Samenwoners, hoe regelen jullie het financieel onderling?

quote:

Op dinsdag 9 maart 2010 20:38 schreef Cocotrimonium het volgende:
Omdat je er van uitgaat dat je de rest van je leven bij elkaar blijft? Dat is tenslotte het hele idee achter trouwen.

Waarom elkaar anders eeuwige trouw beloven, "tot de dood je scheidt". Dan kun je net zo goed gewoon een samenlevingscontract afsluiten; dan snap ik zelf niet wat de toegevoegde waarde van trouwen is.

Bij mijn partnerregistratie sprak ik inderdaad die intentie uit (met volle overtuiging), dat wil niet zeggen dat ik zo naief ben dat ik denk dat ik de toekomst kan voorspellen.

quote:

Op dinsdag 9 maart 2010 20:57 schreef silliegirl het volgende:
Eens.
Daarbij (en daar denk je als je nog jong bent niet zozeer over na), mocht er iets gebeuren en jij, of je partner komt te overlijden (ongeluk, ziekte, weetiktwat) is alles bij een huwelijk ook wettelijk beter geregeld dan bij een samenlevingscontract. Ik heb het meegemaakt; is geen pretje.

Voor goed regelen hoef je niet in gemeenschap te trouwen. Dat kan ook heel gewoon met fatsoenlijke huwelijkse voorwaarden.

quote:

Op dinsdag 9 maart 2010 20:44 schreef clumsy_clown het volgende:

[..]

Je hebt die dingen al gekocht, en ze blijven er staan, of zij er nou bij komt wonen of niet. Ik vind het onzin om haar daar geld voor te vragen .

Ik was het ook niet van plan (uiteindelijk wil je toch ook graag dat zij erbij komt). Het is alleen zo dat zij van thuis komt (maar wel flink rijk is door 4 jaar al fulltime te werken en te sparen) en dus niets heeft van spullen. Ik was alleen benieuwd of er anderen waren die eenzelfde situatie hadden en hoe zij ermee omgegaan zijn.

Ik vind het persoonlijk ook onzin om naderhand als meubels of apparaten vernieuwd te moeten worden hier een grotere bijdrage voor te vragen.

Overigens was die 10.000 euro voor de hele inboedel (al was iets meer dan de helft alleen al voor meubels idd).

tvp mocht hij ooit nog terugkomen

quote:

Op dinsdag 9 maart 2010 18:48 schreef Akkerdjie het volgende:
Erg interessant topic!

Ik heb ook een vraagje:
Mijn vriendin is langzaam haar plasjes aan het doen om haar territorium af te bakenen in mijn koopwoning (plantjes neerzetten, kaarsjes en andere accessoires, laat steeds meer verzorgingsspullen achter etc.), dus mogelijk dat er een moment van samenwonen komt.

Alleen: Ik heb 1,5 jaar geleden 10.000 euro geïnvesteerd om de huidige meubels in te kopen, alles in nieuwstaat. Als zij in komt wonen, zouden jullie hier ook rekening mee houden bij de verdeling van de kosten, en zo ja, op welke manier?

Jongen, als je zo denkt komt je dat straks bij de scheiding goed van pas, tering zeg.

Dit hele topic draait om geld ipv liefde, wat een heerlijke samenleving

Dit is toch een WGR-topic? Waarom dan hier?

quote:

Op dinsdag 9 maart 2010 18:34 schreef Vanyel het volgende:
Volgens mij heeft VonHinten niet alleen goed gelezen, maar ook nog eens gelijk.
[..]

Dit gebeurt dus nog steeds. Ik snap er echt niets van. Waarom ga je in godsnaam in gemeenschap van goederen trouwen?

Waarom niet? Op dit moment hebben we allebei ongeveer evenveel spaargeld en bezittingen (behalve dan het huis waarin we wonen, maar daar hangt ook weer een hypotheek aan vast). Daarnaast werken we allebei.

Van alles wat we de komende jaren erbij kopen, krijgen of verdienen vinden we eigenlijk dat we daar allebei evenveel recht op zouden moeten hebben. Immers, we werken er even hard voor. Mochten er kinders komen ofzo dan gaat zij (of ik, wie weet) waarschijnlijk minder werken om die koters op te voeden, maar ik vind niet dat ze daardoor minder recht heeft op alles wat we gezamenlijk nog binnen halen.

