PDD [Autisme, Asperger en PDD-NOS] deel 25

quote:

Op maandag 23 november 2009 21:51 schreef Cassandra87 het volgende:

[..]

Je hebt mensen die gewoon niet verliefd kunnen worden. Of iets in die trant. Maar dan nog is de oorzaak discutabel.

Nou, dat dus niet. Als ik verliefd ben dan merk ik dat echt wel.

quote:

Op maandag 23 november 2009 21:53 schreef sempron2400 het volgende:

[..]

Dat laatste twijfel ik dus aan... als je de kans krijgt om meer te verdienen, waarom die dan niet groots aanpakken? Het kan best zijn dat je na een paar jaar op minimuminkomen denkt: en nu wordt het tijd voor het echte leven (?!). Ik zou niet meer terug willen. Veel vaker lekker eten zie ik als het grootste voordeel van meer geld. Een uitgebreide vakantie is voor mij niet weggelegd.

Maar er zijn ook heel wat mensen met autisme (en ook zonder) die niet mee willen met de grote massa en voor een heel eigen invulling kiezen.

Het hangt er maar helemaal van af wat je zelf wilt. Daarom is het vaak wel handig om kansen op een hoger inkomen te pakken zodat je later, als je weet wat je wilt, dat ook kan doen. Aan de andere kant: geld is niet alles, helemaal niet. Dat de maatschappij en veel mensen denken dat het dat wel is is eigenlijk een vrij trieste zaak.

En niet meegaan met de massa? Ik merk vaak dat de massa mij volgt, juist omdat ik mijn eigen weg kies

quote:

Op maandag 23 november 2009 21:53 schreef tijnbrein het volgende:

[..]

Wat is verliefd zijn eigenlijk?

Daar kan ik je heel veel over vertellen, maar het komt er op neer dat er om een bepaalde reden een reactie in je lichaam tot stand komt die een heleboel mogelijk maakt.
Waarom, dat weten we niet.
Desondanks, mocht het je overkomen, geniet er van, daar is het voor bedoelt

quote:

Op maandag 23 november 2009 22:26 schreef francis998 het volgende:

[..]

Ik kan je helemaal begrijpen...aan de ene kant heb ik zoiets van het lijkt me leuk om te proberen.
maar het lijkt me totaal niet prettig richting vies zelfs.
En ach..ik heb zelf ook 0 ervaring met seks, heb iig 1 reele kans gehad..maar greep die niet...een leven zonder seks zou voor mij ideaal zijn, maar het verkleint de kans op een redelijke relatie..en dat lijkt mij weer fundamenteel.

Maar iig ik vind de maatschappij(hier en overal) ook maar oversekst...en sowieso ben ik anti-sek(sualiteit) als het aan mij zou liggen zou er geen verschil tussen man/vrouw bestaan..maar ja..dat is de dromer/irrealist in mij.

klinkt best wel bekend.
Maar goed, je bent nog jong (hoor mij ), er staat nog een wereld op je te wachten om ontdekt te worden

Een redelijke relatie zonder seks is wel degelijk mogelijk, een goede relatie zelfs! Wat overblijft is een solide basis en verstandhouding met een partner die je door en door kent of begint te kennen en waar je je geborgen bij voelt. Inderdaad, onvoorwaardelijke liefde.

quote:

Op maandag 23 november 2009 22:58 schreef Cassandra87 het volgende:
Een redelijke relatie zonder seks is wel degelijk mogelijk, een goede relatie zelfs! Wat overblijft is een solide basis en verstandhouding met een partner die je door en door kent of begint te kennen en waar je je geborgen bij voelt. Inderdaad, onvoorwaardelijke liefde.

Hm...een deel van mij is het er mee eens..maar een ander deel niet echt.
raar maar waar. Seks is een natuurlijke behoefte van de "meesten"..en zelf ik val er deels onder..maar tegelijk weer niet.
Ik kijk gewoon heel dubbel tegen seks aan. Maar miss komt dat doordat ik zowat 0 mannelijke figuren om me heen had als kind...en dat dat invloed heeft gehad...maar iig hier gaat het niet om.

En onvoorwaardelijke liefde is imo niet echt mogelijk..je kan het wel zo ervaren. Maar als het je op bepaald moment begint te schaden dan kies je denk ik toch wel eerst voor jezelf.

En verder moet ik zeggen voel ik me in dit topic goed op mn gemak..en de meesten kan ik nog goed begrijpen.
En heel veel dingen die er over autisten worden gezegd begin ik toch van tafel te wegen..want ze zeggen dat de beleveniswereld totaal anders is..maar deels is het hetzelfde..
autist of niet autist je bent gewoon een mens..en miss met iets meer valkuilen..maar ik merk neit veel verschil in belevenis..iig niet zoals het geschreven word.

quote:

Op maandag 23 november 2009 21:44 schreef Cassandra87 het volgende:
Maar volgens mij is dit een eerder gevoerde discussie En weet je hoe ik er over denk

Het spijt me, maar ik kan het me eerlijk waar niet herinneren.. maar je hebt nu wel duidelijk uitgelegd wat je met ambitie bedoelt.

quote:

Op maandag 23 november 2009 22:32 schreef francis998 het volgende:
Helemaal mee eens cassandra, en ik moet zeggen vroeger had ik zelf die mentaliteit van:"als je iets wilt dan kan het ook, je moet je er maar keihard voor inzitten". Maar mede door een ervaring die ik pasgeleden heb opgelopen is die mentaliteit totaal weggeschopt.
Je kan iets nog zo graag willen..maar soms zijn het persoonlijke factoren en soms factoren van buitenaf die het niet mogelijk maken.

