heb drie weken terug een hele leuke jongen leren kennen. hij wist dat ik net 21 was geworden, zijn leeftijd wist ik niet, maar ik schatte rond de 25. nu ben ik er dus gisteren achter gekomen dat ik hier een paar jaartjes naast zat...
9 jaar om precies te zijn (hij is dus 34)! ik ben echt ontzettend geschrokken en was ook best boos. wat moet ik nu?
. zijn er hier mensen met een relatie waarin de een een stuk ouder/jonger is dan de ander. en in hoeverre heeft dit een kans van slagen?
17+5=22
Nee, dat kan echt niet..
quote:Op woensdag 16 december 2009 19:43 schreef Beaudelaire het volgende:
Als het echte liefde is, maakt de leeftijd niks uit.
quote:Nog wel ja, tot dat die vriendin 35 word, en dan word ze gedumpt door die man omdat ze te oud isOp woensdag 16 december 2009 19:49 schreef Bostrol het volgende:
Als je emotioneel ongeveer dezelfde leeftijd hebt maakt het weinig uit. Vriendin van 25 is onlangs getrouwd met man van 53. Gaat goed.
Maar inderdaad, er zijn genoeg gevallen waarin een groot leeftijdsverschil gewoon werkt.
OT: leeftijd is meestal maar een getal, gaat er meer om hoe je in het leven staat en of dat een beetje overeenkomt...
quote:Jep, en die vent komt over een paar in de fase dat hij op zoek gaat naar ene jonge meid van mid-twintig en wat blijkt... die heeft hij dan alOp woensdag 16 december 2009 19:51 schreef rupsje_nooit_genoeg het volgende:
dat is wel het geval. daarom heb iik tijdens de dates ook niet gemerkt dat hij zoveel ouder was. maar toch... je zit toch in een andere levensfase.
Zolang jullie verwachtingen over de relatie niet teveel uiteenlopen lijkt me er geen probleem mee, tenzij je nu al absoluut zeker de enige echte ware aan de haak wil slaan
Mn kapster is 26 haar man (pas getrouwt die 2) is 44.
Gozer ziet er ook uit als 35.
En dat is nog maar 1 voorbeeld.
Als hij je gelukkig maakt wtf zou je dan gaan druk maken om die 9 jaar?
PSoortgelijk topic voor de jongeren onder ons.
. Geef het een kans, praat er over, zolang jullie enigzins hetzelfde in het leven staan maakt leeftijd helemaal niks uit.quote:17 en 27 vind ik dus wel echt te ver gaanOp woensdag 16 december 2009 20:50 schreef Daffodil31LE het volgende:
Maakt geen drol uit. Ik ben 39, mijn echtgenote is er 29. We zijn al samen vanaf haar 17e.
quote:Jezus wat ben jij kansloos zeg, je vindt hem leuk zeg je, hij lijkt 25 zeg je en dan hoor je dat hij 34 is, so what? Is hij opeens lelijk geworden ofzo? Of heb je liever iemand van 25 die 10 jaar ouder lijkt? Mijn ouders schelen 12 jaar en ze zijn al heel lang samen.Op woensdag 16 december 2009 19:45 schreef rupsje_nooit_genoeg het volgende:
hallo allemaal,
heb drie weken terug een hele leuke jongen leren kennen. hij wist dat ik net 21 was geworden, zijn leeftijd wist ik niet, maar ik schatte rond de 25. nu ben ik er dus gisteren achter gekomen dat ik hier een paar jaartjes naast zat...
9 jaar om precies te zijn (hij is dus 34)! ik ben echt ontzettend geschrokken en was ook best boos. wat moet ik nu?
zijn er hier mensen met een relatie waarin de een een stuk ouder/jonger is dan de ander. en in hoeverre heeft dit een kans van slagen?
Kijk in een ander topic las ik van een meid van 21 die verliefd was op een man van 50, dat vind ik niet kunnen.
