Kinderen na je 35e...

quote:

Op donderdag 7 januari 2010 16:58 schreef rhythmlicious het volgende:
Neeeee. Echt niet doen. Ik ben zelf 20 en mijn vader is onlangs 60 geworden en met pensioen gegaan. Vréselijk. Ik heb echt het idee dat ik wat gemist heb toen ik jong was. Ouders van klasgenootjes waren altijd veeeel jonger en gingen altijd nog leuke dingen doen enzo. Mijn ouders voelden zich altijd al te oud :S Plus nu zit ik met de instelling 'vroeger was alles beter' thuis, vooral mijn vader denkt zo. En als ik ergens een hekel aan heb...
En de tijd is in vrij korte tijd zo veranderd, allemaal nieuwe technieken, veel veranderingen, etc etc. Ik vind dat geweldig, ben daar tenslotte mee opgegroeid, maar zij kunnen/willen daar gewoon niet in mee gaan. Vroeger was tenslotte alles beter. Heb ook vaak zat ruzie (gehad) met mn vader, omdat wij zoveel anders denken, hij is nog zó ouderwets. Nou zullen veel jongeren dat over hun ouders zeggen, maar mijn schoonouders zijn jaren jonger en die merken dat ook aan mijn ouders:)

Daarnaast is het ook gewoon vervelend om te zien hoe ze ineens zoveel ouder worden. Leuk was het al niet, maar nu worden het echt net een soort opa en oma, terwijl voor mij alles nu net pas begint als het ware.

Ik ken ook mensen die op hun 20e moeder zijn geworden en op hun 30e opeens hun jeugd wilden inhalen. Ook niet echt leuk voor haar kinderen. Denk dat het gewoon per persoon verschilt eerlijk gezegd

quote:

Op donderdag 7 januari 2010 17:01 schreef ripley1 het volgende:

[..]

Ik ken ook mensen die op hun 20e moeder zijn geworden en op hun 30e opeens hun jeugd wilden inhalen. Ook niet echt leuk voor haar kinderen. Denk dat het gewoon per persoon verschilt eerlijk gezegd

Ja daar zit ook wat in inderdaad. Maar ik denk dat de kans groter is dat oude ouders zo worden als die van mij, dan dat jonge ouders ineens na de geboorte hun jeugd in willen halen.. Denk ik dan, tenminste

Ik denk dat 25 tot max. 30 jaar gewoon de beste leeftijd zou zijn voor mensen die graag kinderen willen.

quote:

Op donderdag 7 januari 2010 17:11 schreef rhythmlicious het volgende:

[..]

Ja daar zit ook wat in inderdaad. Maar ik denk dat de kans groter is dat oude ouders zo worden als die van mij, dan dat jonge ouders ineens na de geboorte hun jeugd in willen halen.. Denk ik dan, tenminste

Ik denk dat 25 tot max. 30 jaar gewoon de beste leeftijd zou zijn voor mensen die graag kinderen willen.

Misschien wel, maar het leven gaat zoals het gaat. Ik dnek dat iemand beter later aan kinderen kan beginnen als hij/zij het gevoel heeft er dan nog niet klaar voor te zijn geestelijk. Bovendien heb je niet echt in de hand wanneer je iemand tegenkomt waarmee je dat wilt. Om maar te oordelen dat er maar een slot op moet na je 35ee vind ik wat cru

Ik denk trouwens wel dat je onderschat hoe vaak echt jonge ouders na hun 30e het op hun heupen krijgen, man of vrouw.

Om me heen hoor ik vaak dingen als "die tijd hebben wij gehad" en "voor de kinderen is het leuk". Dit kan bijvoorbeeld voorkomen in een gesprek over naar een pretpark gaan. Ik snap daar, werkelijk waar, niets van.
Wáárom denken mensen zo? Wáárom zou je het, als je kinderen hebt, zèlf niet meer leuk mogen hebben?

Ik wil dat graag weten, ik kan niets met zo'n gedachtengang.

quote:

Op dinsdag 5 januari 2010 19:25 schreef FlyingLikeAnAngel het volgende:

[..]

Zo, dat is vroeg.

