De kunst van het loslaten van je ex. - deel 104

Hmm.. Ging redelijk goed tot vanavond. Kwam erachter dat mister ex een nieuwe vriendin heeft, namelijk één van de meiden waar hij mee vreemd was gegaan. Grmbl.

Eén van dé? Er waren er dus meerdere? Damn wat zijn sommige mensen (in dit geval jou ex) toch lomp..

Sterkte! Laat hem maar lekker stikken.

quote:

Op maandag 11 januari 2010 20:17 schreef Faerie het volgende:

[..]

Ja, degene die dumpt heeft het echt wel makkelijker dan degene die gedumpt wordt. Ik wou dat ik mijn ex zelf gedumpt had, maar dat zal iedereen op een gegeven moment wel denken na een hele rotperiode door te moeten zijn gegaan.

Wat ik hier wel van geleerd heb is dat ik de eer voortaan aan mezelf hou, en zodra ik iets aanvoel, maakt ik het uit en ik zal NOOOOIT meer iemand smeken om bij me te blijven.

Tja, om nou te zeggen dat je nooit meer zal 'smeken' aan iemand om niet weg te gaan... kweenie, het zegt gewoon dat je heel veel om iemand gaf, en dat is juist heel mooi.

Je moet niet voortaan heel snel in relaties de boel afkappen, alleen uit eigenbehoud zeg maar. Dan maak je in de toekomst misschien juist iets kapot wat niet kapot hoefde te gaan, snap je?

Oh, en ik heb trouwens vorig jaar ook in Berlijn gewoond... en geloof me, die stad ROCKT!
Je zal het geweldig gaan hebben daar! (ik wil ook weer terug....snik )

quote:

Op maandag 11 januari 2010 23:18 schreef rijsttafel het volgende:
Eén van dé? Er waren er dus meerdere? Damn wat zijn sommige mensen (in dit geval jou ex) toch lomp..

Sterkte! Laat hem maar lekker stikken.

Ja, het waren er 3 geloof ik.

Dankje! Zal ik zeker doen

Pff net een mailtje getypt, gelukkig toch niet verstuurt. Dat mailtje dat ik eergisteren had verstuurd had ze uiteindelijk beantwoord. Ze moest veel huilen, vond het erg dat ze me zoveel pijn deed maar vond me ook een beetje aanstellerig met sommige dingen. Dat kwam omdat ik boos was, had wat nare dingen gezegd in het moment, maar het viel nog wel mee.

Dat ze via msn het slechte nieuws had doorgegeven vond ze zelf ook slecht. Daar had ik over gezegd dat het een kinderachtige laffe manier was. Ben je 25 jaar, kom op zeg. Uiteindelijk draaide ze toch haar uitleg weer zo dat ze er zelf het beste van af komt. Ik zei natuurlijk iets over haar gedrag, dat kan ze niet hebben. Uiteindelijk vond ze het goed dat we nog samen naar het concert gaan.

Gisteren nog wel 1 keer aangesproken op msn, maar ze reageerde niet. Hoewel ik in die mail had gezet dat ik niet meer met haar wilde chatten. Het was dus ook wel een beetje mijn eigen schuld. Ik weet heel goed dat het achteraf beter is, maar nu wil ik gewoon constant met haar praten. De volgende stap is blokkeren en van mijn lijst gooien, maar ik kan het nog niet. Al haar slechte punten opgesomd, uiteindelijk waren het er nog best veel. Ik werd gewoon boos over het feit dat ik zo dom kon zijn. Wat ik in haar zie. Voordat ik haar echt leerde ken had ik een hekel aan haar gedrag, die gedacht probeer ik nu weer naar boven te halen.

Nu zit ik alleen maar te denken aan volgende week woensdag. Het moment van het optreden. Ik denk aan de dingen die ze zei over de telefoon. Ze zag enerzijds een toekomst voor me met mij, maar op dit moment kon ze niet voluit leven. Ze stond niet in het moment. Komt ook door de afstand. Het spookt nog door me heen dat ze een maand geleden zei dat ze samen met me wilde wonen, ze verlangde er naar. En kort daarop dat ik de keuze maakte om naar Berlijn te gaan. Lag het daar aan? Niet dat er nu verder veel mogelijkheden zijn voor mij met de crisis. Anderzijds zegt ze ook dat ze denkt dat ze niet meer verliefd op me zou worden, dus tja. Je zal het nooit weten.