Anyway, het kan best werken, geef het een kans zou ik zeggen.
quote:waar lees jij in de OP dat er is gelogen.Op donderdag 17 december 2009 01:38 schreef tho_Omas het volgende:
Mensen die liegen over futiliteiten als een leeftijd, liegen over veel meer zaken. Daar kun je gif op innemen.
quote:TS liegt toch tegen zichzelf?Op donderdag 17 december 2009 01:41 schreef TeenWolf het volgende:
[..]
waar lees jij in de OP dat er is gelogen.
quote:
quote:De vraag is of zij dat ook nog leuk vindt als zij 50 is en hij dus 78.
Als je emotioneel ongeveer dezelfde leeftijd hebt maakt het weinig uit. Vriendin van 25 is onlangs getrouwd met man van 53. Gaat goed.
Verder lijkt mij 21 en 34 niet een enorm probleem. Het zou niet mijn voorkeur hebben, maar dingen als verliefdheid heb je nou eenmaal niet echt onder controle.
quote:TS schat leeftijd op 25 > blijkens de feiten is mans 34.
TS heeft zichzelf schromelijk voor de gek gehouden, dat in ieder geval.
quote:ik blijf 't maar vaag vinden..Op donderdag 17 december 2009 01:55 schreef tho_Omas het volgende:
[..]
TS schat leeftijd op 25 > blijkens de feiten is mans 34.
TS heeft zichzelf schromelijk voor de gek gehouden, dat in ieder geval.
quote:Nu begin ik echt te koken van woede. Ik kan hier maar beter niet meer op ingaan, anders mutileer ik mezelf dadelijk in slaap.Op donderdag 17 december 2009 02:00 schreef TeenWolf het volgende:
[..]
ik blijf 't maar vaag vinden..
[ Bericht 0% gewijzigd door tho_Omas op 17-12-2009 03:53:50 ]
quote:YES
Ik kan me voorstellen dat je er van schrok ja
quote:Op woensdag 16 december 2009 19:49 schreef Bostrol het volgende:
Als je emotioneel ongeveer dezelfde leeftijd hebt maakt het weinig uit. Vriendin van 25 is onlangs getrouwd met man van 53. Gaat goed.
Ik ga ervoor!!!!
ik schrok in het begin ook wel van zn leeftijd,had hem echt veel jonger verwacht. maar ja,het is zo gelopen.
quote:Ik scheel 15 jaar met mijn vriendin (ik ben de jongere). Eigenlijk geen problemen, we passen uitstekend bij elkaar en houden van elkaarOp woensdag 16 december 2009 19:45 schreef rupsje_nooit_genoeg het volgende:
hallo allemaal,
heb drie weken terug een hele leuke jongen leren kennen. hij wist dat ik net 21 was geworden, zijn leeftijd wist ik niet, maar ik schatte rond de 25. nu ben ik er dus gisteren achter gekomen dat ik hier een paar jaartjes naast zat...
9 jaar om precies te zijn (hij is dus 34)! ik ben echt ontzettend geschrokken en was ook best boos. wat moet ik nu?
zijn er hier mensen met een relatie waarin de een een stuk ouder/jonger is dan de ander. en in hoeverre heeft dit een kans van slagen?
. Zelfs mensen in de omgeving kijken er niet zo gek van op als we hadden verwacht.quote:succesOp vrijdag 18 december 2009 19:45 schreef rupsje_nooit_genoeg het volgende:
Ja ik leef nog!:) Ik heb besloten om het toch te proberen, zoveel velen hier al in dit topic zeggen: er bestaan verhalen dat het goed gaat, maar ook dat het fout gaat. Relaties met minder leeftijdsverschil kunnen ook mislukken dus...
Ik ga ervoor!!!!
quote:Only @ Fok.Op zaterdag 19 december 2009 00:42 schreef Otis2.0 het volgende:
Je komt ze ook wel tegen van 34 en 18 hoor.
quote:
quote:
Wat is eigenlijk het probleem, als je goed samen gaat, waarom niet. Mijn smerige antilliaanse buurman van 47 die neukt meisjes van 16.
!!Als jij alleen maar af gaat op het geleuter van anderen en van wat zij ervan denken, dan ben je sowieso niet rijp en verstandig genoeg voor een goede serieuse relatie, ongeacht de leeftijd. Wordt nooit wat zo..