Daarnaast begint een relatie met vertrouwen. Ik krijg een naar gevoel bij mensen die onder huwelijkse voorwaarden trouwen omdat ze misschien wel eens zouden kunnen gaan scheiden. De enige situatie waarin ik het zou overwegen is als een van de partners hoge schulden heeft of een risicovolle eigen onderneming oid.

quote:

Op woensdag 10 maart 2010 02:00 schreef Klummie het volgende:

[..]
Dit hele topic draait om geld ipv liefde, wat een heerlijke samenleving

het lijkt mij een prima vraag om te stellen als je net samen bent om te zien hoe je het financieel regelt. Vooral als je wel een gezamenlijk huishouden hebt, maar nog hele verschillende levens hebt (student en fulltime werker) waardoor de een meer kan missen dan de ander.

Voor de een is zelfstandigheid een belangrijke eis in het leven en zal men niet zo snel zeggen 'ik betaal alles wel, doe jij maar leuk studeren'. En weer een ander denkt juist 'oh, vriendinlief betaalt wel, want die heeft veel geld en ik niet!'

Heeft niets met (gebrek aan) liefde te maken m.i. maar gewoon met practische zaken. Als je jaaaaaren getrouwd bent is het wellicht anders, iig als ik naar mijn ouders kijk, die gooien alles op een hoop en kopen daar alles van.
Wijzelf houden het liever nog even gescheiden.. gewoon, voor het overzicht en het feit dat hij de benzine voor mijn motor niet hoeft te betalen bijvoorbeeld.

We doen heel veel samen, en het enige wat we zelf betalen van onze eigen rekeningen zijn motorverzekeringen, -reparaties, zorgverzekering en kleding enzo. De rest gaat samen, dus wellicht dat we na het trouwen wel een keer overstappen op 'geheel gedeeld', maar mijn eigen rekening houd ik, gewoon, om mijn zelfstandigheidsgevoel te behouden. We gaan er ook niet van uit dat we uit elkaar gaan, anders zouden we niet gaan trouwen maar dan nog. Zelfstandigheid is ook iets waard, en ik vind het van de vriendin van TS (om maar weer even OT te gaan) dan ook zwaar zielig om te gaan lopen zeuren om geld. Zelfstandigheid ftw. TS is al zeer schappelijk door echt ruim bij te dragen naar inkomen, en dan nog niet tevreden zijn. Wat wil ze? Later ook huisvrouw (zonder kinderen dus) worden en alleen maar op het geld van d'r vent teren?

[ Bericht 0% gewijzigd door motorbloempje op 10-03-2010 09:20:07 ]

quote:

Op woensdag 10 maart 2010 09:09 schreef motorbloempje het volgende:

[..]



het lijkt mij een prima vraag om te stellen als je net samen bent om te zien hoe je het financieel regelt. Vooral als je wel een gezamenlijk huishouden hebt, maar nog hele verschillende levens hebt (student en fulltime werker) waardoor de een meer kan missen dan de ander.

Voor de een is zelfstandigheid een belangrijke eis in het leven en zal men niet zo snel zeggen 'ik betaal alles wel, doe jij maar leuk studeren'. En weer een ander denkt juist 'oh, vriendinlief betaalt wel, want die heeft veel geld en ik niet!'

Heeft niets met (gebrek aan) liefde te maken m.i. maar gewoon met practische zaken. Als je jaaaaaren getrouwd bent is het wellicht anders, iig als ik naar mijn ouders kijk, die gooien alles op een hoop en kopen daar alles van.
Wijzelf houden het liever nog even gescheiden.. gewoon, voor het overzicht en het feit dat hij de benzine voor mijn motor niet hoeft te betalen bijvoorbeeld.

