De kunst van het loslaten van je ex. - deel 102

Ik lach er inderdaad mee. Zusje van mn ex ook. En mijn ex zal dalijk wel weer bij mn beste vriend verhaal gaan halen en die acht ik wel in staat om dat bullshit verhaal te bevestigen, al was het maar alleen om mij terug te kloten omdat ik hem mn huis uit geflikkert heb.

Nouja, mij zal het allemaal aan mn dikke lul jeuken. Manmanman, is jullie eigen leven niet interessant genoeg dat jullie allemaal op mij moeten afgeven ofzo

quote:

Op zondag 20 december 2009 15:33 schreef vosss het volgende:
Ook mooi. Krijg net telefoon van zusje van mn ex dat mn ex gehoord heeft van de ex van mn beste vriend dat ik tijdens mijn relatie vreemd ben gegaan met het zusje van mijn ex !

Tering dat was een lastige zin om doorheen te worstelen zeg!

quote:

Op zondag 20 december 2009 15:37 schreef Snikch het volgende:

Mijne wil wel vrienden blijven maar ik moet nog kijken of ik dat zelf wel kan. Maar dat zie ik wel wanneer ik er aan toe ben, tot dan geen / zo min mogelijk contact.

Ik wil het ondertussen niet meer. Heb der ook duideljk gemeld dat ze door deze streken kan vergeten dat we ooit nog vrienden worden. Vond ze niet euk, maar snapte het wel. Enige waar ik zelf nog last van heb is dat ze nooit excuses of iets dergelijks heeft aangeboden voor haar gedrag. Ze vind zichzelf slachtoffer blabla. Maarja die zullen er ook wel nooit komen en ergens vind ik dat jammer. Ze heeft toch ergens mijn eergevoel daarmee gekrengt.

Maargoed verder gaat het super en heb ik al tijdje geen last van dipjes. Laatste paar weken ook alleen maar positiefs nieuws te melden.

quote:

Op zondag 20 december 2009 15:43 schreef Boxie_G het volgende:

[..]

Tering dat was een lastige zin om doorheen te worstelen zeg!

Hahhaa ja heel herkenbaar.

quote:

Op zondag 20 december 2009 15:43 schreef Boxie_G het volgende:

[..]

Tering dat was een lastige zin om doorheen te worstelen zeg!

Ja meer kon ik er niet van maken, maar als ik hem zo terug lees klinkt het inderdaad lastig

Van wit verander jij opeens naar zwart,
en je buien gaan van droog naar boos, naar soms opeens een lange regenboog.
Je breekt en heelt en breekt opnieuw mijn hart.
Op je zoektocht naar wat groener gras besef jij dat ik net iets groener was.

Maar als ik in je ogen kijk dan zie ik elke keer een ander.
Wanneer doe jij eens wat water bij de wijn?
Want als ik in je ogen kijk dan ben je elke keer veranderd.
Ik wil ook weer eens een keer gelukkig zijn.

Ik haal mijn schouders op voor wat jij zegt,
er veranderd niets aan wat ik voel, maar ik wil weten wat je nou bedoelt.
Je lacht en huilt en lacht als ik jou zie.
Vandaag ben ik je grootste vriend maar morgen heb ik jou weer niet verdiend.


Pfff, zo voel ik me wel een beetje nu.

quote:

Op zondag 20 december 2009 13:38 schreef KTC76 het volgende:

[..]

Weer een lang verhaal

Eensch met het punt dat mijn ex (laat ik maar van ex uitgaan) het door het maken van haar keuze om te willen reizen ook de keuze heeft gemaakt om een punt achter onze relatie te zetten. Nu moet ik wel zeggen dat toen ze zei dat ze langdurig en voor onbepaalde tijd wilde reizen, IK meteen degene was die zei dat we er een punt achter moesten zetten. Dat was dan wel een verdedigingsmechanisme denk ik, want ik wilde natuurlijk helemaal niet dat ze weer wegging, maar misschien heb ik haar zo op ideeen gebracht.

