Even een
voor de doos waarbij Vivi op gesprek was.En een
voor oekes nieuwe opdracht en waardering voor haar kunnenow ja, en een linkje om bij te lezen: [OUD] Hoe gaat het met ons?
[ Bericht 16% gewijzigd door miss_sly op 26-11-2009 16:06:09 ]
Vivi, balen zeg dat.. Laten ze je toch helemaal komen als ze het eigenlijk al wisten.... Prrrrrftttt...
quote:Oh, dat zou mij ook overkomen.Op donderdag 26 november 2009 15:54 schreef Vivi het volgende:
Nee, ik begon pas woest te worden in de bus terug, daarvoor was ik te flabbergasted.
quote:wat dan?Op donderdag 26 november 2009 15:57 schreef miss_sly het volgende:
Geen speciale OP, toch?
Even een
En een
oeke, goed gedaan!
quote:ik heb het ook al eens gehad. detacheerders hebben vooral het handje ervan. die laten je gerust opdraven naar de andere kant van het land voor een vacature die al weg is. wat ze dan ff tussen neus en lippen door zeggen. en die na 2 maanden nog op de site staat dan. stug volhouden is het enige wat je kan doen
wat stom zeg bah Oeke
lekker!!
Zo zeg, het is wel een opluchting maar ook toch wel een raar gevoel dat ik gewoon niet meer naar mn werk hoef..
quote:Op donderdag 26 november 2009 17:38 schreef Chan het volgende:
Vivi dat meen je niet
Zo zeg, het is wel een opluchting maar ook toch wel een raar gevoel dat ik gewoon niet meer naar mn werk hoef..
quote:fijn dat je nu opgelucht bentOp donderdag 26 november 2009 17:38 schreef Chan het volgende:
Vivi dat meen je niet
Zo zeg, het is wel een opluchting maar ook toch wel een raar gevoel dat ik gewoon niet meer naar mn werk hoef..
heb je nu helemaal opgezegd? k heb t niet helemaal meegekregen
Vanmiddag ging Anna naar een feestje en het was de bedoeling dat ze daar zonder mij pannenkoeken zou gaan eten en in bad zou gaan. Maar die vriendin waar het was, die zag het zo niet zitten. Dus ik ben gebleven en heb boekjes gelezen met de peuters daar en mee opgeruimd en de chaos iets verminderd. En het badje hebben we maar overgeslagen, dat mag een andere keer wel. Ondanks de toestand daar was ik zo rustig, echt fijn om te weten dat het zo kan, met een zooi van die meiden en dan "huppakee" de bende in bedwang houden. Die van mij was natuurlijk het liefste.
Vivi, wat stom! Bah.
Chan, dappere stap, zeg! Goedzo, doen wat goed voelt is heel erg het beste!
quote:Op donderdag 26 november 2009 22:47 schreef MevrouwVanDalen het volgende:
Ah, dat zijn echt fijne bevestigende momenten, he Yppy? Dat het echt weg is, die paniek of angst dat het misgaat? Ik ervaar dat ook, ik kan zo'n rust voelen soms ineens. Dat is echt een contrast met hoe het is geweest.
Zo fijn ja, afgelopen week op mijn werk had ik ook zo'n moment. Moest een presentatie geven, maar had totaal geen tijd gehad om die voor te bereiden. En het ging zo soepel en ergens was er een stemmetje in me dat precies vertelde wat ik moest zeggen en hoe en dat gaf zo'n goed gevoel. Ook de reacties die ik krijg op mijn vertrek, doet me echt heel goed. Ik kan me bijna niet meer in denken dat het ooit zo ontzettend verschrikkelijk slecht met me ging. Die momenten zijn er nog, maar zo kort, na een dag of een nachtje slaap is het over.
tot ik stop met mijn medicijnen natuurlijk
Vechten loont dames!
Chan
Wow knap zeg als je dat zo snel kunt beslissen! En wat fijn dat het zo kan zeg.quote:De vorige keer stoppen was lichtelijk dramatisch te noemen.Op donderdag 26 november 2009 22:55 schreef MevrouwVanDalen het volgende:
Misschien valt het mee, Yppy, ook als je stopt met je medicijnen? En ben je dat van plan, om te stoppen? Je kunt toch ook 'gewoon' altijd deze dosis nodig blijven hebben? Of voelt dat niet oké?
Deze slik ik zeker tot januari is afgesproken met de psychiater. Dan maar eens een afspraak maken met de huisarts. Dan meteen even kijken hoe het gaat met werk en dan wil ik ws in het voorjaar/zomer (goed weer, veel naar buiten) kijken of afbouwen gaat. Na de zomer gaat Anna naar school, misschien scheelt dat ook wat in de rustmomenten voor mezelf.Wanneer het afbouwen niet goed gaat, is er een kans dat het idd 'gewoon' zo door gaat. Dat kan, die kans is 25%, dus zeker aanwezig.
Kolven, voeden, aankleden en tasje voor het kinderdagverblijf klaar maken. En dan moet je zelf ook nog ergens tussendoor wat eten enzo. Pfoe, en hele onderneming!
Maandag kan ik ook nog een keer oefenen en dinsdag moet ik dan weer werken... raar idee hoor! Ik begin er toch wel een beetje tegen op te zien nu het dichter bij komt. Niet het werken an sich, maar dat ik mijn kleine vriendje moet achterlaten...
Ik heb het ff helemaal gehad met al die zieken hier.. Ik zit nu al 1,5 maand tussen de koortsigen/hoestenden.
Het begon met Amber, hoesten, koorts. Toen werd M. ziek toen kreeg Tess koorts, toen werd Amber weer ziek (hoge koorts, oorontsteking), toen werd Tess weer ziek (hoge koorts en hoesten) en nu is Amber weer ziek (weer hoge koorts)... M.is nog steeds ziek. Die hoest zijn longen uit zijn lijf en heeft totaal geen energie...
Het zou wel weer eens leuk zijn als er een keer een maandje of wat geen zieken in huis zijn...
Succes met oefenen Ca.ra!
Yps, goed gedaan
Vief
wat een stom wief?! >.<Chan! Wat fijn
kopje thee doen dan bij LaPlace weer n keertje?
ik werk nog wel nmlk
quote:Ik voel helemaal met je mee, moet ook dinsdag weer beginnen en na nu net 2 flink gebroken nachten achter de rug begin ik er ook flink tegenop te zien. Over t aan te passen ritme 's ochtends kan ik inmiddels ook mee praten, Lena was vanochtend een kwartier te laat op t KDV voor haar 1e wendagOp vrijdag 27 november 2009 06:53 schreef Ca.ra het volgende:
Ik ben vandaag aan het oefenen hoe snel ik volgende week op mijn werk kan zijn. De ochtendplanning moet natuurlijk helemaal anders met zo'n kleintje erbij.
Kolven, voeden, aankleden en tasje voor het kinderdagverblijf klaar maken. En dan moet je zelf ook nog ergens tussendoor wat eten enzo. Pfoe, en hele onderneming!
Maandag kan ik ook nog een keer oefenen en dinsdag moet ik dan weer werken... raar idee hoor! Ik begin er toch wel een beetje tegen op te zien nu het dichter bij komt. Niet het werken an sich, maar dat ik mijn kleine vriendje moet achterlaten...
Ik zit nu heerlijk even bij de kapper de vervelende moeder uit te hangen, heb inmiddels al wel 20x de woorden "mijn dochter" laten vallen... Blijft ook gewoon heerlijk om dat hardop te zeggen!!Vicks, veel beterschap voor je gezin en sterkte voor jou!
Chan, gefeliciteerd met je beslissing. Fijn dat t zo goed voelt! Eerst maar er lekker van je mannetje genieten en daarna... Ach komt tijd komt raad!
De man van het dakdekkersbedrijf had gezegd dat ze eerst nog ergens anders een klus moesten afmaken dus ik had echt niet gedacht dat ze hier al voor 8 uur zouden staan...
Maar goed dat ik ivm oefenen al was aangekleed, normaal hops ik rond die tijd nog in mijn kamerjas rond.
Poppedein, dan zijn we solidair dinsdag. Alvast succes!
Vicky, beterschap voor je man en kinders. Een ziektevrije maand heb je wel verdiend ja!
En ik was nog vergeten te zeggen wat een schatje Xeentje is! Die ogen!
Dat wennen gaat vast snel!
Denk je dat je nu anders tegen je werk gaan aankijken? Nu je zelf mama bent?
Dit was d'r antwoord.En vraag ook nog even hoeveel hechtingen ze had.
quote:Whehehe
Haha Freecell, ik stelde haar van de week precies dezelfde vraag.
En vraag ook nog even hoeveel hechtingen ze had.
Sorry Poppedein
En hoeveel hechtingen had je?
Afgelopen woensdag is mijn galblaas eruit gehaald. Nu nog lekker in bed. Mijn buik spier is nog prut. en de narcose hakt er ook wel in.
Maar nu dus geen kans meer op nieuwe galsteenpijn!!
Van een nichtje gehoord dat zij hetzelfde heeft gehad na de geboorte van haar 1e kindje. Waarschijnlijk toch iets met de hormonen. Leuk souvenir
Heeft iemand een tip om snel aan te komen?Huup ja gezellig
, maar k moet eerst even weer goed fit worden..Chan, dieet voeding als supplement gebruiken. Dus die repen en die shakes in huis halen.
Ochtend:
shake
dan na ca. 1 uur boterhammen of je normale ontbijt.
dan na 2 uur zo'n reep bij de koffie of thee
en later nog je gewone koekje
Lunch
gewone lekkere lunch
na een uur zo'n shake drinken rustig op het gemakje
middag
reep
koffie thee met een koekje
avond
gewoon avond eten
later een shake
bij de koffie een reep.
Dit advies heb ik ooit gehad toen het bij mij ook niet goed ging. Dus van een dietiste. Succes. Hoop dat je de bv vol kunt houden, maar niet kost wat kost
quote:Goh? Is dat zo? Ik ben drie weken geleden geopereerd aan mijn galblaas, en vorig jaar ook bevallen van mijn eerste kind.Op zaterdag 28 november 2009 10:48 schreef Deepfreeze het volgende:
Zo, deepfreeze is ook weer een beetje in het land der levenden!
Afgelopen woensdag is mijn galblaas eruit gehaald. Nu nog lekker in bed. Mijn buik spier is nog prut. en de narcose hakt er ook wel in.
Maar nu dus geen kans meer op nieuwe galsteenpijn!!
Van een nichtje gehoord dat zij hetzelfde heeft gehad na de geboorte van haar 1e kindje. Waarschijnlijk toch iets met de hormonen. Leuk souvenir
Sterkte!
Maar ja, ik ga het toch maar proberen Hebben ze dat spul bij de supermarkt te koop eigenlijk?
gewoon bij de supermarkt. En het is ook veel. Je mag het ook opbouwen. Kan me voorstellen als je het van de een op de andere dag doet je echt een 'ik ontplof gevoel' hebt.Deze mama gaat even plat. Heb hulp in de winkel. Dus ik ga even een paar uur pakken.
Zij weet preciezer te kijken naar je normal voedingspatroon, en waarmee en hoeveel etc je moet aanvullen.
