Hackers kraken klimaathoax [Deeltje 3]

quote:

Op woensdag 2 december 2009 20:32 schreef Monidique het volgende:

[..]

Nee, dit is geen constructief bericht, hoewel het voor de POL-nominaties wel een goede is. Laat ik het ander stellen: als na zoveel weken nog steeds geen aanwijzingen en bewijzen zijn opgedoken voor het manipuleren van data om 'het' erger te laten lijken, als al de beschuldigingen niets meer blijken dan selectief citeren, is de conclusie dan niet dat, net zoals de film The Great Global Warming Swindle eerder The Great Global Warming Swindle Swindle zou moeten heten, de zogenaamde klimaathoax niets meer is dan een klimaathoaxhoax? Zo nee, dan staat het uiteraard een ieder vrij eindelijk eens te komen met onderbouwingen voor veel van de dingen die nu worden geroepen of worden 'bewezen' middels vijf minuten lange YouTube-filmpjes.

quote:

Op donderdag 3 december 2009 09:22 schreef NorthernStar het volgende:
De milieubeweging is gekaapt en het is doodzonde dat mensen die echt met het milieu begaan zijn dat (nog) niet zien. Men heeft alles gesimplificeerd en toegespitst tot co2, puur en alleen omdat co2 regulatie gelijkstaat aan regulatie van energie. Het zijn geopolitieke en economische doelen en heeft niks met milieu te maken. Onder de meest idiote doemscenario's wordt een agenda doorgevoerd terwijl de echte milieuproblemen blijven liggen. Want in tegenstelling tot de co2-handel is daar niks mee te verdienen en dus zul je de Al Gore's daar niet over horen. De milieubewegingen hebben zich laten misbruiken voor politieke agendas en het is maar af te wachten hoeveel er van over blijft als zaak voor AGW in elkaar dondert.

quote:

Op donderdag 3 december 2009 09:22 schreef NorthernStar het volgende:
De milieubeweging is gekaapt en het is doodzonde dat mensen die echt met het milieu begaan zijn dat (nog) niet zien. Men heeft alles gesimplificeerd en toegespitst tot co2, puur en alleen omdat co2 regulatie gelijkstaat aan regulatie van energie. Het zijn geopolitieke en economische doelen en heeft niks met milieu te maken. Onder de meest idiote doemscenario's wordt een agenda doorgevoerd terwijl de echte milieuproblemen blijven liggen. Want in tegenstelling tot de co2-handel is daar niks mee te verdienen en dus zul je de Al Gore's daar niet over horen. De milieubewegingen hebben zich laten misbruiken voor politieke agendas en het is maar af te wachten hoeveel er van over blijft als zaak voor AGW in elkaar dondert.

quote:

Op donderdag 3 december 2009 09:38 schreef attila_de_hun het volgende:

[..]

wat zijn volgens jouw dan wel echte milieuproblemen?

quote:

Op donderdag 3 december 2009 09:45 schreef Lambiekje het volgende:

[..]

wat dacht je bijvoorbeeld van de 8 garbage patches in de oceanen!?

quote:

Op donderdag 3 december 2009 09:45 schreef Lambiekje het volgende:

[..]

wat dacht je bijvoorbeeld van de 8 garbage patches in de oceanen!?

quote:

Op donderdag 3 december 2009 09:55 schreef attila_de_hun het volgende:

[..]

Is dat dan geen hoax/samenzwering?

quote:

Op donderdag 3 december 2009 09:55 schreef attila_de_hun het volgende:

[..]

Is dat dan geen hoax/samenzwering?

quote:

Op donderdag 3 december 2009 11:46 schreef Lambiekje het volgende:
Stichtigingen als Greenpeace houden zich daar geheel niet meebezig. Zaken die er echt toedoen om onze wereld schoon te houden. Nee daar in tegen strijden voor CO2 reductie terwijl het gewoon een van de levensbelangerijke onderdelen van onze symbiose is.

quote:

The “Eastern Garbage Patch”

The North Pacific sub-tropical gyre covers a large area of the Pacific in which the water circulates clockwise in a slow spiral. Winds are light. The currents tend to force any floating material into the low energy central area of the gyre. There are few islands on which the floating material can beach. So it stays there in the gyre, in astounding quantities estimated at six kilos of plastic for every kilo of naturally occurring plankton. The equivalent of an area the size of Texas swirling slowly around like a clock. This gyre has also been dubbed “the Asian Trash Trail” the “Trash Vortex” or the “Eastern Garbage Patch”.

quote:

Op donderdag 3 december 2009 12:17 schreef Iblis het volgende:

[..]