Zooo herkenbaar! Toen mijn vriendin mij belde om te vertellen dat het zo niet langer ging, en wilde praten, had ik mij ook al die hele houding aangenomen van: "Mwah boeiend, dan rot je toch lekker op?" Iets waar ik achteraf dus verschrikkelijk veel spijt van heb gehad. Op dat moment zelf kon ik me dus goed blokken, maar toen ik in mijn eentje was viel alles op z'n plek.

quote:

Voor mij is het dus allemaal nog erg vers. Ze is afgelopen woensdag teruggekomen en vrijdag hebben we dus gezegd dat we er een punt achter zetten. Moet tussendoor even zeggen dat dit topic, incl. reacties, me al enigzins helpt. Jouw verhaal zou wel een ideaalplaatje zijn. Maar er zijn een heleboel dingen waardoor ik die vragen niet in een keer kan beantwoorden.

Ik heb nooit beweerd dat je dit ff gedurende één bakkie thee op kan lossen voor jezelf... Ik heb er echt dagen over nagedacht. Maar letterlijk bijna 20 uur per dag alleen maar dat he. Werk ging op automatische piloot. Binnen het bedrijf ben ik de joker en het zonnetje, en wat er ook gebeurde, er was nooit iets te merken aan mij. Maar zelfs toen zagen ze dat ik ergens mee zat. En dat wil dus wat zeggen, vooral als je mij kent.

In de tussentijd heb ik echt heel erg veel geschreven, wat ik voelde, wat ik mstte, waar het pijn deed en waarom. Sommige dingen heb ik uiteraard voor mezelf gehouden, sommige dingen heb ik met haar gedeeld.

Mijn verhaal heeft inderdaad erg goed voor mij uitgepakt. Ik ben nu zielsgelukkig, niet alleen omdat we weer bij elkaar zijn, maar vooral dat ik zelf gegroeid ben als mens.

quote:

Waar ik waarde aan hechtte in onze relatie was het wederzijdse gevoel van liefde dat we hadden. Nu weet ik niet of het door de jetlag kwam ofzo, maar ik miste die klik wel toen ze de gate uit kwam lopen, ondanks dat ze me met tranen in de ogen omhelste en kuste.

Vind ik niet zo raar hoor. Ze was drie maanden op pad toch? Tja, ik heb het wel vaker gehoord in mijn omgeving. Ook al gun ik iedereen de wijsheid die je opdoet als je in je eentje de wereld en haar mensen gaat ontdekken, voor een relatie is het zelden goed. Vooral omdat je, in bijvoorbeeld die periode van drie maanden, in de tijd dat je weg bent, zo'n enorme ontwikkeling voor jezelf doormaakt, die je dus niet kan delen (in ieder geval niet op dat moment) kan delen met jouw significant other. Feitelijk komt er dus een ander persoon terug dan er is vertrokken.

quote:

Ook zat ze zelf al sinds een week na haar aankomst in australie met het gevoel dat ze meer wil reizen. Misschien voelde ik me onbewust zelf anders omdat ik me al aan het voorbereiden was op het gesprek dat zou komen omdat ze al had gezegd dat ze het met me over reizen wilde hebben. Had al ergens een gevoel dat het geen fijn gesprek zou zijn. We hadden ook plannen in de trend van huisje, boompje, beestje. Woon nog thuis (23), ben net pas afgestudeerd, en we zouden gaan samenwonen.Ook dat is dus van de baan.

Nou ja, van de baan... Bekijk het ietwat positiever: uitgesteld. Tja, als het echt definitief van de baan is, is het kut ja. Maar, en nu ga ik voor de verandering als een oude lul klinken, je bent 'pas' 23, er staat nog een hele hoop te gebeuren in jouw leven. Neem dat maar van een oude lul aan, haha! Maar ik ben een optimist, dus we doen even niet aan worst-case-scenarios, ok?

quote:

Ik ben zelf ook min of meer in staat dingen weg te stoppen en me er van af te sluiten. Daarom voel ik me het ene moment euphorisch en het andere moment ontzettend down, omdat ik ook niet de afgelopen periode van 5 jaar wil afsluiten. Ook vanwege het feit dat ik niet weet wat ze zelf nog precies voelt en wil weet ik niet wat ik zelf wil of moet. Door er een punt achter onze relatie te zetten verliest ze natuurlijk ook de band met mijn ouders, zus, nichtje van 1 en onze gezamenlijke vrienden (die meer mijn vrienden zijn). Als ik terugkom bij haar wil ik dat ze bij me terugkomt vanwege mij en niet vanwege al het andere. Als ik haar bel om dit allemaal te vragen ben ik gewoon niet in staat om een zinnig gesprek over onze toekomst te voeren. Heb haar overigens vanacht nog gemailed want ik vraag me sowieso af of het wil goed voor haar is om nog langer te reizen, ik heb het idee dat ze vlucht. Als ik er zo over denk krijg ik meer het idee dat het misschien wel beter is zo omdat onze relatie niet in balans was (lekker wazige uitspraak, begin op m'n moeder te lijken).

