De kunst van het loslaten van je ex. - deel 99

Ik heb m'n humeur even verbeterd door mezelf te trakteren op een boek.

En wat het ontmoeten van nieuwe mensen betreft; daar ben ik ook niet zo'n held in hoor. Wel heb ik redelijk weinig schroom om mensen/leuke vrouwen aan te spreken, maar ik ga de laatste tijd vrijwel niet uit. Ook omdat ik geen zin heb alleen te gaan. Dat is ook de reden dat ik zoveel zin had in die date. Niet omdat ik sta te springen om een nieuwe relatie, dat komt wel zodra het komt. Maar er gewoon uit zijn en een lekkere avond hebben met goed gezelschap, daar heb ik wel behoefte aan. Helaas.
Aan de andere kant; de zelf verkozen eenzaamheid doet me momenteel wel veel goed, brengt me rust op de één of andere manier.

[ Bericht 0% gewijzigd door Barbusse op 01-12-2009 15:45:20 ]

quote:

Op dinsdag 1 december 2009 15:24 schreef Metalfreak het volgende:

Ja, is me ook al eens overkomen ja, iets afgesproken, dag van tevoren vrag je toch maar eens hoe laat ze nou wilde komen en je raadt het al: ineens was ze ziek... En ze kwam ook niet met het idee om het te verplaatsen, ach, vond haar toch al niet zo bijster interessant, dus toen had ik al heel gauw zoiets van "it's your loss" Maar waarom vrouwen niet gewoon eens kunnen zeggen dat ze toch geen zin hebben is me nog steeds een raadsel...

Zoiets is mij laatst ook overkomen. Ok dat lag iets anders... was me ex die het wilde uitpraten. Gaf haar een laatste kans hiervoor, wordt ik door haar broertje gebeld dat ze in elkaar is gezakt op haar werk. Was beetje vreemd verhaal dus rook direct onraad. Volgende dag maar even gecheckt(haar werk is toevallig ook mijn oude werk dus ken nog veel mensen daar). Bleek natuurlijk 1 grote leugen, want niemand wist van iets en ze had 's avonds gewoon gewerkt. Dom wijf verzin dan teminste een geloofwaardige leugen of 1 die ik niet kan controleren

Heb der mee geconfronteerd, sindsdien negeert ze me. Vrouwen... eerst excuus mail sturen, dan afspreken om uit te praten, en dan op laatste moment besluiten toch niet te komen en dus maar te liegen. Zou ze zichzelf nog snappen? Anyhow ik vind het prima zoals Metalfreak zegt your loss. Ze hoeft in elk geval niet maar aan de kloppen voor een kans, want die heeft ze wederom verneukt.

Komen jullie soms alleen maar leugenachtige bitches tegen of zo?
_{Oh ja, m'n ex was er ook zo'n eentje....}

quote:

Op dinsdag 1 december 2009 15:51 schreef Barbusse het volgende:
Komen jullie soms alleen maar leugenachtige bitches tegen of zo?
_{Oh ja, m'n ex was er ook zo'n eentje....}

In me relatie nooit op kunnen betrappen(teminste niet tegen mij). Mijn ex loopt graag weg voor de problemen die ze zelf veroorzaakt(op alle vlakken/sociaal/werk/stage/inkomen). Heeft ze van haar moeder

Heb al tegen me beste vriend gezegt mocht ik ooit weer een instabiele vriendin aan de haak sla wil je me please een knal voor me harsens geven.

quote:

Op dinsdag 1 december 2009 15:51 schreef Barbusse het volgende:
Komen jullie soms alleen maar leugenachtige bitches tegen of zo?
_{Oh ja, m'n ex was er ook zo'n eentje....}

Nee, die (ex-)mannen zijn lekker stabiel

quote:

Op dinsdag 1 december 2009 16:03 schreef Kwartje7 het volgende:
Nee, die (ex-)mannen zijn lekker stabiel

Idd.

quote:

Op dinsdag 1 december 2009 15:56 schreef Swatfire het volgende:

[..]

