De oude : [OUD] Hoe gaat het met ons? #5
We zijn geeindigd met:
quote:Op donderdag 4 maart 2010 15:13 schreef Oxymoron het volgende:
Alles op rolletjes!
Vandaag is er een brief binnen gekomen; verslag van de zorgcirckel bijeenkomst. Daar staat weer duidelijk in, dat er géén sprake is van schizofrenie, of aanverwante stoornissen, maar wél zeker van klassiek autisme en hyperactiviteit. Vanmiddag is er een vergadering van de gr.leiding geweest, en ik ben bij het stuk geweest, waarin ze mij besproken. En dat was goed. Het gaat zo goed met me de laatste maanden, en ze hebben nu geconcludeerd, dat, het ''schommelen'' van mijn gedrag, niet zozeer aan mij te wijten is, als wel aan de omstandigheden waarin ik word geplaatst, door de begeleiding. Dus alles is nu, ingezet om één lijn te trekken, zodat ik meer structuur- ipv persoons-afhankelijk word. Mooi hè!
En positieve punten waren dat ik, opbloei van de muziek, de aanstaande lente, mijn dichte luxaflex en persoonlijke aandacht, en post.
Mooi hè!
quote:Op donderdag 4 maart 2010 15:19 schreef XXXKarinXXX het volgende:
Heel mooi Oxy, wat goed dat je bij die vergadering bent geweest ook!
He bah, ik dacht even een goeie dag te hebben. Gaat net de deurbel, en meteen krijg ik weer helemaal de zenuwen....was het iemand die van het ijspaleis ofzo een folder wou geven....
Jakkes waarom raak ik om dat soort dingen nou zo in de stress.
Waarschijnlijk omdat ik niet weet wie er aan de andere kant van de deur stond en het onverwachts was ofzo.
Ik heb geluk bij een ongeluk trouwens, want mijn afspraak met de wvk kan niet doorgaan. Ik moet net toevallig die dag op die tijd met Meike naar het CB.
Ik twijfel nog een beetje wat ik zal doen, gewoon mailen dat het niet kan doorgaan om die reden, of toch ook mailen dat ze mij ontzettend heeft gekwetst en op de kast heeft gejaagd met haar amateurpsychologie.
Ik wil in ieder geval niet dat ze zich nog met mijn burn out bemoeit, ik heb daar iemand voor om mee te praten, en dat is zij in ieder geval niet. Ik wil ook niet dat ze er nog over begint.
Ik heb gisteren trouwens nog een onderzoek gehad. Dit naast alles met mijn bekken en bekkenbodem ivm dat ik de laatste tijd vrijwel niet kan zitten en 's avonds al helemaal niet. Rara?! Staartbotje is ook nog es gekneusd. Dat ik er nu pas zo'n last van krijg zal te maken hebben met het vele afvallen (ongeveer 26kg inmiddels vanaf mijn hoogtepunt zwangerschap, 20kg van voor mijn zwangerschap). Oftewel, er is nog maar weinig bipsspier over
quote:Oei, dat klinkt niet fijn, kan me voorstellen dat je dan niet lekker zitOp donderdag 4 maart 2010 16:28 schreef RockabeIIa het volgende:
Karin, lekker voor jezelf opkomen hoor. En misschien helemaal geen verkeerd idee om alsnog een mail te sturen met hoe jij vindt dat je behandeld en aangesproken bent.
Ik heb gisteren trouwens nog een onderzoek gehad. Dit naast alles met mijn bekken en bekkenbodem ivm dat ik de laatste tijd vrijwel niet kan zitten en 's avonds al helemaal niet. Rara?! Staartbotje is ook nog es gekneusd. Dat ik er nu pas zo'n last van krijg zal te maken hebben met het vele afvallen (ongeveer 26kg inmiddels vanaf mijn hoogtepunt zwangerschap, 20kg van voor mijn zwangerschap). Oftewel, er is nog maar weinig bipsspier over
Wij hebben overigens ook een weekendje weg met vrienden en kids gecancelled, beetje teveel van het goede op het moment, maar men, wat was dat ook een lastige beslissing. Aan jezelf denken valt lang altijd niet mee!
Doe waar jij je het prettigst bij voelt.
Het gaat bij ons de goede kant op qua sollicitaties. Ik heb woensdag een gesprek voor een leuke functie 'op kruipafstand'. Als dit lukt dan kan ik Thomas straks met de fiets naar het kdv brengen en daarna nog 2 min fietsen naar mijn werk.
En donderdag heeft mijn man een gesprek voor een hele goede functie. Wel verder reizen, maar ook een stap(je) vooruit in zijn carriere, terwijl we gezien het economische klimaat eigenlijk rekening houden met een stapje terug.
Verder weet ik dat voor een andere baan mijn CV inmiddels voorbij de HR afdeling is. Die waren erg positief, ik zit bij de laatste vier en nu ligt het bij de manager. Daar zou ik woensdag ook wat meer over horen.
En de derde sollicitatie is bij een groot bedrijf die duidelijk rustig de tijd nemen. Ik weet dat HR daar positief was over het CV, dis afwachten wat dat gaat worden.
Ik zal zo blij zijn als we eens wat duidelijkheid zouden hebben. Ik ben nu halverwege mijn tijdelijke baan van 6 weken en ik zou toch wel heel graag wat nieuws hebben over 3 weken.
Karin, doe wat voor jou ok voelt. En als dat alleen de afspraak afzeggen is, dan is dat ok.
Wil je haar toch graag laten weten dat ze je gekwetst heeft (ik weet niet of je verder nog met haar te maken krijgt) dan is dat ook ok.
Of in eerste instantie de afspraak afzeggen en mocht je de behoefte hebben zou je ook later nog eens kunnen mailen dat ze je zo heeft gekwetst.
Rocka, dat klinkt pijnlijk
Ca.ra, klinkt positief! Spannend, ik duim! Hopelijk gauw duidelijkheid voor jullie!
Het zonnetje van de laatste dagen (ok gisteren uitgezonderd), helpt hier wel moet ik zeggen. Gewoon weer lekker naar buiten enzo.
quote:Auw rocka, dat doet flink zeer!!Op donderdag 4 maart 2010 16:28 schreef RockabeIIa het volgende:
Karin, lekker voor jezelf opkomen hoor. En misschien helemaal geen verkeerd idee om alsnog een mail te sturen met hoe jij vindt dat je behandeld en aangesproken bent.
Ik heb gisteren trouwens nog een onderzoek gehad. Dit naast alles met mijn bekken en bekkenbodem ivm dat ik de laatste tijd vrijwel niet kan zitten en 's avonds al helemaal niet. Rara?! Staartbotje is ook nog es gekneusd. Dat ik er nu pas zo'n last van krijg zal te maken hebben met het vele afvallen (ongeveer 26kg inmiddels vanaf mijn hoogtepunt zwangerschap, 20kg van voor mijn zwangerschap). Oftewel, er is nog maar weinig bipsspier over
Hij raadde mij wel aan om de wvk nog een mail te sturen, omdat het me wel dwars zit, en ik haar nog vaker zal tegenkomen. Anders zou het tussen ons in blijven staan. En op een later tijdstip erop terugkomen kan eigenlijk ook niet, dan is het een potje oude koeien uit de sloot halen.
Dus daar moet ik me maar toe zetten dan.
Gister had ik een mail van het locatiehoofd of ik haar morgen wou bellen, dus vannacht al slecht geslapen ervan.....vanochtend gebeld, strak van de spanning...en ik weet zelf niet waarom? Want ze zijn echt wel aardig voor me, pushen me niet ofzo, dus ik begrijp het zelf niet.
Nu wou ze graag een afspraak maken voor een gesprekje, dus ik moet donderdag naar het werk.....
Ik heb haar wel gezegd dat de drempel heel hoog is voor me, maar misschien juist wel goed dat ik nu moet.
Anders wordt het alleen maar moeilijker.
Ze wilde een gesprekje omdat dat moet ofzo als iemand in de ziektewet is.
En, je hebt helemaal gelijk, ik denk ook dat het beter is dat je nu gaat, dan dat je t uitstelt, daar wordt t alleen maar moeilijker van. Neemt niet weg dat ik ook begrijp dat de drempel hoog is hoor. HELD!
voor de mijlpaal .Wat goed dat je hebt aangegeven dat de drempel om naar je werk te gaan zo hoog is! Dan weten ze dat maar vast! En langer uitstellen maakt het inderdaad niet makkelijker, maar die wetenschap maakt de drempel denk ik niet lager
. Maar you can do it hoor .En als het genoeg is dan ga je weer weg, maar dan ben je wel geweest en heb je weer een mijlpaal!
Karin, het klinkt zo bekend, die (rationeel onverklaarbare) spanning. Bah. Neem de tijd die je nodig hebt hoor, het gaat over.
De verbouwing valt me echt zo zwaar
. En nu ben ik ook nog ziek (heftige keelpijn, hoesten met pijn, wakkerliggen) 
. Was het maar vast over twee weken. Echt! Ziek zijn is altijd ronduit K*T, zeker met twee kleintjes en natuurlijk kan je er dan geen verbouwing bij hebben. En ik BAAL. Net de uitslag van de kweek gehad en ook de lange antibioticakuur heeft de bacterie in mijn vagina niet verjaagd
En ik had zo de hoop dat het 'gewoon' een schimmeltje was, medicijnen leken ook te helpen. Nu mag ik het even zonder kuur proberen, maar als de klachten toenemen mag ik weer aan de ab, weer voor een week. En als het dan nog steeds niet weg is, dan naar de gyn. Kuur staat wel vast in de computer, zodat ik em zo kan ophalen bij de apotheek (ivm vakantie over anderhalve week). Maar goed, hoe langer ik er over na denk, hoe meer ik er naar neig om te bellen dat ik nu al een verwijzing wil. Ik heb gewoon te veel last van wat een inwendige gehechte scheur moet zijn en ook nog steeds heel veel last van mijn knip. Dan liever nu vast een keer kijken dan nog een ab kuur die weer mijn darmen platlegt.
Iemand toevallig ervaring met telkens terugkerende ontstekingen na een bevalling?
. Knap maar gauw op!Mefke, kan je niet dan nu vast een verwijzing vragen?! Balen zeg dat die bacterie maar niet weg wil
. Groofsken wat zwaar zo, ziek en een verbouwing en dan nog 2 kinders.. Beterschap
Mefke balen zeg dat het wéér niet goed heeft geholpen
Hier gaat het redelijk, ik zit nu al 4 maanden thuis maar heb het gevoel dat het pas een paar weken is.. Ik ben enorm warrig nog steeds, vergeet constant alles, ben enorm onhandig ook, heel vermoeiend.. Maar toch een grote mijlpaal vandaag, ik heb besloten dat ik vanaf nu niet meer alleen mama van Timo ben maar ook gewoon weer mezelf.. En dat vind ik heel moeilijk, voel me direct schuldig als ik het leuk heb waar Timo niet bij is.. Maar goed, gewinkeld dus voor mezelf, kleren gekocht waar ik me prettig in voel in plaats van een lompe zoutzak en naar de kapper geweest.. Hopelijk gaat het me lukken dat gevoel vast te houden
En Chan, dat klinkt goed, dat soort zelfverwennerij
. Provbeer er toch maar van te genieten. Timo heeft vast graag een mooie, frisse moeder .Dank voor de lieve reacties.
Omdat het natuurlijk altijd nog vervelender kon, is vanavond de verwarming en het licht uitgevallen in de douche/wc-container
èn loopt het water niet meer weg uit de douchebak.Anyways, ik mag vannacht een slaappil (moet dan wel ee tijdje kolven, maar dat heb ik wel over voor een goede nacht
. Hopen dat het werkt . Groofsken dat is wel dubbelop zo zeg, sterkte
Mefke die doorverwijzing lijkt mij een goed idee
quote:MoonahOp dinsdag 9 maart 2010 21:44 schreef Moonah het volgende:
Saffira Saffira, kom eens vertellen dat het nog steeds goed met je gaat? Hopelijk....
Karin, het klinkt zo bekend, die (rationeel onverklaarbare) spanning. Bah. Neem de tijd die je nodig hebt hoor, het gaat over.
je hebt pmHet gaat béter hier, echt heel veel beter
Maar elke keer dat ik dat hier kom vertellen zitten er een paar slechte dagen aan vast, wet van Fok! he dus heb me even wat stil gehouden.Ik ben niet op mijn eigen 100%, maar waar ik nu ben, ben ik al heel erg blij mee. De rest komt wel weer.
Ik hoorde gister van de vlos dat ik door de gyn volledig aan haar ben overgedragen voor opvolging, daar ben ik echt heel blij mee want op deze manier is de kans op mijn zo gewenste thuisbevalling heel erg groot
jajaja, mist geen complicaties/te vroeg enz enzVerder ben ik wat (internet)moe dus hier wat minder te vinden.
Op fertiliteit hadden ze mij al opnieuw een ander middel gegeven tegen schimmelinfectie maar omdat ik toen zwanger was, mocht ik er de eerste 3 maand niet mee starten.
Bij de eerste afspraak bij de gynaecologe (12 weken zwanger) toch nog maar eens gevraagd of ik er mocht mee starten. Zij nog even gecheckt en het ging blijkbaar niet om een schimmelinfectie maar lichen (ofzoiets). Een zalf voorgeschreven gekregen en sindsdien eigenlijk geen last meer van (thank god, we zijn 7 jaar verder).