We doen heel veel samen, en het enige wat we zelf betalen van onze eigen rekeningen zijn motorverzekeringen, -reparaties, zorgverzekering en kleding enzo. De rest gaat samen, dus wellicht dat we na het trouwen wel een keer overstappen op 'geheel gedeeld', maar mijn eigen rekening houd ik, gewoon, om mijn zelfstandigheidsgevoel te behouden. We gaan er ook niet van uit dat we uit elkaar gaan, anders zouden we niet gaan trouwen maar dan nog. Zelfstandigheid is ook iets waard, en ik vind het van de vriendin van TS (om maar weer even OT te gaan) dan ook zwaar zielig om te gaan lopen zeuren om geld. Zelfstandigheid ftw. TS is al zeer schappelijk door echt ruim bij te dragen naar inkomen, en dan nog niet tevreden zijn. Wat wil ze? Later ook huisvrouw worden en alleen maar op het geld van d'r vent teren?

Want vrouwen die een huishouden + kinderen draaiende houden zijn inferieur? en ook niet zelfstandig?
Alleen omdat je je eigen bankrekening hebt maakt dat je nog niet zelfstandig. Als je zo zelfstandig was, dan was je nooit getrouwd en al helemaal niet gaan samenwonen. DAT is zelfstandig. Zelf, weet je wel.
Alle vrouwen hier gillen het hardst dat ze zelfstandig zijn, maar ondertussen delen ze alles met hun vent op wat wisselgeld na. En ondertussen maar afgeven op huisvrouwen
Dat is ook een baan hoor, een lastige ook nog.

ik had het niet over huisMOEDER, maar over huisvrouw, dus zonder kinderen (dat had ik wat duidelijker moeten maken). Dat lijkt me nou niet de zwaarste taak ter wereld

overigens heb je dus blijkbaar mijn post niet goed gelezen, want ik betaal per maand nog zeker zo'n 300 euro (op 500 gezamenlijke kosten ernaast) zelf en dat ben ik voorlopig van plan zo te gaan houden

als ik een keer een extra ritje met de motor maak, of wat vaker uit eten ga met vrienden, dan hoeft hij daar niet voor op te draaien

quote:

Op woensdag 10 maart 2010 02:00 schreef Klummie het volgende:

[..]

Jongen, als je zo denkt komt je dat straks bij de scheiding goed van pas, tering zeg.

Dit hele topic draait om geld ipv liefde, wat een heerlijke samenleving

Je wil niet weten hoeveel stellen iedere dag soms hoogoplopende ruzies hebben over geld. Er zijn talloze relaties die uiteindelijk kapot gaan om het geld. Het is beter om te voorkomen dat geld een rol gaat spelen in je relatie door daar gewoon goede afspraken als volwassenen over te maken. Idem over het huishouden, etc etc.

Overigens werd hier het idee gewekt ergens dat je met eens samenlevingscontract dingen niet goed geregeld zou hebben. Dit ligt er maar net aan in hoeverre je een samenlevingscontract ( met evt testament) regelt.

De hele dag achter je bureau hangen op een kantoor is wel zwaar?
Ik vind het nogal wat om zulke uitspraken te doen.In beiden gevallen deel je alles met je vent. Het feit dat je nog een pasje van je eigen rekening hebt maakt je geen beter mens hoor.

dus jij vindt het prima als jouw vriendin de hele dag thuis zit, op de bank. Wat series downloaden, hier op de thee, daar op de thee, en elke keer haar handje ophoudt als ze weer eens winkelen wil?

Op zo'n vrouw doel ik maargoed, lees vooral niet wat je niet wilt lezen

Volgens mij doelt dalaiblama op je zelfstandigheidsgevoel in combinatie met je eigen rekening.

quote:

Op woensdag 10 maart 2010 09:26 schreef motorbloempje het volgende:
dus jij vindt het prima als jouw vriendin de hele dag thuis zit, op de bank. Wat series downloaden, hier op de thee, daar op de thee, en elke keer haar handje ophoudt als ze weer eens winkelen wil?

Op zo'n vrouw doel ik maargoed, lees vooral niet wat je niet wilt lezen

Dus huisvrouwen doen dat?