In me relatie nooit op kunnen betrappen(teminste niet tegen mij). Mijn ex loopt graag weg voor de problemen die ze zelf veroorzaakt(op alle vlakken/sociaal/werk/stage/inkomen). Heeft ze van haar moeder

Heb al tegen me beste vriend gezegt mocht ik ooit weer een instabiele vriendin aan de haak sla wil je me please een knal voor me harsens geven.

Weglopen voor problemen vind ik ook een vorm van liegen. Alleen dan meer liegen tegen jezelf dan tegen anderen. En ik ben benieuwd naar je topic "beste maat mept me een blauw oog".

quote:

Op dinsdag 1 december 2009 15:56 schreef SuperrrTuxxx het volgende:

[..]

Wil jij hier even niet de humor van inzien?

Heb hem nou een paar keer gezien tijdens uitgaan en dan is het toch raar omdat je elkaar eerst een tijd niet gezien hebt. Nu is zijn broer terug en daar praat ik ook gewoon me.
Vrijdag een rare vraag gekregen, een vriend van hem was een paar weken terug met me naar huis gereden en heeft wat gedronken .
Ik vertelde dat gewoon en het 1e wat die vroeg is : Is er wat gebeurd ?? Ik antwoorde gewoon nee en gewoon over gehad.
Daar weet ik niet echt wat ik van moet denken hoor.

quote:

Op dinsdag 1 december 2009 17:58 schreef formerjellybean het volgende:
Heb hem nou een paar keer gezien tijdens uitgaan en dan is het toch raar omdat je elkaar eerst een tijd niet gezien hebt. Nu is zijn broer terug en daar praat ik ook gewoon me.
Vrijdag een rare vraag gekregen, een vriend van hem was een paar weken terug met me naar huis gereden en heeft wat gedronken .
Ik vertelde dat gewoon en het 1e wat die vroeg is : Is er wat gebeurd ?? Ik antwoorde gewoon nee en gewoon over gehad.
Daar weet ik niet echt wat ik van moet denken hoor.

Hij is nog aan je gehecht en daarom jaloers. Ik heb dat ook met m'n ex, ookal probeer ik dat niet te uiten.

Ze had het uitgemaakt een week of twee nadat ik haar nog een kans had gegeven toen ze was vreemdgegaan.(ik werd dus 2 keer in m'n hart gestoken..) Nu vraag ik me dus heel de tijd af ofze bij die jongen zit, terwijl ik daar geen enkel bewijs voor heb. We spreken elkaar niet namelijk.

Het zal wel even duren voordat ik daar overheen ben. Misschien pas als ik zelf een nieuwe vriendin heb, maar voorlopig gebruik ik m'n vrijgekomen tijd om oude vriendschappen weer op te pakken of te versterken. Ik probeer het allemaal van de positieve kant te zien zoals ik altijd met alles doe. Maar af en toe is het erg zwaar en het zou me niet verbazen als ik nog een keer helemaal instort.

Herkenbare verhalen zie ik hier voorbij komen. Allemaal sterkte ermee!

quote:

Op dinsdag 1 december 2009 18:39 schreef rijsttafel het volgende:

[..]

Ze had het uitgemaakt een week of twee nadat ik haar nog een kans had gegeven toen ze was vreemdgegaan.(ik werd dus 2 keer in m'n hart gestoken..) Nu vraag ik me dus heel de tijd af ofze bij die jongen zit, terwijl ik daar geen enkel bewijs voor heb. We spreken elkaar niet namelijk.

Dat is inderdaad flink pijnlijk ja >.<. En dikke kans dat dat (deels) de reden is geweest om het uit te maken inderdaad. Maar wat je nu moet proberen in te zien: dat is jouw probleem niet meer!
Ik snap het helemaal hoor, ik denk ook de hele tijd waar mijn ex nu mee bezig is (en met wie, negatief denken gaat makkelijker he). Maar die gedachtes moet je van je af proberen te zetten, het zijn namelijk jouw zaken niet meer met wie of wat ze nu bezig is. Bewaar die afstand die je gecreeerd hebt, tot je het aan zou kunnen om haar met een ander te zien (in mijn geval gaat dat nog wel een flinke tijd duren ben ik bang).