De zalf zal ik de rest van mijn leven moeten gebruiken. Door de knip mag ik ze nu niet gebruiken en ik merk nu al dat het aan het terugkomen is. Niets aan te doen natuurlijk, maar ik leef op hoop dat het binnenkort weer zal verminderen.
Een lange post, gewoon maar om te zeggen dat het blijkbaar niet altijd is wat ze denken dat het is (want alle andere dokters zijn altijd vertrokken dat het om een "gewone" schimmelinfectie ging).
groofsken, wat een toestand zeg. kun je niet tijdelijk bij iemand bivakkeren gedurende een deel van die 2 weken? beterschap en ik hoop dat de omstandigheden snel verbeteren. dat is ook niks waard met zulke kleintjes...
mefke, wat ontzettend vervelend joh, dat 't zo hardnekkig blijkt te zijn en ook gewoon dat je nog zoveel last hebt. sterkte ermee!
chan, goed besluit. want die schuldgevoelens zijn inderdaad heel jammer en overbodig; daar hebben jij (en timo) niks aan. succes met vasthouden van dit positieve gevoel!
Chan, goed hoor dingen voor jezelf doen.
Trusten Groof
Ik heb ook besloten dat er wat meer tijd voor mezelf moet zijn. Helaas moet ik daarvoor wel de deur uit, want thuis lukt dat niet zo goed. Maar ik ga naailessen volgen. Dan ben ik er ff uit en wie weet steek ik er ook nog wat van op
.quote:Als ik dat eens wist.. Maar het zal er wel mee te maken hebben dat ik altijd onhaalbaar hoge eisen aan mezelf stel en in dit geval dus dat ik hem overal in moet betrekken omdat ik anders een slechte moeder zou zijn of iets dergelijks.. Hoe dan ook, ik weet rationeel gezien wel dat het onzin is alleen dat gevoel overheerst toch telkens.. Maar goed, dat ga ik vanaf nu proberen niet meer te laten gebeuren
Chan, waarom zou je je schuldig voelen wanneer je plezier hebt zonder hem? Dat begrijp ik echt niet?
Hoewel het wel héél naar voelde toen ik hem ophaalde van het kdv en bleek dat hij helemaal niet lekker in zijn veletjel zat terwijl ik juist een leuke dag gehad had... . Genieten maar!Ik begin weer beter te worden en dan ziet de wereld er toch ineens weer een stuk zonniger uit
.Gelukkig maar, want ik zit nog een ruime week in de ellende hier
.Maar dat is nou net wat ik nog niet kan accepteren.
ik heb het gedaan....ik heb de wvk een mail gestuurd.
En het was niet zo'n hele aardige mail ook.
Ik heb erin verwoord wat het gesprek met mij heeft gedaan, dat ik vind dat zij niet over de situatie kan oordelen, en dat ik haar hulp niet nodig ben bij mijn toestand.
Maar ook dat ik wel weet dat ze het goed heeft bedoeld, maar dat ik niet wil dat ze nog belt.
En ik had net een mail terug....
Daarin schreef ze dat het haar speet dat ik het zo had opgevat...
En sterkte.
ik moet volgende week met Meike naar het cb, kan er nu al tegenaan zien dat ik haar tegen het lijf loop.
Zou ik kunnen bellen met Icare dat ik haar niet wil?
Het gaat langzaamaan wat beter met me!
De spanning is er nog wel, maar niet meer de hele dag.
Ik ben zondag een paar uurtjes met Meike naar de dierentuin geweest, en dat was echt leuk!
Daarna wel helemaal gesloopt, maar ach.
Ik ga deze week een kopje thee drinken op het werk, ik ben heel benieuwd hoe dat gaat.
En wat goed dat je energie weer terug komt. Rustig aan hoor. ik was in augustus nog zover dat ik met een dekbed over m'n hoofd achter de bank wilde gaan liggen
en nu pas ben ik zover dat ik weer wat inspanning kan hebben zonder dat mijn batterij helemaal leeg is. Mijn ervaring is dat je echt die energie weer moet sparen, en mij hielp gaan sporten heel erg. Eerst alleen een uur en gauw weer naar huis. en móe! Maar al gauw levert het energie op.quote:Ja sporten is fijn, ik ga vanavond weerOp dinsdag 16 maart 2010 09:25 schreef debuurvrouw het volgende:
Wat goed van ke Karin! van die mail. En volgens mij kan je wel vragen om een andere vpk. Ik zou hier ook niet naartoe willen, zo'n psycoloog-van-de-koude-grond.
En wat goed dat je energie weer terug komt. Rustig aan hoor. ik was in augustus nog zover dat ik met een dekbed over m'n hoofd achter de bank wilde gaan liggen
Wat ik daar wel weer lastig van vind is dat er collega's rondlopen, en ik het juist dan niet over mijn situatie wil hebben. Gelukkig is mijn lieve vriendinnetje paraat om iedereen af te poeieren haha
Jee, dan houdt het jou ook al een poos bezig zeg, wat naar.
ik zit nog maar in mijn 5e week nu, en ik merk al verbetering.
En verder, werk jij ook of niet?
ik vind het wel lastig hoe dat straks weer op te bouwen.
Ze weten dat ik deze week kom thee drinken, maar verwachten volgens mij meteen dat ik de halve dag blijf ofzo. Terwijl ik ws gek wordt van die drukte om me heen en niet zo lang wil blijven.
(ik werk op een peutergroep op een kdv)
) Dat opbouwen lijkt me ook lastig ja. Want eerst moet je toch je energie bewaren voor thuis. Vind ik. Ik merk dat ik me echt enorm loop op te winden over niks iedere keer.
Lijkt me ook niet prettig voor op werk.Ik zou echt heel open zijn, en al gauw aangeven wanneer het je teveel is. Na een half uurtje weg gaan bijvoorbeeld. Ik weet niet hoe het bij jou is, maar mijn gave om iedereen over mijn grens te laten komen en moeilijk nee te zeggen was toch onderdeel van het probleem zeg maar. duidelijk zijn, je grens aangeven, misschien een beetje te vroeg. Omdat je die grenzen nog moet "leren"afbakenen gewoon wat eerder, dan kan je vanzelf een beetje ruimer rekken dan nu gelijk alweer te beginnen met er overheen gaan, Snap je wat ik bedoel?
).Fijn dat het diepste dal lijkt te zijn gepasseerd.
Buuv, ging het met jou ook zo slecht joh?
Wat ik tegenwoordig vaker doe, is zeggen dat ik er even over wl nadenken, ipv meteen een antwoord op een vraag/verzoek te geven.
En qua opbouwen Karin, heb je een fijne ARBOarts? Die van mij zei dat ik me eerst thuis helemaal goed moest voelen en dat er dan pas langzaamaan een beetje werk bij zou komen.
quote:euh ja, behoorlijk ja.
Goed dat je vriendin erbij is Karin. En je hoeft niet aan de verwachtingen van je collega's te voldoen he? (hoewel je misschien hun verwachtingen wel zelf invult...
Fijn dat het diepste dal lijkt te zijn gepasseerd.
Buuv, ging het met jou ook zo slecht joh?
[perfectionistenmodus] en ik heb niet eens een baan. Maar heb nu goede begeleiding om de onderliggende problematiek aan te pakken. en dat helpt. ik moet het goed doen voor mijzelf, en mijzelf waarderen. dáár gaat het om (schijnt) dus dat is nu nog ff lastig, voor de rest ben ik wel aardig weer op de been.
quote:Ja wat buuv zegt van die grenzen komt me erg bekend voor.Op dinsdag 16 maart 2010 09:50 schreef Moonah het volgende:
En van die grenzen is een waar woord Buuv. Maar het vált te leren!
Wat ik tegenwoordig vaker doe, is zeggen dat ik er even over wl nadenken, ipv meteen een antwoord op een vraag/verzoek te geven.
En qua opbouwen Karin, heb je een fijne ARBOarts? Die van mij zei dat ik me eerst thuis helemaal goed moest voelen en dat er dan pas langzaamaan een beetje werk bij zou komen.
Ik vond het al heel goed van mezelf dat ik voor mezelf opkwam toen mijn locatiehoofd een dag wou plannen wanneer ik zou langskomen deze week, en ik heb gezegd dat ik wel kwam als ik me goed voelde.
Mijn arbo-arts is helemaal niet fijn!
ik heb echt niks met dat mens, ze spreekt ook zo slecht Nlds, dat is niet bevorderlijk voor een goed gesprek. En zo zakelijk...
Ik ga zo maar weer eens naar de huisarts. Even overleggen over hoe nu verder. Ik zie weer een kuur niet zitten en heb het idee dat het beter gaat. Maar ja, wil natuurlijk wel weten of dat slim is. En ik ga nog even wat andere kwaaltjes van na de bevalling bespreken. Driekus is verdorie bijna 6 maanden, ik ben er klaar mee.
Nadat ik de mail naar de wvk had gestuurd heb ik gister Icare nog maar even gebeld, toch ff checken of ik met Meike volgende week niet bij haar sta ingepland. Wel dus!
Dus dat maar meteen gecancelled, en aangegeven dat ik voorlopig niet meer bij haar op consult wil komen met de kinderen.
Was oke.
"Savonds telefoon....de leidinggevende van de wvk, met de vraag of ik een klacht wou indienen!
Ze gaan altijd even na of er wat is voorgevallen als een ouder aangeeft niet meer bij een bepaald persoon te willen komen. Ze had inmiddels ook al contact gehad met de wvk, die had precies gezegd wat er gebeurd was. Ik heb het een en ander nog een beetje uitgelegd. Een klacht wil ik niet indienen, ik weet dat de wvk dit ook niet zo bedoeld heeft, maar ik wil in ieder geval voorlopig de confrontatie niet aan met haar.
Dat was oke, ze snapten het ook goed, en hadden veel begrip!
het kon wel zijn dat ik de desbetreffende wvk nog kan tegenkomen op het bureau, maar ze respecteert mij dat ik het er niet meer over wil hebben met haar, en zal er dus ook niet meer over beginnen.
Ze had tegen haar leidinggevende gezegd dat dit voor haar ook weer een leermoment was.
Dus, wat dat aangaat is er even rust! Fijn!
Ik ben benieuwd hoe het gesprek met de huisarts geweest is?
Karin, fijn dat het heel langzaam aan weer beter lijkt te gaan. Wat knap dat je deze week thee gaat drinken. Dat lijkt me een flinke stap. Ben benieuwd hoe dat zal gaan!
Ik vind trouwens dat je het erg netjes hebt opgelost met de wvk. En fijn dat ze het toch goed opvat. (tenminste, dat maak ik uit je verhaal op.) Het lijkt me dat je dan zelf ook met een opgeluchter gevoel naar het CB gaat, mocht je haar eventueel tegenkomen.
Hier gaat het al een tijdje slecht. En dat wordt elke week een stukje erger.
Inmiddels heb ik al een aantal weken gespecialiseerde hulp, dus nu zit ik in een 'langdurig' hulptraject.
Nouja het woord zegt het al. Ik moet er rekening mee houden dat het minstens een jaar gaat duren voor ik van echte verbetering kan spreken. Aan de ene kant wist ik het al, maar het valt me nu al erg zwaar.. dus dat moet nog wat gaan worden dan.
Ik voel me/ben geen goede moeder op dit moment en het heeft gewoon ook zijn weerslag op het hele gezin.
Ik vind het vooral erg verdrietig voor Damian, dat dingen nu gaan zoals ze gaan en ik hoop maar dat hij er niet teveel van meekrijgt.
Karin, fijn dat het verhaal met de WVK opgelost is. En dat het CB er serieus mee omgaat. Scheelt toch een hoop stress. En hou je hopelijk energie over voor andere dingen!
Mefke, hoe was het bij de huisarts? Nog wat verder gekomen?
Ik zit nu ook aan de AB, en had de eerste dagen flink last van mijn darmen, maar sinds ik Yakult gebruik naast de AB zijn de klachten zowat verdwenen. Het was een tip van zuslief, de apothekersassistente, die probiotica wordt wel vaker aangeraden in combi met AB. Misschien kun jij er tzt nog iets mee..
sterkte!Karin, het klinkt wel goed hoe ze het hebben aangepakt op het CB!
Mefke nog wat wijzer geworden bij de HA?
Appelsap
De huisarts even onder spoiler, tis zo lang.