Ik wil haar nog 1 keer duidelijk maken wat ze mist en dat ik gewoon echt niet open sta voor verder contact. Niet dat er wat gaat veranderen, maar het lucht wel op. Ik zei dan wel dat ik vrienden zou willen blijven, maar het is gewoon onzin. Het gaat gewoon nooit gebeuren. Nu ga ik er aan onder door en later heb ik er geen behoefte aan. Ik wil geen valse hoop creëren voor mezelf. De eer aan jezelf houden, constant hier aan proberen te denken.

[ Bericht 0% gewijzigd door Jed1Gam op 12-01-2010 12:51:10 ]

quote:

Op dinsdag 12 januari 2010 12:35 schreef Jed1Gam het volgende:
Pff net een mailtje getypt, gelukkig toch niet verstuurt. Dat mailtje dat ik eergisteren had verstuurd had ze uiteindelijk beantwoord. Ze moest veel huilen, vond het erg dat ze me zoveel pijn deed maar vond me ook een beetje aanstellerig met sommige dingen. Dat kwam omdat ik boos was, had wat nare dingen gezegd in het moment, maar het viel nog wel mee.

Dat ze via msn het slechte nieuws had doorgegeven vond ze zelf ook slecht. Daar had ik over gezegd dat het een kinderachtige laffe manier was. 25 jaar, kom op zeg. Uiteindelijk draaide ze toch haar uitleg weer zo dat ze er zelf het beste van af komt. Ik zei natuurlijk iets over haar gedrag, dat kan ze niet hebben. Uiteindelijk vond ze het goed dat we nog samen naar het concert gaan.

Gisteren nog wel 1 keer aangesproken op msn, maar ze reageerde niet. Hoewel ik in die mail had gezet dat ik niet meer met haar wilde chatten. Het was dus ook wel een beetje mijn eigen schuld. Ik weet heel goed dat het achteraf beter is, maar nu wil ik gewoon constant met haar praten. De volgende stap is blokkeren en van mijn lijst gooien, maar ik kan het nog niet. Al haar slechte punten opgesomd, uiteindelijk waren het er nog best veel. Ik werd gewoon boos over het feit dat ik zo dom kon zijn. Wat ik in haar zie. Voordat ik haar echt leerde ken had ik een hekel aan haar gedrag, die gedacht probeer ik nu weer naar boven te halen.

Nu zit ik alleen maar te denken aan volgende week woensdag. Het moment van het optreden. Ik denk aan de dingen die ze zei over de telefoon. Ze zag enerzijds een toekomst voor me met mij, maar op dit moment kon ze niet voluit leven. Ze stond niet in het moment. Komt ook door de afstand. Het spookt nog door me heen dat ze een maand geleden zei dat ze samen met me wilde wonen, ze verlangde er naar. En kort daarop dat ik de keuze maakte om naar Berlijn te gaan. Lag het daar aan? Niet dat er nu verder veel mogelijkheden zijn voor mij met de crisis. Anderzijds zegt ze ook dat ze denkt dat ze niet meer verliefd op me zou worden, dus tja. Je zal het nooit weten.

Ik wil haar nog 1 keer duidelijk maken wat ze mist en dat ik gewoon echt niet open sta voor verder contact. Niet dat er wat gaat veranderen, maar het lucht wel op. Ik zei dan wel dat ik vrienden zou willen blijven, maar het is gewoon onzin. Het gaat gewoon nooit gebeuren. Nu ga ik er aan onder door en later heb ik er geen behoefte aan. Ik wil geen valse hoop creëren voor mezelf. De eer aan jezelf houden, constant hier aan proberen te denken.

Herken erg veel in jouw verhaal, ook bij mij draait ze het vaak zo dat ze er zelf het best uit komt. Als ik iets aangeef komt zij met een verhaal waarom het voor haar nog moeilijker is. Als ik iets aangeef over haar karakter of gewoontes is ze direct beledigd. Dingen die ze me nu verwijt als druk uitoefenen op haar (ik had bijvoorbeeld aangegeven dat ik het fijn had gevonden als ze er met kerst bij mijn familie en vrienden geweest was) heeft ze zelf vorige week uit eigen beweging nog aangegeven heeft als dingen die ze zelf fijn zou vinden als ze hier op bezoek zou komen.