Kweenie, als ik een kernpunt van autisme persoonlijk moet noemen is, dat ik tenminste ontzettend moeilijk dingen kan doen die ik niet wil. Ik kan het dan nog wel kortstondig opbrengen voor 1 dagdeel, maar zelfs dan word ik al misselijk.

Denk dat ambitie vooral te maken heeft, met dingen ook echt doen. In principe wil ik best veel dingen doen, denk ik ook dat ik er de aanleg en kwaliteiten voor heb, maar begin ik er gewoon niet aan, of weet ik niet hoe ik het moet organiseren.

Bestaat écht onvoorwaardelijk wel? want ik ben sowieso iemand die tot het uiterste gaat voor anderen zelfs ten kosten van mijzelf. Misschien juíst ten kosten van mijzelf. Want als ik één groot minpunt moet opnoemen van mijzelf is het dat ik mijn grenzen niet ken, dat ik voor anderen kies tot ik er zelf aan onderdoor ga. Dus onvoorwaardelijk is wellicht niet onvoorwaardelijk, maar wel alles wat mogelijk is.

Ik zei al, ik heb 2 uitersten meegemaakt. Een lange relatie vol met seks, en geen/weinig liefde (meer). En nu een relatie met géén seks maar vol liefde. Of dit een relatie te noemen is? Geen idee, daar ben ik nog steeds niet achter. Ik weet dat hij de enige is die ik ooit ben tegen gekomen die me begrijpt, of waarvan ik t idee heb dat hij me begrijpt. En al voel ik me nog zo rot, dat gevoel verdwijnt als ik bij m ben. En als dit een relatie is, of dat dat een 'monogame' relatie is? Ik denk het niet. Hoeft voor mij ook niet. Je zou het kunnen zien als soulmates, beste vrienden op een heel ander niveau. Op dit moment is hij de enige man aan wie ik behoefte heb, zelfs/zeker zonder sex en tot die tijd noem ik t een 'relatie' want dat is t ook voor 80% . En uiteraard kan dat veranderen, dat ik straks iemand tegen kom waar ik voor 100% een relatie mee aanga. Maar dat wordt al iets moeilijker nu. Want iemand die mijn beste vriend niet accepteerd hoef ik ook niet

hmm..zoals ik zei een autist heeft veel factoren die meestelen..en dat van iets willen maar er niet aan beginnen..heb ik ook wel..vaak wil ik het gewoon..maar om de een of andere reden krijg ik mezelf er niet toe..en vaak zorgt dat voor de nodige frustratie..want ik word dan helemaal pissed off. En soms heb ik ook zoiets van waarom heb ik dat nou niet gedaan..of soms wel.
Maar dat is denk ik ook iets wat iedereen heeft...maar miss autisten in meerdere mate.

En dingen doen die je niet wilt/interesseren..is lastig..mij kost het moeite..terwijl als ik er zin in heb..of het me interrese heeft..dan gaat het vanzelf..

@ casandra,
het belangerijkste in een relatie voor mij is iemand waar je van houdt..op welke manier dan ook. En bij wie je goed voelt..en als het van 2 kanten komt.
En ach..is er eigenlijk wel een officiele definitie van relatie..want relatie kan je op talloze manieren gebruiken...o.a. in de zin van broer/zus, moeder/dochter, vriend/vriendin,of gewoon als vrienden.
Dus tja...dat is een vraag...die eigenlijk van de persoon afhangt..jiji
Eigenlijk heb je met iedere bekende een relatie maar een andere soort relatie.

Ik ben nu weg...iig voor vandaag..morgen mag ik weer testjes gaan doen. En aan de ene kant zie ik er zo tengenop..maar ach dan heb ik tenminste na +/- 1 weekje ook weer wat te doen..behalve thuis achter de pc zitten

quote:

Op maandag 23 november 2009 23:15 schreef Perico het volgende:

[..]

Het spijt me, maar ik kan het me eerlijk waar niet herinneren.. maar je hebt nu wel duidelijk uitgelegd wat je met ambitie bedoelt.
[..]

Kweenie, als ik een kernpunt van autisme persoonlijk moet noemen is, dat ik tenminste ontzettend moeilijk dingen kan doen die ik niet wil. Ik kan het dan nog wel kortstondig opbrengen voor 1 dagdeel, maar zelfs dan word ik al misselijk.

Denk dat ambitie vooral te maken heeft, met dingen ook echt doen. In principe wil ik best veel dingen doen, denk ik ook dat ik er de aanleg en kwaliteiten voor heb, maar begin ik er gewoon niet aan, of weet ik niet hoe ik het moet organiseren.

