Vandaag, jongens en meisjes, had Skylark. een tentamen. Goed voorbereid ging onze dappere held op stap, om onder het genot van een blikje energydrank en wat smakelijk voedsel te knallen.
Zo had het moeten gaan.
Vandaag, jongens en meisjes, had Skylark. een tentamen. Matig voorbereid ging onze lieve jongen op stap, om onder het genot van een blikje energydrank en wat smakelijk voedsel te knallen. Hij kreeg van de surveillanten 2 vellen en de vragen en ging verwoed aan de slag.
Na een uur en een kwartier was het wel mooi geweest, en had ik met mijn kennis op dat moment het optimale bereikt (check die switch van 3e naar 1e persoon enkelvoud). Ik poog het in te leveren, maar de beste meneer zegt dat ik het op het antwoordvel had moeten schrijven. Ik kijk onthutst naar mijn vel vol met berekeningen. Ik had geen antwoordvel gekregen. Verdomme! Ik moest het overschrijven. Zonder de berekeningen erbij. Wat een zonde van mijn tijd.
Ik maak aanstalten om te vertrekken zodra ik het heb overgeschreven, maar dat blijkt niet te mogen. Ik moet de volle tijd (het tentamen duurt 2 uur) blijven zitten. Na drie pogingen eerder weg te mogen door irritante geluidjes en getik te veroorzaken geef ik me gewonnen en denk na terwijl ik de tijd afwacht.
Eindelijk is het dan zo ver, iedereen wordt verzocht om de pennen neer te leggen en de blaadjes aan de surveillante te geven. Ik walg van deze mensen, die de volledige tijd nodig hebben. Afijn, een meisje blijft schrijven, wanhopig zin na zin op het papier krabbelend terwijl de surveillante haar voor de 3e keer verzoekt haar pen neer te leggen. "Ja ja" is het antwoord, maar gehoorzamen doet ze niet. De hoer.
Ik liep naar toe en heb in haar gezicht én over haar papier geürineerd.
Ontredderd zat ze daar, gedrenkt in mijn afvalvocht, terwijl ik fier m'n tas over m'n schouder slingerde en het lokaal uitliep met rechte schouders.
zwakken overleven moeilijk, sterken zitten in de wolken