LIF Lifestyle
Alles over gezondheid, uiterlijke verzorging, mode, kleding, make-up, tabak, etc.
Hallo mensen,
De laatste tijd valt het mij en mensen in mijn omgeving op dat ik moeite heb om op simpele woorden te komen. Ik zeg bijvoorbeeld geraspte aardappelen terwijl ik geraspte kaas bedoel. De meest simpele woorden zoals koffie vind ik soms al moeilijk om te benoemen, alsof het op het puntje van mijn tong ligt maar toch niet 'aanwezig' is in mijn geheugen.
Ook heb ik opeens moeite met topografische liggingen en straatnamen. Het is niet zo dat ik verdwaal maar ik denk dan gewoon in straat X te lopen terwijl ik me in straat Y begeef... Afspraken vergeet ik en soms heb ik moeite om een naam bij een gezicht te plaatsen.
Ik ben 29 jaar en voor de rest in uitstekende gezondheid maar ik vraag me nu af af of dit een stress gerelateerd fenomeen is. Er is sprake van een drukke baan met veel verantwoordelijkheid.
Op een of andere manier voelt het gewoon niet echt goed. Mijn huisarts is de nuchterheid zelve en ik ben bang dat hij me niet of nauwelijks serieus zal nemen met deze klachten aangezien ik misschien eens in de twee jaar bij hem in de praktijk kom als mij echt iets mankeert.
Wat is nu wijsheid? Het nog even aankijken of toch een afspraak maken?
De laatste tijd valt het mij en mensen in mijn omgeving op dat ik moeite heb om op simpele woorden te komen. Ik zeg bijvoorbeeld geraspte aardappelen terwijl ik geraspte kaas bedoel. De meest simpele woorden zoals koffie vind ik soms al moeilijk om te benoemen, alsof het op het puntje van mijn tong ligt maar toch niet 'aanwezig' is in mijn geheugen.
Ook heb ik opeens moeite met topografische liggingen en straatnamen. Het is niet zo dat ik verdwaal maar ik denk dan gewoon in straat X te lopen terwijl ik me in straat Y begeef... Afspraken vergeet ik en soms heb ik moeite om een naam bij een gezicht te plaatsen.
Ik ben 29 jaar en voor de rest in uitstekende gezondheid maar ik vraag me nu af af of dit een stress gerelateerd fenomeen is. Er is sprake van een drukke baan met veel verantwoordelijkheid.
Op een of andere manier voelt het gewoon niet echt goed. Mijn huisarts is de nuchterheid zelve en ik ben bang dat hij me niet of nauwelijks serieus zal nemen met deze klachten aangezien ik misschien eens in de twee jaar bij hem in de praktijk kom als mij echt iets mankeert.
Wat is nu wijsheid? Het nog even aankijken of toch een afspraak maken?
Have you ever wondered which hurts the most: saying something and wishing you had not, or saying nothing, and wishing you had?
Het kan stress zijn idd
Maar als je er echt mee zit: ga gewoon naar de huisarts!
Maar als je er echt mee zit: ga gewoon naar de huisarts!
Zij die spreken weten niet, zij die weten spreken niet.
Xebrosius?
Lijkt me idd stress. Heb ik ook wel een beetje last van af en toe. Na een week vakantie heb ik dan ook nergens last meer van.
Of slik je nog wel eens regelmatig XTC?
Lijkt me idd stress. Heb ik ook wel een beetje last van af en toe. Na een week vakantie heb ik dan ook nergens last meer van.
Of slik je nog wel eens regelmatig XTC?
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Ik doe al enkele jaren geen enkele vorm van drugs meer. Studententijd ligt ver achter me dus het is niet zo dat ik doordeweeks de tol betaal van het weekend.quote:Op zaterdag 27 februari 2010 17:33 schreef Probably_on_pcp het volgende:
Xebrosius?
Lijkt me idd stress. Heb ik ook wel een beetje last van af en toe. Na een week vakantie heb ik dan ook nergens last meer van.
Of slik je nog wel eens regelmatig XTC?
Have you ever wondered which hurts the most: saying something and wishing you had not, or saying nothing, and wishing you had?
Volgens vrienden en m'n vriendin was het daarvoor ook wel aanwezig. Voor mijn nieuwe baan kwam ik ook wat 'warrig' over aldus hun.quote:Op zaterdag 27 februari 2010 17:37 schreef Surf_Bunny het volgende:
Is het ongeveer gelijk begonnen met die baan/stress?
Have you ever wondered which hurts the most: saying something and wishing you had not, or saying nothing, and wishing you had?
