. "There was no display of 'I'm Michael Jackson,'” he recalled. "I don't remember him actually saying anything." Jackson bought four-five books during visits.
Doug’s brother, Dave, remembers getting a call in the late '80s - early '90s from an MJ minion, who requested that the shop be closed early so Jackson could privately shop. "We did close early," Dave said. Then, "about a quarter to nine he showed up in a big van. Once you got over the initial caution because of those burly guys with him, he was very nice. He loved the poetry section," Dave’s son Dirk asserts that Ralph Waldo Emerson was Jackson's favorite author. "I think you would find a great deal of the transcendental, all-accepting philosophy in his lyrics."
I would have bet the farm that, considering his obsession, Michael Jackson would have been a compulsive collector of all things Peter Pan, the collecting completist’s completist, acquiring every single edition of the book, every scrap of paper associated with it, and everything from the story’s subsequent incarnations.
"He was a longtime and valued customer," a spokesperson for Hennessey + Ingalls, the renowned art and architecture bookstore in Santa Monica, said in the L.A. Times piece.
It turns out that Michael Jackson was a sort of Johnny Appleseed of reading, spreading books to all children. Former Los Angeles resident Cynde Moya remembers that "back when I worked at the Bookstar in Culver City, his people would have us keep the store open after hours, and he'd come in with a vanload of kids, who could buy whatever books they wanted."
As MJ’s life got stranger over time, so did his book buying habits. He would wear a surgical mask during his book shop visits, and in a video of him from New Year's Eve 2008, he’s at Hennessey + Ingalls browsing for books, a black umbrella, held by an assistant, shielding him from the unflattering glare of florescent lighting.
Or, maybe to prevent his love for books from being exposed.
This is a problem that will never threaten the unread, book-hating and proud singing star Kanye West. It is a fact that intellect and pop entertainment values do not mix well in American culture: A pop star could never mysteriously disappear for a few days, drive family, friends, and the nation crazy with anxiety, then resurface with the rambling confession that he was incognito in Buenos Aires visiting the sultry, irresistible National Library of Argentina, full of hot-blooded Latin-American tomes, because he needed a change of scenery.
Completely unbelievable. There must have been something else, something seamy, going on, perhaps with La Biblioteca Nacional de la Republica Argentina’s head of special collections, right? I mean, really, is nothing sacred?
Heb nog even nagekeken, je hebt gelijk, deel 2 is er al. Het ging om een extra stukje waarvoor ze nog aankondigingen maakten.quote:Ik snap niet helemaal wat je bedoelt, Piepie? Het 2e deel van dat bodyguards interview is gewoon uitgezonden hoor, of in elk geval staat het gewoon op de site van ABC.
Leuk artikel Gifkwal. Wat een boekenwurm was het toch ...
Ik kan me indenken dat zijn geest nooit stil stond en hij moeilijk kon slapen.
Als je zoveel leest en vooral over geschiedenis, kust en poezie, dan heb je genoeg om te overdenken ook.
Ik kan me indenken dat zijn geest nooit stil stond en hij moeilijk kon slapen.
Als je zoveel leest en vooral over geschiedenis, kust en poezie, dan heb je genoeg om te overdenken ook.
Dat denk ik ook. En ik denk vooral nu met die shows dat hij 's nachts vast lag te malen over wat er nog beter moest en wat voor innovatieve dingen hij er nu weer in kon verwerken. Een beetje zoals je 's nachts maar niet in slaap kan komen als je ineens een geweldig idee hebt bedacht of de volgende dag iets heel spannends gaat doen
quote:Op donderdag 11 maart 2010 07:40 schreef MJ44ever het volgende:
[..]
We zijn er zelf ook heel erg blij mee! Het was altijd al de grootse droom van mijn man en ik zei altijd: jongen, vergeet dat, never gonna happen. En toen we net een dag in LA waren werd dit met die rozen opgezet door fans wereldwijd. En Michael was daar zo blij mee dat hij door de speaker zei: come back tomorrow, same time, no cameras.
En volgens mij heeft Karen er toen wel een beetje voor kunnen zorgen dat het die middag werd want anders staat een dag later heel LA voor de deur.
Joe kwam dus naar de poort en hij liep met ons over het landgoed. Toen we aan kwamen lopen stond Michael met z'n kinderen als een soort Brady Bunch familie op het trappetje voor de deur te wachten. De kindjes helemaal (waren toen nog stuk jonger) netjes aangekleed en opgetut. Wij dachten, even zwaaien en doorlopen. Maar nee, Joe leidde ons de trap op zodat we langs Michael de woonkamer in liepen. Inderdaad heel kort gepraat, aangegeven dat we uit NL kwamen om hem te supporten.
