WO psychologie #5

Waar ik sterk van baal is dat je door die grote hoeveelheid studenten bij sommige vakken voor je paper niet eens een een cijfer krijgt maar een voldoende/onvoldoende. Met soms niet eens individuele feedback... Leer je dus vrij weinig van, wanneer je je fouten niet kan inzien..

Ik heb trouwens bachelorproject terug, een 8, ben er blij mee

quote:

Op donderdag 17 juni 2010 15:16 schreef flexster het volgende:
leuke gedachtengang in ieder geval. Helaas ben je zelf al net zo weinig overtuigd van de werking van het plan als ik ben. De kwantiteit moet omlaag (numerus fixus op 100 per uni) en de kwaliteit/contacturen/aantal docenten per student omhoog. Maarja, geld.

Dat is simpelweg niet meer rendabel voor de universiteiten. Dan zou je beter de opleiding kunnen beperken tot 3 universiteiten met allen 300-400 studenten, maar ja, dat is natuurlijk geen realistische optie.

quote:

Op donderdag 17 juni 2010 19:27 schreef SH. het volgende:

[..]

Dat is simpelweg niet meer rendabel voor de universiteiten. Dan zou je beter de opleiding kunnen beperken tot 3 universiteiten met allen 300-400 studenten, maar ja, dat is natuurlijk geen realistische optie.

Willen we onderwijs dat rendabel is voor universiteiten of willen we onderwijs dat aansluit bij de vereiste 'kenniseconomie' en de vraag van kwalitatief en zwaarder onderwijs van de student?

quote:

Op vrijdag 18 juni 2010 08:32 schreef Grumpey het volgende:

[..]

Willen we onderwijs dat rendabel is voor universiteiten of willen we onderwijs dat aansluit bij de vereiste 'kenniseconomie' en de vraag van kwalitatief en zwaarder onderwijs van de student?

En waarom zou dat niet kunnen met minder universiteiten en meer studenten per opleiding?

quote:

Op vrijdag 18 juni 2010 11:28 schreef SH. het volgende:

[..]

En waarom zou dat niet kunnen met minder universiteiten en meer studenten per opleiding?

Het feit dat er een psychologie-opleiding op dit moment geen enkele praktijkervaring zit, dat je nog een post-doctorale opelding moet doen om uberhaupt psycholoog te kunnen worden, is natuurlijk van de zotte. Maw, er moet meer praktijkonderwijs komen, of het alternatief: meer werkgroepen met simulatie patienten, meer behandelmethoden toepassen etc. Beide vragen ze veel (tijds)investering vanuit de uni. Je kan het wel met minder uni's af die meer studenten faciliteren, als die uni's daar ook geld en middelen voor krijgen. Daarnaast zal het totaal aanbod van plaatsen in Nederland om psychologie te studeren drastisch naar beneden moeten omdat er gewoon minder psychische patienten in Nederland zijn dan er psychologiestudenten rondlopen, zodat praktisch kennis opbouwen in de vorm van co'schappen e.d. natuurlijk nooit van de grond komt.

quote:

Op vrijdag 18 juni 2010 16:53 schreef Grumpey het volgende:

[..]

Het feit dat er een psychologie-opleiding op dit moment geen enkele praktijkervaring zit, dat je nog een post-doctorale opelding moet doen om uberhaupt psycholoog te kunnen worden, is natuurlijk van de zotte. Maw, er moet meer praktijkonderwijs komen, of het alternatief: meer werkgroepen met simulatie patienten, meer behandelmethoden toepassen etc. Beide vragen ze veel (tijds)investering vanuit de uni. Je kan het wel met minder uni's af die meer studenten faciliteren, als die uni's daar ook geld en middelen voor krijgen. Daarnaast zal het totaal aanbod van plaatsen in Nederland om psychologie te studeren drastisch naar beneden moeten omdat er gewoon minder psychische patienten in Nederland zijn dan er psychologiestudenten rondlopen, zodat praktisch kennis opbouwen in de vorm van co'schappen e.d. natuurlijk nooit van de grond komt.

