De 39e editie van het International Film Festival Rotterdam vindt plaats van 27 januari tot en met 7 februari 2010. Klik hier voor het volledige programma .
Programma-onderdelen
Het programma is verdeeld onder de volgende thema's:
BRIGHT FUTURE
Bright Future fungeert als platform voor de filmmakers van de toekomst. Het festival selecteert hiervoor het belangrijkste avontuurlijk en eigenzinnig werk van nieuw talent uit de hele wereld. Deze sectie omvat in hoofdzaak eerste of tweede films. Ook het competitieve deel van het IFFR, de VPRO Tiger Awards Competitie voor eerste en tweede speelfilms en de Tiger Awards Competitie voor korte films, maakt onderdeel uit van deze sectie.
SPECTRUM
Spectrum bevat werk van filmmakers en kunstenaars die volgens het IFFR een essentiële bijdrage leveren aan de internationale filmcultuur. Hoogtepunten uit het filmjaar, nieuwe films van de grote namen uit de cinema, en actueel, krachtig en vernieuwend werk van gerenommeerde makers.
SIGNALS
Het IFFR staat bij vriend en vijand bekend om zijn weerbarstigheid. Rotterdam gaat er prat op anders dan anderen te zijn. In Signals komt die eigenzinnigheid helemaal tot uiting. Met deze serie filmprogramma’s,retrospectieven en tentoonstellingen laat het IFFR zich niet begrenzen, ook niet door het witte doek.
SHORTS
Het IFFR maakt dit jaar bewust geen onderscheid tussen lange en korte films. Het is de kwaliteit die telt. De korte films duiken dus overal op -ook ver buiten de grenzen van hoofdkwartier Lantaren/Venster.
Speciale Evenementen
VPRO-dagen, Volkskrantdag, Robeco Filmdag, Festivalpreviewtour , Live, Exposities, Talkshows etc.
Films A-Z (alle films die vertoond worden op het festival)
Waar?
Rotterdam natuurlijk...
Ik zit dus om 20.00 klaar om tickets te scoren voor de volgende films:
Dial M for Murder
Hermetische thriller over een man die zijn vrouw uit de weg wil laten ruimen. De film is in 3D opgenomen om een bioscoopervaring te bieden waar het nieuwe...
Tetro
Net als in zijn eerste twee Godfather-films maakte Francis Ford Coppola met Tetro een verhaal over een gepassioneerde verhouding tussen broers....
Reykjavik - Rotterdam
IJslandse smokkelfilm met onbeholpen gangsters (zonder vuurwapens), een strak tempo, vlotte soundtrack, offbeat humor - en Victor Löw als opgefokte,...
Mother
De maker van The Host opnieuw in topvorm. Ontregelend drama over een moeder die door roeien en ruiten gaat om te bewijzen dat haar zwakbegaafde zoon...
Valhalla Rising
Gewelddadige en mystieke Vikingfilm met Mads Mikkelsen in de hoofdrol. Hij speelt een eenogige, maar onverslaanbare barbaar die door tot het christendom...
Dogtooth
Griekse winnaar van de Un certain regard-prijs in Cannes over een zonderling gezin met drie tieners die nog niet meer van de wereld hebben gezien dan het...
Un prophète
Veel gelauwerde film heeft sterke hoofdrol van Tahar Rahim als de negentienjarige Malik die om onbekende redenen voor zes jaar de cel in moet. Hij moet zien te...
Heb dus een mooie week voor de boeg met Amerikaanse, Argentijnse, IJslandse, Koreaanse, Deense, Griekse en Franse cinéma!
ik heb nu 22 kaartjes gekocht, heb alleen 2 gaten in mijn programma, 2 voorstellingen waren helaas uitverkocht maar misschien kan ik alsnog op de dag zelf nog een kaartje scoren voor de voorstellingen
quote:Op vrijdag 22 januari 2010 23:24 schreef Slayage het volgende:
dit keer gaat het een overdosis aan films worden, heb ook lekker vrijgenomen van werk, dit weekend nog werken en lekker film vakantie
ik heb nu 22 kaartjes gekocht, heb alleen 2 gaten in mijn programma, 2 voorstellingen waren helaas uitverkocht maar misschien kan ik alsnog op de dag zelf nog een kaartje scoren voor de voorstellingen
22 films?Wow... jij hebt er echt zin in.
Welke films staan er nu dan op je programma?
Lost Paradise in Tokyo
Shiraishi Kazuya, 2009, Japan, 115 min.
Onconventioneel drietal - de serieuze Mikio, zijn geestelijk gehandicapte broer en een springerige callgirl - zoekt met vallen en opstaan het geluk. Laconieke tragikomedie met dwarse vondsten komt tot onverwachte emotionele diepgang.
Zarte Parasiten
Christian Becker, Oliver Schwabe, 2009, Duitsland, 87 min.
In hun tweede speelfilm volgen de Duitse regisseurs Christian Becker en Oliver Schwabe een jong stel dat parasiteert op de levens van anderen. Het meisje bezoekt, tegen betaling, een vereenzaamde oude dame. De jongen, ook tegen een vergoeding, een echtpaar wier zoon is overleden.
Nymph
Pen-ek Ratanaruang, 2009, Thailand, 94 min.
Zinsbegoochelende film van de Thaise regisseur Pen-ek Ratanaruang (6ixtynin9, Last Life in the Universe) die zich voor een groot deel in een door vrouwelijke geesten bevolkt bos afspeelt. Het verhaal draait om een afgekoeld huwelijk, dat wordt opgeschud als de man korte tijd in het bos verdwijnt.
The Ape
Jesper Ganslandt, 2009, Zweden, 81 min.
Niet te veel verklappen, was, is en blijft het motto voor de tweede film van de maker van Falkenberg Farewell. Rij-instructeur wordt wakker onder het bloed. Waarom belt hij niet direct de politie?
