Tja in dat geval heeft ie natuurlijk groot gelijk. Dat kan je zo'n jongen toch niet aan doen ?
quote:
Rotterdam Een heftig jongerenjaar
‘Vrouwen, homo’s en studenten zie je niet meer’
Door: Remco Tomesen
Gepubliceerd: gisteren 22:09
Update: vandaag 08:55
50 miljoen euro, urban en veel grote feesten moesten van Rotterdam weer een mooie jongerenstad maken. Maar 2009 was geen goed jaar voor de stad met de jongste inwoners van Nederland.
Party's maken Rotterdam agressief
De Rotterdamse jongeren haalden het nieuws, in 2009. Meer dan de Amsterdamse. Die strijd is gewonnen. Maar de jonge Rotterdammers haalden het nieuws niet op een manier die de gemeente Rotterdam begin dit jaar had gehoopt. Waar de gemeente op had aangestuurd. Vijftig miljoen euro was er klaargelegd, om van Rotterdam in 2009 de eerste Europese Jongeren Hoofdstad te maken. Een daverend succes moest het worden, jongeren uit Rotterdam moesten eens positief in het nieuws komen. Niet de stad van de problemen, maar van de kansen, was het motto.
Probleemjongeren in Rotterdam Zuid. ‘Ze hebben één ding door: eenheid is kracht.’ Foto: ANP
Het liep anders. Twee keer haalden de jongeren groot het landelijke nieuws, maar niet met het jongerenjaar. Wel op Bevrijdingsdag, toen hooligans uit de stad slaags raakten met een groep Rotterdammers van niet-Nederlandse afkomst. En wel met een strandfeest bij Hoek van Holland dat volledig uit de hand liep door vechtende Rotterdamse hooligans. Een 19-jarige Rotterdammer kwam toen om het leven.
Iets kleiner was het nieuws toen het laatste weekend van november op twee plekken in de stad rellen bij feesten ontstonden: bij het Dream-City-feest van ROC Zadkine in Ahoy, en buiten bij een feest in de Maassilo.Stad van de kansen of stad van de rellende jongeren? Het is maar net hoe je het wilt zien.
Communicatie-adviseur Kirsten Verdel van de Europese Jongeren Hoofdstad (officiële naam: YourWorld) weet het wel: ‘Wij willen de jongeren nu eens positief onder de aandacht brengen. Het gaat altijd maar over problemen.’ Een positieve boodschap, inderdaad. Maar goed, Verdel kreeg dan ook bekendheid door haar deelname aan het campagneteam van de (toen nog wannabepresident) Barack Obama.
Agressieve sfeer
Om goede vibes de stad in te pompen organiseerde YourWorld tientallen feesten en evenementen. Was het sponsor van een nog veel groter aantal (mega)feesten. En daar ontmoetten de goede bedoelingen soms de rellende jongeren.
Terwijl politie en jongeren slaags raakten in Hoek van Holland, er geschoten werd, er gewonden en een dode vielen, wapperden de vlaggen van YourWorld rustig door in Hoek van Holland. YourWorld was ook sponsor van het agressief uit de hand gelopen Dream-City feest van Zadkine. Daar was zelfs een promotieteam aanwezig van YourWorld. ‘Bijna niemand wilde luisteren’, zegt een van de meisjes van het promotieteam dat op dat feest was. De sfeer was al meteen agressief. Vechtpartijen bij de ingang, opstootjes binnen. Flyers mochten ze niet uitdelen van de organisatie, alleen maar praten. Toen ze voelden dat de sfeer slechter werd, vertrokken ze. ‘De politie begon jongeren te slaan.’
Over de groepen rellende jongeren zou je kunnen zeggen: erg dat het gebeurt (en heel erg dat er iemand doodgaat), maar als het af en toe op grote feesten tot rellen komt, is het een relatief klein probleem. Maar je zou ook kunnen zeggen: bij die uitbarstingen komt de hardheid van Rotterdam echt goed aan de oppervlakte, het is een niet te ontkennen signaal. Want dat de stad harder is geworden, hoor je van veel Rotterdammers. ‘Rotterdam is de laatste jaren wat kouder geworden, de mensen wat agressiever’, zegt de 24-jarige Rotterdamse Charissa. ‘Je ziet het aan de blikken van de mensen’. De 20-jarige Job: ‘Er heerst hier een wat stoere cultuur. Jongeren willen graag tegen elkaar opboksen’.
