De kunst van het loslaten van je ex. - deel 104

quote:

Op woensdag 6 januari 2010 22:09 schreef Tarot het volgende:

[..]

Omdat ik altijd heb gevoeld dat ik die andere ex terug wilde.
Dat ik niet goed genoeg ben voor haar, want ik was niet bereid om bepaalde dingen op te geven.
Zij heeft iemand nodig die van haar houdt alsof zij de belangrijkste persoon op aarde is.

ja zo eentje heb ik ook nodig.
Dacht dat ik hem had maar was toch niet zo. Achteraf gezien dan.

quote:

Op woensdag 6 januari 2010 22:09 schreef Tarot het volgende:

[..]

Omdat ik altijd heb gevoeld dat ik die andere ex terug wilde.
Dat ik niet goed genoeg ben voor haar, want ik was niet bereid om bepaalde dingen op te geven.
Zij heeft iemand nodig die van haar houdt alsof zij de belangrijkste persoon op aarde is.

Weet je dat deze laatste 2 zinnen echt een eye-opener voor mij zijn?

Maar toch, ik begrijp niet waarom het nu weer goed gaat tussen mijn ex en mij, en waarom we elkaar niet gewoon opgeven en vergeten. Ik weet wel dat we het zelf doen, maar waarom komt dat van beide kanten..

quote:

Op woensdag 6 januari 2010 13:32 schreef Untouchables het volgende:

[..]

Ik zal je niet adviseren om het contact te verbreken, want ik snap hoe fijn het kan zijn om je ex weer even te zien. Het vervelende is vaak dat, ook al zeg je dat je geen hoop meer hebt, je altijd een soort hoop zal houden, wanneer je haar weer ziet en het gezellig is.

Ik wist ook niet of ik nu wel of geen contact wilde, maar ik besefte gewoon dat het beter voor me was, om elke vorm van contact te stoppen.
Zou ik liever gezellig bevriend zijn met mn ex? Tuurlijk, maar zolang er nog gevoelens zijn heeft dat gewoon geen zin en ga je haar alleen maar weer missen wanneer je alleen thuis zit.

Je moet haar nu echt gewoon uit je systeem krijgen, als je zou stoppen met roken moet je ook niet constant zo nu en dan nog eens een sigaret nemen, maar gewoon stoppen.
Het klinkt een beetje flauw, die vergelijking, maar het grappige is dat wat je nu hebt, niets meer is dan stuiptrekkingen en een verlangen naar iets wat nooit meer zal zijn.

Laat het los, alleen dan kan je vooruit gaan. Laat haar los en verwerk het alleen.
Ja, wellicht dat het nog veel moeilijker gaat worden, omdat je dan helemaal alleen staat en je haar niet meer ziet, maar het punt is, je was al alleen.

Misschien dat je over een jaar of iets in die richting, wanneer je het allemaal wat beter op een rijtje hebt, of misschien zelfs iemand date, weer eens contact met haar op kan nemen.
Misschien kom je er zelfs wel achter dat je er helemaal geen behoefte meer aan hebt.

Pas dan ben je echt vrij en snap je waarom je het alleen hebt moeten doen.

Succes man.

Dank u. Als je mij 'mijn geval' had voorgelegd ergens in de afgelopen paar jaar, dan had ik waarschijnlijk hetzelfde gezegd. Ik begrijp precies wat je bedoelt en ik denk dat je een goed punt hebt. Je bent ook niet de eerste met dit verhaal.
Toch denk ik -in al mijn verliefdheid, naïviteit en eigenwijsheid- niet dat het voor mij zou werken. Zij is niet iemand die ik zomaar uit mijn systeem wil wissen, als dat überhaupt al mogelijk is. Ze is te belangrijk voor mij (zelfs zonder relatie), ik hou van haar, ze was en is tegelijkertijd mijn beste vriend en we hebben veel met elkaar meegemaakt. Er is bovendien geen ruzie of gezeik. Ik kan en wil niet zomaar het contact verbreken en doen alsof ze niet meer bestaat. Dan ben ik haar voorgoed kwijt en dat trek ik al helemaal niet, ook al heb je gelijk dat het verwerkingsproces niet eenvoudiger wordt. Alhoewel ik tegelijkertijd ook denk dat een geforceerde boycot het verwerkingsproces niet zou bevorderen, daarvoor ken ik mezelf ook te goed.

