Samenwoners, hoe regelen jullie het financieel onderling?

Sommige mensen hier denken wel erg makkelijk over het huisvrouwenbestaan. Ik zit er zelf met mijn neus bovenop, en het is echt wel een fulltime-baan. Als huisvrouw zijnde ben je eigenlijk nooit klaar, het is zo'n beetje een van de meest ondergewaardeerde beroepen.

quote:

Op woensdag 10 maart 2010 11:20 schreef DenWauwelaar het volgende:

[..]

Het is grappig hoe je mensen bij het noemen van de 'regel' altijd komen dan met een grote uitzondering, waarvan ze zelf ook al wel aanvoelen dat het een uitzondering is. Dat wordt dan gevoerd als 'het argument' waarom de regel niet geld, vaak in combinatie met de zinsnede 'onder 1 noemer' of 'over 1 kam scheren'.

Volgens mij noem ik hier gewoon een waarheid als een koe, die niet tegenspreekt dat het huisvrouwenbestaan best lastig kan zijn, maar alsnog bestaat uit een hoop fysiek 'productie'-werk. Ook in jouw geval waar wat extra productie nodig was; meer schoonmaken. Ik kan me voorstellen dat het fysiek zwaar was voor je moeder daardoor.

Ik poog er ook niet een waardeoordeel aan te koppelen, dat is slechts leesbaar voor mensen die het willen lezen. Ik wil overigens ook nog de opmerking maken dat we ook de huismannen niet moeten vergeten.

Je hebt best een punt, maar dat je huisvrouw zijn als "productie werk" ziet, maakt het nog niet minder "werk". Je kan wel een gezin zijn waarbij de vrouw thuisblijft en de man hele dagen aan een lopende band staat; dan doe je dus allebei "productie" werk wat mentaal niet zo zwaar is, met het verschil dat de man betaalt krijgt elke maand en de vrouw niet.

En zelfs al is het werk van de heer des huizes beter gewaardeerd; en is meneer, noem is wat, arts ofzo, Is het werk van de vrouw dan minder waardevol? Want dat is dan uiteindelijk weer de vraag die in de strekking van dit topic ligt. (of nouja, eigenlijk meer in de discussie over waarom je nog in gemeenschap van goederen zou trouwen)

Ik snap werkelijk waar niet dat er mensen zijn die samenwonen en de financiën gescheiden hebben. Ik verdien veel meer dan vriendin, die studeert en een bijbaan heeft maar we delen gewoon alles. Alle kosten, alle inkomsten, samen sparen, samen opmaken en samen leven.

Hoe kun je nou de liefde delen als je de financiën niet eens wilt delen? Je bent toch samen omdat je het leuk hebt samen en niet omdat je er niet minder van wilt worden (financieel).

prima dat jij dat prima vindt

wij houden niet minder van elkaar hoor, ook niet als we onder huwelijkse voorwaarden trouwen of kleding voor onszelf van ons eigen verdiende geld betalen

we delen alles wat we SAMEN doen, en alles wat we NIET samen doen gebeurt van ons eigen geld.
En dan kan je vreemd vinden dat wij nog eigen geld hebben, maar wij vinden niet dat zodra je een (vaste) relatie je hebt, je met elkaar moet versmelten, niet op persoonlijk EN niet op financieel gebied.

[ Bericht 15% gewijzigd door motorbloempje op 10-03-2010 12:16:46 ]

quote:

Op woensdag 10 maart 2010 12:01 schreef tKrieK het volgende:
Ik snap werkelijk waar niet dat er mensen zijn die samenwonen en de financiën gescheiden hebben. Ik verdien veel meer dan vriendin, die studeert en een bijbaan heeft maar we delen gewoon alles. Alle kosten, alle inkomsten, samen sparen, samen opmaken en samen leven.

Hoe kun je nou de liefde delen als je de financiën niet eens wilt delen? Je bent toch samen omdat je het leuk hebt samen en niet omdat je er niet minder van wilt worden (financieel).

