Doodgaan... hoe werkt het nou eigenlijk?

Nadat je hart stopt met kloppen verlies je binnen een paar seconden het bewustzijn.

quote:

Op vrijdag 15 januari 2010 23:56 schreef Nee het volgende:
Je pijnappelklier schijnt een hoeveelheid aan DMT aan te maken vlak voordat je dood gaat, dit veroorzaakt intense hallucinaties.

_{heul offtopic : ik moet bij de pijnappelklier denken aan een boutje en nippeltje van een transistortje ....(snip en snap )}

quote:

Op zaterdag 16 januari 2010 00:05 schreef SuperrrTuxxx het volgende:

[..]

Zijn er dan nog een paar seconden over om dat te beseffen voordat je doodgaat? Dat vraag ik me altijd af als mensen zeggen dat iemand een glimlach had.

Ik denk eerder dat het met een roes te maken heeft....

Je waant jezelf goed/veilig/gelukkig....of wat dan ook ...

besef van het sterven is er denk ik niet.... (maar dat weet ik dus niet zeker)

Mijn opa heeft er niet voor gekozen om zo te gaan , maar hij leek gelukkig gestorven te zijn ...
Een persoon die kende die heeft zelfmoord gepleegd dmv een OD en die lag er ook met een glimlach bij.....

Dit is giswerk denk ik ...

quote:

Op vrijdag 15 januari 2010 23:56 schreef Nee het volgende:
Je pijnappelklier schijnt een hoeveelheid aan DMT aan te maken vlak voordat je dood gaat, dit veroorzaakt intense hallucinaties.

Incl. het zien van heel fel licht.

quote:

Op zaterdag 16 januari 2010 00:02 schreef prupke het volgende:

[..]
Mijn opa is gestorven aan een hartstilstand, en hij lag er bij met een glimlach om zijn mond

Dat hoor je idd vaker, volgens mij heeft dat iets met de laatste bewegingen van spieren, ook in je gezicht, te maken.. Je gezichtspieren spannen zich eerst nl. sowieso aan, en misschien dat zo'n glimlach dan overblijft van die ontspanning?

quote:

Op vrijdag 15 januari 2010 23:01 schreef DABAMaster het volgende:
[..]
Je zit in de medische wereld? Wat is jouw persoonlijke gevoel er dan bij? Denk je na de zoveelste keer nog: jammer van die persoon/patiënt? Of is het: next?

Je blijft denken "jammer", maar daarna is het wel "next", ja. Anders hou je 't niet vol tot je pensioen. Hoewel het wel langer blijft hangen als er ergens in het proces iets anders/beter had gekund.

Volgens mij:

Hartstilstand terwijl bij bewustzijn: Hersenen gaan in paniek mode, dit uit zich in het uitschakelen van spieren en organen om zoveel mogelijk bloed in de hersenen te houden en pijn als waarschuwing en gevolg daarvan. Hersenen zetten het lichaam uit na ongeveer 10 tot 20 seconden bloed-circulatie-stilstand en in die tijd is een glimlach wel het laatste wat je lichaam voor elkaar krijgt. Doodsangst (letterlijk dus) is het laatste dat je bewust meemaakt. Hierna wordt alles een droom zolang de hersenen het nog doen. De cognitieve functies vallen uit. Kun je denk ik het beste vergelijken met de film 2001 waar HAL ontkoppeld wordt.

Hartstilstand in je slaap : Je zit al in een droom, je lichaam is al grotendeels uitgeschakeld, het proces van doodgaan gaat veel geleidelijker want je hart klopt(e) langzaam en je organen hadden weinig zuurstof nodig. De hersenen gooien stilaan organen uit op volgorde van prioriteit en verder is het weer als HAL, alleen langzamer want je bent in complete rust. Ik denk dat om die reden spieren (die toch al op non-actief stonden) later echt 'uit' worden gezet waardoor een glimlach nog mogelijk is.

quote:

Op zaterdag 16 januari 2010 15:21 schreef Googolplexian het volgende:
Volgens mij:

