Het leven saai en uitzichtloos vinden

Wat voor studie doe je dan? Geen mogelijkheid om andere studie te kiezen?

Kunnen je ouders je misschien helpen?

Misschien is het leger wat voor je? Iig geen saai leven lijkt me.

Mja, het leven is natuurlijk ook totaal zinloos, omdat je ooit dood gaat. Daarom zou je er het beste van moeten zien te maken.

Ga iets doen wat je leuk vind.

/close

Tvp.

Als mensen er eerlijk over zijn, dan zal je zien dat bij bijna niemand het leven rozengeur en maneschijn is. Daarom zijn er hobby's, werk, visite en noem het maar op, om die leegte op te vullen. Als je echt even niets doet en nadenkt over hoe je alles zinvol in kan vullen, dan kom je weer bij het begin uit: Onzinnig.

tvp, zit bijna in dezelfde situatie....

Ik zou eerst maar eens op zoek gaan naar dingen die je leuk vind, misschien gitaar spelen, misschien tekenen, misschien gamen. Zodra je wat meer hobbys hebt is het leven een stuk leuker en ik raad je ook aan een vriendin te zoeken maarja die krijg je niet zomaar als er niks is wat je interreseerd vandaar hobbys e.d.

quote:

Op donderdag 25 februari 2010 22:29 schreef OngeschiktX het volgende:

[..]

Maar hoe vind je een hobby? Ik heb best veel geprobeerd. Verschillende sporten, maar ik ben daar niet echt goed in, betekent vaak niet mee kunnen spelen in alle wedstrijden e.d. en ik vind het zelf ook niet leuk als het niet gaat zoals ik wil. Ik heb een aantal muziek instrumenten geprobeerd, ook langere tijd, maar ik ben gewoon niet snel tevreden met het resultaat en daarom vind ik het niet leuk. En met alleen het spelen van een instrument bereik je eigenlijk niets. Het lijkt me wel leuk om in een bandje te spelen, maar dat regel je ook niet even. Daarbij kan ik geen enkel instrument echt goed, op toetsen instrumenten na, maar dat neem je weer niet even mee naar één of andere oefenruimte.

Stel nu dat je niet zou studeren, wat zou je dan willen doen?

tvp

Ken het ook wel zit zelf ook in zo'n fase nu lijkt het.
Aandacht van een vrouw kan helpen moet je wel de goeie toevallig tegen het lijf lopen.
Je zegt dat je van reizen houdt misschien een idee om een tijdje te gaan reizen als je klaar bent met je studie? Kan je nu alvast alles gaan uitzoeken waar naar toe je wilt, hoe je alles wil gaan regelen enz?

quote:

Op donderdag 25 februari 2010 22:39 schreef OngeschiktX het volgende:

[..]

Uhm, weet ik niet eigenlijk.

Ik wil nog wel veel van de wereld zien, dus misschien reizen, maar dat is erg duur en gaat niet lukken.

je zou natuurlijk alles op kunnen geven en naar een land liften wat je graag zou willen zien, maar dat zit er niet in neem ik aan?

quote:

Op donderdag 25 februari 2010 21:56 schreef OngeschiktX het volgende:
Al m'n hele leven vind ik het leven maar ongelooflijk saai en uitzichtloos. Ben ik depressief? Misschien, weet ik eigenlijk niet, maar mocht het zo zijn, dan ben ik dat vrijwel m'n hele leven al.

Ik ben student, maar het studeren vind ik totaal niet leuk. Er lijkt geen einde te komen aan al die vakken. Heb je de ene bijna af, dan staan er al weer wat nieuwe voor je klaar. Ik ben bezig met m'n master, bachelor heb ik cum laude weten te halen. Ik heb veel kennissen, overal waar ik kom ken ik wel mensen. Perioden met vrienden heb ik ook wel gehad, maar momenteel zou ik geen van die kennissen aanmerken als vriend. Dat betekent dat ik nog prima uit kan gaan met mensen, een biertje drinken enz, maar bij geen van de mensen die ik ken, heb ik het idee dat het een langdurige vriendschap is.

M'n dagelijks leven vind ik behoorlijk saai en deprimerend. Ik ben veel tijd kwijt met studie en daarnaast werk ik zo'n 12 - 15 uur per week. Ik sport zo'n drie keer per week. Sinds dit jaar alleen nog fitness, vroeger ook nog een teamsport. Verder heb ik niet echt hobbies eigenlijk. Als ik niet met een van deze dingen of het huishouden bezig ben, heb ik niet veel te doen. Het komt er dan op neer dat ik een beetje achter internet loop te hangen. Over het algemeen verdoe ik niet eens extreem veel tijd hieraan, omdat studie al veel tijd in beslag neemt. Ook weekenden bestaan uit studie, huishouden en af en toe een weekend naar m'n ouders.

Studie vind ik al heel lang niet leuk meer, maar stoppen is er nooit van gekomen, omdat ik ook niets anders heb dat ik echt leuk vind. Heb dan wel weer een redelijk brede interesses, maar nooit iets wat ik écht zou willen doen. Bovendien zijn m'n cijfers goed, dus dat leverde ook nooit een drive op om te stoppen. Ik modder daarom al lange tijd aan. Het onderwerp interesseert me wel, maar de uiteindelijke opdrachten zijn niet leuk. Ik haal hoge cijfers, maar het kost ook enorm veel moeite en dat frustreert enorm.

Ik zie erg op tegen later. Werken lijkt me niet leuk, heel saai. Uiteindelijk komt het grootste deel van de mensen in een kantoorfunctie terecht, waar ze 5 dagen per week zitten. Na het werk is het boodschappen doen/eten koken/eten/afwassen en daarna voornamelijk op de bank voor de tv hangen, want ja je hebt gewerkt en je bent moe. In het weekend zijn het vaak verplichte familie bezoeken en onderhoud aan het huis die de tijd opvullen en zo verdoe je dan een groot deel van je leven.

Niets positiefs? Op zich wel. Ik heb een tijdje stage gelopen in het buitenland met een flinke stagevergoeding. Daar kon ik veel dingen doen, bijna elk weekend reizen e.d. De stage zelf vond ik niet leuk, maar het reizen wel. De reden dat ik het die periode naar m'n zin heb gehad was voornamelijk omdat ik altijd wel iets had op korte termijn om naar uit te kijken. En dat is wat helemaal ontbreekt in m'n normale leven. Ik heb nu helemaal niets om naar uit te kijken en dat deprimeerd me enorm.

Niet echt een directe vraag of stelling om over te discusseren. Ik ben wel benieuwd wat voor een reacties jullie hebben. Topic is deels om het min of meer van me af te schrijven, misschien dat er nog een goede raad uit komt.

Je wil niet studeren, je wil niet werken. Wat wil je anders, uitkering nemen?

Nog hoeveel jaar moet je als je toch doorgaat? Wat voor diploma heb je als je nu gaat werken?

Als je afgestudeerd bent moet je sowieso gaan werken.

Je hebt gewoon een vriendin nodig.

Mijn eindconclusie is dat je gewoon een verwende snotsok² bent die helemaal nergens zin in heeft, en/of er te mieterig voor is om knopen door te hakken.

Creatief aan de gang gaan, muziek maken/luisteren, tekenen/schilderen, maar je maakt er nogal een verhaal van, dus schrijven lijkt me ook wel wat voor je. Vreemd genoeg voelt een creatieve bezigheid veel nuttiger dan werk en school xD

quote:

Op donderdag 25 februari 2010 23:39 schreef OngeschiktX het volgende:

[..]

Bedankt voor deze mededeling. En nu?

Vriendin zoeken of vrienden maken?

Heb je veel vrienden, misschien dat je daar steun uit kan halen?

quote:

Op donderdag 25 februari 2010 23:39 schreef OngeschiktX het volgende:

[..]

Tja niet iedereen is leuk genoeg daarvoor. Die behoefte heb ik al laten varen, daar werd ik alleen maar ongelukkiger van.