Absoluut afspraak maken met huisarts, of je huisarts de nuchterheid zelve is of niet doet er niet toe, lijkt me toch wel verontrustend voor jezelf. Beter even goed door de molen gehaald worden in dit soort gevallen.
Kip, het meest veelzijjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjdige stukje kaas, panda!
dit. En als je het niet eens bent met je huisarts dan kan je altijd nog voor een second opinion naar een andere huisarts oid lijkt me?quote:Op zaterdag 27 februari 2010 17:43 schreef BBQ-kip het volgende:
Absoluut afspraak maken met huisarts, of je huisarts de nuchterheid zelve is of niet doet er niet toe, lijkt me toch wel verontrustend voor jezelf. Beter even goed door de molen gehaald worden in dit soort gevallen.
lolwut
Het klinkt dom maar het is ook meer een trotsheid kwestie. Mij mankeert nooit wat en ik geef altijd af op mensen met vage problemen. En mijn huisarts is net zo'n type. Daarom koos ik hem juist als huisarts.quote:Op zaterdag 27 februari 2010 17:57 schreef BrandX het volgende:
[..]
dit. En als je het niet eens bent met je huisarts dan kan je altijd nog voor een second opinion naar een andere huisarts oid lijkt me?
Ik ben verdomme altijd kunnen vertrouwen op mijn hersenen nu heb ik moeite met een vraag zoals "heeft u een bonuskaart?". Als ik naar de huisarts ga dan is dat ook een een soort van zwaktebod zeg maar. Niet alleen naar hem toe maar ook voor mezelf...
Ja, ik ben iemand die te trots kan zijn om naar een huisarts te gaan. Als je een arm breekt ga je naar een dokter, maar als je wat warrig bent dan ben je toch niet meteen huisartsvoer?
.Nou ja, op dit moment is mijn eigen trots dus m'n domste & ergste vijand. Voor de mensen die het nog kunnen volgen.
Have you ever wondered which hurts the most: saying something and wishing you had not, or saying nothing, and wishing you had?
Als je het echt zo vervelend vindt moet je je trots maar aan de kant zetten.
Daarnaast: als je vage klachten hebt maar je hebt er wel echt last van, waarom zou je niet naar een huisarts gaan? Waarom zou je mensen daarop veroordelen?
Ik had ook 'vage' klachten toen er wel echt iets aan de hand bleek te zijn. De huisarts heeft me prima geholpen en ook doorverwezen naar een specialist. En ik heb ook een hele nuchtere huisarts wat dat betreft.
Daarnaast: als je vage klachten hebt maar je hebt er wel echt last van, waarom zou je niet naar een huisarts gaan? Waarom zou je mensen daarop veroordelen?
Ik had ook 'vage' klachten toen er wel echt iets aan de hand bleek te zijn. De huisarts heeft me prima geholpen en ook doorverwezen naar een specialist. En ik heb ook een hele nuchtere huisarts wat dat betreft.
Zij die spreken weten niet, zij die weten spreken niet.
Eet je wel goed?
Mineralen oliën vitamines vezels?
Mineralen oliën vitamines vezels?
http://epicshirtsandgadgets.spreadshirt.nl/
Epic Beard Man is in My web Shop ;-]
Epic Beard Man is in My web Shop ;-]
Ik vind dat erg zorgelijk klinken en zeker op jouw leeftijd..
Onmiddellijk naar de dokter en een hersenscan laten maken!!1
Onmiddellijk naar de dokter en een hersenscan laten maken!!1
Niets van dit alles is een wezensvreemde ontmoeting tussen een jij en een ik, zodat we nooit of te nimmer zullen weten wie die jij is en wie die ik.
quote:Op zaterdag 27 februari 2010 17:43 schreef BBQ-kip het volgende:
Absoluut afspraak maken met huisarts, of je huisarts de nuchterheid zelve is of niet doet er niet toe, lijkt me toch wel verontrustend voor jezelf. Beter even goed door de molen gehaald worden in dit soort gevallen.
Tja, m'n vriendin zegt ook dat ik een afspraak moet maken. Nou ja goed dan, we zien wel wat het brengt...
Have you ever wondered which hurts the most: saying something and wishing you had not, or saying nothing, and wishing you had?
Dat is inderdaad dom.quote:Op zaterdag 27 februari 2010 18:02 schreef Zeebro het volgende:
[..]
Het klinkt dom maar het is ook meer een trotsheid kwestie. Mij mankeert nooit wat en ik geef altijd af op mensen met vage problemen. En mijn huisarts is net zo'n type. Daarom koos ik hem juist als huisarts.