GreenPeace: ‘The Trash Vortex’:
[..]

Je doet de moeite niet eens hè?

quote:

Op donderdag 3 december 2009 07:42 schreef Verbal het volgende:

[..]
Magoed, zou inderdaad na het overhaaste hysterische geblaat van Danny cs graag eens échte en vooral ook logische bewijzen zien voor Climategate.

quote:

Op donderdag 3 december 2009 09:22 schreef NorthernStar het volgende:
De milieubeweging is gekaapt en het is doodzonde dat mensen die echt met het milieu begaan zijn dat (nog) niet zien. Men heeft alles gesimplificeerd en toegespitst tot co2, puur en alleen omdat co2 regulatie gelijkstaat aan regulatie van energie. Het zijn geopolitieke en economische doelen en heeft niks met milieu te maken. Onder de meest idiote doemscenario's wordt een agenda doorgevoerd terwijl de echte milieuproblemen blijven liggen. Want in tegenstelling tot de co2-handel is daar niks mee te verdienen en dus zul je de Al Gore's daar niet over horen. De milieubewegingen hebben zich laten misbruiken voor politieke agendas en het is maar af te wachten hoeveel er van over blijft als zaak voor AGW in elkaar dondert.

quote:

The Science and Politics of Climate Change

I am a climate scientist who worked in the Climatic Research Unit (CRU) at the University of East Anglia in the 1990s. I have been reflecting on the bigger lessons to be learned from the stolen emails, some of which were mine. One thing the episode has made clear is that it has become difficult to disentangle political arguments about climate policies from scientific arguments about the evidence for man-made climate change and the confidence placed in predictions of future change. The quality of both political debate and scientific practice suffers as a consequence.

Surveys of public opinion on both sides of the Atlantic about man-made climate change continue to tell us something politicians know only too well: The citizens they rule over have minds of their own. In the U.K., a recent survey suggested that only 41% believed humans are causing climate change, 32% remained unsure and 15% were convinced we aren't. Similar surveys in the U.S. have shown a recent reduction in the number of people believing in man-made climate change.

One reaction to this "unreasonableness" is to get scientists to speak louder, more often, or more dramatically about climate change. Another reaction from government bodies and interest groups is to use ever-more-emotional campaigning. Thus both the U.K. government's recent "bedtime stories" adverts, and Plane Stupid's Internet campaign showing polar bears falling past twin towers, have attracted widespread criticism for being too provocative and scary. These instinctive reactions fail to place the various aspects of our knowledge about climate change—scientific insights, political values, cultural moods, personal beliefs—in right relationship with each other. Too often, when we think we are arguing over scientific evidence for climate change, we are in fact disagreeing about our different political preferences, ethical principles and value systems.

If we build the foundations of our climate-change policies so confidently and so single-mindedly on scientific claims about what the future holds and what therefore "has to be done," then science will inevitably become the field on which political battles are waged. The mantra becomes: Get the science right, reduce the scientific uncertainties, compel everyone to believe it. . . and we will have won. Not only is this an unrealistic view about how policy gets made, it also places much too great a burden on science, certainly on climate science with all of its struggles with complexity, contingency and uncertainty.

The events of the last few of weeks, involving stolen professional correspondence between a small number of leading climate scientists—so-called climategate—demonstrate my point. Both the theft itself and the alleged contents of some of the stolen emails reveal the strong polarization and intense antagonism now found in some areas of climate science.

Climate scientists, knowingly or not, become proxies for political battles. The consequence is that science, as a form of open and critical enquiry, deteriorates while the more appropriate forums for ideological battles are ignored.