quote:

Op donderdag 7 januari 2010 10:17 schreef maartjeh het volgende:

[..]

Weet je dat deze laatste 2 zinnen echt een eye-opener voor mij zijn?

Maar toch, ik begrijp niet waarom het nu weer goed gaat tussen mijn ex en mij, en waarom we elkaar niet gewoon opgeven en vergeten. Ik weet wel dat we het zelf doen, maar waarom komt dat van beide kanten..

Hoe bedoel je een eye-opener? Slaat het dan op jou of op je ex?
Hoe lang gaan jullie eigenlijk met elkaar, ik kan me niet herinneren dat ik dat gelezen heb, anders sorry!
En zolang het van beide kanten komt is het goed toch, of loop je nog steeds tegen dezelfde dingen aan?

quote:

Op donderdag 7 januari 2010 12:14 schreef gekkie_ het volgende:

[..]

Hoe bedoel je een eye-opener? Slaat het dan op jou of op je ex?
Hoe lang gaan jullie eigenlijk met elkaar, ik kan me niet herinneren dat ik dat gelezen heb, anders sorry!
En zolang het van beide kanten komt is het goed toch, of loop je nog steeds tegen dezelfde dingen aan?

Op hem. Hij is niet bereid om bepaalde dingen voor mij op te geven, en ik heb gewoon iemand nodig die 100% voor mij gaat. Wie niet? Maar het spreekt me juist aan omdat hij niet iemand is die helemaal voor iets gaat. Dan heb ik het niet alleen over onze relatie, maar zo is hij met alles. Ook in zijn opleiding, werk.. hij maakt vrijwel nooit dingen af waaraan hij begint. Hij mist een stukje doorzettingsvermogen en lef, maar ik weet niet waar dat vandaan komt, dat hij dat niet heeft. Want het is niet op één vlak zo, het is op zoveel vlakken zo. Niet alleen in onze relatie. Maar dat laat me ook wel beseffen dat 't niet iets is wat aan mij zou 'missen', maar dat dat een stukje is wat hij mist in zijn persoonlijkheid.


We zijn ongeveer een jaar samen (geweest), maar er is een hoop gebeurd. Hij is Turks. Afgelopen zomer hebben zijn ouders hem voorgesteld aan zijn mogelijk toekomstige vrouw (zij wilden hem graag verloven met haar, een Turkse maagd. Zij woont overigens in Turkije.). Maar toen hij terug was in NL en hij mij weer zag kon hij het niet meer. Hij heeft die toekomstige 'verloving' afgeblazen en heeft nu gezeik met haar vader en oom. Logisch. Maar goed, hij kon het dus niet, mistte mij, etc.

Maar ik kon op dat moment niet meer met hem verder na die gebeurtenis. Hij en ik waren nog samen toen hij voorgesteld is aan haar en op dat moment kon hij geen nee zeggen. ( Hij durft niet voor zijn eigen geluk te gaan maar wil graag zijn ouders tevreden stellen/gelukkig maken (stukje opvoeding/cultuur). Ik denk dat hij een beetje het gevoel heeft te 'falen' als hij serieus is met een NL'se vrouw. Terwijl ik vaak zat over de vloer kwam bij hem en zijn ouders en ook als hij er zelf niet bij was.)

