PDD [Autisme, Asperger en PDD-NOS] deel 25

quote:

Op dinsdag 17 november 2009 13:35 schreef Cassandra87 het volgende:
wat is t stil hier..
Allemaal druk aan t werk?

Ja.

En slowchat is niet mijn ding/sterkste punt...

quote:

Op dinsdag 17 november 2009 16:15 schreef Stupendous76 het volgende:

[..]

Ja.

En slowchat is niet mijn ding/sterkste punt...

Ik heb zo'n topic geprobeerd waar iedereen om de seconden iets post. Dat werkt toch niet, jóh?
Chatten is voor in een chatroom of op MSN, niet een forum.

Of ben ik nu te ouderwets?

Ik heb een vraag over autisme, ben erg benieuwd naar jullie antwoorden als jullie die willen geven. Wat ik me altijd afgevraagd heb is waarom autisten je niet in de ogen aankijken (doen trouwens niet alle autisten). Wat is hier de reden achter? Omdat ogen ze niks zeggen? Of juist omdat ogen veel informatie over iemand geven? Of vanwege verlegenheid? Misschien zijn er nog wel andere redenen te bedenken.

quote:

Op dinsdag 17 november 2009 16:23 schreef AardappelAnders. het volgende:
Ik heb een vraag over autisme, ben erg benieuwd naar jullie antwoorden als jullie die willen geven. Wat ik me altijd afgevraagd heb is waarom autisten je niet in de ogen aankijken (doen trouwens niet alle autisten). Wat is hier de reden achter? Omdat ogen ze niks zeggen? Of juist omdat ogen veel informatie over iemand geven? Of vanwege verlegenheid? Misschien zijn er nog wel andere redenen te bedenken.

Tegenwoordig (al een jaar of 10 ofzo) doe ik dat wel, maar wel echt aan moeten leren.
Waarom daarvoor niet?
Weet ik eigenlijk niet, verschillende mogelijkheden:
- eerlijkheid: als je iemand in de ogen kijkt zijn veel mensen eerlijk (vooral kinderen, die weten nog niet hoe te liegen) Autisten zijn per definitie eerlijk, en als je met iemand praat kan je dat vaak niet volhouden;
- verlegenheid, spreekt denk ik voor zich;
- ?
Mijn eigen 'excuus': ik had het idee dat als ik iemand niet in de ogen keek, die persoon mij niet kon kennen, niet kon zien wat ik dacht en voelde. En andersom: als ik iemand in de ogen keek, kende ik die persoon, zag wat hij/zij dacht en voelde. Inmiddels kijk ik mensen dus wel aan, en weet dat nagenoeg niemand mijn gedachten en gevoelens kan zien. Andersom kan ik dat meestal wel
(de reden daarvoor ligt volgens mij voor een groot deel ook in het autisme-spectrum: als autist ben je je vaak keihard bewust van allerlei zaken en daar kan je heel veel mee. NT'ers zien vaak hetzelfde, maar zijn zich daar niet bewust van)

quote:

Op dinsdag 17 november 2009 09:00 schreef Thrackan het volgende:

[..]

Denk aan vragenlijsten, testjes met figuren en getallen en één of meerdere gesprekken. Is prima vol te houden.

dit doen ze nu dus bij mij. Ik heb al ongeveer 3/4 gesprekken met mijn psycholoog achter de rug.
En daarbij zo'n 3 bijeenkomsten voor een intelligentietest namelijk wais-iii.
Verder vind ik het allemaal vaag, maar idd ik moet bepaalde figuren namaken met blokken die gekleurd zijn, wat rekensommen, ook woorden omschrijven en link vinden tussen 2 woorden enzo.
En morgen mag ik weer gaan voor die test, volgens de mw zijn er nog zo'n max. 3 keer te gaan..maar het kunnen met dit tempo makkelijk 2 worden.

Dus ik moet nog maar ff afwachten... en kijken wat het word. En het ene moment heb ik zoiets van ik heb het wel en dan niet..maar dat kunnen alleen de profs bepalen.


Maar verder is het leven met asperger lastig? Want je bent eigenlijk in bepaalde dingen anders dan de rest? En bijvoorbeeld studie volgen hoe is dat..is dat lastig??

quote:

Op dinsdag 17 november 2009 18:46 schreef tijnbrein het volgende:

[..]

