PDD [Autisme, Asperger, PDD-NOS] Deel 32 - Vanaf nu LOG ik!!

quote:

Op maandag 25 januari 2010 19:03 schreef francis998 het volgende:
ff een off topic vraagje, eigenlijk bestemd voor degenen onder ons die niet werken?
Hoe komen jullie in vredesnaam de dag door.
Want ik hou het echt niet meer uit..ik verveel me te pletter, zit de hele dag maar wat op facebook te spelen en te lurken bij "bekende gezichten", natuurlijk ook fok. En soms wat huishuidelijke taakjes(afwassen, 1x perweek stofzuigen) en thats it.

Wil je een tijdje ruilen? Ik zou graaaaaaaaaaaaaaaaag thuis zijn. Ik sleep mezelf uit bed als ik naar m'n werk moet, maar eigenlijk blijf ik liever thuis. Ik begrijp totaal niet hoe mensen zich kunnen vervelen thuis, ik heb altijd honderd dingen te doen.

Wat ik doe als ik vrij ben: tijdschriften lezen, boeken lezen, huishouden, administratie bijwerken, onderhoud aan huis, boodschappen, winkelen (al dan niet online), naar m'n vriend gaan, naar een museum, naar de dierentuin, naar de kinderboerderij, wandelen, fietsen, studeren (gewoon op eigen initiatief he, cursussen, talen, whatever), Patience, tegen mezelf monopoly spelen, Sudoku, kleuren in m'n mandalawerkboek, bezig zijn met m'n planten (moesbalkonnieren), films kijken, documentaires kijken (op internet) muziek luisteren en keihard meezingen, Wii'en... Nou ja, dat ongeveer. Verder kun je bijvoorbeeld vrijwilligerswerk doen in de vorm van online campagnevoeren voor goede doelen of politieke partijen, dat doe ik ook, en ik ben lid van de lokale campagnecommissie van GroenLinks.

quote:

Op dinsdag 26 januari 2010 18:35 schreef francis998 het volgende:

[..]

dan had je vragen moeten zien die mij gesteld werden in de vragenlijst met 600 vragen.
O.a. of ik het gevoel had achtervolgt te worden
Of dat iedereen een complot tegen mij maakte.
Of ik bang was om ontvoerd te worden door buitenaardse wezen..

Ik heb altijd zo'n moeite met vragenlijsten. En ook dit soort vragen zou ik moeilijk vinden. Want ik heb wel degelijk soms eht gevoel dat alles een complot is en dat ik achtervolgd wordt - ik wéét wel dat het niet zo is, maar toch voel ik me erg onprettig als een auto toevallig drie straten achter me rijdt. En als ik ergens binnenkom en iedereen lacht, denk ik toch dat het over mij gaat, dat ze iets doen om mij belachelijk te maken of zo. Ik weet dat het niet zo is en ik handel er niet naar en ik denk het ook niet altijd. Dus ik zou dan geen antwoord kunnen geven op zo'n vraag.

Dat vind ik sowieso met die ene online autismetest, daar zit een vraag bij of je bijvoorbeeld liever naar de bibliotheek gaat dan naar een feestje. Maar dat ligt eraan wat voor feestje. Als dat een feestje is waar ik netjes aangekleed heen moet en waar alleen wildvreemden zijn, dan ga ik inderdaad liever naar de bibliotheek. Maar oud & nieuw met m'n vrienden vieren doe ik dan weer liever. Ik heb daar erg veel moeite mee, omdat dan geen enkel antwoord 'waar' is.

En nog even de muziekvraag: Skunk Anansie, Lenny Kravitz, ouder spul van Anouk, ouder spul van Within Temptation en After Forever, Pink, Shakira (alleen Engelstalig vind ik verschrikkelijk), Blof, Chumbawamba, Save Ferris, Greenday, Amanda Marshall, Tristania, Duffy, Adele, Evanescence, The Darkness, en verder luister ik eigenlijk veel verschillende nummers van allerlei artiesten en genres.

quote:

Op dinsdag 26 januari 2010 21:25 schreef Forsaken84 het volgende:
Ik leg aan haar uit dat ik ondankbaar en ongeïnteresseerd lijk door dat autisme.
Zij vindt dat ik dat als smoes gebruik en dat ik heus wel aan alles kan denken en normaal kan doen....