Maakt niet uit.

Ambitie is mijn inziens niet zo zeer het dingen echt doen, maar de wil om ze te doen. Ik stel mijn ambities steeds bij, niets is zo dynamisch als mijn ambities. Want als ik mijn doelstellingen heb bereikt vind ik de lol er niet meer aan en leg ik de lat nóg hoger. Gevalletje opvoeding.. Nooit kunnen voldoen.

Ik ga zo ook slapen denk ik, al kan ik t nooit laten nieuwe posts te bekijken.. Morgen een lange dag, eerst overdag rotterdam, savonds amsterdam. Baal lichtelijk omdat ik vrijdag naar rotterdam had gewild maar dat zit er gewoon qua tijdsbestek, werk enz niet in, ook mede omdat ik enkel naar t concert kan als ik beroep doe op een bandlid en daar houd ik niet van.. Dus ik ga naar een talentenjacht om daar foto's te maken, vrijdag. Enige nadeel is dat mijn ex daar waarschinlijk ook is. Dus ik probeer vrijdag een beetje te vermijden
Nouja.. Hoop onzin, en maar een conclusie: weltrusten iedereen

hier weer terug van de testjes...moet zeggen dat ik het de afgelopen keren saai vind. Grotendeels een vragenlijst invullen..een jeetje vandaag eentje van bijna 600 vragen..pfffffffffff
Ik zag wel vragen terugkomen die te maken hebben met schizofrenie, autisme spectrum..enz..
Ik moet zeggen het is lastig die vragenlijsten in te vullen..want iig bij hangt veel af van de situatie..

Nog maar 1x te gaan. volgende week woensdag

Ow..enne vraagjes voor degene die zich de diagnose enzo nog herinneren..hoe lang duurde het tot de uitslag van de testjes kwam??? Ben namelijk iets te nieuwsgierig

quote:

Op maandag 23 november 2009 23:19 schreef Cassandra87 het volgende:
Bestaat écht onvoorwaardelijk wel? want ik ben sowieso iemand die tot het uiterste gaat voor anderen zelfs ten kosten van mijzelf. Misschien juíst ten kosten van mijzelf. Want als ik één groot minpunt moet opnoemen van mijzelf is het dat ik mijn grenzen niet ken, dat ik voor anderen kies tot ik er zelf aan onderdoor ga. Dus onvoorwaardelijk is wellicht niet onvoorwaardelijk, maar wel alles wat mogelijk is.

Ja, dat bestaat.

quote:

Ik zei al, ik heb 2 uitersten meegemaakt. Een lange relatie vol met seks, en geen/weinig liefde (meer). En nu een relatie met géén seks maar vol liefde. Of dit een relatie te noemen is? Geen idee, daar ben ik nog steeds niet achter.

Je mag het noemen wat je wilt, grosso modo zal het een relatie genoemd worden.

quote:

Ik weet dat hij de enige is die ik ooit ben tegen gekomen die me begrijpt, of waarvan ik t idee heb dat hij me begrijpt. En al voel ik me nog zo rot, dat gevoel verdwijnt als ik bij m ben. En als dit een relatie is, of dat dat een 'monogame' relatie is?
[..]

Ik gok eerder op verliefdheid

quote:

Op dinsdag 24 november 2009 17:23 schreef francis998 het volgende:
hier weer terug van de testjes...moet zeggen dat ik het de afgelopen keren saai vind. Grotendeels een vragenlijst invullen..een jeetje vandaag eentje van bijna 600 vragen..pfffffffffff
Ik zag wel vragen terugkomen die te maken hebben met schizofrenie, autisme spectrum..enz..
Ik moet zeggen het is lastig die vragenlijsten in te vullen..want iig bij hangt veel af van de situatie..

Nog maar 1x te gaan. volgende week woensdag

Ow..enne vraagjes voor degene die zich de diagnose enzo nog herinneren..hoe lang duurde het tot de uitslag van de testjes kwam??? Ben namelijk iets te nieuwsgierig

Bij mij snel genoeg voor zover ik kan herinneren.
Vragenlijstjes vind ik overigens niet zo betrouwbaar, ik geloof dat daar bij iedereen wel iets uitkomt (sla het internet er maar op na . Nu is een vragenlijst van 600 vragen wel wat nauwkeuriger, maar ik denk dat een persoonlijk interview veel beter uitsluitsel kan geven.. dan kan je ook uitleggen waarom je iets doet of iets vindt en welke aspecten het meeste meespelen. Dat is echt noodzakelijk om een goede diagnose te krijgen. De DSM heeft namelijk een enorm grote overlap. Zelfs als je aan alle symptomen van een stoornis voldoet kun je nog beter thuishoren bij iets anders. Het gaat erom dat je voldoet aan de 'essentie' van een stoornis.. een vragenlijst meet in de eerste plaats symptomen. Mijn 2 eurocent.

quote:

Op dinsdag 24 november 2009 18:24 schreef bjarki het volgende:

[..]

Bij mij snel genoeg voor zover ik kan herinneren.
Vragenlijstjes vind ik overigens niet zo betrouwbaar, ik geloof dat daar bij iedereen wel iets uitkomt (sla het internet er maar op na . Nu is een vragenlijst van 600 vragen wel wat nauwkeuriger, maar ik denk dat een persoonlijk interview veel beter uitsluitsel kan geven.. dan kan je ook uitleggen waarom je iets doet of iets vindt en welke aspecten het meeste meespelen. Dat is echt noodzakelijk om een goede diagnose te krijgen. De DSM heeft namelijk een enorm grote overlap. Zelfs als je aan alle symptomen van een stoornis voldoet kun je nog beter thuishoren bij iets anders. Het gaat erom dat je voldoet aan de 'essentie' van een stoornis.. een vragenlijst meet in de eerste plaats symptomen. Mijn 2 eurocent.

Hier ben ik het totaal mee eens. Maar ik heb ook iig minimaal 4 gesprekken met een psycholoog achter de rug, en een andere persoon die de testjes afneemt.
Dus dan vind ik het wat meer objetief, goed te beoordelen.
Maar verder tja..heb ik gewoon het idee dat ik bij geen van allen thuishoor.
Maar daarom zijn de personen ook speciaal daarvoor opgeleid o.a. en ergens in gespecialiseerd.
En nog een vraagje..stel het blijkt dat ik een vorm van autisme heb...ik zit tijdelijk ook met een lichtelijke depressie..waarvan het zwaarste voorbij is, maar dan nog zit ik met vooral 1 gigantisch besluit dat ik moet nemen.
Maar daarbij kan een psycholoog niet echt helpen.

Ik ga ervanuit dat de behandeling na de diagnose nog een tijdje doorgaat..maar ik vraag me af..wat kan een psycholoog nog verder doen..behalve je te helpen ermee te leren om te gaan, en vooral om te gaan met de beperkingen die het voor je meebrent?
Wat heb je er dan eigenlijk aan om met iemand(psycholoog) te gaan praten??
Verder moest ik vandaag een test doen..die ik eigenlijk al een keer bij een vorige behandeling had gedaan...maar dit was ik zelf beter bereid mee te werken, want de vorige keer...zat 1 ding heel erg in mn hoofd..en daardoor antwoorde ik alleen dingen met dat 1 ding te maken hadden.

En sowieso alle testjes zijn redelijk makkelijk te manipuleren/faken, ook vragenlijsten..zo zat ik soms gigantisch te twijfelen...en waren er aspecten met name over seks(ualiteit) waar ik eigenlijk 0 ervaring mee heb..die zou ik dan eigenlijk niet kunnen beantwoorden..wat wel moest..en je had alleen akkoord/niet akkoord.

quote:

Op dinsdag 24 november 2009 19:04 schreef francis998 het volgende:

[..]

Hier ben ik het totaal mee eens. Maar ik heb ook iig minimaal 4 gesprekken met een psycholoog achter de rug, en een andere persoon die de testjes afneemt.
Dus dan vind ik het wat meer objetief, goed te beoordelen.
Maar verder tja..heb ik gewoon het idee dat ik bij geen van allen thuishoor.
Maar daarom zijn de personen ook speciaal daarvoor opgeleid o.a. en ergens in gespecialiseerd.
En nog een vraagje..stel het blijkt dat ik een vorm van autisme heb...ik zit tijdelijk ook met een lichtelijke depressie..waarvan het zwaarste voorbij is, maar dan nog zit ik met vooral 1 gigantisch besluit dat ik moet nemen.
Maar daarbij kan een psycholoog niet echt helpen.

In principe kan niemand je helpen, ze kunnen je het enkel makkelijker maken om die beslissing te nemen. Uiteindelijk ben jij de enige die dat kan.

quote:

Ik ga ervanuit dat de behandeling na de diagnose nog een tijdje doorgaat..maar ik vraag me af..wat kan een psycholoog nog verder doen..behalve je te helpen ermee te leren om te gaan, en vooral om te gaan met de beperkingen die het voor je meebrent?
Wat heb je er dan eigenlijk aan om met iemand(psycholoog) te gaan praten??

Eigenlijk niet veel meer, misschien helpen bij vervolgtrajecten (bijvoorbeeld het aanvragen van een uitkering)
Het gaat er vooral om dat je jezelf kan helpen, staande kan houden.

quote:

Verder moest ik vandaag een test doen..die ik eigenlijk al een keer bij een vorige behandeling had gedaan...maar dit was ik zelf beter bereid mee te werken, want de vorige keer...zat 1 ding heel erg in mn hoofd..en daardoor antwoorde ik alleen dingen met dat 1 ding te maken hadden.

En sowieso alle testjes zijn redelijk makkelijk te manipuleren/faken, ook vragenlijsten..zo zat ik soms gigantisch te twijfelen...en waren er aspecten met name over seks(ualiteit) waar ik eigenlijk 0 ervaring mee heb..die zou ik dan eigenlijk niet kunnen beantwoorden..wat wel moest..en je had alleen akkoord/niet akkoord.