Ik ben eigenlijk vrij serieus. Maakt het leven een stuk leuker om dingen met een ander te kunnen delen. Vind ik persoonlijk dan.
En je vindt heus wel een vriendin. Tenzij je een kloon bent van Schenkstroop.

quote:

Op donderdag 25 februari 2010 23:39 schreef OngeschiktX het volgende:

[..]

Tja niet iedereen is leuk genoeg daarvoor. Die behoefte heb ik al laten varen, daar werd ik alleen maar ongelukkiger van.

Je maakt jezelf wat wijs als je denkt dat je zonder een relatie kan.

quote:

Op donderdag 25 februari 2010 23:45 schreef OngeschiktX het volgende:

[..]

Misschien heb je gelijk, ik heb alleen nog niet iets gevonden waar ik genoeg voldoening uit kan halen. Ben niet erg snel tevreden met mezelf en dat is nogal een probleem met dit soort dingen. Op internet zie je altijd weer mensen die het veel beter kunnen en dan haal ik mijn doelstellingen niet zeg maar. Klinkt stom, het is iets wat ik zelf compleet onnodig aan mezelf opleg, maar het maakt vaak wel dat ik niet tevreden ben met mezelf en daarom datgene niet leuk meer vind.
[..]

Vriendin zoeken lukt mij niet. Vrienden heb ik momenteel niet, staat in de op, wel veel kennissen. De vriendschappen die had of dacht te hebben zijn een beetje doodgebloed om verschillende redenen. Momenteel heb ik niet echt iemand waarbij ik goed steun kan zoeken denk ik.

Waar ligt het verschil? Wanneer zie je een kennis aan als vriend?

Je komt eigenlijk nogal wat faalangstig over, kan dat een beetje kloppen?

quote:

Op donderdag 25 februari 2010 23:47 schreef OngeschiktX het volgende:

[..]


[..]

Ik weet niet of ik zonder kan, maar ik denk dat ik dat te accepteren heb. Niet alles kan nou eenmaal. Genoeg mensen die heel graag veel geld willen hebben, dat lukt in de meeste gevallen niet. Ik zou ook wel graag met iemand samen zijn, maar de kans dat dat ooit gebeurd is erg klein. Ik denk niet dat er iemand bij mij zou passen.

Het ligt overigens volledig aan uitstraling en mijn karakter, niet echt aan uiterlijk of wat dan ook. Ik denk niet dat iemand ooit met mij kan samen leven.

Iedereen heeft kwaliteiten en iedereen kan aan een relatie komen, jij dus ook. geen gemaar, geen uitzondering.

Aansteller.

quote:

Op donderdag 25 februari 2010 23:47 schreef OngeschiktX het volgende:

[..]


[..]

Ik weet niet of ik zonder kan, maar ik denk dat ik dat te accepteren heb. Niet alles kan nou eenmaal. Genoeg mensen die heel graag veel geld willen hebben, dat lukt in de meeste gevallen niet. Ik zou ook wel graag met iemand samen zijn, maar de kans dat dat ooit gebeurd is erg klein. Ik denk niet dat er iemand bij mij zou passen.

Het ligt overigens volledig aan uitstraling en mijn karakter, niet echt aan uiterlijk of wat dan ook. Ik denk niet dat iemand ooit met mij kan samen leven.

Heel veel geld hebben is natuurlijk ook totaal iets anders dan een relatie hebben he. En waarom zou niemand bij je passen of met je samen kunnen leven? Wat is er zo ongewoon aan je dan?

Qua hobby hoef je ook niet iets goed te kunnen, als je er maar mee bezig bent en er lol in hebt. Ik speel synthsizer en kan me avonden vermaken met draaien aan knoppen om nieuwe geluiden te maken en daarmee te spelen.

Dat veel mensen een kantoorbaan hebben, betekent niet dat ze een saaie baan hebben, tenminste, als ik naar mezelf kijk.
Nu ben je je aan het ontwikkelen met je studie, maar straks kun je helemaal los in je werk.

quote:

Op donderdag 25 februari 2010 23:50 schreef OngeschiktX het volgende:

[..]

Dat is toch wel duidelijk? Ik ben niet iemand die denk dat hij tientallen vrienden heeft, zoals veel mensen. Naar mijn mening hebben de meeste mensen tussen de 0 en 4 vrienden. Kennissen zijn leuk om mee uit te gaan, voetbal te kijken, etc. Daar kan je prima een leuke tijd mee hebben. Echte vriendschappen gaan verder, die zijn er voor je in moeilijke tijden, laten je niet in de steek, kan je langs gaan als je problemen hebt. Het is verder een gevoel wat in twee richtingen moet werken. Lastig uit te leggen, maar ik denk dat de meeste wel snappen wat ik bedoel.

Maar hoe oud ben je dan? Jaartje overslaan?

quote:

Op vrijdag 26 februari 2010 00:00 schreef OngeschiktX het volgende:


Weet ik niet precies. Straal gewoon niet echt iets uit denk ik. Ben vrij gesloten, niet heel stil verder, maar mensen krijgen moeilijk echt hoogte van mij. Verder heb ik weleens momenten dat ik me niet zo fijn voel en ik denk dat dat in een relatie fout gaat. Ben bang dat ik op zo'n moment alles verpest.

Dat zijn meer mensen. En er zijn genoeg mensen die zich niet fijn voelen, dus dat zijn flauwe excuses natuurlijk. Waarom schrijf je je niet gewoon in op een datingsite? Niets mis mee, en misschien ontmoet je daar iemand. Sowieso gaat het via internet vaak makkelijker dan in 't echte leven.

Je blijft ook wel een beetje in dat onzekere sfeertje hangen he? Als je dan adviezen krijgt moet je wel een beetje meegaan met de gedachte dat het ook goed kan komen, anders heeft niemand er wat aan.

quote:

Op vrijdag 26 februari 2010 00:03 schreef Smart_ass het volgende:

[..]

Dat zijn meer mensen. En er zijn genoeg mensen die zich niet fijn voelen, dus dat zijn flauwe excuses natuurlijk. Waarom schrijf je je niet gewoon in op een datingsite? Niets mis mee, en misschien ontmoet je daar iemand. Sowieso gaat het via internet vaak makkelijker dan in 't echte leven.

Heb ik ook gedaan, hartstikke leuk, zo ontmoet je nog eens iemand xD

quote:

Op vrijdag 26 februari 2010 00:00 schreef OngeschiktX het volgende:

[..]

Weet ik niet, meerdere mensen (oa ouders) hebben het weleens genoemd. Ik heb bij m'n geboorte geen lijstje met afwijkingen, problemen en dergelijken gehad, dus ik weet niet of ik dat echt zou hebben.
[..]

Mja ik geloof er niet in. Heb meerdere malen iemand leuk gevonden, maar het is nog nooit gebeurd dat iemand mij leuk vond. Ik ben er vrij zeker van dat het niet meer gaat lukken. En al zou iemand mij leuk vinden, dan denk ik dat de relatie faalt. Ik heb nul ervaring, niet alleen op gebied van seks, maar ook gewoon met andere aspecten van een relatie. Dat gaat toch niet werken. In je tienerjaren en begin twintig is dat nog te overkomen, maar inmiddels ben ik toch wat ouder en dan is dat wel een beetje vreemd.
[..]

Weet ik niet precies. Straal gewoon niet echt iets uit denk ik. Ben vrij gesloten, niet heel stil verder, maar mensen krijgen moeilijk echt hoogte van mij. Verder heb ik weleens momenten dat ik me niet zo fijn voel en ik denk dat dat in een relatie fout gaat. Ben bang dat ik op zo'n moment alles verpest.
[..]