Ieder zn eigen ding natuurlijk

Ik snap namelijk werkelijk niet dat er mensen zijn die bij samen zijn in een relatie hun hele eigen ding daarin verliezen. Natuurlijk is samen zijn fijn maar ik vind het in een relatie juist belangrijk dat je ook je eigen ding kan doen. En als ik ineens een paar maanden naar het buitenland wil vertrekken om wat dan ook te doen [om maar een extreem voorbeeld te noemen] vind ik niet dat mijn vriend daar voor hoeft te betalen.

Je kunt samen ook sterk zijn en van elkaar houden als je een stukje onafhankelijkheid voor jezelf bewaart .

quote:

Op woensdag 10 maart 2010 12:13 schreef saaw het volgende:

[..]

Ieder zn eigen ding natuurlijk

Ik snap namelijk werkelijk niet dat er mensen zijn die bij samen zijn in een relatie hun hele eigen ding daarin verliezen. Natuurlijk is samen zijn fijn maar ik vind het in een relatie juist belangrijk dat je ook je eigen ding kan doen. En als ik ineens een paar maanden naar het buitenland wil vertrekken om wat dan ook te doen [om maar een extreem voorbeeld te noemen] vind ik niet dat mijn vriend daar voor hoeft te betalen.

Het financiële aspect van dat 'eigen ding doen' lijkt me ondergeschikt aan het relationele aspect ervan.

quote:

Op woensdag 10 maart 2010 12:13 schreef saaw het volgende:

[..]

Ieder zn eigen ding natuurlijk

Ik snap namelijk werkelijk niet dat er mensen zijn die bij samen zijn in een relatie hun hele eigen ding daarin verliezen. Natuurlijk is samen zijn fijn maar ik vind het in een relatie juist belangrijk dat je ook je eigen ding kan doen. En als ik ineens een paar maanden naar het buitenland wil vertrekken om wat dan ook te doen [om maar een extreem voorbeeld te noemen] vind ik niet dat mijn vriend daar voor hoeft te betalen.

Als ik een paar maanden naar het buitenland wil vertrekken, dan ga ik ervanuit dat mijn vriendin meegaat.. Anders is de kans dat ik ga erg klein.

quote:

Op woensdag 10 maart 2010 12:18 schreef MutedFaith het volgende:

[..]

Als ik een paar maanden naar het buitenland wil vertrekken, dan ga ik ervanuit dat mijn vriendin meegaat.. Anders is de kans dat ik ga erg klein.

whehe, dat dan weer wel ja
Zelf wil ik naar het buitenland voor mijn studie, en zonder dat ik het heb gevraagd zei hij dat hij wel mee zou gaan, maar hij weet ook dat ik niet zou gaan als hij niet zou willen of wanneer hij zich 'gedwongen' voelde mee te gaan en dus tegen zijn zin zou gaan

maargoed.. om een minder extreem voorbeeld te noemen:

ik doe nu een bestuursjaar en heb daardoor een redelijk druk jaar met veel borrels, met regelmaat uit eten, etc.
Hij heeft daar helemaal niets aan en niets mee te maken, dus alle uit eten kosten en alle bierkosten gaan van mijn eigen geld.. waarom zou hij daaraan mee moeten betalen?

quote:

Op woensdag 10 maart 2010 12:21 schreef motorbloempje het volgende:

[..]

whehe, dat dan weer wel ja
Zelf wil ik naar het buitenland voor mijn studie, en zonder dat ik het heb gevraagd zei hij dat hij wel mee zou gaan, maar hij weet ook dat ik niet zou gaan als hij niet zou willen of wanneer hij zich 'gedwongen' voelde mee te gaan en dus tegen zijn zin zou gaan

maargoed.. om een minder extreem voorbeeld te noemen:

ik doe nu een bestuursjaar en heb daardoor een redelijk druk jaar met veel borrels, met regelmaat uit eten, etc.
Hij heeft daar helemaal niets aan en niets mee te maken, dus alle uit eten kosten en alle bierkosten gaan van mijn eigen geld.. waarom zou hij daaraan mee moeten betalen?