Ik heb zelf geen Asperger maar PDD-NOS. Overigens zou bij jou de diagnose ook nog PDD-NOS kunnen zijn. Maar dit even terzijde.
Lastig. Wat is lastig? Wat ik lastig vind is sociale contacten aangaan en onderhouden. Dus vriendschappen en relaties zijn lastig. Dit is enorm frustrerend ik wil maar het lukt gewoon weg niet.
Iedereen is anders. Het andere aan autisten is dat ze informatie op een andere manier verwerken en daardoor soms iets missen of anders zien.
Ja, afhankelijk van je problemen met of zonder extra begeleiding.

hm....dit klopt, ik weet dat sociale aspecten(vriendschappen enzo) zij voor mij ook lastig, en vooral het onderhouden door allerlei kleine dingen(zoals o.a. telefoongesprekken ik blokkeer me snel). Terwijl in de buurt van iemand kan ik honderuit praten/vertellen. Maar toch is een gesprek voor mij lastig, vertellen is makkelijk.

En met een studie..wat maakt het lastig?

quote:

Op dinsdag 17 november 2009 16:58 schreef tijnbrein het volgende:

[..]

Slowchatten is leuk

Kom op mensen sneller posten. Een topic per uur dat is makkelijk te halen.

In tijden van werkloosheid misschien

Maar dan toch liever werk...

quote:

Op dinsdag 17 november 2009 17:48 schreef francis998 het volgende:

[..]

dit doen ze nu dus bij mij. Ik heb al ongeveer 3/4 gesprekken met mijn psycholoog achter de rug.
En daarbij zo'n 3 bijeenkomsten voor een intelligentietest namelijk wais-iii.
Verder vind ik het allemaal vaag, maar idd ik moet bepaalde figuren namaken met blokken die gekleurd zijn, wat rekensommen, ook woorden omschrijven en link vinden tussen 2 woorden enzo.
En morgen mag ik weer gaan voor die test, volgens de mw zijn er nog zo'n max. 3 keer te gaan..maar het kunnen met dit tempo makkelijk 2 worden.

Dus ik moet nog maar ff afwachten... en kijken wat het word. En het ene moment heb ik zoiets van ik heb het wel en dan niet..maar dat kunnen alleen de profs bepalen.


Maar verder is het leven met asperger lastig? Want je bent eigenlijk in bepaalde dingen anders dan de rest? En bijvoorbeeld studie volgen hoe is dat..is dat lastig??

Gewoon je best doen op de tests en eerlijk zijn in de gesprekken, dat geeft een zo volledig mogelijk beeld

Over leven met asperger of PDD-NOS kan ik je weinig vertellen alleen, heb geen van beide

quote:

Op dinsdag 17 november 2009 18:55 schreef francis998 het volgende:

[..]

hm....dit klopt, ik weet dat sociale aspecten(vriendschappen enzo) zij voor mij ook lastig, en vooral het onderhouden door allerlei kleine dingen(zoals o.a. telefoongesprekken ik blokkeer me snel). Terwijl in de buurt van iemand kan ik honderuit praten/vertellen. Maar toch is een gesprek voor mij lastig, vertellen is makkelijk.

En met een studie..wat maakt het lastig?

Het sociale gedoe, het groepswerk. Maar ook dingen als kerncompetenties, daar zijn tistjes over het algemeen minder goed in. Dan hebben we het nog niet gehad over het vinden van werk. Wat dat betreft kun je beter twee benen missen dan autistisch zijn.

@tijnbrein
welke studie ik wil gaan doen is nog niet duidelijk het is niet eens duidelijk of ik verder wil gaan studeren. En als ik verder ga is het iig HBO, informatica, Bedrijgkundige informatica, IBM, IBL een van die. Maar verder heb ik geen idee wat te doen in mn toekomst

@ Sempron
het lijkt me wel lastig, vooral met die competentie structuur(heb ik zelf op t mbo meegemaakt) lijkt het me lastig, omdat dat heel vrij is en ook wel vaag.
Maar een vraagje wat houdt ppd-nos in eigenlijk? Want voor asperger/autist zijn duidelijkere omschrijvingen te vinden? Maar PPD-NOS waar het voor staat weet ik wel...maar wat het inhoudt???

Stupendous76 en tijnbrein, bedankt voor jullie antwoorden. Ik ben, voor zover ik weet, geen autist en herken me wel in wat jullie zeggen. Ik kijk nu in de ogen van mensen omdat ik weet dat het "hoort". Ik kijk heel even, max. 2 seconden of zo, kijk dan weer weg om me te focussen op m'n verhaal (ook ik ben erg gevoelig voor prikkels, geluiden e.d.) en kijk dan weer een seconde. Zo gaat dat dus. Ik hou het ook een beetje bij, hoe vaak ik iemand in de ogen aankijk. Iemand lang aankijken doe ik nooit, vind het ook vervelend als iemand dat bij mij doet.

quote:

Op dinsdag 17 november 2009 18:58 schreef tijnbrein het volgende:

[..]