Hartstilstand terwijl bij bewustzijn: Hersenen gaan in paniek mode, dit uit zich in het uitschakelen van spieren en organen om zoveel mogelijk bloed in de hersenen te houden en pijn als waarschuwing en gevolg daarvan. Hersenen zetten het lichaam uit na ongeveer 10 tot 20 seconden bloed-circulatie-stilstand en in die tijd is een glimlach wel het laatste wat je lichaam voor elkaar krijgt. Doodsangst (letterlijk dus) is het laatste dat je bewust meemaakt. Hierna wordt alles een droom zolang de hersenen het nog doen. De cognitieve functies vallen uit. Kun je denk ik het beste vergelijken met de film 2001 waar

HAL ontkoppeld wordt

.

(...)

Heel geloofwaardig verhaal, alleen dit lijkt me niet aannemelijk: je gaat echt dood, dus waarom zou je dan doodsangst ervaren, wat je normaal hebt als je in een levensbedriegende situatie zit (maar waar je dus uit zou kunnen komen, dus voor je echt zeker dood gaat)? Je kunt er toch niets tegen doen, dus dat heeft geen enkele functie...
Volgens mij zijn hallucinaties a la wit licht enzo het laatste, waarbij je bewustzijn overgaat in dat droom-achtige...

quote:

Op zaterdag 16 januari 2010 17:44 schreef El_Chica_Del_Fuego het volgende:

[..]

Heel geloofwaardig verhaal, alleen dit lijkt me niet aannemelijk: je gaat echt dood, dus waarom zou je dan doodsangst ervaren, wat je normaal hebt als je in een levensbedriegende situatie zit (maar waar je dus uit zou kunnen komen, dus voor je echt zeker dood gaat)? Je kunt er toch niets tegen doen, dus dat heeft geen enkele functie...

Met een blok beton geketend aan je benen, zinkend in een meer, weet je ook dat je dood gaat. Toch sla je doodsangsten uit. Hetzelfde geldt voor elke situatie -hoe reddeloos ook- die je bewust meemaakt en die levensbedreigend is, al dan niet met de dood als gevolg.

quote:

Volgens mij zijn hallucinaties a la wit licht enzo het laatste, waarbij je bewustzijn overgaat in dat droom-achtige...

Volgens mij is dat witte licht niets anders dan het falen van het zenuwstelsel. Soort Windows blauw scherm, zeg maar.

quote:

Op zaterdag 16 januari 2010 18:00 schreef Googolplexian het volgende:

Met een blok beton geketend aan je benen, zinkend in een meer, weet je ook dat je dood gaat. Toch sla je doodsangsten uit. Hetzelfde geldt voor elke situatie -hoe reddeloos ook- die je bewust meemaakt en die levensbedreigend is, al dan niet met de dood als gevolg.

Mja, is toch niet helemaal hetzelfde, denk ik. In het geval dat je beschrijft is er nog een theoretische kans dat je het overleeft, waar die doodsangst op gebaseerd is, uit overlevingsdrang... en als je hersens je lichaam al aan het uitschakelen is, is dat toch wat anders, een stap verder.

quote:

Volgens mij is dat witte licht niets anders dan het falen van het zenuwstelsel. Soort Windows blauw scherm, zeg maar.

Ja idd, dat denk ik. (Is toch ook niet zo tegenstrijdig met wat ik zei?)

quote:

Op zaterdag 16 januari 2010 18:59 schreef El_Chica_Del_Fuego het volgende:

[..]

Mja, is toch niet helemaal hetzelfde, denk ik. In het geval dat je beschrijft is er nog een theoretische kans dat je het overleeft, waar die doodsangst op gebaseerd is, uit overlevingsdrang... en als je hersens je lichaam al aan het uitschakelen is, is dat toch wat anders, een stap verder.