Hier ben ik het overigens volledig mee eens, ik denk gewoon dat je de studieplaatsen beter kunt verspreiden over drie dan negen universiteiten. Het is immers goedkoper om de studie op drie locaties in stand te houden dan negen. Het geld wat hierdoor over blijft zou je kunnen gebruiken voor het verbeteren van de kwaliteit van de opleiding. Met 300 studenten per universiteit kun je nog steeds een opleiding maken waar veel individuele begeleiding en intensieve praktische werkgroepen mogelijk zijn.

quote:

Op vrijdag 18 juni 2010 16:53 schreef Grumpey het volgende:

[..]

Het feit dat er een psychologie-opleiding op dit moment geen enkele praktijkervaring zit, dat je nog een post-doctorale opelding moet doen om uberhaupt psycholoog te kunnen worden, is natuurlijk van de zotte. Maw, er moet meer praktijkonderwijs komen, of het alternatief: meer werkgroepen met simulatie patienten, meer behandelmethoden toepassen etc. Beide vragen ze veel (tijds)investering vanuit de uni. Je kan het wel met minder uni's af die meer studenten faciliteren, als die uni's daar ook geld en middelen voor krijgen. Daarnaast zal het totaal aanbod van plaatsen in Nederland om psychologie te studeren drastisch naar beneden moeten omdat er gewoon minder psychische patienten in Nederland zijn dan er psychologiestudenten rondlopen, zodat praktisch kennis opbouwen in de vorm van co'schappen e.d. natuurlijk nooit van de grond komt.

Dat is een beetje erg kort door de bocht. Maar een klein deel van de psychologie studenten gaat/wil werken in de klinische psychologie. Ik heb zelf A&O gedaan en daarmee een prima baan gevonden, het zou m.i. onzin zijn als ik niet had kunnen studeren omdat er niet genoeg psychiatrische patienten zijn terwijl ik daar in mijn werk niets mee te maken heb

quote:

Op maandag 21 juni 2010 19:02 schreef BouliBouli het volgende:

[..]

Dat is een beetje erg kort door de bocht. Maar een klein deel van de psychologie studenten gaat/wil werken in de klinische psychologie. Ik heb zelf A&O gedaan en daarmee een prima baan gevonden, het zou m.i. onzin zijn als ik niet had kunnen studeren omdat er niet genoeg psychiatrische patienten zijn terwijl ik daar in mijn werk niets mee te maken heb

ten eerste, dit is ongeveer 50%.
Ten tweede, veel van deze studenten willen wel klinisch gaan werken maar kunnen daar geen baan vinden. Het eigelijke percentage is dus nog hoger.

En nog belangrijker, als jij A&O psychologie wil doen, wat zou je dan in hemelsnaam doen op een opleiding die klinisch psychologen opleidt? Uiteraard hoeft het aantal plaatsen voor A&O Psychologen niet aangepast te worden, maar daar heb ik het ook niet over. A&O psychologen hoeven inderdaad niet meer informatie over klinische patienten te krijgen, liefst zelfs minder, maar daar ging mijn pleidooi ook niet over. De opleidingen voor A&O (en ook cognitieve, biologische, sociale) kunnen gewoon onafhankelijk van de plaatsen voor klinische en klinische neuro blijven bestaan zonder daling van plekken.

quote:

Op dinsdag 22 juni 2010 11:09 schreef Grumpey het volgende:

[..]

ten eerste, dit is ongeveer 50%.
Ten tweede, veel van deze studenten willen wel klinisch gaan werken maar kunnen daar geen baan vinden. Het eigelijke percentage is dus nog hoger.

En nog belangrijker, als jij A&O psychologie wil doen, wat zou je dan in hemelsnaam doen op een opleiding die klinisch psychologen opleidt? Uiteraard hoeft het aantal plaatsen voor A&O Psychologen niet aangepast te worden, maar daar heb ik het ook niet over. A&O psychologen hoeven inderdaad niet meer informatie over klinische patienten te krijgen, liefst zelfs minder, maar daar ging mijn pleidooi ook niet over. De opleidingen voor A&O (en ook cognitieve, biologische, sociale) kunnen gewoon onafhankelijk van de plaatsen voor klinische en klinische neuro blijven bestaan zonder daling van plekken.