We have also seen how this plays out in public debate. In the wake of climategate, questions were asked on the BBC's Question Time last week about whether or not global warming was a scam. The absolutist claims of two of the panelists—Daily Mail journalist Melanie Phillips, and comedian and broadcaster Marcus Brigstocke—revealed how science ends up being portrayed as a fight between two dogmas: Either the evidence for man-made climate change is all fake, or else we are so sure we know how the planet works that we can claim to have just five or whatever years to save it. When science is invoked to support such dogmatic assertions, the essential character of scientific knowledge is lost—knowledge that results from open, always questioning, enquiry that, at best, can offer varying levels of confidence for pronouncements about how the world is, or may become.

The problem then with getting our relationship with science wrong is simple: We expect too much certainty, and hence clarity, about what should be done. Consequently, we fail to engage in honest and robust argument about our competing political visions and ethical values.

Science never writes closed textbooks. It does not offer us a holy scripture, infallible and complete. This is especially the case with the science of climate, a complex system of enormous scale, at every turn influenced by human contingencies. Yes, science has clearly revealed that humans are influencing global climate and will continue to do so, but we don't know the full scale of the risks involved, nor how rapidly they will evolve, nor indeed—with clear insight—the relative roles of all the forcing agents involved at different scales.

Similarly, we endow analyses about the economics of climate change with too much scientific authority. Yes, we know there is a cascade of costs involved in mitigating, adapting to or ignoring climate change, but many of these costs are heavily influenced by ethical judgements about how we value things, now and in the future. These are judgments that science cannot prescribe.

The central battlegrounds on which we need to fight out the policy implications of climate change concern matters of risk management, of valuation, and political ideology. We must move the locus of public argumentation here not because the science has somehow been "done" or "is settled"; science will never be either of these things, although it can offer powerful forms of knowledge not available in other ways. It is a false hope to expect science to dispel the fog of uncertainty so that it finally becomes clear exactly what the future holds and what role humans have in causing it. This is one reason why British columnist George Monbiot wrote about climategate, "I have seldom felt so alone." By staking his position on "the science," he feels alone and betrayed when some aspect of the science is undermined.

If climategate leads to greater openness and transparency in climate science, and makes it less partisan, it will have done a good thing. It will enable science to function in the effective way it must do in public policy deliberations: Not as the place where we import all of our legitimate disagreements, but one powerful way of offering insight about how the world works and the potential consequences of different policy choices. The important arguments about political beliefs and ethical values can then take place in open and free democracies, in those public spaces we have created for political argumentation.

quote:

Op donderdag 3 december 2009 16:02 schreef onearmedman het volgende:
Wat is nou de huidige stand van zaken? Aan de ene kant heb je een klimatosoof die met meerdere bewijzen aantoont dat de temperatuur afgelopen 10 jaar niet gestegen is (http://www.dumpert.nl/mediabase/321691/e966ad99/klimatosoof_pwnd_global_warming_hoaxers.html) en aan de andere kant heb je de mensen die weer andere cijfers die aangeven dat dit wel gebeurt. Allemaal kunnen ze geen duidelijk bewijs leveren waarom CO2 de oorzaak van hier moet zijn. Welke kant moet je geloven als niet wetenschapper?

quote:

Op donderdag 3 december 2009 16:16 schreef onearmedman het volgende:
Dat wij een zekere invloed hebben op het klimaat lijkt me zeer waarschijnlijk. Ik ben dan ook wel van mening dat we op een betere manier met onze planeet moeten omgaan. Maar ik heb mijn twijfels verhalen dat als we NU niks doen er rampzalige gevolgen zullen zijn.

quote:

Op donderdag 3 december 2009 16:02 schreef onearmedman het volgende:
Wat is nou de huidige stand van zaken? Aan de ene kant heb je een klimatosoof die met meerdere bewijzen aantoont dat de temperatuur afgelopen 10 jaar niet gestegen is (http://www.dumpert.nl/mediabase/321691/e966ad99/klimatosoof_pwnd_global_warming_hoaxers.html) en aan de andere kant heb je de mensen die weer andere cijfers die aangeven dat dit wel gebeurt. Allemaal kunnen ze geen duidelijk bewijs leveren waarom CO2 de oorzaak van hier moet zijn. Welke kant moet je geloven als niet wetenschapper?