SPOILERO en de tip van probiotica ken ik, lang leve de yakult. Ik vind het zelfs lekker spul!Mijn gesprek met de huisarts was fijn. De uitkomst wat minder, maar daar kan zij ook weinig aan doen. Ze (beide vrouwelijke huisartsen) geven me groot gelijk dat ik er klaar mee ben. Het goede nieuws is dat het er wel beter uitzag dan eerst. Minder geïrriteerd. Dat dacht ik al te voelen, fijn dat het klopt. Het mindere nieuws is dat ik echt te veel pijn aangeef rond het litteken van de knip. Dat kan eigenlijk niet alleen mijn huid zijn. Om een voorbeeld te geven, ik kan nog steeds niet in bijvoorbeeld de douchebak zitten. Dat doen pijn, ook aan de botten eronder. Nou had ik tijdens de zwangerschap last van mijn bekken, ik span mijn bekkenbodem te veel aan. Dat zou een oorzaak kunnen zijn van de pijn, maar niet van de ontsteking. Ze denken nu aan of een abces onder het litteken (wat raar zou zijn, het litteken ziet er heel mooi uit) of een fistel. Maar voor een fistel zou je ook ontlasting in je afscheiding moeten zien en dat heb ik niet. Al met al is nu afgesproken dat ik geen ab ga slikken, maar dat ik die wel voor de zekerheid mee neem op vakantie. En als ik dan na de vakantie toch weer een ontsteking heb, mag ik naar de gyn. Als ik geen ontsteking heb, maar wel pijn, dan ga ik terug naar de bekkenbodemfysio. Heb nu wel sinds gisteren een soort van puistje bij het litteken, ik hoop echt dat dat het uiteindelijk blijkt te zijn. Afwachten dus.
hopen dat je op vakantie niet heel veel last hebt. Wat zegt je eigen gevoel hierover?Appelsap, jeetje zeg.... het is al gezegd, maar: sterkte hoor!
Ik hoop zo dat je gauw de oude bent, en Karin ook!Mef, heb je ook pijn aan de botten met zitten?
En Karin
vind je toch moedig!!!Mefke
, fijn dat ze zo goed meedenken je huisartsen!SPOILERinmiddels voel ik me dus best wel behoorlijk kut. ik heb die mensen nodig nu, maar ik vergeet het echt niet hoe iedereen zich nu opstelt. noem me dan maar een rancuneus rotkreng. is mij best. ik heb nu toch geen tijd voor deze rot ongein! ik ben al doodop van het elke dag naar zwolle rijden met aan het begin van de week ook pitstops in meppel (inmiddels ligt ravi ook terug in zwolle, gewoon om bij zijn broertje te zijn). het is teveel om dan ook nog eens al het papierwerk voor de gemeente, maatschappelijk werk, kinderdagverblijf en allerhande ongein te doen, plus dan nog al die krengen managen.de oogst van 2 dagen: nee. ik vind het niet leuk als mijn moeder foto's van de bevalling op hyves post (die heb ik hier niet eens geplaatst), vooral niet als ik eerder al gezegd heb: "ja, je mag die foto's zien, maar svp niet aan iedereen laten zien, dat vind ik niet prettig". nee, ik vind het ook al niet leuk als schoonmoeders dingen toelaat van selene die van mij niet mogen, vooral niet als ik ernaast sta en zeg dat het niet mag. nee, ik vind het niet leuk om te horen dat schoonpa achter onze rug om dusdanig tekeer gaat dat zelfs zijn dochter niet meer bij hem langs durft (de man is waanzinnig en dat bedoel ik serieus). evenmin vind ik het leuk dat ik het kreng er nog steeds niet uit mag mikken van sangdrax. en wb sangdrax: nee. ik vind het echt niet leuk dat die gisteravond naar ravi ging en samen met de zuster ravi in het wiegje gelegd heeft vanuit de couveuse. de zuster vroeg nog: "vind je vrouw dat niet vervelend?" en sangdrax zegt doodleuk: "nee hoor, vindt ze niet erg hoor". dus nu heb ik een foto van ravi in zijn wiegje. dat laatste vind ik trouwens het ergste
reageren hoeft niet want ik heb toch geen tijd om alles te lezen
Wel fijn dat Ravi weer bij Kiro is (althans dat begreep ik uit je berichtje) en wens jou/jullie alle kracht en sterkte toe die jullie nodig hebben.
Je hebt natuurlijk al een historie met je familie. En dat zal wel versterkt worden door de vermoeidheid. Ik kan me wel voorstellen dat je je ergert aan dingen als mensen niet naar je luisteren, en dat je juist van die mensen normaal zou verwachten dat ze steun zouden geven. Dus in plaats van positief te helpen, kosten ze je nu juist energie. (Maar bedenk ook dat je die dingen misschien wat uitvergroot ziet)
Krijg je eigenlijk nog hulp vanuit het ziekenhuis? Iets als maatschappelijk werk ofzo, waar je je verhaal kunt doen? Misschien is een onafhankelijke 3e wel fijn om je verhaal bij te doen. Misschien heeft ze ook nog tips om om te gaan met de hele situatie...
Sjonge blijf me keer op keer weer verbazen hoezeer en hoe heftig een panniekaanval op kan zetten
Gisterochtend nog niks aan de hand, eenmaal aan het werk, ineens werd het troebel voor m'n ogen, toen knallende koppijn.
Eerst maar even bijgekomen buiten op de stoep.
Eenmaal binnen begon het opnieuw.
En me toen maar ziek gemeld.
Vandaag naar de huisarts geweest en moet me gewoon rustig houden, en tegen de koppijn mag ik paracetamol innemen.
maar men wat haat ik die dingen[ Bericht 73% gewijzigd door _Bar_ op 19-03-2010 13:53:16 ]
Ik snap Simmu juist wel goed. Maar verder geen overhaaste dingen doen hoor!
Helemaal vanuit couveuse in bedje voor het eerst. Daar wil je zelf bij zijn!
Bar
quote:tsja. je kan me verwijten dat ik kort door de bocht doe over familie. dat kan. maar zeg eens eerlijk: zou jij de dingen die ze uithalen pikken (in mijn situatie)? in het verleden gedroegen ze zich zo, en nu doen ze ook zo en gewoon op een redelijke manier tegen ze zeggen dat je dit-en-dat niet wil is gewoon geen optie, want dat horen ze domweg niet. de ergste rotstreken noem ik hier niet eens trouwens. en hoe moet dat als de jongens straks thuis zijn? sowieso komt ravi eerder thuis dan kiro. er is er nu alweer eentje boos omdat ik (oprecht ook niet op boze toon of wat dan ook, gewoon in een conversatie) zei dat we pas kramen als allebei de jongens thuis zijn en zelfs dan een paar dagen wachten om te wennen.Op vrijdag 19 maart 2010 10:55 schreef Books het volgende:
Simmu ik weet niet wat ik moet zeggen. Ik snap je wel en snap je niet eerlijk gezegd. Je bent altijd al zo kort door de bocht geweest over familie ook over die van Sangdrax en nu ben je moe dus nu lijkt het nog erger maar om dan maar te zeggen dat je iedereen incl. man maar de deur uitdoet vind ik niet normaal maar goed ik zit niet in jouw positie. Wat ik niet begrijp is dat je zelf die mensen afhoudt/afbekt en daarna zegt dat je ze nodig hebt en dat je het echt niet gaat vergeten dat geloof ik wel want vergeten of vergeven staat niet in je woordenboek volgens mij. Nu verwacht jij van diezelfde mensen wel begrip en dat begrijp ik dus niet van mij zou je dan ook het hout kunnen kachelen namelijk.
Wel fijn dat Ravi weer bij Kiro is (althans dat begreep ik uit je berichtje) en wens jou/jullie alle kracht en sterkte toe die jullie nodig hebben.
het is al jaren schipperen met die familie. en elke keer is het gedoe en gedonder. en sorrie hoor, ik geloof best dat ik inmiddels overgevoelig ben, maar zelfs jij moet toch erkennen dat sommige dingen die 'men' doet toch gewoon 20 bruggen te ver gaan.
maar gelukkig maakten ravi en kiro de dag weer goed
zie strakkies het babietjestopic daarvoor selene ook, maar die deed niks anders dan gewoon blij naar het KDV te gaan en daar blij weer vandaan te komen gelukkig kon ik in elk geval tijdens de voorstelling wel genieten, al kreeg ik spaansbenauwd toen de zaal vol liep met mensen.
quote:we krijgen niks terug via de belastingen nee. wel kan ik ws de kosten opvoeren als belastingvrije gedoetje wegens ziektekosten. inclusief het ronald mc donald huis.Op vrijdag 19 maart 2010 22:29 schreef trui het volgende:
wel als je allebei werkt, ingrid. maar dit is een andere situatie neem ik aan.
trouwens mijn laatste post voorlopig op fok. want ik kan honderd keer aangeven dat ik het niet prettig vind dat mensen alles wat ik post meelezen en dan irl commentaar gaan zitten geven, maar dat hoeft men blijkbaar niet te respecteeren. dus sneu vooor mij en sneu voor de mensen die graag lezen over hoe ook onze jongens het doen. ook sneu voor de persoon in kwestie trouwens, want die kan het nu ook niet meer lezen. ik heb gewoon niet de energie om ook daar nog over in de clinch te moeten of een kloon aan te maken of zoiets.
dus doeidoei dames! heel erg bedankt voor de steun de laatste weken *knufs*
sterkte hoor,met alles! Ik heb je posts gevolgd en heb zó met je te doen. Het ga je goed, echt! Jammer dat het zo moet.Is dit zomaar ineens gekomen Bar? Klinkt akelig. Weet je ook hoe het komt dat je die aanvallen zo 'ineens' krijgt?
Simmu ik snap je reacties en gevoelens wel. Ik zou me waarschijnlijk hetzelfde voelen en ook zo reageren.
Jammer dat je voorlopig niet meer op fok zal zijn, maar begrijpelijk. Succes met alles!
Simmu, sterkte. Ik weet niet goed wat ik moet zeggen... hou je goed!
voor iedereen die het nodig heeft zowel op lichamelijk vlak als het emotionele.En nu begin ik ook maar echt pas tot mij door te dringen dat m'n broertje er niet meer is...
appelsap ook, wat rot om te lezen dat het toch weer veel minder goed gaat met je.
simmu, vervelend allemaal zeg... sterkte ermee!. 't is natuurlijk gewoon ook niet zo handig om zulke persoonlijke familie-klachten hier neer te gooien als je weet dat men meeleest. dan kun je het beter toch eerst nog eens met de betreffende mensen zelf bespreken denk ik. anders lijkt het me niet meer dan logisch dat er gereageerd/ tegenaan bemoeid wordt eerlijk gezegd. nogmaals sterkte, en laat je energie niet teveel wegvloeien naar dit soort geruzie, al is dat vast makkelijker gezegd dan gedaan.
Doe een mindfullness training.
meditatie doormiddel van gedachten binnenhalen, en weer weg te halen.
Mindfullness training, daar heb ik nog nooit van gehoord. Heeft het effect?
van de week beginnen we echt met de oefeningen.
dus later kan ik je pas vertellen of het effect heeft ja of te nee
hebben meer van jullie daar last van sinds de bevalling?
ik word er echt doodziek van
Ik drink me ongans aancranberrysap, water.. heb al 3x een antibioticakuur gehad. Plas braaf uit en veeg van voor naar achter
maar t blijft maar terugkomen quote:wat klote KD!Op zondag 21 maart 2010 11:07 schreef Kleurdoos het volgende:
verdomme, weer een blaasontsteking (denk ik)
hebben meer van jullie daar last van sinds de bevalling?
ik word er echt doodziek van
Ik drink me ongans aancranberrysap, water.. heb al 3x een antibioticakuur gehad. Plas braaf uit en veeg van voor naar achter
Ik heb nog nooit een blaasontsteking gehad...
quote:Als je eenmaal een blaasontsteking gehad hebt ben je heel erg gevoelig voor herhaling helaas
verdomme, weer een blaasontsteking (denk ik)
hebben meer van jullie daar last van sinds de bevalling?
ik word er echt doodziek van
Ik drink me ongans aancranberrysap, water.. heb al 3x een antibioticakuur gehad. Plas braaf uit en veeg van voor naar achter
. Ik heb zelf geluk, heb 1 keer een blaasontsteking gehad na de keizersnede en daarna niet meer *afklopt*.maar nu heb ik wel weer andere stomme kwaaltjes.
Drink je ook veel water?
En ik heb van die pillen Cranberry extra krachtig,die slik tijdens koude dagen elke dag 2.
Heb deze gehaald bij de etos.
Ik vind het gruwelijk irritant, eerder deed het geen pijn maar nu straalt het echt uit naar mn nieren / onderrug..en ook die steken in mn lies, argh
quote:kijk je wel uit? het kan nierbekkenontsteking wordenOp zondag 21 maart 2010 11:30 schreef Kleurdoos het volgende:
juhp water en cranberrysap en ook vit c 1000 oid
Ik vind het gruwelijk irritant, eerder deed het geen pijn maar nu straalt het echt uit naar mn nieren / onderrug..en ook die steken in mn lies, argh
en dan vast weer aan de antibiotica
Hier (gelukkig) geen ervaring ermee.
mn urine is he-le-maal schoon!?
wtf, waar komt die pijn dan vandaan?
Schijnen ze mee te kunnen helpen...en dat vertelde ze dan nadat ik uroloog na uroloog heb gezien
zowat resistent ben voor antibiotica enzo... en dan hoor je pas dat de bekkenfysio heel goed helpt! Fijn dat de huisarts die tip ook geeft... Dus eens een afspraak maken kan zeker helpen.. quote:de pijn is nu prima te doen, meer zeurderig, ongesteldheidsachtig..maar dat kan het niet zijn.. maargoed..ik ga wel gewoon aan de cranberrytroep e.d, kik t nog een dag of 3 aan en als ik dan nog pijn heb dan ga ik terug.Op maandag 22 maart 2010 11:35 schreef tessie het volgende:
Wat balen KD! Wat zegt de huisarts er dan van? Neem toch aan dat ie je niet zo wegstuurt terwilj je zo'n pijn hebt?
quote:sprak net nog m'n tante die al 3 weken last heeft van een blaasontsteking, vandaag weer naar de ha, en nu mag ze vrijdag voor een echo van haar nieren, men denkt nierstenen.Op maandag 22 maart 2010 11:40 schreef Kleurdoos het volgende:
[..]
de pijn is nu prima te doen, meer zeurderig, ongesteldheidsachtig..maar dat kan het niet zijn.. maargoed..ik ga wel gewoon aan de cranberrytroep e.d, kik t nog een dag of 3 aan en als ik dan nog pijn heb dan ga ik terug.
sterkte ermee KD
Simmu, sterkte met je situatie...
quote:Van de week ben ik weer geweest, hadden een bodyscan, echt heel bijzonder om te doen.Op zondag 21 maart 2010 01:13 schreef appelsap het volgende:
Heftig hoor Bar, zeker als dat besef nu beetje bij beetje aan het komen is. Sterkte.