Feest, flirt en rotzooi gewoon nog een tijdje verder.. Komt tijd komt raad..
Tenzij volwassene met minderjarige gaat uiteraard.
En dat zijn een aantal dingen die je tegen komt in zo een relatie. In het begin is het allemaal geweldig maar een jaar later ga je beseffen dat de interesse vlakken wat te ver uit elkaar liggen. Het zou anders zijn geweest als ik 40 had geweest en zij 30. Dan heb je al een aantal stappen gezet in je leven namelijk.
Anyway geniet er van zolang het duurt. Maar verwacht geen relatie tot je dood.
quote:Meisje bij me uit de klas is 18 met een vriend van 26. Gaat prima, ze hebben nu zelfs samen een hond.Op donderdag 17 december 2009 01:26 schreef Seam het volgende:
[..]
17 en 27 vind ik dus wel echt te ver gaan
Maar goed, het is niet haar eerste serieuze relatie en ze is inderdaad wel volwassen voor haar leeftijd.quote:Ik ken een gast van 27 en die gaat sinds een jaar met een meid van 16, ze leerden elkaar kennen toen hij 26 en zij 15(!) was, haar ouders waren er in het begin op tegen, maar nu hebben ze het geaccepteerd.Op woensdag 23 december 2009 16:57 schreef -Strawberry- het volgende:
[..]
Meisje bij me uit de klas is 18 met een vriend van 26. Gaat prima, ze hebben nu zelfs samen een hond.
Hij slaapt ook bij haar en zij bij hem..
quote:Ongewoon? Ja. Maar als het oprechte gevoelens zijn, zie ik het probleem niet.Op woensdag 23 december 2009 22:41 schreef TeenWolf het volgende:
[..]
Ik ken een gast van 27 en die gaat sinds een jaar met een meid van 16, ze leerden elkaar kennen toen hij 26 en zij 15(!) was, haar ouders waren er in het begin op tegen, maar nu hebben ze het geaccepteerd.
Hij slaapt ook bij haar en zij bij hem..
quote:Lekker boeie!Op woensdag 16 december 2009 19:45 schreef rupsje_nooit_genoeg het volgende:
hallo allemaal,
heb drie weken terug een hele leuke jongen leren kennen. hij wist dat ik net 21 was geworden, zijn leeftijd wist ik niet, maar ik schatte rond de 25. nu ben ik er dus gisteren achter gekomen dat ik hier een paar jaartjes naast zat...
9 jaar om precies te zijn (hij is dus 34)! ik ben echt ontzettend geschrokken en was ook best boos. wat moet ik nu?
zijn er hier mensen met een relatie waarin de een een stuk ouder/jonger is dan de ander. en in hoeverre heeft dit een kans van slagen?
Mijn ex was 10 jaar ouder dan ik en iemand waar ik nu mee omga is 9 jaar jonger: blijkt dus in de praktijk dat ik echt naar de persoon kijk en niet naar de leeftijd.
Ander geval vind ik wel de mid-veertiger die ineens last krijgt van een midlife-crisis, vrouw en kinderen verlaat en er dan plots met zijn 25 jarige secretaresse vandoor gaat. Dat heeft wel iets heel sneus.
We vinden elkaar leuk,
is dit raar?
quote:Nee. Dat vind ik niet raar.
En wat als ik 19 ben en het meisje 15.
We vinden elkaar leuk,
is dit raar?
Wel heel normaal eigenlijk!!quote:Ik vind het niet raar, mijn ex was 19 toen ik 14 was... is ook 10 maanden goed gegaan!Op zondag 3 januari 2010 00:34 schreef 0-jhkl-0 het volgende:
En wat als ik 19 ben en het meisje 15.
We vinden elkaar leuk,
is dit raar?
quote:Op maandag 4 januari 2010 22:03 schreef YourSavior het volgende:
[..]
Ik vind het niet raar, mijn ex was 19 toen ik 14 was... is ook 10 maanden goed gegaan!
Kregen jullie daar veel reacties op?