En probeer het ook positief te zien ja. Er gaat een wereld voor je open! En veel dingen die je vroeger leuk vond, zoals die oude vriendschappen, die kunnen ook allemaal langzaam maar zeker weer terugkomen . Focus je op die dingen, niet op je ex. Want als je weer in zou storten daar heeft niemand iets aan, alhoewel ik het bij mezelf ook nog wel zie gebeuren ja. Het lijkt allemaal heel snel te gaan, moeilijk uit te leggen.

quote:

Op maandag 30 november 2009 17:00 schreef Chev het volgende:
tvp op naar de 100

Goh gaat ie lekker luister je naar juizefm (R&B) en hoor je dit.

Lyon & Billy-D - Voorbij

Pff over ge-romantiseerde bull shizzle als je goed naar de tekst luister
Sterkte mensen laat die hoop maar lekker uitsterven en geniet van je leven

En bedankt
Het drama is zeker een half jaar geleden,
maar ik kan m'n tranen nog steeds niet bedwingen als ik aan hem denk
All i want for christmas is you..

Bij mijn ex en mij is het al een poos uit hoor, en ik doe gewoon mijn eigen ding.
Hij had het ook uitgemaakt , en aangezien ik ook in een dorp woon en goed met zijn broer omga dan zie ik hem wel.
Hij had het toen uitgemaakt voor jonger meisje ( we verschillen 10 jaar van leeftijd) en zij heeft hem besodemieterd met vriend van hem.

We hebben ook beiden niet echt veel drama erna gehad , omdat ik hem een half jaar niet zag , en ik ook zoiets heb van normaal willen en kunnen blijven doen zonder dat het een drama word en dat is ook wel goed gelukt .
Het is nu alleen dat je elkaar toch steeds weer tegenkomt en blijkbaar blijven oude spanningen hangen.
Toenertijd was het een heel erg alles of niets verhaal en dat is eigenlijk nu veel minder omdat ik ook eigenlijk het voor mezelf meer los kan laten op een prettige manier en ik ook toch wel weet hoe die is dat scheelt ook.

Hij is niet al te sociaal , en toenertijd had ik zoiets van een boel ligt aan mij, maar achteraf ben ik er gewoon achter gekomen dat een boel toch echt lekker aan hem.
En dat is best bevrijdend.

Snikch,
Blij te lezen dat je zo lekker positief blijft,
gewoon moed houden en vooral blijven lachen, dan komt die vanzelf!

quote:

Op dinsdag 1 december 2009 18:47 schreef Snikch het volgende:

[..]

Dat is inderdaad flink pijnlijk ja >.<. En dikke kans dat dat (deels) de reden is geweest om het uit te maken inderdaad. Maar wat je nu moet proberen in te zien: dat is jouw probleem niet meer!
Ik snap het helemaal hoor, ik denk ook de hele tijd waar mijn ex nu mee bezig is (en met wie, negatief denken gaat makkelijker he). Maar die gedachtes moet je van je af proberen te zetten, het zijn namelijk jouw zaken niet meer met wie of wat ze nu bezig is. Bewaar die afstand die je gecreeerd hebt, tot je het aan zou kunnen om haar met een ander te zien (in mijn geval gaat dat nog wel een flinke tijd duren ben ik bang).

En probeer het ook positief te zien ja. Er gaat een wereld voor je open! En veel dingen die je vroeger leuk vond, zoals die oude vriendschappen, die kunnen ook allemaal langzaam maar zeker weer terugkomen . Focus je op die dingen, niet op je ex. Want als je weer in zou storten daar heeft niemand iets aan, alhoewel ik het bij mezelf ook nog wel zie gebeuren ja. Het lijkt allemaal heel snel te gaan, moeilijk uit te leggen.

