[SC] 552 Waar peuteren verboden is

quote:

Op dinsdag 12 januari 2010 16:25 schreef trovey het volgende:

[..]

Waarom zou je kip niet in boter kunnen bakken trouwens en oh ja ......en ik ben weer weg ([dienstmedeling] dit was een verkapte tvp[einde dienstmedeling]

quote:

Op dinsdag 12 januari 2010 16:28 schreef senesta het volgende:
Wij kijken hier ook weer mee

[ afbeelding ]

quote:

Op dinsdag 12 januari 2010 16:28 schreef senesta het volgende:
Wij kijken hier ook weer mee

[ afbeelding ]

quote:

Op dinsdag 12 januari 2010 16:19 schreef Ynske het volgende:
boodschapjes binnen. maar volgens mij moet ik terug heb geen olie meer. kun je kip ook in boter bakken? voor in de paëlla.
en taugé is dat lekker erin?

quote:

Op dinsdag 12 januari 2010 16:22 schreef bl0emetjE het volgende:
Dankjulliewel *hug*

Het waren echt zulke lieve schatjes! En ik ben echt blij dat ze hier 3 en half jaar hebben mogen wonen!
Ik heb hier gisteren ook gehuild om de verhalen die ik las, allemaal zo herkenbaar..


Nog een overlijden dat ik ook graag hier wil schrijven, een rottig verhaal wel een beetje:

Vlak voor kerst is ook de hond van mijn oom overleden, ze heeft de mooie leeftijd van 14 jaar bereikt.
Vroeger was mijn oom de eeuwige vrijgezel, hij woonde zo'n beetje bij ons thuis (had ook wel een eigen huis, maar was altijd bij ons) Maar eigenlijk droomde hij van zijn eigen gezinnetje.
Op een dag besloot ie om een hondje te nemen! Het was een kruising bobtail/beardedcollie. Ze zag eruit als een mini samson, ze had de tekening van een bobtail en de bouw van een beardedcollie.
Hij noemde haar Janneke, want hij heet zelf Syb (en siepie is de kat van Jip&Janneke) en ze was zwart-wit (en een meisje).
Ik was een jaar of 11 toen ze kwam, een mini puppie ♥

Ze groeide op bij ons thuis, mijn oom werkte bij mijn vader op kantoor en hij nam haar overdag daarheen mee. 's Avonds en in het weekend was ze bij ons samen met mijn oom. Ik mocht mee naar puppiecursus en toen ze groter werd gingen we vaak naar het strand om te wandelen.
Mijn oom sliep altijd wel in zijn eigen huis en Janneke sliep naast hem in bed. Met dr hoofd op het kussen In het weekend kreeg ze ontbijt op bed. En doordeweeks draaide ze nog een keer om als mijn oom opstond, de luiwammes. Als het regende weigerde ze om naar buiten te gaan Het was net echt een kindje! Als mijn oom uiteten ging, dan mocht ze mee en zat ze op een stoel aan tafel. Als we patat haalden bij de snackbar kreeg ze een rauwe frikandel. Iedereen in het dorp kende haar.
Op een dag ontmoette mijn oom een vrouw. Ze was al heel snel zwanger en mijn oom besloot met haar te trouwen. Eerst kwam mijn oom (samen met de mevrouw) vaak langs, maar we merkten dat zijn vrouw het niet leuk vond en na een poosje zagen we hem steeds minder.
Uiteindelijk kwam het zover dat we mijn oom ongeveer nooit meer zagen, ik had er veel pijn van, want ik miste hem en vooral Janneke erg veel. Janneke was ook een beetje ons hondje, en zo'n lieve schat!
De mevrouw van mijn oom mocht Janneke niet zo graag. Altijd zei ze tegen mijn oom: "Ja het is jouw hond, ga jij hem maar eten geven/uitlaten/kammen/met hem spelen".. Mijn oom kreeg een andere baan en Janneke kon niet meer mee. Overdag was ze bij de mevrouw en die sloot haar dan weleens buiten. Na een poosje liep Janneke dan weg, en elke keer kwam ze zelf naar ons toe. Dan kon ik wel weer een berg met haar knuffelen!
Omdat ze schapendoes is, werd ze vaak onrustig als er mensen weggingen. De enige personen waarbij ze altijd rustig was, was bij mijn oom en bij mij. Soms ging ik weleens langs mijn oom en dan haalde ik Janneke op voor een wandeling, langs het meer of het strand.
De laatste jaren was de band tussen mij en mijn oom ver te zoeken. Ik wilde ook niet meer graag langs hem, en ik zag Janneke eigenlijk alleen nog maar als mijn opa en oma oppaste op haar (dan belden ze mij speciaal op om met Jans te komen knuffelen). Voor mijn opa en oma was ze overigens ook echt een kleinkind! Die waren ook verzot op haar! Mijn tante was inmiddels fulltime gaan werken en mijn oom had een burnout en was thuis. Janneke had het weer een stuk meer naar haar zin overdag thuis en liep dus ook niet meer weg naar mijn ouders toe. Altijd als ik Janneke zag dan was ze zo blij dat ze helemaal ging janken en zo hard kwispelen dat alles van de tafels vloog
Vlak voor kerst kreeg ik een email van mijn oom, dat ze die ochtend was ingeslapen. De avond ervoor heeft ze een hersenbloeding gehad en ze kon niet meer gered worden.
Ze heeft gelukkig niet hoeven lijden, maar ik vind het stiekem heel moeilijk dat ik haar niet meer heb gezien. De laatste jaren miste ik haar heel erg veel, en ik heb ook hard gehuild dat ze er niet meer was.
Gelukkig heeft ze de laatste jaren weer een mooi leven gehad toen mijn oom bij haar thuis was. Want ik heb een poos veel verdriet gehad om het feit dat ze op een gegeven moment een paar jaar met mijn tante, die niet van haar hield, zat opgescheept. Ze liep toen ook steeds vaker weg en ik heb verschillende keren op het punt gestaan om haar bij me te houden toen. Al wist ik ook wel dat ik dat tegenover mijn oom niet kon maken. Elke keer dacht ik: "Als ze nu nog een keer hierheen komt gelopen, dan ga ik niet meer opbellen dat ze hier is." (mijn tante belde bijna nooit zelf, meestal wachtten we een poos en belden we haar en dan deed ze quasi nonchalant dat ze nog niet eens had gemerkt dat ze weg was.... Sommige dagen belden we helemaal niet en duurde het echt uren voordat zij ons belde. Maar goed, dat is een ander verhaal.)
_{Op zich valt daar trouwens een boek over te schrijven, op een gegeven moment moest mijn oom Janneke ook telkens helemaal kortknippen van haar enzo..}