Kijk, nu begin je al voor jezelf na te denken. Ga door in deze trent en je komt vanzelf achter de antwoorden op de vragen die je nog moet vinden om jezelf te stellen.

quote:

Je laatste zin zet alles in een goed perspectief, bedankt voor je advies! Ik ga nu de sneeuw maar trotseren om even in de sportschool stoom uit te blazen.

Graag gedaan

quote:

Op zondag 20 december 2009 15:52 schreef maartjeh het volgende:
Van wit verander jij opeens naar zwart,
en je buien gaan van droog naar boos, naar soms opeens een lange regenboog.
Je breekt en heelt en breekt opnieuw mijn hart.
Op je zoektocht naar wat groener gras besef jij dat ik net iets groener was.

Maar als ik in je ogen kijk dan zie ik elke keer een ander.
Wanneer doe jij eens wat water bij de wijn?
Want als ik in je ogen kijk dan ben je elke keer veranderd.
Ik wil ook weer eens een keer gelukkig zijn.

Ik haal mijn schouders op voor wat jij zegt,
er veranderd niets aan wat ik voel, maar ik wil weten wat je nou bedoelt.
Je lacht en huilt en lacht als ik jou zie.
Vandaag ben ik je grootste vriend maar morgen heb ik jou weer niet verdiend.


Pfff, zo voel ik me wel een beetje nu.

Verschrikkelijk mooi. For what it's worth: ik leef met je mee.

quote:

Op zondag 20 december 2009 16:01 schreef Boxie_G het volgende:

[..]

Zooo herkenbaar! Toen mijn vriendin mij belde om te vertellen dat het zo niet langer ging, en wilde praten, had ik mij ook al die hele houding aangenomen van: "Mwah boeiend, dan rot je toch lekker op?" Iets waar ik achteraf dus verschrikkelijk veel spijt van heb gehad. Op dat moment zelf kon ik me dus goed blokken, maar toen ik in mijn eentje was viel alles op z'n plek.
[..]

Ik heb nooit beweerd dat je dit ff gedurende één bakkie thee op kan lossen voor jezelf... Ik heb er echt dagen over nagedacht. Maar letterlijk bijna 20 uur per dag alleen maar dat he. Werk ging op automatische piloot. Binnen het bedrijf ben ik de joker en het zonnetje, en wat er ook gebeurde, er was nooit iets te merken aan mij. Maar zelfs toen zagen ze dat ik ergens mee zat. En dat wil dus wat zeggen, vooral als je mij kent.

In de tussentijd heb ik echt heel erg veel geschreven, wat ik voelde, wat ik mstte, waar het pijn deed en waarom. Sommige dingen heb ik uiteraard voor mezelf gehouden, sommige dingen heb ik met haar gedeeld.

Mijn verhaal heeft inderdaad erg goed voor mij uitgepakt. Ik ben nu zielsgelukkig, niet alleen omdat we weer bij elkaar zijn, maar vooral dat ik zelf gegroeid ben als mens.
[..]

Vind ik niet zo raar hoor. Ze was drie maanden op pad toch? Tja, ik heb het wel vaker gehoord in mijn omgeving. Ook al gun ik iedereen de wijsheid die je opdoet als je in je eentje de wereld en haar mensen gaat ontdekken, voor een relatie is het zelden goed. Vooral omdat je, in bijvoorbeeld die periode van drie maanden, in de tijd dat je weg bent, zo'n enorme ontwikkeling voor jezelf doormaakt, die je dus niet kan delen (in ieder geval niet op dat moment) kan delen met jouw significant other. Feitelijk komt er dus een ander persoon terug dan er is vertrokken.
[..]

Nou ja, van de baan... Bekijk het ietwat positiever: uitgesteld. Tja, als het echt definitief van de baan is, is het kut ja. Maar, en nu ga ik voor de verandering als een oude lul klinken, je bent 'pas' 23, er staat nog een hele hoop te gebeuren in jouw leven. Neem dat maar van een oude lul aan, haha! Maar ik ben een optimist, dus we doen even niet aan worst-case-scenarios, ok?
[..]