Wat deed hij? Hij liep de hele tijd met ons mee. Voorop zeg maar en wij er als een groep achteraan. Waren toch met een man of 40 ofzo. Op een gegeven moment liep hij naar de schuur en hij haalde er 2 dozen uit. Een schuur he, net zoals wij allemaal hier hebben. Volgestamp met dozen, fietsen, rotzooi etc. Dat was zo bijzonder! Die dozen gaf hij aan Joe en die deelde ons allemaal een witte The Ultimate Collection uit. Dozen vol, hier in NL hebben we alleen zwarte
Dit was in april ja en in juni was hij weg. Maar op een of andere manier houden fans (vooral US fans heb ik het idee) het voor zich als ze op Neverland zijn geweest. Vooral toen hij nog leefde omdat je tekent dat je er niet over mag praten ofzo. En ze willen er graag geheimzinnig over doen, dus eigenlijk weten we niet echt hoe vaak hij Neverland opengooide. Zoals dit in april ook heb ik verhalen hierover toen bijna niet teruggevonden op I-net.
Paar kleine details nog: er kwam muziek uit de bomen, overal mooie standbeelden van kinderen, klokken (die waren er dus wel in tegenstelling tot wat Gavin beweerde), bbq tuin gedeelte, Lake Neverland, stukje zoo gezien, game- room, een kok als pop in de keuken (dezelfde als die Living with MJ), fietsen en kinderjasje in een soort bijkeuken. Oh ja, en Paris zwaaide even niet naar ons en Michael nam haar apart en begon met z'n vingertje te zwaaien. Waarschijnlijk werd er iets gezegd van: Paris, dit zijn onze gasten. Als ze naar je zwaaien, dan zwaai je netjes terug.
En ja hoor, Paris begon netjes te zwaaien
We hebben er nog nachten later over liggen dromen!
Halleluja, WAT een ervaring, dat kan lekker niemand je meer afpakken.
Wat je wel op internet vind, zijn filmpjes waar hij grote groepen zieke kinderen ontvangt.
Nog 1 vraagje: welke muziek kwam er uit de bomen, kan je je dat nog herinneren?
Leef en Laten Leven
Ik denk dat een creatieve geest nooit stil staat en het daarom gewoon moeilijk is om in slaap te vallen.quote:Op donderdag 11 maart 2010 20:40 schreef gifkwal het volgende:
Dat denk ik ook. En ik denk vooral nu met die shows dat hij 's nachts vast lag te malen over wat er nog beter moest en wat voor innovatieve dingen hij er nu weer in kon verwerken. Een beetje zoals je 's nachts maar niet in slaap kan komen als je ineens een geweldig idee hebt bedacht of de volgende dag iets heel spannends gaat doen
We kennen het allemaal wel denk ik, als je ergens over piekert slaap je gewoon niet makkelijk in.
Ik herinner me nog dat hij 's nachts belde naar Kenny Ortega over dat idee wat bij hem opkwam om vuurvliegjes in de show te gebruiken ...
Oh ja, MJ44ever, ik heb al je verhalen gelezen.
Wat een onvergetelijke ervaring heb jij gehad.
Ik ben ook niet jaloers hoor ...
(of toch maar wel .... 
)
Ik gok erop dat er klassieke muziek uit de bomen kwam ...
Wat een onvergetelijke ervaring heb jij gehad.
Ik ben ook niet jaloers hoor ...
(of toch maar wel .... )Ik gok erop dat er klassieke muziek uit de bomen kwam ...
Ik heb een keer zijn moeder zien vertellen over hem vroeger toen hij nog in Encino woonde, dat ze midden in de nacht wakker werd van een Michael die whoeeehoeeeee riep, omdat hij een idee had voor een song............
Leef en Laten Leven
Ik heb die interviews met die bodyguards nog eens goed gekeken.
Wat me opviel was vooral dat hij niet bepaald close was met zijn familie.
Ze moesten zelfs van tevoren een afspraak maken. Michael had ook al geen idee toen er een film van Janet uitkwam.
Ik denk dat hij ze niet bepaald veel zag.
Wat me opviel was vooral dat hij niet bepaald close was met zijn familie.