Nu hebben we weer contact sinds een tijd en het gaat best oké. Hij is eerlijk tegen me, we hebben soms goede gesprekken (praten is voor ons beiden lastig en voorheen ging dat écht niet), en we doen dingen samen die we nooit samen hebben gedaan, en die stelletjes ook hóren te doen samen.) Maar ik ben zo bang dat er weer zoiets gebeurt als afgelopen zomer.
Ik begrijp dat als ik met hem door ga, dat vertrouwen (de kans) moet (krijgen om te) groeien, maar het zet me wel aan het denken.

ja ook een eye-opener hierzo. Besef dat ik met niet met minder genoegen MAG nemen.

@maartjeh; die cultuurverschillen snap ik wel, ik weet niet echt een advies aan je geven maar de acceptatie door zijn familie gaat wel moeilijk worden - spreek uit pure ervaring-

Gisteren is er een einde gekomen aan mijn relatie van ruim anderhalf jaar... Het is voor de tweede keer uit gegaan, maar dit keer kwam de klap 10x zo hard aan. vooral omdat ik het niet verwachtte... Hoe een doodnormaal afspraakje om een filmpje te kijken uit kan monden in hevige ruzie, en even later maakt ze het uit met de reden "ik twijfel over mijn gevoelens". Het was wel een moeilijke beslissing, heeft ruim 2,5 uur geduurd, en er kwamen een hele hoop tranen bij kijken. Het punt was dat ze het niet meer zeker wist op de momenten dat wij ruzie hadden. Op leuke momenten was het gevoel wel aanwezig. Eerste keer ging het om soortgelijk reden uit, na 3 maanden kwam ze zelf weer naar mij toe. Toen ging het zo'n 7 maanden goed, en nu is het dus weer uit... Ze wist zelf niet zeker of dit wel de juiste beslissing was, ze zei meerdere keren dat ze niet wist wat ze moest doen en dat ze nog gevoelens voor mij had en nog van me hield. Ik vertelde haar dat ze niet gelijk een beslissing hoefde te nemen, maar dat vond ze niet eerlijk tegenover mij. Eerste keer precies hetzelfde verhaal, maar met minder drama en van te voren eigenlijk zien aankomen, en enkele maanden later zocht zij dus contact op en vertelde ze mij dat ze zeker wist dat ik de ware was en er voor de volle 100% voor wilde gaan.. Niet dus, hele nacht geen oog dichtgedaan.. bah

quote:

Op donderdag 7 januari 2010 13:51 schreef Merziyas het volgende:
Gisteren is er een einde gekomen aan mijn relatie van ruim anderhalf jaar... Het is voor de tweede keer uit gegaan, maar dit keer kwam de klap 10x zo hard aan. vooral omdat ik het niet verwachtte... Hoe een doodnormaal afspraakje om een filmpje te kijken uit kan monden in hevige ruzie, en even later maakt ze het uit met de reden "ik twijfel over mijn gevoelens". Het was wel een moeilijke beslissing, heeft ruim 2,5 uur geduurd, en er kwamen een hele hoop tranen bij kijken. Het punt was dat ze het niet meer zeker wist op de momenten dat wij ruzie hadden. Op leuke momenten was het gevoel wel aanwezig. Eerste keer ging het om soortgelijk reden uit, na 3 maanden kwam ze zelf weer naar mij toe. Toen ging het zo'n 7 maanden goed, en nu is het dus weer uit... Ze wist zelf niet zeker of dit wel de juiste beslissing was, ze zei meerdere keren dat ze niet wist wat ze moest doen en dat ze nog gevoelens voor mij had en nog van me hield. Ik vertelde haar dat ze niet gelijk een beslissing hoefde te nemen, maar dat vond ze niet eerlijk tegenover mij. Eerste keer precies hetzelfde verhaal, maar met minder drama en van te voren eigenlijk zien aankomen, en enkele maanden later zocht zij dus contact op en vertelde ze mij dat ze zeker wist dat ik de ware was en er voor de volle 100% voor wilde gaan.. Niet dus, hele nacht geen oog dichtgedaan.. bah

Klote voor je man! maar als ze het niet zeker wist, waarom maakt ze dan direct die beslissing? Ik zou even rustig aan doen en nadenken over wat je zelf wilt. Stel dat het (ooit) nog goedkomt, dan weet je wel dat je geen zekerheid heb over de relatie. Als ze nu twijfelt, dan heb ze dat straks ook nog.. Sterkte!

quote:

Op donderdag 7 januari 2010 12:41 schreef maartjeh het volgende:

[..]