Norteado
Rigoberto Perezcano, 2009, Mexico, Spanje, 94 min.
Subtiel, ingetogen speelfilmdebuut waarin de Mexicaan Andres verschillende pogingen onderneemt om illegaal de grens met Amerika over te steken. Intussen sluit hij vriendschap met twee vrouwen die hem wat werk en een slaapplek geven in een winkeltje, precies naast de enorme muur die hem van zijn doel moet weerhouden.
Dogtooth
Yorgos Lanthimos, 2009, Griekenland, 96 min.
Griekse winnaar van de Un certain regard-prijs in Cannes over een zonderling gezin met drie tieners die nog niet meer van de wereld hebben gezien dan het ouderlijk erf. Door invloeden van buitenaf (seks, Rocky IV) stort het strakke regime van de vader in elkaar.
Rapt
Lucas Belvaux, 2009, Frankrijk, 125 min.
Nagelbijtende thriller over een bruut ontvoerde, rijke industrieel - een sterke rol van Yvan Attal. Terwijl hij in gevangenschap fysiek en mentaal aftakelt, onderhandelen de ontvoerders, politie en het bestuur van de firma waarvan hij directeur is over het losgeld van 50 miljoen euro.
Un prophète
Jacques Audiard, 2009, Frankrijk, 149 min
Veel gelauwerde film heeft sterke hoofdrol van Tahar Rahim als de negentienjarige Malik die om onbekende redenen voor zes jaar de cel in moet. Hij moet zien te overleven in het keiharde gevangenisbestaan. Zijn loyaliteit raakt verdeeld tussen zijn medemoslimgedetineerden en de Corsicaanse maffia
Bad Lieutenant: Port of Call - New Orleans
Werner Herzog, 2009, VS, 121 min.
Werner Herzogs remake van Abel Ferrara’s Bad Lieutenant (1993) verplaatste de setting naar New Orleans tijdens de nasleep van de orkaan Katrina, maar heeft dezelfde hoofdpersoon: een totaal doorgesnoven en doorgeslagen agent (Nicolas Cage). Obsessief bijt hij zich vast in de moord op vijf Senegalese illegalen.
Mother
Bong Joon-Ho, 2009, Zuid-Korea, 129 min.
De maker van The Host opnieuw in topvorm. Ontregelend drama over een moeder die door roeien en ruiten gaat om te bewijzen dat haar zwakbegaafde zoon geen moordenaar is. Was in Zuid-Korea een grote hit, mede dankzij de adembenemende vertolking van de moederrol.
Lourdes
Jessica Hausner, 2009, Oostenrijk, Frankrijk, Duitsland, 98 min.
Wonderen? Zelfs in Lourdes twijfelt men er aan, maar dat maakt het bedevaartsoord niet minder populair. Subtiele studie over hoop, geloof en de grillen van het leven, met Sylvie Testud op haar best als eenzame, verlamde ongelovige.
Paju
Park Chan-Ok, 2009, Zuid-Korea, 110 min.
Het noodlot en tegenstrijdige emoties bepalen het leven van een jonge activist en de drie vrouwen met wie hij een verhouding heeft. Genuanceerde studie van diepe gevoelens tegen een achtergrond van gewelddadige bewonersprotesten. De openingsfilm van het festival is de tweede speelfilm van Park Chan-Ok, die in 2003 een Tiger Award won met Jealousy Is My Middle Name.
Rabia
Sebastián Cordero, 2009, Spanje, Mexico, Colombia, 95 min.
Rosa weet niet, dat haar geliefde José Maria, een illegale immigrant, zich na een onbedoelde moord op zolder verbergt in het statige oude huis waar zij werkt. Jaloers houdt hij alles in het huis in de gaten. Romantische thriller won Speciale Juryprijs in Tokio.
Was du nicht siehst
Wolfgang Fischer, 2009, Duitsland, Oostenrijk, 89 min.
In Fischers debuutfilm, een bij vlagen horrorachtige thriller, gaat de zeventienjarige Anton met zijn moeder en haar nieuwe vriend naar een afgelegen vakantiehuisje bij zee. Temidden van de weidse verlatenheid van bos, strand en zee raakt Anton in de ban van een merkwaardig duo.
Entrenamiento elemental para actores
Martin Rejtman, 2009, Argentinië, 52 min.
De geweldige Fabián Arenillas als eigenzinnige acteerdocent van 8- tot 12-jarigen. Hilarisch, leerzaam en toch ook verbijsterend.
Twisted Roots
Saara Saarela, 2009, Finland, Zweden, 96 min.
Stijlvol drama waarin de geheimen en verlangens van een Finse familie zich niet langer laten onderdrukken. Bij Mikko openbaart zich een erfelijke aandoening. Hij vreest zijn familiebedrijf niet lang meer te kunnen bestieren. En hoe vertelt hij zijn kinderen dat ook zij verkeerde genen kunnen dragen?
Quill
Sai Yoichi, 2004, Japan, 100 min.
Deze ontroerende biopic over een blindengeleidehond weet elk vals sentiment te vermijden, was een grote hit in Japan en won meerdere prijzen voor ‘Beste Regisseur’. Zowel volwassenen als kinderen kunnen genieten van dit verhaal over een labrador en zijn verbitterde, knorrige nieuwe baasje.
A Single Man
Tom Ford, 2009, VS, 99 min.
Stijlvolle, gevoelige, soms grappige verfilming van roman van Christopher Isherwood over een dag uit het leven van George, een man van middelbare leeftijd die rouwt om het verlies van zijn levenspartner Jim. Regiedebuut van de gevierde modeontwerper Tom Ford met gelauwerde hoofdrol van Colin Firth.
Alamar
Pedro Gonzalez-Rubio, 2009, Mexico, 73 min.