Wanneer je lichaam uitgeschakeld wordt gaat je bewustzijn mee in zo'n geval. De doodsangsten sla je uit tijdens de realisatie van het gevaar en/of het voelen van de (onbekende) pijn.

quote:

Ja idd, dat denk ik. (Is toch ook niet zo tegenstrijdig met wat ik zei?)

Ik zie dat witte licht (blauwe scherm) meer als het einde van een soort lucide droom (windows ) en het begin van compleet onbewust zijn (wanneer de hersenen dus cognitieve functies uitschakelen t.b.v. zelfbehoud). Jij ziet het meer als een tussen-stadium, zoals ik je begrijp

ik denk helemaal niet dat je met een hartstilstand bij bewustzijn doodsangsten uitstaat. Je voelt wellicht dat er wat mis is met je hart, maar al vrij snel daarna word je slap, valt neer, en schakelt je bewustzijn zichzelf uit net zoals gebeurt als je normaal flauwvalt. een hartinfarct lijkt me veel erger om te hebben, juist vanwege het feit dat je tijd hebt om dat drukkende gevoel in je borst te verklaren.

Als ik ga, dan hoop ik dat ik dat op dat moment niet bewust mee krijg. Dus van achter aangereden worden door een auto waarbij je meteen bewustzijn verliest (dat je die klap merkt maakt niet uit, pijn is het niet, je voelt je op dat moment alleen enorm gedesorienteerd, (pijnprikkels zijn nog niet gearriveerd in de hersenen) en verliest bewustzijn. Of iets soortgelijks.

quote:

Op zaterdag 16 januari 2010 21:18 schreef Bensel het volgende:
ik denk helemaal niet dat je met een hartstilstand bij bewustzijn doodsangsten uitstaat. Je voelt wellicht dat er wat mis is met je hart, maar al vrij snel daarna word je slap, valt neer, en schakelt je bewustzijn zichzelf uit net zoals gebeurt als je normaal flauwvalt. een hartinfarct lijkt me veel erger om te hebben, juist vanwege het feit dat je tijd hebt om dat drukkende gevoel in je borst te verklaren.

M'n vader heeft twee keer een hartstilstand gehad en hij beschreef het geloof ik als "verdrinken met veel pijn". Hij kneep 'm als de neten, iig, maar heeft het overleefd

quote:

Als ik ga, dan hoop ik dat ik dat op dat moment niet bewust mee krijg. Dus van achter aangereden worden door een auto waarbij je meteen bewustzijn verliest (dat je die klap merkt maakt niet uit, pijn is het niet, je voelt je op dat moment alleen enorm gedesorienteerd, (pijnprikkels zijn nog niet gearriveerd in de hersenen) en verliest bewustzijn. Of iets soortgelijks.

Dat heeft geloof ik iets te maken met de Reflex Boog (?). Je hersenen krijgen signalen binnen van de zintuigen (pijn) en beslissen daarna (intern) pas wat ermee te doen. Je hersenen kunnen je bewustzijn en geheugen van pijn weghalen. Zo is het ook mogelijk hypnose als verdoving te gebruiken.

Dacht ik.

quote:

Op zaterdag 16 januari 2010 19:09 schreef Googolplexian het volgende:

[..]

Wanneer je lichaam uitgeschakeld wordt gaat je bewustzijn mee in zo'n geval. De doodsangsten sla je uit tijdens de realisatie van het gevaar en/of het voelen van de (onbekende) pijn.
[..]

Ik zie dat witte licht (blauwe scherm) meer als het einde van een soort lucide droom (windows ) en het begin van compleet onbewust zijn (wanneer de hersenen dus cognitieve functies uitschakelen t.b.v. zelfbehoud). Jij ziet het meer als een tussen-stadium, zoals ik je begrijp

Nee, ik zie het als: tijdens die overgang, niet een heel eigen stadium maar dat einde->begin wat jij omschrijft, is het verschijnsel die hallicunaties (vaak wit licht, soms gepaard met andere zintuigelijke waarnemingen, schijnbaar dan). Dus: tijdslijn + wat er gebeurt in die tijd. Jij hebt het over de tijd, en daar ga ik niet tegenin, ik heb het alleen over wat er gebeurt in die tijd. Dus we hebben het over hetzelfde, alleen een ander aspect ervan. Toch?!