Maar stel je nou eens voor dat jij niet genoeg inkomen zou hebben om dat bestuursjaar te bekostigen? En hij verdient wel voldoende. En hij vindt het hartstikke leuk (en zinvol) dat je zo'n bestuursjaar doet. Wat is dan het bezwaar dat hij die kosten voor je zou betalen?

quote:

Op woensdag 10 maart 2010 12:23 schreef Lienekien het volgende:

[..]

Maar stel je nou eens voor dat jij niet genoeg inkomen zou hebben om dat bestuursjaar te bekostigen? En hij verdient wel voldoende. En hij vindt het hartstikke leuk (en zinvol) dat je zo'n bestuursjaar doet. Wat is dan het bezwaar dat hij die kosten voor je zou betalen?

dan had ik het bestuursjaar niet gedaan
nogmaals: hij heeft er niets aan, dus dan heeft hij er ook niets aan mee te betalen.

ik weiger om op iemands zak te leven en vind het al moeilijk genoeg om straks minder bij te gaan dragen als hij straks werkt !

Ik zie dat helemaal niet als 'op iemands zak leven'. En dat argument van 'hij heeft er niets aan' klinkt ook erg liefdeloos. Hij gunt je dat toch? Dan is het toch fijn dat hij het mogelijk kan maken voor je?

-nm-
ga er maar niet op in

ik wil gewoon niet dat hij dit soort fun-dingen voor mij bekostigt

als ik het niet KAN betalen, dan doe ik het niet...

quote:

Op woensdag 10 maart 2010 12:18 schreef MutedFaith het volgende:

[..]

Als ik een paar maanden naar het buitenland wil vertrekken, dan ga ik ervanuit dat mijn vriendin meegaat.. Anders is de kans dat ik ga erg klein.

Dat vind ik persoonlijk al raar. Ik wil niet eens dat hij mee gaat. Natuurlijk vind ik samen dingen doen te gek en we reizen ook veel samen maar eens in de zoveel tijd iets echt alleen doen vind ik ook belangrijk.
Ik ga er van uit dat wij nog een flinke tijd samen blijven en wat is dan een paar maanden.

Ik zal ook niet zo snel iets doen als ik er eigenlijk geen geld voor heb. Natuurlijk betaalt hij meer andere dingen als mijn geld ineens op is maar als ik dan weet dat dat aan 'nutteloze' dingen is voel ik me daar niet comfortabel bij. Ook als hij dat zelf geen probleem vindt.

quote:

Op woensdag 10 maart 2010 12:28 schreef motorbloempje het volgende:
liefdeloos?

bepaal jij dat lekker vanachter je pc-tje meid

ik wil niet dat hij dat soort dingen voor mij bekostigt, punt!

Een liefdeloos argument, hè. En ik ga er toch vanuit dat hij je dat van harte zou gunnen, of niet.

Ik vind dat geld zo de boventoon voert. Het is uiteindelijk maar een middel. Veel belangrijker is hoe je samen keuzes maakt en of het geld dan van de een of van de ander komt, is dan bijzaak.

Vind ik dan, hè.

gunnen is iets anders dan bekostigen..

maargoed, als jij 100% alles samen op 1 hoop wilt gooien en wij houden zaken gescheiden en kijken naar ons eigen inkomen als we ons afvragen of we ons iets kunnen veroorloven in dit stadium van onze relatie (geen 10 jaar bij elkaar, maar 3, geen koophuis, maar een goedkoop appartementje, geen kinderen, geen huisdieren, wel 2 motoren de man ) dan is dat toch ons 'probleem'.