Bijzondere film op een bijzondere locatie: het Mexicaanse koraalrif Banco Chinchorro, waar grootvader, vader en vijfjarige zoon hun dagen doorbrengen met het vissen op kreeften en snappers. In een deinend ritme laat Alamar zien dat wilde natuur niet altijd een schril contrast vormt met de gecultiveerde mens.
Skeletons
Nick Whitfield, 2010, Groot-Brittannië, 96 min.
Zwarte komedie waarin twee uitdrijvers bij mensen thuis vrij letterlijk de lijken uit de kast verwijderen. Hierbij komen behoorlijk genante geheimen vrij. Een zaak waar de 'lijken' zich hebben verstopt, doet het leven van alle betrokkenen kantelen. Origineel debuut met onder anderen Paprika Steen en Jason Isaacs.
[ Bericht 0% gewijzigd door RobinOok op 24-01-2010 13:52:49 ]
Red White & Blue
Paju
Air Doll
Reykjavik - Rotterdam
Lost Paradise in Tokyo
Elbowroom
City of Life and Death
La mujer sin piano
Mother
Kamui
Sun Spots
Lebanon
Eighteen
My Son, My Son, What Have Ye Done?
Lost Persons Area
Down Terrace
Life During Wartime
La vie au Ranch
Skeletons
Symbol
hadewijch en les barons waren uitverkocht helaas
un prophet wil ik ook graag zien maar die gaat ook in pathe draaien dus die heb ik laten schieten
ik heb lekker 2 weken vrijgenomen, vandaag is mijn eerste vrije dag en uitgerekend vandaag, ben ik ziek
koorts hoest, het was 2 jaar terug de laatste keer dat ik ziek was 
maarja vrijdag pas de eerste voorstelling voor mij en het is vermoed ik ook maar een klein griepje dus komt wel goed hoop ik tot danEn beterschap Slayage, ik hoop dat je er weer bovenop bent voor je eerste festivaldag.
Mijn lijstje voor dit jaar: Mother (Joon-Ho), My Son My Son (Herzog), Un prophete (Audiard) en L'enfer de Henri-Georges Clouzot. En waarschijnlijk nog wel meer...
quote:thanks!Op maandag 25 januari 2010 20:41 schreef TJLinden het volgende:
Mooie lijsten!
En beterschap Slayage, ik hoop dat je er weer bovenop bent voor je eerste festivaldag.
quote:Het viel mij ook wel tegen eigenlijk. En de paar films die me wel echt interessant leken zijn nu uitverkocht.Op vrijdag 22 januari 2010 22:19 schreef Seam het volgende:
Vind het programma eerlijk gezegd een beetje tegenvallen. Wilde dit jaar eigenlijk gewoon een week gaan, maar met dit programma zie ik dat niet gebeuren. Even kijken of er wat leuks in het weekend draait.
Nou ja, tijdens het zaalwachten zie ik in elk geval al het een en ander en voor de rest wordt het nog even zoeken.
De hoofdingang van het hoofdgebouw waar alles plaatsvind.
De grote hal waar je als gast kunt zitten.eten en drinken tegen
stevige prijzen. Genodigde Pers en relaties betalen niets en krijgen
gratis 50 muntjes bij de accreditatie balie.
Achterin in de hal voor het eerst een kleine lounge ruimte.
Ook dit jaar weer in de grote hal naast de lange bar de souvenir
shop.
Op de eerste etage de VIP bar voor genodigde Pers en relaties
om tussendoor informeel met elkaar te praten. Op elke etage
staat security die je IFFR pas bekijkt en of je wel toegang hebt.
Op de tweede etage helpdesken voor genodigde VIP's en
geaccrediteerde Pers en waar ook alle post en informatie
m.b.t het Festival wordt verzamelt en verspreid.
Op de derde etage wederom de videbooth waar men in alle rust
videobanden van alle films die getoond worden tijdens het Festival
nog eens rustig kan nakijken.( en je gaat dus niet naar de
'saaie' screening! voor je recensie)
En zo ziet een videobooth er van dichtbij uit. Echt een hok!
De dames van de belangrijkste afdeling nl. Centrale administratie
Vanuit hier wordt alles geregeld en verzamelt. Men heeft er zin in!
De intussen ingerichte hal voor de openingsavond in de Rotterdamse
schouwburg. Veel aqua kleuren en hout.
Oh ja, let op als je kaarten/Tigerpas koopt,souverniers afhaalt!
Elke keer als je een deskhandeling doet (kaarten kopen/afhalen oid) dan rekent met bovenop je te betalen bedrag elke keer 1 euro extra! Nieuwe regel en voor het eerst ingevoerd om zoals men zelf zegt " allerlei extra handelingskosten van de vrijwilligers te dekken" !
Dus wilt je het meest besparen op die extra euro, koop dan alles wat je wilt in 1 keer anders betaal je elke keer dat je bij de balie komt een extra euro voor je verschijning= extra deskhandeling. 
[ Bericht 10% gewijzigd door #ANONIEM op 27-01-2010 16:33:50 ]
Ik moet m'n kaarten nog even ophalen, maar ben voorlopig nog druk aan de studie.
Morgenmiddag, na m'n laatste tentamens, maar eens kijken hoe druk het is bij de Doelen en alvast aan de fijne festival-sfeer proeven.
En inderdaad een suffe regel, dat van die balie-euro.
quote:Leuk bedacht, maar je bent daar op de persverdieping, vermoed ik.Op woensdag 27 januari 2010 13:42 schreef Iwanius het volgende:
De dames van de belangrijkste afdeling nl. Centrale administratie
Vanuit hier wordt alles geregeld en verzamelt. Men heeft er zin in!
Wel leuk, de foto's.
