Misschien om het feit dat dat denkbeeldige vriendje Wesley heette.quote:Op dinsdag 5 januari 2010 07:52 schreef Huppelmuts het volgende:
Mijn kind had vroeger een denkbeeldig vriendje genaamd Wesley, is hij ook een indigokind?
Heel terechte comboklacht dan!quote:Op dinsdag 5 januari 2010 11:24 schreef TGVkopper het volgende:
[..]
Ik vermoed over alle aspecten die je noemt
Waar je dat laatste vandaan haalt is mij echt een raadsel. Mijn klacht staat toch helder en duidelijk omschreven, of niet?quote:Op dinsdag 5 januari 2010 11:23 schreef Gwywen het volgende:
Om even terug te komen op de OP: gaat je klacht nu over ouders die totaal geen grenzen stellen aan hun kinderen, over die kinderen zelf, over het label Nieuwetijdskinderen of over het feit dat niet elke ouder hun kind dat niet aan de 13 in een dozijn-eis voldoet, wil laten behandelen met ritalin?
Maar om het nog eens duidelijk te zeggen zijn mijn klachten het belachelijke fenomeen 'indigokinderen' en ouders die daar helemaal in mee gaan.quote:Klacht: belachelijke ouders van tegenwoordig die hun probleemkinderen aanzien voor hyperintelligente paranormaal begaafden.
heeft niks met add te maken.quote:Op maandag 4 januari 2010 23:38 schreef smoking-snares het volgende:
[..]
![]()
http://people.zeelandnet.(...)wetijds_kinderen.htm
citaat: die deze kinderen bestuderen, hebben ontdekt dat de computer een verlengstuk van het brein van die kinderen lijkt te zijn. Ze zijn veel beter in staat binnen de parameters van computersoftware te functioneren dan wie ook daarvoor.
alle ict-fokkers zijn nieuwe tijds kinderen
en daarbij, ik heb zelf add, en ik ervaar dit zweverige gedoe niet zo. ik kan me minder concentreren omdat we tegenwoordig te veel spullen hebben die te veel afleiden.
de mens is de stilte en rust niet meer gewend, en dan krijg je kutkinderen (zoals ik)
en dat is communicatie met de kosmos?quote:Op dinsdag 5 januari 2010 11:38 schreef Gwywen het volgende:
Dat bedoel ik dus. Dat er ouders zijn die niet willen dat hun kind als ADHD of wat ook gediagnosticeerd wordt, maar een andere verklaring voor het afwijkende gedrag zoeken.
quote:Op vrijdag 12 juni 2009 20:02 schreef LaFemmeFatale het volgende:
Ikzelf heb, ondanks dit, ook ADD-ADHD. En ja heel erg veel dingen komen overeen, en als ik bepaalde dingen niet zou voelen en zien zou ik ook gewoon denken dat ik simpelweg ADD-ADHD heb.
quote:Op maandag 4 januari 2010 23:30 schreef smoking-snares het volgende:
Maar boven alles zorgt Barbara ervoor dat Sofie altijd zichzelf kan zijn. Al betekent dat soms dat ze andermans grenzen overschrijdt. Laatst waren ze bij opa, Barbara’s vader. ‘Uw nieuwe auto heeft een lelijke kleur’, zei Sofie. En dat bleef ze maar herhalen. Totdat opa zijn hand hief; hij had haar bijna geslagen. Toen rende Sofie naar de slaapkamer. ‘Je had moeten ingrijpen,’ zei opa later tegen Barbara. ‘Nee’, antwoordde die, ‘dat doe ik niet. Sterrenkinderen zoeken nou eenmaal grenzen op, dus ook Sofie.’ Want als er een ding is dat Barbara heeft geleerd: Sofies gave is het probleem van de omgeving. Niet dat van Sofie. En al helemaal niet het hare.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.It all makes sense after the 'shrooms and the purple haze.
Erger is als het kind er zelf ook in gaat geloven, ik wil niet weten wat dat met haar persoonlijkheid gaat doen.quote:Op dinsdag 5 januari 2010 11:57 schreef Agiath het volgende:
Het is zo makkelijk alle maar dan ook echt alle verantwoording af te schuiven op andere dingen tegenwoordig
quote:Op maandag 4 januari 2010 23:28 schreef Drizzt_DoUrden het volgende:
"Weet je wat dit is’, zei een andere moeder, ‘hij pikt trillingen uit de kosmos op"![]()
![]()
Helemaal mee eens. Maar als ik die quotes lees uit dat artikel, lijkt het alsof die ouders het indigo-zijn van hun kinderen als excuus gebruiken om ze niet op te hoeven voeden, of in ieder geval geen regels op te hoeven stellen. En om dat het probleem van de omgeving te maken ipv die van hen.quote:Op dinsdag 5 januari 2010 12:03 schreef Gwywen het volgende:
Ik wou mijn mening even nuanceren. Ik denk dat het hier over twee dingen gaat. Ten eerste het fenomeen nieuwetijdskinderen, wat m.i. een aparte discussie waard is, en ten tweede het fenomeen grenzeloos opvoeden.
Ik denk dat ieder kind het verdient om binnen een kader van grenzen opgevoed te worden. En dat ieder kind het verdient om niet beperkt te worden in zijn of haar talenten, op welk vlak die ook liggen.
Want met grenzeloos opvoeden bereik je dan weliswaar misschien wel dat je kind zich op alle vlakken volledig kan ontwikkelen, maar in de maatschappij waarin het later terechtkomt, gelden wel regels en grenzen en het lijkt me best handig als je daar in de eerste vijftien, twintig jaar van je leven al een beetje mee te maken hebt gehad.