Ik ben verdomme altijd kunnen vertrouwen op mijn hersenen nu heb ik moeite met een vraag zoals "heeft u een bonuskaart?". Als ik naar de huisarts ga dan is dat ook een een soort van zwaktebod zeg maar. Niet alleen naar hem toe maar ook voor mezelf...
Ja, ik ben iemand die te trots kan zijn om naar een huisarts te gaan. Als je een arm breekt ga je naar een dokter, maar als je wat warrig bent dan ben je toch niet meteen huisartsvoer?
Nou ja, op dit moment is mijn eigen trots dus m'n domste & ergste vijand. Voor de mensen die het nog kunnen volgen.
Net of je meer trots kunt zijn op jezelf omdat je nooit iets hebt o.i.d....?
Bovendien zijn spraakproblemen en concentratie/geheugenproblemen verre van vaag en kunnen bij zeer veel fysieke problemen passen. Het kan ook psychogeen zijn ten gevolge van stress of wat dan ook, maar dat is toch niet het eerste waar je verwacht als iemand gewoon geestelijk "gezond" in zijn vel zit.
Afspraak dus, komende maandag.
Hoe lang heb je het eigenlijk en merkte je het bij jezelf op of merkten anderen het eerst? Spraak- en geheugenklachten kwamne plots zei je, kwamen deze tegelijk?
Kip, het meest veelzijjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjdige stukje kaas, panda!
Psychologie geloof ik gewoon niet in. Flutwetenschap. Als ik stress heb dan moet m'n lichaam gewoon normaal doen. Ik haat het om niet de volledige controle te hebben. Iets niet kunnen herinneren in het weekend omdat je het doordeweeks druk hebt is een zwaktebod van vanjewelste...quote:Op zaterdag 27 februari 2010 18:15 schreef BBQ-kip het volgende:
[..]
Dat is inderdaad dom.
Net of je meer trots kunt zijn op jezelf omdat je nooit iets hebt o.i.d....?
Bovendien zijn spraakproblemen en concentratie/geheugenproblemen verre van vaag en kunnen bij zeer veel fysieke problemen passen. Het kan ook psychogeen zijn ten gevolge van stress of wat dan ook, maar dat is toch niet het eerste waar je verwacht als iemand gewoon geestelijk "gezond" in zijn vel zit.
Afspraak dus, komende maandag.
Hoe lang heb je het eigenlijk en merkte je het bij jezelf op of merkten anderen het eerst? Spraak- en geheugenklachten kwamne plots zei je, kwamen deze tegelijk?
Ik gok dat het nu een maandje speelt. En het viel mij in ieder geval wel op aangezien ik normaal gesproken snel denk en spreek. Een soort van tweede natuur. Navraag in de omgeving bevestigde mijn eigen vermoeden. Geen idee wie het dus eerder opviel... Duidelijk is wel dat het zowel mij als m'n omgeving opvalt
Deze middag nog haalde ik op 9292ov.nl 2 straatnamen door elkaar met als gevolg dat mijn vriendin me moest corrigeren omdat we anders niet de correcte bus hadden genomen. Dan voel je je toch wel verdomd debiel hoor
Have you ever wondered which hurts the most: saying something and wishing you had not, or saying nothing, and wishing you had?
Je voelt je nog debieler als je niet langs de dokter gaat en er staks echt iets met je aan de hand blijkt te zijn.quote:
[..]
Psychologie geloof ik gewoon niet in. Flutwetenschap. Als ik stress heb dan moet m'n lichaam gewoon normaal doen. Ik haat het om niet de volledige controle te hebben. Iets niet kunnen herinneren in het weekend omdat je het doordeweeks druk hebt is een zwaktebod van vanjewelste...
Ik gok dat het nu een maandje speelt. En het viel mij in ieder geval wel op aangezien ik normaal gesproken snel denk en spreek. Een soort van tweede natuur. Navraag in de omgeving bevestigde mijn eigen vermoeden. Geen idee wie het dus eerder opviel... Dudielijk is wel dat het zowel mij als m'n omgeving opvalt
Deze middag nog haalde ik op 9292ov.nl 2 straatnamen door elkaar met als gevolg dat mijn vriendin me moest corrigeren omdat we anders niet de correct bus hadden genomen. Dan voel je je toch wel verdomd debiel hoor
Daarnaast is stress en zijn stressklachten verre van debiel.
En hoezo geloof je niet in psychologie?
Jouw lichaam werkt zonder je hersens te gebruiken?