Ze moesten zelfs van tevoren een afspraak maken. Michael had ook al geen idee toen er een film van Janet uitkwam.
Ik denk dat hij ze niet bepaald veel zag.
Nee, dat is wel jammer natuurlijk. En dat verhaal over Randy die met zijn auto door de gate ramde. Volgens mij is Randy echt zeer oke, goeie kerel (van wat ik tot nu toe allemaal over hem weet). Ik vraag me af wat de reden is van het ontbreken van contact. Het was dan vast vreemd voor die kinderen om ineens met halfvreemden te moeten gaan leven na Michael's dood.
Ik weet er natuurlijk het fijne niet van en misschien was zijn familie bijvoorbeeld alleen maar uit op geld en wees Michael ze daarom de deur, maar het blijft jammer dat hij zelfs dat niet meer had... Ik bedoel, op die manier maak je je eenzaamheid er ook niet beter op, natuurlijk.
Ik weet er natuurlijk het fijne niet van en misschien was zijn familie bijvoorbeeld alleen maar uit op geld en wees Michael ze daarom de deur, maar het blijft jammer dat hij zelfs dat niet meer had... Ik bedoel, op die manier maak je je eenzaamheid er ook niet beter op, natuurlijk.
Was het niet in dat interview met die rabbi dat hij geen spaan heel liet van zijn broers?quote:Op donderdag 11 maart 2010 21:28 schreef gifkwal het volgende:
Nee, dat is wel jammer natuurlijk. En dat verhaal over Randy die met zijn auto door de gate ramde. Volgens mij is Randy echt zeer oke, goeie kerel (van wat ik tot nu toe allemaal over hem weet). Ik vraag me af wat de reden is van het ontbreken van contact. Het was dan vast vreemd voor die kinderen om ineens met halfvreemden te moeten gaan leven na Michael's dood.
Ik weet er natuurlijk het fijne niet van en misschien was zijn familie bijvoorbeeld alleen maar uit op geld en wees Michael ze daarom de deur, maar het blijft jammer dat hij zelfs dat niet meer had... Ik bedoel, op die manier maak je je eenzaamheid er ook niet beter op, natuurlijk.
Ze waren lui herinner ik me bijv. wat hij zei en ook over dat ze alleen maar achter de vrouwen aanzaten terwijl Michael professioneel bezig was en zich echt verdiepte in alles. Randy die alleen maar interesse in auto's en sleutelen eraan had. Hij had bepaald geen hoge pet van ze op in ieder geval. Moet pijnlijk voor ze zijn geweest om dat te horen.
Ach ja, het fijne zullen we wel nooit te weten komen ...
Heb deel 2 net ook gezien, en ik vraag me af of dat "op afspraak moeten komen" te maken had met niet overvallen willen worden door zijn familie. Het schijnt dat ze een paar keer geprobeerd hebben hem te bereiken, omdat ze zich zorgen maakten. Het zou dus goed kunnen dat Randy daarom doorgezet heeft en de gate geramd heeft. Hij wilde zich niet laten helpen door hen, en oa. door een interview met Janet van een paar maanden geleden denk ik toch echt dat hij zijn verslavingsproblemen ontkende naar zichzelf toe.
Leef en Laten Leven
Ja Piepie, misschien zijn de broers wel echt zulke uitzuigers als er soms van ze beweerd wordt. Feit is natuurlijk wel dat ze vaak Michael nodig hadden om geld te kunnen verdienen en ik kan me voorstellen dat hij dat op een gegeven moment zat was. Aan de andere kant stond zijn familie hem wel heel trouw bij in 2005...
Ik herinner me overigens ook dat verhaal dat Michael toen hij klein was moest aanhoren hoe Jermaine in het hotelbed naast hem met groupies lag te krikken en dat ze tegen Michael zeiden dat hij maar net moest doen of hij sliep
Robijn, ik denk ook dat dat er veel mee te maken heeft. Dat hij zijn probleem niet wilde toegeven en geen hulp wilde accepteren. Echt stom van hem
Ik herinner me overigens ook dat verhaal dat Michael toen hij klein was moest aanhoren hoe Jermaine in het hotelbed naast hem met groupies lag te krikken en dat ze tegen Michael zeiden dat hij maar net moest doen of hij sliep
Robijn, ik denk ook dat dat er veel mee te maken heeft. Dat hij zijn probleem niet wilde toegeven en geen hulp wilde accepteren. Echt stom van hem
Dat verhaal is zumquote:Op donderdag 11 maart 2010 22:01 schreef gifkwal het volgende:
Ja Piepie, misschien zijn de broers wel echt zulke uitzuigers als er soms van ze beweerd wordt. Feit is natuurlijk wel dat ze vaak Michael nodig hadden om geld te kunnen verdienen en ik kan me voorstellen dat hij dat op een gegeven moment zat was. Aan de andere kant stond zijn familie hem wel heel trouw bij in 2005...