Janneke is voor altijd in mijn hart.. De liefste hond die ik kende! Een beetje mijn zusje ♥

[ afbeelding ]

quote:

Op dinsdag 12 januari 2010 16:33 schreef nokwanda het volgende:

[..]

Deze kaap ik effe mee naar de SC


Als ik dit lees ben ik zooooo blij dat ik een partner heb die graag met de poezjes slaapt en er even veel van houdt en oog voor heeft als ik.

quote:

Op dinsdag 12 januari 2010 16:33 schreef nokwanda het volgende:

[..]

Deze kaap ik effe mee naar de SC


Als ik dit lees ben ik zooooo blij dat ik een partner heb die graag met de poezjes slaapt en er even veel van houdt en oog voor heeft als ik.

quote:

Op dinsdag 12 januari 2010 15:41 schreef oh-oh het volgende:
Zo hee die doos Lush sorteren is zo simpel nog niet

quote:

Op dinsdag 12 januari 2010 16:28 schreef senesta het volgende:
Wij kijken hier ook weer mee

[ afbeelding ]

quote:

Op dinsdag 12 januari 2010 16:40 schreef bl0emetjE het volgende:

[..]

Ja, zo zie je maar hoe het kan gaan inderdaad..
_{Nu is ze overigens ook zo raar tegen mensen en zelfs tegen haar eigen kinderen... Heb het idee dat mijn oom en zij ook nooit echt een band hebben gehad met elkaar, of zij met haar kinderen. Zou me niks verbazen als ze hem op een dag laat zitten met de kinderen (wat in mijn ogen eigenlijk nog niet eens zo'n slecht idee zou zijn, voor zowel mijn oom als de kinderen).. Maar dat mag ik eigenlijk helemaal niet zeggen natuurlijk.}

Maar ik prijs mezelf ook gezegend met mijn lieve vriendje die net zo gek is op diertjes als ik ♥

quote:

Op dinsdag 12 januari 2010 16:56 schreef oh-oh het volgende:
Nog even heel snel mn bento van vandaag:
[ afbeelding ]
Gehaktballetjes, een groene paprika, cherrytomaatjes, feta en tutti frutti

quote:

Op dinsdag 12 januari 2010 17:11 schreef Strega het volgende:

[..]

Zit er allemaal in? _{Zucht verlekkerd}

quote:

Op dinsdag 12 januari 2010 17:16 schreef Ynske het volgende:
je kunt in de kraamkamer van Tania in blijdorp kijken
http://www.diergaardeblijdorp.nl/p3.php?RubriekID=2327

quote:

Op dinsdag 12 januari 2010 17:18 schreef Ynske het volgende:
MarktPlaats Enfer?