Film van ruim twee uur zonder dialogen of echt plot, helemaal gefilmd in shots van tien minuten. De camera volgt twee broers in Suriname, die voornamelijk onderweg of aan het werk zijn. Dan zit je dus steeds tien minuten te kijken naar onder andere wandelen, varen, bomen omzagen en buspassagiers die een beetje heen en weer schommelen tijdens het rijden. Wàt er te zien is is eigenlijk niet eens zo heel oninteressant, maar dat had net zo goed in de helft van de tijd gekund (wat waarschijnlijk ook een stuk minder slaapverwekkend zou zijn). Aanraden zou ik deze film dus niet bepaald, behalve misschien aan antropologen en liefhebbers van lange shots.
cijfer: 5,5
quote:9 euro los en 6,50 wanneer je in het bezit bent van een tijgerpas.Op vrijdag 29 januari 2010 02:48 schreef emokid het volgende:
Wat kosten die films nou? Met name The Sentimental Engine Slayer, moet me helemaal registreren om een prijs te zien.
Mars Volta fan? Of gewoon gefascineerd door het spacende verhaal?
quote:Ah dankje, haha Omar Rodriguez fan inderdaad, verder zou ik niet weten wat ik ervan moet verwachten. Nou ja, een tientje is ook niet veel.Op vrijdag 29 januari 2010 08:19 schreef TJLinden het volgende:
[..]
9 euro los en 6,50 wanneer je in het bezit bent van een tijgerpas.
Mars Volta fan? Of gewoon gefascineerd door het spacende verhaal?
nog steeds een beetje grieperig, maar ik zal wel niet de enige zijn die hoestend op het festival zal rondbanjeren quote:Ik ben zelf ook nog snotverkouden, dus je bent zeker niet de enige.Op vrijdag 29 januari 2010 12:23 schreef Slayage het volgende:
vandaag mijn eerste films
Liep net even de doelen in om een krantje te pakken en even het festivalgevoel op te snuiven. En dat is gelukkig weer alom aanwezig!
Vanavond houd ik het op een filmpje op de bank (m'n festivalbuddy had andere verplichtingen), maar er staan dit weekend 5 films op het programma, en daar heb ik erg veel zin in!
Leuk leuk, kan ik toch nog beetje meehelpen.
lourdes had het moeten zijn maarjalater op de dag nog les barones gezien, een leuke multi culti komedie zoals wij die eerder hebben gezien hier in nederland, maar de deze belgische productie was toch veel beter dan alle nederlandse producties bij elkaar
als je tegen een stootje kan moet je zeker red, white and blue zien, het begint als een vertelling over een moeizame relatie van een man en vrouw, die beiden weinig banden lijken te hebben met de buitenwereld, tweede helft van het verhaal maakt de film een onverwachte wending en belanden we in een soort nachtmerrie waarin eigenlijk geen van de personages wil zitten
hier waren ook de oa de regisseur en de 2 hoofdrolspelers aanwezig
Qua kaartjes is het toch nog redelijk gelukt. Ik ga in elk geval nog naar Skeletons, Crying With Laughter, Where Are You? en The Sentimental Engine Slayer.
quote:Leuk. Waar zit je bij, publieksbegeleiding?
Op vrijdag 29 januari 2010 20:32 schreef Jeeh het volgende:
Had me vrij laat opgegeven als vrijwilliger, maar mag nu alsnog vanavond aan de slag
Leuk leuk, kan ik toch nog beetje meehelpen.
quote:Nee, dagkrant koerier, de Daily Tiger verspreiden door Rotterdam.Op zaterdag 30 januari 2010 14:39 schreef Nepthys het volgende:
Leuk. Waar zit je bij, publieksbegeleiding?
Vandaag eerst naar Valhalla Rising geweest, met Mads Mikkelsen. Visueel indrukwekkend en mooi gefilmd en ook prachtige gore hier en daar. Wel is de film enorm traag en voelt eigenlijk (ondanks zijn geringe lengte van 90 min) te lang.
Daarna Do It Again gezien, documentaire over een fan van de Kinks die als missie heeft om de band weer bij elkaar te krijgen in originele bezetting. Vond het een prachtige en hilarische film, zeer genoten van veel mooie muziek, leuke interviews en de goede structuur van het geheel. Ook een leuke Q&A met regisseur en 'de fan' na afloop.
Tetro was prachtig. Mooi familie-gedreven drama dat zich afspeelt in Buenos Aires. Vincent Gallo komt met z'n karakteristieke kop ontzettend gaaf over en nieuwkomer&hoofdpersoon Alden Ehrenreich weet de film ver te brengen. Stylistisch erg mooi in het zwart-wit, met af en toe sterk gebruik van kleur. Deze nieuwste van Coppola is zeker een aanrader!
Reykjavik-Rotterdam was daarentegen een tegenvaller (had er ook gelukkig niet heel veel van verwacht). Te toevallig allemaal, alle plotlijntjes voelen uitgekauwd en origineel. Wel vermakelijk en leuk om Rotterdam in beeld te zien. Dat gebeurt helaas niet zo lang als de titel doet vermoeden, na een kwartiertje zijn we al weer op zee.