Het kan eerder. Waar ik woon lopen ook veel moeders van 16, 17 jaar. Dat vind ik dan wel minder. Maar het kan ook best zijn dat ik pas op mijn 28e zwanger raak ofzo. Alleen het liefst voor mijn 30e.

quote:

Op donderdag 7 januari 2010 17:11 schreef rhythmlicious het volgende:

[..]

Ja daar zit ook wat in inderdaad. Maar ik denk dat de kans groter is dat oude ouders zo worden als die van mij, dan dat jonge ouders ineens na de geboorte hun jeugd in willen halen.. Denk ik dan, tenminste

Ik denk dat 25 tot max. 30 jaar gewoon de beste leeftijd zou zijn voor mensen die graag kinderen willen.

Ik denk dat dat heel erg ligt aan de ouders. Ik ken ook ouders van 25 die als de oudste 10 is al roepen dat vroeger alles beter was.

quote:

Op donderdag 7 januari 2010 16:58 schreef rhythmlicious het volgende:
Neeeee. Echt niet doen. Ik ben zelf 20 en mijn vader is onlangs 60 geworden en met pensioen gegaan. Vréselijk. Ik heb echt het idee dat ik wat gemist heb toen ik jong was. Ouders van klasgenootjes waren altijd veeeel jonger en gingen altijd nog leuke dingen doen enzo. Mijn ouders voelden zich altijd al te oud :S Plus nu zit ik met de instelling 'vroeger was alles beter' thuis, vooral mijn vader denkt zo. En als ik ergens een hekel aan heb...
En de tijd is in vrij korte tijd zo veranderd, allemaal nieuwe technieken, veel veranderingen, etc etc. Ik vind dat geweldig, ben daar tenslotte mee opgegroeid, maar zij kunnen/willen daar gewoon niet in mee gaan. Vroeger was tenslotte alles beter. Heb ook vaak zat ruzie (gehad) met mn vader, omdat wij zoveel anders denken, hij is nog zó ouderwets. Nou zullen veel jongeren dat over hun ouders zeggen, maar mijn schoonouders zijn jaren jonger en die merken dat ook aan mijn ouders:)

Daarnaast is het ook gewoon vervelend om te zien hoe ze ineens zoveel ouder worden. Leuk was het al niet, maar nu worden het echt net een soort opa en oma, terwijl voor mij alles nu net pas begint als het ware.

Sorry, maar ik heb het idee dat ook al waren jouw ouders jonger geweest ze alsnog zo'n instelling hadden gehad. Dat ze van zichzelf al ouder van geest zijn dan de meesten, .

quote:

Op donderdag 7 januari 2010 17:57 schreef ChipsZak. het volgende:

[..]

Sorry, maar ik heb het idee dat ook al waren jouw ouders jonger geweest ze alsnog zo'n instelling hadden gehad. Dat ze van zichzelf al ouder van geest zijn dan de meesten, .

Zo vind ik het ook klinken.
Mijn moeder is 40 jaar ouder dan ik maar is minstens net zo druk met vrienden, naar de film/theater/concerten, reizen, en andere leuke dingen. Ze vindt het juist te gek dat ze nu ze klaar is met werken eindelijk tijd heeft om al die extra dingen te doen waar ze toen ik opgroeide geen tijd voor had.

Niet alle mensen van boven de 50 gaan op de bank zitten zeuren.

Op donderdag 7 januari 2010 14:39 schreef Cantare het volgende:

quote:

Maar er is dan ook niemand in dit topic die beweert dat ouders die abortus laten plegen per definitie onbewust bezig zijn. De discussie waar jij op doelt ging specifiek over een situatie waarin jonge vrouwen zwanger raken maar het kind hen qua planning niet uitkomt. Niet over abortus in het algemeen.

Ik heb het toch ook niet over abortus in het algemeen? Ik schreef dit:

quote:

Kiezen voor een abortus omdat een kind 'even niet uitkomt' is ook zo'n mediahype; in werkelijkheid zijn mensen wel iets bewuster dan dat.

Same thing, dus

quote:

Waarom? Ouderschap is imho niet slechts een biologisch onderwerp. Er kleven ethische, emotionele en sociale dingen aan vast (al dan niet gebaseerd op persoonlijke ervaringen) en ieder mag daar het zijne over denken en dat uiten.

