Plotselinge achteruitgang qua geheugen & spraak...

Het kan stress zijn idd
Maar als je er echt mee zit: ga gewoon naar de huisarts!

Afspraak maken.

Ik zou sowieso een afspraak maken

Xebrosius?

Lijkt me idd stress. Heb ik ook wel een beetje last van af en toe. Na een week vakantie heb ik dan ook nergens last meer van.

Of slik je nog wel eens regelmatig XTC?

Is het ongeveer gelijk begonnen met die baan/stress?

Absoluut afspraak maken met huisarts, of je huisarts de nuchterheid zelve is of niet doet er niet toe, lijkt me toch wel verontrustend voor jezelf. Beter even goed door de molen gehaald worden in dit soort gevallen.

quote:

Op zaterdag 27 februari 2010 17:43 schreef BBQ-kip het volgende:
Absoluut afspraak maken met huisarts, of je huisarts de nuchterheid zelve is of niet doet er niet toe, lijkt me toch wel verontrustend voor jezelf. Beter even goed door de molen gehaald worden in dit soort gevallen.

dit. En als je het niet eens bent met je huisarts dan kan je altijd nog voor een second opinion naar een andere huisarts oid lijkt me?

Als je het echt zo vervelend vindt moet je je trots maar aan de kant zetten.
Daarnaast: als je vage klachten hebt maar je hebt er wel echt last van, waarom zou je niet naar een huisarts gaan? Waarom zou je mensen daarop veroordelen?

Ik had ook 'vage' klachten toen er wel echt iets aan de hand bleek te zijn. De huisarts heeft me prima geholpen en ook doorverwezen naar een specialist. En ik heb ook een hele nuchtere huisarts wat dat betreft.

Eet je wel goed?

Mineralen oliën vitamines vezels?

Ik vind dat erg zorgelijk klinken en zeker op jouw leeftijd..
Onmiddellijk naar de dokter en een hersenscan laten maken!!1

quote:

Op zaterdag 27 februari 2010 17:43 schreef BBQ-kip het volgende:
Absoluut afspraak maken met huisarts, of je huisarts de nuchterheid zelve is of niet doet er niet toe, lijkt me toch wel verontrustend voor jezelf. Beter even goed door de molen gehaald worden in dit soort gevallen.

quote:

Op zaterdag 27 februari 2010 18:02 schreef Zeebro het volgende:

[..]

Het klinkt dom maar het is ook meer een trotsheid kwestie. Mij mankeert nooit wat en ik geef altijd af op mensen met vage problemen. En mijn huisarts is net zo'n type. Daarom koos ik hem juist als huisarts.

Ik ben verdomme altijd kunnen vertrouwen op mijn hersenen nu heb ik moeite met een vraag zoals "heeft u een bonuskaart?". Als ik naar de huisarts ga dan is dat ook een een soort van zwaktebod zeg maar. Niet alleen naar hem toe maar ook voor mezelf...

Ja, ik ben iemand die te trots kan zijn om naar een huisarts te gaan. Als je een arm breekt ga je naar een dokter, maar als je wat warrig bent dan ben je toch niet meteen huisartsvoer? .
Nou ja, op dit moment is mijn eigen trots dus m'n domste & ergste vijand. Voor de mensen die het nog kunnen volgen.

Dat is inderdaad dom.
Net of je meer trots kunt zijn op jezelf omdat je nooit iets hebt o.i.d....?
Bovendien zijn spraakproblemen en concentratie/geheugenproblemen verre van vaag en kunnen bij zeer veel fysieke problemen passen. Het kan ook psychogeen zijn ten gevolge van stress of wat dan ook, maar dat is toch niet het eerste waar je verwacht als iemand gewoon geestelijk "gezond" in zijn vel zit.
Afspraak dus, komende maandag.

Hoe lang heb je het eigenlijk en merkte je het bij jezelf op of merkten anderen het eerst? Spraak- en geheugenklachten kwamne plots zei je, kwamen deze tegelijk?

Zeg je ook soms friet wanneer je patat bedoelt?

quote:

Op zaterdag 27 februari 2010 18:21 schreef Zeebro het volgende:

[..]

Psychologie geloof ik gewoon niet in. Flutwetenschap. Als ik stress heb dan moet m'n lichaam gewoon normaal doen. Ik haat het om niet de volledige controle te hebben. Iets niet kunnen herinneren in het weekend omdat je het doordeweeks druk hebt is een zwaktebod van vanjewelste...

Ik gok dat het nu een maandje speelt. En het viel mij in ieder geval wel op aangezien ik normaal gesproken snel denk en spreek. Een soort van tweede natuur. Navraag in de omgeving bevestigde mijn eigen vermoeden. Geen idee wie het dus eerder opviel... Dudielijk is wel dat het zowel mij als m'n omgeving opvalt

Deze middag nog haalde ik op 9292ov.nl 2 straatnamen door elkaar met als gevolg dat mijn vriendin me moest corrigeren omdat we anders niet de correct bus hadden genomen. Dan voel je je toch wel verdomd debiel hoor

Je voelt je nog debieler als je niet langs de dokter gaat en er staks echt iets met je aan de hand blijkt te zijn.
Daarnaast is stress en zijn stressklachten verre van debiel.

En hoezo geloof je niet in psychologie?
Jouw lichaam werkt zonder je hersens te gebruiken?