Die kunnen je eventueel ook ietse van nutridrink ofzo voorschrijven. WErkt hetzelfde als de shakes die chacama bedoelt, maar nutridrink wordt wel gewoon vergoed.
quote:Het heeft iets te maken met een veranderd hormoonspiegel. En in mijn geval hielpen mijn genen, mijn overgewicht, de pil en een portie pech ook niet mee.Op zaterdag 28 november 2009 13:26 schreef bodpa09 het volgende:
[..]
Goh? Is dat zo? Ik ben drie weken geleden geopereerd aan mijn galblaas, en vorig jaar ook bevallen van mijn eerste kind.
Sterkte!
Al verdwijnt dat overgewicht wel als je steeds niet kunt eten, of niet mag eten, of niet durft te eten.
morgen is manlief nog thuis, maandag chris naar het kdv. Dus tot dinsdag goed rusten, en dan voorzichtig aan de slag.
Wanneer was jij weer redelijk op gang Bodpa?
Ik weet nog niet of ik dit wil laten staan dus er is kans dat ik het weg haal maar ik ben nu gewoon even blugh
SPOILERHet heel gevoelens gedoe nu te verkrijgen via pm
[ Bericht 66% gewijzigd door Pvoesss op 28-11-2009 19:43:36 ]
Ik denk dat je niet moet gaan interpreteren waar'om hij dat zo doet. Gewoon aan haar geven en er blij mee zijn.
En natuurlijk wil je graag horen dat hij om haar geeft
Dat is ook heel logisch! Maar of dat zo is of niet kan jij vanuit de verte helaas niet bepalen...
quote:Dat is ook gewoon beroerd
Je hebt ook wel gelijk. Alleen dat vind ik zo lastig
Ik denk dat Freecell gelijk heeft, gewoon aan haar geven en blij zijn dat hij iets voor haar heeft uitgezocht.
Ik kan me heel goed indenken dat je bezorgd om hem bent.
Maar hij zal toch uiteindelijk zichzelf moeten redden, alleen of met hulp van zijn ouders en omdat hij het wil.
Het belangrijkste wat jij kan doen is goed voor jullie dochter zorgen en haar al je liefde geven. En dat doe je al.
Advies heb ik niet voor je, maar wat Freecell zegt lijkt me het beste om te doen..
quote:Ik voldeed niet aan het profiel zei de huisarts. Er zijn iets van vijf f-en waar je aan moet voldoen (fair(blond/rossing), fat, fertile, female, forty). Ik ben twee dingen van dat rijtje.Op zaterdag 28 november 2009 15:46 schreef Deepfreeze het volgende:
[..]
Het heeft iets te maken met een veranderd hormoonspiegel. En in mijn geval hielpen mijn genen, mijn overgewicht, de pil en een portie pech ook niet mee.
Al verdwijnt dat overgewicht wel als je steeds niet kunt eten, of niet mag eten, of niet durft te eten.
morgen is manlief nog thuis, maandag chris naar het kdv. Dus tot dinsdag goed rusten, en dan voorzichtig aan de slag.
Wanneer was jij weer redelijk op gang Bodpa?
Ja, wat wordt je bang om te eten he, denk dat ik nog een kilo of 8 kwijt ben geraakt.
Ik ben op maandag geopereerd, woensdag liep ik in de stad. Dat was heeeeel erg dom van me. Had ik niet moeten doen. De eerste week was manlief thuis, de week erna heb ik tot woensdag hulp gehad. Ik heb niet zo zeer pijn gehad, soms een zwaar gevoel onder mijn ribben. Ik weet niet hoe oud Chris is, maar de mijne is 11 maanden en wil de hele tijd op schoot en er weer af. En opgetild worden om te kijken wat ik aan het doen ben. Dat was het lastigste.
Na twee weken nacontrole, daar een beetje op mijn falie gehad omdat ik te veel deed. Ik moest me goed realiseren dat ik een vuistgrote wond in mijn buik heb en dat ze flink hebben zitten raggen van binnen. Je moet de eerste zes weken heel rustig aan doen. Veel slapen en rust nemen. Die week ben ik toch weer voor halve dagen aan de slag gegaan. Ik voel me eigenlijk vanaf de eerste week al best goed, beter dan ik me in tijden voelde. Paprikachips kan ik al weer eten. En patatjes. En bitterballen. En poffertjes. Maar geen rookworst. En geen roomsaus.
quote:Dan vraag je aan je arts wat die er van denkt, laat je hem dat opschrijven en ga je daarmee naar je baas
Mijn baas verwacht dat ik een week na mijn galblaasverwijdering alweer aan het werk kan
Of je gaat even naar je bedrijfsarts als die er is?
dat kan echt niet, tis gvd een buik operatie, is ie wel wijs m@x? quote:•Het advies van een bedrijfsarts is gericht op genezing en werkhervatting. Bent u het met een advies oneens, dan mag u een second opinion aanvragen bij het UWV.
wat een rotsituatie! Ik sluit me verder aan bij freecell.
quote:Van hem we hebben samen toen voor dr verjaardag het gehad over wat hij zou geven.Op zaterdag 28 november 2009 18:22 schreef bodpa09 het volgende:
Pvoesss, komt het cadeau nou van je ex-schoonouders of van hem?
We zouden een hele speelset geven en die had ze dus bijna compleet behalve het missende deel wat hij zou geven. Dus het cadeau is wel leuk. en past bij wat we al hebben staan.
quote:Echt een klote situatie, maar ik ben het wel met Freecell en Oeke eens. Een van de lastigste dingen vind ik je neerleggen bij hoe iemand of een bepaalde situatie is, terwijl je zo graag anders wilt.Op zaterdag 28 november 2009 18:35 schreef Pvoesss het volgende:
[..]
Van hem we hebben samen toen voor dr verjaardag het gehad over wat hij zou geven.
We zouden een hele speelset geven en die had ze dus bijna compleet behalve het missende deel wat hij zou geven. Dus het cadeau is wel leuk. en past bij wat we al hebben staan.
en die is nu dus ook helemaal rauw en pijnlijk en opgezwollen.Gestopt met de medicatie en nu even het weekend door op max. dosering Rennies..maandag overleg met de interniste over welke medicijnen hierna te proberen. Jeuj
M@x...je baas is gek
M@x, dat kan niet hoor. Inderdaad wat belana zegt, als de bedrifjsarts niet akoord is dan second opnion.
Chan, is inderdaad wel wijs om eerst met de HA te overleggen. Ik heb het tenslotte ook op die manier gedaan. Kreeg van de dietiste alleen niet het vergoedbare spul. Moest het maar gewoon doen met de spullen uit de winkels.
TF, da's niet goed hoor. Kijk je uit. Als het niet goed gaat zou ik toch de HAP bellen. Maagzuur is zo ontzettend slecht voor je lichaam als het niet in je maag zit. Je wilt tenslotte geen ontstekingen. Ow en xantax wertke bij F. beter dan Rennies. Maar dat kan bij iedereen natuurlijk verschillen.
Bodpa. ik heb een kijkoperatie gehad. dus 4 kleine wondjes (1-3cm). Maar Max, na een week echt werken is te vlot. Hier hebben ze het over minimaal 2 weken rustig aan.
Chris is ruim 2, maar wil graag getild worden. Dus dat zal even niet gaan. Maar dat zou verder wel moeten lukken. Als ik langer dan 2 uur buiten mijn bed kan lopen/zitten/staan.
quote:Ik heb ook een kijkoperatie gehad. Het wondje onder mijn borstbeen voelt het vervelendst, en bij jou? Heb je nog pijn?Op zaterdag 28 november 2009 19:49 schreef Deepfreeze het volgende:
Pvoess. Wat de anderen zeggen klinkt redelijk. Maar maakt de rest van de situatie niet echt leuker..
Bodpa. ik heb een kijkoperatie gehad. dus 4 kleine wondjes (1-3cm). Maar Max, na een week echt werken is te vlot. Hier hebben ze het over minimaal 2 weken rustig aan.
Chris is ruim 2, maar wil graag getild worden. Dus dat zal even niet gaan. Maar dat zou verder wel moeten lukken. Als ik langer dan 2 uur buiten mijn bed kan lopen/zitten/staan.
@Max: ik sluit me bij de vorige sprekers aan, een week is echt veel te kort.
Mijn bovenrug is ook nog zwak. Die is sinds de koliek aanval 3 weken geleden en de ziekenhuis opname daarna echt brak.
quote:2x40 nexium. Dat is een protonpompremmer, zou moeten zorgen dat de pompjes die maagzuur aanmaken rustiger aan doen maar dat werkt dus niet helemaal zoals het hoort..Op zaterdag 28 november 2009 20:17 schreef Belana het volgende:
Wat heb je voor medicijnen TF? wat kut zeg dat het zo slecht gaat!
Tis niet voor het eerst dat ik medicijnen heb die precies het tegenovergestelde doen van wat ze zouden moeten doen. Irritant..
max, ga je een second opinion aanvragen bij een andere arts? na een week weer volledig werken klinkt wel heel snel idd!
TF, ik durf me niet eens voor te stellen hoe je je moet voelen. iig een dikke
voor jou! hopelijk kunnen de doktoren je kunnen helpen! Mijn baas is een beetje een rare. Is er supertrots op dat hij nog nooit vanwege ziekte heeft verzuimd en zit liever hondsberoerd heel de afdeling aan te steken dan dat hij een dagje in zijn bed blijft. Op zich vind ik het goed dat hij niet voor elke uitgevallen wimper thuisblijft maar je kan het ook overdrijven. Ik heb mezelf in ieder geval voorgenomen om de boel straks niet te forceren en geen onnodige risico's te nemen. Mocht dat problemen opleveren op het werk dan zal ik zeker een andere arts inschakelen.
TF, het zit jou ook niet mee he. Hopelijk krijg je snel meds die wel werken. Maagzuur
Pvoes, weet je al of je het kadootje gaat geven? Ik zou het denk ik ook gewoon doen. Verder is het een hele moeilijke situatie waar ik ook zo snel geen oplossing voor weet. Succes!
Max, is er geen ander ziekenhuis? Hier is amper een wachtlijst. Ik was zelfs na een week aan de beurt (iets spoed). Dat was een dependance van een groter ziekenhuis. Echt heerlijk kleinschalig! Dat voelde best fijn, als je zelf in puin ligt.
Vandaag gaat het trouwens alweer een stuk beter.
quote:Op zondag 29 november 2009 12:21 schreef Deepfreeze het volgende:
TF. wat vervelend dat die medicijnen niet werken! Hopelijk vind je snel iets dat wel werkt.
Max, is er geen ander ziekenhuis? Hier is amper een wachtlijst. Ik was zelfs na een week aan de beurt (iets spoed). Dat was een dependance van een groter ziekenhuis. Echt heerlijk kleinschalig! Dat voelde best fijn, als je zelf in puin ligt.
Vandaag gaat het trouwens alweer een stuk beter.
Via mijn werk doet mijn ziektenkostenverzekeraar aan wachtlijstbemiddeling dus die hebben voor me gebeld en het enige ziekenhuis wat enigszins in de buurt ligt (volgens hun ligt Hoofddorp echt in de buurt van Den Haag
) is gewoon veels te ver weg. Hier worden de wachtlijsten inmiddels alleen maar langer. Ben al eens opgeroepen maar dat was precies in de 3-daagse periode waarin ik bij de intake had aangegeven echt niet te kunnen (ivm Kai en herfstvakantie en geen oppas enzo). Ik wil het wel achter de rug hebben maar de komende periode komt het ivm werk en andere verplichtingen zo rot uit dat ik stiekem wacht tot januari voor ik ze ga bellen. Als ze dan roepen dat ik de week erop wordt geholpen dan is het niet zo erg.Heb je er nu verder geen last van? Ik was echt bang dat die pijn terug zou komen.