Wat betreft hobbies. Ik weet dat je niet perse heel goed hoeft te zijn, maar om de een of andere reden hecht ik er enorm veel waarde aan. Dat is slecht dat weet ik, maar ik kan er gewoon geen voldoening uithalen als ik niet dat ene liedje kan spelen, of een bepaald plaatje niet goed genoeg kan fotoshoppen, etc etc. Het lukt niet om dat te onderdrukken.

Mijn mening over een kantoorbaan is gebasseerd op wat ik gezien heb met stages en werk e.d. Uiteindelijk komt veel op hetzelfde neer. Of je nu economie studeert, of iets technisch. Uiteindelijk zit je zeer waarschijnlijk achter je excel wat formules in te vullen met af en toe een vergadering tussendoor. Verder is het voornamelijk ook het leven erom heen wat me enorm tegen staat. 9 - 5, elke week weer hetzelfde. Weinig ruimte voor variatie, spontaniteit en leuke dingen.
[..]

mid twintigerjaren inmiddels.

Heb je al geprobeerd om met een psycholoog te praten? Ik denk dat jij niet echt weet wat je met je toekomst wil.

Of misschien bij een studievereniging gaan?

Hoe kijken je ouders er tegenaan dan? Wat adviseren zij?

Ik denk dat zij je het beste kennen

Ik weet niet of het een soort gelijk probleem is, maar ik heb een oom die ook heel erg bezig was met het 'inrichten' van zijn leven, zoals het er volgens hem uit zou moeten zien. Pas toen hij dat idee los liet werd hij gelukkig xD. Laat het leven gebeuren zegt hij nu. Het hele idee loslaten dat je bepaalde actie moet ondernemen, maar alert blijven op prikkels. Of denk ik dan te makkelijk?

Zonder hobbies wordt elk leven op den duur saai. Het is zelfs te gek voor woorden dat er nog mensen zijn die geen enkele hobby zeggen te hebben / zouden weten.

Uiteindelijk zal de fantasieloze / inspiratieloze dan actief op zoek moeten naar 1 of meerdere hobbies.

quote:

Op vrijdag 26 februari 2010 00:24 schreef Theoria_Colorum het volgende:
Zonder hobbies wordt elk leven op den duur saai. Het is zelfs te gek voor woorden dat er nog mensen zijn die geen enkele hobby zeggen te hebben / zouden weten.

Mee eens, mensen heeft een ontzettende drang om dingen te creeëren, ga je die behoefte onderdrukken word je volgens mij echt diep ongelukkig. Wedden dat als je uit pure ellende een vogelhuisje gaat bouwen, je er toch nog even blij van word als het af is xD haha

Wat is geluk volgens jou TS?

quote:

Op vrijdag 26 februari 2010 00:27 schreef Michiel1990 het volgende:

[..]

Mee eens, mensen heeft een ontzettende drang om dingen te creeëren, ga je die behoefte onderdrukken word je volgens mij echt diep ongelukkig. Wedden dat als je uit pure ellende een vogelhuisje gaat bouwen, je er toch nog even blij van word als het af is xD haha

In ieder geval om (vrijwillig) met zaken bezig te zijn naast verplichtingen / hetgeen toevallig op je pad komt. Het kan enorm divers zijn; van het lezen van Griekse filosofie tot honkballen. Werkelijk iedereen kan uiteindelijk een boeiende hobby vinden.

Zoek een leuke cursus uit, of een workshop in het weekend. Kom je meteen weer nieuwe mensen tegen.

quote:

Op vrijdag 26 februari 2010 00:30 schreef Theoria_Colorum het volgende:

[..]

In ieder geval om (vrijwillig) met zaken bezig te zijn naast verplichtingen / hetgeen toevallig op je pad komt. Het kan enorm divers zijn; van het lezen van Griekse filosofie tot honkballen. Werkelijk iedereen kan uiteindelijk een boeiende hobby vinden.

Eigenlijk alles onder het kopje 'zelfrealisatie'. Want niet iedereen heeft een baan waar je dat uit kan halen.

quote:

Op vrijdag 26 februari 2010 00:34 schreef OngeschiktX het volgende:

[..]

Ik zal morgen eens kijken of er bij het sport en cultureel centrum van de universiteit wat te doen is wat me interesseert.

En dan hoop ik dat je onder weg ook nog een leuke meid tegen komt

Frasier komt nu op tv, misschien kan je hem eens bellen?

quote:

Op vrijdag 26 februari 2010 00:32 schreef OngeschiktX het volgende:

[..]

Haha, misschien wel. Ik heb wel vaak als ik echt niets te doen heb, dat ik wat experimenteer met dingen op de pc. 3D modelleer dingen en dan een render van iets maken, maar dat vind ik meestal maar even leuk. Niet echt een hobby waar je tientallen uren per week insteekt.

Misschien treedt dat gevoel van verveling ook wel op omdat je niet echt het gevoel hebt dat je er beter in wordt of er iets boeiends mee maakt, maar misschien is het een idee om wat e-books over de software waarmee je werkt te downloaden en die door te lezen / door te werken. Het kan soms best verslavend werken.

quote:

Op vrijdag 26 februari 2010 00:34 schreef OngeschiktX het volgende:

[..]

Ik zal morgen eens kijken of er bij het sport en cultureel centrum van de universiteit wat te doen is wat me interesseert.

Tsja, wat wil je dan bereiken in je leven? Geen doelen of dingen die je nog wilt doen?

tvp

Tvp; ben heel erg benieuwd.

Boeiend topic. Ik herken er ook wel een beetje mijn eigen situatie in. Ik doe ook een studie die best goed gaat, maar ik heb nu al wel een idee dat ik er later weinig mee ga doen. Ik heb sowieso geen enkel idee hoe mijn toekomst eruit zal zien. Soms kan ik daar ook best weleens gefrustreerd of wanhopig van worden, maar over het algemeen leef ik van dag tot dag en zien we wel wat het leven brengt.

TS kan je niet proberen al je idealen los te laten en gewoon je leven leven?
Carpe Diem!

koop een trein

quote:

Op vrijdag 26 februari 2010 14:21 schreef Superlam het volgende:
TS kan je niet proberen al je idealen los te laten en gewoon je leven leven?
Carpe Diem!

Welke idealen?

quote:

Op donderdag 25 februari 2010 21:59 schreef Apuleius het volgende:
Mja, het leven is natuurlijk ook totaal zinloos, omdat je ooit dood gaat. Daarom zou je er het beste van moeten zien te maken.

maar vraag je dan eens af of het leven ook zin heeft als je niet dood kan....

tvp

In het buitenland zijn hoeft niet duur te zijn, als je dat nou leuk vindt. Ga een tweede masters doen in het buitenland of doe zo'n International Trainee Program bij een Multinational (Bv. Vestas, Bombardier, Heineken, InBev, ABB)

Je hebt Weltschmerz.

Als je trouwens hulp wil omtrent dat hele relatie-gebeuren (of hulp met de Nederlandse taal, voornamelijk het aan elkaar schrijven van werkwoorden en voorzetsels), drop dan even een PM.

Misschien moet je tussenuit gaan.
bijv half jaar vrijwilligers werk in buitenland of backpacken in aussie.

quote:

Op vrijdag 26 februari 2010 00:28 schreef Probably_on_pcp het volgende:
Wat is geluk volgens jou TS?

Belangrijke vraag TS...

Inderdaad, is niet één definitie voor.

Je geeft het antwoord zelf al TS, reizen

Ga een jaartje backpacken in Australië, ga een studie doen in Azië of Amerika, trek de wereld in en ga dingen bekijken. Dan kom je er sneller achter wat je leuk vindt.

Wat een depressief geval ben je, TS.

'Ik wil het graag anders doen maar ik weet niet waar ik moet beginnen dus blijf ik maar depressief doen'.

Kom van je reet en doe er eens wat aan, slapjanus. Je leert alleen maar dingen door ze te doen, dus doe ze dan ook.

quote:

Op vrijdag 26 februari 2010 23:18 schreef OngeschiktX het volgende:

[..]

Die had ik al beantwoord:
[..]

