Van kleuter tot puber deel 42

Hier wordt nog steeds vreemd aan gekeken tegen liliputters, dikke mensen (peuter tegen hulp van omi: Jij bent dik! ), rolstoelen of vlekken in het gezicht.

Soms denk ik echt dat ik een of andere achterlijke jantje op de wereld heb gezet

ik stuur luca 's middags om een uur of half 2 aan zijn huiswerk. vervolgens komt meneer om half 6 naar beneden en vraagt of ik zijn huiswerk gezien heb, want hij is het kwijt
en op mijn vraag wat hij dan in godsnaam de hele middag gedaan heeft, krijg ik geen antwoord, maar staat hij me schaapachtig aan te kijken.

kijk in in zijn agenda, dan lachen de lege bladzijden me toe :
heb je huiswerk, luca?
-ja
waarom staat dat dan niet in die verdomde agenda?
-stil
heb je het wel af?
-ja
meester schrijft toch altijd het huiswerk op het bord?
-ja
waarom schrijf je het dan niet in je agenda?
-stil
ik zie dat je 13 januari een spreekbeurt hebt, wanneer had je me DAT willen vertellen?
-stil

ik weet het echt niet meer hoor, iemand een idee hoe ik dit op de rails ga krijgen?

Wat ik al eerder zei Lady, leren huiswerk maken en plannen onder (jouw) begeleiding. Niet naar boven sturen maar bij je nemen en stapje voor stapje leren hoe het moet.


Oi Snoop ik herken de situatie zoooo. Ik heb Iris inmiddels aardig geleerd dat ze dingen die ze over andere mensen moet zeggen, of heel zachtjes tegen me moet zeggen of even opslaan in haar hoofd tot we thuis zijn en dan praten we erover. Iris had nogal de neiging om dikke mensen, kale mensen (chemo ) en alle aardbeienvlekken die er rondlopen te spotten en er dan ook even iets over te zeggen, het liefst niet al te zacht.
Ik heb haar uitgelegd dat je daar onbedoeld mensen pijn mee kan doen, wij vinden het ook moeilijk als mensen luidkeels commentaar hebben op Eva en dat je dat dus moet bewaren tot een moment dat we er samen over kunnen praten.
Vaak zie ik het ook wel aankomen, dat commentaar en dan hoef ik haar alleen maar aan te kiijken en dan weet ze het weer. Soms ben ik echter te laat en is zij de belofte vergeten

lady-wrb, ben je bekend met pictogrammen

Ik werk sinds kort met een paar, vooralsnog om de ochtend soepel te laten verlopen, en dat werkt, dus ik wil het in de toekomst gaan uitbreiden.

Met huiswerk an sich heb ik nog geen ervaring trouwens.

Wel met het vergeten van dingen (die hem niet interesseren) en het niet vertellen van dingen (die hem niet interesseren). Dat vind ik ook nog steeds moeilijk en ben ik ook zoekende in...
In jouw geval samen zijn agenda doorlopen op een vaste dag in de week ofzo...

quote:

Op woensdag 2 december 2009 20:26 schreef Lois het volgende:
Wat ik al eerder zei Lady, leren huiswerk maken en plannen onder (jouw) begeleiding. Niet naar boven sturen maar bij je nemen en stapje voor stapje leren hoe het moet.


Oi Snoop ik herken de situatie zoooo. Ik heb Iris inmiddels aardig geleerd dat ze dingen die ze over andere mensen moet zeggen, of heel zachtjes tegen me moet zeggen of even opslaan in haar hoofd tot we thuis zijn en dan praten we erover. Iris had nogal de neiging om dikke mensen, kale mensen (chemo ) en alle aardbeienvlekken die er rondlopen te spotten en er dan ook even iets over te zeggen, het liefst niet al te zacht.
Ik heb haar uitgelegd dat je daar onbedoeld mensen pijn mee kan doen, wij vinden het ook moeilijk als mensen luidkeels commentaar hebben op Eva en dat je dat dus moet bewaren tot een moment dat we er samen over kunnen praten.
Vaak zie ik het ook wel aankomen, dat commentaar en dan hoef ik haar alleen maar aan te kiijken en dan weet ze het weer. Soms ben ik echter te laat en is zij de belofte vergeten