Je hebt helemaal gelijk. Helaas is het mijn probleem voorlopig nog wel want we hebben samen nog een huis waar iets voor geregeld moet worden. (We wonen nu uiteraard niet meer bij elkaar)

Maar ik probeer wel emotioneel de afstand te creëren. Hoe leuk ik haar nog vind, ik hoef haar nu echt niet meer terug. Nu laat ik mijn verstand voorgaan en niet m'n gevoel toen ik haar nog een kans gaf.

Heel herkenbaar wat je zegt allemaal. Ik begrijp je, hoewel je het niet helemaal kan uitleggen

Dankjewel mensen!

Sinds gisteravond ontdekt (via mn beste vriendin) dat hij alsnog een Hyves profiel heeft aangemaakt. Hij zei altijd tegen mij dat hij dat nooit zou doen, want het was onzin en hij verrachte het en blabla. Ik schrok me rot toen ik dat hoofd in haar vriendenlijst zag staan. Maar nu moet ik mezelf inhouden om niet steeds te kijken, bah.

Ik irriteer me gewoon aan zijn aanwezigheid. Eerst mn beste vriendin links laten liggen en nu opeens vrolijk vertellen dat hij nog wel iets met haar wil gaan drinken.

tvp

Grmbl, zit vandaag weer een dipje
Maarja, het zit ook niet ff mee (verstandskiezen komen door en is van de 1 op de andere dag gaan ontsteken, had zaterdag nog nergens last van ) + een beetje druk op school ><
Maar ach ik kom er wel doorheen

Hmm, er zijn wat gedumpten bij gekomen sinds het laatste topic, zie ik

Ik moet mij hier binnenkort weer melden denk ik.. vriendin die denkt dat ze er niet verder mee kan.. ze denkt na of ze het nog een kans wilt geven.. dat zo vlak voor de feestdagen.. bah bah bah

quote:

Op dinsdag 1 december 2009 19:20 schreef rijsttafel het volgende:

[..]

Je hebt helemaal gelijk. Helaas is het mijn probleem voorlopig nog wel want we hebben samen nog een huis waar iets voor geregeld moet worden. (We wonen nu uiteraard niet meer bij elkaar)

Maar ik probeer wel emotioneel de afstand te creëren. Hoe leuk ik haar nog vind, ik hoef haar nu echt niet meer terug. Nu laat ik mijn verstand voorgaan en niet m'n gevoel toen ik haar nog een kans gaf.

Dat is inderdaad vervelend dat je daarmee verplicht bent om haar terug te zien. Ik heb hier nog wat spullen van mijn ex, en zij van mij. Wilde in eerste instantie toch een keer uit wisselen maar denk dat ik ze voorlopig maar lekker in het kastje opgeborgen laat liggen want ik zou haar echt niet kunnen zien.

En goed van je om die afstand te creeren, dat heb je gewoon even nodig voor jezelf. Persoonlijk ben ik niet zover, ik zou mijn ex nog dolgraag terug willen. Maar bij ons is er dan ook geen vreemdgaan in het spel geweest, dat scheelt natuurlijk een hoope . Begrijp je volkomen dat je jezelf achteraf voor je kop slaat maar besef wel dat het niet jouw schuld is geweest! Komt wel goed zo te horen.


@ gekkie_: Dankjewel , ik probeer zo positief mogelijk te blijven ja. Nogsteeds ben ik 'bang' als ik een smsje krijg dat zij het misschien is. Maar ik merk in ieder geval wel wat vooruitgang dus daar hou ik aan vast . En die zie ik nog niet snel komen maar dat is misschien maar beter ook. Heb nogsteeds een hoop aan mezelf te werken en ben ik ook van plan om hard aan te werken .

@ got.rice: Rot voor je, inderdaad met die feestdagen is het nog eens extra moeilijk :S. Hoor graag hoe het verloopt, we duimen voor je in ieder geval!

M'n eerste echte terugval... bahbah, ik had gehoopt dat dat niet zou gebeuren. Het is me nog nooit overkomen dat ik na bijna twee maanden nog steeds zo veel gevoel voor iemand heb...