Heel veel testen gaan van bepaalde zaken uit, alsof dat standaard zou zijn. Als je aangeeft dat jij niet bij die standaard hoort (met name autisten), dan krijg je vaak het antwoord dat je dan maar moet antwoorden als je dat zou gaan doen... alsof dat de test niet zou beïnvloeden

hmmm...aan de ene kant denk ik ook dat het moeilijk is te weten wanneer je verliefd bent, iedereen ervaart het anders. Zowel een autist als non-autist.
Maar een ding is denk ik duidelijk dan ben je het liefst bij die persoon in de buurt. En zo terugkijkend ben ik in mijn 23 levensjaren 1x verliefd geweest..alleen dat had 0% kans om ooit iets te worden. En je merkt het eigenlijk pas achteraf..goed..want op dat moment voel je alleen...en maakt dat voelen je blij.
Kortom het tegenovergestelde van woede/haat...
En iig liefde moet je gewoon over je heen laten gaan.

Maar verder meegaan met de massa vind ik niks..ik ga liever mijn eigen weg, en ben vaak genoeg als van alles en nog wat bestempeld..en tja..het doet soms pijn..en kwetst wel..maar verder is het beter om jezelf te zijn, en te kunnen zijn.
En ik denk dat het voor tisten nog belangerijker is..omdat ze (zeggen dat) meer behoefte hebben aan zekerheid..

maar wat ik wel merk..is dat het beeld die films enzo schetsen van tisten te extreem is..autisten leven miss in een eigen wereld..maar niet zo extreem als geschetst word.

Verder baal ik op het afwachten..van de volgende test en daarmee de diagnose..want ik wil weten wat er met me is..of het een simpele depressie is of een "ziekte" (verkeerde woord..maar is de beste die ik kan bedenken)..het enige dat ik weet..is dat iig op dit moment voor de 2ex weer vast gelopen ben..en grotendeels vanwege hetzelfde als vorige keer..alleen dit keer nog iets erbij.

Maar ik moet zeggen voor mij helpt dit topic iig om autisten beter te begrijpen, ook al heb ik er zelf nog nooit mee te maken gehad. (op nu na dan)

quote:

Op dinsdag 24 november 2009 22:28 schreef francis998 het volgende:
hmmm...aan de ene kant denk ik ook dat het moeilijk is te weten wanneer je verliefd bent, iedereen ervaart het anders. Zowel een autist als non-autist.
Maar een ding is denk ik duidelijk dan ben je het liefst bij die persoon in de buurt. En zo terugkijkend ben ik in mijn 23 levensjaren 1x verliefd geweest..alleen dat had 0% kans om ooit iets te worden. En je merkt het eigenlijk pas achteraf..goed..want op dat moment voel je alleen...en maakt dat voelen je blij.
Kortom het tegenovergestelde van woede/haat...
En iig liefde moet je gewoon over je heen laten gaan.

Maar verder meegaan met de massa vind ik niks..ik ga liever mijn eigen weg, en ben vaak genoeg als van alles en nog wat bestempeld..en tja..het doet soms pijn..en kwetst wel..maar verder is het beter om jezelf te zijn, en te kunnen zijn.
En ik denk dat het voor tisten nog belangerijker is..omdat ze (zeggen dat) meer behoefte hebben aan zekerheid..

maar wat ik wel merk..is dat het beeld die films enzo schetsen van tisten te extreem is..autisten leven miss in een eigen wereld..maar niet zo extreem als geschetst word.

Verder baal ik op het afwachten..van de volgende test en daarmee de diagnose..want ik wil weten wat er met me is..of het een simpele depressie is of een "ziekte" (verkeerde woord..maar is de beste die ik kan bedenken)..het enige dat ik weet..is dat iig op dit moment voor de 2ex weer vast gelopen ben..en grotendeels vanwege hetzelfde als vorige keer..alleen dit keer nog iets erbij.

Maar ik moet zeggen voor mij helpt dit topic iig om autisten beter te begrijpen, ook al heb ik er zelf nog nooit mee te maken gehad. (op nu na dan)

Autisten leven in dezelfde wereld als NT'ers, net zoals Chinezen op dezelfde aarde levens als wij. Het verschil zit hem hier in dat Chinezen door een andere cultuur anders denken en doen dan wij, maar groeit een Chinees in Nederland op, dan denkt en doet ie wel zoals wij. Een autist denkt en doet anders, niet omdat zijn/haar cultuur anders is, maar omdat hij/zij anders is. Het is geen ziekte, het is geen aandoening, het is gewoon 'anders'. Veel mensen zijn daar bang voor, maar gelukkig veel mensen ook niet.

Anders zijn levert veel problemen op, maar juist ook dat anders zijn levert veel voordelen op.
Het is bij mij in het verleden ook een aantal keren mis gegaan, eigenlijk omdat ik niet wist wat ik had en hoe daar mee om te gaan. Nu weet ik dat wel en kost het mij nog steeds veel moeite om het niet mis te laten gaan. Maar als ik om mij heen kijk, dan doet het mij goed om te zien dat ik ondanks het anders zijn toch tot zover ben weten te komen (en ik ben van plan nog veel verder te gaan... )

quote:

Op dinsdag 24 november 2009 22:34 schreef Stupendous76 het volgende:

[..]

Autisten leven in dezelfde wereld als NT'ers, net zoals Chinezen op dezelfde aarde levens als wij. Het verschil zit hem hier in dat Chinezen door een andere cultuur anders denken en doen dan wij, maar groeit een Chinees in Nederland op, dan denkt en doet ie wel zoals wij. Een autist denkt en doet anders, niet omdat zijn/haar cultuur anders is, maar omdat hij/zij anders is. Het is geen ziekte, het is geen aandoening, het is gewoon 'anders'. Veel mensen zijn daar bang voor, maar gelukkig veel mensen ook niet.

Anders zijn levert veel problemen op, maar juist ook dat anders zijn levert veel voordelen op.
Het is bij mij in het verleden ook een aantal keren mis gegaan, eigenlijk omdat ik niet wist wat ik had en hoe daar mee om te gaan. Nu weet ik dat wel en kost het mij nog steeds veel moeite om het niet mis te laten gaan. Maar als ik om mij heen kijk, dan doet het mij goed om te zien dat ik ondanks het anders zijn toch tot zover ben weten te komen (en ik ben van plan nog veel verder te gaan... )

hmm..krijg het idee dat iets verkeerd is geinterpreteerd..uit mijn voorgaande post.
Ten 1e noem ik het woord ziekte..niet voor de tisten.maar meer omdat in mijn familie ook andere problematiek zit..zoals een neef met borderline..en dat willen ze denk ik ook uitsluiten bij mij..en hebben mij vrij veel informatie gevraagd over mijn contact met die neef..enzo.
En heb nog een klein nichtje(richting 9 jaar) die ook bepaalde problemen heeft..en bij haar hebben ze dezelfde testen gedaan alleen dan de WAIS bij mij en de WISC bij haar. Dus vandaar de term ziekte.

En tja..anders zijn geeft problemen geloof me..ben ik het mee eens.
En toevallig noem jij in jou voorbeeld een chineze nederlander..en ben het er niet mee eens..ben zelf een in NL geboren..maar ma komt uit ander land(continent) niet chinees. Maar je funccioneert toch niet helemaal als NL'er..tenzij je 0% contact heb met "de"afkomst.
Maar ikzelf zit bijv. in een groot dillemma voor mij..tussen de 2 in..want ik heb van beiden wat meegekregen(dit is ook deel van mijn depressies)..uiteindelijk overheerst de norm van de plek waar je bent wel.

Maar ik zie een autist als een normaal iemand..die net wat anders is..maar totaal niet zoals in films...waar ze imo overdrijven..
En zowieso is ieder mens anders..en het kan lastig zijn zowel voor tist om anders te zijn..als voor de nt'er om ermee om te gaan.

Je denkt te weten wat liefde en verliefdheid is.. Maar weet dat pas zeker als je meer hebt mee gemaakt. Zou ik nu iemand als mijn ex tegen komen had ik daar niet langer dan een week bij gebleven. Andersom geldt ook, dat ik had gedacht dat sex bij een relatie hoort.
Grappig.

Over testjes en stempeltjes, meerdere testen gehad. Meerdere wensen van ánderen om een stempel op mij te drukken. Ik heb nooit een stempeltje gekregen, alleen de opmerking dat ik sociaal wenselijk gedrag vertoon. Ik denk dat ik gewoon sociaal wenselijk ben

Autisten en nt-ers, met sommige tistjes kan ik erg goed opschieten, sommige nt-ers kan ik wel schieten. Ik probeer me uberhaupt altijd in de ander te verplaatsen. Vind t wel erg leuk en interessant om het anders zijn te ervaren. Zet dingen en ook mijzelf in een geheel ander perspectief.
Zo wil ik nog wel eens moeilijk doen over bepaalde dingen, normen en waarden, teveel nadenken. En dan hoor of ervaar ik dat bij een ander en denk ik, verrek wat loop ik ook te zeiken
Andersom ook natuurlijk, ben ik weer wat makkelijker.
Denk trouwens niet dat dat ligt aan autisme of juist niet, is denk ik net de persoon die je treft.
Maar ik laat altijd iedereen in zijn waarde en zoals dit topic helpt me echt beter om in anderen te verplaatsen

In films gebruiken ze vrijwel altijd klassiek autisme, vandaar ook t onbegrip en wellicht een stukje angst bij de meeste nt-ers.

quote:

Op woensdag 25 november 2009 00:32 schreef Cassandra87 het volgende:
Je denkt te weten wat liefde en verliefdheid is.. Maar weet dat pas zeker als je meer hebt mee gemaakt. Zou ik nu iemand als mijn ex tegen komen had ik daar niet langer dan een week bij gebleven. Andersom geldt ook, dat ik had gedacht dat sex bij een relatie hoort.
Grappig.

Over testjes en stempeltjes, meerdere testen gehad. Meerdere wensen van ánderen om een stempel op mij te drukken. Ik heb nooit een stempeltje gekregen, alleen de opmerking dat ik sociaal wenselijk gedrag vertoon. Ik denk dat ik gewoon sociaal wenselijk ben

Autisten en nt-ers, met sommige tistjes kan ik erg goed opschieten, sommige nt-ers kan ik wel schieten. Ik probeer me uberhaupt altijd in de ander te verplaatsen. Vind t wel erg leuk en interessant om het anders zijn te ervaren. Zet dingen en ook mijzelf in een geheel ander perspectief.
Zo wil ik nog wel eens moeilijk doen over bepaalde dingen, normen en waarden, teveel nadenken. En dan hoor of ervaar ik dat bij een ander en denk ik, verrek wat loop ik ook te zeiken
Andersom ook natuurlijk, ben ik weer wat makkelijker.
Denk trouwens niet dat dat ligt aan autisme of juist niet, is denk ik net de persoon die je treft.
Maar ik laat altijd iedereen in zijn waarde en zoals dit topic helpt me echt beter om in anderen te verplaatsen

In films gebruiken ze vrijwel altijd klassiek autisme, vandaar ook t onbegrip en wellicht een stukje angst bij de meeste nt-ers.

Wat goed, dat je er in slaagde om aan een stempeltje te ontkomen. Sociaal wenselijk gedrag is alleen maar een voordeel. Ik ben het met je eens dat het verschilt per persoon. Iedereen met autisme is anders. Leuk, dat je het woord tistjes gebruikt. Lukt het je ook om begrip voor iemand op te brengen die sociaal nog echt heel veel moet leren? Zoiets kost mij vooral energie, en dan denk ik gauw: autisme oké, maar probeer het s.v.p. een beetje leuk te houden.

En over mensen die autisme als een deel van hun identiteit zien: gisteren was in de Eerste Kamer het Wajong-overleg. De minister zei iets in de trant van: ‘Je identiteit is niet je ziekte of handicap.’ Dat had betrekking op mensen met Wajong. Dus met de uitspraak ‘ik ben autistisch, mijn identiteit wordt erdoor gevormd’ haal je in feite jezelf naar beneden
Tenminste, zo denk ik erover...

gisteren tijdens het eten, werd ik vergeleken met een zalm.

de school was al 20 kilometer stroomopwaarts, en ik rug op me rug te klapperen, bijna dood te gaan

leuk vergelijk

ik zeg dan, i'll talk to you later, en dan kijken ze me niet begrijpend aan. joy.

heb ook gister me gedachten op papier gezet, maar nu heb ik een ongenuanceerd verhaaltje met nogal wat scherpe randjes
is wat minder om te laten lezen, want me ma kan nogal "temperamentvol" reageren, if you know what i mean

o, nog een staartje van mijn verhaal the other day, ik ben 20 (twin-tig) jaar oud, en krijg huisarrest omdat ik niet bepaald denderend had gescoord op mijn tentamenweek.
dr was ook helemaal geen vet feest dit weekend ofzo hoor, en dat kaartje kostte ook geen 60 euro
goed dat de vraag hoog is, ander kwam ik er niet vanaf.

goed, ontopic

over stempeltjes, vroeger was ik mij helemaal niet bewust van mijn tistheid nu des de meer! dat is tegelijk een kracht en een zwakte, omdat ik hierdoor erg zelfbewust ben geworden, maar soms ben je geneigd om aan je innerlijke tist de schuld te geven dat iets fout gaat

oh, stupendous vat het goed samen!

quote:

Anders zijn levert veel problemen op, maar juist ook dat anders zijn levert veel voordelen op.
Het is bij mij in het verleden ook een aantal keren mis gegaan, eigenlijk omdat ik niet wist wat ik had en hoe daar mee om te gaan. Nu weet ik dat wel en kost het mij nog steeds veel moeite om het niet mis te laten gaan. Maar als ik om mij heen kijk, dan doet het mij goed om te zien dat ik ondanks het anders zijn toch tot zover ben weten te komen (en ik ben van plan nog veel verder te gaan... )

danku

fok heeft nogal een kwakkelende gezondheid, non?

hihi sempron ik vind autist zo 'gemeen' klinken, en echt hokjes-plaatsend. Gebruik inderdaad liever t woord tistjes. Klinkt wat vriendelijker.
Of ik begrip op kan brengen voor iemand die sociaal nog erg veel moet leren?
In principe wel.. Moet wel zeggen dat ik moet weten dat er iets anders is, maar hoe ouder ik word hoe beter ik dit kan inschatten overigens. Mijn grootste nadeel is mijn grootste voordeel: Ik ben extreem makkelijk en goed in anderen boven mijzelf te plaatsen. Aan de ene kant is dit echt gevaarlijk voor mijzelf omdat ik absoluut niet aan mijzelf denk en hierdoor te veel over mij heen laat lopen en/of te veel hooi op mijn vork neem (andermans leed op mijn schouders, zo zou je t ook kunnen zien). Aan de andere kant is het prettig voor de ander want ik heb echt gemerkt dat sommige problemen niet alleen in autisme of wat dan ook ten grondslag liggen, maar te meer ook omdat sommige gewoon niemand hebben waar ze terecht kunnen of sociale vaardigheden kunnen 'oefenen'. Hoe kan je iemand afkraken om een probleem dat je zelf als maatschappij in stand houdt?