Mijn moeder en familie denken hetzelfde. Ze weten echt donders goed dat ik Asperger heb.. alleen houden ze er nooit rekening mee en vinden dat ik niet moet zeuren... en dat ik uren achter mekaar de kleine kinderen van mijn broer moet kunnen verdragen, dat ik hun uitjes leuk moet vinden (mijn voorstellen worden weggewuifd steeds)...

Als ik wel eens wat zeg over overprikkeld zijn of moeite ergens mee hebben, heeft altijd iemand anders het wel zwaarder en moet ik gewoon maar als iedereen anders doen. Alhoewel ze steeds zeggen dat ik een compleet vrije keuze en wil heb, word ik toch steeds in een bepaald stramien gedrongen.

Yep, mijn ouders waren óók zo. Vonden dat ik maar normaal moest doen en gingen allerlei onmogelijke dingen van me verwachten.

En het dan raar vinden dat je op een gegeven moment echt gek wordt en tegen alles wat ze zeggen protesteer... vanaf toen was ik echt een rotkind maar dat was puur uit eigenbehoud.

quote:

Op dinsdag 26 januari 2010 23:14 schreef RRGJL het volgende:
Bij hoger functionerende autisten ligt het ook aan de intelligentie trouwens. Veel van hen hebben zich sociaal gedrag aangeleerd. Het is gekunsteld, maar dat valt niet op doordat ze er goed in zijn. Helaas is het sociale niet het enige probleem voor een autist, anders waren zij zo goed als over hun probleem heen.

Het sociale probleem is eerder beginpunt dan eindstation. Iemand noemde het al, dat autisme (en dan denk ik vooral aan Asperger) vrijwel de meest onderschatte ziekte is. Ik denk eerder dat het de meest onderschatte (niet-lichamelijke) stoornis is.

Fijn om te horen dat ik niet de enige ben met zulke ouders.

Autisme is ook zo moeilijk te zien. En als ik ergens in geïnteresseerd ben dan doe ik er ook alles voor. Als je naar me kijkt zie je niks en ik kan een toneelstukje opvoeren, dus waarom zou er iets mis moeten zijn?

Jammer dat het zo onbegrepen is

De eerdere muziekvraag: Acid, hoe meer bliepjes hoe beter

Kwam dit artikel trouwens tegen vanochtend: http://www.pinkisthenewbl(...)te-in-a-sundance-qa/ Over hoe een actrice Kristen Stewart raar doet tijdens een Q&A voor publiek, daarna wat meer youtube filmpjes van dr bekeken en viel me op dat vooral als ze geinterviewd wordt met publiek erbij dat ze wel wat opvallende trekjes heeft, wat denken jullie?

(sorry voor het vreselijke hoge hitkrant gehalte btw, maar je moet toch wat )

[frustrated modus]Zit nu weer op mijn werk kom ik erachter dat per 1 februari 2 vrij nieuwe collega's een functie omhoog worden geschoven, zonder echte kennis van de wet 'maar ze werken onder hun niveau'. Leuk voor hun en ze zijn echt intelligent dus pakken t snel genoeg op maar ik heb een beetje moeite die nare bijsmaak weg te spoelen dat ik wel dik 2 jaar onder mijn niveau mocht werken zonder er een beloning voor te krijgen. Maar dat was wel makkelijk want ik heb 2 jaar kunnen puinruimen en de basis kunnen behoeden voor de downfall. You're welcome... Heb zoooon zin om mijn handen overal van af te trekken de komende 4 weken en het hele kaartenhuis in elkaar te laten storten.. [/frustrated modus]

quote:

Op woensdag 27 januari 2010 10:39 schreef Cassandra87 het volgende:
[frustrated modus]Zit nu weer op mijn werk kom ik erachter dat per 1 februari 2 vrij nieuwe collega's een functie omhoog worden geschoven, zonder echte kennis van de wet 'maar ze werken onder hun niveau'. Leuk voor hun en ze zijn echt intelligent dus pakken t snel genoeg op maar ik heb een beetje moeite die nare bijsmaak weg te spoelen dat ik wel dik 2 jaar onder mijn niveau mocht werken zonder er een beloning voor te krijgen. Maar dat was wel makkelijk want ik heb 2 jaar kunnen puinruimen en de basis kunnen behoeden voor de downfall. You're welcome... Heb zoooon zin om mijn handen overal van af te trekken de komende 4 weken en het hele kaartenhuis in elkaar te laten storten.. [/frustrated modus]

wat voor werk doe jij? jurist?