Ook dat van haar gedrag komt bekend voor, er zijn zoveel punten aan haar waar ik me aan erger. Maar daar tegenover staan zoveel punten waardoor ik nog steeds gek op der ben.
Zat gisteravond wat berichten van een paar maanden terug uit een online profiel terug te lezen en te verwijderen, en het irriteerde me gewoon. Continue die loze beloften van haar kant, al 2 jaar hetzelfde excuus van 'sorry, ik heb het zo druk, maar ik beloof je dat het beter zal worden, als je me tenminste nog een kans wilt geven'. En die gaf ik haar dan ook weer. Ze heeft geen eenduidig antwoord waarom ze het heeft uitgemaakt, ze dacht dat het beter zou zijn voor mij. Ze kon niet aangeven wat ik fout had gedaan, maar de kans die ik haar nu vraag krijg ik vooralsnog niet.

Vorige maand gaf ze nog aan dat dingen heel anders gelopen zouden zijn en we waarschijnlijk nog bij elkaar waren als ze ipv alles op eigen houtje te beslissen gewoon eens met me gepraat had over de dingen die ze in haar hoofd had afgelopen zomer. Dat is zo fucking frustrerend. Ze geeft aan dat ik voor haar altijd meer dan gewoon een vriend zal zijn. Maar dat ze nu niet de behoefte heeft om haar leventje waar ze net aan begint te wennen weer overhoop te gooien 'omdat ze nu ook best gelukkig is, en haar huidige vriend niet wil kwetsen'. Daar kan ik zo pissig om worden. Aanstaande zomer (dat word nog geopperd als mogelijkheid om elkaar weer eens te zien) zal ze helemaal aan dat leventje gewend zijn. Ze heeft de deur nog niet dichtgegooid voor ons, maar heb het gevoel dat dat vooral een gebrek aan daadkracht van haar kant is.

Ondanks dat ik nog 1001 vragen heb laat ik het opnemen van contact gewoon aan haar over nu, we zullen zien of de vermoedens die ik heb kloppen. Ze gaf aan dat ze iedere keer blij wordt als ik haar een berichtje stuur en dat ze vaak zelfs midden in de nacht wakker wordt en als eerste checkt of ze wat van me ontvangen heeft. Maar dan vraag ik me echt af waarom ze ze dan amper wat terug stuurt? En voorlopig heb ik sinds zondag niets van haar gehoord verwacht ook dat daar weinig verandering in gaat komen deze week.

Heel herkenbaar ook van dat willen praten, maar heb wel gemerkt dat je het ook niet moet willen overdrijven om het er maar continue over willen te hebben. Dat werkt vaak averechts of wekt irritatie op (of in ieder geval in mijn geval is dat zo).

Zou ze trouwens bij jou in NL komen wonen of was het al bekend dat je ergens anders zou gaan wonen? Vreemd ook dat ze aangeeft dat ze wel een toekomst met je ziet, maar niet meer verliefd op je zou worden.

Ik zou inderdaad gewoon de eer aan jezelf houden, naar dat concert gaan, en ondanks alles er een leuke avond voor jezelf van maken (hoe lastig dat ook zal zijn).

quote:

Op dinsdag 12 januari 2010 13:33 schreef buzz_aldrin het volgende:

[..]

Herken erg veel in jouw verhaal, ook bij mij draait ze het vaak zo dat ze er zelf het best uit komt. Als ik iets aangeef komt zij met een verhaal waarom het voor haar nog moeilijker is.
.......

Ik zou inderdaad gewoon de eer aan jezelf houden, naar dat concert gaan, en ondanks alles er een leuke avond voor jezelf van maken (hoe lastig dat ook zal zijn).

Het is die knop omdraaien. Ik weet ook van haar dat ze een hele leuke kant heeft, maar tegelijkertijd weet ik dat ik dat idealiseer. Ik heb haar een hele grote kans gegeven aan het begin van onze relatie. Ik had besloten om weer naar Madrid te gaan om stage te lopen, ook om haar weer te zien. En daar kwam ik erachter dar ze 1 dag nadat ik vertrokken was tijdens de kerstvakantie met haar ex-vriend had gezoend. Had ze me nooit verteld. Het was een opwelling, blabla. Uiteindelijk besloten om het haar te vergeven en toch in Madrid te blijven, maar het was een hele moeilijke keuze. Ik zit mezelf wel tegen te houden om niet echt boos te worden .