Maar goed..
Veel plezier ermee, zelf weten. Dan ga je niet naar de dokter.
Zij die spreken weten niet, zij die weten spreken niet.
Nee, komende week maak ik wel een afspraak hoor. Maar leuk vinden doe ik het niet...quote:Op zaterdag 27 februari 2010 18:24 schreef Volpez het volgende:
[..]
Je voelt je nog debieler als je niet langs de dokter gaat en er staks echt iets met je aan de hand blijkt te zijn.
Daarnaast is stress en zijn stressklachten verre van debiel.
Maar goed..
Veel plezier ermee, zelf weten. Dan ga je niet naar de dokter.
Have you ever wondered which hurts the most: saying something and wishing you had not, or saying nothing, and wishing you had?
Ik werk in zowel ziekenhuis als revalidatiecentrum en je zult je verbazen wat psychische zaken kunnen doen met mensen. Van chronische onbegrepen pijn tot volledige uitval van een lichaamshelft (vrijwel perfecte onbewuste simulatie van een beroerte).
Daar kun je natuurlijk je ideëen over hebben, da's helemaal jouw recht, maar ik als profje zeg dan dat het gewoon bestaat, punt
Daarnaast zit je hoofd aan de rest van je lichaam vast, dus is het ook niet zo vreemd dat deze invloed op elkaar hebben.
Als iemand onder psychische spanning staat, is er een fors meetbare toename van fysieke spanning op de spieren en andersom hebben fysieke problemen ook hun invloed om je psyche.
Niets vreemds of vaags aan wat mij betreft.
Door middel van principes vanuit neurologie, psychologie en neuropsychologie kunnen veel zaken duidelijker worden gemaakt, zijn zaken fysiek van aard, psychogeen of een mix (ja, voor het gemak kan dat natuurlijk ook nog
)
Dit is een mogelijkheid, echter, als jij aangeeft verder goed in je vel te zitten, is dit niet het eerste waar naar gekeken of aan gedacht wordt. Je klachten komen neurologisch van aard over, nou is dat heel lastig om te zien en zeggen van afstand hier op dit forum, maar het is zeker wel genoeg reden om je goed te laten onderzoeken door je huisarts. Hij kan je dan ook doorverwijzen indien dit nodig is, zal dan wel de neuroloog zijn (als nodig is dus he).
Hoe kom je er trouwens bij dat je klachten vaag zijn? Je brengt het zelf een beetje in een raar sfeertje zo.
Daar kun je natuurlijk je ideëen over hebben, da's helemaal jouw recht, maar ik als profje zeg dan dat het gewoon bestaat, punt
Daarnaast zit je hoofd aan de rest van je lichaam vast, dus is het ook niet zo vreemd dat deze invloed op elkaar hebben.
Als iemand onder psychische spanning staat, is er een fors meetbare toename van fysieke spanning op de spieren en andersom hebben fysieke problemen ook hun invloed om je psyche.
Niets vreemds of vaags aan wat mij betreft.
Door middel van principes vanuit neurologie, psychologie en neuropsychologie kunnen veel zaken duidelijker worden gemaakt, zijn zaken fysiek van aard, psychogeen of een mix (ja, voor het gemak kan dat natuurlijk ook nog
)Dit is een mogelijkheid, echter, als jij aangeeft verder goed in je vel te zitten, is dit niet het eerste waar naar gekeken of aan gedacht wordt. Je klachten komen neurologisch van aard over, nou is dat heel lastig om te zien en zeggen van afstand hier op dit forum, maar het is zeker wel genoeg reden om je goed te laten onderzoeken door je huisarts. Hij kan je dan ook doorverwijzen indien dit nodig is, zal dan wel de neuroloog zijn (als nodig is dus he).
Hoe kom je er trouwens bij dat je klachten vaag zijn? Je brengt het zelf een beetje in een raar sfeertje zo.
Kip, het meest veelzijjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjdige stukje kaas, panda!
Ik kan het heel goed volgen, want hier aan deze kant van het beeldscherm zit precies zo een typ. Ik liep al twee jaar met rug klachten, maar pas bij (wat naderhand bleek) hernia twee ging ik eens naar de dokter. Last van mijn voet? ja hoor, al een maand of twee, en ja het werd niet beter, eerder slechter... toch op dwang van de trainer naar de dokter. Een gebroken middenvoetsbeen en een tweede (door verwaarlozing) onderweg (reeds ingescheurd).quote:
[..]
