PDD [Autisme, Asperger, PDD-NOS] Deel 31 - Vakantieplannen?

quote:

Op zaterdag 23 januari 2010 17:50 schreef francis998 het volgende:
oke, het is niet echt erg, maar kan wel irritant zijn. Maar aan de andere kant beter nu,dan dat je daardoor constant met die persoon in je hoofd gaat zitten.

quote:

Op zaterdag 23 januari 2010 15:52 schreef Autidude het volgende:

[..]

Nee, die kennen mij heel erg goed en weten ook precies hoe onvoorstelbaar veel pech ik heb en rare dingen meemaak.. dus het is een hele goede vorm van begrip en het voelt ook als een warme deken, dus het is NIET negatief. Want ik ga ervan uit dat je je post een beetje negatief bedoelde?
Het is een soort van begrip dat ze uiten dat ze begrijpen wat ik voel maar ook een soort van gedeeld gevoel voor de realtiteit en mijn eigen visie daarop.

quote:

Op zaterdag 23 januari 2010 18:31 schreef francis998 het volgende:
hmmm...jajaja..grappig grapje

Tja..ik weet dat ik alles zou kunnen bespreken met mijn ma. Maar zij is nogal emotioneel..en niet rationeel en dat kan ik niet gebruiken bij deze beslissing...want haar gevoelens/emoties zijn juist weer heel belangerijk voor mij.
En als zij zegt dat zij zich klote zou voelen doordat ik wegga..dan zou ik serieus wat meer denken aan blijven

Maar..ach ik kan er nog met de psych over praten..en dan kijken of ik ergens in februari/maart de moed op kan brengen. Maar meestal vertel ik de dingen pas tijdens een ruzie welke dan minder serieus word genomen.

quote:

Op zaterdag 23 januari 2010 18:47 schreef tijnbrein het volgende:

[..]

Sorry ik kan er niets aan doen. Dat geen humor heb En sommige dingen letterlijk neem.

Succes met het maken van die beslissing

quote:

Op zaterdag 23 januari 2010 19:02 schreef francis998 het volgende:

[..]

je hoeft geen excuses te maken..ik snap je grapje wel..en als ik iets minder serieus was..zou ik hem zelf leuk hebben gevonden..alleen nu een beetje flauwig..jaja.

(Volgens mij is het meer dan duidelijk dat ik me nu een soort van verveel.. )

quote:

Op zaterdag 23 januari 2010 11:57 schreef ikke043 het volgende:

[..]

Jah, ik ken het. Ik wol na mijn havo naar het korps mariniers, maar haalde het geneeskundug niet. Dus nu ga ik een stapje hoger terwijl ik mijn zwakheden probeer te verbergen

quote:

Op zaterdag 23 januari 2010 21:56 schreef Autidude het volgende:
Het is niet onmogelijk om als gecamoufleerde ( ) autist bij Defensie terecht te komen..
Maar als je een diagnose hebt dan gaat het niet lukken.

quote:

Op zaterdag 23 januari 2010 22:02 schreef Autidude het volgende:
Niet perse.. zeker niet als je een goede 'acteur' bent, ingelezen bent in 'psychologie', kwestie van weten hoe ze testen en wat ze willen zien en horen.

edit; daarna is het gewoon een kwestie van meezuipen Nee, maar serieus, als het leger enzo als autist zijnde een passie is dan kan je het er nog wel eens goed van afbrengen..

quote:

Op zaterdag 23 januari 2010 22:09 schreef ikke043 het volgende:
Het gaat ook niet om het autisme, dat staat op verzoek niet op papier(wel als ik erom vraag). Maar het gaat om zwakke knieen en enkels. Ik train de pezen daarom heen zodat het bij de keuring lijkt alsof ze niet "overflexibel" zijn.

Bovendien boeit Asperger ze niet echt. Ik kom nog aan dr bak als officier.

quote:

Op zaterdag 23 januari 2010 22:09 schreef ikke043 het volgende:
Het gaat ook niet om het autisme, dat staat op verzoek niet op papier(wel als ik erom vraag). Maar het gaat om zwakke knieen en enkels. Ik train de pezen daarom heen zodat het bij de keuring lijkt alsof ze niet "overflexibel" zijn.

quote:

Bovendien boeit Asperger ze niet echt. Ik kom nog aan dr bak als officier.

quote:

Op zaterdag 23 januari 2010 22:06 schreef tijnbrein het volgende:

[..]

Jawel als jij die test probeert te maken zoals het meest wenselijk val je door de mand. Diegene die de test afneemt is ook niet achterlijk.
Misschien kom je door de keuring heen vroeg of laat komt men er achter.

quote:

Op zaterdag 23 januari 2010 22:20 schreef Autidude het volgende:

[..]

Ook dáár kan je dus rekening mee houden Als je dan ook nog veel verhalen kent van mensen die zijn afgekeurd of er juist doorheen zijn gekomen en je dus aardig bekend bent met het wereldje, dan kan je door die keuring komen hoor.

Als je geen problemen hebt met gedrilled worden, maar er juist ook een beetje op kicked.. dan is het dus ideaal en kom je prima mee. Het is ook ideaal omdat alles super super duidelijk en georganiseerd is. Superstrak, je weet altijd wat je moet doen en wat er van je verwacht wordt. Alles is super duidelijk en super strak. En als het een passie is, dan ligt bijna alles wat je doet in lijn. Mooier kan het haast niet.
Later wordt het een stuk lastiger, want het is toch best erg zwaar en er komt een punt dat er meer komt kijken.. zoals het combineren met het burgerbestaan of het leven na het leger. En PTSS.. <- dat is het allergrootste probleem.

quote:

Op zaterdag 23 januari 2010 22:12 schreef Stupendous76 het volgende:
Ik heb heel lang bij het leger gewild, maar opeens, toen het kon, was het over. Achteraf gezien heel verstandig, maar ik heb het idee dat ze een briljant strateeg zijn misgelopen.

quote:

Op zaterdag 23 januari 2010 22:23 schreef tijnbrein het volgende:

[..]

Overprikkeling lijkt mij ook een groot risico

quote:

Op zaterdag 23 januari 2010 22:26 schreef ikke043 het volgende:

[..]

Jah grappig, maar de laatste keer dat ik daar last van had - op de manier waarop ik volgens de psycholoog ervaar -was op de basisschool.

quote:

Op zaterdag 23 januari 2010 22:27 schreef tijnbrein het volgende:

[..]

Toch is het een risico waarmee je rekening moet houden.

quote:

Op zaterdag 23 januari 2010 22:30 schreef ikke043 het volgende:

[..]

Ja klopt, maar ik neem het niet serieuzer als dat ik aangereden kan worden. Ik heb er nou eenmaal vage herinneringen aan, en kan het dus ook niet op waarde inschatten.
En ik kan het natuurlijk wel heel serieus gaan nemen, maar dan moet ik ook maar gaan verwachten dat ik elk moment een hartaanval kan krijgen. En ja dat vind ik nou eenmaal geen groot genoeg risico.

quote:

Op zaterdag 23 januari 2010 22:33 schreef tijnbrein het volgende:

[..]

Miscommunicatie