Waar ik dan weer niet tegen kan is het verschuilen achter een probleem. Ik had een vriend die heel erg verliefd op mij was. Prima, maar het was niet wederzijds. Begon eerst met heel veel gedram (ik stond niet open voor dingen, leefde in een fantasiewereldje als ik dahct de perfecte man tegen te komen ) en inmiddels simpelweg negatief doen. 'Wat ben je stil, je hebt zeker een hekel aan me. Ik vind nooit liefde' terwijl ik even de hond aan t uitlaten ben en daarom niet reageer op msn. Anyway, had hem gevraagd vanwaar die negativiteit. Krijg als reactie: Kan ik niets aan doen, ik heb pdd-nos.
daar heb ik t wel mee gehad.

Robuust, balen, maar zooo herkenbaar. Ik moest bewust schrijven omdat ik met mijn moeder wegens haar temperament niet kon praten. Maarre je woont nog thuis, dan maakt leeftijd niets uit Moet wel toegeven dat mijn moeder mij bijv probéért huisarrest te geven maar dat vind ik nogal kinderachtig als je bijna 23 bent Voor ouders blijf je echter eeuwig klein

ik heb trouwens een overvolle agenda, eerst volgende gaatje is volgende week donderdag..
Vol met dingen die ik moet doen en mensen die ik wil zien en dan nog zie ik sommige mensen niet half zo vaak als ik zou willen
Zo blij dat ik eindelijk een weekje vakantie heb aan t einde van t jaar

quote:

Op woensdag 25 november 2009 09:03 schreef robuust89 het volgende:...
o, nog een staartje van mijn verhaal the other day, ik ben 20 (twin-tig) jaar oud, en krijg huisarrest omdat ik niet bepaald denderend had gescoord op mijn tentamenweek.
dr was ook helemaal geen vet feest dit weekend ofzo hoor, en dat kaartje kostte ook geen 60 euro
goed dat de vraag hoog is, ander kwam ik er niet vanaf.

goed, ontopic

over stempeltjes, vroeger was ik mij helemaal niet bewust van mijn tistheid nu des de meer! dat is tegelijk een kracht en een zwakte, omdat ik hierdoor erg zelfbewust ben geworden, maar soms ben je geneigd om aan je innerlijke tist de schuld te geven dat iets fout gaat
...

Tistheid, innerlijke tist, autisme begint een cultuur te worden. 90 procent van de dingen waar je tegenaan loopt, komt waarschijnlijk door autisme. Wat houdt het voor jou in dat dat je zelfbewuster bent geworden?

Vrijdag weer naar de tistjes op de soos voor cultureel onderzoek
Na een dagje werken een paar uurtjes tisten (het is ook al een werkwoord ).

Waar ik weleens bang voor ben is dat als mensen zich gaan identificeren met autisme, dat de integratie met normale mensen wat belemmert. Omdat ze zich sterk richten op autisme.

[ Bericht 3% gewijzigd door sempron2400 op 25-11-2009 09:31:27 ]

quote:

Op woensdag 25 november 2009 09:26 schreef sempron2400 het volgende:

[..]

Tistheid, innerlijke tist, autisme begint een cultuur te worden. 90 procent van de dingen waar je tegenaan loopt, komt waarschijnlijk door autisme. Wat houdt het voor jou in dat dat je zelfbewuster bent geworden?

Vrijdag weer naar de tistjes op de soos voor cultureel onderzoek

Waar ik weleens bang voor ben is dat als mensen zich gaan identificeren met autisme, dat de integratie met normale mensen wat belemmert. Omdat ze zich sterk richten op autisme.

ik geef het beestje een naam eigenlijk
een cultuur? explain!
voor mij is het dat ik meer mezelf "onder controle" heb, dat ik dus beter situaties kan handelen die ik eerst niet of slecht kon(sociaal bijvoorbeeld ). ook helpt deze pasverworven kennis over mezelf dat het allemaal een stuk herkenbaarder is, en als je het kan herkennen, dan kan je er iets mee doen

eh ja, goeie! daar wil ik wel voor oppassen, lijkt me handig waar ik nu bezig ben, is me meer focussen op andere mensen dan mezelf, om dan juist minder met jezelf bezig te zijn in die situatie, waardoor het ook makkelijker gaat:P

tis iig niet makkelijk soms, thanks for the heads up!

Autisme als cultuur: het autisme wordt vrijwel niet gezien als een beperking (laat staan handicap), maar als een gezonde neurologische variatie. Men spreekt ook wel van neurodiversiteit. Autisme is dan een unieke manier van leven, met bijbehorende gewoontes.

Het woordenboek vermeldt het volgende:
tist de; m innerlijke ~ autisme
tis•ten tistte, h getist zich autistisch gedragen
tist•heid de; v autisme, autistische zelf
tist•je het; o -s iemand met lager functionerend autisme

Dat wist ik niet: mensen met hoogfunctionerend autisme vallen blijkbaar niet onder de tistjes. Ik denk dat dat komt omdat zij in de grote massa opgaan, niet echt opvallen.