Er is ooit een test gedaan met een ter dood veroordeelde, wiens hoofd werd afgehakt door de guillotine. Hij kreeg een aantal vragen die hij moest beantwoorden door met zijn ogen te knipperen. Het losse hoofd heeft nog ongeveer een halve minuut geleefd nadat het van de rest van het lichaam gescheiden was.

quote:

Op vrijdag 15 januari 2010 23:17 schreef intraxz het volgende:

[..]

Rotten of branden is na het doodgaan!
(Mag je hopen!!)

Ambulancepersoneel schijnt te kunnen zien of iemand onverwacht op slag doodgegaan is. Dan heeft men een soort onbegrip op het gezicht.

Op slag en onverwacht doodgaan is misschien wel makkelijk, maar als je weet dat je een terminale ziekte hebt, kun je wel afscheid nemen. Dat heeft toch ook wel wat.
Dan zijn er nog allerlei andere manieren van doodgaan of doodgemaakt worden, zoals verdrinken of verbranden of gewurgd worden. Of langzaam creperen of doodgemarteld worden.

Ik denk dat het allemaal verschillend werkt.

quote:

Op zondag 17 januari 2010 23:01 schreef Kees22 het volgende:
Ambulancepersoneel schijnt te kunnen zien of iemand onverwacht op slag doodgegaan is. Dan heeft men een soort onbegrip op het gezicht.

Op slag en onverwacht doodgaan is misschien wel makkelijk, maar als je weet dat je een terminale ziekte hebt, kun je wel afscheid nemen. Dat heeft toch ook wel wat.
Dan zijn er nog allerlei andere manieren van doodgaan of doodgemaakt worden, zoals verdrinken of verbranden of gewurgd worden. Of langzaam creperen of doodgemarteld worden.

Ik denk dat het allemaal verschillend werkt.

Het daadwerkelijke doodgaan, de laatste momenten, zijn volgens mij wel hetzelfde, want de oorzaak is hetzelfde: geen zuurstof meer in de hersenen (doordat de longen of een onderdeel daarvan niet meer werken, doordat er teveel giftige afvalstoffen in het bloed zitten waar zuurstof misschien aan bindt (?), doordat het bloed de hersenen uberhaupt niet meer bereikt...maar allemaal hetzelfde gevolg). Ook heel langzaam uithongeren bv, heeft misschien wel eerder een 'point of no return' dat je niet meer gered kunt worden, maar het daadwerkelijke doodgaan duurt maar kort en is maar 1 proces.

Door of het in ruste of ineens onverwacht is, maakt wel uit voor de state of mind waarin iemand op dat moment was en dat kan de chemie enzo vast wel veranderen... Als je in een auto-ongeluk raakt komt er ineens veel adrenaline vrij, wat niet het geval is als je al n paar dagen ligt te wachten en weet dat je je laatste adem uit gaat blazen...dus dat je dat zou kunnen zien, wil ik wel geloven.

quote:

Op zondag 17 januari 2010 23:22 schreef El_Chica_Del_Fuego het volgende:

[..]

Het daadwerkelijke doodgaan, de laatste momenten, zijn volgens mij wel hetzelfde, want de oorzaak is hetzelfde: geen zuurstof meer in de hersenen (doordat de longen of een onderdeel daarvan niet meer werken, doordat er teveel giftige afvalstoffen in het bloed zitten waar zuurstof misschien aan bindt (?), doordat het bloed de hersenen uberhaupt niet meer bereikt...maar allemaal hetzelfde gevolg). Ook heel langzaam uithongeren bv, heeft misschien wel eerder een 'point of no return' dat je niet meer gered kunt worden, maar het daadwerkelijke doodgaan duurt maar kort en is maar 1 proces.