Het scheelt 4,5 jaar, en op deze leeftijd gaan mensen daar snel over praten?
of valt dat mee en is het zonde om voor die reden te stoppen...
quote:Alsof iemand van 15 dezelfde definitie van "oprecht" hanteert als iemand van 26.Op woensdag 23 december 2009 22:52 schreef Disavowed het volgende:
[..]
Ongewoon? Ja. Maar als het oprechte gevoelens zijn, zie ik het probleem niet.
Kregen jullie daar veel reacties op?
[\quote]
We kregen veel reacties, vooral negatief... Maar ik val altijd opnoudere jongens... De meeste schatten mij ook 17 en met oudere jongens zit ik ook meer op een lijn;P alleen het wordt voor mij moeilijker als het serieuzer word...
Een andere vriendin is 27 en date een joch van 20 Ik vind het zelf niet echt kunnen. Denk ook niet dat zoiets ooit serieus kan worden
Of zit ik verkeerd?quote:Dus je vind dat het wel kan of adviseer je om er per direct mee te stoppen?Op maandag 25 januari 2010 23:09 schreef YourSavior het volgende:
[quote]Op maandag 25 januari 2010 22:34 schreef 0-jhkl-0 het volgende:
Kregen jullie daar veel reacties op?
[\quote]
We kregen veel reacties, vooral negatief... Maar ik val altijd opnoudere jongens... De meeste schatten mij ook 17 en met oudere jongens zit ik ook meer op een lijn;P alleen het wordt voor mij moeilijker als het serieuzer word...
quote:In mijn om geving ken ik genoeg voorbeelden van relaties met een leeftijdsverschil van dubbele cijfers. Meestal zijn dat ook leukere koppels dan koppels die nauwelijks in leeftijd schelen.Op dinsdag 26 januari 2010 13:27 schreef JX het volgende:
What about toyboys? Een vriendin van mij is 32 en date een jochie van 18
Ik vind het zelf niet echt kunnen. Denk ook niet dat zoiets ooit serieus kan worden
Twee relaties schelen ruim 11 jaar. Begonnen op 18/30 en na jaren die relaties zijn allebei uitgemond in een huwelijk. Ze hebben zelfs kinderen.
Kan dus prima.
quote:Op dinsdag 26 januari 2010 17:10 schreef Disavowed het volgende:
[..]
In mijn om geving ken ik genoeg voorbeelden van relaties met een leeftijdsverschil van dubbele cijfers. Meestal zijn dat ook leukere koppels dan koppels die nauwelijks in leeftijd schelen.
Twee relaties schelen ruim 11 jaar. Begonnen op 18/30 en na jaren die relaties zijn allebei uitgemond in een huwelijk. Ze hebben zelfs kinderen.
Kan dus prima.
quote:Volgens mij ben je een beetje jaloers. Het hangt er vanaf hoe je zo'n relatie in gaat en hoe serieus beide het nemen. Verrassing: hetzelfde als mensen met een kleiner leeftijdsverschilOp dinsdag 26 januari 2010 13:27 schreef JX het volgende:
What about toyboys? Een vriendin van mij is 32 en date een jochie van 18
Ik vind het zelf niet echt kunnen. Denk ook niet dat zoiets ooit serieus kan worden
.quote:Jaloers niet nee, misschien wel iets te achterdochtigOp dinsdag 26 januari 2010 18:56 schreef Steeven het volgende:
[..]
Volgens mij ben je een beetje jaloers. Het hangt er vanaf hoe je zo'n relatie in gaat en hoe serieus beide het nemen. Verrassing: hetzelfde als mensen met een kleiner leeftijdsverschil
Ben zelf 26 en heb jongens van 18, 21 en 23 achter mij aangehad. Misschien niet een enorm verschil, maar ik geloof dus niet dat zoiets serieus zou werken aangezien ze op die leeftijd meestal maar achter 1 ding aan zijn als het gaat om "oudere" vrouwen De term 'toyboy' bestaat niet voor niets m.i.quote:Hoe verklaar je dan mijn serieuze relatie, en die van vele anderen als dat niet kan werken volgens jouw logica? Sterker nog, ik ga zelfs samenwonenOp dinsdag 26 januari 2010 19:09 schreef JX het volgende:
[..]