Dat ze het over samenwonen had was toen ik nog eigenlijk 0 idee had wat ik ging doen met mijn leven, net afgestudeerd. Ik heb er nog wel over nagedacht om dus weer naar Spanje te gaan om bij haar te zijn, maar kreeg de aanbod om naar Berlijn te gaan. Misschien is het maar beter ook dat het over is.

quote:

Op maandag 11 januari 2010 23:30 schreef dick_laurent het volgende:

[..]

Tja, om nou te zeggen dat je nooit meer zal 'smeken' aan iemand om niet weg te gaan... kweenie, het zegt gewoon dat je heel veel om iemand gaf, en dat is juist heel mooi.

Je moet niet voortaan heel snel in relaties de boel afkappen, alleen uit eigenbehoud zeg maar. Dan maak je in de toekomst misschien juist iets kapot wat niet kapot hoefde te gaan, snap je?

Oh, en ik heb trouwens vorig jaar ook in Berlijn gewoond... en geloof me, die stad ROCKT!
Je zal het geweldig gaan hebben daar! (ik wil ook weer terug....snik )

Mja, dat is denk ik ook een fase waarin ik nu zit. Het is ook mooi dat ik zoveel om hem gaf, maar dat gevoel had hij dus niet voor mij. Dus alles komt nu in een ander daglicht te staan. Ik vind nu nog echt dat ik tijd heb weggegooid met hem, maar daar heb ik niks aan want het is verleden tijd en daar kan ik niks meer aan doen.

Jaaa ik heb super veel zin in Berlijn! Waar woonde jij? Ik heb een kamer in Tiergarten/Mitte. Ik zou het liefst nu al willen gaan!!!

quote:

Op dinsdag 12 januari 2010 14:40 schreef Faerie het volgende:

[..]

Mja, dat is denk ik ook een fase waarin ik nu zit. Het is ook mooi dat ik zoveel om hem gaf, maar dat gevoel had hij dus niet voor mij. Dus alles komt nu in een ander daglicht te staan. Ik vind nu nog echt dat ik tijd heb weggegooid met hem, maar daar heb ik niks aan want het is verleden tijd en daar kan ik niks meer aan doen.

Zo voel ik me nu ook... Aan de ene kant vind ik ook dat het weggegooide tijd is, maar ik besef ook wel dat ik er alleen maar van geleerd heb. Ik ben gegroeid door alles wat er gebeurd is, dat kan ik van hem nog niet zeggen...

En mijn goede gevoel is er nog steeds! Ik heb er 100 % vertrouwen in dat het met mij helemaal gaat goedkomen, en zie de toekomst zonnig tegemoet Ik kan er nog steeds niet echt bij dat het zo is omgeslagen. Als je me dit 2 weken terug had gezegd, dan had ik wel geloof dat het goed zou komen, maar dan met kleine stapjes vooruit en pas over een hele tijd... maar ik ben helemaal blij Glimlach de hele tijd
Aan iedereen in dit topic dus: blijf hoop houden, t komt echt goed! T lijkt misschien lang te duren, maar als je dan eenmaal die omslag hebt meegemaakt, weet je gewoon dat je in een stijgende lijn zit

* EviL_AleX voelt zich alsof hij eroverheen is

Inderdaad, het komt wel goed!

quote:

Op dinsdag 12 januari 2010 16:03 schreef EviL_AleX het volgende:
* EviL_AleX voelt zich alsof hij eroverheen is

Inderdaad, het komt wel goed!

Das mooi dat je er overheen bent nu. Kan je beginnen met verder leven
Hoe lang heeft het voor jou nu geduurd?

Voor mij vrees ik dat het nog wel even kan duren, ze komt vanavond langs om de gezamenlijke dingen nog te verdelen.
Ben haast aan het aftellen tot ik d'r weer zie, ik heb haar 3 weken voor het laats gezien en gesproken

quote:

Op dinsdag 12 januari 2010 16:29 schreef achi het volgende:

[..]

Das mooi dat je er overheen bent nu. Kan je beginnen met verder leven
Hoe lang heeft het voor jou nu geduurd?