Maar goed..
Veel plezier ermee, zelf weten. Dan ga je niet naar de dokter.

Ik werk in zowel ziekenhuis als revalidatiecentrum en je zult je verbazen wat psychische zaken kunnen doen met mensen. Van chronische onbegrepen pijn tot volledige uitval van een lichaamshelft (vrijwel perfecte onbewuste simulatie van een beroerte).
Daar kun je natuurlijk je ideëen over hebben, da's helemaal jouw recht, maar ik als profje zeg dan dat het gewoon bestaat, punt
Daarnaast zit je hoofd aan de rest van je lichaam vast, dus is het ook niet zo vreemd dat deze invloed op elkaar hebben.
Als iemand onder psychische spanning staat, is er een fors meetbare toename van fysieke spanning op de spieren en andersom hebben fysieke problemen ook hun invloed om je psyche.
Niets vreemds of vaags aan wat mij betreft.
Door middel van principes vanuit neurologie, psychologie en neuropsychologie kunnen veel zaken duidelijker worden gemaakt, zijn zaken fysiek van aard, psychogeen of een mix (ja, voor het gemak kan dat natuurlijk ook nog )

Dit is een mogelijkheid, echter, als jij aangeeft verder goed in je vel te zitten, is dit niet het eerste waar naar gekeken of aan gedacht wordt. Je klachten komen neurologisch van aard over, nou is dat heel lastig om te zien en zeggen van afstand hier op dit forum, maar het is zeker wel genoeg reden om je goed te laten onderzoeken door je huisarts. Hij kan je dan ook doorverwijzen indien dit nodig is, zal dan wel de neuroloog zijn (als nodig is dus he).

Hoe kom je er trouwens bij dat je klachten vaag zijn? Je brengt het zelf een beetje in een raar sfeertje zo.

quote:

Op zaterdag 27 februari 2010 18:02 schreef Zeebro het volgende:

[..]

Het klinkt dom maar het is ook meer een trotsheid kwestie. Mij mankeert nooit wat en ik geef altijd af op mensen met vage problemen. En mijn huisarts is net zo'n type. Daarom koos ik hem juist als huisarts.

Ik ben verdomme altijd kunnen vertrouwen op mijn hersenen nu heb ik moeite met een vraag zoals "heeft u een bonuskaart?". Als ik naar de huisarts ga dan is dat ook een een soort van zwaktebod zeg maar. Niet alleen naar hem toe maar ook voor mezelf...

Ja, ik ben iemand die te trots kan zijn om naar een huisarts te gaan. Als je een arm breekt ga je naar een dokter, maar als je wat warrig bent dan ben je toch niet meteen huisartsvoer? .
Nou ja, op dit moment is mijn eigen trots dus m'n domste & ergste vijand. Voor de mensen die het nog kunnen volgen.

Ik kan het heel goed volgen, want hier aan deze kant van het beeldscherm zit precies zo een typ. Ik liep al twee jaar met rug klachten, maar pas bij (wat naderhand bleek) hernia twee ging ik eens naar de dokter. Last van mijn voet? ja hoor, al een maand of twee, en ja het werd niet beter, eerder slechter... toch op dwang van de trainer naar de dokter. Een gebroken middenvoetsbeen en een tweede (door verwaarlozing) onderweg (reeds ingescheurd).

Maar ook ik heb drie maanden thuis gezeten (inmiddels 10 jaar terug) met psychische vage klachten. Overwerkt, stress en iets uit het verleden wat zomaar bepaalde hoe ik als gezond en weldenkend mens mijn dagen doorbracht. Op het randje van een inzinken naar de dokter geweest en doorverwezen. Gelukkig maar.

quote:

Op zaterdag 27 februari 2010 18:21 schreef Zeebro het volgende:

[..]

Psychologie geloof ik gewoon niet in.

"Daar geloof ik niet in" vind ik altijd een mooie reactie. Het is niet alsof we het over God hebben of ruimtewezens. Psychologie gaat simpelweg om hoe je je voelt en of je dingen een plek kan geven in je leven. Waarom zou je "stress" wel ter sprake brengen maar dit afschuiven? Stress is ook zo subjectief als wat.

Niet dat je naar een psycholoog moet gaan voor dit probleem, huisarts lijkt me de eerste optie, maar 'er niet in geloven' vind ik altijd klinken alsof je geen vertrouwen hebt in mensen die zoiets ter sprake brengen, en das jammer.

quote:

Ik gok dat het nu een maandje speelt.

Niet dat het dat per se moet zijn, maar spraakproblemen kunnen problemen in de hersenen aanduiden (dus wel fysiek verklaarbaar, zo je wilt). Ik zou je toch aanraden naar je huisarts te gaan, want er is een heel gradatie aan aandoeningen die dit kan veroorzaken, van infecties en tekort aan voedingsmiddelen tot ernstigere dingen zoals een TIA.

Die kwalen heb ik wanneer ik last van stress heb. Kan dan niet goed op woorden komen of haal woorden door elkaar. Moeite met focussen, een boek lezen kan ik dan niet en een film kijken ook niet. Ook het forummen gaat me dan niet makkelijk af want dan haal ik ook woorden door elkaar of vergeet gewoon woorden te tikken. Maar dat is dus stress of drukheid in mijn hoofd. Ik ervaar die stress of drukheid dan ook. Jij niet dus dan lijkt het me goed dat je een deskundige inschakelt. Huisarts!
Succes en sterkte.