Jaloers niet nee, misschien wel iets te achterdochtig
. Ergens snap ik wel wat je bedoelt hoor. Voor een jonge kerel is het 'cool' als je het met een oudere vrouw hebt gedaan. Maar dat niveau is toch meer rond de 18 jaar lijkt me
.PS: Mannen willen nu eenmaal met vrouwen naar bed, ongeacht leeftijd (doch, er zijn grenzen natuurlijk). Ben je dan achterdochtig naar elke man? Zo nee, dat zou je moeten zijn
.quote:TS, is het nog aan?Op woensdag 16 december 2009 19:45 schreef rupsje_nooit_genoeg het volgende:
hallo allemaal,
heb drie weken terug een hele leuke jongen leren kennen. hij wist dat ik net 21 was geworden, zijn leeftijd wist ik niet, maar ik schatte rond de 25. nu ben ik er dus gisteren achter gekomen dat ik hier een paar jaartjes naast zat...
9 jaar om precies te zijn (hij is dus 34)! ik ben echt ontzettend geschrokken en was ook best boos. wat moet ik nu?
zijn er hier mensen met een relatie waarin de een een stuk ouder/jonger is dan de ander. en in hoeverre heeft dit een kans van slagen?
Toen ik mijn man leerde kennen was ik 18 en hij 27, even groot leeftijdsverschil als bij TS dus maar wij waren nog wat jonger. M'n man ziet er veel jonger uit dan hij is en gedroeg zich ook nooit als een ouwe lul "in een andere levensfase" waardoor ik niet gelijk doorhad dat hij 9 jaar ouder was dan ik.
Na tien jaar zijn we getrouwd en we hebben het nog steeds net zo leuk als in het begin. We staan eigenlijk nooit stil bij het leeftijdsverschil.
In welke leeftijdsfase je zit heeft niet alleen te maken met je leeftijd maar ook met je karakter en ervaring. Niet iedereen wordt even snel volwassen.en de één krijgt bijvoorbeeld eerder last van rammelende eierstokken dan de ander. Hoe die dingen er voor staan lijkt me belangrijker dan puur iemands leeftijd.
quote:Dan ben je allebei al ruim volwassen. Dat telt nietOp zaterdag 20 maart 2010 16:36 schreef droomvrouwtje het volgende:
Het kan zeker werken hoor en zoals bij alles bij de een werkt het prima en voor de ander werkt het gewoon niet.. Mijn aanstaande is 11 jaar ouder, ik 26 en hij 37 en voor ons het werkt prima.Wij liggen met heel veel dingen op 1 lijn. En zoals ik las heb je al besloten om ervoor te gaan groot gelijk heb je. Wie niet waagt, wie niet wint.
quote:Boos??!Op woensdag 16 december 2009 19:45 schreef rupsje_nooit_genoeg het volgende:
... ik ben echt ontzettend geschrokken en was ook best boos. wat moet ik nu?
...
wtf
De kunst is gewoon goed met elkaar blijven communiceren
quote:Dat zegt mijn schoonvader ook altijd. Een goede relatie heeft goede communicatie nodig. Daar lopen heel veel relatie's ook op vast door dat ze niet of weinig met elkaar praten en dan niet over koetjes en kalfjes maar de dingen die je bezig houden in het leven
Mijn vriend en ik schelen ook 9.5 jaar.. dit gaat al 2 jaar goed.
De kunst is gewoon goed met elkaar blijven communiceren
quote:mja dat is wel anders ja. bij mij scheelt het ook 10 jaar, maar dat merk je niet (35 en 45) maar 21 en 34 is nu wel een erg groot verschil. over 5 a 10 jaar is t denk ik makkelijker
Het kan zeker werken hoor en zoals bij alles bij de een werkt het prima en voor de ander werkt het gewoon niet.. Mijn aanstaande is 11 jaar ouder, ik 26 en hij 37 en voor ons het werkt prima.Wij liggen met heel veel dingen op 1 lijn. En zoals ik las heb je al besloten om ervoor te gaan groot gelijk heb je. Wie niet waagt, wie niet wint.
maar ben wel benieuwd of het nog aan is bij TS
Zoals mijn moeder, die nu 48 is heeft een relatie met een gast van 26.