Kijk, nu begin je al voor jezelf na te denken. Ga door in deze trent en je komt vanzelf achter de antwoorden op de vragen die je nog moet vinden om jezelf te stellen.
[..]

Graag gedaan

Ik wil niet de domper zijn hier, maar jouw situatie lijkt me eerder uitzondering dan regel. Ergens krijg ik het gevoel dat je valse hoop uitdeelt. Aan de andere kant kan KTC het proberen. In mijn geval heb ik ook een doorstart gekregen, maar zij stak er zo weinig moeite in dat het niks is geworden. Ik ben in principe ook optimist, maar dan met een stukje realist erbij... Goed nadenken is sowieso verstandig. Weloverwogen een keuze maken en dat dan ook doen!

Naja, ik heb n.a.v. de posts van boxie ook niet de droom dat alles goed komt, in de zin dat we weer bij elkaar komen en alles koek en ei is. Ik moet ook gewoon gaan nadenken wat ik zelf wil. 5 jaar is ook een lange periode en ik zie nog niet helder of ik verdriet heb om datgene wat is geweest of om datgene wat niet meer zal zijn. M'n moeder heeft haar deel van liefdesverdriet meegemaakt en kan me zo iig helpen om bepaalde dingen in te zien waardoor het begrijpen makkelijker is. Daardoor kan ik het uiteindelijk ook weer beter en eerder accepteren. De post van boxie helpt me daar op zijn manier ook bij.

Ik moet weer de wereld in zonder de persoon waar ik normaliter altijd alles mee kon delen, en dat is eng. Ongetwijfeld vindt ik weer een nieuw persoon om alles mee te delen maar ik koester geen haat of iets dergelijks naar m'n ex maar meer ongeloof en onbegrip dat het allemaal zo snel is omgeslagen bij haar (ook al houdt ze nog wel van me, maar naar mijn idee meer vriendschappelijk).

Ik zal dit topic wel in de gaten houden en waar ik kan ook reageren voor zover dat iets toevoegt. Sterkte aan alle anderen met een gebroken hart.

quote:

Op zondag 20 december 2009 16:42 schreef KTC76 het volgende:
Ik moet weer de wereld in zonder de persoon waar ik normaliter altijd alles mee kon delen, en dat is eng. Ongetwijfeld vindt ik weer een nieuw persoon om alles mee te delen maar ik koester geen haat of iets dergelijks naar m'n ex maar meer ongeloof en onbegrip dat het allemaal zo snel is omgeslagen bij haar (ook al houdt ze nog wel van me, maar naar mijn idee meer vriendschappelijk).

Wat je daar zegt heb ik inderdaad nu ook erg sterk.
Realiseer me nu pas denk ik,nu ik het in jou post lees van dat ik ook inderdaad de wereld in moet zonder de persoon waar je alles mee deelt.
De realisatie dat het zo is, da's best een beestje beangstigend zo even.
Denk wel dat het goed is om dingen te blijven doen, ook waar je eventueel bang voor bent, in ieder geval is dat voor mij op toepassing.
En niet alleen bezig blijven om het bezig zijn, maar ook te zorgen dat je met jezelf bezig bent op een positieve manier, en niet ( al te lang) zielig blijven zitten in huis.
Ik weet dat ik die neiging wel heb om je te wentelen in dat verdriet, en zo zullen er vast ook meer mensen zo zijn, maar het is wel belangrijk om (positief) bezig te zijn en te blijven.

quote:

Op zondag 20 december 2009 16:15 schreef EviL_AleX het volgende:

[..]

Ik wil niet de domper zijn hier, maar jouw situatie lijkt me eerder uitzondering dan regel. Ergens krijg ik het gevoel dat je valse hoop uitdeelt. Aan de andere kant kan KTC het proberen. In mijn geval heb ik ook een doorstart gekregen, maar zij stak er zo weinig moeite in dat het niks is geworden. Ik ben in principe ook optimist, maar dan met een stukje realist erbij... Goed nadenken is sowieso verstandig. Weloverwogen een keuze maken en dat dan ook doen!

For the record: Ik claim uiteraard op geen enkele manier dat als je alles doet zoals ik het heb gedaan alles goed komt. Ik probeer alleen iets te relativeren, iets te laten zien, en misschien wel om te helpen. Ben nu bijna 30, en ik heb wel het een en ander meegemaakt. Als ik, op mijn manier, andere mensen kan helpen, door alleen al over mijn eigen ervaringen te schrijven, dan moet ik dat doen.