Het punt is dat de meeste universiteiten nu eenmaal een Bachelor Psychologie aanbieden en geen Bachelor Klinische of A&O psychologie. Je betoog om het aantal studieplaatsen terug te dringen heeft dus gevolgen voor elke psychologiestudent (of is je redenatie dat je op basis van je latere specialisatie al dan niet toegelaten kan worden?). Ook het pleiten voor meer praktijk tijdens de eerste 3 jaar van je opleiding heeft hetzelfde effect: feit blijft dat op de meeste uni's nu eenmaal weinig plaats is voor specialisatie en je dus als toekomstig A&O psycholoog (of wat dan ook) dan ook die practica moet gaan volgen.
Ik ben het met je eens dat de hele GZ-opleidingen constructie drastisch aan verandering toe is, maar m.i. kan je dat niet in de bachelorfase gaan zoeken zonder dat dit consequenties heeft voor psychologiestudenten die een andere richting op willen.

quote:

Op dinsdag 22 juni 2010 20:52 schreef BouliBouli het volgende:

[..]

Het punt is dat de meeste universiteiten nu eenmaal een Bachelor Psychologie aanbieden en geen Bachelor Klinische of A&O psychologie. Je betoog om het aantal studieplaatsen terug te dringen heeft dus gevolgen voor elke psychologiestudent (of is je redenatie dat je op basis van je latere specialisatie al dan niet toegelaten kan worden?). Ook het pleiten voor meer praktijk tijdens de eerste 3 jaar van je opleiding heeft hetzelfde effect: feit blijft dat op de meeste uni's nu eenmaal weinig plaats is voor specialisatie en je dus als toekomstig A&O psycholoog (of wat dan ook) dan ook die practica moet gaan volgen.
Ik ben het met je eens dat de hele GZ-opleidingen constructie drastisch aan verandering toe is, maar m.i. kan je dat niet in de bachelorfase gaan zoeken zonder dat dit consequenties heeft voor psychologiestudenten die een andere richting op willen.

Kan er geen aparte opleiding komen voor mensen die een andere kant van psychologie op willen, zoals bijvoorbeeld Psychobiologie al bestaat als eigen opleiding? Ik kan me zo voorstellen dat Sociale en A&O psychologie en eventueel cognitieve samen nog best een zelfstandige bachelor opleiding kunnen vormen. Ontwikkelings, Klinische, Forenisische en Neuro kunnen dan in de Klinische bacheloropleiding met een numerus fixus komen. Op die manier zit de numerus fixus dus ook niet de verkeerde mensen dwars zoals nu wel het geval is (studenten die AO willen doen op dit moment bijv.)

quote:

Op woensdag 23 juni 2010 11:43 schreef Sharkdoggie het volgende:
Merk in mijn omgeving dat een groot deel van de studenten pas na 1,5 a 2 jaar een beetje weten welke richting ze op willen. Voor hun is het juist een voordeel dat ze eerst veel verschillende introductie vakken hebben en pas daarna willen besluiten welke master / richting ze gaan doen.

In mijn ogen is dit een meer universeler probleem bij alle opleidingen, dat studenten (mogelijk door alle keuzemogeljikheden) niet meer weten wat ze willen en dan toch maar gewoon een studie kiezen om vervolgens al shoppend een beetje door de jaren heen komen, waarbij vaak aan een andere opleiding wordt begonnen vanuit het idee dat er toch 1 juiste studie zou moeten zijn waar ze jubelend en juichend van over straat gaan lopen.
Ok, ik geef toe, het is wat overdreven neergezet, maar het is mijn ogen een ander probleem wat opgelost moet worden wat los staat van bovenstaand probleem van de GZ-opleiding. In ieder geval zou een opleiding in mijn ogen zich moeten richten op de arbeidsmarkt en wat 'ons land' nodig heeft aan kwaliteit en kennis, en niet op het zo breed mogelijk houden van alle opties voor studenten zodat het kiezen maar zo lang mogelijk wordt uitgesteld. Met het huidige systeem is het tweede namelijk, in mijn ogen onterecht, de norm geworden.

Oplossingen voor het tweede probleem zouden bijvoorbeeld de afschaffing van de studiefinanciering en een verplichte orientatie-summer course maand voor aanvang van een studie kunnen zijn, maar dat is een andere discussie denk ik.

Grumpey, specialiseerde jij je nou voornamelijk in neuro, of was dat iemand anders in deze thread?

ja grumpey doet iets in de richting van cognitieve neuroscience dacht ik

Heb zowel de master klinische neuro afgerond als de onderzoeksmaster neuroscience (dus zonder cognitief ervoor), ben nu aio in de klinische neuro.