Het klinkt dom maar het is ook meer een trotsheid kwestie. Mij mankeert nooit wat en ik geef altijd af op mensen met vage problemen. En mijn huisarts is net zo'n type. Daarom koos ik hem juist als huisarts.
Ik ben verdomme altijd kunnen vertrouwen op mijn hersenen nu heb ik moeite met een vraag zoals "heeft u een bonuskaart?". Als ik naar de huisarts ga dan is dat ook een een soort van zwaktebod zeg maar. Niet alleen naar hem toe maar ook voor mezelf...
Ja, ik ben iemand die te trots kan zijn om naar een huisarts te gaan. Als je een arm breekt ga je naar een dokter, maar als je wat warrig bent dan ben je toch niet meteen huisartsvoer?
Nou ja, op dit moment is mijn eigen trots dus m'n domste & ergste vijand. Voor de mensen die het nog kunnen volgen.
Maar ook ik heb drie maanden thuis gezeten (inmiddels 10 jaar terug) met psychische vage klachten. Overwerkt, stress en iets uit het verleden wat zomaar bepaalde hoe ik als gezond en weldenkend mens mijn dagen doorbracht. Op het randje van een inzinken naar de dokter geweest en doorverwezen. Gelukkig maar.
lolwut
"Daar geloof ik niet in" vind ik altijd een mooie reactie. Het is niet alsof we het over God hebben of ruimtewezens. Psychologie gaat simpelweg om hoe je je voelt en of je dingen een plek kan geven in je leven. Waarom zou je "stress" wel ter sprake brengen maar dit afschuiven? Stress is ook zo subjectief als wat.quote:Op zaterdag 27 februari 2010 18:21 schreef Zeebro het volgende:
[..]
Psychologie geloof ik gewoon niet in.
Niet dat je naar een psycholoog moet gaan voor dit probleem, huisarts lijkt me de eerste optie, maar 'er niet in geloven' vind ik altijd klinken alsof je geen vertrouwen hebt in mensen die zoiets ter sprake brengen, en das jammer.
Niet dat het dat per se moet zijn, maar spraakproblemen kunnen problemen in de hersenen aanduiden (dus wel fysiek verklaarbaar, zo je wilt). Ik zou je toch aanraden naar je huisarts te gaan, want er is een heel gradatie aan aandoeningen die dit kan veroorzaken, van infecties en tekort aan voedingsmiddelen tot ernstigere dingen zoals een TIA.quote:Ik gok dat het nu een maandje speelt.
Die kwalen heb ik wanneer ik last van stress heb. Kan dan niet goed op woorden komen of haal woorden door elkaar. Moeite met focussen, een boek lezen kan ik dan niet en een film kijken ook niet. Ook het forummen gaat me dan niet makkelijk af want dan haal ik ook woorden door elkaar of vergeet gewoon woorden te tikken. Maar dat is dus stress of drukheid in mijn hoofd. Ik ervaar die stress of drukheid dan ook. Jij niet dus dan lijkt het me goed dat je een deskundige inschakelt. Huisarts!
Succes en sterkte.
Succes en sterkte.
Go hard or go home
Heb jij dan geen hersenen?quote:Op zaterdag 27 februari 2010 18:21 schreef Zeebro het volgende:
[..]
Psychologie geloof ik gewoon niet in. Flutwetenschap.
Daar kan de huisarts dan ook niets meer mee, denk ik.
Ik ben niet labiel, ik ben emotioneel flexibel.
De ergste dingen beginnen met vage klachtenquote:Op zaterdag 27 februari 2010 18:02 schreef Zeebro het volgende:
[..]
Het klinkt dom maar het is ook meer een trotsheid kwestie. Mij mankeert nooit wat en ik geef altijd af op mensen met vage problemen. En mijn huisarts is net zo'n type. Daarom koos ik hem juist als huisarts.
Ik ben verdomme altijd kunnen vertrouwen op mijn hersenen nu heb ik moeite met een vraag zoals "heeft u een bonuskaart?". Als ik naar de huisarts ga dan is dat ook een een soort van zwaktebod zeg maar. Niet alleen naar hem toe maar ook voor mezelf...
Ja, ik ben iemand die te trots kan zijn om naar een huisarts te gaan. Als je een arm breekt ga je naar een dokter, maar als je wat warrig bent dan ben je toch niet meteen huisartsvoer?
Nou ja, op dit moment is mijn eigen trots dus m'n domste & ergste vijand. Voor de mensen die het nog kunnen volgen.
...beter te vroeg erbij dan te laat...helaas zelf in mijn omgeving meegemaakt met iemand die maar door bleef lopen met een hardnekkig hoestje.....niet dat dat van jou ernstig hoeft te zijn maar beter zekerheid voor alles met dit soort vage klachten.