Overheen gekeken

ik begrijp je wel.
heb ook wel 's zo'n gevoel, maar probeer er niet te veel bij stil te staan....

maar ik merk dat jij op alles een ja maar hebt.....
als je in dat patroon blijft denken kom je nooit verder. En dat is oke als je daar 'vrede' mee hebt.
maar als je verder wil moet je misschien 's in ja en... gaan denken!

quote:

Op vrijdag 26 februari 2010 00:32 schreef OngeschiktX het volgende:


[..]

Best een lastige vraag nog. Ik ben gelukkig als ik naast de verplichten genoeg tijd en middelen heb om leuke dingen te doen. Dingen de me voor langere tijd een positief gevoel geven.

Je weet alleen nog niet wat die dingen zijn, dus heb je geen doel om die tijd en middelen daarvoor vrij te maken!
Het enige wat er uit komt is reizen. Goed, stel dat dan als doel. Maak je studie af, zodat je niet met een studieschuld zit. Ga dan een jaar of twee heel hard werken en heel veel sparen en dan vertrek je met de noorderzon.
Tussendoor ga je zoveel mogelijk 'nieuwe' dingen doen. Waarom steek je niet wat energie in het afspreken met je 'kennissen', zodat zij uit kunnen groeien tot vrienden?


Meisjes: als jij je op een datingsite aanmeldt en vervolgens niet actief reageert dan gebeurt er ook niets.
Ik weet niet wat de paar berichtjes zijn die je gestuurd hebt, maar als je je daarin ook zo slachtofferig opstelt, dan is het niet vreemd dat er geen vervolg komt.
Het is onzin om het maar op te geven om op zoek te gaan naar een relatie. Je hebt je er nu voor afgesloten en dan gaat er helemaal nooit wat gebeuren.

quote:

Op donderdag 25 februari 2010 21:56 schreef OngeschiktX het volgende:

Ik zie erg op tegen later. Werken lijkt me niet leuk, heel saai. Uiteindelijk komt het grootste deel van de mensen in een kantoorfunctie terecht, waar ze 5 dagen per week zitten. Na het werk is het boodschappen doen/eten koken/eten/afwassen en daarna voornamelijk op de bank voor de tv hangen, want ja je hebt gewerkt en je bent moe. In het weekend zijn het vaak verplichte familie bezoeken en onderhoud aan het huis die de tijd opvullen en zo verdoe je dan een groot deel van je leven.

Hoezo zou je zo zeker een kantoorbaan oplopen als je later groot bent? Je mag nog altijd zelf kiezen waar je je sollicitatiebrieven heen stuurt hoor. Desnoods neem je een baan -dan wel waarschijnlijk onder je opleidingsniveau is- waar in je veel in beweging/de buitenlucht bent en zorg je er voor dat je je vrije tijd indeelt met zaken die zowel leuk en goed voor je ontwikkeling zijn.

Dat je na het werk geen energie meer over hebt is trouwens ook pure onzin. Na het werk kan ik soms best bek af zijn maar dan ga ik even een uurtje oid lekker onderuit gezakt naar een plaat luisteren en daarna ben ik wel weer fit genoeg om eten te maken (en opeten) en er daarna nog op uit te gaan. Dat je er voor kiest tv te gaan kijken is ook dom. Daar kom je meestal toch niet van tot rust en je blijft toch wel zappen totdat het te laat is om nog iets van je avond te maken. Dat ding moet je gewoon uit laten.

Ik lees in je verhaal trouwens niets over een sexleven oid. Misschien dat daar de schoen wringt?

quote:

Op zaterdag 27 februari 2010 12:15 schreef Trashcanman het volgende:

[..]

Hoezo zou je zo zeker een kantoorbaan oplopen als je later groot bent? Je mag nog altijd zelf kiezen waar je je sollicitatiebrieven heen stuurt hoor. Desnoods neem je een baan -dan wel waarschijnlijk onder je opleidingsniveau is- waar in je veel in beweging/de buitenlucht bent en zorg je er voor dat je je vrije tijd indeelt met zaken die zowel leuk en goed voor je ontwikkeling zijn.

Dat je na het werk geen energie meer over hebt is trouwens ook pure onzin. Na het werk kan ik soms best bek af zijn maar dan ga ik even een uurtje oid lekker onderuit gezakt naar een plaat luisteren en daarna ben ik wel weer fit genoeg om eten te maken (en opeten) en er daarna nog op uit te gaan. Dat je er voor kiest tv te gaan kijken is ook dom. Daar kom je meestal toch niet van tot rust en je blijft toch wel zappen totdat het te laat is om nog iets van je avond te maken. Dat ding moet je gewoon uit laten.

Ik lees in je verhaal trouwens niets over een sexleven oid. Misschien dat daar de schoen wringt?

Dat laatste stuk kan ik wel voor je beantwoorden, bekijk even het enige andere topic dat TS hier in R&P heeft aangemaakt.

Ik ben sowieso niet van plan het standaard riedeltje te doorlopen met het standaarbaantje bij het standaardbedrijfje, maar je weet nooit hoe het loopt.

Probleem is dat je door de maatschappij vrij hard die richting ingeduwd wordt en er eigenlijk maar heel weinig ruchtbaarheid wordt gegeven aan het leven buiten het kneuterige Nederlandse wereldje waar (tot mijn ontzetting) een groot deel van de Nederlanders nog steeds in leeft.

Word verliefd!
Ik voelde me ook ooit zo ongelukkig en misschien nog wel ongelukkiger. Maar uiteindelijk is alles goed gekomen en sinds ruim 2 jaar ben ik übergelukkig. Liefhebben en 'liefgehebt' worden is de hemel op aarde. Er is dus echt wel hoop.

en waarom is reizen eigenlijk een tijdelijke oplossing?
je kan het doen tot je er bij neervalt....

Het leven is niet saai. Je kunt het zo saai maken als je wilt, als je zo van reizen houdt: ga dan voor 'n habbekrats door Thailand trekken en doe dat een aantal jaar. "Leef van de wind", zogezegd. Men schijnt dat te overleven. Je kunt overigens dat ook op veilige eigen grond doen hoor, iedere dag is een nieuwe, doe eens wat impulsiefs.

quote:

Op donderdag 25 februari 2010 21:56 schreef OngeschiktX het volgende:

M'n dagelijks leven vind ik behoorlijk saai en deprimerend. Ik ben veel tijd kwijt met studie en daarnaast werk ik zo'n 12 - 15 uur per week. Ik sport zo'n drie keer per week. Sinds dit jaar alleen nog fitness, vroeger ook nog een teamsport. Verder heb ik niet echt hobbies eigenlijk. Als ik niet met een van deze dingen of het huishouden bezig ben, heb ik niet veel te doen. Het komt er dan op neer dat ik een beetje achter internet loop te hangen. Over het algemeen verdoe ik niet eens extreem veel tijd hieraan, omdat studie al veel tijd in beslag neemt. Ook weekenden bestaan uit studie, huishouden en af en toe een weekend naar m'n ouders.

Studie vind ik al heel lang niet leuk meer, maar stoppen is er nooit van gekomen, omdat ik ook niets anders heb dat ik echt leuk vind. Heb dan wel weer een redelijk brede interesses, maar nooit iets wat ik écht zou willen doen. Bovendien zijn m'n cijfers goed, dus dat leverde ook nooit een drive op om te stoppen. Ik modder daarom al lange tijd aan. Het onderwerp interesseert me wel, maar de uiteindelijke opdrachten zijn niet leuk. Ik haal hoge cijfers, maar het kost ook enorm veel moeite en dat frustreert enorm.

Ik zie erg op tegen later. Werken lijkt me niet leuk, heel saai. Uiteindelijk komt het grootste deel van de mensen in een kantoorfunctie terecht, waar ze 5 dagen per week zitten. Na het werk is het boodschappen doen/eten koken/eten/afwassen en daarna voornamelijk op de bank voor de tv hangen, want ja je hebt gewerkt en je bent moe. In het weekend zijn het vaak verplichte familie bezoeken en onderhoud aan het huis die de tijd opvullen en zo verdoe je dan een groot deel van je leven.