Op hem. Hij is niet bereid om bepaalde dingen voor mij op te geven, en ik heb gewoon iemand nodig die 100% voor mij gaat. Wie niet? Maar het spreekt me juist aan omdat hij niet iemand is die helemaal voor iets gaat. Dan heb ik het niet alleen over onze relatie, maar zo is hij met alles. Ook in zijn opleiding, werk.. hij maakt vrijwel nooit dingen af waaraan hij begint. Hij mist een stukje doorzettingsvermogen en lef, maar ik weet niet waar dat vandaan komt, dat hij dat niet heeft. Want het is niet op één vlak zo, het is op zoveel vlakken zo. Niet alleen in onze relatie. Maar dat laat me ook wel beseffen dat 't niet iets is wat aan mij zou 'missen', maar dat dat een stukje is wat hij mist in zijn persoonlijkheid.


We zijn ongeveer een jaar samen (geweest), maar er is een hoop gebeurd. Hij is Turks. Afgelopen zomer hebben zijn ouders hem voorgesteld aan zijn mogelijk toekomstige vrouw (zij wilden hem graag verloven met haar, een Turkse maagd. Zij woont overigens in Turkije.). Maar toen hij terug was in NL en hij mij weer zag kon hij het niet meer. Hij heeft die toekomstige 'verloving' afgeblazen en heeft nu gezeik met haar vader en oom. Logisch. Maar goed, hij kon het dus niet, mistte mij, etc.

Maar ik kon op dat moment niet meer met hem verder na die gebeurtenis. Hij en ik waren nog samen toen hij voorgesteld is aan haar en op dat moment kon hij geen nee zeggen. ( Hij durft niet voor zijn eigen geluk te gaan maar wil graag zijn ouders tevreden stellen/gelukkig maken (stukje opvoeding/cultuur). Ik denk dat hij een beetje het gevoel heeft te 'falen' als hij serieus is met een NL'se vrouw. Terwijl ik vaak zat over de vloer kwam bij hem en zijn ouders en ook als hij er zelf niet bij was.)

Nu hebben we weer contact sinds een tijd en het gaat best oké. Hij is eerlijk tegen me, we hebben soms goede gesprekken (praten is voor ons beiden lastig en voorheen ging dat écht niet), en we doen dingen samen die we nooit samen hebben gedaan, en die stelletjes ook hóren te doen samen.) Maar ik ben zo bang dat er weer zoiets gebeurt als afgelopen zomer.
Ik begrijp dat als ik met hem door ga, dat vertrouwen (de kans) moet (krijgen om te) groeien, maar het zet me wel aan het denken.

Lastig, lastig! Maar hij is iig eerlijk en hij heeft duidelijk voor jou gekozen.
Jij alleen kan bepalen of hij het waard is en of je jezelf niet te kort doet.
Maar liefde overwint alles

quote:

Op donderdag 7 januari 2010 13:19 schreef Johnfuckinmayer het volgende:
ja ook een eye-opener hierzo. Besef dat ik met niet met minder genoegen MAG nemen.

@maartjeh; die cultuurverschillen snap ik wel, ik weet niet echt een advies aan je geven maar de acceptatie door zijn familie gaat wel moeilijk worden - spreek uit pure ervaring-

Iedereen wil wel iemand die helemaal voor hem gaat, maar je moet elkaar toch ook kunnen steunen als het even wat minder gaat en de aandacht dus meer op jezelf gericht is.
En wat is helemaal er voor gaan, alles voor 1 persoon laten vallen lijkt me ook niet gezond

quote:

Op donderdag 7 januari 2010 15:23 schreef gekkie_ het volgende:

[..]

