Bullie is thuis.

Tja Bullie, daar zit je dan...
Na 11 jaar moest Bullie naar het asiel, omdat hij wat moeite heeft zijn plas op te houden.

Bullie is een super leuke, lieve Franse bull van 11 jaar, maar nog erg vitaal.
Hij is zeker nog te porren voor een wandelingetje, maar dan wel aan de lijn , want zijn zicht is wat minder geworden door de jaren heen.
Bullie is onderzocht door onze dierenarts en blijkt verder nog een goede gezondheid te hebben.
Als we bij zijn kennel komen, kruipt hij meteen uit zijn mandje voor een dikke knuffel.
Het enige dat Bullie en wij nu heel graag zouden willen, is een fijn, warm huis waar hij zijn laatste jaartjes door kan brengen en waar de mensen begrijpen dat ouderdom met gebreken komt.
Bullie heeft het zo verdient om nog heerlijk te mogen genieten van zijn laatste tijd!
Wie geeft deze kanjer nog een fijne tijd?



Bovenstaande tekst en foto kwam Pagan afgelopen woensdagavond tegen.
We lazen het, en nog eens, en nog eens. En hadden beiden zo iets van WTF
Wat doet zo'n hondje daar.
Zo'n mannetje verdiend het toch niet om na 10, 11 jaar trouwe dienst op straat gezet te worden?
Wij dubben en wegen, zullen we morgen bellen?
Het was niet de intentie om er een nieuwe hond bij te nemen, onze groep van drie doet het prima. Qua leeftijd zou het ook niet de beste keus zijn.
Kundun, de roedelleider hier word in april 11, Othello is al een oude Jack Russel, bijna 16. En Tashi de Franse Bulldog die we al hebben is 23 december net een jaar geworden.
Maar toch, zo'n zielig ventje dat daar waarschijnlijk zo wegkwijnt.

Goed donderdag morgen toch maar gebeld. Er hadden zich al 2 mogelijk nieuwe eigenaren gemeld.
We kwamen dus op de wachtlijst. We hadden hier ook vrede mee, het beste thuis voor het ventje, is het belangrijkst immers.
Stiekem vond ik het natuurlijk wel jammer

Vrijdagmorgen....telefoon, het asiel. De eerste mensen hadden afgehaakt voor Bullie, de tweede mevrouw had onderweg naar het asiel haar been gebroken. Ze vonden het niet fair Bullie te laten wachten tot zij beter was.
Goed, afspraak gemaakt voor zaterdag, als het klikt zouden we hem dan meenemen.
Nou iedereen hier (zeker de mensen van de slow chat) weten hoe de weersverwachting voor zaterdag was. Bar en Boos, de geplande visite van de SC aan het DTH ging niet door. enz. enz.
Goed zaterdagmorgen zag het er hier nog redelijk uit, na nog even wikken en wegen toch na de koffie naar Overijssel te rijden.
Heenweg niks aan de hand.
In den Ham aangekomen na anderhalf uur begon de stuifsneeuw al te waaien.
Ik ben niet zo moboiel dit moment, dus Pagan eerst naar binnen.
Even later kwam hij naat buiten, met Bullie aan de lijn.
Mijn eerste gedacht was: Oh hemel, dit is de lelijkste Franse Bulldog die ik ooit gezien heb
Maar schijn bedriegt.
Vol vertrouwen liep Bullie een eind met Pagan.
Binnen bijgepraat met het asiel, Aardige mensen, degene die ons hielp had ook contact gehad met de mevrouw die afstand van Bullie had gedaan. Laten we het zo zeggen, ze waren "erg boos", op dat mens.

Goed nadat we de administratie in orde hadden gemaakt, Bullie nog even gechipt werd, wij een donatie gedaan hadden aan het asiel, besloten weer gauw terug te gaan. Het begon ondertussen al aardig noodweer te worden.
De meegebrachte Groninger koek lieten we achter in het asiel.

Bullie kwam tussen mijn voeten voorin liggen. Beetje bibberig was hij wel. Ik aaide z'n bolletje.
Toen we een tijdje onderweg waren begon ik maar eens een gesprek met hem.
Zo, Bullie gaat naar huis, zei ik. Ineens schiet er een hondekoppie omhoog en werkelijk, het meest trouwe hondje ter wereld kijkt me aan. Hij had de hele tijd zo'n enorme triestheid uitgestraald, dat ik heb zitten janken toen hij me zo aankeek.

Goed,ondanks het noodweer toch goed thuisgekomen.
Ik ben buiten op de veranda gaan zitten met Bullie, één voor één de rest van de honden erbij.
Toen naar binnen. Dit ging natuurlijk gepaard met een hoop kabaal.
Kundun heeft Bullie twee keer laten weten dat hij Top Dog is in huis. Bullie deed hier niet moeilijk over.
Tashi was natuurlijk zijn eigen uitbundige zelf en Othello kon het allemaal geen reet schelen.
Het was zaterdag avond natuurlijk flink aftasten.
Om 01.00 uur waren wij gesloopt. Honden na het laatste rondje ook dachten wij.
De twee oude mannen in de woonkamer, Othello en Bullie.
Kundun en Tashi in de keukenmand.
Niets gehoord de hele nacht.

Zondagmorgen, ik ben plassen, hoort Bullie mijn stem, hij komt hard aangehold.
Zondag is er weinig meer gebeurd dan met 4 honden op de bank zitten.
Bullie lijkt wel een beetje uitgehongerd. Hij draaide hier zo mee bij het zondagse ontbijt, met een eitje voor iedere hond en bij de tweede cappucino SOESJES!! vinden de honden hier heerlijk.

Vanmorgen kwam hij er ook weer opgewekt aan. Hij trekt vreselijk naar mij toe.
Op een beetje aftasten na gaat het eigenlijk verrassend goed.

We denken dat hij te weinig gelopen heeft, de spieropbouw van z'n achterhand is niet geweldig.
Hij krijgt dus extra Energique burgers en wandelingetjes.
Voor de rest zien z'n ogen er niet goed uit. We hebben ze eerst schoongemaakt met ogentroost en hij moet wel even oogzalf. We hebben zelf het idee dat hij nu al wat meer coordinatie in z'n achterhand krijgt.

Van de week gaan we even met hem naar onze eigen dierenarts voor een volledige check-
up.
We verwachten eigenlijk niet dat hier nog rare dingen uit naar voren komen.

Dus wij gaan er vanuit "BULLIE IS THUIS" om met Zwabber te spreken

We zullen binnenkort nog even nieuwe foto's van Bullie plaatsen, en jullie op de hoogte houden!

[ Bericht 0% gewijzigd door Strega op 11-01-2010 17:21:07 ]

Ja, mensen je snapt er af en toe niks van.
En het ventje is nog steeds zo goed van vertrouwen!
Bedankt jullie voor de lieve woorden!