Ik ontdekte vandaag dat ik toch ergens nog een sprankje hoop had dat hij me heel erg zou gaan missen en dat het weer goed zou komen.
En toen realiseerde ik me dat dat niet gaat gebeuren.
En behalve dat ik hem mis, mis ik ook het gevoel van samen, dat iemand trots is dat ik de zijne ben, dat ik trots ben dat iemand de mijne is. Het liefste wil ik dat met hem natuurlijk, maar ik realiseer me nu pas echt dat dat er echt niet in zit.

Ik merk dat ik er nog steeds heel erg mee zit. Het ging bij mij zo diep, ik wilde met hem oud worden, ik voelde me zoals ik me nog nooit eerder in een relatie heb gevoeld (en ik heb nogal wat vergelijkingsmateriaal, ik en relaties wil nooit zo geloof ik...) en ik dacht dat dat voor hem ook zo was. Maar als een donderslag bij heldere hemel maakt hij het uit omdat het gevoel bij 'm weg was. En dat was eigenlijk al een paar maanden zo...
Juist doordat het voor mij zo ontzettend onverwacht was allemaal, heb ik het nog steeds niet af kunnen sluiten.

Wat ik het allerliefste zou willen is dat hij zich vergist heeft en bij me terug wil komen. Maar ik ben niet zo naief (meer) om te denken dat dat gaat gebeuren. Maar waarom doet dat zo g*dverd*mme pijn...

(zo, moest ff een ei kwijt, zal het niet meer doen. Dat beloof ik. Ook aan mezelf, ik wil niet zo zijn, ik wil me niet zo voelen...)

En irritant, die downtime, als je hier wil posten...

quote:

Op woensdag 2 december 2009 00:04 schreef Turbomuis het volgende:
M'n eerste echte terugval... bahbah, ik had gehoopt dat dat niet zou gebeuren. Het is me nog nooit overkomen dat ik na bijna twee maanden nog steeds zo veel gevoel voor iemand heb...
I
k ontdekte vandaag dat ik toch ergens nog een sprankje hoop had dat hij me heel erg zou gaan missen en dat het weer goed zou komen.
En toen realiseerde ik me dat dat niet gaat gebeuren.
En behalve dat ik hem mis, mis ik ook het gevoel van samen, dat iemand trots is dat ik de zijne ben, dat ik trots ben dat iemand de mijne is. Het liefste wil ik dat met hem natuurlijk, maar ik realiseer me nu pas echt dat dat er echt niet in zit.

Ik merk dat ik er nog steeds heel erg mee zit. Het ging bij mij zo diep, ik wilde met hem oud worden, ik voelde me zoals ik me nog nooit eerder in een relatie heb gevoeld (en ik heb nogal wat vergelijkingsmateriaal, ik en relaties wil nooit zo geloof ik...) en ik dacht dat dat voor hem ook zo was. Maar als een donderslag bij heldere hemel maakt hij het uit omdat het gevoel bij 'm weg was. En dat was eigenlijk al een paar maanden zo...
Juist doordat het voor mij zo ontzettend onverwacht was allemaal, heb ik het nog steeds niet af kunnen sluiten.

Wat ik het allerliefste zou willen is dat hij zich vergist heeft en bij me terug wil komen. Maar ik ben niet zo naief (meer) om te denken dat dat gaat gebeuren. Maar waarom doet dat zo g*dverd*mme pijn...

(zo, moest ff een ei kwijt, zal het niet meer doen. Dat beloof ik. Ook aan mezelf, ik wil niet zo zijn, ik wil me niet zo voelen...)

En irritant, die downtime, als je hier wil posten...