Niets positiefs? Op zich wel. Ik heb een tijdje stage gelopen in het buitenland met een flinke stagevergoeding. Daar kon ik veel dingen doen, bijna elk weekend reizen e.d. De stage zelf vond ik niet leuk, maar het reizen wel. De reden dat ik het die periode naar m'n zin heb gehad was voornamelijk omdat ik altijd wel iets had op korte termijn om naar uit te kijken. En dat is wat helemaal ontbreekt in m'n normale leven. Ik heb nu helemaal niets om naar uit te kijken en dat deprimeerd me enorm.

Meer is er helaas niet in dit leven, je kunt dan wel 3 jaar gaan zwerven door Thailand en andere exoctische bestemmingen zoals anderen hier aangeven, maar er moet toch brood op de plank komen.
En dan moet je helaas (ik weet wat je voelt) meedraaien in de 9 tot 5 maatschappij. Deprimerend absoluut, maar probeer je staande te houden door uit te kijken naar de leuke dingen die je hopelijk nog wel hebt. Door naar die momenten toe te leven.

En dat vind ik dus de grootste flater die je als advies kunt geven: ''er moet brood op de plank komen''. Dat kan namelijk overal ter wereld. Buiten het feit dat als je drie jaar naar eenzelfde land gaat, je waarschijnlijk weer in een bepaalde sleur terechtkomt. Probeer gewoon een paar maanden te werken en vervolgens een paar maanden te genieten in het buitenland. Werk daar bijvoorbeeld drie dagen per week en geniet verder. Veel in het leven is niet eens zo duur. Een euro in Nederland is in veel landen vaak 2 tot pakweg 20 euro waard. Tel uit je winst...

Je kunt hier gerust alles achterlaten en verkoop gewoon wat je echt niet meer nodig hebt (detail: mijn huis lag vol met spullen waarvan ik het bestaan niet eens wist, nooit gebruikte of spaarde terwijl ik er nooit meer iets mee zal doen: hop weg ermee, geen gemis, verlicht tevens een hoop zorgen). Tijdens het reizen kun je zo af en toe ook gewoon werken waar je wil en wanneer je zin hebt. Mensen vinden het maar wat leuk als een buitenlander zich aanmeldt.

Mijn afkeer is overigens van negen tot vijf moeten werken. Als ik het een maand volhoud is het lang. Ik raakte in eenzelfde sleur als TS. Alles om me heen is al een tijd geen meerwaarde meer; ook veel mensen niet. Ach, zeiken mogen ze wel als ik weer eens terugkom en ik alles heb verloren (twee armen en een been, omdat ik op een bom liep, anders heeft niemand er enige reden toe. Echte vrienden steunen je namelijk altijd).

Ga vooral niet doen wat anderen doen als je het niet leuk vindt. Al ga je in een restaurantje werken in Bangkok, Barcelona, Tapei of Sidney als dat je gelukkiger maakt, wie houdt je tegen? De Nederlandse cultuur waarin presteren en met name geld een centrale rol speelt, heeft mij blind gemaakt voor wie ik ben en wat ik wil. Ik heb letterlijk een jaar lopen kloten en af en toe de handen in mijn haren. En als ik dan weer om me heen kijk en zie hoe belabberd mensen leven. Zo gemaakt, zo treurig, niks voor mij. Ondanks dat ik veel vrienden heb, geen onoverzienbare zorgen (ben naar mijn weten namelijk kern gezond), mijn ding verder doe, is dit gewoon niet wat ik wil.

Ga er een paar dagen tussenuit, beetje uitwaaien in de natuur, geen telefoon mee, maar gewoon genieten van alles wat je tegenkomt. Dat is leven...

Werken om te werken verziekt veel. Maar veel mensen accepteren het, omdat ze in een klimaat leven waar de beloning vrij hoog is. Kunnen ze het gemis compenseren met een trui van 200 euro en een dikke auto onder hun reet. Een keuze die je maakt. Niks mis mee, met de jouwe ook niet. Welke je ook gaat maken.

Buiten het feit dat als je gaat reizen en je gewoon je verstand blijft gebruiken meer dan eens mensen tegenkomt die je verder kunnen en willen helpen in het leven. Als je in Nederland in je vaste omgeving blijft leven, verklein je dit enorm of je moet vrijwillig met veel mensen gaan netwerken, of je het leuk vindt of niet. Zelf vind ik het pas leuk als iemand oprecht is en dat is helaas zelden in tegenstelling tot het buitenland.

[ Bericht 8% gewijzigd door Aandemur op 28-02-2010 02:00:23 ]

quote:

Op zondag 28 februari 2010 01:30 schreef boekenplank het volgende:

[..]

Meer is er helaas niet in dit leven, je kunt dan wel 3 jaar gaan zwerven door Thailand en andere exoctische bestemmingen zoals anderen hier aangeven, maar er moet toch brood op de plank komen.
En dan moet je helaas (ik weet wat je voelt) meedraaien in de 9 tot 5 maatschappij. Deprimerend absoluut, maar probeer je staande te houden door uit te kijken naar de leuke dingen die je hopelijk nog wel hebt. Door naar die momenten toe te leven.

Nouja, met zo'n mentaliteit zou ik ook depri worden Jij doet alsof je niet onder dat deprimerende toekomstbeeld uitkomt, terwijl dat best kan hoor. Als je maar durft. Als je er eerlijk voor uitkomt dat je geen zin hebt om van 9 tot 5 veertig uur per week op te geven aan iets wat je geen hol interesseert vind ik dat alleen maar bewonderingswaardig. Dan geef je toch die auto van de zaak en een duur appartement op? Of een vaste woonplek, zelfs? Genoeg mensen die onopgeleid ergens iets leuks zijn gaan beginnen. Het is pas dom als je dat wel had gewild en er op je veertigste achter komt dat je nooit hebt gedaan wat je wilde.

quote:

Op zondag 28 februari 2010 01:30 schreef boekenplank het volgende:

[..]

Meer is er helaas niet in dit leven, je kunt dan wel 3 jaar gaan zwerven door Thailand en andere exoctische bestemmingen zoals anderen hier aangeven, maar er moet toch brood op de plank komen.
En dan moet je helaas (ik weet wat je voelt) meedraaien in de 9 tot 5 maatschappij. Deprimerend absoluut, maar probeer je staande te houden door uit te kijken naar de leuke dingen die je hopelijk nog wel hebt. Door naar die momenten toe te leven.

Het is natuurlijk niet zo dat dit per definitie noodzakelijk is. Als het je echt zo enorm tegenstaat, dan is vaak nog wel het 1 en ander mogelijk. Mensen met bepaalde eigen bedrijven, kunstenaars, freelance-journalisten etc. Ok, niet iedereen heeft dat vermogen, maar om nou net te doen alsof je altijd bent veroordeeld tot een leven lang saai werk op kuttijden met af en toe een lichtpuntje.. Erg deprimerend idd.

quote:

Op donderdag 25 februari 2010 21:59 schreef Apuleius het volgende:
Mja, het leven is natuurlijk ook totaal zinloos, omdat je ooit dood gaat. Daarom zou je er het beste van moeten zien te maken.

ja dat gevoel...jezus je gaat doodddddddddddddd

dus daar moet je iets leuks van gaan maken dus voor die tijd..enzo
kwenie?

quote:

Op zondag 28 februari 2010 01:54 schreef Aandemur het volgende:
En dat vind ik dus de grootste flater die je als advies kunt geven: ''er moet brood op de plank komen''.