Volgens Job en Charissa heerst er een groepscultuur in de stad. Job: ‘Hoe groter de groepen, hoe moeilijker het mengt. Die groepen zie je op scholen, op evenementen’. Een uitsmijter die al twintig jaar in het centrum van de stad werkt: ‘De sfeer in het uitgaansleven is de laatste vijf jaar agressiever geworden.’ In negen van de tien gevallen gaat het volgens hem om groepen Marokkaanse of Antilliaanse jongeren. ‘Zij opereren steeds meer in grote groepen. Ze hebben één ding door: eenheid is kracht.’
Rotterdam verjongt
De agressie, de hardheid, en de enorme geldbedragen voor de Europese Jongeren Hoofdstad: ze zijn niet los te zien van de statistieken. Rotterdam heeft verhoudingsgewijs de meeste jongeren van de grote steden in Nederland. En de meeste jongeren met problemen. Terwijl andere steden vergrijzen, verjongt Rotterdam juist. Een op de drie inwoners is nu jonger dan 27 jaar. En meer dan vijftig procent van die jongeren is inmiddels van niet-Nederlandse afkomst. Met de groepen Antilliaanse en Marokkaanse jongeren in de top. De trend van jonger en allochtoner is trouwens al jaren aan de gang: autochtonen (vaak gezinnen) trokken de laatste jaren weg uit de stad, gingen naar randgemeenten. Allochtonen bleven. En na een afname in de jaren na Pim Fortuyn komen er nu ook weer meer nieuwe allochtonen bij in de stad.
De Rotterdamse jongeren doen het slecht in vergelijking met andere grote steden. Volgens het rapport De Staat van Rotterdam (COS) van deze zomer zijn Rotterdamse jongeren het laagst opgeleid, het crimineelst, verlaten ze vaker dan andere jongeren zonder diploma hun school. En het gaat door: de tweede stad van Nederland heeft de meeste tienermoeders, de slechtste huisvesting en de meeste werkloze jongeren. De economische crisis maakt het niet makkelijker: de eerste maanden van dit jaar steeg de werkloosheid onder jongeren tot 26 jaar met maar liefst 60 procent.
Om die (probleem)jongeren te helpen, ‘want ze zijn toch de toekomst’, heeft Rotterdam ondertussen de meeste clubs, stichtingen en organisaties van Nederland die iets voor jongeren doen, los nog van alle activiteiten die iets te maken hebben met de Europese Jongeren Hoofdstad. Elke week zijn er wel dialogen, brainstormsessies, discussiebijeenkomsten.
Kapila Khasa, organisator van de zo’n twee weken geleden gehouden dialoog ‘Rotterdam mijn stad, mijn kansen’, georganiseerd door het Platform Buitenlanders Rijnmond (PBR): ‘Ja, er wordt veel gepraat over jongeren. Wij hoorden dat er op dezelfde avond van onze dialoog ergens anders in de stad ook nog een dialoog was.’ Aanwezig bij de dialoog waren onder anderen freestyle straatvoetballer Soufiane Touzani en rapper Mock de Zwarte Schaap. Khasa: ‘Dat zijn voorbeelden, daar konden de aanwezige jongeren zich mee identificeren.’
Veel, heel veel van de probleemoplossers zoeken contact met de jongeren via straatcultuur. Of noem het ‘urban cultuur’. Urban staat voor alles wat een link heeft met hiphop, R&B, en andere onder (vooral) allochtone jongeren populaire muziekstromingen. Urban is ook kleding en taalgebruik. En niet onbelangrijk: urban is populair onder verschillende allochtone groepen: Marokkanen, Turken, Antillianen en Surinamers. En een klein clubje autochtone jongeren uit met name de grotere steden.
In die zin heeft urban dus een allochtonengroepen-overbruggende-functie. En die kan van pas komen in een stad met zoveel allochtone jongeren. In een stad waar allochtone jongeren zich vaak juist thuis voelen omdat er zoveel andere allochtonen zijn. Op het platteland is geen urban- cultuur, daar heb je als allochtoon minder te zoeken. Khasa: ‘Je wordt hier niet aangekeken als je Hindoestaanse kleding aanhebt. Als je er in Gelderland zo bij loopt, voelen jongeren zich bekeken. Zodra je het station in Rotterdam uitkomt, voel je je thuis.’