ja ik weet het, maar ik was zelf aan het worstelen met die vermaledijde surprise.
en als het huiswerk niet te vinden is, dan wacht je toch niet tot half 6 met zeggen dat het weg is?
nou ja, ik heb het teruggevonden en morgen gaat er een briefje naar de meester, want alleen kom ik er niet meer uit. het moet echt zowel thuis als op school gestructureerd gaan worden, want zo gaat het nooit lukken.

de spreekbeurt gaan we in ieder geval grondig aanpakken, al is het alleen al omdat we het weekend voor de spreekbeurt op vakantie zijn, dus dan moet hij er echt al inzitten.

iemand een suggestie hoe we een onderwerp gaan vinden?
zijn enige interesse is op dit moment star wars, maar of daar een spreekbeurt van te bakken is, zou ik niet weten. ik kan hem daar in elk geval niet mee helpen, ik kan al die figuren al niet eens uit elkaar houden >{

LWRB: Ik denk dat je zoon echt nog te jong is, om alleen huiswerk te maken.
Maar misschien vindt Luca het moeiljk, zijn huiswerk, omdat er ''puzzelstukjes'' ontbreken. Op de groep, werkt de leiding met 'Geef me de 5' - Wie, Wat, Hoe, Wanneer en Waar.
Alle 5 de stukjes moeten beantwoord worden, voordat een activiteit, aan kan vangen.
Zie ook www.autistisch-spectrum.nl, of Google op: Colette de Bruin.

quote:

Op woensdag 2 december 2009 20:26 schreef lily het volgende:
lady-wrb, ben je bekend met pictogrammen

Ik werk sinds kort met een paar, vooralsnog om de ochtend soepel te laten verlopen, en dat werkt, dus ik wil het in de toekomst gaan uitbreiden.

Met huiswerk an sich heb ik nog geen ervaring trouwens.

Wel met het vergeten van dingen (die hem niet interesseren) en het niet vertellen van dingen (die hem niet interesseren). Dat vind ik ook nog steeds moeilijk en ben ik ook zoekende in...
In jouw geval samen zijn agenda doorlopen op een vaste dag in de week ofzo...

agenda doorlopen deed ik ook altijd, maar er staat voor deze week dus gewoon niks in:N
hij heeft wel taken, maar schrijft ze niet op.
dat is heel moeilijk controleren zo.
vandaar dat ik de meester er maar bij ga betrekken, dan kan die het op school in de gaten houden.

quote:

Op woensdag 2 december 2009 21:02 schreef Oxymoron het volgende:
LWRB: Ik denk dat je zoon echt nog te jong is, om alleen huiswerk te maken.
Maar misschien vindt Luca het moeiljk, zijn huiswerk, omdat er ''puzzelstukjes'' ontbreken. Op de groep, werkt de leiding met 'Geef me de 5' - Wie, Wat, Hoe, Wanneer en Waar.
Alle 5 de stukjes moeten beantwoord worden, voordat een activiteit, aan kan vangen.
Zie ook www.autistisch-spectrum.nl, of Google op: Colette de Bruin.

ik heb dinsdag een afspraak met de begeleider van luca bij het ggz (lucertis).
dit ga ik zeker meenemen in het gesprek. er moet een vorm van begeleiding komen, daar ben ik nu wel van overtuigd.

lady-wrb, zie het niet als bewust, ik denk echt niet dat hij express zo doet. Hij kan het niet en dan is het nog lastiger als jij ook boos wordt. Ik hoop dat jullie samen met school een manier kunnen vinden om hem te helpen.

Star wars kan toch prima? Volgens mij gaat het meer om het Iets vertellen dan om Wat je verteld.

quote:

Op woensdag 2 december 2009 20:26 schreef lily het volgende:
lady-wrb, ben je bekend met pictogrammen

Ik werk sinds kort met een paar, vooralsnog om de ochtend soepel te laten verlopen, en dat werkt, dus ik wil het in de toekomst gaan uitbreiden.