Mindfullness training, daar heb ik nog nooit van gehoord. Heeft het effect?
Sta je nooit zo bij stil, maar enig idee hoevaak je gedachten afgedwaald zijn. (verleden-toekomst-heden)
De mindfulness-beoefening is afkomstig uit de boeddhistische vipassana-traditie. Je gaat met je aandacht naar binnen en je bekijkt van een afstand wat er voor verschijnselen (zintuiglijke indrukken, gevoelens, emoties, beelden, gedachten) zich voordoen. Je slaat ze gade op een afstand en je ziet wat er allemaal verschijnt als op een projectiescherm. De verschijnselen kun je eventueel benoemen. Je valt niet meer samen met de verschijnselen, bijvoorbeeld met een gedachtenwereld waarmee je eindeloos aan de gang gaat. Je ziet steeds duidelijker wat er aan de hand is, de patronen die steeds weer terugkeren, de afwezigheid van een zelf (ego). Maar deze meditatie heeft ook een belangrijke plaats in de advaita-traditie en in de yoga (Patanjali), met het observeren van dat waaraan je vastzat en vastzit
Naar, lijkt me!
Gister gesprek gehad met de arbo-arts, tjonge, wat een succes weer
Mens praat geen fatsoenlijk Nlds, met als gevolg dat ik steeds moet vragen wat ze bedoelt, wat zij beantwoordt met: "vor laahste keer!" en dan nog niks ervan snappen
Wat ik ervan begrijp is dat ze vindt dat ik te weinig doe om snel te herstellen.
Ze vindt mijn gesprekken met de HA niet voldoende, wil dat ik naar een psych ga.
Zowel de HA als ikzelf vindt dat niet nodig, het gaat met kleine stapjes vooruit nu.
Straks even weer naar het werk, even buurten. Bezorgt me wel veel stress, maar ik heb de afspraak dat ik 1 keer per week langskom.
Vorige week ben ik ook geweest, heb het wel 45 min volgehouden. Dat vond ik al heel wat!
Kinderen waren wel heel blij,. werd bedolven onder de knuffels, dat doet je goed!
Kreeg maandag een kaart van de collega's met allemaal lieve boodschapjes, zo fijn!
quote:volgens mij is ze gekoppeld aan mijn werkgever ofzoOp donderdag 25 maart 2010 12:25 schreef Raissa het volgende:
Kan je niet vragen om een andere arbo-arts karin?
Ik zal het vanmi eens met mijn leidinggevende bespreken als ik haar nog zie
Ik heb ook geen idee hoe vaak ik nog naar de Arbo moet.
Ben wel heel benieuwd naar het verslag, de vorige keer stonden er allemaal dingen in die ik echt niet gezegd had....
Bar, klinkt goed. Als ik het goed begrijp leer je daar dus wat je 'verkeerd' doet of wat de verbeterpunten zijn?
Ik zou ook om een andere Arbo-arts vragen. Ik vind het sowieso een beetje vreemd, dat mensen die de nederlandse taal niet zo goed beheersen dan dit soort werk mogen doen. Het lijkt me dat er dan veel communicatiefouten ontstaan.
Karin, knap dat je ondanks de stress toch naar je werk gaat. Het lijkt me toch wel fijn om er niet helemaal vervreemd van te raken. En lief van je collega's!
quote:Dat is wel echt schandalig zeg
[..]
volgens mij is ze gekoppeld aan mijn werkgever ofzo
Ik zal het vanmi eens met mijn leidinggevende bespreken als ik haar nog zie
Ik heb ook geen idee hoe vaak ik nog naar de Arbo moet.
Ben wel heel benieuwd naar het verslag, de vorige keer stonden er allemaal dingen in die ik echt niet gezegd had....
Karin, ik zou het ook aankaarten hoor, hoewel ik me voor kan stellen dat je daar nou juist ook weer geen zin in hebt.
Karin, echt niet normaal hoor zo'n arbo arts....En daar moet je dan je ziel en zaligheid bloot gaan leggen....
Ondertussen hebben we er met z'n vieren veel over gesproken en ook met mijn schoonouders. We spreken allerlei scenarios door, zodat we goed voorbereid zijn op de gesprekken. Mijn eigen ouders heb ik nog niet live gezien en ik wil het ze niet telefonisch vertellen. Zie daar inmiddels ook minder tegenop, omdat ik voel hoezeer ik er zelf achter sta.
Eentje had zelfs al een klacht ingediend.
Maar....onze directie vindt het mens geweldig, en dus blijft ze....ofzo
zo iets in kwadraat.
En waarom ? Omdat zoonlief slim is, dus is hij een monster....
Karin, wat vervelend zeg...
.Hoe was het op je werk? Knap dat je het ondanks de stress wel doet
Dat lijkt me zo enorm rot, als je kind gepest wordt. Het lijkt me dat je je zo machteloos voelt.
wat doet de juf eraan?
quote:vanmiddag om tafel...
ergens wel fijn dat ze zo snel (na 1,5 week) al aan de bel trekken maar t voelt zo
dat je kind zichzelf niet kan zijn. Oke hij is slim, oke de rest van de klas presteert niet zo goed maar dan dit had je zoon er zelf ook iets over gezegd?quote:Die kwam gisteren pas met dit verhaal. Juf trok aan de bel omdat zijn prestaties ineens opvallend slecht waren (van nul naar 10 fout zeg maar)Op vrijdag 26 maart 2010 14:12 schreef trui het volgende:
wat vreselijk rot muks...
quote:Oh Muks! Zo herkenbaar!Op donderdag 25 maart 2010 18:53 schreef Muks het volgende:
pff hoe moet je je als moeder voelen als je hoort dat je kind onderpresteert omdat ander kinderen hem uitmaken voor monster... nou ik kan je vertellen dat voelt onwijs
zo iets in kwadraat.
En waarom ? Omdat zoonlief slim is, dus is hij een monster....
En kinderen zijn soms/vaak ontzettend gemeen richting elkaar... Bah! Maar fijn dat de school zelf aan de bel trekt!
, wat fijn dat school aan de bel trekt zo snel. Wel goed in de gaten houden, pesten moet je niet onderschatten (is mijn ervaring). Ook je zoon goed in de gaten houden, onderpresteren kan idd een signaal zijn, maar er zijn meer signalen. Belangrijk dat hij weet dat het gesignaleerd wordt en dat jullie er zijn om hem te helpen hiermee. Dit kan je niet alleen. ik heb wel domino-steentjes voor 'm als je nog wil En omdat ik van iedereen zulke lieve PMmetjes gekregen heb, even laten weten hoe het hier gaat.
Ik ben nu anderhalve week in Nederland met Lotte. Eerste paasdag gaan we weer terug naar Duitsland. Praten is lastig over deze afstand, irl gaat dat toch beter, vooral omdat mijn Duits sprekend beter is dan schrijvend. Wat ik ondertussen wel begrepen heb is dat Ronny vooral de vrijheid mist. Het liefste doet hij alleen zijn eigen ding, zonder rekening te moeten houden met iemand. Gezinnetje zijn, verantwoordelijk zijn voor een klein meisje, niet meer kunnen gaan en staan waar je wilt, dat hakt er dan flink in. Hij houdt van ons, dat geloof ik wel, maar blijkbaar is dat niet genoeg voor 'm. Of juist teveel. Geen idee. Ik maak er hier in NL maar het beste van, ga veel op stap met Lotte, doe dingen die in Dld niet zo makkelijk gaan (babyzwemmen
) en geniet van het feit dat ik ook even snel in m'n eentje naar de supermarkt kan, omdat er altijd iemand is die dan even met Lotje wil spelen/knuffelen Over anderhalve week zitten we weer heel veel alleen, dus ik neem het er nog even van. Opladen voor de komende, waarschijnlijk vermoeiende, tijd. Ik ken dat... Alles wat je schrijftquote:Op vrijdag 26 maart 2010 20:52 schreef RockabeIIa het volgende:
Linda
voor jou. Ik hoop dat het bij jullie binnenkort ook weer rustig is. En in je hoofd.. voor de dames met relatieperikelendat moet niet makkelijk zijn
quote:Hier is het wel rustig. Alleen zelf nog aansterken en beter wordenOp vrijdag 26 maart 2010 20:57 schreef Linda2205 het volgende:
[..]
Nare situatie zo. Ik hoop dat jullie er samen uit komen en er een manier is waarbij jullie alledrie gelukkig kunnen zijn! Ik snap zijn punt ook wel, het is heel heftig natuurlijk dat je niet meer zomaar kan gaan en staan waar je wilt maar je krijgt er zoiets moois voor terug..!
Sterkte voor jou de komende tijd!
Gisteren goed gesprek gehad, juf schrok van het pestverhaal (deze juf staat pas 3 weken op deze groep, het is aldus haar een hele nare groep met veel problemen, wat wij herkennen) en gaat er direct mee aan de slag.
Jongste gaat nu ook getest worden op iq, zodat ze beter kunnen aansluiten met lesmateriaal en evt andere plannen gemaakt kunnen worden voor hem.
ik voel me dus een stuk beter
[ Bericht 7% gewijzigd door Muks op 27-03-2010 07:40:21 ]
Linda, wat een moeilijke situatie zeg.
Hier is ongeveer dezelfde situatie voorgekomen, maar gelukkig wel een papa die zich uiteindelijk bij de feiten heeft neergelegd en de situatie heeft leren accepteren. Dat heeft wel in totaal een jaar geduurd.. dus blijkbaar kan dat proces nogal lang zijn.
Ik hoop dat jullie samen een manier gaan vinden die wel prettig werkt. En ik hoop vooral ook dat je vriend/man zijn gevoel toch kan veranderen in de loop van de tijd.
Sterkte de komende tijd!
Linda, sterkte!
Linda, pff wat een zware tijd voor jullie. Een kleintje zet je leven echt op zijn kop....
Voor jullie helemaal dus.
Knuffels van hier
Bar, ik probeer je al een paar dagen te pm-en, maar je inbox is vol
hier gaat het best oke. ik voel me echt veel minder opgejaagd enzo. Af en toe komt er nog wel wat kerstverlichting voorbij, maar het gaat in ieder geval de goede kant weer op
We zijn hier heftig ziek geweest, Thomas met 39 graden koorts en ikzelf 39,8. Maar gelukkig gaat het nu weer de goede kant op.
Ik ben met half-koortsige kop op sollicitatiegesprek geweest (na mijn gesprekspartner te hebben gewaarschuwd voor besmettingsgevaar overigens) en zowaar nog aangenomen ook!
Ik had ineens twee aanbiedingen liggen, dus ineens een luxepositie om keuze te maken. Maar een van de twee betaalt in 4 dagen wat ik tot nu toe in 5 dagen verdiend heb, dus de keus was niet zo heeeeel moeilijk. Bovendien is dat een detacheringscontract en dat biedt toch meer zekerheid. En het is nog net niet om de hoek. Nouja, het zou te fietsen zijn ware het niet dat het langs een provinciale weg is en bergop, dus dat wordt gewoon lui autorijden waarschijnlijk
Ik ben ZO gelukkig. Het is echt een hele mooie kans om een projectorganisatie op te zetten binnen een groot bedrijf, en als bonus krijg ik een dag met Thomas extra.
Vrijdag was mijn laatste dag op het ziekenhuis, en ik kan 5 april beginnen op mijn nieuwe stek, dus ik ben nog even een weekje werkeloos. Maar als het weer een beetje blijft zoals het nu is, is dat helemaaaal niet erg.
We hebben jullie gemist hoor, in het baby-topic.
Linda meis, wat een moeilijk tijd voor jullie twee.
Vroeger begreep ik nooit hoe het kon dat mensen vlak na het krijgen van een baby uit elkaar gingen, maar sinds ik er eentje heb, begrijp ik het maar al te goed.
Het zet alles op zijn kop. Je hele leven moet je opnieuw inrichten.
Wat fijn dat Ronny ervoor open staat alles nog eens goed te overdenken en te bepraten. Ik hoop van harte dat jullie een manier vinden waarin jullie alledrie tevreden en gelukkig kunnen zijn.
Karin, fijn dat het beter gaat!
Muks, wat naar toch dat pesten.