Huisvrouwen werken in huis. Ruimen andermans troep op, doen de boodschappen, zorgen voor het avondeten en voor de bewoners in huis.
Dat is gewoon werk, net als jouw werk.
Net als zij, wordt jij betaald door iemand voor dat werk. Zij door haar man, jij door je baas.
Als je echt de zelfstandige vrouw uit wil hangen dan begin je een eigen bedrijf, waarbij je zelf voor je inkomsten moet zorgen.
Er is geen enkel verschil tussen geld vangen van je baas, of van je vent. In beiden gevallen heb je het verdomd makkelijk en betrekkelijk weinig eigen verantwoordelijkheid. Je bent namelijk elke maand verzekerd van inkomsten en hebt niet de lasten die bij dat zorgen voor inkomsten komt kijken. Zoals je baas dat wel heeft.

Als je doelt op nietsnutten moet je dat zeggen. Jij haalt huisvrouwen aan en zet ze op een heel denigrerende manier neer. Dat vind ik wel erg makkelijk.

daar doelde ik niet op

daarbij noemde ik het 'gevoel van zelfstandigheid'
het idee dat je nog iets voor jezelf hebt. Dat vind ik in elk geval zeer belangrijk! Ik wil niet in een relatie, ook niet als ik trouw, het gevoel hebben dat je 'samensmelt' op alle vlakken. En het behouden van je eigen rekening en in mijn geval het niet geheel overnemen van zijn achternaam (<achternaam lief> - <eigen achternaam>) dragen daar bijvoorbeeld aan bij

quote:

Op woensdag 10 maart 2010 09:31 schreef dalaiblama het volgende:

[..]

Dus huisvrouwen doen dat?

Huisvrouwen werken in huis. Ruimen andermans troep op, doen de boodschappen, zorgen voor het avondeten en voor de bewoners in huis.
Dat is gewoon werk, net als jouw werk.
Net als zij, wordt jij betaald door iemand voor dat werk. Zij door haar man, jij door je baas.
Als je echt de zelfstandige vrouw uit wil hangen dan begin je een eigen bedrijf, waarbij je zelf voor je inkomsten moet zorgen.
Er is geen enkel verschil tussen geld vangen van je baas, of van je vent. In beiden gevallen heb je het verdomd makkelijk en betrekkelijk weinig eigen verantwoordelijkheid. Je bent namelijk elke maand verzekerd van inkomsten en hebt niet de lasten die bij dat zorgen voor inkomsten komt kijken. Zoals je baas dat wel heeft.

Als je doelt op nietsnutten moet je dat zeggen. Jij haalt huisvrouwen aan en zet ze op een heel denigrerende manier neer. Dat vind ik wel erg makkelijk.

ok, excuses als je me verkeerd hebt begrepen, ik doelde op het soort 'desperate housewife', teren op andermans geld en af en toe de was zelf doen, als de werkster ziek is

quote:

Op woensdag 10 maart 2010 09:32 schreef motorbloempje het volgende:
daar doelde ik niet op

daarbij noemde ik het 'gevoel van zelfstandigheid'
het idee dat je nog iets voor jezelf hebt. Dat vind ik in elk geval zeer belangrijk! Ik wil niet in een relatie, ook niet als ik trouw, het gevoel hebben dat je 'samensmelt' op alle vlakken. En het behouden van je eigen rekening en in mijn geval het niet geheel overnemen van zijn achternaam (<achternaam lief> - <eigen achternaam>) dragen daar bijvoorbeeld aan bij

Dat is heel lief, maar is dus meer symbolisch en heeft eigenlijk weinig met zelfstandigheid te maken.
Daarom begrijp ik ook niet waarom je afgeeft op huisvrouwen die 'op de zak van hun man teren' .
Die zijn net zo zelfstandig als jij.
Misschien geeft het een vrouw ook wel een gevoel van zelfstandigheid dat zij de scepter zwaait thuis en ervoor zorgt dat de andere leden in huis kunnen functioneren.
Als ik zie hoeveel tijd het mij kost om het huishouden draaiende te houden naast een bedrijf dat heb ik best bewondering voor huisvrouwen. Het is een fulltime baan als je het goed wil doen. En ook nog een flink zware

Die Gooische theeleutjes die jij bedoelt zijn natuurlijk geen huisvrouwen. Dat zijn hele bevoorrechte dames en ook daar heb ik geen moeite mee. Als ik geld teveel zou hebben dan zou ik mijn handen ook niet vuil maken. Dat zouden we allemaal doen.