Voor mij vrees ik dat het nog wel even kan duren, ze komt vanavond langs om de gezamenlijke dingen nog te verdelen.
Ben haast aan het aftellen tot ik d'r weer zie, ik heb haar 3 weken voor het laats gezien en gesproken

Na even geteld te hebben is het vandaag ongeveer 3,5 maanden geleden. De relatie had dezelfde duur in jaren.

In mijn geval was afstand (zowel geografisch, als sociaal) een enorme hulp. Verder heb ik zo mijn eigen methode voor verwerking van emotionele pijn die voor mij erg goed werkt. Kern-ingrediënt: wilskracht!

Maar ik heb haar niet meer face-to-face gezien sindsdien en 3 maanden zo goed als geen contact gehad. Ik verwacht niet dat ik ineens terugval, maar helemaal zeker kan ik dat nooit weten.

Ja, die dingen verdelen lijkt me ook moeilijk. Zeker als je veel gedeelde zaken hebt. Mijn ex heeft ook nog een aantal dingen van mij, maar die krijg ik nog wel een keer terug. Ik heb haar de dag dat het uitging alles al terug gegeven. Ik zag het einde aankomen, dus ik had alle spullen al verzameld de dag voor ze kwam.

Hmm, maar weer eens eeb berichtje van me. Heb een tijdje geleden hier gepost dat ik het uit was met mijn vriendin, met wie ik 15 maanden samen was.
Het is nu 8 weken uit. In het begin was het pure ellende, echt niet leuk. Veel gezopen en op stap geweest om de boel maar wat te vergeten. De laatste week gaat het eigenlijk best goed op het ene na dat ik d’r ontzettend mis, en nog heel veel van haar hou. Ik heb veel nagedacht over onze relatie en de periode erna.
Gister na wat biertjes begon heb ik een verhaal geschreven over die gedachtes, het is uiteindelijk een verhaal geworden van 2 pagina’s.
Ik zit ontzettend te twijfelen of ik het haar ook moet gaan vertellen. Het ene moment denk ik van doen! Andere moment heb ik zoiets van “wat schiet ik er mee op”
Zij gaat vrolijk verder met haar leven, en heb sterk het idee van haar kant dat ze er klaar mee is, maar ik heb toch ook ergens idee dat ze dat niet is.
Ze is inmiddels al weer aan het daten geslagen, nou zijn er bij mij ook al weer een aantal vrouwen de revue gepasseerd. Maar dat blijft maar bij een avond, heb een paar keer nog dates gehad, maar ik ben daar helemaal niet aan toe. Er was zelfs een meisje die mij iets te leuk is gaan vinden, heb haar vertelt dat ik er nog niet aan toe ben.

Er is maar een meisje om wie ik zo veel geef en dat is mijn ex…..

Wat zouden jullie doen?

Maximale terugval hier. Voelde me net echt chill, kon de hele wereld aan. Zit ik hier weer. Ik wil zeggen dat ik haar mis en dat ik ontzettend veel van haar hou. Dat het inderdaad de grootste fout van haar leven is die ze maakt, zoals ze tegen me zei. Gelukkig dat ik het nu hier kan typen, en niet naar haar. Ik snap er ook geen bal van. Ik geloofde echt dat zij degene zou kunnen zijn waar ik een toekomst mee zou hebben. En ze zegt het me ook doodleuk dat ze het ook voor zich ziet, maar nu dacht ze de laatste tijd niet veel meer aan me.
Die afstand godverdomme, denk dat het echt de dooddoener is geweest. Het loopt gewoon dood op een gegeven moment. Er zijn te weinig leuke nieuwe momenten en je begint steeds meer te teren op die periode dat je echt samen bent geweest. Het gevoel werd minder en ja bij mij natuurlijk ook. Je moet er voor vechten. Praten op internet wordt langzaam een verplichting. Proberen de illusie te onderhouden dat je samen bent. Je kan het contact gewoon niet onderhouden.

quote:

Op dinsdag 12 januari 2010 14:40 schreef Faerie het volgende:

[..]

Mja, dat is denk ik ook een fase waarin ik nu zit. Het is ook mooi dat ik zoveel om hem gaf, maar dat gevoel had hij dus niet voor mij. Dus alles komt nu in een ander daglicht te staan. Ik vind nu nog echt dat ik tijd heb weggegooid met hem, maar daar heb ik niks aan want het is verleden tijd en daar kan ik niks meer aan doen.