Met huiswerk an sich heb ik nog geen ervaring trouwens.

Wel met het vergeten van dingen (die hem niet interesseren) en het niet vertellen van dingen (die hem niet interesseren). Dat vind ik ook nog steeds moeilijk en ben ik ook zoekende in...
In jouw geval samen zijn agenda doorlopen op een vaste dag in de week ofzo...

hoe doe je dat dan met die pictogrammen?

hier moet luca om kwart voor 7 opstaan op dagen dat ik ochtenddienst heb.
ik neem dan met hem de dag door en vertel wat er van hem verwacht wordt die dag
(overblijven of niet, wat er die dag getoetst wordt, wat er meegenomen moet worden voor die dag en hoe laat ik thuis ben.)
zou het zinvol zijn dat allemaal op een whiteboard te zetten ? (punt voor punt).
ik heb nu bij hem een weekplanner hangen, maar die is eigenlijk te klein daarvoor.

quote:

Op woensdag 2 december 2009 21:24 schreef YPPY het volgende:
lady-wrb, zie het niet als bewust, ik denk echt niet dat hij express zo doet. Hij kan het niet en dan is het nog lastiger als jij ook boos wordt. Ik hoop dat jullie samen met school een manier kunnen vinden om hem te helpen.

Star wars kan toch prima? Volgens mij gaat het meer om het Iets vertellen dan om Wat je verteld.

als ik hem moet begeleiden (lees: de boel ordenen) is het wel handig als ik ook kan volgen waar het over gaat.
daar ben ik vorige keer met de spreekbeurt over scouting ook zo nat op gegaan. hij krijgt het niet op een rijtje en ik ben dagen aan het lezen wat er nou eigenlijk te ordenen is. dit lijkt me nog veel moeilijker. als ik nou hele dagen thuiszat zou ik het misschien wel willen proberen, maar hier zie ik zelf echt geen been in. Maar... ik zou het natuurlijk ook aan zijn pleegvader kunnen vragen. luca en koos zitten qua starwarskennis aardig op één lijn. misschien dat die wat lijn aan kan brengen waarop we kunnen voortborduren.

quote:

Op woensdag 2 december 2009 21:24 schreef YPPY het volgende:
lady-wrb, zie het niet als bewust, ik denk echt niet dat hij express zo doet. Hij kan het niet en dan is het nog lastiger als jij ook boos wordt. Ik hoop dat jullie samen met school een manier kunnen vinden om hem te helpen.

Star wars kan toch prima? Volgens mij gaat het meer om het Iets vertellen dan om Wat je verteld.

ik weet ook dat hij het niet expres doet en ik weet dat het onredelijk is om boos te worden, maar op dit is niet het eerste incident, ik heb contant het gevoel overal achteraan te lopen en de grip op de boel te verliezen. ik voel me machteloos. ook ik ben wel eens aan het eindje van mijn geduld aangeland. maar het is stom van me.

quote:

Op woensdag 2 december 2009 21:31 schreef lady-wrb het volgende:

[..]

ik weet ook dat hij het niet expres doet en ik weet dat het onredelijk is om boos te worden, maar op dit is niet het eerste incident, ik heb contant het gevoel overal achteraan te lopen en de grip op de boel te verliezen. ik voel me machteloos. ook ik ben wel eens aan het eindje van mijn geduld aangeland. maar het is stom van me.

Dat is ook zo hoor. Je kunt er zo weinig mee, dat is zwaar. Krijg jij daar ondersteuning bij? Wat het met jou doet en hoe jij daarmee om gaat? Zodat jij weer meer energie hebt voor hem en sterker staat?