We leven erg zuinig om samen te sparen voor onze grote wereldreis voor over een jaar of 5 a 6, daar leven we samen voor en leggen we nu geld voor weg. Verder leven we heel leuk en gaan we regelmatig de deur uit, maar alles wat we extra willen doen gaat van ons eigen geld, zodat we als ons gezamenlijke geld dat 'over' is naar de wereldreisrekening kunnen sluizen

want alles wat we samen betalen is nagenoeg alles wat we 'nodig' hebben. Alles wat we verder (los) doen, zoals ik mijn bestuursjaar en regelmatig drankje drinken met vrienden etc, is 'extra'.

We zouden een huis gaan kopen volgend jaar, maar door de wereldreisplannen gaat dat niet, en met het besluit die reis te gaan maken, moeten we zuinig leven. en dan gaat het even om geld ja, maargoed, zonder geld geen wereldreis per motor waar 2 nieuwe motoren voor nodig zijn

en nu weer even verder met de studie want als die studie niet afkomt, komt er nooit geld in de lade

quote:

Op donderdag 4 maart 2010 23:09 schreef Socios het volgende:
Hoe is de seks?

Topic hoort eigenlijk in Index / Kredietcrisis _{Met uw goedvinde..}

Ideaal gezien zou ik in geval van samenwonen etc. graag een vast bedrag afspreken voor een gezamenlijke rekening en een vast bedrag voor onszelf. Gewoon omdat je dat geld gewoon moet kunnen besteden zoals jij dat wilt, zonder dat een ander daar iets over te zeggen heeft.

Zo hebben wij het geregeld. Maar in de praktijk maakt het inmiddels zo weinig verschil dat eigenlijk alles van de gezamenlijke hoop gaat.

Wij verdelen de vaste lasten ook gewoon door 2. Zo hoort het volgens mij.
De kosten voor het huis zijn voor hem hoger dan voor mij omdat het huis eigendom is van hem, en ik bij hem inwoon.

quote:

Op woensdag 10 maart 2010 12:30 schreef saaw het volgende:

[..]

Dat vind ik persoonlijk al raar. Ik wil niet eens dat hij mee gaat. Natuurlijk vind ik samen dingen doen te gek en we reizen ook veel samen maar eens in de zoveel tijd iets echt alleen doen vind ik ook belangrijk.
Ik ga er van uit dat wij nog een flinke tijd samen blijven en wat is dan een paar maanden.

Ik zal ook niet zo snel iets doen als ik er eigenlijk geen geld voor heb. Natuurlijk betaalt hij meer andere dingen als mijn geld ineens op is maar als ik dan weet dat dat aan 'nutteloze' dingen is voel ik me daar niet comfortabel bij. Ook als hij dat zelf geen probleem vindt.

Noem me ouderwets en bekrompen, maar een paar maanden naar het buitenland gaan is in mijn ogen toch iets heel anders dan "eens in de zoveel tijd iets echt alleen doen"..

quote:

Op woensdag 10 maart 2010 12:46 schreef Ripley het volgende:
Ideaal gezien zou ik in geval van samenwonen etc. graag een vast bedrag afspreken voor een gezamenlijke rekening en een vast bedrag voor onszelf. Gewoon omdat je dat geld gewoon moet kunnen besteden zoals jij dat wilt, zonder dat een ander daar iets over te zeggen heeft.

zo doen wij het dus. Elke maand allebei een vast bedrag naar de gezamenlijke rekening en de rest van ons salaris is voor onszelf

ideaal, vinden wij

quote:

Op woensdag 10 maart 2010 13:23 schreef MutedFaith het volgende:

[..]

Noem me ouderwets en bekrompen, maar een paar maanden naar het buitenland gaan is in mijn ogen toch iets heel anders dan "eens in de zoveel tijd iets echt alleen doen"..

Niemand dwingt jou toch ook om zoiets te doen
Ik doe dat wel graag en gelukkig denkt mijn vriend er net zo over en is het dus geen probleem.

En mag ik vragen wat jouw 'eens in de zoveel tijd eens iets echt alleen doen' dan is?