Tegenwoordig wordt er steeds meer PGO(probleem gericht onderwijs) gegeven op de middelbare school en het hoger onderwijs. Veel samen werken dus en dat is voor autisten nu juist zo lastig. Veel zelfstandig werken. Niet goed weten wat de bedoeling van een bepaalde opdracht. etc.

Ik weet wat voor opleiding je hebt gedaan of wil gaan of nog bezig bent.

Het werken in een groepje ging mij redelijk af, vooral omdat ik het mijn verantwoordelijkheid tegenover de rest vond om mijn werk goed te doen ('eerlijkheid') Grootste probleem voor mij was het 'zoek-het-zelf-maar-uit-wat-je-moet-doen-systeem' waar ik niet mee overweg kon.

quote:

Op dinsdag 17 november 2009 23:17 schreef francis998 het volgende:
[..]
Maar een vraagje wat houdt ppd-nos in eigenlijk? Want voor asperger/autist zijn duidelijkere omschrijvingen te vinden? Maar PPD-NOS waar het voor staat weet ik wel...maar wat het inhoudt???

Dat weet eigenlijk niemand, het is het labeltje 'restant'...
Wat ik van anderen hier heb begrepen vallen veel volwassenen bij wie autisme wordt geconstateerd hier onder, evenals hoogfunctionerende autisten. En de gevallen waarbij wel blijkt dat er iets is, maar het niet onder wat anders valt of gewoon 'overblijft'.

Zo, heelhuids door de spits heen gekomen. Was dus inderdaad niet thuis, ben eigenlijk alleen thuis als ik savonds iets moet doen of ga doen zoals sporten, verder ben ik geloof ik elk vrij moment of vrije avond in Amsterdam te vinden
Chili was lekker, maar ik had als lunch een halve turkse pizza (ja half want ik ging haast over mijn nek smiddags smerig ding) en ik was m helemaal vergeten tot ik savonds verging van de maagkrampen. Op zich nog wel te doen want ik lag rustig op de bank half te slapen maar autorijden was niet fijn.
Zal een lange nacht worden. Rotte is dat ik namelijk niet kan spugen en als ik last van mn maag heb houdt dat gerust nog wel een of 2 weken aan.

Over het algemeen is hier geen SC maar toch wel interessante discussies.

Over oogcontact, er is mij vanaf vroeg al ingestampt wél oogcontact te maken omdat ik anders onbeleefd ben. Vorige week trouwens klantgerichtheidscursus gehad en daar kwam dit ook naar voren, Ik vroeg toen hoe dat ging als een klant geen oogcontact kan of wil maken en dat wisten de trainers niet.
Overigens heb ik vorig weekend gemerkt dat ik automatisch spiegel als iemand geen oogcontact met mij maakt, was continu ook naar t plafond aan t staren. Een onbewust iets.

quote:

Mijn eigen 'excuus': ik had het idee dat als ik iemand niet in de ogen keek, die persoon mij niet kon kennen, niet kon zien wat ik dacht en voelde. En andersom: als ik iemand in de ogen keek, kende ik die persoon, zag wat hij/zij dacht en voelde.

Gek genoeg vind ik dit nog wel een logische gedachtegang ook al is hij niet rationeel.

Ik heb onlangs een heel mooi boek gelezen over een klassieke autist, maar hij was auditief ingesteld en kon mensen niet aankijken omdat hij niet kon luisteren en zien tegelijk.

Ik was overigens ook aan t werk Maar had t ff gehad.

Hier ook niets te vertellen over aspergers of pdd-nos, ik ben -naar het schijnt- zo (ab)normaal als maar kan

Lekker gedoucht en gemediteerd.
Maar de slaap wil nog niet echt in zetten. Het is ook altijd iets.

quote:

Op dinsdag 17 november 2009 16:23 schreef AardappelAnders. het volgende:
Ik heb een vraag over autisme, ben erg benieuwd naar jullie antwoorden als jullie die willen geven. Wat ik me altijd afgevraagd heb is waarom autisten je niet in de ogen aankijken (doen trouwens niet alle autisten). Wat is hier de reden achter? Omdat ogen ze niks zeggen? Of juist omdat ogen veel informatie over iemand geven? Of vanwege verlegenheid? Misschien zijn er nog wel andere redenen te bedenken.