Gelukkig gaan ze ermee aan de gang. En Linda, thanks voor de update
Ik snap heel goed dat je het een kans wilt geven, maar niet ten koste van alles oeke: wat jij zegt! Wij maken nooit zoveel ruzie als de eerste 3 maanden van een nieuwe baby
Maar gelukkig weten we dat en zeggen we ook regelmatig tegen elkaar dat we elkaar héél lief vinden en dat het goedkomt, maar dat we nu gewoon even moe zijn. Ik kan me voorstellen dat je, als je basis ook maar iets minder stabiel is, of als het allemaal heel snel is gegaan, bij elkaar weg gaat op zo'n moment.Hoe zou je het vinden om meteen te stoppen met de cursus?
En ik was opgelucht. En een soort van blij. Dat ik gesnapt werd in mijn spanningen, die ik erover heb
.Toe
Kom nou, dat kun je toch wel?
Ja, ik kan het wel
Maar toe, laat me, alleen met rust
Deze mensheid te snappen
Te doorgronden wat het is
Om overal ''ernaast'' te zijn
Is meer dan vragen: Hoe?
Hoe doe ik wat ik zelden doe?
Hoe vraag ik nooit de weg
Maar ga direct mijn eigen gang
En hoe kom ik terecht?
Toe, geef me woorden voor mijn angst
Ik ben er niet aan toe
Zelf woorden geven aan het Hoe?
Kom laat me, toe.
(c) Oxymoron, vandaag
En Oxy, goed besluit om met de training te stoppen en fijn dat de begeleiding de weg voor je vrijmaakte.
Ik ben vandaag bij de Low Vision opticien geweest om te bekijken of er iets mogelijk zou zijn om de invloed van mijn slechtziende oog op mijn totale zicht terug te dringen.
Door een los en gerimpeld netvlies breekt het licht alle kanten op in dat oog. Alsof ik er constant een discobal in heb draaien, zei de Low Vision specialiste.
Een matglas voor het oog lijkt de nodige rust te brengen, zodat ik ook weer probleemloos kan (voor)lezen en knutselen. Dus nu krijg ik een bril met een matglas en een gewoon glas, die ik over mijn contactlens heen kan dragen indien nodig. Zo wordt het hopelijk minder vermoeiend en kan ik weer actiever worden
Macka, hopelijk helpt dat matglas, zou fijn zijn!!!
Macka, dat zou een simpele oplossing zijn!
Hier gaat het aardig, zit weer aan mijn 2e antibioticakuur voor een darmbacterie (campilobacter). Al zullen een gedeelte van mijn klachten ook door de galblaasverwijdering afgelopen november komen. Beetje gissen welke het meeste invloed heeft. Hopelijk over een week weer minder klachten, na de vorige kuur ging het ook iets beter
Oxy, het klinkt als een goed besluit dat je ermee gestopt bent. Wel gaaf dat je begeleider dat gewoon doorhad, zonder dat je het aangekaart hebt. Dan kent iemand je wel goed he?
Hier gaat het even beroerd.
SPOILERIk ben vanaf donderdag gestopt met de BV, dus vanaf vrijdag stuwing en wat koortsig en voelde me gewoon bluh, geen honger, wat koppijn...
TARA is vanaf vrijdagavond hartstikke ziek... Griep gok ik, koorts, buikklachten, hoofdpijn, slap en overal pijn zeg maar.
Nou ging dat nog redelijk samen met ons gezin, hoeweel we wat vaker op elkaar liepen te mopperen, subtiel gezegd
Ik kan bijna niet opstaan, ben gisteravond voor het eerst sinds post-puberteit flauwgevallen
En opstaan en lopen is drama. Heel langzaam gaat nog, maar een onverwachtse beweging en ik lig
Iemand zei tegen mij dat mijn hormonen ook wel een héle grote tik hebben gehad nu (wat waar is) en dat het daar misschien van kan komen. Iemand een idee? Migraine is het niet, dat ken ik wel nl. Wel hoofdpijn, maar niet in die mate.
In ieder geval kunnen we nu functioneren als gezin wel vergeten, dus TARA heeft zijn vader gebeld en daar is Leander nu. Florian lukt ons wel als we samenwerken. (TARA is al wel iets aan de beterende hand en ligt niet meer de hele dag in bed, dat scheelt)
Maar om TARA maak ik me ook wel zorgen
Ennuhh ik zou Tara maar even naar de ha sturen!
Ik ben geen dokter enzo, maar ik moest denken aan de ziekte van meniere... maar ik ben dus geen dokter
. Beterschap voor jullie daar En de dokter bellen, mja, tja... voor TARA op zich een goed idee, vind ik, maar hij vindt het zelf onzin voor een voorjaarsgriepje. En voor mezelf na één anderhalve dag al de HA bellen is ook weer zo niet hip
En ik heb de HA de afgelopen 6 weken al minstens 5x gebeld ivm Florian en de doorverwijzing KNO en de reflux en de neusspray voor borstvoeding... Ik durf niet meer
Fijn dat Leander naar opa kon in ieder geval
Sterkte!
quote:gewoon gaan! De huisarts is er voor jou/jullie en je bent echt geen zeur als je vaak naar de ha gaat!Op woensdag 31 maart 2010 13:20 schreef freecell het volgende:
En ik heb de HA de afgelopen 6 weken al minstens 5x gebeld ivm Florian en de doorverwijzing KNO en de reflux en de neusspray voor borstvoeding... Ik durf niet meer
Karin, fijn te lezen dat het met jou beter gaat. Fijn lijkt me dat, als je het gevoel hebt dat je de weg omhoog gevonden hebt.
Linda, heel veel sterkte komende tijd. Je komt over als een sterke meid, kijk uit dat je niet te sterk bent, tis niet niks en jezelf voorbijlopen heeft geen zin, ook niet voor je meisje. (ooo, ik hoop dat je snapt wat ik bedoel, krijg het niet lekker gezegd)
Ik ben de vakantie ab vrij doorgekomen, al dat chloorwater daar heeft ook z'n voordelen, lijkt wel. Maar goed, nu kijken hoe het zich hier houdt. Eerst gok is dat het niet goed gaat. Dus dat zal wel een verwijzing gyn worden...
Maare die huisarts wordt ervoor betaald hoor... maar ik snap de "drempel" wel. Maar je kan toch ook bellen en even overleggen of je dit kan aankijken of dat het verstandiger is om toch even langs te komen...?
Mefke, fijn een AB-vrije vakantie! Balen dat je nu toch weer het vermoeden hebt dat het niet goed gaat...
quote:De hormonen zijn wel van invloed op je bloed en dat weer op je evenwichtsorgaan, dus wat dat betreft zou het best kunnen.Op woensdag 31 maart 2010 13:32 schreef mefke79 het volgende:
Free, ik snap heel goed dat je niet weeeer wilt bellen, ken dat probleem. Maar evenwicht en hormonen? Sinds wanneer heeft dat invloed op elkaar? Ik zou toch maar even bellen. Beterschap!
Free, ga aub naar de dokter! Het is wel heel veel wat je op je dak krijgt en dat flauwvallen vanuit het niks is echt niet goed! Ik snap dat je je een zeur voelt als je nu alweer gaat, maar je moet maar zo denken, het ergste wat de dokter kan denken is "heb je haar weer...", Lekker niet aan denken, gewoon bellen, tis zwaar genoeg zo!
quote:Ik snap wat je bedoelt en heb het van meerdere mensen te horen gekregen! Doe de tijd hier in NL alleen maar dingen die IK leuk vind en de rest heeft lekker pech (behalve Lotje dan, maar die vindt alles bestOp woensdag 31 maart 2010 13:32 schreef mefke79 het volgende:
Linda, heel veel sterkte komende tijd. Je komt over als een sterke meid, kijk uit dat je niet te sterk bent, tis niet niks en jezelf voorbijlopen heeft geen zin, ook niet voor je meisje. (ooo, ik hoop dat je snapt wat ik bedoel, krijg het niet lekker gezegd)
Ik ben de vakantie ab vrij doorgekomen, al dat chloorwater daar heeft ook z'n voordelen, lijkt wel. Maar goed, nu kijken hoe het zich hier houdt. Eerst gok is dat het niet goed gaat. Dus dat zal wel een verwijzing gyn worden...
)en het klinkt misschien een beetje gek, maar misschien is het goed als het nog een keer terugkomt. Wie weet kan de gyn je wel verder helpen, want nu loop je er maar een beetje mee rond, zonder dat er daadwerkelijk iets veranderd...
quote:Ja, daar heb je gelijk in. Maar ik heb zo geen zin om naar de gyn te moeten. En het komt zo niet uit want nieuwe baan enzo (en dan ook nog in het zkh!). Maar ja, ik ben er aan de andere kant ook zo klaar mee.Op woensdag 31 maart 2010 13:39 schreef Linda2205 het volgende:
en het klinkt misschien een beetje gek, maar misschien is het goed als het nog een keer terugkomt. Wie weet kan de gyn je wel verder helpen, want nu loop je er maar een beetje mee rond, zonder dat er daadwerkelijk iets veranderd...
Geniet nog een paar dagen he!
quote:wullus
[..]
gewoon gaan! De huisarts is er voor jou/jullie en je bent echt geen zeur als je vaak naar de ha gaat!
mefke, fijn dat je in de vakantie geen ab hoefde
Nu even afwachten dus?quote:
quote:Heeft de bindweefseldokter geen suggesties?Op woensdag 31 maart 2010 11:20 schreef freecell het volgende:
Maar om TARA maak ik me ook wel zorgen
quote:Nou die is wat lastig te bereiken
[..]
Heeft de bindweefseldokter geen suggesties?
Nogal gespecialiseerde afdeling.En ik denk niet dat ze veel doen aan een griepje....
We zien het hier nog even aan tot morgen en als het dan nog niet beter gaat bellen we wel even. Anders zit je meteen in het paasweekend...
[ Bericht 9% gewijzigd door freecell op 31-03-2010 16:36:43 ]
quote:Misschien doen ze wel iets aan zijn gewinchtsverlies. Tara is toch een geval apart op dat punt. En verder veel sterkte <knuffel>Op woensdag 31 maart 2010 15:11 schreef freecell het volgende:
[..]
Nou die is wat lastig te bereiken
En ik denk niet dat ze veel doen aan een griepje....
We zien het hier nog even aan tot morgen en als het dan nog niet beter gaat bellen we wel even. Anders zit je meteen in het paasweekend...
Morgen allebei langskomen en de volgende keer met TARA eerder bellen.
Hm.
quote:ja, dat heeft er nog niet echt ingezeten....
Wijs besluit Free en nu maar hopen dat hij iets heeft waarbij jullie allebei opknappen en nu lekker kunnen gaan genieten van jullie mooie kersverse gezinnetje.
Zo jammer....
Elke keer denken we net 'zo, dat is voorbij, nu gaat het zo weer beter!
'en dan weer niet . Die oren die genoemd zijn, zouden een verklaring kunnen zijn en als Tara een virusje onder de leden heeft is het waarschijnlijk dat jij nu ook daardoor gegrepen bent (maar het zich op een andere manier uit)? Maar waar mij de combinatie hoofdpijn + duizelingen aan doet denken is een beknelde zenuw in je nek. Heb je misschien een stijve nek/schouders? Hoe dan ook, goed dat je de dokter gebeld hebt.
Kijk je wel een beetje uit met Florian tillen???
Til hem alleen als het moeten niet de trap op en af.Gisteravond nog 2x KO gegaan
E ik had het steeds koud, dus gisteravond even getempt: 35,7 vanmorgen bij de HA geweest.
TARA moet eerst even uitzieken en daarna een flinke poos aan de dieetvoeding. (van die drink-pakjes) BMI nu <14 en ik kan het verschil behoorlijk goed zien zeg maar...
En ik moet vanmiddag bloedprikken en morgen urine inleveren. HA dacht aan een ontsteking ergens of aan ijzertekort oid als gevolg van de bevalling.
En nu is mijn mama hier en ze stofzuigt
en ze zorgt voor Leander en voor TARA.En ik probeer rustig te blijven zitten en niet te veel te doen, maar het wil vandaag nog niet echt. Er is aardig wat meer lawaai in huis dan gisteren hier.
Lief van je mam dat ze voor Leander en TARA zorgt en dat hij nu onder de 14 zit is echt wel een beetje te ielig denk ik zo. TARA even goed bij gaan eten als je weer helemaal beter bent.
Maar dat is klote zeg
Beterschap beide En het rustig aan doen... Fijn dat je moeder helpt.
quote:Jouw mamaOp donderdag 1 april 2010 12:04 schreef freecell het volgende:
Ik kijk uit
Gisteravond nog 2x KO gegaan
vanmorgen bij de HA geweest.
TARA moet eerst even uitzieken en daarna een flinke poos aan de dieetvoeding. (van die drink-pakjes) BMI nu <14 en ik kan het verschil behoorlijk goed zien zeg maar...
En ik moet vanmiddag bloedprikken en morgen urine inleveren. HA dacht aan een ontsteking ergens of aan ijzertekort oid als gevolg van de bevalling.
En nu is mijn mama hier en ze stofzuigt
En ik probeer rustig te blijven zitten en niet te veel te doen, maar het wil vandaag nog niet echt. Er is aardig wat meer lawaai in huis dan gisteren hier.
Rustig aan zussie en fijn dat Leander weer thuis is. Als ie zich verveelt kom ik wel langs om ff samen te stampen.
En jee, BMI onder de 14....dat houdt niet over zeg.
Ik duim voor gauw betere tijden voor jullie!
en nu maar hopen dat het snel weer beter met jullie allemaal gaat
[ Bericht 100% gewijzigd door lady-wrb op 03-04-2010 11:33:27 ]
Wat een gedoe zeg bij jullie.