Ik als vrouw zeg 1:1 en ik zou een betere baan zoeken. Vind het heel aardig hoe jij het nu al doet..

mijn moeder betaalt geloof ik de boodschappen en mijn vader de vaste lasten, maar als zijn geld op is maakt hij haar geld over naar zijn rekening nou ja, prima!

quote:

Op woensdag 10 maart 2010 13:26 schreef saaw het volgende:

[..]

Niemand dwingt jou toch ook om zoiets te doen
Ik doe dat wel graag en gelukkig denkt mijn vriend er net zo over en is het dus geen probleem.

En mag ik vragen wat jouw 'eens in de zoveel tijd eens iets echt alleen doen' dan is?

Af en toe eens met vrienden de kroeg in, een avondje gamen op m'n XBOX, dat soort dingen..

Hoe kan het eigenlijk dat je vriendin zo veel minder verdiend ?

Hier gaat alles op éen hoop en het restant gaat gewoon op aan de leuke dingen en dat hoeft echt niet altijd 50/50 te zijn of perfect in verhouding qua inkomsten.
Werkt prima voor ons, beiden geen klachten.

quote:

Op woensdag 10 maart 2010 13:41 schreef MutedFaith het volgende:

[..]

Af en toe eens met vrienden de kroeg in, een avondje gamen op m'n XBOX, dat soort dingen..

Met vrienden de kroeg in of een avondje gamen oid kan imo elke dag en is niet iets waar wij uberhaupt over overleggen.
Misschien zijn wij dan raar maar wij hebben gewoon ook nog onze eigen levens. Onze vriendengroepen overlappen grotendeels dus dat is makkelijk combineren en natuurlijk zitten we ook wel eens een avondje gewoon thuis maar verder zijn we vrij veel bezig met vanalles.

En omdat we deels ook andere hobbies hebben die meer of minder kosten en er bewust voor kiezen om meer of minder te werken vind ik het niet meer dan normaal dat we onze eigen dingen van onze eigen rekening betalen.
Als geld nou geen issue is kun je heel makkelijk alles delen maar als ik iets heel duurs koop en de maand erop minder uit kan is dat niet zijn probleem.

Een relatie hebben betekent voor mij niet dat je een soort eenheid bent.

Nou, ik zit er niet echt op te wachten dat ik 's avonds van mijn werk thuis zou komen en mijn vriendin zonder dat even te laten weten een avond met vriendinnen weg is ofzo.. Als we iets voor onszelf gaan doen dan stemmen we dat vantevoren even af, anders is 't zo lullig voor de ander..

Dus als zij spontaan blijft hangen met wat vrienden in de kroeg of weetikveelwat dan kan dat niet? Alles moet van tevoren vastliggen??

Jemig.. ja, we kijken hier ook wel wat er gepland staat, maar als er onverhoopt wat leuks tussendoor komt voor de een dan kan dat hoor! Even smsen met 'ik blijf hier wat langer, kom maar langs of zorg voor je eigen vermaak' is genoeg

quote:

Op woensdag 10 maart 2010 14:45 schreef MutedFaith het volgende:
Nou, ik zit er niet echt op te wachten dat ik 's avonds van mijn werk thuis zou komen en mijn vriendin zonder dat even te laten weten een avond met vriendinnen weg is ofzo.. Als we iets voor onszelf gaan doen dan stemmen we dat vantevoren even af, anders is 't zo lullig voor de ander..

Dat is pas lullig als je in eerste instantie hebt afgesproken dat je dat nooit zal doen.