Ik heb het idee dat ik naast bloedarmoede ook een B12tekort heb..hoe ik me voel een depressie noemen klinkt als een soort understatement
Misschien moet ik me maar laten opnemen voor een infuus dat de boel tot rust kan komen, ik trek dit echt niet..
Maar ja, daar heb je dan weer geen bal aan.
quote:Nog voor ik je laatste zin las dacht ik al: waarom gaat ze niet naar de SEH/HAP... Dit is echt niet goed hoor!
Ik durf niet meer te eten, werd vanmorgen wakker met de smaak van kots in mijn mond. M`n lippen zijn gescheurd, m`n tandvlees opgezwollen en m`n tong geïrriteerd. Tel daarbij een dikke kop van het janken op en je hebt een idee.
Ik heb het idee dat ik naast bloedarmoede ook een B12tekort heb..hoe ik me voel een depressie noemen klinkt als een soort understatement
Misschien moet ik me maar laten opnemen voor een infuus dat de boel tot rust kan komen, ik trek dit echt niet..
Ik heb op dit moment ook 'iets' in/met mijn mond, tandvlees enorm pijnlijk en een rare dikke branderige onderlip, eten doet flink zeer. Het komt niet in de buurt van jouw ellende, maar als dit mij al zo'n zeer doet, meid... BEL EEN DOKTER!!!
Echt doe hoor! Je wil toch niet pas morgenochtend bellen en dan hopen dat je er tussen komt...
TF dit klinkt niet goed hoor! Ga bellen!Wat BE dus ook zegt!
quote:Helemaal mee eens. Hier moet je niet langer mee blijven lopen!Op zondag 29 november 2009 18:49 schreef Brighteyes het volgende:
[..]
Nog voor ik je laatste zin las dacht ik al: waarom gaat ze niet naar de SEH/HAP... Dit is echt niet goed hoor!
Ik heb op dit moment ook 'iets' in/met mijn mond, tandvlees enorm pijnlijk en een rare dikke branderige onderlip, eten doet flink zeer. Het komt niet in de buurt van jouw ellende, maar als dit mij al zo'n zeer doet, meid... BEL EEN DOKTER!!!
Echt doe hoor! Je wil toch niet pas morgenochtend bellen en dan hopen dat je er tussen komt...
Ik ben het met de andere dames eens, hier moet je je niet doorheen willen bijten in je uppie, snel hulp vragen!
Ik hoop zo dat ze haar kunnen helpen, het is echt zo rot allemaal...
Er komen morgen voor het eerst kinderen van het gastouderbureau bij mij thuis.
Heb er wel zin in lijkt me erg gezellig maar wel een drukte van belang in ene 2 kinderen erbij.
wat ontzettend naar! Gelukkig maar dat je terecht kunt, dit lijkt me echt niets voor je zeg. Mocht je dit toevallig lezen, mochten jullie of J. hulp nodig hebben met het een of t ander, laat het me weten hè?!
Ik hoop dat je nu goed wordt geholpen!quote:Dit blijf ik mooi vinden van dit 'topic'. Gewoon het spontane aanbod van mensen om elkaar te helpen.Op zondag 29 november 2009 20:46 schreef huuphuup het volgende:
huuuu TF jemig
Mocht je dit toevallig lezen, mochten jullie of J. hulp nodig hebben met het een of t ander, laat het me weten hè?!
quote:oh das lief maar TF en ik wonen om de hoek enzo hè, dan is het wat makkelijker hulp aanbiedenOp zondag 29 november 2009 20:57 schreef chacama het volgende:
[..]
Dit blijf ik mooi vinden van dit 'topic'. Gewoon het spontane aanbod van mensen om elkaar te helpen.
maar idd, ik vind het een fijn forum hier juist omdat iedereen elkaar zo steunt enzo
quote:ow gelukkig!
Ze mocht om 20.20 bij de HAP langs komen, dus als het goed is is ze daar nu binnen.
Ik hoop zo dat ze haar kunnen helpen, het is echt zo rot allemaal...
jezus TF... sterkte!!
Huup lief, dank je
Wat fijn. Ik hoop maar dat het nu de beterende kant op gaat. Nu hopelijk echt snel verbetering!
van mij. Sjonge zeg, jij bent ook al een tijd niet in goede doen he. Brrrrrr.Ik moet steeds zo denken aan kleine babietjes met reflux die niet kunnen aangeven waar ze last van hebben, zo intens zielig is dat!
Straks als eerste de internist bellen
toevallig had ik gisteravond sinds lange tijd weer eens een zuuraanval, en dan is het nog niet te vergelijken met wat jij nu hebt, maar ik kan me dus wel voorstellen hoe je je voelt
En met wat ik nu slik mag ik geen Rennies.
Tis nooit saai met mijn lijf
quote:jeutje wat balen zeg!!Op maandag 30 november 2009 13:36 schreef De_Taartjesfee het volgende:
Te vroeg gejogen
En met wat ik nu slik mag ik geen Rennies.
Tis nooit saai met mijn lijf
Heb je de internist al gebeld?
wat een ellende zo! hoe doe je dat met minigebakje thuis? (mss te praktisch, maar mag je wel antagel of gaviscon of zo?)
Enneh de aloude zwangeren tip van vanillevla? Of ben je dat stadium al lang voorbij?
quote:lekker laten lopen en me maar niet te druk maken. Ze mag de hele dag tv kijken nu
TF, jemig, zeg!
(mss te praktisch, maar mag je wel antagel of gaviscon of zo?)
Vanillevla werkt niet BE, daar krijg ik weer darmkramp van
Met de internist heb ik morgen om 12.00 uur een belafspraak.
Ik ga nu eerst de huisarts maar ff bellen om te vragen of ik wel iets anders zuurbindends mag
Hopelijk komt er gewoon morgen een oplossing.
Internist heeft gebeld. Mag absoluut niet stoppen met medicatie, ik krijg nu wel een andere want die ik bij de HAP had gekregen was fout. Wat ik in mijn mond heb zal wel een schimmel zijn omdat m`n weerstand laag is en er heerst buikgriep dus daar zal ik me wel zo lamlendig van voelen.
Ik vraag me serieus af of ik arabisch begin te ratelen als ik met een dokter spreek want ze begrijpen me altijd verkeerd
Dus maar langs de huisarts om een kweek te laten maken en eens horen of hij nog een idee heeft.
*muur zoekt en kop tegen ramt*
Hopelijk helpt die andere medicatie beter...
knap waardeloos waardeloos zeg
[ Bericht 2% gewijzigd door #ANONIEM op 01-12-2009 12:02:56 ]
Sterkte. En niet te hard met je mooie bolletje tegen de muur. Doet pijn.
Anders via huisarts een andere internist regelen? Zo kun je ook niet blijven rondlopen!
Hier gaat het goed. Ik kan in ieder geval alleen voor Chris zorgen vandaag. Dat is al fijn. Maar hem tillen werkt nog niet. Ik hem nu nog het meeste last van de jeuk van de hechtingen. En mijn rugspieren. Precies degenen die dwars lagen tijdens die galpijn. Blijkbaar hebben die ook een opdonder gekregen de afgelopen periode.. Maar mijn buik/buikspier gaat best goed vind ik..
Either way, ook al is dit iets anders, dan is het nog knap rottig dat er weer iets anders bij gekomen is voor nu...
Fijn dat het vandaag goed gaat met Chris verzorgen DF! Stoer!
! Ik hoop dat je je snel beter voelt.quote:
O taartjesfee, schimmel of niet, verrot is het wel!
Je bedoelt het vast niet zo, en het is ook niet grappig, maar toch moest ik even grinniken.
quote:Ik zag het ook, maar omdat ik het uiteraard
[..]
Je bedoelt het vast niet zo, en het is ook niet grappig, maar toch moest ik even grinniken.
goed bedoel, liet ik het toch staan. Heeft TF toch nog iets om over te lachen!
Heb hem wel gezegd dat ik hem dit jaar niet meer wilde zien, hij kon er wel om lachen
[ Bericht 1% gewijzigd door De_Taartjesfee op 02-12-2009 13:00:21 ]
quote:
Hoop dat je spruw snel over is
Na de laatste paar mislukte provocaties, zijn we gewoon weer een heel stuk terug bij af
Eten is weer eng, proberen is een ramp.
het hele samen maken proces etc vind ze heel erg leuk, en ze kijkt er ook echt naar uit om het te eten, maar zodra het voor haar neus staat is het paniek, en is het eten slecht. want ze wordt er ziek van denkt ze.
Met alle trucs en dingen die ik weet wil ze een hapje proeven, en dat gaat gewoon niet van harte.
Zelfs het laatste redmiddel, een nieuwe thomas treintje wil ze niet, terwijl ze normaal een moord zou doen voor een treintje bij wijze van
En dan is het direct buikpijn, en soms zelfs dat ze boven de wc gaat hangen en doen alsof ze moet spugen.
Vannacht is ze vier keer overstuur wakker geworden, ze vond het taartje eten zo eng, maar ze wou wel graag weer een taartje maken.
En ik vind het zo klote
ik gunde haar zo graag dat eten gewoon zou zijn, want dat was het voort redelijk. Dat ze kan genieten, en nu is dat stomme eten weer eng.En ik weet dat ik er niets aan kan doen, en er is echt heus alle ruimte voor haar, ik snap haar angst.
Maar toch doet het behoorlijk zeer, en dan wordt ik weer boos op mezelf want ik weet dit ligt niet bij mij, dit ligt gewoon diep die angst. En ik hoef me echt niet te voelen alsof ik faal.
Maar toch
stom gedoe Maandag ga ik weer naar mijn psycholoog, eerder had ze geen plek, en omdat ik het weekend, bij mijn ouders ben, kan ik daar even uitmodderen.
Misschien dat ik met de medicatie voor mijn ADHD (Concerta) moet stoppen, omdat ik véél teveel prikkels krijg, waar ik dan op móet reageren. Het is wel ''leuk'' dat, sociale dingen mij meer aantrekken, maar het resultaat is niet fijn. Ik erger, me teveel en ik ben dan niet aardig.
En die pillen zijn juist zo goed tegen, de onrust.
Ook al weet je dat je er niks aan kan doen, dan is het nog net zo slopend om te zien hoe je kind ongelukkig is over iets! Pffff, beroerd zeg....Oxy, wat vervelend... Kan me voorstellen dat je je er rot bij voelt. Eerst maandag maar eens overleggen, misschien zijn er nog andere oplossingen?
En natuurlijk kan jij er niks aan doen. Ze heeft nu eenmaal de ervaring dat ze ziek kan worden van eten. Een 'natuurlijke' reactie is dan natuurlijk dat ze zich er tegen verzet, of ze wil of niet. Bah, sterkte Oxy, wat jammer dat het dan weer van die bijwerkingen heeft. Hopelijk kan de psych je maandag helpen. Ik hoop dat je nog een beetje leuke dingen op je lijstje hebt staan voor het weekend!
Oxy sterkte
sterkte Oxy
jij ook sterkte. Bah ik zit de papieren van mn bevalling nog even door te kijken (vraag me niet waarom maar dat doe ik met enige regelmaat
) maar het zinnetje G: 2, P: 0 komt wel even heel hard binnen zeg. Pfoe. Inmiddels is dat uiteraard G:2 P:1 maar hoe vaak ik ook zwanger zal zijn, dat aantal komt nooit meer gelijk te staan. Ineens vraag ik me dingen af over die zwangerschap die zo vroeg al eindigde. Het is onzin natuurlijk want het is nou eenmaal zo gelopen, maar toch. BLEGH hoop dat het gesprek verhelderend voor je gaat zijn.Huup
komt de datum misschien ook dichterbij? En ja het toe kijken bij Arwen is naar. Zelfs paps kreeg de tranen in zijn ogen. Omdat eten zoiets normaals hoort te zijn.
Bij mij doet het vooral zeer, dat ik haar angst niet weg kan nemen.
Heb haar vandaag een puzzeltje gehaald van thomas, omdat ik haar toch stoer vind dat ze zo goed geprobeerd heeft en dat ik heel trots op haar ben.
Ik hoop op goede hulp voor haar en jou.
Oxy, ik hoop dat je psycholoog samen met jou tot een fijne oplossing kan komen.
Huup, heb jij een miskraam gehad?
Ik ook, maar heel vroeg in de zwangerschap en ik zal ook nooit precies weten wat er nou gebeurd was.
Hoe ging het bij jou? Als ik dat uberhaupt mag vragen hoor...
Het is alweer lang geleden maar het blijft toch altijd een beetje steken
Ik heb dat met mijn zwangerschap ook... Wel een beetje anders dan hoe het bij jou was, maar ik vraag me van alles af over dat andere vruchtje, Timo zn tweeling broertje of zusje, dat direct gestopt is met groeien.. Denk er vaak aan hoe het geweest was, als het wel doorgegroeid was (druk, uiteraard
) Maar ja, het is nou eenmaal anders gelopen.. Maar ja, je blijft je dingen afvragen he..Ik ben inmiddels doorverwezen naar een diëtiste en heb mn eerste tip al binnen, hopelijk gaat het werken. En nu Timo ziek is ben ik zó blij dat ik geen druk heb van een baan waar ik weer heen moet, het voelt heerlijk vrij er gewoon voor hem te kunnen zijn
huup en TF, dat heb ik zelf eigenlijk helemaal niet zo, of veel minder sterk in elk geval. ik vond die miskraam destijds (m'n eerste zwangerschap ook) wel heel erg naar, maar toen kwam onze 'Willem', en die maakte dat ruimschoots goed. ik heb dan ook juist een beetje het gevoel: als ik die miskraam niet gehad had had ik deze zoon niet gehad. en die had ik niet willen missen. maar misschien is dat wel erg simplistisch gedacht hoor.
maar als dan het moment daar is dan klapt ze dicht.
En ja ik zou zo graag zien dat ze het eet, voor haar zelf. Niet voor mij.
Ja als dat taartje goed gaat ben ik dolblij, maar gaat het niet, dan gaat het niet.
Het is voor mij vooral van belang dat zij gelukkig is, niet bang is.
Die provocaties die moesten, ze moet egwoon een uigebreider dieet krijgen. alhoewel ze nu weer op 6 maanden pauze staat ivm shock op bmr prik.
Als we op dit tempo door blijven gaan komt ze geheid tekorten. De arts maakt zich nu redelijk zorgen of ze genoeg van alles krijgt. n dat lukt wel gelukkig.
Maar ik kan niet permiteren dat ze weer zover terugvalt. Iets wat trouwens volgens de logopediste veel voor komt een terugval bij een nare her-ervaring.
Nog meer terugval staat bij haar nu gelijk aan een sonde, en daarmee kun je ook weer problemen versterken.
lijkt me heel naar en verdrietig, vooral ook dat je zo machteloos staat. Ik heb wel heel veel bewondering voor je en hoe je ermee omgaat.oxy
huup, ik herken het ook wel. Soms dan, niet altijd. Ook wat trui zegt, dat dit meisje alles ruimschoots goedmaakt, ervaar ik zeker ook zo, maar toch is het soms wel een pijnlijk iets te weten dat er twee andere kindjes hadden kunnen zijn. Maar ik ben zo blij met ons uiteindelijke kadootje, dat ik er niet te veel bij stil wil staan.
.En een miskraam lijkt me ook heftig
.Dat mensen hier op fok, bij wie ik zo hebt meegeleeft tijdens de zwangerschap en geboorte, nu eigenlijk nauwelijks meer reageren op mijn zwangerschap en naderende datum.
Geen big deal verder, en ook begrijpelijk, maar toch wel jammer.
Ik doe het vast straks zelf ook zo
. .Sowwy
.De eerste zwangerschap heb ik zelf afgebroken in 1987 en dat is natuurlijk wel heel anders. De tweede is onze oudste zoon, de derde onze jongste zoon, daarna de drie miskramen en nu de baby in mijn buik.
De miskramen heb ik niet voor gekozen dus het zal wel ergens goed voor zijn geweest. De abortus is een ander verhaal maar is pas “een issue” geworden na de geboorte van ons eerste kind, 14 jaar later.
quote:
Ik had ineens allemaal blauwe plekken op mijn been, dus ik had mezelf al allerlei enge ziektes aangepraat. Ik naar de huisarts: spataderen
ook weer zo'n fijn na de zwangerschapverschijnselOw ja en ik ben vergeten iemand voor mijn werk ergens over in te lichten. Niet zo netjes en stom maar nou heeft deze man een brief aan de directie geschreven dus dinsdag mag ik waarschijnlijk op het matje
communiceren
Nou ja, bij de loodgieter thuis lekt het ook toch Maar het raakt me wel. Mijn collega zegt dat ik het niet zwaarder moet maken dan het is, maar ik ben geloof ik een gevoelig typje [ Bericht 0% gewijzigd door Estrys op 04-12-2009 10:31:50 ]
quote:nouja het is ook echt niet dat ik er heel vaak bij stil sta of dat Amélie niets goedmaakt ofzo. Het punt is juist dat ik er eigenlijk nooit bij stil sta en dat ik ontzettend blij ben met mn meisje. Ik denk dat dat ook wel duidelijk genoeg door mn posts klinkt. Alleen als ik die G: 2 zo zwart op wit zie staan dan staat het er ineens heel hard. Heel feitelijk. Het is alweer ruim drie jaar geleden dus gevoelsmatig is het voor mij niet een miskraam uit de categorie als dat kindje er was geweest dan had Amélie er niet geweest. Ze hadden er allebei kunnen zijn en daarom zat ik daar gister zo inene aan te denken. Eigenlijk gewoon wat TF zegt ja, the numbers don't add up.Op donderdag 3 december 2009 23:46 schreef miss_sly het volgende:
evenstar
oxy
huup, ik herken het ook wel. Soms dan, niet altijd. Ook wat trui zegt, dat dit meisje alles ruimschoots goedmaakt, ervaar ik zeker ook zo, maar toch is het soms wel een pijnlijk iets te weten dat er twee andere kindjes hadden kunnen zijn. Maar ik ben zo blij met ons uiteindelijke kadootje, dat ik er niet te veel bij stil wil staan.
en nog ff voor de duidelijkheid, het was gewoon iets wat gister ineens hard binnenkwam, het besef. Maar het is niet zo dat ik hier dagelijks mee in mn achterhoofd loop
Chan dat lijkt me ook een heel gek besef zeg, zo'n tweeling. Jemig.
Groofskens heerlijke muppet
je moest eens weten hoe vaak ik Z&G open voor jou! Maar ik heb niets te melden verder dus ik lurk alleen maar
quote:nee ja ik snap het ook wel. Het staat er ook harder dan ik het bedoel. Maar ik wil niet de indruk wekken dat die miskraam het genieten nu overschaduwd ofzo want dat is echt niet zo, helemaal niet. Het was gewoon dat "goh" moment ineens.Op vrijdag 4 december 2009 09:54 schreef trui het volgende:
ik vind 't ook niet raar ofzo hoor, huup! maar ik last 't gisteren en ging eens bij mezelf na hoe ik dat voelde en bij mij is 't dus niet zo. ik wist niet eens dat 't alweer 3 jaar geleden is, jee! bij ons was 't daarna binnen een maand of 5 weer raak, dus had de zwangerschap van 'Willem' echt niet kunnen plaatsvinden als die eerste zw.schap wel doorgegaan was. niet dat dat feitelijk veel uitmaakt misschien, maar 't maakt dat idee nog iets sterker.
en ik moet steeds zo lachem om je "Willem"
Huup, stom he, die cijfers zijn zo zwart wit. Ik heb destijds een curretage gehad in hetzelfde ziekenhuis als waar ik bevallen ben. En toen ik werd opgenomen vroegen ze of er een dossier van mij bekend was, dus ik uitgelegd. Maar dat telde niet, dat was geen bevallingsdossier maar maar een gyn dossier. Toen stond ik ook wel een beetje raar te kijken. Hier komt de uitgerekende datum van de miskraam weer in zicht, maar ik heb er eigenlijk geen moeite mee. Komt denk ik ook door Driekus en doordat we vorig jaar 5 dagen na die datum een positieve test hadden. Ik heb het verdriet van de miskraam er vorig jaar op oudjaarsavond om 12 uur echt uitgejankt.
Maar ik leef ook met jullie mee Eigenlijk denk ik er niet heel vaak aan. Soms flitst het door m'n hoofd. Misschien had Jen dat wel nog een grote broer of zus gehad.
Wat ik me wel eens afvraag. Bij die Derek ogolvie zie je wel eens dat hij contact heeft met een kindje dat is geëindigd in een miskraam. Ook als dat heel vroeg is. Zouden er om mij een stuk of 14 kinderen zweven??
.Vanmiddag ga ik met Jamie naar mn werk, Sinterklaas komt langs. Hij is er welliswaar veel te klein voor maar ik vind t leuk om mn collega's weer eens te zien. Heb zin om weer te gaan werken in Januari, maar zie er ook tegen op... moet mn mannetje achter laten bij iemand anders. En ik heb nog steeds geen uitsluitsel over kdv. We hebben een plekje maar t is nog niet zeker wanneer de kdv open gaat, zoals het nu naar uit ziet eerste week Januari... maar kan ook later worden, nog niet alle formaliteiten zijn rond
. Begin nu behoorlijk nerveus te worden. en ik denk dat ik zelf net zo ga zijn. Zei ik ook al hè.Het is meer dat dan het intensievere contact wat er leek te zijn, toch zo weer verdwenen is ook. Een beetje een eigenschap van internetcontact ook, denk ik. Maar dat vind ik dan gewoon jammer. Maar ook weer leuk om te lezen dat er ook mensen zijn die het blijkbaar wel volgen
. Maar wat de anderen zeggen, het is niet meer mijn plek om echt veel te reageren in Z&G. Dus als ik je eens zie op het bankje of elders is het wat makkelijker.
Ticootje, dat vraag ik me ook af. Mijn miskraam was echt heel vroeg.