Het is zeker niet stom hoor. Maar het kan soms makkelijker zijn om het niet te zien als een bewuste actie, maar iets dat buiten zijn directe invloed gebeurt. Het gegeven blijft echter voor jou dat het heel zwaar is, dat zeker.

quote:

Op woensdag 2 december 2009 21:25 schreef lady-wrb het volgende:
hoe doe je dat dan met die pictogrammen?

Het voordeel van werken met pictogrammen is dat het dagritme en eventueel de handelingen overzichtelijk en concreet worden. Je kind weet precies waar het aan toe is.
Je kunt de kaarten ook op maat laten (of zelf) maken (naar je eigen keuze).

Ik gebruik ze alleen nog maar 's morgens.
Hij werkt ze zelf af en haalt ze van de magneetstrip als ze uitgevoerd zijn.

Het scheelt mij een helehoop energie want ik was alleen maar bezig met alles honderd keer herhalen wat hij moest doen en kwam niet toe aan andere zaken die ook moesten gebeuren op de ochtend (mijzelf douchen/aankleden, lunchtrommeltjes en jongste kind aankleden).
Ik zat iedere ochtend als een blok stress in de auto met een dikke keel en dat is geen prettig begin van de ochtend.

Ik weet niet of je er in jullie situatie iets aan hebt. Het is sowieso even uitzoeken hoe het werkt, ben ik ook nog mee bezig....

Mijn oudste van 9 (groep 6) wil morgen verkleed als zwarte piet naar school. Ik ben zo bang dat ze hem uitlachen als hij dat doet Of reageer ik nu overdreven?

Lady-wrb je verlangt duidelijk iets van L wat hij niet waar kan maken. In mijn optiek kun je dan 2 dingen doen; boos op hem en de situatie worden en verlangen dat hij toch doet wat jij wil, met wederzijdse frustratie tot gevolg...of je gaat kijken of je het op een andere manier op kan lossen.
Is het misschien een optie als je de leerkracht vraagt het huiswerk door te mailen zodat jij precies weet wat er moet gebeuren en dat een beetje in kan plannen en hem daarbij kan begeleiden?

Daar zou ik ook wel een beetje bang voor zijn, TF. Ik vind dat zo moeilijk; aan de ene kant wil je het enthousiasme stimuleren, aan de andere kant wil je het temperen om hem verdriet te besparen. Ik zou het proberen tegen te gaan, maar twijfel heel erg of dit niet juist de verkeerde aanpak is.

Lady, ik heb geen aanvullingen op de eerder gegeven tips, helaas. Het is iets wat je samen met school moet oppakken. Alleen lukt het je niet. Wel denk ik dat het succes van een spreekbeurt is dat het met plezier en enthousiasme wordt gebracht. En de ordening en dergelijke komt op een 2e plaats. Dus als Luca het over Starwars wil doen, zou ik dat zeker goed vinden.

quote:

Op dinsdag 1 december 2009 15:57 schreef snoopy het volgende:
Ik haalde net Morris van school en toen hij de klas uit kwam stond er een jongen van een jaar of 17 met nogal veel acné. Dus Morris: 'KIJK WAT HIJ HEEFT!!!'
Ik dacht nog eerst nog dat hij het baseballpetje bedoelde dat achterstevoren op het hoofd van de jongen stond maar Morris riep toen: 'HIJ HEEFT ALLEMAAL VLEKKEN!!!
Tot overmaat van ramp zei een vriendje van Morris toen ook nog op een soort geïrriteerd toontje: 'NEEHEEEEEEE, WATERPOKKEN!!!' *zucht*

Die jongen wist niet hoe hard hij weg moest komen.

Ik heb Morris proberen uit te leggen dat grote jongens en meisjes soms pukkeltjes krijgen en dat ze daar niks aan kunnen doen en dat de jongen zelf ook wel wist dat hij ze had.
Ik vind dat soort dingen best moeilijk, hoe leg je nu handig aan een kleuter uit dat sommige dingen niet zo netjes zijn om te roepen. Ik wil ook niet dat hij mensen met bijv. pukkels raar gaat vinden ofzo.