Voor relaties bestaat er helaas (of gelukkig) geen model, or een lijst die je af kunt werken zodat alle relaties goed zouden zijn.

Ik denk dat delen van ervaringen met anderen helpt bij een proces van begrip, of verwerking. Een half jaar geleden was ik écht nog niet zo open als dat ik nu ben. Maar omdat ik las, hoorde en zag hoe open anderen ergens over konden zijn, ben ik ergens daarin wel veranderd. Op mijn manier.

En op mijn manier probeer ik weer iets door te geven aan de volgende, of misschien wel dezelfde die mij weer heeft geholpen

Maar ik geef je gelijk door te zeggen dat mijn situatie misschien wel de uitzondering op de regel was. Het enige wat ik echt 'mee wil geven' aan KTC, is dat hij de vragen die hij nog moet bedenken voor zichzelf moet beantwoorden. Dan komt het in ieder geval goed met hem als persoon.

Anyway, ik moet even door de sneeuwstorm om iets bij Moeders op te halen

Zoooo. Ik heb net m'n auto van de sneeuw ontdaan, voor morgen alvast als ik naar m'n werk moet.

Ben ik gewoon HE-LE-MAAL ingesneeuwd met m'n auto. Kom niet voor-, of achteruit. Net met 3 man staan duwen en sneeuw weg staan scheppen, maar kom niet door de sneeuw heen. M'n banden slipten door door de sneeuwduinen hier op de weg.

quote:

Op zondag 20 december 2009 16:42 schreef KTC76 het volgende:

Ik moet weer de wereld in zonder de persoon waar ik normaliter altijd alles mee kon delen, en dat is eng. Ongetwijfeld vindt ik weer een nieuw persoon om alles mee te delen maar ik koester geen haat of iets dergelijks naar m'n ex maar meer ongeloof en onbegrip dat het allemaal zo snel is omgeslagen bij haar (ook al houdt ze nog wel van me, maar naar mijn idee meer vriendschappelijk).

Je haalt me de woorden uit de mond ..

Goedenavond zondagdip

Ik kreeg een kerstkaart van m'n ex-schoonfamilie-to-be. Aardig van ze, maar het blijft jammer

quote:

Op zondag 20 december 2009 18:23 schreef rijsttafel het volgende:
Goedenavond zondagdip

Ik kreeg een kerstkaart van m'n ex-schoonfamilie-to-be. Aardig van ze, maar het blijft jammer

Ik kreeg er gister ook een kaart gekregen, terwijl ik sinds ze het heeft uitgemaakt niks heb gehoord van hun. Blijft lastig en verwarrend
Heb toch ook een zondags(na)dip gekregen.
Ben nu bezig in het huis met schoonmaken of verplaatsen of wat dan ook om maar even wat te doen hebben, en niet teveel te hoeven nadenken.
Kom daardoor alleen wel overal spulletjes van haar tegen, wat ook weer niet echt helpt.

quote:

Op zondag 20 december 2009 19:31 schreef achi het volgende:

[..]

Ik kreeg er gister ook een kaart gekregen, terwijl ik sinds ze het heeft uitgemaakt niks heb gehoord van hun. Blijft lastig en verwarrend
Heb toch ook een zondags(na)dip gekregen.
Ben nu bezig in het huis met schoonmaken of verplaatsen of wat dan ook om maar even wat te doen hebben, en niet teveel te hoeven nadenken.
Kom daardoor alleen wel overal spulletjes van haar tegen, wat ook weer niet echt helpt.

Al haar spullen verzamelen en ergens wegstoppen. Dat helpt echt. Mijn woonruimte is helemaal vrij van dingen van haar. Ik heb haar dezelfde dag dat het uitging alle spullen terug gegeven, die had ik al verzameld. Alles wat je aan haar kan herinneren moet je even uit de weg ruimen (exclusief personen, of niet... )

hoe raar is dit , ben je verdriet aan het verwerken over de vriend die zelfmoord heeft gepleegd.
Ben ik weer mijn ex tegen gekomen en weer met hem geweest. Bij hem en mij is het toch iets wat naar elkaar toe blijft trekken. Hij wil geen vaste relatie en ik ook niet echt (we lijken daarin echt op elkaar) en het is wel zoiets van als we elkaar zien is het leuk en verder zien we ook wel.