Als een vriendinnetje mij belt of ik een drankje kom drinken dan doe ik dat behalve als ik een duidelijke afspraak heb om iets anders te doen.
Als mn lief thuis komt en ik er niet ben en zich af vraagt waar ik ben dan belt hij me en spreken we iets af [hij komt ook iets drinken, ik kom naar huis, we eten los van elkaar, oid].
Hij is toch zeker mn moeder niet dat ik voor elk wissewasje moet bellen voor toestemming.
Nogmaals, we zijn 2 losse personen. Hij kan toch ook prima geen zin hebben om de stad in te gaan om te eten met vrienden als ik dat wel heb.

quote:

Op woensdag 10 maart 2010 14:52 schreef motorbloempje het volgende:
Dus als zij spontaan blijft hangen met wat vrienden in de kroeg of weetikveelwat dan kan dat niet? Alles moet van tevoren vastliggen??

Jemig.. ja, we kijken hier ook wel wat er gepland staat, maar als er onverhoopt wat leuks tussendoor komt voor de een dan kan dat hoor! Even smsen met 'ik blijf hier wat langer, kom maar langs of zorg voor je eigen vermaak' is genoeg

Tuurlijk kan dat, als ze het maar even laat weten. En een smsje is dan inderdaad wel genoeg.

Maar zo zonder iets te laten weten ergens heen gaan, en mij dan maar laten bellen als ik thuis kom en zie dat ze er niet is, dat valt niet echt in goede aarde.. Als ik vantevoren weet dat er toch niet op me gewacht wordt met eten en dat er niemand thuis is, blijf ik net zo lief nog een uurtje langer werken of ga ik nog even met een collega de stad in om wat te eten ofzo. Als ik er dan pas thuis achter kom gaat dat dus niet meer..

quote:

Op woensdag 10 maart 2010 14:54 schreef MutedFaith het volgende:

[..]

Tuurlijk kan dat, als ze het maar even laat weten. En een smsje is dan inderdaad wel genoeg.

Maar zo zonder iets te laten weten ergens heen gaan, en mij dan maar laten bellen als ik thuis kom en zie dat ze er niet is, dat valt niet echt in goede aarde.. Als ik vantevoren weet dat er toch niet op me gewacht wordt met eten en dat er niemand thuis is, blijf ik net zo lief nog een uurtje langer werken of ga ik nog even met een collega de stad in om wat te eten ofzo. Als ik er dan pas thuis achter kom gaat dat dus niet meer..

Maar kennelijk hebben jullie de [al dan niet stille] afspraak dat zij thuis het eten klaar heeft als jij thuiskomt.
Die afspaak hebben wij simpelweg niet.

Wij heben de afspraak dat we doen waar we op dat moment zin in hebben. Als ik zin heb om met hem samen te eten en te koken dan bel/sms ik hem of hij verder geen plannen heeft en ga ik boodschappen doen.
Als ik zin heb om de stad in te gaan en met vrienden te eten terwijl ik weet dat hij nog een tijd aan het werk is ga ik hem daar niet mee storen. Als hij thuis is en meteen honger heeft en geen zin om de stad in te komen dan eet hij zelf wat, of hij komt ook de stad in.
Als hij met een collega wil eten belt hij me wel even om dat te laten weten. Als ik klaar zit met eten is aan hem de keus of hij thuis komt om te eten of niet

Ik ga hem niet mijn keuzes opleggen en soms heb je gewoon geen zin in hetzelde. Ik ga dan liever los iets doen wat we allebei fijn vinden dan dat een van de twee meedoet aan iets waar hij/zij geen zin in heeft.

Natuurlijk hou je in een relatie rekening met elkaar en we spreken geregeld 's ochtends al af dat we lekker samen thuis eten en bankhangen maar zo niet dan sta ik open voor andere leuke dingen.

Maar dus is wel heel offtopic trouwens.

quote:

Op woensdag 10 maart 2010 12:01 schreef tKrieK het volgende:
Hoe kun je nou de liefde delen als je de financiën niet eens wilt delen? Je bent toch samen omdat je het leuk hebt samen en niet omdat je er niet minder van wilt worden (financieel).

