Een poes klaarmaken is verboden

quote:

Op donderdag 18 februari 2010 09:03 schreef Taurus het volgende:
Met nuttig bedoel ik juist niet gangbaar. In hongertijd, staat er achter. Het was dus niet vanzelfsprekend een paard te eten, en dat is het nu nog steeds niet. Goed, nuttig is wellicht niet het juiste woord, maar inlezen is niet meer nodig, dank.

Een paard was gewoon een duur productiemiddel, duur om te kopen en duur in onderhoud. Maar op een gegeven moment is zo'n beest af. 600 kilo vlees dat je eerst nog even van zijn pensioen laat genieten, en vervolgens in een enorm gat in de grond gaat hijsen? Als je heel veel geld over hebt kun je je die pure luxe veroorloven. Maar het is heel gewoon en heel vanzelfsprekend om na het gebruik van het levende beest het vlees ook nog te gebruiken. Paardenrookvlees, paardenworst, frikandellen. Traditioneel wordt vlees niet weggegooid, maar worden dieren helemaal uitgenut. Ik denk dat je meer paard hebt binnengekregen dan je denkt, en je opa en oma helemaal.

In Engeland mag je dan weer geen paard eten. In India ligt het wat betreft koeien wat moeilijk geloof ik. Cavia's, katten en honden worden in West-Europa doorgaans niet gegeten. Terwijl er ook veel mensen zijn die een varken als huisdier houden. De inuit leven op walvis en zeehond. Het is allemaal heel erg cultureel bepaald, op een nogal willekeurige manier. Ik denk dat de hoofdlijn is dat de taboes op het eten van bepaalde dieren toenemen met de welvaart en de overvloed aan eten.

quote:

Op donderdag 18 februari 2010 01:08 schreef Gia het volgende:

[..]

Tja, eerst koudmaken, natuurlijk. Dan jasje uittrekken.
In stukken verdelen en insmeren met een kruidenmengsel. (laurier, kruidnagel, jeneverbes)
Lekker veel boter gebruiken. Poes daarin wentelen, totdat ze aan alle kanten druipt van de boter.
Daarna lekker lang laten smoren, tot ze helemaal gaar is en van het bot valt.

quote:

Op donderdag 18 februari 2010 09:28 schreef Deprater het volgende:
Maar paarderookvlees is erg lekker.

Wat mij erg trof onlangs, was een uitspraak op TV van een paardeliefhebster, die geen enkel bezwaar had met het opeten van haar eigen paard.
Haar uitspraak: o, ik eet hem zo op hoor, geen probleem.

Ik hoorde ooit een geitenhoudster ondervraagd worden over haar mooiste geit, die veel prijzen gewonnen had. Wat ze zou doen als het dier versleten was?
Oh, gewoon opeten.
Echt waar?
Ja hoor. En bij elke hap zou ik denken: "Wat was je toch een mooie geit! Wat heb je toch veel prijzen gewonnen!"

quote:

Op donderdag 18 februari 2010 11:10 schreef GuidooH het volgende:

[..]

Liever kat op de grill of gebraden?

Hoe heette dat irritante kunstenaarswijf ook al weer die een paar maanden geleden met d'r van d'r eigen kat gemaakte kattentas bij P&W zat? Damn, dat was me pas een rel!