En hoe lang wil de idealist Aandemur dan rondzwerven? Een paar weken daar rondzwerven en werken in een restaurantje in Bangkok? En slapen in die krottenwijken daar? Vanavond tv gekeken Aandemur? Dus daar vinden we je terug als je 65 bent? Flikker toch op.

quote:

Op zondag 28 februari 2010 02:00 schreef Theoria_Colorum het volgende:

[..]

Het is natuurlijk niet zo dat dit per definitie noodzakelijk is. Als het je echt zo enorm tegenstaat, dan is vaak nog wel het 1 en ander mogelijk. Mensen met bepaalde eigen bedrijven, kunstenaars, freelance-journalisten etc. Ok, niet iedereen heeft dat vermogen, maar om nou net te doen alsof je altijd bent veroordeeld tot een leven lang saai werk op kuttijden met af en toe een lichtpuntje.. Erg deprimerend idd.

Ik ben dat niet meer, maar het kost een beetje en dat had ik het er voor over. Vrij zijn, geen verplichtingen meer, niemand zegt me wat ik moet doen of laten heerlijk. Maandag lekker uitslapen tot 11 uur.

Ook niet goed natuurlijk volgens de die hard fokkers.

quote:

Op zondag 28 februari 2010 02:22 schreef boekenplank het volgende:

[..]

En hoe lang wil de idealist Aandemur dan rondzwerven? Een paar weken daar rondzwerven en werken in een restaurantje in Bangkok? En slapen in die krottenwijken daar? Vanavond tv gekeken Aandemur? Dus daar vinden we je terug als je 65 bent? Flikker toch op.

Televisie kijk ik niet, heb ik ook niet meer.

Verder begrijp je, zoals je post, weinig van mijn verhaal. Lees het morgen nog eens en probeer het dan wel te begrijpen...

quote:

Op zondag 28 februari 2010 02:40 schreef Aandemur het volgende:

[..]

Televisie kijk ik niet, heb ik ook niet meer.

Verder begrijp je, zoals je post, weinig van mijn verhaal. Lees het morgen nog eens en probeer het dan wel te begrijpen...

Ik begrijp waar je heen weer met je verhaal. Televisie heb je ook al niet en kijk je niet.
Idealisme is leuk en te waarderen, maar jij lijkt me zo'n bomenknuffelaar.
Vraagje? Hoe denkt Aandemur te overleven?

wordt pickup artist en heb seks met de mooiste dames

not kidding you. het maakt je leven echt gelukkiger als je wat van sociale dynamiek af weet

quote:

Op zondag 28 februari 2010 03:00 schreef Synthesist het volgende:
wordt pickup artist en heb seks met de mooiste dames

not kidding you. het maakt je leven echt gelukkiger als je wat van sociale dynamiek af weet

Trip lekker verder mafkees.

De enige echte oplossing is natuurlijk trouwen met een meisje dat net een miljoenen erfenis heeft gekregen.

quote:

Op zondag 28 februari 2010 03:04 schreef Theoria_Colorum het volgende:
De enige echte oplossing is natuurlijk trouwen met een meisje dat net een miljoenen erfenis heeft gekregen.

Geld maakt iemand als TS niet gelukkig. Alleen mensen die zich graag wentelen in materiële voldoening kunnen daar geluk uit halen.

quote:

Op vrijdag 26 februari 2010 00:27 schreef Michiel1990 het volgende:

[..]

Mee eens, mensen heeft een ontzettende drang om dingen te creeëren, ga je die behoefte onderdrukken word je volgens mij echt diep ongelukkig. Wedden dat als je uit pure ellende een vogelhuisje gaat bouwen, je er toch nog even blij van word als het af is xD haha

Laatst keek ik op YouTube naar een gesprek tussen Adriaan van Dis en Harry Mulisch (voor de geïnteresseerden). Daarin zegt Mulisch in antwoord op de vraag waarom hij voor het schrijverschap heeft gekozen, dat hij graag de wereld wat groter wil maken door iets te maken wat er nog niet is. En toen bedacht ik mij: verhip, dat is het! De scheppingsdrang die in ieder mens huist moet beantwoord worden. Dat maakt gelukkig. TS moet op zoek gaan naar een muze die zijn motivatie tot expressie prikkelt.

quote:

Op zondag 28 februari 2010 02:55 schreef boekenplank het volgende:

[..]

Ik begrijp waar je heen weer met je verhaal. Televisie heb je ook al niet en kijk je niet.
Idealisme is leuk en te waarderen, maar jij lijkt me zo'n bomenknuffelaar.
Vraagje? Hoe denkt Aandemur te overleven?

Bomenknuffelaar? Internet.

Ik kijk geen televisie, omdat 99% van de programma's mij frustreert. Het is gewoon een zeer eenvoudige keuze die ik heb gemaakt na een tijd bij te hebben gehouden welke 80% irritaties voortvloeien uit 20% van de dingen die ik doe. En daar is televisie een onderdeel van. De enige twee tot vier programma's (afhankelijk van de seizoenen) die ik wil zien kijk ik via uitzendinggemist.

Overleven is vrij eenvoudig, omdat je niet weet wat er gaat gebeuren en dat zijn momenten dat je scherp, creatief en actief bent. Ik heb ooit eens op papier gezet wat de beste momenten in mijn leven waren en waar die uit voortvloeiden. Een daarvan is een voetbaltopper die stijf was uitverkocht, zwaar beveiligd en kansloos was om binnen te komen. Op zulke momenten ga je gebruik maken van je verstand en misbruik van het onvermogen van andere mensen. Kortom, binnengekomen. Dan kijk je achteraf terug en zie je dat het leven gewoon eenvoudig is. Onze tactiek was om de grootste debiel, met de grootste stressfactor in combinatie met een rij vrij nette mensen uit te kiezen. Enerzijds ga je af op het misbruik maken van zijn onkunde en de betrouwbaarheid van de mensen om je heen. Dit leidt altijd! tot mensen die hoger staan en wel keuzes mogen maken. Bij elke hoofdingang staan deze mensen, welk event dan ook.
Kortom, en maar blijven aandringen, totdat er mensen komen die zeggen dat je moet opzouten. Dat zijn de mensen die je verder gaan helpen. Zij hebben mogelijkheden en het verstand om iets op te lossen. Mooi slap verhaal en plots sta je binnen (but keep your mouth shut, is het enige dat ze nog roepen).

Ander voorbeeld is dat ik een seizoenskaart heb van een eredivisieclub in Nederland. Heeft me niks gekost. Ik heb 1 dag gewerkt voor een cateraar en ken alle ins en outs van de club. Observeren en onthouden is eenvoudig.
Wat heb ik vervolgens gedaan. In plaats van mijn kleding weer netjes in te leveren, heb ik het mee naar huis genomen en gevraagd welke mensen er altijd werken en wie er altijd bij de ingang staan om te controleren. De ene groep mijd je en de mensen van de ingang zoek je op voor een praatje. Zij moeten jouw voortaan kennen. Volgende keer, toch enige opwinding (dat is waar ik persoonlijk naar op zoek ben in het leven), de gok gewaagd. Nog geen vijf minuten later stond ik op de hoofdtribune.

Dit zijn twee eenvoudige voorbeelden die overigens niet geheel volgens de regels zijn. Waar ik op deze manier wel achter ben gekomen is dat alles wat je doet gevolgen kan! hebben, maar het ergste dan kan! gebeuren is dat je wordt afgewezen. Je leeft nog, je hebt evenveel als toen je niks deed etc. Je kunt alleen maar winst boeken en dat moet je in het achterhoofd houden.

Nou moet je het bovenstaande niet letterlijk lezen, maar zien als leven naar de mogelijkheden. Toen ik in Dublin was stond ik in crowne plaza een bruiloft te vieren met leuke dames, in Barcelona stond ik ineens op een privé feest waar voor mij bekende dj's draaiden (zoals Hernan Cattaneo), in Berlijn stond ik op kosten van militairen drie te feesten etc. Alles omdat je relax bent, iets toevoegt aan het geheel, je gewoon je zelf bent.