Maar nog geen 1 gescheurd dit jaar, dat is dan weer een pluspunt.
quote:klinkt goed, die ga ik ook kijkenOp zaterdag 30 januari 2010 17:26 schreef Jeeh het volgende:
Vandaag eerst naar Valhalla Rising geweest, met Mads Mikkelsen. Visueel indrukwekkend en mooi gefilmd en ook prachtige gore hier en daar. Wel is de film enorm traag en voelt eigenlijk (ondanks zijn geringe lengte van 90 min) te lang.
quote:zat gisteren ook, 2 voorstellingen achterelkaar, ook in die waardeloze stoelen van het oude luxor, wanneer gaan ze nou eindelijk een keer die stoelen vernieuwen?
eerste instantie stond het niet in mijn planning, maar later toch wel bij gevoegd, maar goed ook, ik vond het tot nu toe een van de betere films die ik heb gezien, het gaat over een love doll die tot leven komt en en gevoelens begint te krijgen, de zoektocht van de pop wordt als metafoor gebruikt voor ons mensen die ook snakken naar liefde en erkenning, het zit vol met de nodige humor uiteraard
heb tot nu toe 6 films gezien, maar bij elke voorstelling zaten mensen van de productie
quote:wat een geneuzel was dat zeg voor de aanvang van de filmOp zaterdag 30 januari 2010 23:11 schreef TJLinden het volgende:
Reykjavik-Rotterdam was daarentegen een tegenvaller (had er ook gelukkig niet heel veel van verwacht). Te toevallig allemaal, alle plotlijntjes voelen uitgekauwd en origineel. Wel vermakelijk en leuk om Rotterdam in beeld te zien. Dat gebeurt helaas niet zo lang als de titel doet vermoeden, na een kwartiertje zijn we al weer op zee.
film was idd totaal niet boeiend, te vaak gezien al, op zich hoeft het niet zon ramp te zijn als het nou maar goed gemakt was, maar het is zo amateuristisch gedaan, dat het eigenlijk het niveua van ee b-film niet ontstijgt,
het was trouwens eigenlijk nauwelijks zichtbaar dat ze in rotterdam zaten, geen skyline shots, geen markante gebouwen, het was net zo goed niet in rotterdam opgenomen, maar anders zouden ze waarschijnlijk geen subsidie krijgen
quote:In Cinerama? Dan zat ik bij je in de zaal.Op zondag 31 januari 2010 12:04 schreef RobinOok het volgende:
Net Mother gezien. Vijf gescheurd. Hoewel het eigenlijk geen echte 5 verdiend, maar ja, in vergelijking met wat ik voor andere films scheurde wel. Maar hoe dan ook de moeite van het kijken waard.
Erg toffe film. Af en toe een beetje traag, maar verhaaltechnisch en visueel erg fijn. Lekker zwepende muziek en goede acteerprestaties van met name de moeder. De beslissingen die zij tegen het einde maakt kwamen nog vrij onverwacht (pluspunt). En het einde is erg mooi.
Wat een geniale, prachtig uitgedachte film. Het oog voor details is super en ik wist de hele film niet waar het zou eindigen. Ontzettend sterk.
3D voegde overigens niets toe, maar het verhaal erachter is leuk en het is vaak zeker terug te zien in de camerastanden en set-objecten.
quote:Op zondag 31 januari 2010 15:36 schreef TJLinden het volgende:
In Cinerama? Dan zat ik bij je in de zaal.
Bóós kan ik er om worden.
Wat een pretentieuze zinloze onzin. De beschrijving op de site maakt het allemaal nog erger: 'een reflectie op de geschiedenis van gedwongen migratie en een diepzinnig onderzoek naar de culturele eigenschappen van het kijken en tonen zelf.' Dit is gewoon gelul! De hele film laat zich samenvatten als: twee jongens lopen ergens naar toe......................................in Suriname.
Geen dialogen, geen plot, geen boodschap. Zijn er dan nog mooie plaatjes om naar te kijken? Helaas, Suriname is een prachtig land, maar de cameraman brengt vooral de schouders van de 'hoofdpersonen' in beeld. Tijdverspilling. Vooraanstaand en experimenteel, je moeder!
quote:Heerlijk uitgesproken mening!Op maandag 1 februari 2010 01:13 schreef BruineBonenMaandag het volgende:
Zojuist terug van 'let each one go where he may'. Het is een grof schandaal dat een dergelijke film als onderdeel van het 'kloppend hart van het festival' opgaat voor een prijs.
Bóós kan ik er om worden.
Wat een pretentieuze zinloze onzin. De beschrijving op de site maakt het allemaal nog erger: 'een reflectie op de geschiedenis van gedwongen migratie en een diepzinnig onderzoek naar de culturele eigenschappen van het kijken en tonen zelf.' Dit is gewoon gelul! De hele film laat zich samenvatten als: twee jongens lopen ergens naar toe......................................in Suriname.
Geen dialogen, geen plot, geen boodschap. Zijn er dan nog mooie plaatjes om naar te kijken? Helaas, Suriname is een prachtig land, maar de cameraman brengt vooral de schouders van de 'hoofdpersonen' in beeld. Tijdverspilling. Vooraanstaand en experimenteel, je moeder!
(na jouw beschrijving zal ik 'm in ieder geval niet bekijken)
Los Viajes del Viento
Columbiaanse film over een accordeon-speler op leeftijd die zijn ‘vervloekte’ accordeon terug wil brengen naar zijn meester nu zijn vrouw is overleven.
De film begint sterk en heeft alle ingrediënten voor een goede IFFR-film. Mooie landschappen, karakteristieke koppen en inzicht in lokale tradities en feesten. Genoeg vaart, een mooi verhaal.
Maar aan het eind trapt het in de valkuil van net iets teveel landschap, teveel stilzwijgen.
Toch nog een 3 uit 5 voor het eerste uur en het plot.
The Trotsky
Aanrader! Gaat dat zien, hij draait woensdagmiddag nog!
Om onbegrijpelijke redenen kon ik zondagochtend gewoon kaartjes halen voor deze zeer toegankelijke film die op IMDB een 8.5 krijgt tot nu toe.
Directeurszoon denkt dat hij de reïncarnatie is van communistisch revolutionist Leon Trotski. En dat leidt tot heel veel mooie situaties en briljante grappen!
Het verhaal waarin de grappen worden opgehangen is misschien niet het meest originele, maar de hele setting en de grappen zijn dat zeerzeker wel. De hoofdrolspeler Jay Baruchel (ik bleek hem te kennen uit Night of the Museum 2
) speelt ijzersterk en draagt de film. Een 5 uit 5.Slovenian Girl
Het leek me een zwaar drama, maar dat viel uiteindelijk wel mee.