Ik ken iemand die haar kind zonder grenzen opvoedt. Ze behandelt haar kind als een volwassene, want hij is immers een volwaardig mens, ook al is hij pas vier (haar mening, niet per definitie de mijne). Helaas is het (hierdoor?) een onuitstaanbaar kind geworden dat van geen enkele volwassene iets aanneemt. Als ik in een onbewaakt moment wel eens iets corrigerends tegen dat jochie zeg, negeert hij mij alsof ik een wurm ben. Als ik met zijn moeder over hem praat maant ze me tot stilte, want 'hij pikt alles op'. Ze lijkt niet te merken dat hij haar koeioneert, iedere vorm van kritiek op haar prinsje is uitgesloten.
Nu weet uit eigen ervaring ik hoe gevoelig commentaar op de opvoeding bij ouders kan vallen, dus dat zal in haar geval ongetwijfeld meespelen.
Maar ik vind wel dat ieder kind, hoe bijzonder of doorsnee ook, gewoon binnen een kader van grenzen en regels moet worden opgevoed. Mijn kind mag niet springen op de bank, en al helemaal niet met modderlaarzen aan. Dat lijkt me niet iets waardoor haar zieltje gekrenkt wordt, ik durf zelfs te beweren dat ze er een prettiger mens door kan worden, door haar van kleins af aan al te leren een beetje rekening te houden met anderen.
Ouders die dingen van dit kaliber al niet verbieden of sturen, vind ik te ver doorschieten in hun vrije opvoeding.
Een kind is een kind, hoe oud zijn ziel ook moge zijn. En volwassenen zijn er om kinderen wegwijs te maken in de wereld waarin ze geboren zijn. Ik vind dat je het een kind niet kunt aandoen dat allemaal zelf uit te vinden.
Hier overigens een linkje naar het Volkskrantartikel niet dat 't leesbaar is met die kleine lettertjes
quote:Op dinsdag 5 januari 2010 11:02 schreef startreck het volgende:
Ik ben ook een sterrenkind.![]()
Dit werd me duidelijk toen ik voor het eerst naar de bioscoop ging. Toen ik Star Trek had gezien was dit als het ware een openbaring. De film weerspiegelde mijn karakter. De titel verklaarde het natuurlijk al, ik was een sterrenkind.
Ik droeg ook vaak paarse kleren. Dit was natuurlijk een aanwijzing. Daar voelde ik me beter in omdat mijn paarse aura zich tot die kleur aangetrokken voelde.
En ik was ook heel gevoelig. Ik kon zelfs merken of mensen blij of verdrietig waren! Dit kunnen andere mensen natuurlijk niet.
Toen heb ik ook die test gemaakt op internet, ik scoorde op een twijfelgeval. Toen heb ik de test nog eens gemaakt, maar ik was nog steeds een twijfelgeval. Toen heb ik de test wéér gemaakt en ja... ik was weer een twijfelgeval. Toen heb ik de test nog eens ingevuld. De uitslag die ik toen had verraste me totaal niet. Ik was inderdaad een indigokind volgens de test! Ik had het altijd al geweten, maar toen wist ik het pas echt zeker.
Ik ben nu werkloos, want werken gaat ten koste van mijn energie. Ik zit de hele dag voor de televisie te wachten op een visioen.
Helaas begrijpt niemand me als ik zeg dat ik de wereld ga verbeteren, samen met mijn soortgenoten. Niemand heeft er respect voor dat ik de hele dag niets doe! ZE VINDEN ME LUI?![]()
Wat een kortzichtige mensen zijn er toch op deze wereld.
![]()
![]()
![]()
Idd. Want ik snap ook niet hoe ze er bij komen dat je kinderen die de neiging hebben grenzen op te zoeken (alle kinderen in zekere mate, sommige wat meer) dat je dat dan altijd maar toe moet staan.quote:Op dinsdag 5 januari 2010 12:21 schreef Smart_ass het volgende:
[..]
Helemaal mee eens. Maar als ik die quotes lees uit dat artikel, lijkt het alsof die ouders het indigo-zijn van hun kinderen als excuus gebruiken om ze niet op te hoeven voeden, of in ieder geval geen regels op te hoeven stellen. En om dat het probleem van de omgeving te maken ipv die van hen.Moet toch niet gekker worden zoiets.
Je vraagt je echt af wie je eerst moet slaan, de ouders of het kind. Kom we gaan ons kind leren zich totaal niet aan te passen aan de omgeving. Verder zoekt geen enkel ander kind uiteraard zijn grenzen op.quote:Op maandag 4 januari 2010 23:30 schreef smoking-snares het volgende:
Maar boven alles zorgt Barbara ervoor dat Sofie altijd zichzelf kan zijn. Al betekent dat soms dat ze andermans grenzen overschrijdt. Laatst waren ze bij opa, Barbara’s vader. ‘Uw nieuwe auto heeft een lelijke kleur’, zei Sofie. En dat bleef ze maar herhalen. Totdat opa zijn hand hief; hij had haar bijna geslagen. Toen rende Sofie naar de slaapkamer. ‘Je had moeten ingrijpen,’ zei opa later tegen Barbara. ‘Nee’, antwoordde die, ‘dat doe ik niet. Sterrenkinderen zoeken nou eenmaal grenzen op, dus ook Sofie.’ Want als er een ding is dat Barbara heeft geleerd: Sofies gave is het probleem van de omgeving. Niet dat van Sofie. En al helemaal niet het hare.
ik ben stomverbaasd en tegelijkertijd heb ik de slappelach![]()
![]()
ojah, en een vage dude zei ooit dat mij aura paarsblauw was, maakt dit mij een sterrenkind![]()
![]()
![]()
de wereld is gestoord
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |