[Prijsvraag] The End Game - Win een DVD-pakket

Poe, op speciaal verzoek dan maar. Ik kan niet zo goed schrijven, dus fakkel me niet af

2012:
Wat heb je aan een groot huis in een lege stad? Het pand wordt steeds kouder, nu we gisteren het laatste hout hebben verstookt. De portier wist vorige maand nog een kastanjeboom in een verlaten parktuin bij Earl's Court te vinden. Kostte ons twee dagen, maar we wisten hem naar huis te slepen. Inmiddels zijn we met zijn allen in de kelderwoning getrokken. De portier, Ruben (de ex-Barclays MD van de 2e verdieping) en zijn gezin, Tammy (de Saoedisch trust-baby van de 1e) en ik. Nu lijkt het huis helemaal zo zinloos groot.

Ik denk niet dat iemand het zo heeft zien aankomen. Naar Londen kwamen we allemaal tijdelijk, ons geluk beproeven en genieten van een plek die alles te bieden heeft voor wie het kan betalen. Na de crash van 2010 kon niemand hier meer weg. Ik heb de eerste week nog geslapen op Heathrow om te kijken of ik terug kon, maar nergens was plek, zeker niet voor een bankier. Vroeger was geld alles, opeens was het een vloek. In de jaren daarna zagen we mensen de stad verlaten, maar meestal ook weer terugkomen. We hoorden "daarbuiten moeten ze ons niet" en "geld interesseert ze niet meer". We hebben het zelf niet eens meer geprobeerd.

Dus dat is 2012 voor mij. Met lotgenoten gevangen op een plek waar de samenleving is weggetrokken na 2010. Wij mochten niet mee. Voor ons niemand meer om ons te helpen, te voeden, mee samen te leven. Afgesloten van de buitenwereld in een stad die van alles is voorzien, maar waar ons niks meer aangeboden wordt en waar we ons niet meer uit kunnen kopen. Ironisch toch, eindelijk je fortuin verdienen en dan niemand meer vinden die iets van je wil hebben. En dan opeens is geld enkel nog een laatste middel om de kachel te stoken.

quote:

Op donderdag 10 december 2009 20:20 schreef simmu het volgende:
mag je eindigen met een muziekje?

Als je het zelf schrijft en zingt. Trek alle creativiteit uit de kast.

quote:

Op donderdag 10 december 2009 22:05 schreef Bolkesteijn het volgende:

[..]

Als je het zelf schrijft en zingt. Trek alle creativiteit uit de kast.

brrrr, never mind dan maar met het muziekje.....
martelpraktijken waren verboden tenslotte. nja, inkoming verhaaltje later vandaag als het draakje op bed ligt

9 juli 2014

Lief dagboek, vandaag ben ik jarig. Nog maar 6 jaar geleden woonden we in een (zoals dat toen heette) kanswijk in Den Haag. Selene was net geboren, Sangdrax was nog niet klaar met zijn AIOschap en we zouden binnen een paar maanden verhuizen naar Drenthe. De crisis brak uit. De eerste 2 jaar leek het allemaal wel mee te vallen. Goed, de beurzen kelderen, massaontslagen vielen en bedrijven gingen failliet, maar alleen de ergste doemdenkers sloegen een noodvoorraadje in en werden uitgelachen. In die periode waren wij dankbaar dat we allebei een goede opleiding en geen schulden hebben. We woonden gewoon in een huurhuis en konden gewoon rondkomen. we wisten te sparen, ik raakte zwanger van de tweeling en we hadden plannen om een huis te kopen. In 2010 kochten we ons eerste huis, gewoon een rijtjeshuis in een dorpje in Drenthe.

De economie trok echter niet aan in 2010. De massaontslagen en faillisementen bleven. Overheden konden de lasten niet meer opbrengen, dus er werd gekort op sociale voorzieningen en allerhande subsidies via snel doorgevoerde noodwetten. Gewone mensen voelden de crisis steeds harder. Kerkelijke instellingen deden goede zaken en de huizenmarkt stortte in. De grote steden kampten met veel problemen. Zwervers, krakers, hangjongeren en veel criminaliteit. Volgens familie in de randstad kon je nauwelijks veilig over straat. De ME en het leger moesten er aan te pas komen. De beelden op het journaal waren schokkend. Pas in 2013 trok de economie weer echt aan, maar het wantrouwen blijft. (green shoots anyone?)

De crisis is grotendeels langs ons heen gegaan. Vorig jaar hebben we ons droomhuis kunnen kopen voor een vrijwel gelijk bedrag als ons eerste huis. Nu wonen we in een mooie bungalow. We komen nog steeds rond, hebben geen schulden en sparen ook nog steeds.

ik miste de geur van spruitjes een beetje

op verzoek wil ik ook wel een stukje maken over hoe we in 2050 in Hoogeveen-aan-zee wonen

Rotterdam, 28 september 2013

We hadden het achteraf kunnen weten. Op diverse internetsite werd er al maanden over gespeculeerd, maar zelfs zij hadden niet kunnen geloven dat het zo snel zou gaat. Het begon allemaal met de lease van Siberië door China. De beurs in Moskou was volledig ingestort na een Tjetsjeense aanslag op de grootste transportpijpen van natuurlijk gas en olie, en de energiezware inkomsten van het land kregen een enorme klap.

China maakte de deal met Moskou om een groot deel van de amerikaanse staatsobligaties over te hevelen als betaling voor de lease van Siberië tot 2050. Moskou kon deze dollars goed gebruiken, omdat er de hoop was dat ze zo de energieinfrastructuur weer konden herstellen. Toen Moskou de obligaties wilde gebruiken als betaling, werden deze echter overal geweigerd. Amerika was zich financieel aan het isoleren, en als reactie op het protectionisme van de VS was de EU niet bereid staatsobligaties te accepteren tegen de boekwaarde. De OPEC landen waren ook geen optie om te verkopen, omdat deze door de desinvesteringen in vastgoed en financiele bubbels genoeg interne problemen hadden.

Toen Moskou de deal wilde aanpassen, weigerde China de staatsobligaties terug te nemen. China had in de tussentijd al een aanzienlijke 'beschermingsmacht' ondergebracht op de Siberische vlaktes. Na wat korte schermutselingen werd al snel duidelijk dat China niet verdreven kon worden. De technologische en numerieke voorsprong was te groot geworden.

China had ondertussen ook richting de EU en VS laten weten dat ze zich niet in het conflict moesten mengen. De VS werd gechanteerd met het dumpen van de dollar door China als ze ingrepen. Toen dit echter uitlekte via de Hong Kong Post, maakte de dollar alsnog een duikvlucht. Beurzen werden wereldwijd gesloten, en het bancaire systeem activeerde een pakket noodmaatregelen.

Overal in de wereld bloeide de ruilhandel ineens op, omdat er gewoonweg geen geld meer voor handen was. De imapct van dit alles was in Afrika nog wel het meest frappant. Doordat er geen steungeld meer binnenkwam, konden dictators steeds moeilijker aan wapens komen. Na een initiele golf van sterfgevallen door de opgedroogde ontwikkelingshulp, stabiliseerde hier de bevolking het eerst.

In Europa en de VS was er een omgekeerde migratie. In ruil voor voedsel hielp men mee op boerderijen. Veel amerikanen trokken naar Canada om daar voedsel te verbouwen, en in Europa waren Frankrijk en Polen populair. Uiteindelijk kwam de wereldeconomie weer op gang. De VS was te druk bezig met zijn eigen land weer op orde te krijgen om een sterk buitenlandbeleid te voeren. China was de nieuwe wereldleider, en door de mineralen en olievelden van Siberië ook grotendeels zelfvoorzienend.

Ik ga mijn tas maar weer pakken. Naast mijn reguliere werk, ga ik elke augustus naar Brabant. In ruil voor hulp bij het oogsten, krijg ik mijn groenten, aardappelen en brood. Het is heel gewoon tegenwoordig om hiervoor een tijd onbetaald verlof te nemen. Ik hoop dat ik dit volgend jaar niet meer hoef te doen. De EU heeft het agrarisch beleid nu steeds beter op orde, en door de nieuwe regelgeving op speculatie op de zogenaamde commodities, worden de prijzen voor voedsel en energie weer betaalbaar.

J.

Inzending

Goedemorgen, het 8 uur, dit is het journaal van vrijdag 18 juni 2010, mijn naam is Jeroen Wielaert.

In India zijn gisteren honderden mensen omgekomen bij protesten tegen de regering, nadat de overheid eerder deze week een belasting van 25% heeft ingevoerd op rijst en benzine. De overheid voerde de belastingverhoging in, om een groeiend tekort op de begroting sluitend te krijgen. Maar door de droogte van afgelopen jaar, is de prijs van rijst al met 40% gestegen. Voor veel Indiërs is rijst de enige vorm van voedsel, die voor miljoenen mensen nu onbetaalbaar dreigt te worden.

In het buurland Pakistan is het Amerikaanse leger er niet in geslaagd om de Pakistaanse regering af te houden van onderhandelingen met de Taliban. De VS vreest dat de Taliban via banden met de regering toegang kan krijgen tot de nucleaire wapens van Pakistan, en de minister van buitenlandse zaken Clinton heeft laten weten dat de Amerikaanse regering de optie open houd om desnoods de nucleaire wapens te vernietigen door een eenzijdige aanval van Amerika. Een woordvoerder van het leger wil niet bevestigen dat dit de reden is voor de terugtrekking van de legertroepen uit het noord-oosten van Afghanistan.

De oplopende spanning in Pakistan heeft ook gevolgen voor de olieprijs. Een vat Brent olie steeg gisteren tot een prijs van 140 dollar. Analisten verwachten dat de prijs nog wel verder zal stijgen, ook omdat de prijs van olie zich aanpast aan de oplopende inflatie.

In de VS heeft de Federal Deposit Insurance Corporation laten weten deze week het aantal banken onder verscherpt toezicht hebben verhoogt tot 700 banken. Sinds het begin van de krediet crisis eind 2007 zijn er al 500 banken gesloten, en het FDIC heeft de minister van Financiën gevraagd om een tweede lening aan de FDIC goed te keuren, om de oplopende aantal faillissementen van banken te kunnen opvangen. De FDIC is verantwoordelijk voor het verzekeren van tegoeden van spaarders in de VS.

Dan verder binnenlands nieuws....

[ Bericht 0% gewijzigd door RdeV op 15-12-2009 10:18:18 (18 juni 2009 gaat niet meer lukken :)) ]

Dood Geld.
^{Een gemoderniseerd sprookje.}

Gefascineerd keek hij hoe het vuur de bankbiljetten verteerde. Zorgvuldig had Ben enkele dollars opgerold zodat ze iets langer zouden blijven branden. In een donker steegje zat hij enigszins uit de wind. Toch drong de bittere kou door zijn kleding, tenminste, wat daar nog van over was. Het was een duur pak, met bijpassende mantel die normaal gesproken de winter draaglijk maakte. Maar nu zaten de gaten erin. Zijn enige bezit waren de kleren die hij aanhad, een enveloppe met geld, en een gouden aansteker met een bedrijfslogo er in gegraveerd. Deze had hij gekregen toen hij 5 jaar in dienst was. Een traditie uit vervlogen tijden, toen een bankier nog tevreden was met een salaris. Het licht van het vuur voerde hem weg van het donker en de kou.

Hij was terug in zijn studeerkamer en zat bij de open haard. Het was en kamer zoals je in oude films nog wel eens ziet, met boekenkasten langs de muur waaraan een rijdende ladder bevestigd was. De meeste boeken waren ongelezen maar dat maakte de kamer niet minder indrukwekkend. Op zijn schoot had hij zijn laptop en hij glimlachte. Net op tijd had hij zijn goud en aandelen verkocht. Hij zag de crash realtime voltrekken. Alles zakte tegelijkertijd in elkaar, alsof men nergens meer vertrouwen in had. Het was regelrechte paniek. Niet dat alles in één avond was gebeurd, maar het begin was duidelijk gemaakt en hij wist wat hij de komende weken kon verwachten: de Grote Crash van Alles. Ik ben die losers weer te slim af, dacht hij voldaan en hij keek naar zijn bureau dat gevuld was met stapels bankbiljetten en klompjes goud.

Het begon te sneeuwen. Het nagloeiende biljet siste zodra er een vlok op viel. Ben maakte zich kleiner om zichzelf nog enigszins warm te houden. Zijn huis was er niet meer. Afgebrand tijdens de grote plunderingen die hij ternauwernood kun ontvluchten. Na de Grote Crash brak er anarchie uit in het land. De rijken, en voornamelijk bankiers, waren vogelvrij. Velen zijn vermoord totdat iemand besloot om ze te brandmerken. Dit bleek vermakelijker dan moorden, nu waren ze altijd herkenbaar. De nationale garde had hardhandig ingegrepen en de staat voerde een nieuwe munt in. Het oude geld was niets meer waard en kon ook niet ingewisseld worden. Hierdoor hield de jacht op de rijken op. Ben had intussen een andere waarde toegekend aan zijn geld en stak weer een rolletje aan. Ben maakte zichzelf nog kleiner en boog een beetje voorover. Zo kon de sneeuw zijn vuurtje niet blussen.

Hij voelde het hete tropische zand tussen zijn tenen terwijl hij aan zijn cocktail nipte. De winter ontvlucht van zijn eerste bonus. Net van de universiteit had hij zich naar binnen gebluft bij een gerenommeerde zakenbank. Zijn cijferlijst was zeer goed, echter behaald met voorkennis. Maar voor Ben was dit het bewijs dat hij de slimste was. Voldaan dacht hij terug aan zijn grote klapper. Het was een groot risico, maar Ben had geluk en daarmee bewezen wat voor talent hij had. Hij vroeg zich even af of hij die risico's ook genomen zou hebben als het zijn eigen geld was geweest. "Ach, risico's zijn er om genomen te worden", dacht hij. En hij besloot om die avond risico te lopen op een blauwtje bij een dame in de Club.

Het papier was volledig opgebrand en het vuur doofde. Ben voelde dat die ellendige kou steeds dieper in zijn lichaam doordrong. Het hongergevoel was ondertussen verdwenen. Gek, want hij had al dagen niet meer fatsoenlijk gegeten. De afvalbakken op straat waren vrijwel leeg, mensen gooien tegenwoordig niets meer weg. Aalmoezen kreeg hij niet. Ondanks dat de situatie enigszins genormaliseerd was, werden bankiers behandeld als melaatsen. Zelfs bij het kerstdiner voor daklozen was hij niet welkom. Bij de achterdeur mocht hij de restjes opeten. Hij stak zijn laatste biljetten aan, maar dat gaf niet want zijn aansteker was leeg. Ben was te zwak om de biljetten goed op te rollen, en de vlam was daardoor groter. Hij voelde zich weer even gelukkig in zijn cocon van licht en warmte.

Bij het vuur zat oom Arthur tevreden een pijp te roken, en hij genoot van de kinderen die druk bezig waren met het uitpakken van hun cadeaus. Zoals ieder jaar werd het kerstfeest bij hem gevierd. Niet omdat hij het grootste huis had, integendeel zelfs, maar oom Arthur hield van gezelligheid en dit was voor hem een traditie die nooit doorbroken zou worden. Nieuwsgierig keek Ben naar de cadeau's onder de kerstboom, maar eerst was het tijd voor het diner. Van de kinderen werd verwacht dat zij zich vijf gangen lang, keurig zouden gedragen. Goede manieren waren erg belangrijk in de familie, al was het voor Ben duidelijk dat oom Arthur dit minder serieus nam dan zijn broers en zussen. Zo werd het wild wat die avond geserveerd werd voor hem opgediend als hamburger. Na het eten was het tijd voor warme chocolade bij de kerstboom. De kinderen duikelden over elkaar heen richting de cadeau's. Na een slok chocolade rukte Ben het papier van zijn cadeau en er verscheen een tevreden glimlach op zijn gezicht. Precies waar hij het hele jaar naar verlangd had.

"Hé Joe, er ligt hier dood geld!", grapte de straatveger naar zijn maat. Joe keek naar het gezicht van Ben. De gelukzalige glimlach op zijn bevroren gezicht, ontroerde hem. "Laat de gewone man de rotzooi maar weer opruimen!", liet hij zich niet kennen.

Ik zie dit topic nu pas. Maargoed ik zou toch niet winnen Wel leuk om te lezen.

januari 2013

2012 bleek toch niet het ongeluksjaar, maar het einde nadert.

Einde.

De laatste avond om verhalen in te sturen en kans te maken op de DVD's .

De jury is inmiddels in beraad, zondag wordt er witte rook verwacht.

quote:

Op zaterdag 19 december 2009 17:04 schreef Bolkesteijn het volgende:
De jury is inmiddels in beraad, zondag wordt er witte rook verwacht.

quote:

Op zaterdag 19 december 2009 17:12 schreef Dagoduck het volgende:

[..]

Wat is er?

quote:

Op zaterdag 19 december 2009 17:14 schreef Bolkesteijn het volgende:

[..]

Wat is er?

Ik win niet

quote:

Op zaterdag 19 december 2009 17:04 schreef Bolkesteijn het volgende:
De jury is inmiddels in beraad, zondag wordt er witte rook verwacht.

Met die vorst buiten, moet je verdomd lang je adem inhouden om geen witte rook te krijgen

Het conclaaf heeft tot op heden slechts zwarte rook opgeleverd...

Mijn voorstel: net zo doen als pauselijke verkiezingen die wat al te lang duurden: geen eten meer sturen en de deuren van de Sixtijnse Kapel ook van buitenaf dicht doen! Dat zal ze leren

De witte rook hangt in de kapel. De schoorsteen is waarschijnlijk dichtgesneeuwd.

We willen iedereen bedanken voor 't meedoen aan de prijsvraag . Het is de eerste keer dat we zoiets doen in [AEX], en het aantal deelnames is prima .

De winnaars zijn *tromgeroffel*:

Prutzenberg

Freud

Goverman

De verhalen blonken uit in structuur, originaliteit en ze zijn prima van niveau. Gefeliciteerd en veel plezier met de prijzen. Organisator pussydeluxe neemt via PM contact met jullie op om de prijzen te versturen.

quote:

Op zondag 20 december 2009 22:42 schreef PietjePuk007 het volgende:
We willen iedereen bedanken voor 't meedoen aan de prijsvraag . Het is de eerste keer dat we zoiets doen in [AEX], en het aantal deelnames is prima .

De winnaars zijn *tromgeroffel*:

Prutzenberg

Freud

Goverman

De verhalen blonken uit in structuur, originaliteit en ze zijn prima van niveau. Gefeliciteerd en veel plezier met de prijzen. Organisator pussydeluxe neemt via PM contact met jullie op om de prijzen te versturen.

Prutzenberg en Goverman gefeli! Is altijd leuk om met dit soort dingen de verschillende invalshoeken te zien/lezen

quote:

Op zondag 20 december 2009 23:20 schreef freud het volgende:

[..]

Prutzenberg en Goverman gefeli! Is altijd leuk om met dit soort dingen de verschillende invalshoeken te zien/lezen

Jij ook natuurlijk.

quote:

Op zondag 20 december 2009 23:20 schreef freud het volgende:

[..]

Prutzenberg en Goverman gefeli! Is altijd leuk om met dit soort dingen de verschillende invalshoeken te zien/lezen

Ja, jullie ook natuurlijk!!! Toen ik later mijn verhaal weer doorlas vond ik dat er her en der wat nadere toelichtingen bij moesten, maar goed, dat zijn nuances/details zullen we maar zeggen. Wel vond ik dat ik moest voortborduren op de bijna-systeemcrisis van vorig jaar die uiteindelijk uitstel van executie bleek te zijn... (en eerlijkgezegd: ik denk dat het uitstel van executie was).

Van Freud vond ik het scenario waarom de crash gaat ontstaan erg interessant: een clash tussen oude en nieuwe machtsblokken. Huntington had het niet kunnen verzinnen! De follow-up lijkt enigszins op die van mij: een in elkaar donderend systeem, korte anarchie en daarna totaal veranderende waarden (werken voor voedsel en inzet voor de medemens = normaal). Het verhaal van Prutzenberg had idd. iets sprookjesachtig in zich (niet helemaal mijn genre trouwens... ).

Verder vond ik de inzending van Drive-R erg mooie wendingen hebben: de financiële mensen als paria's (vgl. besmettelijken die vroeger juist de stad uit werden gezet) en de ultieme paradox van het verhaal: als iedereen veel geld heeft dan heeft niemand er meer wat aan...

En mijn verhaal dan? Tja, ik hoop dat onze regeringen een dergelijk scenario hebben klaarlliggen, maar ik vrees dat er bij een crash wel eens wat plunderingen en roofovervallen zouden komen... Aan de andere kant, als de nood aan de man komt, dan kunnen we in Nederland heel wat... Ik laat het zover niet komen, ik heb een noodvoorraad beerenburg in huis liggen. Nou ja, had... ik moest vandaag toch door komen met een dikke 25 cm. sneeuw, toch?

Bolkesteijn en PietjePuk007: dank voor het organiseren en jureren! Alle inzenders: ik heb genoten van de verhalen...

[ Bericht 2% gewijzigd door Goverman op 21-12-2009 00:25:06 ]

Gefeliciteerd, Goverman, Prutzenberg en freud.

quote:

Op maandag 21 december 2009 00:16 schreef Goverman het volgende:
Verder vond ik de inzending van Drive-R erg mooie wendingen hebben: de financiële mensen als paria's (vgl. besmettelijken die vroeger juist de stad uit werden gezeg) en de ultieme paradox van het verhaal: als iedereen veel geld heeft dan heeft niemand er meer wat aan...

Melaatsen heten die mensen, ik moest er inderdaad ook gelijk aan denken.

quote:

Op maandag 21 december 2009 00:16 schreef Goverman het volgende:
En mijn verhaal dan? Tja, ik hoop dat onze regeringen een dergelijk scenario hebben klaarlliggen, maar ik vrees dat er bij een crash wel eens wat plunderingen en roofovervallen zouden komen... Aan de andere kant, als de nood aan de man komt, dan kunnen we in Nederland heel wat...

Wat ik mij afvroeg, hoe denk je dat overheden in staat zouden zijn om effectief te reageren in een grote crisis als veel gezinnen en familie van ambtenaren het ook bijzonder zwaar hebben? Geld is niks meer waard, alles gaat op de bon, goederen worden geconfisqueerd en handelsstromen vallen stil, hoe kun je er dan voor zorgen dat ambtenaren toch loyaal blijven en hun taken uit blijven voeren, zelfs al twijfelen zij of zij nog wel salaris ontvangen.

quote:

Op maandag 21 december 2009 00:35 schreef Bolkesteijn het volgende:

[..]

Wat ik mij afvroeg, hoe denk je dat overheden in staat zouden zijn om effectief te reageren in een grote crisis als veel gezinnen en familie van ambtenaren het ook bijzonder zwaar hebben? Geld is niks meer waard, alles gaat op de bon, goederen worden geconfisqueerd en handelsstromen vallen stil, hoe kun je er dan voor zorgen dat ambtenaren toch loyaal blijven en hun taken uit blijven voeren, zelfs al twijfelen zij of zij nog wel salaris ontvangen.

Er spelen een aantal orden van problemen. De eerste (korte termijn) is het verdedigen van de rechtstaat: niemand mag geweld gebruiken, behalve politie/leger etc. Dat is het normale werk van deze mensen en dus zullen ze er weinig moeite mee hebben om plunderaars te pakken. Voor militairen zal het iets moeilijker zijn, maar zie Nederland in mijn scenario als een gebied waar 'vrede en veiligheid afgedwongen moet worden'.