Ik herinner me overigens ook dat verhaal dat Michael toen hij klein was moest aanhoren hoe Jermaine in het hotelbed naast hem met groupies lag te krikken en dat ze tegen Michael zeiden dat hij maar net moest doen of hij sliep
Robijn, ik denk ook dat dat er veel mee te maken heeft. Dat hij zijn probleem niet wilde toegeven en geen hulp wilde accepteren. Echt stom van hem
. Is gewoon traumatisch voor iemand die dat mee moet maken, echt waar.Heel stom, want het heeft hem zijn leven gekost. Als je denkt aan wat bewezen is over medicijnen shoppen, al jarenlang, onder andere namen...Propofol, Demerol, noem maar op....
Leef en Laten Leven
Ja ik denk ook dat dat behoorlijk traumatisch is. Het was ook niet eenmalig maar op regelmatige basis dat dat gebeurde (ik weet niet meer waar ik dit precies gelezen heb... het waren wel Michael's eigen woorden in elk geval).
Achteraf gezien was het nummer Morphine misschien wel een soort schreeuw om hulp. Maar volgens mij hadden velen jarenlang geen flauw benul dat dat nummer zo autobiografisch was... Ik vind het echt naar om er naar te luisteren, nu.
He got flat baby
Kick in the back baby
A heart attack baby
I need your body
A hot kiss honey
He's just a bitch baby
You make me sick baby
So unrelying
I'm such a swine baby
All down the line daddy
I hate your kind baby
So unreliable
A hot buzz baby
He's one of us baby
Another drug baby
You so desire
Trust in me
Trust in me
Put all your trust in me
You're doin' morphine
Hoo!
They got place baby
Kicked in the face baby
You hate your race baby
You're just a liar
Your every lick baby
Your dog's a bitch baby
You make me sick baby
You soul survivor
She never cut from me
She never cut baby
I had to work baby
You just a rival
Always to please daddy
Right up and leave daddy
You're thorwing shame daddy
So undesirable
Trust in me
Just in me
Put all your trsut in me
You're doin' morphine
Go'on babe
Relax
This won't hurt you
Before I put it in
Close your eyes and count to ten
Don't cry
I won't convert you
There's no need to dismay
Close your eyes and drift away
Demerol
Demerol
Oh God he's taking demerol
Demerol
Demerol
Oh God he's taking demerol
He's tried
Hard to convince her
To be over what he had
Today he wants it twice as bad
Don't cry
I won't resent you
Yesterday you had his trust
Today he's taking twice as much
Demerol
Demerol
Oh God he's taking demerol
Hee-hee-hee
Demerol
Demerol
Oh my Oh God it's Demerol
Hee
Oooh
Oh!
He got shit baby
Your dog's a bitch baby
You make me sick baby
You are a liar
Is truth a game daddy
To win the fame baby
It's all the same baby
You're so reliable
Trust in me
Trust in me
Put all your trust in me
She's doin' morphine
Hoo!
You just sit around just talkin' nothing
You're takin' morphine
Hoo!
Go'on baby
You just sit around just talking about it
You're takin' morphine
Hoo-hoo!
Just sit around just talking nothing about it
You're takin' morphine
You just sit around just talking about it
You're taking morphine
You just sit around just talkin' nothin'
And takin' morphine
Hoo-hoo
I'm going down baby
You're talkin' Morphine
Go'on baby!
Hoo!
Hoo!
Morphine!
Do it!
Hoo!
He's takin' morphine
Morphine!
Morphine!
Achteraf gezien was het nummer Morphine misschien wel een soort schreeuw om hulp. Maar volgens mij hadden velen jarenlang geen flauw benul dat dat nummer zo autobiografisch was... Ik vind het echt naar om er naar te luisteren, nu.
He got flat baby
Kick in the back baby
A heart attack baby
I need your body
A hot kiss honey
He's just a bitch baby
You make me sick baby
So unrelying
I'm such a swine baby
All down the line daddy
I hate your kind baby
So unreliable
A hot buzz baby
He's one of us baby
Another drug baby
You so desire
Trust in me
Trust in me
Put all your trust in me
You're doin' morphine
Hoo!