Wat rot allemaal.
Heel veel beterschap voor jullie beiden
's avonds ben ik nog wel heel duizelig en flauwvallerig en mijn temp is nog steeds niet boven de 36,3 geweest (en dat vind ik wel aardig laag voor 's avonds vooral...) maar overdag gaat steeds beter Mijn taak is nu: huishouden bijhouden en 3 mannen op gewicht houden
quote:en wat dacht je van jezelf op de been houden?Op zondag 4 april 2010 13:53 schreef freecell het volgende:
't gaat al beter
Mijn taak is nu: huishouden bijhouden en 3 mannen op gewicht houden
quote:Ik hoop dat dat automatisch gaat
[..]
en wat dacht je van jezelf op de been houden?
quote:ik zou maar met het overeind houden beginnen, dan volgt de rest automatisch
Ik probeer er hier zo hard (soms wat meer, soms wat minder) er wat van te maken, altijd optimistisch blijven en blijven proberen, maar nu er langzamerhand steeds meer afwijzingen komen voor allerlei plannen, vind ik het steeds lastiger om mezelf te motiveren. Gisteren de hele middag aan de telefoon gehangen voor vrijwilligerswerk, iedereen zo enthousiast, maar ik krijg de kinderopvang niet rond. (Geen geld, en ik ken niemand die 1 keer in de week zou willen bijspringen ofzo) En daar alles onder kantooruren valt, en de man 7 dagen werkt is het heel lastig iets te vinden wat ik eventueel kan doen nadat hij thuiskomt (7 uur/half 8). Verder hard geprobeerd om contacten te leggen, speelkameraadjes voor Beisan ofzo, maar dat gaat ook niet goed. Heel gezellig gekletst met een moeder in de speeltuin, geeft ze me een telefoonnummer dat niet bestaat. Welkom in wondere wereld van het eenzame moederzijn.
Solliciteren gaat ook verder, maar nog steeds geeneens een reactie terug. Als dat niet demotiverend is. De man probeert het zich voor te stellen, maar is op dit moment vooral bezig met zijn leed (cholesterol, ook niet leuk werk enzo).
En het feit dat mijn moeder de hele tijd maar vraagt of het me nog wel lukt werkt niet mee. Mijn moeder heeft 6 jaar geleden meerdere hersenbloedingen (en daarna ook nog een aantal) gehad, en daardoor is ze niet geheel 'toerekeningsvatbaar'. Echt een ander mens geworden (ook wel op veel punten makkelijker)Ze denkt nogal in kringetjes, kan slecht relativeren, denkt continu dat we haar buitensluiten ed. Dat kan heel vermoeiend zijn, omdat je continue een gesprek moet sturen, want anders wordt ze een ontzettende zeur.
Morgen naar de kindergym, spannend... Maar heel eigenlijk heb ik er allemaal gewoon geen zin meer in. Ik zou het liefste gewoon naar bed gaan en er voorlopig niet meer uitkomen
ik ben zo blij dat ravi naar huis mag! maar ik ben zo bang voor hoe het allemaal moet. kiro moet nog blijven (die ligt nog in de couveuse, met 1900 gram mag hij er uit). dus dan heb ik een dreumes en een pasgeboren kleintje thuis en een pasgeboren kleintje nog in het ziekenhuis. nja, we hebben een schema: ma/di/do/vr ben ik thuis en gaat sangdrax 's avonds naar kiro, de andere dagen ga ik overdag naar kiro en zien we verder wel. (ik ben nachtblind en ik wil ravi echt niet overlaten aan een oppas).
als iemand practische ideeen heeft zie ik die graag! verder is dit best wel een egopost, gewoon omdat bik me triest voel omdat een van mijn kleintjes naar huis mag
en nu ga ik eerst eens kijken of ik niet per bus makkelijk naar meppel kan!
quote:Och Basboussa, ik herken sommige dingen wel.. Echt heel vervelend.... Snap dat je even het liefst onder de deken kruipt en er voorlopig niet onder vandaan komt!Op woensdag 7 april 2010 20:39 schreef Basboussa het volgende:
Hier gaat het even redelijk bagger. Geen gezondheidsklachten (God zij dank), of andere meer serieuze zaken, maar gewoon even ordinaire bagger.
Ik probeer er hier zo hard (soms wat meer, soms wat minder) er wat van te maken, altijd optimistisch blijven en blijven proberen, maar nu er langzamerhand steeds meer afwijzingen komen voor allerlei plannen, vind ik het steeds lastiger om mezelf te motiveren. Gisteren de hele middag aan de telefoon gehangen voor vrijwilligerswerk, iedereen zo enthousiast, maar ik krijg de kinderopvang niet rond. (Geen geld, en ik ken niemand die 1 keer in de week zou willen bijspringen ofzo) En daar alles onder kantooruren valt, en de man 7 dagen werkt is het heel lastig iets te vinden wat ik eventueel kan doen nadat hij thuiskomt (7 uur/half 8). Verder hard geprobeerd om contacten te leggen, speelkameraadjes voor Beisan ofzo, maar dat gaat ook niet goed. Heel gezellig gekletst met een moeder in de speeltuin, geeft ze me een telefoonnummer dat niet bestaat. Welkom in wondere wereld van het eenzame moederzijn.
Solliciteren gaat ook verder, maar nog steeds geeneens een reactie terug. Als dat niet demotiverend is. De man probeert het zich voor te stellen, maar is op dit moment vooral bezig met zijn leed (cholesterol, ook niet leuk werk enzo).
En het feit dat mijn moeder de hele tijd maar vraagt of het me nog wel lukt werkt niet mee. Mijn moeder heeft 6 jaar geleden meerdere hersenbloedingen (en daarna ook nog een aantal) gehad, en daardoor is ze niet geheel 'toerekeningsvatbaar'. Echt een ander mens geworden (ook wel op veel punten makkelijker)Ze denkt nogal in kringetjes, kan slecht relativeren, denkt continu dat we haar buitensluiten ed. Dat kan heel vermoeiend zijn, omdat je continue een gesprek moet sturen, want anders wordt ze een ontzettende zeur.
Morgen naar de kindergym, spannend... Maar heel eigenlijk heb ik er allemaal gewoon geen zin meer in. Ik zou het liefste gewoon naar bed gaan en er voorlopig niet meer uitkomen
klinkt als balen... Succes! Simmu: das toch logisch dat je je hier beroerd onder voelt? Lijkt me heel natuurlijk! Je wilt gewoon elke dag bij allebei zijn en dat gaat makkelijker als ze bij elkaar zijn!
Wanneer mag Kiro ongeveer naar huis? Of weet je daar nog niks over?
Qua praktisch: Ik heb geen idee! Misschien kan een contactpersoon van de Vereniging van Ouders van Couveusekinderen je helpen?
Ik zou er een telefoontje aan wagen!
Aan de ene kant wil ik zeggen: 'zorg je dat je wereldje niet te klein wordt?' maar dat is nou juist datgene wat je probeert te voorkomen en wat nu even niet lukt.
Mag ik je ondanks mijn gebazel gewoon even een knuffel geven?
quote:Ja, dat of via de Gemeente (WMO?).Op woensdag 7 april 2010 22:56 schreef Keshet het volgende:
Simmu: Misschien kun je alvast in aanmerking komen voor een persoonsgebonden budget /awbz achtig iets om daarmee vervoer te kunnen betalen?
Vandaag had ik een gesprek, over de cursus weerbaarheid, waarmee ik ben gestopt. Het is goed, dat ik gestopt ben. Maar het is heel confronterend wanneer je hardop hoort, dat je wél een ingewikkeld computerprobleem op kunt lossen voor de leiding van de cursus, en dan 5 min. later geen enkele emoties op foto's kunt herkennen.
Maar zo is het leven, en zo is het autisme dat me
tekkelt, als een hond
zo'n lange worst die je voorhoudt
terwijl je vegetarisch bent
(of zoiets, ik bedoel: het is gewoon klote soms)
in zwolle heb ik ook gekeken naar een vergoeding voor bv taxivervoer van en naar het ziekenhuis. dat bestaat wel en daar zouden we wel voor in aanmerking komen als de verzekering het zou dekken (3x raden alleen...)
quote:Je kunt wel vervoerskosten van en naar een ziek kind (of ander gezinslid) van de belasting aftrekken.Op vrijdag 9 april 2010 20:20 schreef simmu het volgende:
in zwolle heb ik ook gekeken naar een vergoeding voor bv taxivervoer van en naar het ziekenhuis. dat bestaat wel en daar zouden we wel voor in aanmerking komen als de verzekering het zou dekken (3x raden alleen...)
quote:juh, ik weet het. we hebben ritten geteldOp vrijdag 9 april 2010 20:27 schreef Oxymoron het volgende:
[..]
Je kunt wel vervoerskosten van en naar een ziek kind (of ander gezinslid) van de belasting aftrekken.
het ronald mc donald huis (de meeste verzekeringen vergoeden die dan nog wel, maar helaas, je raadt het vast al wel...) kunnen we ook aftrekken, net als de kosten die we gemaakt hebben voor het KDV voor selene. de grootste ellende is dat er allemaal wel regelingen zijn, maar je moet overal zelf achteraan, iedereen houdt er (karige) kantooruren op na en is ranzig met terugbellen. ik probeer zoveel mogelijk via mail te regelen, maar dat gaat nu eenmaal niet altijd. ik werk eraan oxy, het is vast al eens eerder tegen je gezegd. maar wat lijkt het me lastig om je zo bewust te zijn van jezelf en je eigen beperkingen en wat ga je daar toch goed mee om!
quote:Is er niet iemand (familielid, buur, vriend/vriendin) die dat soort praktische regelzaken van je over kan nemen? Dat scheelt volgens mij zoveel, qua rust in je hoofd.Op vrijdag 9 april 2010 20:20 schreef simmu het volgende:
we zijn met wmo bezig, ook omdat enige vorm van hulp (thuishulp oid) als er een baby thuis komt wel prettig zou zijn (nee, we krijgen geen uitgestelde kraamzorg). helaas is die gast van de gemeente die daar over gaat bijna nooit aanwezig.
quote:nope. daar kan ik kort over zijn. ik zou echt niet weten wie dat zou kunnen doen. die instanties zijn echt vreselijk. zelfs sangdrax is vaak niet goed genoeg, dan willen ze perse mijzelf weer sprekenOp vrijdag 9 april 2010 20:48 schreef miss_dynastie het volgende:
[..]
Is er niet iemand (familielid, buur, vriend/vriendin) die dat soort praktische regelzaken van je over kan nemen? Dat scheelt volgens mij zoveel, qua rust in je hoofd.
uiteraard gedurende kantooruren. als ze aanwezig zijn. en geen vrij hebben/ziek zijn/met verlof/whatever. doorgaans op uren dat de arts me ook wenst te spreken voor de wekelijkse update in het ziekenhuis.Is het geen idee om te proberen van verzekering te wisselen of een uitbreiding te nemen? Het klinkt alsof je daar een eind mee geholpen zou zijn? Kost wel wat per maand, maar je zal nog wel even extra omkosten hebben, denk ik...?
Succes!
Vanochtend heb ik mijn aangepaste bril opgehaald. In plaats van een ooglapje draag ik nu dus een bril met een gematteerd glas. Het is rustiger kijken, en als ik hem afzet ervaar ik dat het slechte zicht het beeld weer over probeert te nemen. De komende dagen zal ik wel merken hoeveel het dragen van de bril helpt tegen hoofdpijn en vermoeidheid. Maar ik kan met de bril op beter focussen, daardoor weer opschriften op borden en bussen enzo lezen en minder struikelen over rondslingerend speelgoed. Dus het is in ieder geval een verbetering.
quote:Fijn!Op zaterdag 10 april 2010 14:44 schreef Macka66 het volgende:
simmu, ik kan ook niks anders voor je bedenken dan stug doorgaan om alles proberen te regelen
Vanochtend heb ik mijn aangepaste bril opgehaald. In plaats van een ooglapje draag ik nu dus een bril met een gematteerd glas. Het is rustiger kijken, en als ik hem afzet ervaar ik dat het slechte zicht het beeld weer over probeert te nemen. De komende dagen zal ik wel merken hoeveel het dragen van de bril helpt tegen hoofdpijn en vermoeidheid. Maar ik kan met de bril op beter focussen, daardoor weer opschriften op borden en bussen enzo lezen en minder struikelen over rondslingerend speelgoed. Dus het is in ieder geval een verbetering.
Wel fijn dat je niet meer struikelt over speelgoed !!
Simmu, ik heb geen tips, maar voor jou een
quote:Ja! Iemand die ik ken heeft last van oorsuizen en heeft een hoortoestel. Werkt voor haar oor zo'n beetje als die bril voor mij. Zij heeft meegedaan aan een onderzoek waarvoor ze intelligentietesten moest doen, na dagen met en zonder gehoorapparaat. Op de dagen met gehoorapparaat scoorde ze enorm veel hoger.Op zaterdag 10 april 2010 17:06 schreef Deepfreeze het volgende:
Ah, bedankt voor je uitleg. Blijft gek spul, die hersenen.
quote:Dat heeft te maken met het verdelen van je aandacht.Op zaterdag 10 april 2010 17:15 schreef Macka66 het volgende:
[..]