Mijn zus. Is 27. En woont samen, heeft een baby, wat mijn moeder dus een oma maakt.
En dat komt ze met een of andere 26-jarige aanlopen die nog met zijn leven moet 'beginnen' zeg maar.
Het idee dat ze een relatie heeft met een gast die een jaar jonger is dan mijn oudste zus maakt me misselijk en ik verafschuw het.
Zelf zegt ze dat het 'tijdelijk' is en niet 'serieus'. Maar ondertussen zijn ze alweer een jaar samen.
Maar wie ben ik om het tegen te houden? Wat kan ik er tegen doen?
Ik ben 18 en mijn zusje is 12. We wonen met z'n drieen maar sinds hij hier is moet ik zijn borden afwassen, hij laat zijn spullen overal rondhangen en voelt zich helemaal thuis. Hij belt mijn moeder 50 keer op een dag wat ze aan het doen is, met wie ze is en zelfs wat ze eet.
1 keer gingen we gezellig winkelen en we waren nog geen 15 minuten in de stad of hij belt al om te vragen hoelaat we klaar zijn.
Ik weet niet eens wie hij is, alleen wat zijn naam is, zijn leeftijd en zijn woonplaats.
Het voelt net alsof er een onbekende gozer in mijn huis logeert.
Mijn moeder verwacht dan ook dat we gezellig met z'n allen om de tafel eten maar dit gaat me te ver en ik eet liever alleen in mijn kamer.
Sfeer in huis is zo ongemakkelijk, ik praat nooit met haar vriend en hoef eigenlijk niks van hem te weten.
Mijn zusje die zit er niet heel erg mee, die denkt er niet zo erg over.
Maar ik vind het heel moeilijk om 1 of andere onbekende in mijn huis te zien als de vriend van mijn moeder. Het voelt meer als iemand uit mijn eigen leeftijdscategorie.
Ik weet alleen dat mijn ma haar tijd aan het vergooien is omdat dit toch niet gaat werken, ze is puur met hem samen omdat ze zich anders alleen voelt.
Maar face it. Ze is oma, bijna 50 jaar oud. Hoelang zal deze relatie nog duren?
Des te langer ze bij elkaar blijven, hoe moeilijker het wordt.
Ik heb het er ook heel erg moeilijk mee.
quote:Ik vind je bericht nogal tegenstrijdig. Aan de ene kant zeg je dat het een onbekende voor je is, aan de andere kant doe je juist zo veel mogelijk moeite om dat zo te houden door hem te vermijden, alleen op je kamer te eten
Nou, ik vind leeftijdsverschil dus wel een beetje uitmaken, wel als er echt veel jaren tussen zitten.
Zoals mijn moeder, die nu 48 is heeft een relatie met een gast van 26.
Mijn zus. Is 27. En woont samen, heeft een baby, wat mijn moeder dus een oma maakt.
En dat komt ze met een of andere 26-jarige aanlopen die nog met zijn leven moet 'beginnen' zeg maar.
Het idee dat ze een relatie heeft met een gast die een jaar jonger is dan mijn oudste zus maakt me misselijk en ik verafschuw het.
Zelf zegt ze dat het 'tijdelijk' is en niet 'serieus'. Maar ondertussen zijn ze alweer een jaar samen.
Maar wie ben ik om het tegen te houden? Wat kan ik er tegen doen?
Ik ben 18 en mijn zusje is 12. We wonen met z'n drieen maar sinds hij hier is moet ik zijn borden afwassen, hij laat zijn spullen overal rondhangen en voelt zich helemaal thuis. Hij belt mijn moeder 50 keer op een dag wat ze aan het doen is, met wie ze is en zelfs wat ze eet.
1 keer gingen we gezellig winkelen en we waren nog geen 15 minuten in de stad of hij belt al om te vragen hoelaat we klaar zijn.