Ja, natuurlijk. Maar het is zo gemakkelijk om te oordelen over mensen en situaties die je niet kent. Niet iedereen heeft altijd een keuze. In het ideale geval zouden alle vrouwen rond hun 27e anderhalf kind krijgen, tegelijk afstuderen en meteen daarna een goede baan bemachtigen, en dus ook een leuke, betaalbare crèche voor de sociaal aanvaardbare 3 dagen per week, enzovoort. Zo mooi is de realiteit niet.

Mijn moeder was 36 en mijn vader 41 toen ze mij kregen dus dat is redelijk laat maar ik heb er heb er nooit last van gehad ofzo, alleen dat ik het een beetje raar vond dat mijn ouders 10 jaar ouder waren dan de sommige ouders van klasgenootjes.

quote:

Op donderdag 7 januari 2010 16:58 schreef rhythmlicious het volgende:
Neeeee. Echt niet doen. Ik ben zelf 20 en mijn vader is onlangs 60 geworden en met pensioen gegaan. Vréselijk. Ik heb echt het idee dat ik wat gemist heb toen ik jong was. Ouders van klasgenootjes waren altijd veeeel jonger en gingen altijd nog leuke dingen doen enzo. Mijn ouders voelden zich altijd al te oud :S Plus nu zit ik met de instelling 'vroeger was alles beter' thuis, vooral mijn vader denkt zo. En als ik ergens een hekel aan heb...
En de tijd is in vrij korte tijd zo veranderd, allemaal nieuwe technieken, veel veranderingen, etc etc. Ik vind dat geweldig, ben daar tenslotte mee opgegroeid, maar zij kunnen/willen daar gewoon niet in mee gaan. Vroeger was tenslotte alles beter. Heb ook vaak zat ruzie (gehad) met mn vader, omdat wij zoveel anders denken, hij is nog zó ouderwets. Nou zullen veel jongeren dat over hun ouders zeggen, maar mijn schoonouders zijn jaren jonger en die merken dat ook aan mijn ouders:)

Daarnaast is het ook gewoon vervelend om te zien hoe ze ineens zoveel ouder worden. Leuk was het al niet, maar nu worden het echt net een soort opa en oma, terwijl voor mij alles nu net pas begint als het ware.

Gelukkig heb ik die ervaring niet met mijn ouders, terwijl die ook vrij laat kinderen kregen.

quote:

Op donderdag 7 januari 2010 17:52 schreef PinkCake het volgende:

[..]

Het kan eerder. Waar ik woon lopen ook veel moeders van 16, 17 jaar. Dat vind ik dan wel minder. Maar het kan ook best zijn dat ik pas op mijn 28e zwanger raak ofzo. Alleen het liefst voor mijn 30e.

Dat vind ik achterlijk vroeg. Geweldig om te zien hoe die piepjonge moeders er niets van bakken. En 28 vind ik helemaal niet laat. Zeker niet voor een slimme, hoogopgeleide vrouw.

quote:

Op donderdag 7 januari 2010 22:47 schreef Nadine26 het volgende:
Op donderdag 7 januari 2010 14:39 schreef Cantare het volgende:
[..]

Ik heb het toch ook niet over abortus in het algemeen? Ik schreef dit:
[..]

Same thing, dus

Toch niet hetzelfde. Ik heb heb over mensen die een kind aborteren omdat het niet uitkomt. Jij over mensen waarvan je zou dénken dat ze het doen omdat het ze niet uitkomt. Ik kan niet in de hoofden van anderen kijken dus ik zal nooit zeggen met welke motivatie een ander abortus laat doen. Maar ik geloof wel dát er mensen zijn die het doen omdat het ze niet uitkomt, en dat staat mij tegen.

quote:

Ja, natuurlijk. Maar het is zo gemakkelijk om te oordelen over mensen en situaties die je niet kent. Niet iedereen heeft altijd een keuze. In het ideale geval zouden alle vrouwen rond hun 27e anderhalf kind krijgen, tegelijk afstuderen en meteen daarna een goede baan bemachtigen, en dus ook een leuke, betaalbare crèche voor de sociaal aanvaardbare 3 dagen per week, enzovoort. Zo mooi is de realiteit niet.