En zelfs onduidelijk wanneer hij nu precies was. Dus of daar nu een kindje bij me zweeft?
Maar ik denk wel dat dat de weg vrij heeft gemaakt voor Ko.
Na die miskraam ben ik eindelijk doorverwezen naar een gyn en het moest gewoon zo zijn volgens mij.
Maar met cijfers op papier is het inderdaad veel confronterender.
quote:Ik heb dringend koffie nodig geloof ik... De moeder van jouw ex is de ex van jouw man, lees ik dat nu goed? Ik dacht dat ik de enige was met ingewikkelde familiebanden
Als mijn eerste zwangerschap wel goed was gegaan had ik nu een hele hoop ellende. Ik was zwanger van mijn ex vriend toen hij er toch maar geen zin meer in had. Ik denk dat hij niet zo zeer met zijn kind om had willen gaan, maar ik denk dat zijn moeder dat wel had gewild. En aangezien dat de ex van mijn man is.... Kortom het was heel verdrietig ( en zeker toen we er achter kwamen dat kinderen krijgen bij ons niet vanzelf gaat), maar wel beter.
Eigenlijk denk ik er niet heel vaak aan. Soms flitst het door m'n hoofd. Misschien had Jen dat wel nog een grote broer of zus gehad.
Ik voel me niet zo op het moment, flink verkouden en een slaaptekort. Sinterklaas hakt er aardig in bij Isa, ben blij als dit weekend voorbij is.
quote:En tegelijkertijd vind ik juist het mooie en fijne aan dit stukje internet dat je soms ook echte vriendschappen maakt.
Het is meer dat dan het intensievere contact wat er leek te zijn, toch zo weer verdwenen is ook. Een beetje een eigenschap van internetcontact ook, denk ik.
quote:deze komt uit brandevoort jij komt uit de andere kant meer toch?Op vrijdag 4 december 2009 10:38 schreef mefke79 het volgende:
Oja, Evenstar, als je naar de prelogopedie moet, wordt je dan naar mijn wijk doorverwezen? Daar zit er eentje die die gespecialiseerd is in prelogopedie. Tis zo rot dat ze niet wil eten, maar heel rationeel gezien snap ik haar reactie wel. Pff, wat lijkt me het toch zwaar zo voor je meisje en voor jou!
Iig, de prelogopedist vond dit toch wel een gevalletje tikje zwaarder dan normale prelogpedie, en dus werd ik weer doorverwezen.
Deze dame doet prelogopedie en sensorische integratie.
En met spoed, waar ik dan weer van schrok, dat het toch erger is als ik dacht. anders maken ze er geen spoed van.
14 december is de specifiekere anamnese en behandelplan-bespreking.
En daarna komt ze hier aan huis.
Ze eet nu wel nog redelijk haar normale eten, wat vertrouwd is, maar ook niet van harte. , zelfs niet waar ze heel dol op is.
En gezien het bij haar toch al zo belangrijk is om die stoffen binnen te krijgen willen ze vaart maken.
Om nog erger te voorkomen.
Huisarts deed ook helemaal niet moelijk, maandag diretc de verwijsbrief ophalen.
Hij zei ook nu direct aanpkken, en erger voorkomen, want erger is in haar geval sonde.
Wat dan weer het initiele probleem aansterkt.
[ Bericht 43% gewijzigd door _evenstar_ op 04-12-2009 14:05:53 ]
En MvD helemala mee eens. en ook bij irl-vrienden/kennisen heb je die momenten wel denk ik.
quote:kloptOp vrijdag 4 december 2009 13:38 schreef Sjeen het volgende:
[..]
Ik heb dringend koffie nodig geloof ik... De moeder van jouw ex is de ex van jouw man, lees ik dat nu goed? Ik dacht dat ik de enige was met ingewikkelde familiebanden
Evenstar, dan kom je inderdaad wel naar mijn wijk toe want ik woon wel in Brandevoort. Daarom wist ik het ook, ik zat bij de fysio in de wachtruimte en dat is dezelfde wachtruimte als de logopedie..Hopelijk helpt het!
Ik ga ook nog effe zeuren hoor...ik blijf maar bloed verliezen. Was zo blij dat ik echt ongesteld geweest was en er daarna wel 3 hele dagen zonder bloed waren, maar tada, daar is het weer. Nou maar de huisarts gebeld, ik wil graag een verwijzing naar de gyn voor een echo, even zeker weten dat er geen restje placenta meer zit. En als dat niet zo blijkt te zijn, dan is het hormonaal en heb ik pech. Maar dan weet ik dat tenminste.
Beterschap Sjeen. Zat gisteren naar DNA onbekend te kijken op Ned 1 en moest toen aan ons denken. In hoeverre zou ons DNA nou overkomen met elkaar gezien de fammilieband.
Mefke, zekerheid is altijd fijn. Hoop dat de HA je de doorverwijzing geeft. Sterkte in elk geval.
Hier weer een beetje bijgekomen van de ziekte-hektiek. Zelf wel weer toe aan een behandeling bij de osteopaat, maar daar wacht ik mee tot na de kerstbomenverkoop. Erger dan nu kan ik het toch niet maken. En als ik nu ga, dan weet ik dat ik het met sjouwen toch weer zo scheef zet. Na de kerstbomenverkoop hebben we even een poosje vrij en kan ik dan dus ook lichamelijk de verreiste rust nemen die na een behandeling zo belangrijk is. En ondanks de lichamelijke 'ongemaken' voel ik me goed. Heb zin in de komende periode met de beloning van vakantie als vooruitzicht.
quote:Evenstar, met spoed kan ook zijn omdat ze denken dat het nu nog goed te behandelen is, dat Arwen nu nog toegankelijk is voor therapie. Goed dat je qua behandelaar een specialistisch stapje verder bent, Arwen's probleem wordt iig goed serieus genomen. Hopen dat jullie snel weer vooruit gaan!Op vrijdag 4 december 2009 13:56 schreef _evenstar_ het volgende:
[..]
deze komt uit brandevoort jij komt uit de andere kant meer toch?
Iig, de prelogopedist vond dit toch wel een gevalletje tikje zwaarder dan normale prelogpedie, en dus werd ik weer doorverwezen.
Deze dame doet prelogopedie en sensorische integratie.
En met spoed, waar ik dan weer van schrok, dat het toch erger is als ik dacht. anders maken ze er geen spoed van.
14 december is de specifiekere anamnese en behandelplan-bespreking.
En daarna komt ze hier aan huis.
Ze eet nu wel nog redelijk haar normale eten, wat vertrouwd is, maar ook niet van harte. , zelfs niet waar ze heel dol op is.
En gezien het bij haar toch al zo belangrijk is om die stoffen binnen te krijgen willen ze vaart maken.
Om nog erger te voorkomen.
Huisarts deed ook helemaal niet moelijk, maandag diretc de verwijsbrief ophalen.
Hij zei ook nu direct aanpkken, en erger voorkomen, want erger is in haar geval sonde.
Wat dan weer het initiele probleem aansterkt.
quote:Kan ik me ook voorstellen ja. Heb al één iemand in real life ontmoet en dat was echt leukOp vrijdag 4 december 2009 13:45 schreef MevrouwVanDalen het volgende:
[..]
En tegelijkertijd vind ik juist het mooie en fijne aan dit stukje internet dat je soms ook echte vriendschappen maakt.
.quote:huh zat je in de wachtruimte toen ik belde ?Op vrijdag 4 december 2009 16:52 schreef mefke79 het volgende:
Sjeen, je was niet de enige, ik snapte em ook niet en weet het aan mijn zwangerschapshormonen...
Evenstar, dan kom je inderdaad wel naar mijn wijk toe want ik woon wel in Brandevoort. Daarom wist ik het ook, ik zat bij de fysio in de wachtruimte en dat is dezelfde wachtruimte als de logopedie..Hopelijk helpt het!
Ik ga ook nog effe zeuren hoor...ik blijf maar bloed verliezen. Was zo blij dat ik echt ongesteld geweest was en er daarna wel 3 hele dagen zonder bloed waren, maar tada, daar is het weer. Nou maar de huisarts gebeld, ik wil graag een verwijzing naar de gyn voor een echo, even zeker weten dat er geen restje placenta meer zit. En als dat niet zo blijkt te zijn, dan is het hormonaal en heb ik pech. Maar dan weet ik dat tenminste.
quote:Volgens mij schreef MvD het ook al, maar ik vind dat contacten toen oppervlakkiger waren en nu juist veel echter en intenser. Heb juist na de periode van zwangerschap meer contact gekregen met mensen die nu vriendinnen zijn, dat is echt wel mooi van hier.Op vrijdag 4 december 2009 13:09 schreef Groofsken het volgende:
Het is meer dat dan het intensievere contact wat er leek te zijn, toch zo weer verdwenen is ook. Een beetje een eigenschap van internetcontact ook, denk ik. Maar dat vind ik dan gewoon jammer. Maar ook weer leuk om te lezen dat er ook mensen zijn die het blijkbaar wel volgen
quote:Dat belooft nog wat dusOp vrijdag 4 december 2009 20:08 schreef YPPY het volgende:
[..]
Volgens mij schreef MvD het ook al, maar ik vind dat contacten toen oppervlakkiger waren en nu juist veel echter en intenser. Heb juist na de periode van zwangerschap meer contact gekregen met mensen die nu vriendinnen zijn, dat is echt wel mooi van hier.
.quote:Nou, precies, dát! Het enige jammere eraan vind ik dat op internet altijd iedereen dichtbij is
[..]
Volgens mij schreef MvD het ook al, maar ik vind dat contacten toen oppervlakkiger waren en nu juist veel echter en intenser. Heb juist na de periode van zwangerschap meer contact gekregen met mensen die nu vriendinnen zijn, dat is echt wel mooi van hier.
maar in het echte leven er soms toch een flinke reisafstand te overbruggen is. quote:Dat dus, ga maar vlug verhuizen deze kant op, en wat anderen ook.Op vrijdag 4 december 2009 20:24 schreef PM-girl het volgende:
[..]
Nou, precies, dát! Het enige jammere eraan vind ik dat op internet altijd iedereen dichtbij is
Zo jammer ja, je kunt niet even langs fietsen, het moet meteen gepland worden.
. Sommigen zijn dan weer dichterbij dan je van te voren had kunnen denken.En ja, zeker met kleine kindjes is dat best lastig.
[ Bericht 7% gewijzigd door Groofsken op 04-12-2009 20:32:48 ]
quote:Héél dichtbij ineens ja!
Maar niet voor iedereen hoef je een flinke afstand te overbruggen
En ja, zeker met kleine kindjes is dat best lastig.
En hoe langer je op Fok! zit, hoe meer dat gebeurt.Ik kan me er gelukkig niet echt iets bij voorstellen, maar toch begrijp ik jullie verdriet (hoe groot of juist klein ook) daarover. Ik zou dat denk ik ook altijd blijven voelen als een soort "wat als?"...
Mefke, vervelend zeg.
Ik hoop met je mee dat je vlug fijne zekerheid hebt.Taartjesfee, hoe is het nu met je?
En hoe fijn is het een kaartje te ontvangen als het even ruk is, of juist heerlijk? En wat ik zo'n grappige ontdekking vond: de kaartjes van mn FOK penvriendins staan vol met lappen tekst, terwijl mn irl vriendinnen een korte groet schrijven.