Autisten zijn over het algemeen verlegen mensen. Oogcontact kan als confronterend worden ervaren.
Al herken ik hier mezelf niet. Sterker nog, ik ben fan van oogcontact - vooral als het intiem is.

quote:

Op dinsdag 17 november 2009 17:48 schreef francis998 het volgende:

[..]

dit doen ze nu dus bij mij. Ik heb al ongeveer 3/4 gesprekken met mijn psycholoog achter de rug.
En daarbij zo'n 3 bijeenkomsten voor een intelligentietest namelijk wais-iii.
Verder vind ik het allemaal vaag, maar idd ik moet bepaalde figuren namaken met blokken die gekleurd zijn, wat rekensommen, ook woorden omschrijven en link vinden tussen 2 woorden enzo.
En morgen mag ik weer gaan voor die test, volgens de mw zijn er nog zo'n max. 3 keer te gaan..maar het kunnen met dit tempo makkelijk 2 worden.

Dus ik moet nog maar ff afwachten... en kijken wat het word. En het ene moment heb ik zoiets van ik heb het wel en dan niet..maar dat kunnen alleen de profs bepalen.


Maar verder is het leven met asperger lastig? Want je bent eigenlijk in bepaalde dingen anders dan de rest? En bijvoorbeeld studie volgen hoe is dat..is dat lastig??

'Mede'-Asperger hier. Al weet ik wederom niet of ik de perfecte persoon ben om hier dingen over te zeggen.
Ik ben namelijk wel gediagnoseerd hiermee op een jonge leeftijd, maar ik ben opgevoed met een notie dat ik deze 'beperking' maar moest 'onderdrukken'. Ik ben dus maar een keer in contact gekomen met 'professionele hulp', en dit trof toen allerlei sociale activiteiten. Denk rollenspellen, interactie - geen tests en zeker geen wiskunde.

Maar Asperger is vrij breed. Ik herken mezelf bijvoorbeeld niet in veel van de 'trekjes' die autisten zeggen te hebben. Zoals het voelen van fysieke prikkels, het altijd en overal ongemakkelijk zijn in sociale contacten. Ik ben vrij open en direct. Ook ervaar ik niet dat ik in patronen wil leven, dat alles rigide vastgelegd moet zijn.

Waar ik dat laatste wél ervaar, en heel hevig, is dat ik 'op slot' kan raken omdat ik sociale contacten altijd loop te 'berekenen'. En dan voornamelijk de sociale contacten waar ik een hechte band mee voel/dreig te voelen. Denk vriendschap. Denk de liefde.

Ik maak bij vrijwel alle sociale handeling tegenover dergelijke personen op voorhand de zetten in mijn hoofd, maar als er iets onverwachts niet klopt met het plaatje, dan kan ik 'blijven hangen' bij deze 'fout'. Dat - bij vooral sociale contacten - de dingen niet rigide lopen maar juist kunnen vertakken klinkt vrij logisch, maar vertel dat maar aan mijn brein.

Qua studie heb ik vrij weinig gemerkt. Sterker nog, ik doe een HBO studie - zelfs een die niet exact is, maar heel vrij.. namelijk journalistiek. Ik denk ook persoonlijk dat hoe je studie verloopt de minste van 'je zorgen' zal zijn.

Je zal echt voor jezelf na moeten lopen waar je sterke punten liggen en weer je jezelf in je beperking tegen komt. Het is echt niet zo dat het in steen vast is gezet.

quote:

Op dinsdag 17 november 2009 18:58 schreef tijnbrein het volgende:

[..]

Tegenwoordig wordt er steeds meer PGO(probleem gericht onderwijs) gegeven op de middelbare school en het hoger onderwijs. Veel samen werken dus en dat is voor autisten nu juist zo lastig. Veel zelfstandig werken. Niet goed weten wat de bedoeling van een bepaalde opdracht. etc.

Ik weet wat voor opleiding je hebt gedaan of wil gaan of nog bezig bent.

Dit is dus waar vooral mijn opvoeding 'als NT'er' om de hoek komt kijken. Ik ben dus in mijn onderwijs traject nooit 'beinvloed' door de leeromgeving wegens een autisme of een vorm hiervan. Ik heb deze altijd doorlopen als iemand die 'normaal' is.

Ik ervaar er niet zoveel moeite mee, maar ik kan je wel garanderen en het beamen dat in het BO onderwijs (M of HBO) er echt uit gegaan wordt van het flexibel zijn, en eigen initiatief. Als dus voor jezelf zal blijken dat je ook qua handelen in patronen wilt leven, dan ga je jezelf hier gegarandeerd tegen komen.

morgen!

NJN jij wijkt zoveel af van het standaardbeeld, grappig dat daar toch dezelfde diagnose uit voort komt.
Zo later meer
Ik moet nu werken, nog steeds niet helemaal lekker maar dat overleven we ook wel weer

quote:

Op dinsdag 17 november 2009 23:17 schreef francis998 het volgende:
@tijnbrein
welke studie ik wil gaan doen is nog niet duidelijk het is niet eens duidelijk of ik verder wil gaan studeren. En als ik verder ga is het iig HBO, informatica, Bedrijgkundige informatica, IBM, IBL een van die. Maar verder heb ik geen idee wat te doen in mn toekomst

@ Sempron
het lijkt me wel lastig, vooral met die competentie structuur(heb ik zelf op t mbo meegemaakt) lijkt het me lastig, omdat dat heel vrij is en ook wel vaag.
Maar een vraagje wat houdt ppd-nos in eigenlijk? Want voor asperger/autist zijn duidelijkere omschrijvingen te vinden? Maar PPD-NOS waar het voor staat weet ik wel...maar wat het inhoudt???

PDD-NOS is ongeveer hetzelfde als Asperger, alleen heb je bij Asperger vrijwel altijd preoccupaties (obsessies). Bij PDD-NOS hoeft dat niet het geval te zijn.

quote:

Op woensdag 18 november 2009 08:34 schreef sempron2400 het volgende:

[..]

PDD-NOS is ongeveer hetzelfde als Asperger, alleen heb je bij Asperger vrijwel altijd preoccupaties (obsessies). Bij PDD-NOS hoeft dat niet het geval te zijn.

Telt obsessief zijn met hoe je beeld is bij andere mensen ook mee?

[ Bericht 100% gewijzigd door Cassandra87 op 18-11-2009 11:11:24 ]

woei, interessante vragen!:D

slecht nieuws, op zaterdag werk ik, en hoewel meetings heel tof zijn, weet ik niet of het wel zo handig is om daar me werk voor af te zeggen

quote:

Op woensdag 18 november 2009 12:01 schreef robuust89 het volgende:
woei, interessante vragen!:D

slecht nieuws, op zaterdag werk ik, en hoewel meetings heel tof zijn, weet ik niet of het wel zo handig is om daar me werk voor af te zeggen

Was die meeting niet ergens op een werkdag? De 14de van december meen ik, welke een maandag is. En ik denk dat ik ook wel wil komen - lijkt me toch interessant.

12 december

logician het is 12 december op een zaterdag in arnhem of in utrecht (afhankelijk van of jij mee ging of niet)

te lastig? Voor jezelf?

nee joh Als je meegaat vind t plaats in arnhem ivm reistijd, het is voor mij iets te ver om, om naar enschede, utrecht en weer terug te rijden, vandaar

Dus bij deze als jij mee gaat:

Meeting vind plaats in Arnhem op 12 december 2009 om 14.00 in de bagle en Beans

Vullen jullie t lijstje aan? Wie gaat ermee?

Tijnbrein
Cassandra +1
Logician
Thrackan?
NJN?

quote:

Op woensdag 18 november 2009 13:21 schreef Cassandra87 het volgende:
nee joh Als je meegaat vind t plaats in arnhem ivm reistijd, het is voor mij iets te ver om, om naar enschede, utrecht en weer terug te rijden, vandaar

Dus bij deze als jij mee gaat:

Meeting vind plaats in Arnhem op 12 december 2009 om 14.00 in de bagle en Beans

Vullen jullie t lijstje aan? Wie gaat ermee?

Tijnbrein
Cassandra +1
Logician
Thrackan?
NJN?

als jullie naar arnhem gaan, dan wil ik ook graag meedoen.

Ik hou m nog even in het midden als je het niet erg vindt...

Dan blijft de ? nog ff staan

Tijnbrein
Cassandra +1
Logician
Blessed19
Thrackan?
NJN?