Hey Turbomuis, herken je verhaal echt héél sterk (helaas). Heb je nog contact met hem of niet? Anders is (tijdelijk) afstand nemen al een heel goede stap om met die gevoelens om te gaan.
En het is ook al heel belangrijk dat je beseft dat je voornamelijk ook dat gevoel van samen zijn mist!! Want dat betekend dat, ondanks dat je je ex niet meer terug zult krijgen, je die leegte toch weer kunt vullen op een gegeven moment !! Ook al begrijp ik heel goed dat dat nu niet zo lijkt, wat je zegt, je voelt nog teveel voor hem. Maar is wel zo dat je waarschijnlijk wel iemand tegen komt die minstens net zo goed voor je is en die die leegte compleet vult en je er nog een dosis geluk bovenop geeft !!

En ik zeg het wel maar heb zelf ook nog dat gevoel hoor. Ik ben er ook van overtuigd dat mijn ex ooit nog in gaat zien dat wat wij hadden eigenlijk veel te geweldig was om het zomaar weg te gooien. Maar goed, ik besef me wel dat dat misschien nog jaren duurt wanneer ze echt wilt gaan settlen bijvoorbeeld. En of dit nou wel of niet gebeurd, en of dat nou morgen of over 10 jaar gebeurd: we zullen toch vandaag weer verder moeten, voor onszelf!!

Snap ook wel dat je het erg kut vindt dat je die terugval hebt nu, en dat je geen slachtoffer wilt zijn. Maar je verhaal kwijt raken hier is heus geen schande hoor . Zo lang je maar goed beseft dat betere tijden heus wel komen, zoals ik al zei, die leegte die je nu voelt wordt dubbel en dwars weer gevuld . En hoeft niet eens met een ander (alhoewel je heus wel een ander tegenkomt, weet ik zeker !), maar probeer je eigen geluk te creeeren, dat is wat telt in het leven, gelukkig zijn met jezelf!!

In ieder geval veel sterkte meid !! En ondanks dat je het niet wilt je kunt altijd je verhaal kwijt he .

Woehoe, ik heb sjans van een 19 jarig meisje!

Echt zo totaal niet mijn type geloof ik, véél te jong, maar wel met ontzettend mooie ogen...

quote:

Op woensdag 2 december 2009 00:13 schreef Snikch het volgende:

[..]

Hey Turbomuis, herken je verhaal echt héél sterk (helaas). Heb je nog contact met hem of niet? Anders is (tijdelijk) afstand nemen al een heel goede stap om met die gevoelens om te gaan.
En het is ook al heel belangrijk dat je beseft dat je voornamelijk ook dat gevoel van samen zijn mist!! Want dat betekend dat, ondanks dat je je ex niet meer terug zult krijgen, je die leegte toch weer kunt vullen op een gegeven moment !! Ook al begrijp ik heel goed dat dat nu niet zo lijkt, wat je zegt, je voelt nog teveel voor hem. Maar is wel zo dat je waarschijnlijk wel iemand tegen komt die minstens net zo goed voor je is en die die leegte compleet vult en je er nog een dosis geluk bovenop geeft !!

En ik zeg het wel maar heb zelf ook nog dat gevoel hoor. Ik ben er ook van overtuigd dat mijn ex ooit nog in gaat zien dat wat wij hadden eigenlijk veel te geweldig was om het zomaar weg te gooien. Maar goed, ik besef me wel dat dat misschien nog jaren duurt wanneer ze echt wilt gaan settlen bijvoorbeeld. En of dit nou wel of niet gebeurd, en of dat nou morgen of over 10 jaar gebeurd: we zullen toch vandaag weer verder moeten, voor onszelf!!

Snap ook wel dat je het erg kut vindt dat je die terugval hebt nu, en dat je geen slachtoffer wilt zijn. Maar je verhaal kwijt raken hier is heus geen schande hoor . Zo lang je maar goed beseft dat betere tijden heus wel komen, zoals ik al zei, die leegte die je nu voelt wordt dubbel en dwars weer gevuld . En hoeft niet eens met een ander (alhoewel je heus wel een ander tegenkomt, weet ik zeker !), maar probeer je eigen geluk te creeeren, dat is wat telt in het leven, gelukkig zijn met jezelf!!

