quote:
Op woensdag 6 januari 2010 13:13 schreef Cassandra87 het volgende:Hoe zat t nou bij jou, geen opleiding of werk omdat je niet weet of je in nederland bleef? Wat ga je nou doen als je wél in Nederland blijft? Want zo kom je ook niet verder
Ik heb die instelling gehad.. Ik werk ruim 40 uur per week, en vind t dan wel mooi zo. Plus dat ik buiten mijn reguliere baan ook nog eens 30 uur per week met mijn fotografie bezig was afgelopen zomer.
Ik ga overigens ook niet fulltime de schoolbanken in, maar 4 dagen werken en 1 dag school, anders trek ik t geestelijk niet.
Maar goed lui of niet ik ben aan mijn toekomst aan t denken. Ben nu alleen in praktijk waard, op papier niets. En ik wil toch wat zekerheid. Plus dat ik een maatschappelijke opleiding alleen maar errug stoer vind

heb daar wel erg veel zin in. Alleen even kijken hoe het zit met stufi want anders moet ik eerst een paar jaar sparen voor ik uberhaupt kan starten... :s
En qua studeren, zal straks toch regelmatig alleen thuis zitten 'savonds, want als mijn vriend zuidelijker werkt wil ik t m ook niet dagelijks aan doen om vanuit almere in de file richting a'dam enz te staan

dus tijd zta..
Hmm...mijn verhaal in een notendop:(onderaan nog kortere samenvatting)
November 2008 vertrokken om studie te volgen in buitenland. TUssendoor lichtelijk depressief geworden..super goede/sociale start, die steeds slechter werd..depressie steeds groter. Juli 2009 terug naar NL. Augustus2009 ingestort, totaal depressief(psychologische test), tussendoor niet kunnen opbrengen start van studie.
Niks doen..naar de psych autisme enzo ter sprake gekomen..uitgebreide psychologische test.
Tussendoor eingelijk diep van binne terug willen naar buitenland en daar studie oppaken(vanwege grotere sociaal vangnet door familie en groepsleven daar).
Nu depressie is minder, steeds vaker denken aan vertrekken naar buitenland...maar blijven twijfelen.
En kwa. studie lijkt het hbo me vrij moeilijk vanwege het competentiegerich leren..heb het op het mbo al meegemaakt, en 3 weken hbo(in 2007) en na 2 weken hield ik het niet meer uit..en gestopt.
Maar grootste problemen:
Kwa persoonlijk: vertrekken of blijven?
Autisme of geen autisme?
2e depressie..terugval op 1e depressie alleen dan zwaarder.
Kwa studie: Wat studeren(teveel keus),
waar studeren(NL/Buitenland),
Schiet nogal snel in de stress
veel zekerheid/duidelijkheid nodig. (concrete opdrachten)
Dat zijn een paar knelpunten waardoor ik nu helemaal stil zit, en van de bijstand moet leven..
iig nog1,5 week dan mag ik weer naar de psych..en hopelijk onstaat er dan meer duidelijkheid over mijn problematiek
quote:
Op woensdag 6 januari 2010 15:10 schreef Cassandra87 het volgende:Ben trouwens écht niet 100% sociaal, volgens mij schort er ook wel een en ander. Zie er enorm tegen op om straks in mn eentje de open dagen af te gaan

En een proefdagje te volgen. En om te starten op school.
Maar waarom géén idee aangezien ik echt gewoon een spontane meid ben die over t algemeen heel makkelijk contacten legt.
Stukje zelfreflectie moet ik nog doen dus
(1 maart begint mijn nieuwe baan, daar heb ik geen problemen mee, en ik sta ook regelmatig alleen bij concerten om te fotograferen. Logisch is t dus om te denken dat ik een nare associatie heb met school maar dat heb ik naar mijn weten niet

)
ow...cassandra aangezien je je maatschappijleer wilt opkrikken, ik heb hier geloof ik nog mijn teorieboek van de havo liggen..van het vak maatschappijleer..miss heb je er wat aan.
Als je interesse hebt..geef het maar aan.
Verder als je kan zou ik zeggen ga verder...met de studie. Ik heb een eef in het buitenland met een zware vorm van borderline(heeft zelfs elektroshock terapie gehad) en na iets van 12 jaar over een studie van 4 jaar te doen..heeft hij zijn titel..als ingeniuer...dus tja...miss kost het moeite maar het moet kunnen..