Ingetogen maar toch zeker geen saai verhaal over een Sloveense studente die bijverdiend in de prostitutie (voornaamste klanten zijn EU parlementariërs) om zo haar luxe appartementje te bekostigen.
Het verhaal op zich is niet heel bijzonder of origineel. Maar filmtechnisch en verhaaltechnisch klopt het zeker, en de hoofdrolspeelster is briljant gecast en speelt zeer zeer goed. 3 uit 5, hoewel ik twijfelde een 4 uit 5 te geven. Maar daar was hij dan toch te gewoontjes voor.
Al met al 3 films die een voldoende scoren, en slechts 1 film die echt af en toe even doorbijten was. Ik heb het slechter getroffen in de jaren. Iedereen veel plezier met de andere films!
quote:Echt ZO goed? Ik ben nu wel benieuwd. Had 'm eerst op m'n lijstje staan, maar uiteindelijk toch geschrapt omdat ik het idee had dat het er in deze film waarschijnlijk allemaal te dik bovenop zou liggen.Op maandag 1 februari 2010 09:47 schreef Stpan het volgende:
The Trotsky
Aanrader! Gaat dat zien, hij draait woensdagmiddag nog!
Om onbegrijpelijke redenen kon ik zondagochtend gewoon kaartjes halen voor deze zeer toegankelijke film die op IMDB een 8.5 krijgt tot nu toe.
Directeurszoon denkt dat hij de reïncarnatie is van communistisch revolutionist Leon Trotski. En dat leidt tot heel veel mooie situaties en briljante grappen!
Het verhaal waarin de grappen worden opgehangen is misschien niet het meest originele, maar de hele setting en de grappen zijn dat zeerzeker wel. De hoofdrolspeler Jay Baruchel (ik bleek hem te kennen uit Night of the Museum 2
Nu zit ik toch wel erg te twijfelen om woensdag nog even te gaan.
Leuke documentaire uit Taiwan. Filmmaakster Wuna Wu verbaasde zich over de vele jonge mensen in haar omgeving die uit angst om alleen te blijven snel gingen trouwen na tussenkomst van mevrouw Chen, een matchmaker de uitzoekt of mensen geschikt voor elkaar zijn. Deze documentaire laat zien hoe het enkele van de stellen vergaan is en hoe ze over hun huwelijk denken, de werkwijze van Chen en of ze misschien nog iets voor Wuna kan betekenen.
Veel erg grappige momenten, zoals koppels die toch niet zo blij zijn en elkaar in therapie eens flink de waarheid zeggen en een jongen die compleet wordt overvallen wanneer de matchmaker hem vertelt dat een vriendin die hij wel aardig maar niet zo mooi vindt alvast een huwelijksdatum heeft geprikt en of dat ok is?
cijfer: 7
quote:Voor een comedy is hij ZO goed ja.Op maandag 1 februari 2010 13:13 schreef TJLinden het volgende:
[..]
Echt ZO goed? Ik ben nu wel benieuwd. Had 'm eerst op m'n lijstje staan, maar uiteindelijk toch geschrapt omdat ik het idee had dat het er in deze film waarschijnlijk allemaal te dik bovenop zou liggen.
Nu zit ik toch wel erg te twijfelen om woensdag nog even te gaan.
Niet een film die je visie op het leven verandert ofzo, of een verhaal waarvan je achterover slaat. Maar wel heel erg geestig! En ja, het ligt er heel dik bovenop.
quote:Kaartjes zijn gekocht en ik ga er morgenmiddag heen.Op dinsdag 2 februari 2010 12:50 schreef Stpan het volgende:
[..]
Voor een comedy is hij ZO goed ja.
Niet een film die je visie op het leven verandert ofzo, of een verhaal waarvan je achterover slaat. Maar wel heel erg geestig! En ja, het ligt er heel dik bovenop.
Bedankt voor het duwtje!
Wel leuk dat Déborah François (La torneuse de pages) meespeelde.
De eerste was grappig en leuk (soms ook harder dan verwacht), de tweede zeker in het begin dodelijk saai (2x kort mn ogen dicht gehad) en de laatste was érg leuk. De film mist helaas iets om hem echt bijzonder te maken, maar ik heb me geen seconde verveeld en gewoon een leuke film gekeken
Het is een film die gezegend is met een overdosis stijlvol visueel geweld dat sterk beinvloedt lijkt door Italiaanse giallo/thriller/horror films uit de jaren 70/eind 60, een erg intens sound design en weinig houvast voor de mensen die een duidelijk plot prefereren. Het doet me wat dat betreft een beetje denken aan Suspiria. En dan bedoel ik in dit geval niet het vergelijkbare kleurschema, maar vooral dat Amer ook 99% stijl is en als dat niet genoeg is om je in de film te trekken blijft er weinig over van de belevenis.
Een beter voorbeeld is misschien wel hun eigen korte film Chambre Jaune dat qua uitvoering erg in dezelfde hoek zit.
Daarvoor had ik Inferno gezien wat eigenlijk best past bij bovenstaande. In Inferno gaat het over de nooit afgemaakte film van Clouzot L'Enfer. (L'Enfer uit 1994 is gebaseerd op dat script) Er wordt veel gepraat over wat Clouzot zocht en waarom het uiteindelijk fout ging met het maken van deze film. Van de commentaren van betrokkenen en getoonde filmmateriaal valt op te maken dat vooral de kunstzinnige uitvoering de film bijzonder zou kunnen hebben gemaakt. Dat zullen we helaas nooit zien, gelukkig voldeed Amer enigszins in die behoefte
quote:En?Op dinsdag 2 februari 2010 13:41 schreef TJLinden het volgende:
[..]
Kaartjes zijn gekocht en ik ga er morgenmiddag heen.