Hoe komt het toch dat zoveel mensen die hun geld op een grote hoop gooien denken te kunnen oordelen over de liefde tussen mensen die dat niet doen?
Volgens mij klopt er iets niet als je huwelijkse voorwaarden niet los kunt koppelen van je gevoelens.

tvp

quote:

Op woensdag 10 maart 2010 17:20 schreef Vanyel het volgende:

[..]

Hoe komt het toch dat zoveel mensen die hun geld op een grote hoop gooien denken te kunnen oordelen over de liefde tussen mensen die dat niet doen?
Volgens mij klopt er iets niet als je huwelijkse voorwaarden niet los kunt koppelen van je gevoelens.

eensch

Ik vind eigenlijk alle manieren van verdelen verdedigbaar.

Als men kiest voor 50/50 dan is dat verdedigbaar, want in essentie is dat best eerlijk. Alle twee de helft en wat je verder nog over hebt, daar doe je mee wat je wilt.

Als je kiest voor naar rato vaste lasten verdelen, dan is dat ook verdedigbaar en is dat in essentie best eerlijk. Want je laat de scheefgroei tussen 2 salarissen kleiner zijn en dat is op zich best redelijk. Al blijft het vrij besteedbare bedrag ongelijk.

Als je kiest voor een grote hoop/beiden een even groot besteedbaar bedrag, dan is dat ook verdedigbaar. Zelf vind ik dat de eerlijkste optie, zeker als je al enkele jaren een relatie hebt of als er kinderen komen waardoor er een gezamelijke beslissing komt dat 1 van de 2 minder gaat werken. In de andere opties betekend dat namelijk dat degene die bij gezamelijke beslissing minder gaat werken, hier persoonlijk een nadeel door ondervindt.

Sommige beroepen in ons land worden meer gewaardeerd dan anderen, maar niet iedereen kan alle beroepen doen of wordt daar gelukkig in. Als mijn man een beroep uitoefent waarin hij 6x zo weinig verdient als ik, zou ik er niet blij van worden dat ik 3000 euro zelf te besteden heb en hij 150 euro. Dat zou mij een scheef en vervelend gevoel geven. Ik heb in verschillende relaties financieel de kar getrokken, al zou ik dat nu niet meer op precies dezelfde manier doen nu.

En met die optie van het bestuursjaar, kijk, als jullie samen besluiten dat jij een bestuursjaar gaat doen, omdat het goed is voor jullie toekomst, jullie daar blij van worden en het dus ook goed is voor jullie relatie... waarom zou het dan zo gek zijn dat hij wat daaraan bijdraagt?

Mijn vriend en ik kan het beide eigenlijk weinig schelen... we zijn niet zoveel van het geld... op dit moment komt het er op neer dat degene betaald waar het zo uit komt... en dat hij het belangrijk vindt om iets meer te betalen gezien onze geldstromen... daarintegen als ik het belangrijk vind om een bepaald iets te betalen (etentje, kadotje etc) dan maakt hij ook geen problemen.

een bestuursjaar is niet perse goed voor je relatie als ik de verhalen zou moeten geloven gaan alle relaties stuk na een bestuursjaar, iig binnen onze vereniging...

ik ga ervan uit dat wij de primeur dan maar hebben

quote:

Op woensdag 10 maart 2010 18:09 schreef motorbloempje het volgende:
een bestuursjaar is niet perse goed voor je relatie als ik de verhalen zou moeten geloven gaan alle relaties stuk na een bestuursjaar, iig binnen onze vereniging...

ik ga ervan uit dat wij de primeur dan maar hebben

Hahaha, dat hoop ik dan ook maar
Maar serieus, ik mag toch hopen dat je je niet al die zooi op de hals haalt met een bestuursjaar als je het niet leuk vindt? En als je er : van wordt, dan wordt hij daar toch ook van?

wat is een bestuursjaar? Bestuur van wat?

nou, we gaan trouwen in juli dus ik denk dat het wel goed komt

maar nou nee, ik vind het leuk en ik kan het betalen, want k doe gewoon nog studeren ernaast, nominaal, dus ik kan het me veroorloven. Als niet, dan had ik 't niet gedaan... ik ben door omstandigheden/verleden/familie nogal zelfstandig ingesteld, vooral financieel dus wat ik ZELF niet zou kunnen doen, doe ik niet, ook niet als mijn het zou bekostigen

quote:

Op woensdag 10 maart 2010 18:15 schreef Ripley het volgende:
wat is een bestuursjaar? Bestuur van wat?