Ik weet niet eens wie hij is, alleen wat zijn naam is, zijn leeftijd en zijn woonplaats.
Het voelt net alsof er een onbekende gozer in mijn huis logeert.
Mijn moeder verwacht dan ook dat we gezellig met z'n allen om de tafel eten maar dit gaat me te ver en ik eet liever alleen in mijn kamer.
Sfeer in huis is zo ongemakkelijk, ik praat nooit met haar vriend en hoef eigenlijk niks van hem te weten.
Mijn zusje die zit er niet heel erg mee, die denkt er niet zo erg over.
Maar ik vind het heel moeilijk om 1 of andere onbekende in mijn huis te zien als de vriend van mijn moeder. Het voelt meer als iemand uit mijn eigen leeftijdscategorie.
Ik weet alleen dat mijn ma haar tijd aan het vergooien is omdat dit toch niet gaat werken, ze is puur met hem samen omdat ze zich anders alleen voelt.
Maar face it. Ze is oma, bijna 50 jaar oud. Hoelang zal deze relatie nog duren?
Des te langer ze bij elkaar blijven, hoe moeilijker het wordt.
Ik heb het er ook heel erg moeilijk mee.
etc. Kijk eens kritisch naar je eigen rol daarin.Als je concrete bezwaren hebt over hoe ze met jou omgaan, moet je die discussie aangaan. Als een puber op je kamer gaan zitten mokken heeft nog nooit iets opgelost.
En verder moet je je moeder maar eens het plezier van een relatie gunnen, en niet de betweter spelen. Zij mag zelf bepalen wat goed voor haar is. Zij heeft niets te zeggen over jouw vriendjes, en jij niet over die van haar. Je hoeft hem niet leuk te vinden, dat eist niemand ook van je. Maar je bent niet je moeders relatiecoach. Op een gegeven moment moet je kunnen zeggen "we agree to disagree" en elkaar die ruimte geven.
Misschien is het wel gewoon tijd om eens uit huis te gaan en je moeder haar eigen leven te gunnen. Ze heeft 18 jaar van haar leven voor jou gezwoegd. Nu wil ze blijkbaar lekker van het leven genieten, en dat is haar volste recht.
(en verder compleet eens met bovenstaande post)
quote:Jij denkt dat als ze iemand van haar eigen leeftijd neemt als vriend, dat die relatie wel houdbaar is voor de lange termijn? Een leeftijdsverschil zegt helemaal niets als je dat soms denkt.Ik weet alleen dat mijn ma haar tijd aan het vergooien is omdat dit toch niet gaat werken, ze is puur met hem samen omdat ze zich anders alleen voelt.
quote:Geloof me ik heb geprobeert om hem te accepteren, hij is opzich wel een oke gozer.Op zondag 28 maart 2010 15:11 schreef eleusis het volgende:
[..]
Ik vind je bericht nogal tegenstrijdig. Aan de ene kant zeg je dat het een onbekende voor je is, aan de andere kant doe je juist zo veel mogelijk moeite om dat zo te houden door hem te vermijden, alleen op je kamer te eten
Als je concrete bezwaren hebt over hoe ze met jou omgaan, moet je die discussie aangaan. Als een puber op je kamer gaan zitten mokken heeft nog nooit iets opgelost.
En verder moet je je moeder maar eens het plezier van een relatie gunnen, en niet de betweter spelen. Zij mag zelf bepalen wat goed voor haar is. Zij heeft niets te zeggen over jouw vriendjes, en jij niet over die van haar. Je hoeft hem niet leuk te vinden, dat eist niemand ook van je. Maar je bent niet je moeders relatiecoach. Op een gegeven moment moet je kunnen zeggen "we agree to disagree" en elkaar die ruimte geven.
Misschien is het wel gewoon tijd om eens uit huis te gaan en je moeder haar eigen leven te gunnen. Ze heeft 18 jaar van haar leven voor jou gezwoegd. Nu wil ze blijkbaar lekker van het leven genieten, en dat is haar volste recht.
Tot op het punt ik cocaine op de tafel vond en toen het kwartje viel waarom mijn moeder zo mager is geworden.