Bedankt voor het duwtje!
.quote:Ik wilde je nog even bedanken voor je tip.
Hij was geniaal.
Toch nog een vrij origineel verhaal dat met een heerlijk stijltje, 'russische' deuntjes en prachtige humor ruim twee uur topvermaak oplevert. Er zaten nog wat leuke socialistische vraagstukjes in en sowieso een aantal subtiele en minder subtiele historische verwijzingen die mij als geschiedenisstudentje blij maken. Mooi ook de verwijzing naar Orwell's Animal Farm met die drie feestgangers.
Ik vond Jay Baruchel altijd al leuke bijrolletjes hebben in films als Nick & Norah's Playlist, Tropic Thunder, Knocked Up en Million Dollar Baby, maar vind hem hier ook gewoon een toffe hoofdrol neer te zetten.
Had 'm een 5 gegeven op de IFFR-schaal.
quote:Dat gevoel had ik ook al een beetje bij The Fantastic Mr. Fox.Op donderdag 4 februari 2010 19:55 schreef California het volgende:
Ligt het aan mij of is The Trotsky (hoewel vast erg leuk) totaal geen IFFR-titel?
Alhoewel beide films niet echt mainstream zijn, zijn het beide wel producties die erg op het nu ook in hollywood populaire 'indie-sfeertje' meeliften.
Maar waar Fantastic Mr. Fox hier ook gewoon nog in de bioscoop zal komen, zal The Trotsky alleen klein in Canada uitgebracht worden en verder alleen op wat festivals draaien.
Crying With Laughter - Dacht eigenlijk naar een komedie te gaan, maar het was meer een thriller met een komiek als hoofdpersoon. Wel goed plot.
Skeletons - Over de belevenissen van twee werknemers van een lekker vaag ghostbusters-achtig opruimbedrijf voor 'lijken in de kast'. Erg leuk en mooie setting ook.
10 To 11 - Best grappige Turkse film over een oude alles-verzamelaar en een conciërge in een flat die onbewoonbaar wordt verklaard.
Was du nicht siehst - Duistere film met een beetje een mindfuck erin die achteraf gezien eigenlijk wel èrg makkelijk is.
Fantastic Mr Fox - Vermakelijk, mooie animaties, maar voor de rest snap ik niet wat ie zo hoog in de lijst van de publieksprijs doet.
Wheat Harvest - Documentaire over Chinese hoeren die in hun vrije tijd veel ouwehoeren en meer saais.
quote:Het hoeven niet allemaal vage sepia filmpjes te zijn waar wij 5 minuten lang naar een bloem staren terwijl wij Swahilitalige techno-goth op de achtergrond horen. Althans, totdat de eekhoorn explodeert tot een bloemige tapdans bonanza natuurlijkOp donderdag 4 februari 2010 19:55 schreef California het volgende:
Ligt het aan mij of is The Trotsky (hoewel vast erg leuk) totaal geen IFFR-titel?
.quote:Dit vond ik nou ook! Helaas had de vriendin met wie ik was maar een oppervlakkige kennis van Trotski, dus soms snapte ze niet helemaal waarom ik zo hard lachtteOp donderdag 4 februari 2010 19:20 schreef TJLinden het volgende:
Hij was geniaal.
Toch nog een vrij origineel verhaal dat met een heerlijk stijltje, 'russische' deuntjes en prachtige humor ruim twee uur topvermaak oplevert. Er zaten nog wat leuke socialistische vraagstukjes in en sowieso een aantal subtiele en minder subtiele historische verwijzingen die mij als geschiedenisstudentje blij maken. Mooi ook de verwijzing naar Orwell's Animal Farm met die drie feestgangers.
. Brownshirts
. .Eerste film is het regiedebuut van Omar Rodriquez Lopez, bij de meesten bekend als gitarist en songwriter van de Mars Volta. Naast de regie heeft hij de film ook geproduceert, de muziek gemaakt en neemt de hoofdrol voor zn rekening. De film was eigenlijk heel aardig. Als je de muziek van de Volta's beetje kent weet je dat je geen makkelijke film gaat krijgen en dat was het zeker niet.
Overigens ook een mooi voorbeeld van een film waar de Q&A na afloop echt iets toevoegde. Leuk persoon.
Daarna naar Lebanon geweest, die zich volledig in een tank afspeelt. Er was een Big Talk voor de film en de regisseur gaf daar al aan dat hij een film wilde maken die oorlog niet mooier maakt dan het is, maar de chaos weergeeft. Dat lijkt misschien iets dat we wel vaker horen bij dit soort films, maar ik was toch behoorlijk stil na afloop. Erg mooi gemaakt, heeft veel indruk gemaakt
Maoz was wel een beetje lang van stof tijdens de Big Talk.
De satebar is trouwens een goed festivalrestaurant.
Snel, goedkoop en aardig voedsel. 
Films van vandaag:
Tales From Kars - Turkse omnibusfilm die wel amusant is om te zien, maar waarvan de meeste verhalen niet bepaald lang blijven hangen. Alleen het stukje over een schoolmeisje dat probeert weg te lopen met een kuiken dat ze thuis niet mag houden is echt leuk.
Mi Vida Con Carlos - Mooie, maar erg trieste documentaire. De filmmaker gaat op zoek naar meer informatie over zijn vader en diens executie onder het regime van Pinochet en probeert in kaart te brengen welke invloed deze gebeurtenis op hem en zijn familie heeft gehad.
Ben erg benieuwd naar The Sentimental Engine Slayer morgen.
En dan Agua Fria de Mar. Ik vond het mooie gefilmd, af en toe moest ik denken aan Terence Mallicks Days of Heaven vanwege de natuurshots, maar het verhaal vond ik persoonlijk wat minder.
Wel leuke keuzes. Ik denk dat deze filmmakers zo'n award goed kunnen gebruiken. De regisseurs van R komen er bijvoorbeeld wel.