Ik laat het ook even op me af komen, hem wel net even via hyves een kerstkaartje gestuurd maar laat het ook los.

Ergens is dit ook even iets wat ik nodig had een positief iets wat me niet bezig liet houden met verdriet over die vriend en juist ook liet zien dat leven doorgaat.

Life works in mysterious ways.

quote:

Op zondag 20 december 2009 19:35 schreef EviL_AleX het volgende:

[..]

Al haar spullen verzamelen en ergens wegstoppen. Dat helpt echt. Mijn woonruimte is helemaal vrij van dingen van haar. Ik heb haar dezelfde dag dat het uitging alle spullen terug gegeven, die had ik al verzameld. Alles wat je aan haar kan herinneren moet je even uit de weg ruimen (exclusief personen, of niet... )

Ik weet dat het het beste is, Ik heb een deel op tafel staan zodat ze die dinsdag mee kan nemen als ze komt praten(afsluiten).
De rest zit nog in haar kleding kast, en in de kast in de douche.
Argh je blijft dan toch nog ergens hoop houden.
Ik kan eigenlijk niet tot dinsdag wachten, want ik heb nog zoveel vragen die ik beantwoord moet hebben om verder te kunnen gaan. of tenminste ten dele beantwoord wil hebben.
Ik denk dan dat ik er iets meer afsluiting aan kan geven als nu.

quote:

Op zondag 20 december 2009 19:48 schreef achi het volgende:

[..]

Ik weet dat het het beste is, Ik heb een deel op tafel staan zodat ze die dinsdag mee kan nemen als ze komt praten(afsluiten).
De rest zit nog in haar kleding kast, en in de kast in de douche.
Argh je blijft dan toch nog ergens hoop houden.
Ik kan eigenlijk niet tot dinsdag wachten, want ik heb nog zoveel vragen die ik beantwoord moet hebben om verder te kunnen gaan. of tenminste ten dele beantwoord wil hebben.
Ik denk dan dat ik er iets meer afsluiting aan kan geven als nu.

Zorg dan dat je het gesprek goed voorbereid, en ook bedenkt welke vragen je verder wil stellen indien ze welk antwoord geeft. Dat is pijnlijk, maar zorgt wel voor snellere afsluiting. En dat voorkomt dat je er niet over kan nadenken door emoties tijdens het gesprek

quote:

Op zondag 20 december 2009 19:48 schreef achi het volgende:

[..]

Ik weet dat het het beste is, Ik heb een deel op tafel staan zodat ze die dinsdag mee kan nemen als ze komt praten(afsluiten).
De rest zit nog in haar kleding kast, en in de kast in de douche.
Argh je blijft dan toch nog ergens hoop houden.
Ik kan eigenlijk niet tot dinsdag wachten, want ik heb nog zoveel vragen die ik beantwoord moet hebben om verder te kunnen gaan. of tenminste ten dele beantwoord wil hebben.
Ik denk dan dat ik er iets meer afsluiting aan kan geven als nu.

Hier staat het halve huis nog vol met haar spullen... alles wordt langzaamaan verwijderd of vervangen. De dozen zijn nu echter op

quote:

Op zondag 20 december 2009 20:07 schreef EviL_AleX het volgende:

[..]

Zorg dan dat je het gesprek goed voorbereid, en ook bedenkt welke vragen je verder wil stellen indien ze welk antwoord geeft. Dat is pijnlijk, maar zorgt wel voor snellere afsluiting. En dat voorkomt dat je er niet over kan nadenken door emoties tijdens het gesprek

Dat is inderdaad en goed idee.
Zal nog wat op papier zetten waar ik graag antwoord op wil hebben, zit nu toch in een dip, dnakan ik er net zo goed iets mee doen..

meteen erop los neuken!! het best kom je over iemand heen door een ander te nemen!

quote:

Op zondag 20 december 2009 21:30 schreef tonedyt het volgende:
meteen erop los neuken!! het best kom je over iemand heen door een ander te nemen!

dat is t laatste waar ik nu behoefte aan heb Zoals ik me nu voel wil ik nooit meer een andere vent

quote:

Op zondag 20 december 2009 21:30 schreef tonedyt het volgende:
meteen erop los neuken!! het best kom je over iemand heen door een ander te nemen!

Ja. Seks is de oplossing