'Zij heeft niets te zeggen over jouw vriendjes, en jij niet over die van haar. Je hoeft hem niet leuk te vinden, dat eist niemand ook van je. Maar je bent niet je moeders relatiecoach.'
Heb ik gezegd dat ik haar relatiecoach ben? Ik laat hun gewoon hun gang gaan, maar dat laat niet weg dat het voor mij zo makkelijk is.
We hebben er ook over gepraat maar uit huis gaan is ook geen optie omdat ik het al druk genoeg heb met mijn opleiding, ik zou niet weten hoe ik mezelf moet onderhouden qua geld.
'Zij heeft niets te zeggen over jouw vriendjes, en jij niet over die van haar.'
Ze heeft mij juist vaak genoeg verteld wat ik wel of niet kan. Op een gegeven moment wou ze dat ik een soort van 'schema' ging maken wanneer ik mijn exvriend mocht zien.
En ik begrijp wel dat ze mijn moeder is. Maar ze had geen reden om dat te mogen willen. Want ik zag mijn exvriend al maar 3 keer in de week.
'Misschien is het wel gewoon tijd om eens uit huis te gaan en je moeder haar eigen leven te gunnen. Ze heeft 18 jaar van haar leven voor jou gezwoegd. Nu wil ze blijkbaar lekker van het leven genieten, en dat is haar volste recht.'
Als ik al het huis uit ga dan heeft mijn moeder het juist moeilijker omdat mijn zusje nogal opstandig is en daar heeft ze dan ook elke dag moeite mee. Ze zei juist tegen mij dat zodra ik het huis uit ga het nog moeilijker wordt voor haar. Omdat ik ook een soort van haar help met mijn zusje, ik ga naar ouderavonden en ik haal mijn zusje overal op of wat dan ook omdat mijn moeder het indd niet meer aankan. Ze is ook lange tijd depressief geweest en dat zou ik haar niet opnieuw willen aandoen.
Mischien zou jij niet zo snel conclusies moeten trekken.
Ik zei alleen wat op mijn hart lag.
quote:Nou dat zeg ik niet, maar op een gegeven moment zou hij ook wel kinderen willen (denk ik) en dat kan met mijn moeder niet meer.Op zondag 28 maart 2010 15:53 schreef Steeven het volgende:
[..]
Jij denkt dat als ze iemand van haar eigen leeftijd neemt als vriend, dat die relatie wel houdbaar is voor de lange termijn? Een leeftijdsverschil zegt helemaal niets als je dat soms denkt.
Ze heeft nu overal last van haar lichaam en is in de overgang en die dingetjes begrijp hij af en toe niet.
Ook toen haar kleinkind werd geboren en ze in het ziekenhuis was bleef hij maar vragen om weg te gaan. Dit leidde tot veel onbegrip bij mij en mijn zus. Dus het is niet alleen het leeftijdsverschil maar ook hoe hij zelf is.
Mijn ma zegt zelf ook dat ze nooit met hem oud kan worden vanwege het leeftijdsverschil dus het is niet mijn conclusie als je dat denkt.
Mensen nemen toch niet alleen maar een vriendje of vriendinnetje om samen oud te worden of kinderen te krijgen? Mensen van 50 zijn niet anders dan mensen van 20. Vermoedelijk wil je moeder gewoon een beetje liefde, plezier en genegenheid van een man, en daarbij hoeft ze toch niet meteen te verantwoorden dat die man er voor haar is tot de dood ze scheidt?
Je doet geen enkele moeite haar vriend te leren kennen, terwijl je hele dagen in hetzelfde huis bent al een jaar lang? Wordt het geen tijd je puberwoede van je af te gooien? Dus je vond het zelf niet leuk dat je moeder (!) een orrdeel had over jouw relatie met je ex, en zich daarmee bemoeide (wat niet abnormaal is voor de ouders van een puberdochter) en daarom doe je nu dubbel lullig terug?
Ik snap je boosheid wel, kinderen zien hun ouders niet graag met een vrijer die niet hun pa is, maar ik lees meer puberale boosheid in je posts, dan duidelijke argumenten waarom die gast een rotzak is.