Van mij mag dit het hele jaar wel zo doorgaan
quote:Ik snap wat je bedoelt (al zou het 'speciale' er wel een beetje afgaanOp zaterdag 6 februari 2010 02:28 schreef Jeeh het volgende:
Laatste dienst als vrijwilliger zit erop. Jammer.
Van mij mag dit het hele jaar wel zo doorgaan
). Gisteren m'n laatste festivalfilm gezien en daarna afscheid genomen van het festival-epicentrum, de Doelen.
Un Prophète was trouwens ontzettend gaaf. Supersterk. Het af en toe experimentele camerawerk stak mooi af tegen de harde realiteit van de gevangenis. Zeer onderhoudend verhaal met een mooie 'rise to infamy'.
SPOILER(alhoewel ik de laatste scène met z'n colonne auto's iets over the top vond)
Denk toch dat mijn favoriet van dit festival echter Tetro was, op korte afstand gevolgd door Un Prophète.
Een paar toppers gezien (Hiroshima, The Portuguese Nun, Hotel Atlantico), en dramatisch slechte wancreaties (Vlees - vermijden die film).
(het is meer een rangorde dan dat ik Rapt bijvoorbeeld echt een meesterwerk vond)
Vijf (meesterwerk):
Skeletons, Nick Whitfield, 2010, Groot-Brittannië.
A Single Man, Tom Ford, 2009, VS.
Mother, Bong Joon-Ho, 2009, Zuid-Korea.
Rapt, Lucas Belvaux, 2009, Frankrijk.
Vier (goed):
Lourdes, Jessica Hausner, 2009, Oostenrijk, Frankrijk, Duitsland.
Twisted Roots, Saara Saarela, 2009, Finland, Zweden.
Was du nicht siehst, Wolfgang Fischer, 2009, Duitsland, Oostenrijk.
Quill, Sai Yoichi, 2004, Japan.
Rabia, Sebastián Cordero, 2009, Spanje, Mexico, Colombia.
Bad Lieutenant: Port of Call - New Orleans, Werner Herzog, 2009, VS.
Un prophète, Jacques Audiard, 2009, Frankrijk.
Alamar, Pedro Gonzalez-Rubio, 2009, Mexico.
Drie (redelijk):
Dogtooth, Yorgos Lanthimos, 2009, Griekenland.
The Ape, Jesper Ganslandt, 2009, Zweden.
Norteado, Rigoberto Perezcano, 2009, Mexico, Spanje.
Lost Paradise in Tokyo, Shiraishi Kazuya, 2009, Japan.
Zarte Parasiten, Christian Becker, Oliver Schwabe, 2009, Duitsland.
Twee (matig):
Nymph, Pen-ek Ratanaruang, 2009, Thailand.
Een (slecht):
Entrenamiento elemental para actores, Martin Rejtman, 2009, Argentinië.
Goed festival gehad dit jaar, weinig echte bagger gezien. Vind het wel jammer dat veel films straks ook gewoon in de bioscoop gaan draaien, dan had ik die nu dus niet hoeven zien...
Ik ga hier ook niet doen alsof anderen de films die ik bezocht heb niet begrepen zouden hebben, ik vond ze zelf ook zeer suf... Voor nummertje 96 had ik een kaartje maar toen kon ik niet. Uiteindelijke heb ik alleen nummertje 98(Bonded Parallels (ach... tja....)) uit de top 100 honderd gezien. Ik heb ernstig veel geslapen en ben nu uit me ritme
dus dan maar even van me afschrijven. Iemand "in The Woods" gezien? Lange shots in een mooi landschap was de aankondiging, helaas was de cameraman niet in staat z'n camera scherp te stellen. Dan kan je een film in Utopia opnemen, als de registratie daarvan blurred is kan je de film net zo goed in een fietsenhok opnemen. Ach... ik zal het wel niet begrepen hebben. Voor de rest was het meest 'opvallende' aan deze film voor mij toch wel de expliciete gay/biscences. Dat ben ik niet zo gewend. Maakt mij niet uit hoor, sta voor alles open, als de regisseur wil dat ik daar opgewonden van wordt ben ik de beroerdste niet, 'gelukkig' was de cameraman ook niet helemaal bij machte deze gedane zaken afdoende te registreren.Nahja... ik stel ook wel een beetje aan hoor. Eigenlijk heb ik er slechts vijf films gezien die voor de publieksprijs gingen. 'Mama' was genomineerd voor een tiger award. Waarom is me overigens niet duidelijk geworden. Ik houd enorm van lange shots waarin dingen traag voorbij gaan. Echter.... je moet dat nu ook weer niet overdrijven als filmmaker. Voor diegene die de film niet gezien hebben, Mama gaat over een onmundig zwaar object dat zo rond z'n veertigste nog bij zijn moeder woont. Beiden zijn niet zeer spraakzaam wat resulteert in een dialoogloze film. Ook de monoloog blijft achterwege dus de film moet het een beetje van de beelden hebben. De makers wilden graag laten zien hoe langzaam de tijd voorbij gaat als je naar handelingen kijkt. De kijker laten beleven hoe de tijd voorbij gaat tussen deze twee personen. Door de werkelijke tijd dat iemand erover doet om iets gedaan te krijgen in de film te brengen zou je als kijker je beter kunnen inleven. Ah fijn... tot zover de theorie achter dit wat mij betreft mislukte experiment. Jammer dat experimenteel toch vaak gelijk aan saai staat, dat hoeft helemaal niet! De regisseuse was aanwezig, als ze nu een lang shot van haarzelf(naakt of niet naakt, beiden was prima geweest) in de film gemonteerd hadden dan was ik zeker wel wakker gebleven. Misschien een goede tip voor haar volgende film...
..........en het is zo'n leuk festival............