Dat veel – veelal autochtone – probleemoplossers iets met urban doen, is dus niet verwonderlijk. Veel activiteiten van Rotterdam Europese Jongerenhoofdstad, hebben een urban-karakter. En op een beetje bijeenkomst is er wel een rapper die in een creatieve freestyle het publiek toerapt. Over Rotterdam, en tegenstellingen, en ‘dat het anders moet’, kansen die je moet grijpen’, dat soort dingen.
Toch is niet iedereen blij met urban als probleemoplosser. Er was (en is) in Rotterdam veel weerstand tegen een nieuw poppodium, het Urban Culture Podium. De gemeenteraad maakte er vorig jaar miljoenen euro’s voor vrij. Maar er was (en is nog steeds) veel tegenstand. ‘Niemand weet wat het precies is, laat staan wat je er mee moet’, zeiden de Leefbaren over het podium.
Fractievoorzitter Ronald Sorensen maakte zelfs een parodiefilmpje, waarin hij gewelddadige rapteksten op knullige wijze ging voordragen. Zijn boodschap: urban is een tot agressie aanzettende stroming. Daarmee meteen ook een groot deel van de Rotterdamse jongeren in een foute hoek wegzettend.
Ook is er verzet uit de hoek van organisatoren van niet-urban-feesten. Zoals Ted Langenbach. Zij vinden dat alle subsidies voor grote feesten en voor podia ten koste gaat van kleinere, in hun ogen ‘meer kwalitatieve feesten en clubs’. Langenbach: ‘Vrouwen, homo’s, studenten, zie je ‘s avonds niet meer op straat’. De nadruk op urban en subsidiefeesten jaagt volgens hen anderen (vaak autochtonen) dus de stad uit.
Eindejaar
Rotterdam Europese Jongerenhoofdstad eindigt op 31 december officieel. Het evenement heeft het hele jaar onder vuur gelegen, zou de echte problemen niet oplossen, niet genoeg jongeren bereiken, met getallen hebben geklooid om doelstellingen te bereiken. Alleen de organisatie zelf lijkt in het slagen van het jaar te geloven. ‘Over een paar jaar zie je pas het succes van dit jaar. Je moet geduld hebben’. Meest trots is de organisatie niet op feesten en bijeenkomsten, maar op YourLab, een initiatief waarbij elk kwartaal twintig jongeren trainingen, workshops en yoga krijgen, ‘om zichzelf te leren kennen. Verdel: ‘Er is zelfs een jongen als crimineel binnengekomen en als ondernemer weggegaan.’
Het jongerenjaar, het Urban Culture Podium, de grote subsidiefeesten: toen de nieuwe burgemeester Ahmed Aboutaleb in januari aan zijn klus begon, waren ze allemaal al in de steigers gezet. De burgemeester moest zich vervolgens in allerlei rare bochten wringen; hij wilde na de geweldsincidenten zelfs alle grote dancefeesten in de stad verbieden. Daarmee kreeg hij een deel van de gemeenteraad en de stad over zich heen. Feesten verbieden die deels met subsidie van de gemeente konden bestaan, dat wringt.
Ondertussen zit Aboutaleb in zijn maag met een groot nieuwjaarfeest bij de Oude Maas voor 20.000 bezoekers, door dezelfde mensen die het feest bij Hoek van Holland organiseerden – naar hen loopt een onderzoek. Twee grote feesten in zijn stad liepen uit de hand dit jaar, het mag niet nog een keer misgaan. Om te voorkomen dat dat gebeurt, besloot de burgemeester een ander nieuwjaarsfeest, in de Maassilo, af te lasten (toevallig ook de locatie van het Urban Culture Podium): er is volgens Aboutaleb niet genoeg politie om op zoveel plekken tegelijk aanwezig te zijn.
Jongerenstatistieken
Een groot deel van de politiemacht moet dus naar de Oude Maas. Dat is namelijk niet zomaar een feest, nee, het is ook nog eens de afsluiter van Rotterdam Europese Jongerenhoofdstad. Alles om geweld te voorkomen. Want nog een keer rellende jongeren in combinatie met YourWorld-vlaggen, dat zou een dodelijke combinatie zijn.
Als het goed afloopt, kan Aboutaleb in het nieuwe jaar de in 2009 onveranderde jongerenstatistieken van zijn stad nog eens goed bestuderen. Nieuwe plannen bedenken, maar dan zonder het ‘feestbudget’ van vijftig miljoen euro.