Soooo i figured it out.
Waarom ik steeds zo down ben de laatste tijd.
Alles komt nu een beetje op me af en ik raak er down van maar die gevoelens ken ik niet waardoor ik ze niet kan kanaliseren. En blijf hangen in dat depri gevoel. Weer en werk zijn ook niet echt gunstige factoren. Dus.. Ik denk dat ik vanavond eens níet ga sporten maar voor de verandering met een zooi films op bed ga liggen onder de dekens
En een heel groot bord om mijn nek, DO NOT DISTURB!
Eventjes lekker toegeven aan dat winterdipje. En dan zien we morgen wel weer verder.
Ik ga tevens mijn pc afsluiten dus.. Fijne avond (maar misschien babbel ik straks alweer lekker mee..

Medusa?

Bahhh om een rotdag te bekronen krijg ik net ook een berichtje dat een oud collega darmkanker heeft met uitzaaiingen. Werk al 3 jaar niet meer met haar samen, maar daarvoor 5 jaar heel nauw. Ik was toen net 15, zij was altijd een soort moederfiguur voor me. Ben me kapotgeschrokken maar weet niet echt hoe ik er mee om moet gaan. Nooit geweten ook.. Ik ga maar een kaartje sturen.. En wil wel langs gaan.. maar durf niet echt goed.. Blegh helemaal naar van

quote:

Op dinsdag 17 november 2009 16:23 schreef AardappelAnders. het volgende:
Ik heb een vraag over autisme, ben erg benieuwd naar jullie antwoorden als jullie die willen geven. Wat ik me altijd afgevraagd heb is waarom autisten je niet in de ogen aankijken (doen trouwens niet alle autisten). Wat is hier de reden achter? Omdat ogen ze niks zeggen? Of juist omdat ogen veel informatie over iemand geven? Of vanwege verlegenheid? Misschien zijn er nog wel andere redenen te bedenken.

Omdat ogen niet veel zeggen & omdat het raar voelt. In gesprek heb ik graag oog contact met degene waarmee ik in gesprek ben. Maar ik kijk vreemde mensen vrijwel nooit aan in de ogen. Hierdoor kijk ik vaak naar de grond. Ik heb dus het gevoel dat mensen in de ogen aankijken of hun gezicht aankijken onbeleefd is. Dat is dus niet zo, maar toch vind ik het moeilijk.

quote:

Op dinsdag 17 november 2009 23:17 schreef francis998 het volgende:
Maar verder heb ik geen idee wat te doen in mn toekomst

Zo herkenbaar... gelukkig ben ik daar sinds begin dit jaar uitgekomen. Ik ga volgend jaar vmbo-t doen, en als het goed gaat, havo -> vwo -> uni. Ik kijk er wel naar uit, en bereid echt alles te geven.

Ik vind oogcontact erg intiem, maar deins er niet voor terug. Ik moet er wel erg bij nadenken dat ik het doe, vermijd het doorgaans.

Zelfde als dat ik het niet kan verdragen als familieleden me willen omhelzen of zoenen, dat komt te dichtbij. Daarentegen had ik er met vriendinnen geen moeite mee.

Ik heb trouwens vreemd genoeg wel moeite met oogcontact maken als ik iemand tegen kom op de gang (of al 100 meter van te voren zie aankomen) voelt raar, moet je 100m lang iemand aankijken of kijk je weg en daarna iemand aan, maar dan is de spontaniteit van, hey, had je nog niet gezien! ook weer weg. Soms denk ik ook teveel na

Goeiemorgen! Weer een werkdag Echt geen zin in.. Maar ga lekker vroeg weg vandaag, hebben ze pech gehad. En dan weer met de auto kijken of ik de file voor ben

Wat een begin van de dag. In het kader van eerlijk zijn.. Als je een probleem hebt met iemand op t werk, stap je dna naar diegene toe of naar de leiding?

quote:

Op donderdag 19 november 2009 09:44 schreef Cassandra87 het volgende:
Wat een begin van de dag. In het kader van eerlijk zijn.. Als je een probleem hebt met iemand op t werk, stap je dna naar diegene toe of naar de leiding?

ligt er puur aan wat het probleem is. meestal probeer ik te praten met mijn collega(?) en als we er dan niet uitkomen, dan retourtje leidinggevende.

quote:

Op donderdag 19 november 2009 09:44 schreef Cassandra87 het volgende:
Wat een begin van de dag. In het kader van eerlijk zijn.. Als je een probleem hebt met iemand op t werk, stap je dna naar diegene toe of naar de leiding?

Het meest autistisch lijkt me om naar de leiding te gaan, uit angst om gekwetst te worden voor die collega.
En dan op een harde, directe manier te vertellen wat er loos is.

De normale manier is om het eerst proberen met de collega te praten, en als het structureel niet lukt, voorzichtig een balletje op te gooien bij de leiding.