In ieder geval veel sterkte meid !! En ondanks dat je het niet wilt je kunt altijd je verhaal kwijt he .

Dank je

Weet je, wat je zegt dat WEET ik ook allemaal. Been there, done that, bought the t-shirt. Ik WEET dat het overgaat en ik WEET dat ik weer verliefd ga worden. Maar het verschil tussen weten en voelen is soms zo groot...

En ik zou echt wel beter moeten weten dan hoop houden. Ik heb inderdaad nog steeds (af e toe) contact, het is de bedoeling dat we vrienden worden/blijven. Maar als hij me jailt kan ik dat alleen maar lezen als afstandelijk en koud. Is misschien wel zijn verdediging, geen idee. Maar ik besef me dat ik voor een deel dat contact wilde houden zodat hij kan zien hoe goed het met me gaat, en hoe sterk ik ben, en dat hij daardoor gaat beseffen dat 'ie zich vergist heeft.

Maar ik denk dat ik nu voetjes weer op de vloer moet zetten, hoofd uit de wolken en in de wind, en normaal moet gaan doen. Ik ben onderhand echt wel heel erg toe aan settellen, huisjeboompjebeesje (heb ik allemaal al, maar bij wijze van) en ik vind ook dat ik dat verdient heb. Want ik ben heel lief en aardig en ruimdenkend en begripvol. Alleen schijnen de mannen die ik tegenkom dat nooit zo te zien ofzo...

Echt deze tijd van het jaar is zoooo irritant, nu een half jaar vrijgezel, maar juist nu komen alle (goede) herinneringen terug

quote:

Op woensdag 2 december 2009 00:32 schreef Turbomuis het volgende:

[..]

En ik zou echt wel beter moeten weten dan hoop houden. Ik heb inderdaad nog steeds (af e toe) contact, het is de bedoeling dat we vrienden worden/blijven. Maar als hij me jailt kan ik dat alleen maar lezen als afstandelijk en koud. Is misschien wel zijn verdediging, geen idee. Maar ik besef me dat ik voor een deel dat contact wilde houden zodat hij kan zien hoe goed het met me gaat, en hoe sterk ik ben, en dat hij daardoor gaat beseffen dat 'ie zich vergist heeft.

Dat probleem herken ik hoor. Ik heb expres nu geen contact meer met mijn ex omdat ik het echt nog niet aankon. Maar we willen wanneer ik er klaar voor ben wel vrienden blijven (ze is ook echt een heel goed meisje dus ik hoop dat dit gaat lukken ). Maar om eerlijk te zijn wilde ik in het begin al gelijk contact houden om inderdaad nog een beetje hoop te creeeren, een kans te scheppen zodat het weer goed kon komen.
Nu ben ik van dat idee afgestapt want het heeft geen nut, je komt er zelf geen stap mee vooruit en het werkt nog averechts ook.

Het beste is echt die afstand houden. Dat zorgt er voor dat jij door kan met je leven uiteindelijk. En als hij je echt terug zou willen dan is juist die afstand goed, dat geeft hem ruimte om over jou te denken, en (net zoals jij bij hem doet waarschijnlijk) hem te laten speculeren over hoe het nu met je gaat, of het goed gaat en of je al een ander hebt, etc. Dat moet niet de reden zijn om die afstand te nemen trouwens, maar probeer alleen maar te zeggen dat contact houden averechts werkt .

Maar inderdaad, voetjes op de vloer, probeer rationeel te denken en besef voor jezelf gewoon dat je verder moet want hiermee doe je jezelf echt enorm veel pijn hoor. Maar ik snap het heel goed, ik zei ook al in de vorige post volgens mij: ik typ het nu allemaal wel zo makkelijk maar betekend idd niet dat ik het ook al echt zo voel. Het blijft gewoon moeilijk en dat zal het heus nog wel een tijd doen (ook als je even geen contact hebt). Maar door het in ieder geval te weten en er ook aan te blijven denken, en uiteindelijk te leren geloven dat het klopt, dat tijd de wonden heelt, daarmee komt het wel goed, trust me .