Ik val weer terug op de woorden dat als je alleen ergens bent, je actief, creatief en scherp wordt. Mensen beoordelen je onder vier ogen op je eerlijkheid, levendigheid en/ of toegevoegde waarde aan het geheel. Dat straal je uit of niet. Leren kun je het alleen maar door te doen en je zelf te blijven. Zelf maak je de keuze of je vervolgens eenmalig met iemand omgaat of toch wat vaker wil blijven zien.

Soms zijn er dagen dat het even niet van een leien dakje gaat. Niks mis mee toch? Loop je door de stad, natuur, over het strand of ga je gewoon luieren op een grasveld. Al ga je naar het station en ga je mensen kijken. Voldoende leuke vrouwen die wel iets 'vreemds' doen waardoor je een gesprek aan kunt gaan. Je kunt je ook gewoon bezighouden met het schrijven van je experiences op het internet of opzoek gaan naar iets dat weinig waarde heeft, maar waar mensen in Nederland wel voor zouden betalen (stuur het op en laat een bekende het verkopen: werkt het en je kunt weer even creatief voor uit).

Als je weggaat zorg dat je een buffer hebt. Reken op een maand zonder enige vorm van inkomsten en vervolgens zijn er voldoende mogelijkheden om te leven. Mensen ervaren nieuwe mensen als toegevoegde waarde en zeker als ze uit het buitenland komen en er niet uitzien als een debiel, schooier of rasta dirty hair die zeehondjes wil gaan redden...

Verder leef je naar wat je zelf wil. Wil je elke dag in bad liggen, een ontbijtbuffet en in een Michelin ster restaurant eten, dan houdt het snel op of je moet je inkomsten hebben geautomatiseerd, maar dat is lastig op korte termijn.
Het aanschuiven bij anderen aan tafel, mensen ontmoeten etc. is mijn doel en je geeft alleen al door je aanwezigheid veel terug aan mensen.

Nog 1 ding. Mijn oude buurman wilde graag naar Hongarije. Zijn vrouw zei: niks er van, we gaan niet en we gaan er geen geld aan uitgeven ook. Hij heeft ons netjes laten weten dat hij ''morgen'' weg zou gaan en de volgende dag, inderdaad, zijn vrouw aan de deur, of we weten waar hij is. Dan begeef je jezelf wel in een grijs gebied. (kunt niet zomaar info achterhouden bij vermissing, maar goed, zijn vrouw wist wel beter en wachtte af...).
Zonder geld vertrokken en zes weken later kwam hij zielsgelukkig weer terug. Via Noord Europa! is hij (70+) uiteindelijk in Hongarije terecht gekomen en heeft daar de tijd van zijn leven gehad. Toen hij terugkwam had hij de enige gedachte ''ik wil iets, iemand anders ziet het niet zitten, nu kan het nog, ik ga gewoon en zie wel waar het schip strand''. Als iemand nu vredig kan sterven, dat benadrukt hij ook, is hij het wel.

Dat is het leven voor mij. Genieten van de meest basale dingen die de wereld biedt en af en toe opwinding opzoeken om te zien dat ik echt kan leven.

Tijd is rijkdom. Werken levert geld op waarmee je dingen koopt naar vermogen. Hier onderscheid je jezelf mee, maar levert het verder iets op? Voor veel mensen wel en die mensen moeten dat vooral blijven doen. Voor mij niet, dat maakt mij geen idealist, maar iemand met een andere levenswijze. Een levenswijze meet je jezelf aan, zonder te kijken naar wat anderen willen dat jij doet.

Veel gelul, zie ik. Er zit vast iets zinnigs tussen en de rest vergeet je maar weer.

quote:

Op zondag 28 februari 2010 09:47 schreef servus_universitas het volgende:

TS moet op zoek gaan naar een muze die zijn motivatie tot expressie prikkelt.

Ps: filmpje kijk ik straks even. Wellicht nog een uitgebreidere reactie. Al vat je veel van het leven samen in bovenstaande zin.

quote:

Op donderdag 25 februari 2010 23:34 schreef OngeschiktX het volgende:

[..]

Moet wel te bekostigen zijn en een echt grote reis zit er niet in denk ik.
[..]

Verscheinde malen door m'n hoofd geschoten, maar ik vind dat toch een erg groot risico. Verder geef ik wel om m'n familie, dus dat is weer lastig.

Wat boeien jou de risico's als je het leven toch saai en uitzichtloos vindt? Wat heb je te verliezen?

Verder is het natuurlijk een non-argument: de risico's zijn helemaal niet zo groot en reizen hoeft ook niet veel geld te kosten. Voor een paar honderd euro zit je in India, en daar kan je vervolgens maanden blijven rondhangen omdat het leven er geen bal kost. Reken maar dat je dan wel iedere dag nieuwe dingen meemaakt en ervaringen opdoet! Dat dat geen 'structurele' oplossing is is ook niet helemaal waar. Als je weer thuis bent kun je namelijk weer een paar maanden gaan werken om geld te verdienen voor je volgende reis. Dan heb je een doel in je leven om naartoe te werken.

En oja, het leven zelf ís ook uitzichtloos, want aan het einde rest alleen de dood. Des te meer reden om juist te genieten van het hier en nu.

Ik heb dit zelf ook meegemaakt en maak dit nu ook nog deels mee. Ik had daarom zo´n 8/9 maanden geleden besloten om voor een paar maanden in Thailand te gaan backpacken. Dit is zeer goed bevallen uiteindelijk, een hele hoop verschillende mensen leren kennen en wat van de cultuur geleerd.

Zelf geef je ook al aan dat je van reizen houd, waarschijnlijk is dit vooral ook in jouw geval om het saaie nederland met steeds hetzelfde dagelijkse patroon te ontvluchten.

Omdat dit reizen zo goed is bevallen heb ik mezelf ingeschreven voor een touristisch engelstalige opleiding.
Misschien ook iets voor jou ?

tvp

quote:

Op zondag 28 februari 2010 09:36 schreef servus_universitas het volgende:

[..]

Geld maakt iemand als TS niet gelukkig. Alleen mensen die zich graag wentelen in materiële voldoening kunnen daar geluk uit halen.

Mwah, het stelt hem in staat om zich volledig los te koppelen van het sneue 9 tot 5 leven.

[quote]Op zondag 28 februari 2010 10:29 schreef Aandemur het volgende:

[..]

haha, jij durft idd te leven, cool man

Ga WoW spelen

Edit.

quote:

Op maandag 1 maart 2010 00:20 schreef OngeschiktX het volgende:

Onder m'n niveau heb ik wel aan zitten denk ik, ben er nog niet uit of het de oplossing is. Op mijn niveau is het misschien wel mogelijk om veel onderweg te zijn en met verschillende mensen om te gaan, maar het grootste deel komt toch op een kantoor terecht.

Zoals ik al zei: dat heb je voor een groot deel zelf in de hand

quote:

Okee, misschien een verkeerde inschatting van mij. Ik heb voor dit argument voornamelijk naar anderen gekeken en daar zie ik dat veel mensen toch thuis blijven en tv kijken. Ik heb overigens niet eens een tv, dus dat doe ik nu niet vaak. Verder was ik na m'n stage steeds wel behoorlijk moe, maar dat komt ook omdat het 10 uur per dag werken was en na eten blijft er dan niet heel veel tijd over.

Hmm, 10 uur per dag is dan ook wel behoorlijk veel. Bij de meeste banen werk je per dag zo'n 8 uur, dat scheelt wel. Dat je trouwens na een dag werken op je stage (ongeacht je 8 of 10 uur bezig ben geweest) erg moe bent vind ik niet zo vreemd. Ik heb bij mezelf wel gemerkt dat ik wanneer ik stage liep of in werd gewerkt ook helemaal kapot ben na de tijd. Wanneer je aan het ritme gewend bent, routine hebt opgebouwd en alle nieuwe indrukken verwerkt hebt krijg je vanzelf wel weer meer energie.