Ja! Iemand die ik ken heeft last van oorsuizen en heeft een hoortoestel. Werkt voor haar oor zo'n beetje als die bril voor mij. Zij heeft meegedaan aan een onderzoek waarvoor ze intelligentietesten moest doen, na dagen met en zonder gehoorapparaat. Op de dagen met gehoorapparaat scoorde ze enorm veel hoger.
Ik heb een griep te pakken. De laatste keer dat ik zo ziek was, was ik zwanger
mijn man: wil je me even niet zo aan het schrikken maken
quote:Was het maar zo simpel als het verdelen van je aandacht. Dan zouden er een hoop slechtzienden en slechthorenden minder zijn.Op zondag 11 april 2010 08:33 schreef Asyniur het volgende:
[..]
Dat heeft te maken met het verdelen van je aandacht.
Ik heb een griep te pakken. De laatste keer dat ik zo ziek was, was ik zwanger
mijn man: wil je me even niet zo aan het schrikken maken
En spoedig herstel van je griep gewenst!
!quote:Ze bedoelt het andersom denk ik
[..]
Was het maar zo simpel als het verdelen van je aandacht. Dan zouden er een hoop slechtzienden en slechthorenden minder zijn.
En spoedig herstel van je griep gewenst!
Je scoort hoger op een IQ test als je je aandacht niet hoeft te verdelen tussen 'ruis negeren' en 'test maken'
Mensen met ADHD scoren ook vaker lager op IQ testen omdat ze de intelligentie wel hebben, maar de concentratie voor de test niet
quote:Ik bedoelde dus wat freecell zegt...Op zondag 11 april 2010 09:52 schreef Macka66 het volgende:
[..]
Was het maar zo simpel als het verdelen van je aandacht. Dan zouden er een hoop slechtzienden en slechthorenden minder zijn.
En spoedig herstel van je griep gewenst!
Je aandacht moet je al verdelen over zoveel dingen en als daar nog eens ruis bijkomt wat je (bewust en onbewust) moet wegfilteren, dan gaat dat ten koste van je functioneren (en je wordt er ontzettend moe van).
quote:jaOp zondag 11 april 2010 13:18 schreef freecell het volgende:
Ow en Asy, beterschap! Onhandig hè? Ziek met zo'n kleintje...
zeker als de papa nét een grote opdracht van een belangrijke klant heeft aangenomen en dus niet geheel beschikbaar is zeg maar...
ik zuchtte net: pff, zou wel even naar bed willen. hij: dan doe je dat toch? ik: en zorg jij dan voor Harry?
Maar het is niks wat niet verholpen kan worden met neusspray en wat paracetamol
Maar wel knap lastig! Hier hebben we toen we beiden ziek waren de oudste ook een dagje naar opa en oma gestuurd
2 kinderen als je beiden niks kan wil niet @macka, wat fijn voor je dat de bril lijkt te helpen.
hier gaat hij lekker
ben blij dat ik het uitzicht heb met 2 weken hier weg te zijn, mn eigen stekkie, geen gezeur meer aan mn hoofd en alleen mn eigen troep. Nog belangrijker is terug naar Huis t Limburg dat ik onderbewust al die jaren toch echt wel gemist heb.Ben ver met inpakken, hoop t vandaag/morgen af te kunnen ronden.
T geeft rust, kracht, en ja tuurlijk tis spannend
quote:appartement met twee slaapkamers en een balkonnetje op 1 hoog
wat is 't precies voor woning ynske? succes met de verhuizing!
, ik wens je alvast veel plezier in je nieuwe stulpje quote:En wanneer kunnen wij op de thee met koekjes komen?Op maandag 12 april 2010 20:35 schreef Ynske het volgende:
hier gaat hij lekker
Ben ver met inpakken, hoop t vandaag/morgen af te kunnen ronden.
T geeft rust, kracht, en ja tuurlijk tis spannend
quote:Op dinsdag 13 april 2010 10:03 schreef Asyniur het volgende:
[..]
En wanneer kunnen wij op de thee met koekjes komen?
snel
Ynske wat klink je happy. Succes met de verhuizing.
quote:Ja, daar ben ik ook wel benieuwd naar!
Het gaat steeds beter met me! Had ik eerder nog de hele dag spanning, nu is dat al veel minder.
Ben veel relaxter. Vooral thuis.
Ik ga 1 keer per week naar het werk, dat vind ik nog steeds moeilijk. Maar als ik er ben is het goed.
De laatste keer ben ik 2,5 uur geweest!
ik merk dat drukte niet zo goed voor me is, met pasen was het best druk, en toen ben ik een paar dagen helemaal van de leg geweest, maar zit nu weer op het goede spoor.
Ik leer voor mezelf te kiezen en dat gaat me goed af.
Super dat het voor jezelf kiezen goed gaat Je bent op de goede weg! En Macka, wat fijn dat die bril nu al zo goed werkt voor je!
Ik kan niet zo goed met 1collega samenwerken, of eigenlijk kan die collega uberhaupt niet samenwerken, met wie dan ook, en nu vroeg mijn hoofd of ik nog wel naar mijn "eigen" groep terug zou willen, nadat ik uitsprak dat ik never nooit niet goed met haar zal kunnen samenwerken....
Als ik dat zou willen kunnen ze intern regelen dat ik naar een andere groep kan. Het liefst zouden ze mij inzetten op een nieuw te openen locatie, maar dat is in een andere woonplaats, en dus niet zo praktisch.
Het lag helemaal bij mij, ik kan gewoon aangeven wat ik wil, en dan wordt het geregeld....
Dilemma...
Ik werk nu op een peutergroep, en ik zou naar een dreumesgroep kunnen gaan.
Ik vind het echt moeilijk want aan de ene kant vind ik de peuters wel heel leuk, maar aan de andere kant die kleintjes ook wel, en op die groep zou ik in een veel leuker team werken....
UPDEET: Over twee weken (!!) hebben mijn man en ik ons eerste gesprek in het VU omtrent 't draagmoederschap. Gesprek van schoonzus en zwager en hun medische tests waren allemaal prima, nu zijn wij aan de beurt. Echt verrassend snel! Ik vind het erg spannend!
Ik heb trouwens voor mijn schoonzus en zwager een heel mooi dagboek gekocht. Heb er een stuk ingeschreven gericht aan het kindje dat zo gewenst is maar dat we nog niet kennen. Wil samen met mijn schoonzus en zwager en mijn man een dagboek bij gaan houden, zodat het kindje later kan teruglezen hoe bijzonder de reis is geweest die aan zijn/haar geboorte voorafging.
Hoop dat ze het mooi vinden
Ik word er serieus een beetje week van. En wat gaat het snel zeg! Fijn lijkt me!
Sorbo ik kan me zo voorstellen dat je schoonzusje en zwager dat een heel mooi initiatief vinden want ik vind het heel mooi om te lezen met hoeveel liefde jij over het draagmoederschap schrijft.
Ben zelf een beetje onzeker over het cadeau. 't Is ook zo persoonlijk. Maar goed, ik geef het zondag. Komt vast goed!
En ja, fijn dat het nu zo snel gaat. Neemt niet weg dat ik niet eerder dan tweede helft 2011 zwanger wil zijn, maar dat maakt voor het traject niet uit. Zou fijn zijn om gewoon te weten dat we groen licht hebben. En al met al kan dat toch nog heel lang duren. Het begin is er en dat is fijn.
Karin, Fijn dat ze op het werk ook meedenken. De leidsters op ons KDV vonden de dreumesgroep ook altijd leuk. Het is een leuke leeftijd om mee te maken, veel ontwikkelingen. Maar het met ook wel bij je passen. Succes met kiezen!
Kan je niet vragen of je nu, nu je toch nog thuis zit, eens een keer een paar uur of 2x keer 2 uurtjes ofzo, mee kan draaien bij de dreumesen? Gewoon om eens te kijken hoe het is?
En anders schop je die collega naar de die andere groep
Vandaag zie ik haast geen reden meer in waarom niet.
Ben ik eindelijk van die collega af (na 2 jaar gezeik)en heb ik weer lieve collega's!
De leeftijd is ook leuk, en wat me tegenhield was dat ik "mijn" peuters dan zo zou missen, maar ach, als ze 4 zijn zijn ze ook weg...en daarbij komt de zomer eraan, en zijn we veel met zijn allen buiten.
Morgen maar eens mijn besluit mededelen aan het hoofd!
En dan eens kijken of ik daar ook per direct heen kan, ook nu ik nog in de ziektewet ben en af en toe op het werk ben.
Ik weet op zich wel hoe het is op een dreumesgroep, tenminste, hiervoor was onze groep verticaal, dus ik ken alle leeftijden wel. De groep op zich is wel heel vol en druk enzo, maar als het lekker loopt heb je daar geen last van is mijn ervaring.
Sorbo, oh het gaat echt beginnen, wat spannend zeg!
Sorbo, wat een mooi idee en wat spannedn dat het allemaal gaat beginnen!
Sorbo, wat spannend allemaal. Ik vind het een prachtkado. Toch heel bijzonder om later terug te kunnen lezen hoe je op de wereld bent gekomen en hoe gewenst je was.
Bassboussa, ik ben ook heel benieuwd hoe het met je gaat. Heb hier eerder niet gereageerd, maar wel veel aan je gedacht. Hoe moeilijk het daar moet zijn voor je. Hopelijk gaat het alweer wat beter.
Gaaf kadootje, heel mooi zal dat vast en zeker gaan worden
Fijn dat het weer de goede kant op gaat Karin
Niet dramatisch verder, gewoon een beetje op.... ofzo... van het niets doen...
Sorbo spannend!
En Karin, lijkt me fijn om die keuze dan toch gemaakt te hebben! Succes...
En verder heb ik niet gelezen
Waarom zit je daar eigenlijk? Moesten jullie voor het werk van je man verhuizen? En dat is echt voor permanent? Moeilijk zeg....
quote:Nou, bah. Ik mis je hoor!
Oh dames, bedankt voor het vragen, maar het gaat niet zo lekker. Ik lees een beetje mee, maar vind het moeilijk om niet hele verhalen bij elkaar te gaan zeuren... Voel me zo slecht, want heb zo'n mooie dochter en lieve man!
Niet dramatisch verder, gewoon een beetje op.... ofzo... van het niets doen...
Sorbo spannend!
En Karin, lijkt me fijn om die keuze dan toch gemaakt te hebben! Succes...
En verder heb ik niet gelezen
Enne gewoon lekker even zeuren af en toe lucht op.
Gewoon mee komen posten hoor.
hoop dat je je snel weer fijner voelt.
Sorbo ik vind het gewoon plaatsvervangend spannend allemaal!
Basboussa, daar is het forum voor hoor!
quote:Op woensdag 14 april 2010 08:57 schreef Sorbootje het volgende:
Wat ontzettend positief dat ze zo met je meedenken Karin. Succes met 't maken van een keuze!
UPDEET: Over twee weken (!!) hebben mijn man en ik ons eerste gesprek in het VU omtrent 't draagmoederschap. Gesprek van schoonzus en zwager en hun medische tests waren allemaal prima, nu zijn wij aan de beurt. Echt verrassend snel! Ik vind het erg spannend!
Ik heb trouwens voor mijn schoonzus en zwager een heel mooi dagboek gekocht. Heb er een stuk ingeschreven gericht aan het kindje dat zo gewenst is maar dat we nog niet kennen. Wil samen met mijn schoonzus en zwager en mijn man een dagboek bij gaan houden, zodat het kindje later kan teruglezen hoe bijzonder de reis is geweest die aan zijn/haar geboorte voorafging.
Hoop dat ze het mooi vinden
Waarom weet ik niet maar ik had echt effe traantjes in mijn ogen staan na dit gelezen te hebben. Ik vind het mooi en zou willen dat mijn lijf het ook zou kunnen. Heel, heel veel succes! Wordt vast een pracht van een kind.
Hopelijk is het precies zoals je denkt dat het is. Sorbo, spannend allemaal!
Basboussa
Ik heb de laatste tijd veel 1 op 1 gehad op de dagbesteding; en vandaag hoorde ik, dat het zo goed gaat, dat ik (weer) in een 1 op 3 mag gaan werken !
Compliment was er voor het werk dat ik, met de dieren doe
ouwe Wat voor werk doe je zoal met de dieren?
basboussa, wat een vervelende situatie.. Ik zeg ook, gewoon lekker van je aftikken. En verder gezellig meekletsen!
quote:Paarden borstelen en mee wandelen, hokken van dieren schoonmaken, voeren, op de gezondheid en vitaliteit letten, alles rondom het water is mijn taak zoals bakken schoonmaken en weer vullen, en bijvullen en ik kan ook alles met de ossen-taak doen (opstrooien, voer mengen, voeren, achter zetten, voor laten, flutters controleren en schoonmaken) maar bijv ook weides maken en controleren. En konijnen verschonen!Op donderdag 15 april 2010 14:41 schreef Deepfreeze het volgende:
Fijn Oxy!! Mooi dat het vooruitgaat.
Wat voor werk doe je zoal met de dieren?
Fijn dat je daar zo'n mooi plekje hebt!
Ze ging het regelen! heel superfijn!!! Er is echt een last van mijn schouders gevallen dat ik niet meer met die vervelende collega hoef te werken. Blijkbaar zat dat me toch ook meer dwars dan ik wilde toegeven.
