quote:
Op vrijdag 19 februari 2010 17:07 schreef XXXKarinXXX het volgende:Ik vind het wel een beetje sneu voor BJ dat die hele kolfdiscussie weer oplaait hier.
En Troel, dat jij eroverheen scrollt, prima, maar
MOET je dat dan ook zeggen?
Scroll er overheen en zeg dan ook verder niks erover.
Het moet mij ook van het hart dat ik het erg flauw vind. Ik vind het goed dat hier benadrukt wordt dat kunstvoeding een prima alternatief is en dat de borstvoeding niet ten koste moet gaan van de moeder. Maar hey, dat is van een afstandje natuurlijk makkelijk gezegd. Nadenken over het afbouwen van de borstvoeding kan gepaard gaan met heel veel emoties. Ik vind mezelf behoorlijk nuchter, maar het verbaasde me hoe vreselijk verdrietig ik ervan werd. Juist hier zou men toch moeten begrijpen wat het kersverse ouderschap met je kan doen.
Voor moeders met baby's die nog vaak wakker worden 's nachts is het niet leuk om over doorslapende baby's te lezen. Voor moeders met een baby die vaak huilt kan het pijnlijk zijn om over baby's te lezen die altijd vrolijk zijn. Tja. Voor alles moet hier plaats zijn, vind ik. En als je er minder mee hebt, dan reageer je toch gewoon niet? Om BJ nu naar het kolftopic te verbannen vind ik echt niet kunnen. Daar wordt ook nog eens bijna niet gepost; de laatste reactie is van 22 januari. Toegegeven, misschien zou het beter in
Hoe gaat het met ons? passen, maar dat geldt voor veel meer dagboekpostings hier. Ik heb het topic ook als een uitlaatklep gebruikt en was er altijd heel blij mee.

Het is zo fijn aan dit topic dat werkelijk alle moeders hier zitten en bijvoorbeeld niet alleen de borstvoedingsmoeders. Daardoor krijg je toch net een ander perspectief mee.
het-is-mij: je vroeg nog aan me hoe kunstvoeding geven mij bevalt. Nou, het bevalt ongelooflijk goed! Ik voel me absoluut niet schuldig over stoppen met de borstvoeding. Ik heb tevoren veel gelezen over flesvoeding en baby's worden er gewoon prima groot op. Rationeel had ik dus allang vrede met het stoppen met de borstvoeding. Emotioneel was ik er helemaal klaar mee toen Ivan moeilijk aan de borst bleef doen en de onzekerheid rondom zijn groei me te veel werd. Ik had er gewoon geen zin meer in, klaar. Ivan drinkt nu ontzettend goed uit de fles (5 keer per dag 200 ml) en hij is nog exact dezelfde baby die hij voorheen was. Praktisch gezien gaat het veel makkelijker. Ik hoef op mijn werk niet te kolven, bij mijn schoonouders kan ik gewoon een pak kunstvoeding zetten en ik durf hem nu te voeden in het openbaar. Heerlijk. Daar komt ook nog eens bij dat ik ontdek hoe het geven van een flesje óók een heel intiem en ontroerend moment kan zijn. Ivan pakt vaak zijn flesje met beide handen vast en trek het naar zich toe. Ik ben een tevreden moeder.

Weg stress.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.