quote:

Op woensdag 10 maart 2010 09:33 schreef motorbloempje het volgende:

[..]

ok, excuses als je me verkeerd hebt begrepen, ik doelde op het soort 'desperate housewife', teren op andermans geld en af en toe de was zelf doen, als de werkster ziek is

Excuses zijn nergens voor nodig

Ik durf wel te beweren dat je met een echt eigen inkomen zelfstandiger bent dan wanneer je 'door je man betaald wordt voor het huishouden en de kinderen', in ieder geval op de langere termijn als het mis gaat, op relationeel vlak of op gezondheidsvlak.

Op het moment dat jij besluit thuis te blijven omdat je man veel/genoeg verdient om in onderhoud te voorzien en dan na een jaar of 9 ineens je man kwijtraakt door een ongeval of hij zo invalide raakt dat hij niet meer kan werken, dan zit je. Op dat moment heb je wel je eigen cariere en ervaring opgegeven als het ware en kom je niet zo makkelijk meer aan de bak omdat je er '9 jaar tussenuit bent geweest'.

Dat is op het moment van voorspoed en welvaart wellicht geen issue en inderdaad, zullen de taken om het huis ook niet makkelijk zijn (als je een druk gezin hebt en zelf alles in huis doet), maar op het moment dat dat wegvalt ben je nergens meer. Heb het in de omgeving zien gebeuren en dat was voor die gezinnen bepaald geen pretje. Zowel niet voor het gezin als voor de vrouw in kwestie die dolgraag wilde gaan werken om dan het gezin te gaan onderhouden, maar nergens aan de bak kwam...

en die gedachte sterkt mij erin zelf te blijven werken, zelf mijn EIGEN dingen (zoals motor, uit eten, kleding) te blijven betalen, zodat ik weet dat ik het ook red mocht er iets veranderen in onze situatie.

quote:

Op woensdag 10 maart 2010 09:31 schreef dalaiblama het volgende:

[..]

Dus huisvrouwen doen dat?

Huisvrouwen werken in huis. Ruimen andermans troep op, doen de boodschappen, zorgen voor het avondeten en voor de bewoners in huis.
Dat is gewoon werk, net als jouw werk.
Net als zij, wordt jij betaald door iemand voor dat werk. Zij door haar man, jij door je baas.
Als je echt de zelfstandige vrouw uit wil hangen dan begin je een eigen bedrijf, waarbij je zelf voor je inkomsten moet zorgen.
Er is geen enkel verschil tussen geld vangen van je baas, of van je vent. In beiden gevallen heb je het verdomd makkelijk en betrekkelijk weinig eigen verantwoordelijkheid. Je bent namelijk elke maand verzekerd van inkomsten en hebt niet de lasten die bij dat zorgen voor inkomsten komt kijken. Zoals je baas dat wel heeft.

Als je doelt op nietsnutten moet je dat zeggen. Jij haalt huisvrouwen aan en zet ze op een heel denigrerende manier neer. Dat vind ik wel erg makkelijk.

Volgens mij doen vrij veel vrouwen dat wat jij zegt nog naast hun fulltime baan omdat hun man er nou eenkeer van uit gaat dat dat soort dingen gedaan zijn als hij thuis komt.
Dat lijkt me persoonlijk verschrikkelijk [vooral het verwachtende eraan dan] maar dat laat imo wel zien dat je vrij weinig uitvoert als je daar de hele dag zoet mee bent. [er nogsteeds van uit gaand dat er geen kinderen in het spel zijn]

En je beredenering dat je van een fulltime baan geen verantwoordelijkheid hebt lijkt me ook wat raar. Natuurlijk ben je dan niet 100% verzekerd van inkomsten en bovendien is het niet zo simpel als 'anders ga ik wel he thuishouden doen' want daar moet de man in kwestie maar net genoeg voor verdienen.

ik zou het ook nooit uit kunnen houden zonder werk
heb altijd meegekregen: Werken zal ik, al moet ik putjes gaan scheppen op zee

En het huishouden in ons 2 kamer appartementje is met z'n tweeen in een dag gedaan, zo eens in de paar weken zaterdag is het weer zover, de grote voorjaarsschoonmaak! Even een dagje bikkelen en dan goed bijhouden, voilá!