Eigenlijk heb ik uit principekwestie altijd gezegd dat ik niet om haar weg wilde gaan, en dus voelt het wel een beetje alsof ze nu toch heeft gewonnen, maar ik kies nu voor mezelf.
En het voelt goed! ben BLIJ!
quote:Dank jeOp donderdag 15 april 2010 10:25 schreef RockabeIIa het volgende:
[..]
Waarom weet ik niet maar ik had echt effe traantjes in mijn ogen staan na dit gelezen te hebben. Ik vind het mooi en zou willen dat mijn lijf het ook zou kunnen. Heel, heel veel succes! Wordt vast een pracht van een kind.
Sorboo, wat een prachtidee zo'n dagboek...
Karin
goed zo!Sorbo, wauw, er is een begin gemaakt! Wat gaaf zeg. Dat dagboek klinkt ook heel mooi, dat lijkt me ook voor het kind later heel bijzonder om te lezen. Veel succes met alles!
quote:De bril heb ik via een Low Vision specialiste gekregen, een opticiën met extra opleiding om mensen met visuele handicaps te adviseren. Kan je zo naar binnen stappen. De chirurg bij het Oogziekenhuis heeft indertijd alleen gezegd dat ik er maar mee moest leren leven en had verder geen suggesties. De bril helpt wel,maar ik moet nog leren wanneer ik 'm het best gebruiken kan.Op dinsdag 13 april 2010 10:26 schreef Books het volgende:
Macka heb je het ook via het oogziekenhuis gekregen die bril met 1 matglas? Hoop dat je er veel plezier van mag beleven want bij mijn zusje werkt het echt.
Ynske wat klink je happy. Succes met de verhuizing.
voor geïnteresseerden: ik hou een blog bij over mijn zichtprobleem, http://www.jeshum.com/eenoog/
Basboussa, wat jammer toch dat je niet om de hoek woont. Blijf svp hier schrijven als het je oplucht.
En Karin, sterk dat je een beslissing hebt genomen en dat die ene collega daar uiteindelijk geen invloed bij heeft gehad. Weglopen voor iemand is idd niet goed, maar je moet dat niet in de weg laten staan van wat goed voor jou is.
Maarruh, ik vind het een beetje lastig om soms te schrijven als het niet zo goed gaat, want vaak gaat dan het hek van de dam, en kan ik mezelf niet zo goed inhouden.... (en komt er vanallerlei onzin naar buiten dat eigenlijk gewoon niet gepast is...)
Karin veel succes!
Klinkt heel goed!En Sorbo, mooi idee! Wat ontzettend bijzonder om zoiets toch echt samen te kunnen doen....
quote:
Wat fijn Basboussa!!quote:Dat kan ook niet anders, je had het zo mooi geschreven
Mag ik hier even komen uithuilen? Ik doe enorm mn best om aan te komen, met diëtiste en alles.. En dat ging zowaar best aardig, langzaam maar zeker.. En toen kreeg ik buikgriep en nou is er in een keer weer 2 kilo af van de bijna 4 kilo die ik er inmiddels bij had..
Ik baal er zó van, ik merkte dat ik eindelijk wat meer energie kreeg en dingen als zwemmen en gewoon even naar buiten met Timo gingen eindelijk een beetje zonder daarna helemaal gesloopt te zijn... *zucht* Nou ja, ik weet nu in elk geval dat aankomen mogelijk is, dus we gaan er maar weer voor... Chan, wat k*t joh. Moet je zoveel aankomen dan? Ik kan me niet herinneren dat je er te dun uitziet.
Ik zou er ook wel wat spekkies bij willen. Maar de ervaring heeft geleerd dat áls ik aankom, dit zich concentreert op m'n buik. Met als resultaat dat mn moeder me een paar jaar geleden al vroeg of ik zwanger was. Leuk, van die spillebeentjes met een pens erboven.
quote:dat heb ik ookOp dinsdag 20 april 2010 19:49 schreef Ssserpente het volgende:
Sorbo, wat onwíjs spannend! Jij geeft hen echt het mooiste geschenk dat je iemand maar kunt geven. Wat hebben zij een geluk dat jij in hun leven bent gekomen, zeg.
Chan, wat k*t joh. Moet je zoveel aankomen dan? Ik kan me niet herinneren dat je er te dun uitziet.
Ik zou er ook wel wat spekkies bij willen. Maar de ervaring heeft geleerd dat áls ik aankom, dit zich concentreert op m'n buik. Met als resultaat dat mn moeder me een paar jaar geleden al vroeg of ik zwanger was. Leuk, van die spillebeentjes met een pens erboven.
nou ben ik verder niet echt te dun ofzo
maar het verzameld zich allemaal op mn buik ja. Je ziet mensen het zich soms gewoon afvragen 
Chan wat ontzettend rot. Is het niet zo dat als je straks weer aansterkt dat die twee kilo's ook vrij rap er weer aan zullen zitten? Dat dit vooral vocht is geweest dat je kwijtraakte? Ik hoop het voor je
Sorbo
En nog een
voor het ontzwangeren, ik heb eindelijk het gevoel weer een beetje mezelf te zijn. Nou nog een maandje pil en dan gaat ie de deur uit. Nee, niet om zwanger te raken (daar moet ik echt niet aan denken) maar omdat pilloos veel fijner is. Karin, wat een mooi besluit en fijn dat het goed voelt!
Ssserpente, wanneer is je operatie?
Chan, shit zeg. Stomme buikgriep ook. Maar het lukt je vast nog een keer.
Sorbo, ik word stil van het enorme cadeau dat je gaat geven. En fijn dat het kleine cadeautje vast zo goed in de smaak viel.
En dan de koppen zien! quote:
Sorbo, ik moest daarstraks aan je denken, veel te ver vooruit denkend hoor, maar ik zag ineens voor me hoe jij 'straks' met een dikke buik in de supermarkt staat en dat er dan iemand vraagt 'wordt het een broertje of een zusje?' en dat jij dan met een enorme trotse grijns zegt: Een neefje of een nichtje!
En ook
vanwege dit mooie kado En iedereen een dikke
voor 't meeleven. Nog precies een week voor ons eerste gesprek. Ik vind het best spannend!quote:Nou inderdaad! Komt goed, Schatje
Hahaha ja inderdaad BE! Dat soort situaties zie ik ook al helemaal voor me.
En iedereen een dikke
quote:
Sorbo, ik moest daarstraks aan je denken, veel te ver vooruit denkend hoor, maar ik zag ineens voor me hoe jij 'straks' met een dikke buik in de supermarkt staat en dat er dan iemand vraagt 'wordt het een broertje of een zusje?' en dat jij dan met een enorme trotse grijns zegt: Een neefje of een nichtje!
Geniaal
Chan, wat balen
Hier kreeg ik altijd vet rondom. Beetje kont, beetje borsten, beetje buik....
En nu ben ik normaal meteen bolle buik
Wat een prachtig cadeau Sorbootje, echt mooi bedacht! Ik kan me goed voorstellen dat ze daar heel blij mee waren. Alvast succes voor het eerste gesprek.
quote:Jeetje, dat is letterlijk wat ik gisteren tegen mijn man zeiOp dinsdag 20 april 2010 20:28 schreef Brighteyes het volgende:
Sorbo, ik moest daarstraks aan je denken, veel te ver vooruit denkend hoor, maar ik zag ineens voor me hoe jij 'straks' met een dikke buik in de supermarkt staat en dat er dan iemand vraagt 'wordt het een broertje of een zusje?' en dat jij dan met een enorme trotse grijns zegt: Een neefje of een nichtje!
quote:Echt? Wat grappig!
[..]
Jeetje, dat is letterlijk wat ik gisteren tegen mijn man zei
Sorbo, fijn dat het een goed gesprek was.
Is dit nu ook echt de start van het hele proces dan? Omdat je eerst zei dat je voorl. nog even niet zwanger wilde raken? Of heb ik dat verkeerd begrepen?
Volgende stap is gesprek van mijn zwager en schoonzus met de psycholoog.
Oh en.......tromgeroffel.................. -4,4kg! Mensen gaan 't al aan me zien
Voelt zo goed! nog zo'n 16 kg te gaan. Gaat helemaal goedkomen. Straks ben ik gewoon weer slánk! Dat mis ik zo! Gefeliciteerd! Ik was vreselijk aangekomen tijdens mijn zwangerschap. Schade: 3 a 4 kledingmaten erbij tov voor de zwangerschap Hier ook vooruitgang, ga weer therapeutisch werken!
Fijn Karin, en ook spannend.
ik zou alleen graag op mijn nieuwe groep beginnen met inwerken, maar mijn collega's mogen het nog steeds niet weten, hoe irritant is dat.
quote:Is dat nou nog niet bekend? Wanneer is dat eigenlijk eens rond dan? Zo kun je toch ook niet optimaal werken lijkt me?
Ach eigenlijk doe ik dat nu ook al, ben op mijn werkdagen minstens 2 uur aanwezig, soms voor administratie dingetjes, soms op de groep. En dat gaat goed. Dus vanaf nu heet het therapeutisch. Prima.
ik zou alleen graag op mijn nieuwe groep beginnen met inwerken, maar mijn collega's mogen het nog steeds niet weten, hoe irritant is dat.
quote:Nee, min 4komma4Op woensdag 28 april 2010 10:35 schreef oeke het volgende:
Spannend allemaal Sorbo! En wat goed min 4!
Fijn Karin, en ook spannend.
Thanks allemaal. Ik ben helemaal hyperdepieper door hoe fijn ik me momenteel voel.
En Karin, da's echt irritant. Wanneer mogen ze het wel weten?!
Jongste zoon begint een half uur na opstaan ineens te huilen van de pijn aan zijn achterhoofd. Hij houdt zijn hoofd met twee handen vast en weigert los te laten. Ondertussen jammert ie maar door
(Ik heb vakantieopvang gekocht en breng in de vakanties op maandag en dinsdag de kinderen naar een kdv om 7.30 uur)
Werk en kdv gebeld dat we later zouden komen en om 8.00 uur HA gebeld waar we om 8.45 konden komen.
Blijken er twee nekwervels op slot te zitten (fysiotherapeut erbij gehaald) en bij jonge kinderen is de kans dat het vanzelf over gaat nog groot en daarom wilde ze er nog liever niet aanzitten. Twee dagen aankijken en flink wat pijnstillers geven..
Eenmaal thuis jammert en huilt en gilt jongste zoon gewoon door (hij heeft echt heel veel pijn) maar weigert de zetpillen en wordt hysterisch en begint met benen te trappen. De paracetamol via de mond met water geprobeerd maar toen begon hij over te geven
Mijn geduld (na 200 gebroken nachten gaat dat iets sneller) raakte echt op en ik heb dochter en oudste zoon gepakt en ben naar buiten gelopen, met een stik er maar in naar jongste zoon en met de tranen prikkend in mijn ogen (manlief heeft middagdienst en hoeft pas om 14.30 weg deze week dus die was ondertussen ook uit bed).
Twee kinderen om 9.15 op kdv afgeleverd zodat ik eindelijk naar mijn werk kon, kon ik mijn auto ineens niet starten. Kastje van startonderbreker (wat aan sleutel zit) weigerde dienst
Na een huilbui op de parkeerplaats van het kdv, mijn vader gebeld waar de reserve ligt en die heeft het reserve”kastje” gebracht.
Zit nu op werk maar moet dus om 14.30 weer thuis zijn om manlief af te lossen en wanneer ik moet kolven weet ik al helemaal niet.
Oh ja, ik ben ook de medicijnen van oudste vergeten mee te nemen dus die heeft hij vanmiddag ook niet.
soms heh
Wat zielig ook van die nekwervels, maar ik begrijp heel goed dat ja WRAAAAH! gevoel groter kan zijn dan je medelijden soms...
Heel veel sterkte... het klinkt echt als een rotdag
hopelijk wordt 'ie beter dan hij was!De paracetalmol neemt hij opgelost in een beetje water en drinkt het dan...zal wel goed zijn (ookal helpt het dus niet).
In de houdgreep is ook heel moeilijk nu, Suzanna, omdat hij zo'n vreselijke pijn aan zijn hoofd heeft en hij gaat dan echt als een tijger te keer (echt flink trappen).
oh, en hij is 5 jaar.
Ik ben dus nog steeds niet aan kolven toegekomen en zit echt met stuwing nu. Ik wacht toch maar tot ik thuis ben want ik zadel mijn collega's nu al met onderbezetting op door eerder weg te moeten (en later begonnen te zijn).
Soms is een werkende moeder zijn niet zo leuk!
ik moest het ff kwijt vanochtend en spuwde het hier maar uit
Ik snap dat een houdgreep ook niet gaat als ze zo'n pijn aan het hoofd hebben, dat is nog eng ook...
[ Bericht 10% gewijzigd door Suzanna op 04-05-2010 17:02:50 ]
Ik heb het vanorgen wel gelezen, maar heb niet kunnen reageren; dat zijn van die dagen Even mezelf quoten;
quote:Op dinsdag 4 mei 2010 19:34 schreef Saffier het volgende:
En verder.... sinds afgelopen dinsdag voel ik me Goed. Met een hoofdletter ja. Vanmorgen wel een heftige terugval, maar die draaide vaniddag weer bij
Ik vind hetaf en toe leuk
Ik ben zwanger
We krijgen gezinsuitbreiding