Jaaa ik heb super veel zin in Berlijn! Waar woonde jij? Ik heb een kamer in Tiergarten/Mitte. Ik zou het liefst nu al willen gaan!!!

Nouja je zal ook vast genoeg gelukkige momenten met je ex beleefd hebben...dus om te zeggen dat je je tijd verspild hebt? Kweenie.... ach ja, van elke relatie leer je he. Ik zal in een eventuele toekomstige relatie ook dingen heel anders aanpakken, dat weet ik wel

Ik woonde in mitte, aan de Friedrichstraße! Zit er serieus aan te denken om in de toekomst weer terug te keren naar Berlin... zo'n heerlijke stad.
Ik ben jaloers op je!! Mag ik mee?

Iemand ervaring met het behouden van hyves en msn van ex? Is het verwerken hiermee moeilijker geworden, makkelijker of maakte het niet uit? Moeilijker in de zin van dat je elke dag de neiging hebt om ernaar te kijken, makkelijker omdat je nog enige contactopties open laat en stiekem toch kan achterhalen waar ze mee bezig is zonder dat zij het weet, of maakt het niet uit? vorige keer toen het uit ging, had ik haar hyves en msn verwijdert. Ik had daar een dubbel gevoel over, aan de ene kant was het een opluchting, aan de andere kant was het toch moeilijk omdat je dan helemaal geen ontwikkelingen van haar meer kan volgen. Ik zit nu in een dubio hoe ik het deze keer moet doen. Ik voel me wel beter dan de eerste keer, de drang om haar terug te krijgen is veel minder, maar ik betrap mezelf erop dat ik toch stiekem op haar hyves ga kijken en d'r krabbels ga lezen. Wat te doen?

quote:

Op dinsdag 12 januari 2010 22:31 schreef Merziyas het volgende:
Iemand ervaring met het behouden van hyves en msn van ex? Is het verwerken hiermee moeilijker geworden, makkelijker of maakte het niet uit? Moeilijker in de zin van dat je elke dag de neiging hebt om ernaar te kijken, makkelijker omdat je nog enige contactopties open laat en stiekem toch kan achterhalen waar ze mee bezig is zonder dat zij het weet, of maakt het niet uit? vorige keer toen het uit ging, had ik haar hyves en msn verwijdert. Ik had daar een dubbel gevoel over, aan de ene kant was het een opluchting, aan de andere kant was het toch moeilijk omdat je dan helemaal geen ontwikkelingen van haar meer kan volgen. Ik zit nu in een dubio hoe ik het deze keer moet doen. Ik voel me wel beter dan de eerste keer, de drang om haar terug te krijgen is veel minder, maar ik betrap mezelf erop dat ik toch stiekem op haar hyves ga kijken en d'r krabbels ga lezen. Wat te doen?

Ik heb mijn ex ook verwijderd van hyves en msn. Maar ik kan dus nog steeds op zijn hyves kijken en zie alles gewoon nog, en ik blijf het maar checken.. En dat maakt mij niet gelukkig. Het was wel echt een opluchting om hem te verwijderen van MSN, want in het begin zat ik er nog heel de tijd op te wachten tot hij online kwam. en als hij dan online kwam, praatte hij niet tegen me en vroeg ik me de hele tijd af wat hij aan het doen was en of hij aan me dacht.

Eigenlijk kun je alle contact het beste helemaal kappen. Ik weet dat mijn ex afgelopen weekend en vandaag weer naar twee meisjes toe is gegaan, en niet zomaar meisjes, die vindt hij echt leuk. Doordat ik dat nu weet voel ik me veel kutter. Dus beter kun je helemaal niks meer weten van je ex en wat zij allemaal doet. Maakt het alleen maar moeilijker voor jou!