Mijn moeder is 15 jaar lang huisvrouw geweest en ging toen weer werken. Zij vindt werken veel zwaarder omdat het zowel fysiek als geestelijk zwaar is. Huisvrouw uithangen is 90% simpel 'productie-werk'. Daarmee wil ik niet zeggen dat je daar niet moe van wordt, maar geestelijk zul je er geen drol om laten.

Verder heb je een behoorlijke vrijheid als huisvrouw om nog dingen ernaast te doen, die je niet hebt op je werk meestal. Nadeel daarvan is echter dan andere mensen werken als jij vrijheid hebt.

quote:

Op woensdag 10 maart 2010 10:06 schreef DenWauwelaar het volgende:
Mijn moeder is 15 jaar lang huisvrouw geweest en ging toen weer werken. Zij vindt werken veel zwaarder omdat het zowel fysiek als geestelijk zwaar is. Huisvrouw uithangen is 90% simpel 'productie-werk'. Daarmee wil ik niet zeggen dat je daar niet moe van wordt, maar geestelijk zul je er geen drol om laten.

Verder heb je een behoorlijke vrijheid als huisvrouw om nog dingen ernaast te doen, die je niet hebt op je werk meestal. Nadeel daarvan is echter dan andere mensen werken als jij vrijheid hebt.

Dat is ook niet lang altijd zo hoor. Mijn moeder werkte, maar stopte toen ik werd geboren en werd dus fulltime huismoeder. Ik bleek nogal een zorgenkindje; vaak ziek, longontstekingen, moest om de haverklap naar het ziekenhuis etc. etc.
Omdat ik zo vaak ziek was werd de oorzaak gezocht in het huis, dus alles moest ongeveer dagelijks gedesinfecteerd worden om te zorgen dat ik niet opnieuw ziek zou worden; geloof maar dat mijn moeder d'r bij nadacht hoor, als ze het hele huis onder handen nam.

Beetje extreem voorbeeld wellicht, maar je kan echt niet zomaar alle huisvrouwen onder 1 noemer neerzetten.

quote:

Beetje extreem voorbeeld wellicht, maar je kan echt niet zomaar alle huisvrouwen onder 1 noemer neerzetten.

heb je helemaal gelijk in, ik denk dat de vrouwen die "thuis" zitten veel meer doen dan thuiszitten, denk aan mantelzorgers e.d.

ik heb me als huisvrouw ( ) niet minder of minderwaardig gevoeld, ik was thuis voor de kinderen met of zonder thee en een kaakje, het is een keus die we gelukkig financieel hebben kunnen maken en ik heb er tot op de dag van vandaag nog steeds geen spijt van !! Ik heb in die tijd veel vrijwilligerswerk gedaan en het is me helaas niet gelukt om geraniums te kweken

quote:

Op woensdag 10 maart 2010 10:54 schreef silliegirl het volgende:


Beetje extreem voorbeeld wellicht, maar je kan echt niet zomaar alle huisvrouwen onder 1 noemer neerzetten.

Het is grappig hoe je mensen bij het noemen van de 'regel' altijd komen dan met een grote uitzondering, waarvan ze zelf ook al wel aanvoelen dat het een uitzondering is. Dat wordt dan gevoerd als 'het argument' waarom de regel niet geld, vaak in combinatie met de zinsnede 'onder 1 noemer' of 'over 1 kam scheren'.

Volgens mij noem ik hier gewoon een waarheid als een koe, die niet tegenspreekt dat het huisvrouwenbestaan best lastig kan zijn, maar alsnog bestaat uit een hoop fysiek 'productie'-werk. Ook in jouw geval waar wat extra productie nodig was; meer schoonmaken. Ik kan me voorstellen dat het fysiek zwaar was voor je moeder daardoor.

Ik poog er ook niet een waardeoordeel aan te koppelen, dat is slechts leesbaar voor mensen die het willen lezen. Ik wil overigens ook nog de opmerking maken dat we ook de huismannen niet moeten vergeten.