Door of het in ruste of ineens onverwacht is, maakt wel uit voor de state of mind waarin iemand op dat moment was en dat kan de chemie enzo vast wel veranderen... Als je in een auto-ongeluk raakt komt er ineens veel adrenaline vrij, wat niet het geval is als je al n paar dagen ligt te wachten en weet dat je je laatste adem uit gaat blazen...dus dat je dat zou kunnen zien, wil ik wel geloven.

In dat geval vermoed ik dat het een soort flauwvallen is, zoals hier eerder beschreven. Waaruit je dan niet meer wakker wordt. Of juist opnieuw en veel helderder wakker wordt. In een hiernamaals of een tussenwereld.

Maar dan blijft de vraag, wat je daar nog bewust van meekrijgt.
Ik geloof dat die vraag de meeste mensen, w.o. TS, wel bezig houdt.

quote:

Op zondag 17 januari 2010 20:21 schreef ouderejongere het volgende:
Er is ooit een test gedaan met een ter dood veroordeelde, wiens hoofd werd afgehakt door de guillotine. Hij kreeg een aantal vragen die hij moest beantwoorden door met zijn ogen te knipperen. Het losse hoofd heeft nog ongeveer een halve minuut geleefd nadat het van de rest van het lichaam gescheiden was.

That's hardcore science!

OT:
Is het niet zo dat het 'witte licht' Juist die zenuwcellen zijn die hun laatste adem uitblazen? Ik meen dat ergens gelezen te hebben.

http://www.nu.nl/wetensch(...)piekt-vlak-dood.html
(ja ik weet, nu.nl wetenschap sectie )

Is het niet zo dat een persoon met een hartstilstand niet meer te redden is?
Die defibrilators zijn ook alleen voor mensen met een hartritmestoornis. Wordt geloof ik wel eens door elkaar gehaald.

Anyway, mijn opa is overleden aan een hartstilstand en van wat ik heb begrepen was dat geen pretje...

quote:

Op dinsdag 19 januari 2010 16:20 schreef Ossi2k9 het volgende:
Is het niet zo dat een persoon met een hartstilstand niet meer te redden is?
Die defibrilators zijn ook alleen voor mensen met een hartritmestoornis. Wordt geloof ik wel eens door elkaar gehaald.

Anyway, mijn opa is overleden aan een hartstilstand en van wat ik heb begrepen was dat geen pretje...

Hoezo? Heeft hij geklaagd dan?

quote:

Op vrijdag 15 januari 2010 23:56 schreef Nee het volgende:
Je pijnappelklier schijnt een hoeveelheid aan DMT aan te maken vlak voordat je dood gaat, dit veroorzaakt intense hallucinaties.

Vreemd als je al die boeken daar over leest...
Dat zij enkel overleden zielen aan de over zijde meemaken en geen levenden!
Dus is dat dan een hallucinatie?
Ik denk het niet denk dat er veel meer is dan wij in het aardse leventje denken te weten.
Soms zien ze overledenen waarvan zij niet eens wisten dat ze overleden waren, en dan heb ik het bde gevallen.

Ik ken iemand die ooit een vrij heftig hartinfarct heeft gehad, hij heeft het overleefd.
Volgens hem slaat de paniek compleet toe, een hel van doodsangst schijnt je te overvallen.
Vrij kort daarna komt er een soort rust over je heen, moet een heel apart gevoel zijn.
Op dat moment wil je volgens hem eigenlijk het liefst zo blijven liggen.
Niks geen dokters meer aan je lijf, je bent klaar, je hebt er vrede mee.
Een mooi gevoel steeds verder uit je lijf te komen is de volgende stap.
Je gaat steeds minder mee krijgen van wat er gebeurt en zakt steeds dieper in een lokkende
onweerstaanbare roes.
Dan gaat geleidelijk het licht uit, horen kun je tot het laatste moment en dan...
Komt je of in ambulance weer bij, zoals hij, of je bent hemelen...

@Googolplexian:

Doodsangsten sla je niet uit; die sta je uit

~respawn~