Alles afknijpen, is de lastigste stap op te doen, maar geeft je de meeste rust op de langere termijn.
Msn kan je verwijderen maar niet blokkeren, jij wordt niet geconfronteerd met de andere partij, en mocht die andere partij contact met jou willen opnemen dan kan dat.

quote:

Op dinsdag 12 januari 2010 22:31 schreef Merziyas het volgende:
Iemand ervaring met het behouden van hyves en msn van ex? Is het verwerken hiermee moeilijker geworden, makkelijker of maakte het niet uit? Moeilijker in de zin van dat je elke dag de neiging hebt om ernaar te kijken, makkelijker omdat je nog enige contactopties open laat en stiekem toch kan achterhalen waar ze mee bezig is zonder dat zij het weet, of maakt het niet uit? vorige keer toen het uit ging, had ik haar hyves en msn verwijdert. Ik had daar een dubbel gevoel over, aan de ene kant was het een opluchting, aan de andere kant was het toch moeilijk omdat je dan helemaal geen ontwikkelingen van haar meer kan volgen. Ik zit nu in een dubio hoe ik het deze keer moet doen. Ik voel me wel beter dan de eerste keer, de drang om haar terug te krijgen is veel minder, maar ik betrap mezelf erop dat ik toch stiekem op haar hyves ga kijken en d'r krabbels ga lezen. Wat te doen?

Even vluchtig dit topic gelezen en ik zag je vraag, heel herkenbaar dit!
Aan de ene kant wil je jezelf beschermen door geen contact meer te hebben, maar aan de andere kant wil je toch nog alles van diegene weten.
Bij mij is het alweer lang geleden, maar ik weet nu achteraf dat met name in het begin alle connecties verbreken het beste is. Als je op hyves blijf kijken of gaat wachten tot diegene online komt, koester je toch een soort van hoop en je komt dan een boel dingen die je niet wilt weten, maar ook een boel dingen waardoor je denkt, misschien komt het toch nog goed!
Zo was het bij mij in ieder geval.

Ik heb toen de knoop doorgehakt om al het contact te verbreken en dit heeft me goed geholpen. Het was een grote stap, maar achteraf gezien zeker de juiste! Je wordt niet meer continue met diegene geconfronteerd en dat is juist wat je dan nodig hebt. Je eigen leven zonder die persoon weer op de rit krijgen.

Pas toen het voor mezelf zeker was dat ik het allemaal wel ging redden zonder hem, heb ik weer eens contact gezocht om te kijken hoe het gaat. En nu spreken we elkaar heel af en toe eens op msn. Maar of dat voor jou ook werkt moet je natuurlijk zelf bepalen, het kan er ook voor zorgen dat je weer terug bij af bent.
Dus mijn advies: contact verbreken, zeker tot je zeker weet dat je er overheen bent.

Hoe doen jullie dat met telefoonnummers? Ook verwijderen? Nu weet ik gelukkig dat mijn drang om haar te smsen of bellen een heel stuk minder is dan haar hyves bekijken.. Zeggen jullie ook tegen jullie ex dat je hem of haar van hyves en msn hebt verwijdert, en de reden daarvoor? vorige keer vroeg ze het zelf aan me waarom ik het gedaan had, netjes uitgelegd in een mail, kreeg geen reactie terug

quote:

Op woensdag 13 januari 2010 00:16 schreef Merziyas het volgende:
Hoe doen jullie dat met telefoonnummers? Ook verwijderen? Nu weet ik gelukkig dat mijn drang om haar te smsen of bellen een heel stuk minder is dan haar hyves bekijken.. Zeggen jullie ook tegen jullie ex dat je hem of haar van hyves en msn hebt verwijdert, en de reden daarvoor? vorige keer vroeg ze het zelf aan me waarom ik het gedaan had, netjes uitgelegd in een mail, kreeg geen reactie terug

Had je niet op moeten reageren.

quote:

Op woensdag 13 januari 2010 00:29 schreef Wupppie het volgende:

[..]

Had je niet op moeten reageren.

ja ach het was een mailtje waarin ik mijn gevoelens nogmaals en voor de laatste keer voor haar uitlegde. toen ik haar later tegenkwam, vertelde ze mij dat ze niet precies wist hoe ze moest reageren omdat ze zelf ook niet meer zeker wist of ze de juiste keuze had gemaakt. uiteindelijk was het dus goedgekomen, 7 maanden later is het alsnog misgegaan.

Kun je vrienden blijven met je ex?