Optimist tot in de kist
Miniem's internetvriendinnetje :P
Bij vlagen briljant, helaas is het momenteel windstil
Miniem's internetvriendinnetje :P
Bij vlagen briljant, helaas is het momenteel windstil
Misschien werkt je schildklier niet helemaal naar behoren?
De huisarts is hier pas na een hele lange tijd uitgekomen bij mij, en als het later ontdekt had geweest zou ik ook zulke verschijnselen kunnen krijgen had hij gezegd.
Is echt maar een wilde gok, ik ben geen arts en heb er verder ook totaaal geen verstand van, maar ik hoop wel dat het op te lossen valt!
De huisarts is hier pas na een hele lange tijd uitgekomen bij mij, en als het later ontdekt had geweest zou ik ook zulke verschijnselen kunnen krijgen had hij gezegd.
Is echt maar een wilde gok, ik ben geen arts en heb er verder ook totaaal geen verstand van, maar ik hoop wel dat het op te lossen valt!
Ik snap je wel TS, ik haat het ook om naar de huisarts te gaan en dan toch weer afgescheept te worden met 'neem maar een paracetamolletje en kijk het maar even aan'. Ben vroeger onder 'dwang' van mijn ouders regelmatig met kleine klachten gegaan en kreeg altijd dat te horen. Nu ga ik dus alleen als het echt echt moet (als ik bv van anticonceptie wil wisselen ofzo), maar ik heb ook dat gevoel dat je half dood moet zjn om naar de huisarts te stappen.
Maar daar heb je weinig aan. Dat je zulke woorden ineens verkeerd zegt of niet meer op kunt komen is heel zorgwekkend. Het kán natuurlijk iets in de hersenen zijn, misschien wel een goedaardige kronkel die tegen je spraakcentrum aandrukt, of een zenuw die belemmert wordt, noem maar op. Het hoeft niet hoor, maar zulke dingen komen vaak samen voor. Ben je ook veel duizelig misschien? Ik zou het écht na laten kijken, in het ergste geval zit er gewoon iets in je kop en dan kun je jezelf wel voor diezelfde kop slaan als je er niet vroeg genoeg bijgeweest bent.....
Maar daar heb je weinig aan. Dat je zulke woorden ineens verkeerd zegt of niet meer op kunt komen is heel zorgwekkend. Het kán natuurlijk iets in de hersenen zijn, misschien wel een goedaardige kronkel die tegen je spraakcentrum aandrukt, of een zenuw die belemmert wordt, noem maar op. Het hoeft niet hoor, maar zulke dingen komen vaak samen voor. Ben je ook veel duizelig misschien? Ik zou het écht na laten kijken, in het ergste geval zit er gewoon iets in je kop en dan kun je jezelf wel voor diezelfde kop slaan als je er niet vroeg genoeg bijgeweest bent.....
I had a signature once. It was awful.
Het kan inderdaad iets in je hersenen zijn. Niet psychisch dus. Ik zou dat als de bliksem laten uitzoeken, want je hersenen sturen alles in je lichaam aan. Als daar iets zit wat er niet hoort, moet het zo snel mogelijk aangepakt worden.
Als er niets mis is in je hersenen, kun je altijd nog kijken of het stress is en hoe je dat moet aanpakken.
Stress kan veel verschijnselen hebben, maar..... jouw klachten zijn zo specifiek, dat ik het helemaal niet als stress vind klinken. Hopelijk is het stress en niet iets anders...
Echt gauw naar de dokter!
Als er niets mis is in je hersenen, kun je altijd nog kijken of het stress is en hoe je dat moet aanpakken.
Stress kan veel verschijnselen hebben, maar..... jouw klachten zijn zo specifiek, dat ik het helemaal niet als stress vind klinken. Hopelijk is het stress en niet iets anders...
Echt gauw naar de dokter!
Niets van dit alles is een wezensvreemde ontmoeting tussen een jij en een ik, zodat we nooit of te nimmer zullen weten wie die jij is en wie die ik.
Al een afspraak gehad/gemaakt?
Kip, het meest veelzijjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjdige stukje kaas, panda!