om me even aan te sluiten in het rijtje, een tijdje terug stond er ook een rant van mij hier, over mijn prachtige ouders
in het kort, ik ben lui, ik doe niks, heb geen verantwoordelijkheid. jottem

nu is t allemaal een stuk vrolijker, maar toch

Ja robuust is t nog steeds raak?
Ouders bedoelen t allemaal goed.. En geloof me als je t huis uit bent of amper thuis keren de rollen om. Heb nu een hele goede verstandhouding met mn ouders

Ik werk bij de sociale dienst trouwens

Ooooh ik baal heb net door hoe ik kick-ass-events in de gaten kan houden naja voornamelijk via mn vriend maar toch
En nu valt mn oog op een concert van Lifehouse, die band vind ik echt heeeeuuul vet, treedt op in Amsterdam, nouja lekker dichtbij, uitverkocht!! *huilhuil*

waaaah gelijk vriendje ff lief aankijken of die mee wilt Maar wel afzetters zeg de kaarten zijn normaal 15,- :s

Nouja is een tijd geleden dat ik zo heb zitten jumpen om een concert te bezoeken, voel me helemaal hyper hihi dus ik denk dat ik gewoon 2 kaarten bestel en dan maar hoop dat mn vriend mee wilt maar anders weet ik vast nog wel iemand die mee wilt. Dat geld heb ik er wel voor over..

I am back. nog steeds rugpijn...en doe dus maar rustig aan vandaag. Moet wel ff naar de pin automaat, maar die zit gelukkig op 3 min lopen afstand.

quote:

Op woensdag 27 januari 2010 03:31 schreef Maeghan het volgende:

[..]

Ik heb altijd zo'n moeite met vragenlijsten. En ook dit soort vragen zou ik moeilijk vinden. Want ik heb wel degelijk soms eht gevoel dat alles een complot is en dat ik achtervolgd wordt - ik wéét wel dat het niet zo is, maar toch voel ik me erg onprettig als een auto toevallig drie straten achter me rijdt. En als ik ergens binnenkom en iedereen lacht, denk ik toch dat het over mij gaat, dat ze iets doen om mij belachelijk te maken of zo. Ik weet dat het niet zo is en ik handel er niet naar en ik denk het ook niet altijd. Dus ik zou dan geen antwoord kunnen geven op zo'n vraag.

Dat vind ik sowieso met die ene online autismetest, daar zit een vraag bij of je bijvoorbeeld liever naar de bibliotheek gaat dan naar een feestje. Maar dat ligt eraan wat voor feestje. Als dat een feestje is waar ik netjes aangekleed heen moet en waar alleen wildvreemden zijn, dan ga ik inderdaad liever naar de bibliotheek. Maar oud & nieuw met m'n vrienden vieren doe ik dan weer liever. Ik heb daar erg veel moeite mee, omdat dan geen enkel antwoord 'waar' is.

Hmm..ik ben het er mee eens. Ik heb ook wel eens het gevoel gehad achtervolgt te worden, terwijl er niemand achter me liep, enzo.
En dat van feestjes of bibliotheek, ik ben niet zo'n lezer dus tja..ik ga wel liever naar feestjes.
En ook die vraag van : ik vind feestjes (sociale gelegenheden leuk) ja, ik vind ze leuk, maar vaak toch wat ongemakkelijk..en ik praat niet zo vaak mee. Des te groter de groep des te minder je me hoort..maar leuk vind ik het wel.. dus tja wel antwoord is dan de juiste .

quote:

Op dinsdag 26 januari 2010 21:25 schreef Forsaken84 het volgende:
Ik ben nieuw, heb ADHD en ben autist hoger functionerend.
.....
Mijn moeder noemt me een ondankbaar, ongeïnteresseerd wicht, die ook nog es een verkeerde relatie heeft en ik ben verzamelaar van dieren en doe ze graag in kooitjes. Ik leg aan haar uit dat ik ondankbaar en ongeïnteresseerd lijk door dat autisme.
Zij vindt dat ik dat als smoes gebruik en dat ik heus wel aan alles kan denken en normaal kan doen....