Gewend he?
<3
Nieuw gezegde: beter een verre vriend die dichtbij voelt, dan tien te verre om de hoek?
quote:of beter een verre vriend op OUD?Op vrijdag 4 december 2009 21:03 schreef MevrouwVanDalen het volgende:
Zo is het precies, Lishe.
Nieuw gezegde: beter een verre vriend die dichtbij voelt, dan tien te verre om de hoek?
Het gehuil ed heeft bij mij nu echt het breekpunt bereikt...
Kan ook alleen maar huilen en heel geirriteerd op iedereen reageren.
wil ook gewoon rustig kunnen genieten van m'n knul.
maar hier zijn we alleen maar bezig om rust te zoeken, oplossingen vinden.
De geniet momenten zijn schaars maar wel heel kostbaar.
fingers crossed dat er echt betere rustigere tijden aan mogen breken hier.
aankomend weekend gaan opa en oma weer oppassen, omdat er echt weer even flink op adem gekomen moet worden.
Ik krijg al de zenuwen als Lente tien minuten huilt en ik weet niet wat er aan de hand is. Sterkte. Hoop dat je na het weekend weer wat energie hebt.
Fok/oud heeft merendeel goeds gehad. Noli en Simmu irl ook leuk contact mee bijvoorbeeld.
Lieve kaartjes gehad bijvoorbeeld met Tylers geboorte oa. Pm en mailtjes.
iemand ervaring met spiraal, hoe lang na zetten nog last? pm?
wat Ssserpente al zegt, ik krijg ook de kriebels van een huilende Driekus na 10 minuten, zeker als ik de reden niet kan raden. Pas goed op jezelf hèHier net terug van de huisarts. Hoogstwaarschijnlijk geen placentarestje maar een infectie in de vagina en dat kan ook behoorlijk wat pijn opleveren. Aha, weer wat geleerd. Nou is er een kweekje afgenomen en volgende week hoor ik de uitslag. Pluspuntje van het geheel: inwendig onderzoek viel me echt reuze mee. Hopelijk straks gewoon een ab kuurtje en dan er weer vanaf zijn.
bar,
(kan er verder weinig van maken, sorry!)Mefke, hopelijk ben je er gauw vanaf!
Het schoot me vanmorgen toch in mn rug
. Lief is thuis gebleven tot mn moeder er was en we zijn nog even bij de huisarts geweest. Het gaat wel weer de goede kant op dus waarschijnlijk gewoon iets met mn spieren.Maar wat onhandig als je kids hebt zeg... toch wel heel erg fijn dat mn mams er is die nu even boodschappen doet met Mirte.
BarFijn Mefke dat het wrs. met een AB-kuur af te doen is.
Nijna beterschap. En inderdaad heerlijk dat je mams even mee kan helpen.
Nijna sterkte met je rug
Bar
ik ga je ff pmmenvast een overbodige opmerking maar heb je wel geprobeerd Roy in te bakeren? wat mij verder op de been hield was 't besef dat dit meestal iets is van de eerste maanden, maar dat het een keer ophoudt. er zit dus een eind aan, het zal heus een keer beter gaan.
Nijna, Een zere rug is niet handig.. Fijn dat je mams even langs kon komen!
Mefke, hopelijk ben jij ook snel weer beter!
Wat wat minder is is dat ik merk dat die gebroken nachten er toch wel voor zorgen dat ik weinig kan hebben
Ik krijg de uitslag van de kweek pas volgende week, dus tot die tijd gebeurt er niets. Ik kijk het effe aan, wordt het erger, trek ik aan de bel en dan maar vast een algemeen kuurtje ofzo. Tis vooral pijnlijk en heeeel erg vies.
. Blegh.Ik hoop dat het wat helpt dat ze nu alleen nog maar kv krijgt, maar ik reken er maar niet te hard op...
Anders volgende week maar weer even een "reset", mag ze weer een nachtje bij opa en oma. Dat werkte afgelopen keer wel. In de zin dat ze ineens ontdekte dat ze best wel weer verder kan slapen 's nachts en dat deed ze dus ook wel wat beter.
Ik heb echt bewondering voor de mama's die tot weet ik hoeveel maanden nog 1 of zelfs 2 keer per nacht voeden, ik ben geloof ik ook niet iemand die zich bij dat soort dingen dan maar neerlegt (hoe maak je het jezelf moeilijk..
)Nijna, gebroken nachten zijn ook rot, en als andere dingen dan ook niet 100% lopen. Is het even helemaal vervelend. Ik vond het met Chris bij 4 maanden ook wel genoeg met die nachtvoedingen. Gelukkig Chris ook
Hier zijn de hechtingen er net uitgehaald. Mijn galblaas was heel iets ontstoken, maar die lag toch al buiten mijn buik, dus dat maakt niks meer uit. Waarschijnlijk een restje van die galsteenaanval 2 weken daarvoor. 3 van de 4 wondjes zien er ook netjes uit. De 4e, op de onderrand van mijn navel, is wel iets lelijker. Maar niet ontstoken, dus dat mag de tijd oplossen. Verder gaat het hier best goed, denk dat ik wel weer zo'n 95% beter ben.. Alleen nog wat moe en rugpijn in de loop van de avond.
En dit weekend, heb ik een vreselijk druk Dordrecht (Kerstmarkt) overleefd. (het was echt erg, zo druk, en dan mijn gedrag dat opa en oma moeten temmen. )Maar na veel gezoek hebben we toen, een Didi gevonden, en daar heb ik weer, nieuwe kleren gekocht.
Weer een maat, kleiner! (van 46/XXL --> 40/M ).Verder, kijk ik erg naar de kerstvakantie uit, omdat ik echt, vreselijk ben, die laatste 1,5 week voor een vakantie.
Nog 4 dagen werken!
Donderdag, hebben we kerstviering, op de dagbesteding. Ik ga een gedicht voorlezen. 
En ik hoef voorlopig niet te stoppen met mijn medicatie, omdat het wel, weer beter gaat dan eerst.
Nijna pittig soms he
. Enneh, nu weet ik ook meteen dat ik best ook weer eens een didi binnen kan lopen dus. Vroeger gingen ze volgens mij niet verder dan 44 ofzo, maar met 46/XXL zou ik ook best uit de voeten kunnen.
. Probeer wat te slapen tijdens de logeerpartijtjes, ik hoop dat het lukt.Oxy wat goed dat je zoveel bent afgevallen!
Uitslag kweek binnen, ab kuurtje van 1 dag en dan moet het over zijn. Ik hoop het. Het werd gelukkig al minder de afgelopen dagen, dus hopelijk is dit het zetje om het de deur uit te werken (en te houden).
en ze hebben nu aardig wat leuks hangen, maar ik mag van mezelf nog even niet een echte! van een echt baby'tje! En ik mag haar houden 
quote:hahaha mutsOp maandag 14 december 2009 20:18 schreef huuphuup het volgende:
jeetje... ik ben gewoon mama!
Mag ik ff zeggen dat het eigenlijk supergoed gaat hier!!
Tess is echt zo onwijs veranderd. Van een babietje dat verschrikkelijk veel huilde naar een babietje dat heel gezellig/vrolijk/ondeugend is. Ze huilt eigenlijk bijna niet meer. Ja als ze moe is of honger heeft. En ze jengelt als het niet naar haar zin is, maar het doordringende onophoudelijke huilen is gewoon over
Oh ze is zooo leuk!! quote:
jeetje... ik ben gewoon mama!
En ook even een jompeltje voor Vicky
De genietmodus is ook op jou overgeslagen lees ik! Superfijn!!Huup en ik mag haar houden
Wat geweldig Vicky!!!
Nijna ik hoop heel hard dat jullie bij kunnen slapen
Slaapgebrek SUCKS!En Huup ben jij altijd zo traag van begrip?
Nijna slapeloze nachten breken je op! Hoop voor je dat het tij snel keert
En moest ook een beetje om Huup lachen
Zelf zei ik laatst tegen vriendlief toen we een kerstboom aan t kopen waren. Volgend jaar hebben we nu gewoon een baby van bijna een half jaar. Echt een bizar idee. Kan me voorstellen dat ik volgend jaar ook zo'n opmerking maak als Huup
En een
voor Nijna!quote:redelijk traag jaOp maandag 14 december 2009 21:57 schreef De_Taartjesfeee het volgende:
Vicky fijn dat het nu zo goed gaat!
En Huup ben jij altijd zo traag van begrip?
Nijna slapeloze nachten breken je op! Hoop voor je dat het tij snel keert
maar serieus, natuurlijk besef ik dat ze mijn dochter is, maar dit weekend wilde ze 's avonds een paar uur echt alleen aan mij hangen, zelfs niet bij mn lief. En toen besefte ik ineens dat het voor haar heel vanzelfsprekend is dat ik haar moeder ben, dat er niets logischers is dan dat feit dat wij, precies wij haar papa en mama zijn.
Maar omgekeerd is dat niet zo vanzelfsprekend, of nouja, wel vanzelfsprekend natuurlijk maar toch anders ofzo. Ik weet het niet ik kan het niet zo goed onder woorden brengen
Nijna
quote:ja weet ik welOp maandag 14 december 2009 22:05 schreef De_Taartjesfeee het volgende:
Ik snap wel wat je bedoelt hoor
maar toch ik raak in de war van je avatar enzo
quote:
oh noesmaar eh... om ontopic te blijven... hoe is het nu met jou?
Red je het nog wel een beetje met je gezinnetje enzo met alle health issues?
quote:Haha, ik zei gisteravond bijna precies hetzelfde tegen Nils. Dat haar bestaan voor haar heel vanzelfsprekend is (net zoals dat wij het zelf heel logisch vinden dat wij er zijn), maar dat het voor ons zo bijzonder is dat zij er is. En lang niet zo vanzelfsprekend.Op maandag 14 december 2009 22:04 schreef huuphuup het volgende:
[..]
redelijk traag ja
maar serieus, natuurlijk besef ik dat ze mijn dochter is, maar dit weekend wilde ze 's avonds een paar uur echt alleen aan mij hangen, zelfs niet bij mn lief. En toen besefte ik ineens dat het voor haar heel vanzelfsprekend is dat ik haar moeder ben, dat er niets logischers is dan dat feit dat wij, precies wij haar papa en mama zijn.
Maar omgekeerd is dat niet zo vanzelfsprekend, of nouja, wel vanzelfsprekend natuurlijk maar toch anders ofzo. Ik weet het niet ik kan het niet zo goed onder woorden brengen
Nijna
Gek hè?
quote:M'n moeder heeft het ook nog steeds met mij, zei ze laatst. Ze zag me laatst toevallig van een afstandje lopen in de AH en dacht: wat bizar! Daar loopt gewoon een kind van mij. Mijn kind! Hoe is het mogelijk?!Op maandag 14 december 2009 22:16 schreef Lenaatje het volgende:
Huup. Ik begrijp helemaal wat je bedoeld, ik heb het nog steeds bij Mahre. Gewoon ineens het besef die is van mij!!
Ben het ontzettend zat dat mijn lijf het steeds voor gezien houdt, de decemberdrukte in z`n algeheel, de kinderen die ombeurten ziek zijn. Na het huis stofzuigen moet ik ff liggen en dan niet op m`n linkerzij anders stroomt het zuur tot in m`n neusholte Ik kan amper eten en ik heb het de hele dag enorm koud, m`n energie is gewoon een beetje op.