Bij veel Universiteiten kun je een 'bestuursjaar' doen. Soms is dat van een studentenvereniging, soms van een studievereniging, soms bijvoorbeeld in de studentenraad, OR of wat dan ook. Er zijn vaak ook regelingen voor de vertraging die je dan oploopt, bijv. door een extra beursjaar te krijgen.

quote:

Op woensdag 10 maart 2010 18:15 schreef Ripley het volgende:
wat is een bestuursjaar? Bestuur van wat?

ik ben voorzitter van een studievereniging

krijg daar een vergoeding voor van 6 maanden (ze rekenen op een half jaar studievertraging)
maargoed... dat kan je dus doen, en dat doe ik voor mijn eigen plezier en ontwikkeling.. en dat hoeft mijn niet te bekostigen, het is niet noodzakelijk ofzo

quote:

Op woensdag 10 maart 2010 18:15 schreef motorbloempje het volgende:
nou, we gaan trouwen in juli dus ik denk dat het wel goed komt

maar nou nee, ik vind het leuk en ik kan het betalen, want k doe gewoon nog studeren ernaast, nominaal, dus ik kan het me veroorloven. Als niet, dan had ik 't niet gedaan... ik ben door omstandigheden/verleden/familie nogal zelfstandig ingesteld, vooral financieel dus wat ik ZELF niet zou kunnen doen, doe ik niet, ook niet als mijn het zou bekostigen

Zelfstandigheid is niets mis mee Maar hoe ga je dat straks doen als je getrouwd bent en je wilt kinderen? Mag dan ook niet mee helpen als je minder gaat werken? Of ga je doen, en minder laten werken? (ook goede optie op zich ) Of misschien wil je wel geen kinderen? Oh, en ja, dit is een nieuwsgierige vraag Ignore als je hem vervelend vindt.

Kinderen staan niet in de planning.
We hebben het er regelmatig over, maar vooralsnog zijn we van mening dat daarvoor in ieder geval de komende jaren geen ruimte is in ons leven.

Ik ben bijna 25, mijn vriend is net 28 geworden. Als ik klaar ben met studeren ben ik 29, hij is dit jaar klaar als het goed is. Daarna carriere opbouwen, wereldreis waarvoor al heftig gespaard wordt..

Vooralsnog vinden we ons niet de figuren voor kinderen en hopen we dat onze zussen ervoor kiezen zodat we de lieve tante en oom kunnen gaan spelen

Daarnaast zou ik het niet vanzelfsprekend vinden dat ik minder zou gaan werken als er kinderen komen: dat wordt maar mooi gemiddeld, want ik ga mijn carriere niet opofferen als we samen kiezen voor kinderen

quote:

Op woensdag 10 maart 2010 18:09 schreef motorbloempje het volgende:
een bestuursjaar is niet perse goed voor je relatie als ik de verhalen zou moeten geloven gaan alle relaties stuk na een bestuursjaar, iig binnen onze vereniging...

ik ga ervan uit dat wij de primeur dan maar hebben

Hier nog iemand die een vriendin in bestuursfunctie overleefd heeft. 't Was niet altijd even makkelijk

wat is de toegevoegde waarde van trouwen?

biologisch-psychologisch voor de man: helemaal niets

quote:

Op woensdag 10 maart 2010 21:48 schreef Leonidas82 het volgende:
wat is de toegevoegde waarde van trouwen?

biologisch-psychologisch voor de man: helemaal niets

Jawel, getrouwde mannen leven 1,7 jaar langer.