De laatste tijd analyseren we veel de situatie met familie in het buitenland met mijn moeder. Ik heb daar dus ruim 7 maanden gewoond. En het is echt groepsleven daar, maar ik bemoeide met niet veel met de persoonlijke situaties van de mensen. Omdat ik me ten eerste niet met dat recht zie, en ten tweede ik werd er ook niet echt helemaal bij betrokken.
En ik ben meer iemand,...je moet het zelf maar uitzoeken...maar niet uit oninteresse.
Maar mijn moeder begint steeds vaker te zeggen dat ik moet oppassen omdat ik een beetje egoist ben/lijk, en ongeinteresseerd. Maar dat is niet zo...ik merk die dingen niet op, en ik heb zoiets van ieder zijn eigen leven..en dat is toch normaal?
en ik bemoei me niet in andermans problemen tenzij erom gevraagd word.
dus dat alles maakt mij ook een egoist..nou niet dus...want de mensen van hou..daarvoor geef ik alles, maar als het iemand is, waar ik minder mee heb..dan heb ik zoiets van zoek het zelf maar uit...
maar blijkbaar als je hogere grenzen stelt..ben je een egoist.


Maar ja...ouders willen eigenlijk ook alleen maar het beste voor hun kinderen..en sommigen maken fouten uit ontwetendheid en ach..ik heb geleerd mijn ma met een korrel zout te nemen, alhoewel het soms gigantisch moeilijk is.
En mijn relatie met mijn moeder leek ook wat beter toen ik in het buitenalnd was.

quote:

Op woensdag 27 januari 2010 03:31 schreef Maeghan het volgende:

[..]

Ik heb altijd zo'n moeite met vragenlijsten. En ook dit soort vragen zou ik moeilijk vinden. Want ik heb wel degelijk soms eht gevoel dat alles een complot is en dat ik achtervolgd wordt - ik wéét wel dat het niet zo is, maar toch voel ik me erg onprettig als een auto toevallig drie straten achter me rijdt. En als ik ergens binnenkom en iedereen lacht, denk ik toch dat het over mij gaat, dat ze iets doen om mij belachelijk te maken of zo. Ik weet dat het niet zo is en ik handel er niet naar en ik denk het ook niet altijd. Dus ik zou dan geen antwoord kunnen geven op zo'n vraag.

Dat vind ik sowieso met die ene online autismetest, daar zit een vraag bij of je bijvoorbeeld liever naar de bibliotheek gaat dan naar een feestje. Maar dat ligt eraan wat voor feestje. Als dat een feestje is waar ik netjes aangekleed heen moet en waar alleen wildvreemden zijn, dan ga ik inderdaad liever naar de bibliotheek. Maar oud & nieuw met m'n vrienden vieren doe ik dan weer liever. Ik heb daar erg veel moeite mee, omdat dan geen enkel antwoord 'waar' is.

Overal ergens wat achter zoeken, als je ergens komt en de gesprekken stokken, het gevoel dat iedereen jou bekijkt: allemaal bekend
En ja, die testen zijn over het algemeen heel breed opgezet (lees: gericht op bepaalde kenmerken) Vaak kan je die niet beantwoorden met de keuzes die ze je bieden, want zoals jij het omschrijft is precies het probleem: het is niet zwart-wit.

quote:

Op woensdag 27 januari 2010 08:55 schreef RRGJL het volgende:

[..]

Het ligt eraan waarover jij het precies hebt. De hoogbegaafde aspergers kunnen vaak zelf heel goed compenseren voor hun sociale gebreken. Ze doen gewoon na wat ze 'de gewone mens' zien doen. Daarnaast is het natuurlijk ook een stukje acceptatie.

Je hebt helemaal gelijk als je zegt dat ze compenseren voor hun sociale gebreken, maar dat betekent enkel dat ik als autist naar buiten toe verhul dat ik anders ben. De reden daartoe ligt vooral in jouw volgende zin, namelijk dat acceptatie van mensen die anders zijn niet zo heel erg leeft bij de meeste mensen.

quote:

Er is een goede kans dat ik zelf asperger heb... Ik heb me heel lang buitengesloten en anders gevoeld, maar ik kan het tegenwoordig steeds beter accepteren. Dat is ook de enige juiste reactie, want je bent wie je bent dus je kunt er maar beter blij mee zijn. Je zit alleen jezelf dwars. Je druk maken over zaken die niet veranderen is compleet nutteloos.
En natuurlijk, ook ik zit er nog op zijn tijd mee. Het is alleen niet meer overheersend.