In mijn situatie ben ik denk ik bang van niet. Ik voel nog heel veel voor hem.
Alleen weet ik dus niet meer wat ik moet doen.. Hij zei toen met veel emotie dan hij echt heel graag nog vrienden wilde blijven. Ik zei dat ik dat waarschijnlijk niet kon en sowieso de eerste tijd heb ik toen ook het contact via MSN/Hyves verbroken. Dit was 2 maanden terug.
Echter heb ik hem twee weken terug weer toegevoegd, ik wilde zo graag proberen vrienden te blijven en dacht dat ik er dan zo misschien sneller overheen was. Gewoon met hem omgaan en er maar aan wennen..
Ik hem toegevoegd en gezegd dat ik het wel weer tijd vond om met elkaar om te gaan.. Hij vond dat ook.
Echter, ik werd knettergek. Als hij online was en hij zei niks, dan bleef ik steeds checken of hij er nog was en als hij uiteindelijk weg was gegaan zonder iets te zeggen was ik teleurgesteld. Hij wilde toch vrienden blijven? Waarom zei hij dan niks uit zichzelf? Dus ik begon maar met hem te praten, hopend dat hij een van de volgende gesprekken misschien zelf zou beginnen. Niet dus.
En als ik hem zag, dan deed hij altijd heel vriendelijk en begon altijd wel een praatje te maken. Alleen laatst zag ik dat hij aan het werk was & ik moest ook beginnen met werken. En ik had al gezien dat hij me had gezien. Hij moest echter binnen een uur al weer naar huis, want hij was klaar. Hij heeft geen 'hoi' of 'doei' gezegd. Dat kon ik echt niet hebben.. als je vrienden blijft en je maakt normaal wel een praatje, waarom kan er nou geen begroeting meer vanaf opeens?

Hij zegt dat hij eroverheen is, over ons. Dus waarom doet hij dan zo wazig? Waarom zegt hij eerst heel emotioneel met tranen in z'n ogen dat ik het eerste meisje was waar hij om huilde en dat hij echt vrienden wilde blijven.. en doet er vervolgens geen flikker aan?

Zaterdag ging het van mijn kant helemaal mis. We hadden een bedrijfsuitje en ik zag hem > teveel gedronken > huilbui. Ik ben niet over hem heen en heb dat hem gisteren verteld op MSN & dat ik het gewoon nogsteeds niet kan.. en toen heb ik hem weer verwijderd. Zonder zijn antwoord af te wachten.

Ik wil hem zo graag vanalles vertellen wat er in m'n leven gebeurd. Maar het lijkt net of het hem niet boeit. Vrienden/vriendinnen zeggen dat hij er mss nog moeite mee heeft, maar hij zelf zegt dat hij eroverheen is. Of ze zeggen dat hij rustig aan wilt doen en me geen pijn wilt doen, maar ik heb aangegeven contact te willen en zoek het ook zelf! Ik wilde eens dat hij moeite zou doen.. of zou zeggen wat er aan de hand is..

Het liefst voeg ik hem toch weer toe, maar ik denk dat ik het los moet laten..
Ik wil hem nog zoveel vertellen.. ik wil gewoon met hem om kunnen gaan! Hoe moet ik dit in godsnaam aanpakken. Ik wil hem niet ook kwijt op vriendschappelijke manier..

Iemand ervaringen met dit soort situaties? Help me alsjeblieft.

quote:

Op dinsdag 12 januari 2010 23:51 schreef Wupppie het volgende:
Alles afknijpen, is de lastigste stap op te doen, maar geeft je de meeste rust op de langere termijn.
Msn kan je verwijderen maar niet blokkeren, jij wordt niet geconfronteerd met de andere partij, en mocht die andere partij contact met jou willen opnemen dan kan dat.

Erg relaxt ja, gewoon uit je lijst zetten. Net wel weer gechat, was wel leuk. Ik kon aardig doen. Ze sprak mij aan. Ze deed eerst moeilijk of ik nog mocht komen voor dat concert. Zou 5 dagen blijven, veel te lang. 5 dagen. Nu blijf ik 3. Ze was bang voor eindeloze discussie en dat ik haar terug zou willen. Daarna begon ze te praten over dingen die ze kwijt moest. Gelukkig snel haar ei kunnen afkappen, werd me teveel. Merkte dat ik niks wilde weten wat voor plannen ze had en ik wil er ook niet voor haar zijn. De situatie leek net als voorheen, dacht zij ook waarschijnlijk. Verkeerd. Nu zie ik haar gelukkig niet als ze online zou zijn. Rustig een weekje afwachten.