In deze zelfde periode is geld - zo je het al op een rekening gestort zou krijgen / in een loonzakje zou ontvangen niets meer waard... Juist hierom is distributie georganiseerd (nogal planmatig de schaarste verdelen, in tegenstelling tot wat we gewend zijn). Dit met gedwongen medewerking van alle bedrijfstakken van de voedselindustrie, ofwel, de facto onteigening van voedselvoorraden en -distributiefaciliteiten. Het gaat er dus om dat 'het volk' (waaronder de gezinnen van die ambtenaren) eten en drinken hebben. Daar zullen betrokkenen graag aan meewerken, lijkt me.

Ofwel: het eerste orde probleem is geen issue. Verreweg de meeste ambtenaren in Nederland zijn uiterst trouw aan hun 'bevoegd gezag'. Maar... of dat zo blijft wanneer het tweede orde probleem (langere termijn)zichtbaar wordt? Het tweede orde probleem is dat de overheid in mijn scenario diep, heel diep in de kosten moest snijden. Dat betekent uiterst pijnlijke maatregelen, zowel voor de werknemers zelf als ook voor degenen die deze dinesten 'consumeren'. Kijk voor een mooi voorbeeld naar Andere Tijden, de aflevering over de ambtenarenstaking van 1983 (zoek in archief, november 2004).

Gefeli voor de winnaars! Ik ga mijn tekstschrijver vragen hoe het nu kan dat ik niet bij de winnaars ben geëindigd.

quote:

Op maandag 21 december 2009 00:16 schreef Goverman het volgende:

[..]

Ja, jullie ook natuurlijk!!! Toen ik later mijn verhaal weer doorlas vond ik dat er her en der wat nadere toelichtingen bij moesten, maar goed, dat zijn nuances/details zullen we maar zeggen. Wel vond ik dat ik moest voortborduren op de bijna-systeemcrisis van vorig jaar die uiteindelijk uitstel van executie bleek te zijn... (en eerlijkgezegd: ik denk dat het uitstel van executie was).

Van Freud vond ik het scenario waarom de crash gaat ontstaan erg interessant: een clash tussen oude en nieuwe machtsblokken. Huntington had het niet kunnen verzinnen! De follow-up lijkt enigszins op die van mij: een in elkaar donderend systeem, korte anarchie en daarna totaal veranderende waarden (werken voor voedsel en inzet voor de medemens = normaal). Het verhaal van Prutzenberg had idd. iets sprookjesachtig in zich (niet helemaal mijn genre trouwens... ).

Verder vond ik de inzending van Drive-R erg mooie wendingen hebben: de financiële mensen als paria's (vgl. besmettelijken die vroeger juist de stad uit werden gezet) en de ultieme paradox van het verhaal: als iedereen veel geld heeft dan heeft niemand er meer wat aan...

En mijn verhaal dan? Tja, ik hoop dat onze regeringen een dergelijk scenario hebben klaarlliggen, maar ik vrees dat er bij een crash wel eens wat plunderingen en roofovervallen zouden komen... Aan de andere kant, als de nood aan de man komt, dan kunnen we in Nederland heel wat... Ik laat het zover niet komen, ik heb een noodvoorraad beerenburg in huis liggen. Nou ja, had... ik moest vandaag toch door komen met een dikke 25 cm. sneeuw, toch?

Bolkesteijn en PietjePuk007: dank voor het organiseren en jureren! Alle inzenders: ik heb genoten van de verhalen...

Ik lees aardig wat, en vooral Clancy achtige scenario's zijn erg boeiend. Ik heb nog steeds in mijn kop een serieus boek zitten in deze stijl...

quote:

Op zondag 29 november 2009 03:07 schreef Bolkesteijn het volgende:
Mods zijn natuurlijk uitgesloten van deelname. Maar ik zal van de week eens kijken of ik ook een leuk verhaaltje hier neer kan zetten.

We wachten nu natuurlijk in spanning af .

quote:

Op maandag 21 december 2009 11:14 schreef Goverman het volgende:

[..]

We wachten nu natuurlijk in spanning af .

Ehh, oeps. Ik kan het nu niet zo uit de mouw schudden, ik moet altijd even geprikkeld worden voordat ik wat op het scherm kan krijgen, geduld, ik had er niet meer aan gedacht.