Voor de toekomst zal ik als ik jou was niet al te bang zijn. Dat helpt ook niet mee als je positiever in het leven wil staan. Succes iig.

quote:

Op zondag 28 februari 2010 03:00 schreef Synthesist het volgende:
wordt pickup artist en heb seks met de mooiste dames

not kidding you. het maakt je leven echt gelukkiger als je wat van sociale dynamiek af weet

Mystery en al die anderen werden er inderdaad echt gelukkige en sympathieke mensen van.

Gewoon relativeren vriend. Alle mensen zijn gelijk, iedereen gaat dood. Lekker boeiend wat je doet in dit leven. Het stelt toch allemaal geen ruk voor. Dingen die je leuk vind, moet je voor gaan. Je leeft maar 1 keer en die tijd is te kort om jezelf op te fokken over wat je buurman van je vind of die man bij de slagersafdeling in de supermarkt. Fuck hun. Altijd als ik mezelf te druk ga maken om dingen denk ik zo.

quote:

Op donderdag 25 februari 2010 23:44 schreef Michiel1990 het volgende:

[..]

Je maakt jezelf wat wijs als je denkt dat je zonder een relatie kan.

? Wat voor een onzin is dat.

quote:

Op maandag 1 maart 2010 01:32 schreef Avey het volgende:

[..]

? Wat voor een onzin is dat.

Idd Ik zie zoveel mensen om mij heen in de 30 die nog steeds single zijn. En geloof me, een relatie met hun beginnen is ook geen goed idee. Sommige mensen zijn nou eenmaal niet geboren voor een standaard leventje.

quote:

Op donderdag 25 februari 2010 22:39 schreef OngeschiktX het volgende:

[..]

Uhm, weet ik niet eigenlijk.

Ik wil nog wel veel van de wereld zien, dus misschien reizen, maar dat is erg duur en gaat niet lukken.

2 jaar 10 uur in de maand weer werken en je lost 2 problemen op

tvp

@ TS, je zegt dat reizen je wel interesseerde, het is heel simpel en iets wat heel veel mensen hebben. Ik ook, je kan niet tegen structuur, telkens elke dag hetzelfde moeten doen.

Zoek iets, na je studie, waarin je variatie vindt, zoek een baan waarbij je kan reizen, spaar zodat je kan reizen. Doe tijdens het reizen iets, ga schrijven, zoek mensen op of praat ermee.

Zie of je voor een of ander blad reisverhalen kan maken etc.

Maar zelfs als reizen je uiteindelijk niets lijkt ga bij een vereniging.

En ik bedoel niet per se een studentenvereniging maar iets waarmee je je ei kwijt kan.
Iets waarmee je telkens weer andere dingen doet, dus niet alleen zuipen, maar naar iets toewerken.
Een politieke jongerenvereniging of oudere politieke vereniging het maakt niet uit.

Je bent een briljante student, je hele toekomst ligt nog open, alles kan.

Zoek het onbekende op.
Ik wil niet per se zeggen, zoek het gevaar op, maar zoek datgene op wat je interesseert.
Het avontuur.
En zorg dat het ook nog betekenis heeft.

Je hebt hoge cijfers, TS. Dus kun je lekker voor de carrière gaan. Een niet doorsnee baan krijgen waarbij je veel moet reizen, lekker betaald worden, mooie hotels.

Quarterlife crisis

http://en.wikipedia.org/wiki/Quarter-life_crisis

quote:

Op zaterdag 29 mei 2010 17:19 schreef Leonoire het volgende:
Quarterlife crisis

http://en.wikipedia.org/wiki/Quarter-life_crisis

Ja, en? Wat heb je aan zo'n stom labeltje?. De psychologie is een heel goed in het verschuiven van maatschappelijke problemen naar het individu.

Sinds wanneer wordt generalisatie (een label geven) gedefinieerd als het "terugbrengen naar een individu"?

Geinige tegenspraak.

Wat ik probeer te zeggen is dat het probleem bekend is en dat het (evenals de pubertijd) een fase is waar men doorheen moet komen. Zeer frustrerend! Absoluut... Maar niets om je al te druk om te maken.

Advies aan TS: Investeer in waardevolle relaties, vorm die eindeloze kennissenkring om in een paar echte vrienden en tracht je te richten op je eigenlijke wens, al weet je nog niet goed wat dat is.

Tvp,

ik zag studeren ook als een nutteloos kwaad, vond er ook weinig aan maar wist dat als ik er mee klaar was dat ik eindelijk wel de dingen kon gaan doen die ik leuk vind... zet jezelf wat toekomstige doelen en leef ernaar, de rest is bijzaak

Geniet van je studententijd, als je moet gaan werken wordt het pas zwaar..

quote:

Op zondag 30 mei 2010 12:11 schreef Bombshell het volgende:
Geniet van je studententijd, als je moet gaan werken wordt het pas zwaar..

Mwa, echt genieten kan (ook) pas na je studententijd denk ik. Mensen die bijv. een zware (technische) studie doen zijn vaak voor en na school nog bezig te werken, als je kunt gaan werken ben je (normaal gesproken) na 5 of 6 uur klaar en ben je in de avond nog vrij om te doen en laten wat je wilt. Daarnaast heb je ook gewoon een goede salaris wat je in je vrije dagen lekker kunt uitgeven

In verhouding heb je natuurlijk veel meer vrijetijd als je studeert. En er zit nogal een verschil tussen bivakeren tussen je medestudenten en tussen je collegas. Ligt een veel hogere druk op je tijdens werk.

Eens met je houding tegenover studeren en werk.
Ik vind mijn studie ook niet boeiend, maar weet niet wat ik anders wil.
Ik wil later niet werken, maar niet afhankelijk van anderen worden.
Ik weet niet wat ik wil, maar ik weet wel wat ik niet wil.

Ik heb geen oplossing voor je, want die heb ik ook niet voor mezelf, daar kom ik nog wel achter;).

Maar reizen, dat hoeft niet perse met de auto of vliegtuig. Er zijn diverse mensen die liftend, lopend of met de fiets gaan. Slapen kun je ergens buiten onder een zeil wel, maar als je alleen maar geldverslindende hotels wilt, tsjah, dan is het duur.

quote:

Op zondag 30 mei 2010 12:18 schreef D.D.W. het volgende:

[..]

Mwa, echt genieten kan (ook) pas na je studententijd denk ik. Mensen die bijv. een zware (technische) studie doen zijn vaak voor en na school nog bezig te werken, als je kunt gaan werken ben je (normaal gesproken) na 5 of 6 uur klaar en ben je in de avond nog vrij om te doen en laten wat je wilt. Daarnaast heb je ook gewoon een goede salaris wat je in je vrije dagen lekker kunt uitgeven

Maar ook dat klinkt uitzichtloos: werken om te consumeren.

Terwijl werk juist een manier is om aan een bepaalde behoefte te voldoen, namelijk een zekere wil tot nuttige arbeid / zingeving. Joost mag weten waarom we die als mensen hebben, maar dat zo'n "kriebel" bestaat, daar ben ik toch wel overtuigd van.


+ TVP, want ik kende dit subforum niet. Het idee ook dat sociologie ondergeschikt zou zijn aan de psychologie.. maar enfin.

Sport iets minder en ga een leuke hobby beoefenen...
Je hebt zo te lezen weinig vrije tijd voor ontspanning...
en geld is vaak ook tijd voor leuke ontspanning

http://www.legion-recrute.com/nl/

quote:

Het lijkt me wel leuk om in een bandje te spelen, maar dat regel je ook niet even. Daarbij kan ik geen enkel instrument echt goed, op toetsen instrumenten na, maar dat neem je weer niet even mee naar één of andere oefenruimte.

Een advertentie is snel gezet, en er zijn genoeg online muzikantenbanken.
Ook zijn er repetitie-ruimtes inc. toetsen.

Als je maar wilt