Ik had dit probleem ook, tijdens een depressie. Dus ik denk dat het heel goed stressgerelateerd kan zijn. Dan zei ik bijvoorbeeld "ik moet de bus halen" terwijl ik de krant uit de gang wilde gaan halen, of ik zei niet het woord wat ik wilde zeggen, maar iets wat erop leek of rijmde. Heel irritant.quote:Op zaterdag 27 februari 2010 17:31 schreef Zeebro het volgende:
Hallo mensen,
De laatste tijd valt het mij en mensen in mijn omgeving op dat ik moeite heb om op simpele woorden te komen. Ik zeg bijvoorbeeld geraspte aardappelen terwijl ik geraspte kaas bedoel. De meest simpele woorden zoals koffie vind ik soms al moeilijk om te benoemen, alsof het op het puntje van mijn tong ligt maar toch niet 'aanwezig' is in mijn geheugen.
Ook heb ik opeens moeite met topografische liggingen en straatnamen. Het is niet zo dat ik verdwaal maar ik denk dan gewoon in straat X te lopen terwijl ik me in straat Y begeef... Afspraken vergeet ik en soms heb ik moeite om een naam bij een gezicht te plaatsen.
Ik ben 29 jaar en voor de rest in uitstekende gezondheid maar ik vraag me nu af af of dit een stress gerelateerd fenomeen is. Er is sprake van een drukke baan met veel verantwoordelijkheid.
Op een of andere manier voelt het gewoon niet echt goed. Mijn huisarts is de nuchterheid zelve en ik ben bang dat hij me niet of nauwelijks serieus zal nemen met deze klachten aangezien ik misschien eens in de twee jaar bij hem in de praktijk kom als mij echt iets mankeert.
Wat is nu wijsheid? Het nog even aankijken of toch een afspraak maken?
herkenbaar, ik had hetzelfde toen ik flink depri was.quote:
[..]
Ik had dit probleem ook, tijdens een depressie. Dus ik denk dat het heel goed stressgerelateerd kan zijn. Dan zei ik bijvoorbeeld "ik moet de bus halen" terwijl ik de krant uit de gang wilde gaan halen, of ik zei niet het woord wat ik wilde zeggen, maar iets wat erop leek of rijmde. Heel irritant.
zonder een agenda/kalender vergat ik ook álles.
Tja. Ik heb totaal geen medische kennis maar het plotseling totaal verwarren van woorden kan natuurlijk op een geval in je hersens duiden.
Op donderdag 11 oktober 2012 19:49 schreef Tem het volgende:
Bis bis bis
Op maandag 17 december 2012 22:25 schreef KoosVogels het volgende:
Wij krijgen niks voor kerst van de baas. Alleen een trap onder de reet en een stuk steenkool.
Bis bis bis
Op maandag 17 december 2012 22:25 schreef KoosVogels het volgende:
Wij krijgen niks voor kerst van de baas. Alleen een trap onder de reet en een stuk steenkool.
En.. al bij de huisarts geweest?
Of een andere oplossing gevonden?
Of een andere oplossing gevonden?
Zij die spreken weten niet, zij die weten spreken niet.
Het leukste was wel toen ik een keer onderweg was ergens naar toe. En toen kwam ik in Utrecht aan met de trein en wist ik helemaal niet meer wat ik eigenlijk moest doen in Utrecht.quote:Op donderdag 4 maart 2010 21:14 schreef Mirjam het volgende:
[..]
herkenbaar, ik had hetzelfde toen ik flink depri was.
zonder een agenda/kalender vergat ik ook álles.
Even volgen dit.
En trouwens TS, als je de nuchterheid zelve bent en alleen als het niet anders is naar de dokter gaat, dan weet die dokter ook wel dat je echt niet zomaar met wat gelul aan komt kloppen.
En trouwens TS, als je de nuchterheid zelve bent en alleen als het niet anders is naar de dokter gaat, dan weet die dokter ook wel dat je echt niet zomaar met wat gelul aan komt kloppen.
How can I make this topic about me?
Doorverwijzing naar de neuroloog.
Fijn
Fijn
Have you ever wondered which hurts the most: saying something and wishing you had not, or saying nothing, and wishing you had?
Welke onderzoeken heeft je huisarts gedaan en wat heeft hij nog meer gevraagd/verteld?
Goed dat je toch gegaan bent trouwens
Goed dat je toch gegaan bent trouwens
Kip, het meest veelzijjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjdige stukje kaas, panda!
Ik herken mezelf ook een beetje in je verhaal... Komt heel waarschijnlijk door stress (mede doordat ik vaak werk mee naar huis neem)... 
Ik hoop voor je dat de neuroloog een verklaring kan geven. Niets is minder leuk dan niet weten wat er aan de hand is.
Ik hoop voor je dat de neuroloog een verklaring kan geven. Niets is minder leuk dan niet weten wat er aan de hand is.