Iedereen wil wel iemand die helemaal voor hem gaat, maar je moet elkaar toch ook kunnen steunen als het even wat minder gaat en de aandacht dus meer op jezelf gericht is.
En wat is helemaal er voor gaan, alles voor 1 persoon laten vallen lijkt me ook niet gezond

je kan ook helemaal voor iemand gaan zonder alles te laten vallen.

quote:

Op donderdag 7 januari 2010 15:20 schreef gekkie_ het volgende:

[..]

Lastig, lastig! Maar hij is iig eerlijk en hij heeft duidelijk voor jou gekozen.
Jij alleen kan bepalen of hij het waard is en of je jezelf niet te kort doet.
Maar liefde overwint alles

Toen heeft hij voor mij gekozen ja, maar dat liet hij niet echt duidelijk merken uit zijn gedrag en ik wilde hem toen niet meer. Maar nu hebben we alles laten rusten een tijdje, en nu ben ik weer net zo gek op hem als toen, alleen moet hij mijn vertrouwen terug zien te winnen.
Hij wil ook graag met mij samen zijn, en hij mist 'ons', dat heeft hij ook uitgesproken op oudjaarsdag. Maar hij zei ook dat het eigenlijk niet meer gaat door alles wat er gebeurd is. Dus ik weet niet of hij wel écht met me verder wil..

Heb vandaag wel weer even contact met hem gehad en dat ging wel weer leuk. Maar ik heb er toch een rare nasmaak aan overgehouden tot nu toe. Ik wil gewoon duidelijkheid en zekerheid en dat heeft hij me nog niet kunnen geven.

quote:

Op donderdag 7 januari 2010 13:19 schreef Johnfuckinmayer het volgende:
ja ook een eye-opener hierzo. Besef dat ik met niet met minder genoegen MAG nemen.

@maartjeh; die cultuurverschillen snap ik wel, ik weet niet echt een advies aan je geven maar de acceptatie door zijn familie gaat wel moeilijk worden - spreek uit pure ervaring-

Dat weet ik. Maar acceptatie van MIJN familie gaat nog moeilijker worden. Mijn ouders zijn er fel op tegen en ik mag hem ook niet meer zien/spreken van hen. Zijn ouders daarintegen vinden het prima als hij met mij omgaat, alleen weten ze niet dat we daadwerkelijk weer met elkaar omgáán. Zijn broer weet het wel en die reageerde goed. Die vroeg ook aan mijn ex waarom hij ruzie met me maakte om de stomste dingen en zei tegen mijn ex (waar ik bij zat) dat het toch duidelijk was dat ik hém wilde en niemand anders.

maartjeh ik snap het eigelijk niet echt..
hij heeft duidelijk gekozen voor jou ipv verloving ;o

like.. what's the problem ;o

quote:

Op donderdag 7 januari 2010 19:43 schreef Johnfuckinmayer het volgende:
maartjeh ik snap het eigelijk niet echt..
hij heeft duidelijk gekozen voor jou ipv verloving ;o

like.. what's the problem ;o

Dat hij nu opmerkingen maakt zoals 'Ik mis je echt. Ik wil zo graag weer met je samen zijn maar het gaat eigenlijk niet meer..'

Moet ik maar aannemen dat ik voor hem moet gaan na zo'n opmerking en dat alles dan wel weer goedkomt - en dat 'ie me dus eigenlijk wél wil?

quote:

Op donderdag 7 januari 2010 19:47 schreef maartjeh het volgende:

[..]

Dat hij nu opmerkingen maakt zoals 'Ik mis je echt. Ik wil zo graag weer met je samen zijn maar het gaat eigenlijk niet meer..'