So true.

quote:

Op woensdag 27 januari 2010 13:55 schreef RRGJL het volgende:
Klopt Stupendous, maar verder hebben aspergers voor zo ver als ik weet weinig last van zaken op sociaal vlak (andere gebieden natuurlijk wel). Het prettige is dat je met een beetje acteren heel normaal lijkt, waardoor je dus ook sneller geaccepteerd wordt als mens. Dat is wel zo prettig. Daar ligt immers het grootste probleem, zoals je zelf ook al zegt, acceptatie door de buitenwereld. Helaas zijn er meer probleempjes. Ikzelf ben bijvoorbeeld ontzettend slordig, kan niet plannen, vergeet constant vanalles, luister maar met een half oor naar mensen (vooral als het me gewoon niet boeit, al gaat het over het werk van mijn moeder), ik heb niets met vragen als 'hoe is het met je?', etc. (dat laatste vooral omdat ik zoiets alleen vraag als ik dat oprecht wil weten, en niet als gespreksopener. Als ik iets van iemand wil, dan vraag ik niet eerst hoe het gaat. Dan zeg ik gewoon: hallo, weet jij...............)

Ohja, en ik krijg vaak te horen dat ik opgefokt reageer op dingen. Als ik er achteraf op terug kijk zie ik dat zelf ook wel, maar het is gewoon mijn eerste impuls (bij discussies enzo, niet dat ik mijn stem verhef, maar ik ga snel praten en geïrriteerd doen)

Alsof we hier allemaal toch 1 familie zijn,
Plannen kost me nog steeds heel veel moeite, maar ik zie daar voor mijzelf wel sterke verbeteringen in. Slordigheid hoef ik niets voor te doen, dat ontstaat vanzelf... Zaken ordenen gaat mij als de beste af, helaas vergeet ik dat telkens waardoor ik elke keer opnieuw dingen ga uitzoeken en bedenken en elke keer is het weer anders dan de vorige, dus enige eenheid is ver te zoeken
Ook gespreksopeners: doe maar niet, vraag gewoon wat je wilt weten, als is een gesprek 'voor de lol', maar draai er niet omheen.
En tja, impulsief, volgens mij is dat een specifieke autisme-trek.

quote:

Op woensdag 27 januari 2010 13:55 schreef RRGJL het volgende:
Klopt Stupendous, maar verder hebben aspergers voor zo ver als ik weet weinig last van zaken op sociaal vlak (andere gebieden natuurlijk wel). Het prettige is dat je met een beetje acteren heel normaal lijkt, waardoor je dus ook sneller geaccepteerd wordt als mens. Dat is wel zo prettig. Daar ligt immers het grootste probleem, zoals je zelf ook al zegt, acceptatie door de buitenwereld. Helaas zijn er meer probleempjes. Ikzelf ben bijvoorbeeld ontzettend slordig, kan niet plannen, vergeet constant vanalles, luister maar met een half oor naar mensen (vooral als het me gewoon niet boeit, al gaat het over het werk van mijn moeder), ik heb niets met vragen als 'hoe is het met je?', etc. (dat laatste vooral omdat ik zoiets alleen vraag als ik dat oprecht wil weten, en niet als gespreksopener. Als ik iets van iemand wil, dan vraag ik niet eerst hoe het gaat. Dan zeg ik gewoon: hallo, weet jij...............)

Ohja, en ik krijg vaak te horen dat ik opgefokt reageer op dingen. Als ik er achteraf op terug kijk zie ik dat zelf ook wel, maar het is gewoon mijn eerste impuls (bij discussies enzo, niet dat ik mijn stem verhef, maar ik ga snel praten en geïrriteerd doen)

Voor zover ze zeggen klopt het wel, dat aspergers in bepaald opzicht minder last hebben, aanwezien ze vooral het sociale kunnen aanleren/copieren van anderen, en verder lijkt het iig of ze minder problemen hebben.
Dit wort ook gezegd door iemand die maar1x met iemand met asperger te maken heeft gehad.

(sorry als er veel fouten inzitten..heb namelijk pijnstiller genomen op advies van ha..tegen de rugpijn..en begin slaap te krijgen..dus ga maar lekker ff tukkie doen )