De rek begint er een beetje uit te raken.
Gelukkig heb ik een hele lieve zorgzame man en de iefste kindtjes van de wereld en ook nog genoeg leuks omnaar uit te kijken. Dus dat uitkijken doe ikmaaren voor de rest steek ikmn kop lekker in het zand
quote:Ik heb dat ook ook, laatst ook weer toen dochterlief weer wegsjeesde achterop de scooter bij dr vriend....Op maandag 14 december 2009 22:16 schreef Ssserpente het volgende:
M'n moeder heeft het ook nog steeds met mij, zei ze laatst. Ze zag me laatst toevallig van een afstandje lopen in de AH en dacht: wat bizar! Daar loopt gewoon een kind van mij. Mijn kind! Hoe is het mogelijk?!
"daar gaat m'n grote kleine meid"
Huup hahaha, mooi hé, mams zijn van zo'n meiske
TF, ik hoop echt dat er betere tijden voor je aanbreken
En verder een knuff voor iedereen die dr 1 nodig heeft
Huup, heerlijk he! Zij weet niet beter, maar jullie weten het des te beter zeg maar.
het valt niet mee zeg. Ik hoop echt dat het heel snel beter gaat en energieker enzo. Bah.
Niet téveel je koppie in het zand steken hoor, als het echt niet meer gaat dan moet je ook aan de bel trekken.
Wat Huup zegt, als het echt niet meer gaat enzo.
Nee maar serieus, ik red me wel! Heb ik altijd al gedaan en zal ik altijd blijven doen. Ik ben van gewapend beton
schoonmaken? mensch ik maak je andere huis al schoon
maar nee serieus, als je het nodig hebt, dan kom k met liefde bij je schoonmaken, entertaint B. je kids wel, kun jij gaan liggen.
Je kunt het wel altijd gered hebben maar als je lijf aan de rem trekt dan moet je wel rustiger aan doen hoor. Niet afwachten tot je lijf aan de noodrem trekt.
Echt, als je wat nodig hebt, holla! (
holla... hihi )Bedankt voor jullie
. Kleine meid gaat van de week weer 1 of 2 nachtjes logeren, even weer wat bijtanken en misschien helpt het ook wat om het cirkeltje te doorbreken, want ik geloof ook wel dat we elkaar niet echt positief beïnvloeden op het moment... quote:Op dinsdag 15 december 2009 08:43 schreef Nijna het volgende:
Pfoeh TF, dat is echt waardeloos als je lijf niet mee wil
Bedankt voor jullie
voor Nijna. Probeer inderdaad bij te tanken. Dan kun je meer verdragen en ook weer meer genieten...Een
voor Vicky. Zo heerlijk om te lezen dat de omslag bij Tess er is!En een extra
voor TF. Gewoon zwaar k*t is het. Ik zou willen dat ik iets voor je zou kunnen doen. Dat het zoals vroeger gewoon kon werken: kusje op.... over!En dat overweldigende gevoel van ouderschap: ze is van ons! Heerlijk. Heb gisteren nog genoten toen FLeur tegen d'r vader aankroop en ik zachtje hoorde: hoi meisje van me, met als antwoord: hallo lieve papa van me.
Huup ik snap heel goed wat je bedoelt, ik vind het nog steeds maf dat er niemand aanbelt hier om Timo op te halen omdat hij van hun zou zijn.. Maar hij is gewoon van míj
(ok ok en ook van manlief)Nijna
Fijn dat ze even uit logeren kan, hopelijk doorbreekt dat inderdaad de cirkel! TF jemig zeg
Ik heb sinds ik mn baan opgezegd heb zojuist mn eerste echte hele grote geniet-moment gehad
Ik ben met Timo naar buiten gegaan in de draagdoek, onder mijn jas (dat past omdat die jas veel te groot is en daar ben ik nu voor het eerst blij mee ). We hebben echt heerlijk gewandeld en Timo zat met grote ogen naar alle bomen te kijken die voorbij kwamen. We zijn uiteindelijk helemaal niet lang weggeweest en ik ben nu echt uitgeput, maar het was echt héérlijk! kleine stapjes vooruit! Ik weet nog dat k het zo ontzettend sneu vond toen je vertelde dat je na een x aantal weken na de bevalling nog steeds helemaal uitgeput raakte van boodschappen doen.
Vicky
wat lekker <3en het was echt maar een fractie van een fractie hoor
Lieve TF, als al deze beterwensjes je nou een stukje lichter zouden kunnen maken, dat zou al iets zijn.
Tis mij ook overkomen hoor Dutsj, geen schande
Fijn dat de osteopaat helpt!
[ Bericht 0% gewijzigd door sjak op 16-12-2009 09:13:27 ]
Maar daar leer je wel mee omgaan. Op een gegeven moment merk je je beperkingen gewoon minder en heb je geaccepteerd dat het nu is zoals het is, en dat het bij je hoort. Zoiets Ik wel tenminste En als ik dan jouw verhaal lees, valt het bij mij nog mee...
voor alle dames die het nodig hebbenquote:SjakOp woensdag 16 december 2009 09:15 schreef sjak het volgende:
Ik hoop het. Ik durf het in ieder geval wel toe te geven. Ik hoop echt het te kunnen gaan accepteren. ik vind het namelijk erg moeilijk om te leven met beperkingen. Het gevoel dat je soms 80 bent terwijl ik nog niet eens op de helft daarvan zit. Het stoort me, maakt me kwaad.
En als ik dan jouw verhaal lees, valt het bij mij nog mee...
het maakt niet uit hoeveel of weinig beperkingen je hebt, je moet het er toch mee zien te rooien.Naar mijn ervaring kost het leren leven met beperking veel tijd. En naar mate je fysiek aan je beperking went schuiven de wens tot volledige acceptatie en de woede naar de achtergrond. Om soms even hard terug te komen als je toch weer ergens tegenaan gelopen bent door je beperking.
Ik weet niet of ik mijn beperkingen geaccepteerd heb, het is toch meer er bij neerleggen, het beste er van maken door dingen meer tijd te gunnen en proberen doelen en plezier niet af te laten nemen. Maar zo (in mijn geval nog ondersteund door het slikken van medicijnen) is het leven tenminste wel weer leefbaar.
ik had dus echt geen idee dat dat zo lang zo'n impact kon hebben!
dikke
iig voor jou en de anderen die moeten leven met beperkingen! macka, heb je eigenlijk zo'n lamp thuis nu? of was dat ynske? helpt dat? naast de medicatie?
(en is het truitje nog aangekomen?)
Davina, ik had geen HELLP. Mijn klachten komen deels wel van de zwangerschap (BI) en nasleep bij Stijn. De acute reuma van toen heeft nu nog steeds invloed op mijn gewrichten. Door het nierfalen doen mijn nieren het nog niet altijd even fijn en ik ben snel moe, men zegt dat dat komt omdat ik nog zoveel pijn heb.
Ik kan er even niet meer van maken.En ook nog een voor Macka. Je weet het goed te omschrijven. Maar het zal niet afdoen aan het gevoel wat je erbij hebt.
quote:Davinia, die lamp combineert niet lekker met mijn medicijnen. De combinatie geeft kans op problemen door verhoogde druk op de oogbol, en ik neem liever geen gokjes met mijn nog goed functionerende oogOp woensdag 16 december 2009 10:36 schreef DaviniaHR het volgende:
sjak, zijn jouw klachten nog steeds van de hellp die je bij de zwangerschap van stijn had?
ik had dus echt geen idee dat dat zo lang zo'n impact kon hebben!
dikke
macka, heb je eigenlijk zo'n lamp thuis nu? of was dat ynske? helpt dat? naast de medicatie?
(en is het truitje nog aangekomen?)
In overleg met de arts heb ik daarom gekozen voor een tijdelijk verhoogde dosis medicijnen (ik slik nu 30 mg. paroxetine) en dat helpt gelukkig goed. (Dus heb ik mijn lamp weer uit kunnen lenen aan Ynske
)en raad eens waar de post zojuist mee aan kwam zetten...
quote:SjakOp woensdag 16 december 2009 09:15 schreef sjak het volgende:
Ik hoop het. Ik durf het in ieder geval wel toe te geven. Ik hoop echt het te kunnen gaan accepteren. ik vind het namelijk erg moeilijk om te leven met beperkingen. Het gevoel dat je soms 80 bent terwijl ik nog niet eens op de helft daarvan zit. Het stoort me, maakt me kwaad.
En als ik dan jouw verhaal lees, valt het bij mij nog mee...
Ik miste je hier al weer een tijdje.
sjak
Macka, vind het knap dat je zo schrijft over het accepteren. Dat is zo verdraaid moeilijk. En daarom des te knapper dat je ondanks dat toch zo aan de weg timmertje met je bedrijfje. Straks maar aan dutchie vragen hoe je het moet regelen als je personeel nodig hebt.
Wel grappig dat ik inderdaad al een paar sollicitaties heb ontvangen. Open sollicitaties en ook van mensen die best wat in hun mars hebben.
En ja, ik voel me nu eindelijk weer keigaaf en megagoed. Het is nog geen mega-succes hoor, maar er zit wel een flinke stijgende lijn in.
Ik heb er niet veel over gezegd hier, maar heb echt een paar tegenvallers gehad. Echt pittig. Dan ga je aan alles twijfelen. Dat slaat een behoorlijke deuk in het vertrouwen in anderen en ook in jezelf. Maar dat is nu weer achter de rug en de vooruitzichten zijn hartstikke goed.
Het is alleen moeilijk om over die mindere momenten te praten. Welke ondernemer je het ook vraagt; het gaat altijd goed. En zo kun je elkaar niet echt voort helpen. Dat vind ik wel eens lastig. Ik ben heel erg van het sparren, maar als iedereen dan ineens met aureooltje om zijn hoofd loopt werkt dat niet.
Evenementen organiseren is mijn vak, dat gaat goedkopen.
quote:Nou, ik kan geloof ik beter bij Dutchie solliciterenOp woensdag 16 december 2009 19:52 schreef YPPY het volgende:
dutchie, hoe is het jou? Voel je je niet keigaaf en megagoed dat de zaak een gigantisch succes is? Heb je al bedacht hoe je het gaat doen als je personeel aan moet nemen? Krijgen wij dan voorrang als we solliciteren?
sjak
Macka, vind het knap dat je zo schrijft over het accepteren. Dat is zo verdraaid moeilijk. En daarom des te knapper dat je ondanks dat toch zo aan de weg timmertje met je bedrijfje. Straks maar aan dutchie vragen hoe je het moet regelen als je personeel nodig hebt.
(Ik ben heel succesvol in de dingen waar ik geen geld mee verdien
)En Dutchie, ik heb bewondering voor je dat je de grote hobbels in de weg helemaal alleen genomen hebt
Ondernemerschap is soms veel te eenzaam idd.Ik ben niet zo blij lately. En als ik terugdenk; al een hele tijd niet. shit ik weet niet eens wat ik op wil schrijven, en hoe enzo, maar t komt eropneer dat ik soms denk dat ik mijn kind niet leuk vindt. dat ik m niet meer wil. maar tegelijkertijd maakt het me zo verdrietig als ik daaraan denk.