Moet ik maar aannemen dat ik voor hem moet gaan na zo'n opmerking en dat alles dan wel weer goedkomt - en dat 'ie me dus eigenlijk wél wil?

Nee, het betekent dat hij ook even wilt laten merken dat hij moeite heeft met de breuk. Een soort van, kijk ik ben niet compleet gevoelloos.

quote:

Op donderdag 7 januari 2010 19:52 schreef Prenzlauer het volgende:

[..]

Nee, het betekent dat hij ook even wilt laten merken dat hij moeite heeft met de breuk. Een soort van, kijk ik ben niet compleet gevoelloos.

Oké, daar heb je een punt. 2 weken geleden maakte hij een opmerking dat hij 'ook een hart en gevoelens heeft'.

Maar moet ik dat dan zien als een 'ik ben niet compleet gevoelloos maar klaar is klaar'? Of zou het een hint zijn van 'misschien kunnen we er wél samen uitkomen'. Ik weet het niet, misschien mannenlogica?

quote:

Op donderdag 7 januari 2010 19:54 schreef maartjeh het volgende:

[..]

Oké, daar heb je een punt. 2 weken geleden maakte hij een opmerking dat hij 'ook een hart en gevoelens heeft'.

Maar moet ik dat dan zien als een 'ik ben niet compleet gevoelloos maar klaar is klaar'? Of zou het een hint zijn van 'misschien kunnen we er wél samen uitkomen'. Ik weet het niet, misschien mannenlogica?

Tja ik denk dat hij eruit wilt stappen maar heel veel moeite heeft met het loslaten. Daarnaast klinkt het alsof hij niet als 'de schuldige' uit de relatie wilt stappen maar dat je begrip hebt voor het feit dat hij er ook veel verdriet van heeft. Ik herken het prima omdat ik mij zelf ook zo heb gedragen en niet inzag dat ik het allemaal veel moeilijker maakte dan het hoeft te zijn.

Ik vind het heel naar voor je en wellicht dat hij eens echt zijn hoofd op een rij zet zodra jij zegt dat jij er gewoon helemaal klaar mee bent en je leven wilt leiden zoals jij dat graag wilt en niet volgens zijn spelregels. Die mindgames zijn je nu alleen maar aan het slopen en ik denk niet dat jouw vriend dat inziet.

Ik lees overigens nu weet meer over je situatie. Ik vind het net zo lullig voor hem om te moeten kiezen tussen jou of zijn familie. Nu snap ik je begrip voor hem ook. Maar wees ervan bewust dat hij nooit gelukkig zal zijn als hij die goedkeuring van zijn familie nodig heeft.

[ Bericht 8% gewijzigd door Prenzlauer op 07-01-2010 20:07:06 ]

quote:

Op donderdag 7 januari 2010 19:58 schreef Prenzlauer het volgende:

[..]

Tja ik denk dat hij eruit wilt stappen maar heel veel moeite heeft met het loslaten. Daarnaast klinkt het alsof hij niet als 'de schuldige' uit de relatie wilt stappen maar dat je begrip hebt voor het feit dat hij er ook veel verdriet van heeft. Ik herken het prima omdat ik mij zelf ook zo schofterig heb gedragen en niet inzag dat ik het allemaal veel moeilijker maakte dan het hoeft te zijn.

Ik vind het heel naar voor je en wellicht dat hij eens echt zijn hoofd op een rij zet zodra jij zegt dat jij er gewoon helemaal klaar mee bent en je leven wilt leiden zoals jij dat graag wilt en niet volgens zijn spelregels.