Waaruit maak je op dat ik het ideaal zou vinden als de realiteit er zo uit zag? En waar lees je een oordeel over een ander? Ik leg slechts uit wat mijn moeite met een maakbaarheidsmaatschappij is, en waarom de leeftijdsvraag bij ouderschap in mijn ogen niet slechts een biologische kwestie is.

Voor iemand die de mond vol heeft over niet oordelen, gooi je wel onaardige beschuldigingen naar mijn hoofd.

quote:

Op vrijdag 8 januari 2010 21:29 schreef FlyingLikeAnAngel het volgende:
Geweldig om te zien hoe die piepjonge moeders er niets van bakken.

Ja, hilarisch om te zien hoe hun kinderen het de rest van hun leven moeten doen met een falende tienermoeder

quote:

Op vrijdag 8 januari 2010 22:19 schreef Cantare het volgende:

[..]

Ja, hilarisch om te zien hoe hun kinderen het de rest van hun leven moeten doen met een falende tienermoeder

[sarcasm] (....) [/sarcasm]

Ik vind het op zich niet zo'n probleem dat je al op het kind z'n 30ste dood kunt gaan. Je zou toch verwachten dat het kind dan wel al voor zichzelf op kan komen en geen onontbeerlijke steun meer nodig heeft van z'n ouders.
Ook vind ik het argument dat je dan niet met je kind kunt gaan voetballen een onzinargument, want het is heus niet alsof je dan nog een 90 minuten wedstrijd met het kind moet kunnen spelen , een man van 40 of 50 kan nog makkelijk een beetje voetballen met zo'n kind!
wat ik echter wel een probleem vind is het verhoogde risico op ziektes etc.. maar bij mijn weten is dat toch alleen van de vrouwelijke kant, dus als man zijnde kun je best nog op je 50ste een kind verwekken zonder dat het ernstige ziektes krijgt.

Mijn ouders waren 35 en 36 toen ze me kregen. in '81 was dat OUD! In mijn klas zat 1 kind dat even oude ouders had, maar ja, zij had nog vier oudere broers en zussen.

Ik heb wel het idee dat mijn ouders zich vaak te oud voelden voor bepaalde dingen: toen ik als 10-, 12-jarige eens naar pretparken wilde, liep mijn vader al tegen de vijftig. Kinderfilms in een bioscoop, no way. Dus dat soort dingen gebeurde gewoon niet. Ik had een slechte motoriek als kind, en mijn ouders vonden het heel intensief om mij te leren fietsen, de tomeloze energie is blijkbaar op na je veertigste. Toen ik eenmaal fietsen kon, was er van leren schaatsen oid geen sprake meer. (Bij mij ging dat niet vanzelf, spelenderwijs: had voor dat soort dingen echt hulp nodig van volwassenen, ook fysio gehad enzo)

Mijn ouders speelden ook nooit met me, wat ik andere ouders wel zie doen met hun kinderen: voetballen, verkleden of koekjesbakken of whatever. Als ouder moet je toch ook af en toe kind kunnen zijn, maar zij konden dat niet. Misschien ook een kwestie van mentaliteit hoor, dat ze dat ook niet gedaan hadden als ik er 10 jaar eerder was geweest.

Wat ik ook merkte: de moeders van mijn klasgenoten waren even oud ongeveer, en vaak ook met elkaar opgegroeid. Dat waren vriendinnen van mekaar. Gingen die bij elkaar op bezoek, dan namen ze ook de kinderen mee. Mijn moeder viel voornamelijk vanwege haar leeftijd totaal buiten die groep, en dat heb ik wel gevoeld. Ze had sowieso geen vriendinnen met jonge kinderen, en gezien ik geen broers/zussen/neefjes/nichtjes/buurkinderen had, raakte ik in groep 1 echt in shock: simpelweg nooit kinderen van mijn leeftijd gezien! Sociaal had ik een enorme achterstand.

En mijn moeder overleed toen ik nét 18 was. Maar ja, kanker, dat had ook 10 jaar eerder of later kunnen gebeuren. Dat is gewoon pech.