Ik wil mn oude leven terug zegmaar. Ik ben het zo zat op deze manier. Ik doe geen kont en ik vreet me helemaal vol weeg nu meer dan ooit en daar word ik vervolgens wéér verdrietig van. cirkeltje enzo En dan geef ik dus max de schuld. Ik ben niet leuk meer tegen hem, alleen maar shagerijnig en snel aangebrand Bah bah bah.
Ik hoef geen goede raad, tips/tricks ofzo, want ik weet best dat dit allemaal aan mij ligt
dat ik naar de dokter moet én erover moet praten enzo. Maar dat kan ik nog even niet. Ik kijk zó erg uit naar t volgend schooljaar, iets minder max om me heen, en gewoon weer naar school. begint mn moeder vorige week dat ze bang is dat ik dat ook stom ga vinden
yeah thnx mam wat moet ik verdomme dán? Ik hoop dat het oplucht dat ik dit hier neerzet, maar ik geloof dat het niet echt iets uithaalt.
pfffff.
quote:Oei Pinq, dat klinkt wel serieus.Op maandag 21 december 2009 14:44 schreef pinquit het volgende:
Hai.
Ik ben niet zo blij lately. En als ik terugdenk; al een hele tijd niet. shit ik weet niet eens wat ik op wil schrijven, en hoe enzo, maar t komt eropneer dat ik soms denk dat ik mijn kind niet leuk vindt. dat ik m niet meer wil. maar tegelijkertijd maakt het me zo verdrietig als ik daaraan denk.
Bah bah bah.
Ik hoef geen goede raad, tips/tricks ofzo, want ik weet best dat dit allemaal aan mij ligt
Ik kijk zó erg uit naar t volgend schooljaar, iets minder max om me heen, en gewoon weer naar school. begint mn moeder vorige week dat ze bang is dat ik dat ook stom ga vinden
Ik hoop dat het oplucht dat ik dit hier neerzet, maar ik geloof dat het niet echt iets uithaalt.
pfffff.
Goed dat je weet dat je hulp moet zoeken. Nu nog zelf even over die drempel stappen...
En dankzij jouw doorzettingsvermogen en je lef heb je dr wel nog!!
Pinq. Wat ontzettend rot voor jou en max. Ik vind het niet raar klinken, logisch ergens ook zelfs. Heel veel succes en hopelijk vind je goede hulp.
dikke kus
Je vindt het niet leuk, je ziet het als last, je kan niet doen wat je wil.... zo herkenbaar
.Maar je wil hem ook niet kwijt, want het is je kind! En je houd zielsveel van dat manneke!
Dat cirkeltje doorbreken en erover praten weet je zelf idd heel goed dat je dat moet doen. Als het nieuwe schooljaar begint doorbreek je die cirkel al, nu nog de tijd rijp zien te vinden om er ook over te praten.
Je hebt al een beginnetje gemaakt door het hier neer te zetten
.Dikke knuffel van mij
voor stoere dutchie !En een hele dikke knuffel voor pinq, als die commune toch eens kon, dan had ik met alle liefde op max gepast zodat e dingen kon doen, even kon luchten enzo
Ik denk dat je stiekem wel weet wat wijs is, toch?
En ik las vandaag wijze woorden, op een kerstkaart: wacht niet op waardering van iedereen om gelukkig te zijn, want er zal altijd iemand kritiek op je hebben. (beetje cheezy, maar er zit wel wat in)
Dikke
Alleen kwam er voor jou een kadootje tevoorschijn en ja als alleenstaande moeder is dat erg zwaar dus je dip begrijpelijk. Max is een leuk ventje jullie komen hier samen doorheen maar vergeet niet dat je naast mama ook gewoon nog pinq mag zijn.
ik vind het echt superstoer en heel erg dapper dat je dit post. Dat is al een grote stap! Ik ga je een pm sturen en je mag Max gerust hier droppen als je wat voor jezelf wilt doen, vrijdag komt meestal goed uit. Ik zit nu in dat nieuwe schooljaar maar nu heb ik het gevoel dat ik juist aan het wegvluchten ben en dat maakt me weer verdrietig. Ik hoop zo dat jij die gevoelens niet gaat krijgen. Pas je daar voor op? Ik hoop dat je over de drempel heen kan stappen en met iemand gaat praten.
Heel knap dat je eea zo durft op te schrijven hier. Dat is stap één. Sterkte hoor.
En Appelsap, jij ook sterkte.
sterkte allebei! ik vind 't ook heel dapper om dit toe te kunnen geven, en sluit me ook aan bij de dingen die al gezegd zijn over dat het ook hele logische gevoelens zijn. ga maar snel de volgende stap zetten pinq, ik denk dat dat al een boel kan schelen.
lief dat je moeder ook zo meedenkt, maar zij blijft toch ook een 'partij' in dezen, dus kun je er met haar misschien toch niet helemaal vrijuit over spreken. (YPPY wat een lief aanbod!
)Wegvluchten van huis en van Damian. Sinds ik ben gaan studeren had ik echt een excuus om weg te zijn en dat is ook doorgeslagen omdat ik me (al lange tijd) niet 'happy' voelde. Ik kon niet goed meer alleen zijn met Damian, omdat ik dan alleen maar boos en aangebrand kon reageren, niet leuk met hem kon spelen. Als gevolg was ik onnodig veel van huis. Ik vond Damian niet meer leuk. Ik kon niet meer van hem genieten en ik voelde me (en was even) geen goede moeder.
Ik heb een paar maanden geleden professionele hulp gezocht en sinds een paar weken gaat het gelukkig een heel stuk beter en kan ik weer meer genieten van Damian en hij van mij. Toch blijft het erg pijnlijk als ik aan de afgelopen maanden terugdenk. Damian heeft er veel van meegekregen. Hij was op een gegeven moment zelf ook liever op het KDV dan bij mij. Hij wilde niet meer met me spelen en hij wilde me liever niet in de buurt hebben.
Pinq jij ook een dikke knuffel en schroom niet om eventueel ook hulp te zoeken.
voor jullie allebei!Pinq, sterkte ermee ook, ik hoop dat je ergens hulp kunt vinden.
Ik herken wel wat van toen ik die PPD had. Toen ben ik ook regelmatig weggevlucht van huis.
Dat wegvluchten komt me wel bekend voor eigenlijk...
Appelsap, dat klinkt heel verdrietig, de afgelopen tijd bij jullie. Erg goed dat je hulp hebt gezocht, knap.
Sterkte.Pfff en ben moe en wil slapen maar mijn lijf heeft last van onrust. Lag zo te draaien en te woelen dat ik er maar uit ben gegaan... ga ik een keer vroeg naar bed en dan dit...... Bleeeh
Dikke
voor allebeiHeel veel sterkte, allebei!
Ik ben echt heel blij dat het sommige mensen bekend voorkomt (natuurlijk niet voor diegenen
)Appelsap, ik heb inderdaad eigenlijk precies hetzelfde als jij. Bij Max merk ik ook dat hij héel blij is als oma vrij is, maar ik vind dat op dit moment nog niet zo erg. Ben eigenlijk allang blij dat ie nog iets/iemand heeft naast mij.
Er zijn echt wel momentjes dat ik heel hard van hem geniet, ik doe ook gewoon heel flink mn best om echt eens flink met hem te spelen, maar het is niet een vanzelfsprekend iets, en dat vind ik zo erg. Het liefst zit ik de hele dag in de pc, in een boek of een breiwerk om maar wat te noemen. Om maar heel erg iets in mezelfs te doen. Ik vind dat fijn, maar ik heb soms heel hard last van schuldgevoel jegens max, ik verwaarloos hem bijna. Als hij geen boterham wil smorgens, doe ik er ook niks aan om hem toch te laten eten bijvoorbeeld. (t heeft toch geen zin enzo, moet ik toch weer een boterham weggooien, zonde van het geld blablablabla)
Als ik niet met m wil spelen, gaat ie zeuren (logisch!!) en dan vind ik hem alleen maar vervelend en stom.
Wat ik wel merk is dat het gewoon súper hormoon-afhankelijk is. de 3e dag van de menstruatie tot aan mijn eisprong heb ik veel minder last. Maar als die eisprong geweest is, wordt het heel heftig. tot aan de helft van mn menstruatie weer. Mag ik het dan gewoon heftige pms noemen? van 3,5 week p/m
Mams heeft me geadviseerd om eerst eens een afspraak te maken met een Care for women consulente. Wat denken jullie?
Voor mij is misschien de drempel iets lager dan de HA.
[ Bericht 3% gewijzigd door pinquit op 23-12-2009 10:58:58 ]
Je kunt altijd eens een afspraak maken pinquit, zeker als je dat makkelijker vind dat een huisarts. Misschien fijner om het zo voor de 'eerste keer' bij een vreemde onder woorden te brengen wat je voelt. En het is best dichtbij ook nog.
Wil je meer vertellen?
.Inderdaad fijn die berichtjes. Het is fijn om te lezen dat het voor anderen toch ook wel begrijpelijk kan zijn. In mijn omgeving is namelijk mijn vriend de enige die dit weet. Ik durf het niet aan anderen te vertellen, omdat ik bang ben dat ze gaan denken dat ik niet van Damian houd bijvoorbeeld.
Yppy, ik heb gesprekken bij een eerste lijns psychologe want alleen daar was op korte termijn plek. Het was al wel snel duidelijk dat het niet genoeg is, dus ik sta al een tijd op een wachtlijst maar er is nog steeds geen plek.
Pinquit, als de drempel lager is dan bij de huisarts dan zou ik het zeker doen!
Ik weet verder niet zo goed wat ik moet zeggen.. buiten dat ik het echt heel verdrietig vind dat jij je zo voelt.
quote:nee, bij mij is het puur familiegedoe.
ik heb gister weer eens mot gehad met mijn moeder
ik laat haar toch weer te dichtbij komen en dat gaat gewoon niet goed.
het probleem is dat ik haar gewoon niet begrijp en zij mij niet.
[ Bericht 5% gewijzigd door lady-wrb op 24-12-2009 17:29:00 ]
Jammer dat je op een wachtlijst staat, maar gelukkig sta je er nu niet helemaal alleen voor. Kun je eerlijk zijn tegen die psycholoog?
lady-wrb: dat is helemaal herkenbaar. Als je er meer over wilt weten, moet je maar even pm'en, inmiddels kan ik er mee om gaan.
pinquit: ik word juist wel blij van de kerstkaartjes, al die mensen die de moeite nemen om voor mij/ons een kaartje te schrijven en dat op te sturen.
Ik was dit topic kwijt in m'n actives... Ik ga later even helemaal bijlezen (en moet dan waarsch. in het nieuwe topic weer posten...) maar ik wilde iedereen alvast hele prettige kerstdagen wensen!
quote:Wat zij zegt...Op vrijdag 25 december 2009 06:42 schreef RockabeIIa het volgende:
'Dipvrouwen', ik denk aan jullie deze dagen. Ik hoop echt dat jullie je niet verloren en alleen voelen in de feestdagen
en het geldt ook voor jezelf meissie
, ik denk dat ik me ga verstoppen in mn bed... maar na vandaag even geen verplichtingen, ik kan die klok wel vooruitkijken... Fijne dagen allemaal.