Heb ik al eens gedaan, en toen kwam hij na 1,5 maand met hangende pootjes naar me terug. Maar goed, de volgende keer als we alleen zijn dan ga ik hem vragen of we ons samen nog een kans geven, of dat we het hier gewoon bij laten. En als 't 't laatste is, dan wil ik dat wel echt definitief, hoeveel verdriet me dat ook zal (gaan) doen.
Ik kan zo niet aan blijven modderen, blijf maar in hetzelfde cirkeltje draaien terwijl het voor mij heel duidelijk is wat ik wil en voor wie ik wil gaan.

quote:

Op donderdag 7 januari 2010 20:03 schreef maartjeh het volgende:

[..]
Ik kan zo niet aan blijven modderen, blijf maar in hetzelfde cirkeltje draaien terwijl het voor mij heel duidelijk is wat ik wil en voor wie ik wil gaan.

Je zegt het zelf al maar hij moet ook realiseren dat hij niet de enige is die in een relatie zit.

quote:

Op donderdag 7 januari 2010 20:10 schreef Prenzlauer het volgende:

[..]

Je zegt het zelf al maar hij moet ook realiseren dat hij niet de enige is die in een relatie zit.

Daarom. Ik ga het hem gewoon vragen, of we voor ons gaan, of dat we ermee kappen. In het belang van ons beiden.

Even een update van mij:

Dipjesvrij en ik denk nog nauwelijks aan haar...

Ze is nog wel een paar keer voorgekomen in mijn dromen, maar dat had niet echt een effect op me.

quote:

Op donderdag 7 januari 2010 20:33 schreef EviL_AleX het volgende:
Even een update van mij:

Dipjesvrij en ik denk nog nauwelijks aan haar...

Ze is nog wel een paar keer voorgekomen in mijn dromen, maar dat had niet echt een effect op me.

yay :]
tijd heelt blijkbaar toch wel

quote:

Op donderdag 7 januari 2010 20:33 schreef EviL_AleX het volgende:
Even een update van mij:

Dipjesvrij en ik denk nog nauwelijks aan haar...

Ze is nog wel een paar keer voorgekomen in mijn dromen, maar dat had niet echt een effect op me.

voor jou!

quote:

Op donderdag 7 januari 2010 20:33 schreef EviL_AleX het volgende:
Even een update van mij:

Dipjesvrij en ik denk nog nauwelijks aan haar...

Ze is nog wel een paar keer voorgekomen in mijn dromen, maar dat had niet echt een effect op me.

Das echt mooi voor je.
En je bewijst maar weer dat tijd heelt
Zelf ineens vanuit het niets een goede dip ga zo maar slapen, of een poging tot doen.

quote:

Op donderdag 7 januari 2010 14:29 schreef Xfuera het volgende:

[..]

Klote voor je man! maar als ze het niet zeker wist, waarom maakt ze dan direct die beslissing? Ik zou even rustig aan doen en nadenken over wat je zelf wilt. Stel dat het (ooit) nog goedkomt, dan weet je wel dat je geen zekerheid heb over de relatie. Als ze nu twijfelt, dan heb ze dat straks ook nog.. Sterkte!

Tsja, dat snap ik ook niet... Ik wilde haar de tijd gunnen om goed na te denken en dan pas een beslissing te nemen, maar het ziet er naar uit dat zij zich door haar emotionele toestand heeft laten leiden en een snelle beslissing heeft genomen. Ik hoop echter niet dat ze later weer spijt krijgt van haar beslissing, want daar heb ik natuurlijk niets aan. Je hebt gelijk over het vertrouwen. De tweede keer had ik er al zoveel moeite mee om het vertrouwen terug te krijgen, en dit heb ik ook enkele keren aan haar verteld dat ze mij daarin de tijd moest gunnen. Eindelijk had ik het vertrouwen en kon ik weer langzaam plannen voor de toekomst, krijg je dit... Ik weet zelf niet hoe ik zou reageren als ze wil dat het weer goedkomt. Het is nu nog te vers om daar een beslissing over te kunnen nemen. Ik wil daar sowieso niet vanuit gaan, dat maakt het verwerken alleen maar moeilijker.