Nouja, 't is niet leuk maar wel verstandig. De huisarts vindt 't in elk geval wel dermate belangrijk dat ie je doorverwijst, en heeft geen 'zie het even aan' houding.quote:
How can I make this topic about me?
In de categorie: 'serieuze shit' of 'zekerheid voor alles'?quote:
Zerg schreef:
1/1 is 1. 2/2 is 2. Basisschool breuken.
1/1 is 1. 2/2 is 2. Basisschool breuken.
Toch goed dat je gegaan bent dan, maar ik hoop dat er niks uitkomt TS!
I had a signature once. It was awful.
Goede zaakquote:
En Neurologie heeft wel veel met je hersenen, maar weinig met psychologie te maken om je gerust te stellen
Nou, dat ben ik niet helemaal met je eens, neurologen hebben genoeg met psychologie te maken. Bijvoorbeeld bij het vaststellen/uitsluiten van psychosomatische problematiek.quote:Op zondag 7 maart 2010 15:05 schreef freecell het volgende:
[..]
Goede zaak
En Neurologie heeft wel veel met je hersenen, maar weinig met psychologie te maken om je gerust te stellen
Kip, het meest veelzijjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjdige stukje kaas, panda!
Ja, okquote:
[..]
Nou, dat ben ik niet helemaal met je eens, neurologen hebben genoeg met psychologie te maken. Bijvoorbeeld bij het vaststellen/uitsluiten van psychosomatische problematiek.
Maar als de HA aan psychosomatische klachten had gedacht had hij denk ik niet naar een neuroloog gestuurd
Huisartsen weten daar in het algemeen erg weinig vanaf.
Maar er wordt nu natuurlijk eerst gekeken naar somatische oorzaken, wat me logisch lijkt. Niet alles is meteen psychosomatisch natuurlijk
Maar er wordt nu natuurlijk eerst gekeken naar somatische oorzaken, wat me logisch lijkt. Niet alles is meteen psychosomatisch natuurlijk
Kip, het meest veelzijjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjdige stukje kaas, panda!
Ik denk dat er al best veel mensen bij de psych belanden die achteraf gewoon iets lichamelijks hadden. Niet te voorkomen, wel jammer.
Bij die klachten zal toch eerst echt uitgesloten moeten worden dat er niks fout is in de hersenen, voordat je het gooit op stress of zo.
Het zijn nl. neurologische klachten die direct te maken hebben met de hersenfunctie en dan kan een dokter niet oplettend genoeg zijn.
Ik begrijp dan ook niet dat mensen hier zo lichtvaardig meteen maar roepen dat had ik ook toen ik gestresst was. Dat lijkt een beetje op hoe mensen reageren als iemand in de omgeving overduidelijk Alzheimerklachten vertoont. Ik vergeet ook wel eens wat, ik ben ook wel eens in de war... ha ha.. maak je maar geen zorgen. Maar op de een of andere manier is er toch echt verschil.
Het zijn nl. neurologische klachten die direct te maken hebben met de hersenfunctie en dan kan een dokter niet oplettend genoeg zijn.
Ik begrijp dan ook niet dat mensen hier zo lichtvaardig meteen maar roepen dat had ik ook toen ik gestresst was. Dat lijkt een beetje op hoe mensen reageren als iemand in de omgeving overduidelijk Alzheimerklachten vertoont. Ik vergeet ook wel eens wat, ik ben ook wel eens in de war... ha ha.. maak je maar geen zorgen. Maar op de een of andere manier is er toch echt verschil.
Niets van dit alles is een wezensvreemde ontmoeting tussen een jij en een ik, zodat we nooit of te nimmer zullen weten wie die jij is en wie die ik.
Ten eerste, TS vraagt of het KAN komen door stress en daar zeggen mensen alleen maar op dat dat zo is. Niemand zegt dat hij er verder maar niet naar moet laten kijken, integendeel. Ten tweede lijkt dit voor geen meter op jouw vergelijking tussen Alzheimer en vergeetachtigheid.quote:Op zondag 7 maart 2010 15:53 schreef Injetta het volgende:
Ik begrijp dan ook niet dat mensen hier zo lichtvaardig meteen maar roepen dat had ik ook toen ik gestresst was. Dat lijkt een beetje op hoe mensen reageren als iemand in de omgeving overduidelijk Alzheimerklachten vertoont. Ik vergeet ook wel eens wat, ik ben ook wel eens in de war... ha ha.. maak je maar geen zorgen. Maar op de een of andere manier is er toch echt verschil.
|
|