Ik weet niet hoe mijn ouders het gedaan hebben. Maar ik weet dat ik een afwijkend persoon zag toen ik 3 was. En ik wachtte heel netjes tot die persoon het niet kon horen en zei toen iets.
Ik weet niet goed hoe ik het moet zeggen zonder jullie voor het hoofd te stoten. Want ik denk niet dat jullie verkeerd opvoeden. Maar het gaat niet alleen om uitleggen aan een kleuter wat iemand mankeert. Het gaat
er imho over hoe je op mensen reageert. En je kan volgens mij heel goed aan een kleuter uitleggen dat je niet zomaar roept wat je denkt.

Waarschijnlijk heb jij ook 1 keer te hard geroepen wat er aan iemand mankeerde, en hebben jouw ouders het jou erna bijgebracht dat dat niet koen krakkemieke
Dat heet jeugdig enthousiasme en heeft niet altijd wat met (gebrek aan) goede opvoeding te maken

quote:

Op donderdag 3 december 2009 20:12 schreef De_Taartjesfeee het volgende:
Waarschijnlijk heb jij ook 1 keer te hard geroepen wat er aan iemand mankeerde, en hebben jouw ouders het jou erna bijgebracht dat dat niet koen krakkemieke
Dat heet jeugdig enthousiasme en heeft niet altijd wat met (gebrek aan) goede opvoeding te maken

Ik zei ook dat het niet aan jullie ligt.
Mijn ouders kunnen zich echter niet herinneren dat ze er ooit wat over gezegd hebben. Ik heb het zeg maar zomaar van hun gezien. Ofzo.

quote:

Op donderdag 3 december 2009 20:17 schreef krakkemieke het volgende:

[..]

Ik zei ook dat het niet aan jullie ligt.
Mijn ouders kunnen zich echter niet herinneren dat ze er ooit wat over gezegd hebben. Ik heb het zeg maar zomaar van hun gezien. Ofzo.

Mijn oudste heeft het ook nooit gedaan, dus ik ben ergens verkeerd gegaan terwijl ze beide dezelfde opvoeding krijgen

TF, kan je het niet in een tasje meegeven dat als hij ziet dat andere ook een pietenpak aan hebben dat hij zich snel om kan kleden of zo?

Cas gaat ook als pietje, maar... koos weer voor het overheersende roze pak.. ik laat hem gaan, we zien wel, mijn kleine homopietje

Nou! Moussy! Snotverdorie! Ik geloof echt niet dat je het verkeerd gedaan hebt.

Ik zeg al niks meer.

Snel omkleden is geen optie voor hem, want dat is te veel werk voor hem. Misschien laat ik hem het pak onder z`n gewone kleren aandoen, dan hoeft hij dat alleen nog maar uit te doen

quote:

Op donderdag 3 december 2009 20:56 schreef De_Taartjesfeee het volgende:
Snel omkleden is geen optie voor hem, want dat is te veel werk voor hem. Misschien laat ik hem het pak onder z`n gewone kleren aandoen, dan hoeft hij dat alleen nog maar uit te doen

Ik neem voor Cas ook maar een setje gewone kleren mee voor het geval kloterige opmerkingen, maar Cas kennende heeft hij er toch wel schijt aan... maar toch he.. ik ben er zelf bij de hele dag dus het is een kleine moeite.

René was vorig jaar gr 4-5-6 de enige die géén pietenpak aan had

quote:

Op donderdag 3 december 2009 20:56 schreef krakkemieke het volgende:
Nou! Moussy! Snotverdorie! Ik geloof echt niet dat je het verkeerd gedaan hebt.

Ik zeg al niks meer.

Ik heb een kind dat gewoon zn mond niet kan houden, geen idee van wie die dat heeft hoor!

Taartjesfee, ik zou hem gewoon als Piet laten gaan. Maar dat is gezegd vanuit hoe mijn kinderen zijn, het interesseert ze geen hol als mensen ze uitlachen, dus dan houdt dat ook gauw op als dat gebeurt. Ik weet niet hoe jouw kind zou reageren als hij uitgelachen zou worden?