They got place baby
Kicked in the face baby
You hate your race baby
You're just a liar
Your every lick baby
Your dog's a bitch baby
You make me sick baby
You soul survivor
She never cut from me
She never cut baby
I had to work baby
You just a rival
Always to please daddy
Right up and leave daddy
You're thorwing shame daddy
So undesirable
Trust in me
Just in me
Put all your trsut in me
You're doin' morphine
Go'on babe
Relax
This won't hurt you
Before I put it in
Close your eyes and count to ten
Don't cry
I won't convert you
There's no need to dismay
Close your eyes and drift away
Demerol
Demerol
Oh God he's taking demerol
Demerol
Demerol
Oh God he's taking demerol
He's tried
Hard to convince her
To be over what he had
Today he wants it twice as bad
Don't cry
I won't resent you
Yesterday you had his trust
Today he's taking twice as much
Demerol
Demerol
Oh God he's taking demerol
Hee-hee-hee
Demerol
Demerol
Oh my Oh God it's Demerol
Hee
Oooh
Oh!
He got shit baby
Your dog's a bitch baby
You make me sick baby
You are a liar
Is truth a game daddy
To win the fame baby
It's all the same baby
You're so reliable
Trust in me
Trust in me
Put all your trust in me
She's doin' morphine
Hoo!
You just sit around just talkin' nothing
You're takin' morphine
Hoo!
Go'on baby
You just sit around just talking about it
You're takin' morphine
Hoo-hoo!
Just sit around just talking nothing about it
You're takin' morphine
You just sit around just talking about it
You're taking morphine
You just sit around just talkin' nothin'
And takin' morphine
Hoo-hoo
I'm going down baby
You're talkin' Morphine
Go'on baby!
Hoo!
Hoo!
Morphine!
Do it!
Hoo!
He's takin' morphine
Morphine!
Morphine!
Oeh, kippenvel dat zo zwart op wit te lezen.
Gek is dat he, dat mensen daar geen aanstoot aan gaven, aan deze tekst? Aan zowat alles van hem en rond hem werd dat gedaan, maar toen er echt iets aan de knikker was niet...
Gek is dat he, dat mensen daar geen aanstoot aan gaven, aan deze tekst? Aan zowat alles van hem en rond hem werd dat gedaan, maar toen er echt iets aan de knikker was niet...
Leef en Laten Leven
Ja... al moet ik zeggen dat ik destijds (toen dat album uitkwam) ook totaal niet het vermoeden had dat dit dus autobiografisch was. Vond het altijd zo'n vaag liedje 
Oke, ik wist wel dat hij verslaafd was geweest aan pijnstillers begin jaren '90, maar toch de link niet gelegd dat het echt over hemzelf ging, ik legde de link van Demerol en Morphine met een ziekenhuis-setting, niet met een verslaving in de persoonlijke sfeer. Zo achteraf gezien is het eigenlijk heel zielig dat iemand zo'n nummer moet schrijven en dat men dan nog niet weet hoe erg het is en er eigenlijk niks mee gedaan wordt.
Oke, ik wist wel dat hij verslaafd was geweest aan pijnstillers begin jaren '90, maar toch de link niet gelegd dat het echt over hemzelf ging, ik legde de link van Demerol en Morphine met een ziekenhuis-setting, niet met een verslaving in de persoonlijke sfeer. Zo achteraf gezien is het eigenlijk heel zielig dat iemand zo'n nummer moet schrijven en dat men dan nog niet weet hoe erg het is en er eigenlijk niks mee gedaan wordt.
Het was echt Disney muziek-achtig. Dus niet de echte Disney muziek maar wel precies dat soort muziek.quote:Op donderdag 11 maart 2010 20:48 schreef Robijn48 het volgende:
[..]
Halleluja, WAT een ervaring, dat kan lekker niemand je meer afpakken.
Wat je wel op internet vind, zijn filmpjes waar hij grote groepen zieke kinderen ontvangt.
Nog 1 vraagje: welke muziek kwam er uit de bomen, kan je je dat nog herinneren?
You will allways be my hero...
Hoe zag Blanket er destijds eigenlijk uit? Echt nog een baby zeker?
Nog even een lezende Michael om het voorgaande artikel compleet te maken
Nog even een lezende Michael om het voorgaande artikel compleet te maken