Ik vroeg me af of jij toevallig weet of er papers zijn met een neuro inslag over die oude gestalt-effecten / illusies?

jahoor, die zijn er vollop. Voor elke illusie is er wel een functionele MRI studie aanwezig, combineer naam van illusie + imaging of fmri, en je komt er diverse tegen, succes

quote:

Op maandag 28 juni 2010 10:28 schreef Grumpey het volgende:
jahoor, die zijn er vollop. Voor elke illusie is er wel een functionele MRI studie aanwezig, combineer naam van illusie + imaging of fmri, en je komt er diverse tegen, succes

Thanks ik ga er achter aan!

(geen annual review met een overzichtje toevallig? )

Grumpey, heb je veel moeite moeten doen een stage en baan in die richting te vinden?
Ga na de zomer ook die richting op (master klinische neuropsychologie)
Waar doe je momenteel trouwens onderzoek naar? (of heb ik daar overheen gelezen :$)

Eerlijk gezegd heb ik geen moeite gehad, maar ik geef toe dat ik toevallig gewoon geluk heb gehad. Banen vinden in de klinische neuropsychologie is meestal net iets makkelijker dan voor klinische, omdat neuropsychologisch medewerker/testassistent ideale startersplekken zijn en je daarvoor gelijk geschikt bent. Voor de specialisatie en GZ-opleiding heb je net zoveel problemen als bij klinische.
Stage krijgen is heel verschillend per universiteit, mijn ervaring (ook vanuit de afdeling waar ik nu werk) is dat VU studenten en UvA studenten erg gewild zijn gezien hun vrij sterke medische accent, en heb zelf dan ook geen moeite gehad bij de sollicitaties. Veel hangt ook af van hoe sterk je zelf bent, met een 6-jes mentaliteit zal je het nog moeilijk krijgen iets leuks te vinden.
Het grote verschil tussen klinische en klinische-neuro is de benadering. Waar de klinische wereld genoegen neemt met het beschrijven van problemen aan de hand van eeuwenoude hechtings en of persoonlijkheidstheorieen die soms maar moeilijk stand houden in een wetenschappelijke benadering, richt klinische-neuro zich op biologisch onderbouwde processen. Veel meer down-to-earth zeg maar


Ik doe zelf onderzoek naar de gevolgen van extreme vroeggeboorte op de hersenen en het functioneren op latere leeftijd.

super interessant..ik ben zelf geboren met 26 weken!

quote:

Op woensdag 30 juni 2010 10:40 schreef flexster het volgende:
super interessant..ik ben zelf geboren met 26 weken!

dan hebben de uitkomsten van dit onderzoek ook betrekking op jouw situatie , al moet ik wel zeggen dat ruim de helft vrijwel geen problemen er aan over houd hoor, hooguit heel subtiel.

Thanx Grumpey!
Ben erg benieuwd naar komend jaar, kan me er nog niet goed een voorstelling van maken maar komt wel. Heb me stiekem alvast aangemeld op de blackboardafdeling van de master van vorig jaar, kan ik me inlezen En alvast wat boeken besteld
Zesjesmentaliteit heb ik niet, al heb ik afgelopen jaren wel steeds te weinig tijd gestopt in mijn vakken. Qua tentamens dan, papers zijn altijd 8+ eigk. Was wel van plan mijn master met wat betere cijfers af te sluiten (sta nu gemiddeld 7.2 oid).

Daar ging mijn laatste paper over, over de effecten van prematuriteit en dismaturiteit op de neuropsychologische ontwikkeling van kinderen

Hai allen,
Sinds februari doe ik het schakelprogramma psychologie aan de Universiteit Twente. Bevalt prima! Maar ik ben niet echt te spreken over de masterspecialisaties aan de UT. Vanaf september zet ik het schakelprogramma voort aan de uni van Leiden. Deze bereidt meteen voor op de masterspecialisatie Child and Adolescent Psychology. Heeft iemand ervaringen met het schakelprogramma in Leiden? Kan iemand mij er aub wat meer over vertellen. Of over bovengenoemde masterrichting?
Hoor graag van jullie!

Ik mag me hier nu officieel melden, september begin ik in Maastricht. Net te horen gekregen dat ik ingeloot ben