Arctic Monkeys #31- De spanning...napraten over de HMH

Ongecontroleerd losgaan bij Arctic Monkeys is zonde m.i. Je kunt beter normaal genieten van het optreden, anders kun je ook een plaat opzetten.

quote:

Op woensdag 11 november 2009 03:03 schreef Yevgeni het volgende:
Ongecontroleerd losgaan bij Arctic Monkeys is zonde m.i. Je kunt beter normaal genieten van het optreden, anders kun je ook een plaat opzetten.

Mee eens, was er blij mee dat ik het rustig heb kunnen observeren iets verder van het midden vandaan. Daar lenen de nieuwe nummers zich stukken beter voor.

quote:

Op woensdag 11 november 2009 03:02 schreef Aisumasen het volgende:
_{Ja, en ik doe alsof ik het niet gelezen heb .}

Moet ik het doen? Ik was aan het denken om misschien heel de OP even te remaken

quote:

Ik kan juist nooit begrijpen waarom mensen, bij zo'n energieke band als de Arctic Monkeys, zitplaatsen nemen. Kom op, deze muziek is veelal (paar softe nummers natuurlijk) gemaakt om lekker op springen/los te gaan. Bij een akoestisch optreden kan ik het me wel voor stellen, maar een indie/rock-concert... nah.

Leeftijdsrestricties, ik wou geen risico nemen

quote:

Op woensdag 11 november 2009 03:02 schreef Aisumasen het volgende:
"Vroeger..." ...was het Arctic Monkeys-publiek vooraan één groot front van energie. Waarom duurde het applaus dit keer vaak niet langer dan 5 seconden? Waarom vielen er pijnlijke stiltes toen Alex het publiek liet zingen, onder andere in "This House Is A Circus"?

Het was nog steeds wel vol met energie, wat ik alle optredens wat ik gezien heb behalve Lowlands 2009, vond ik zelf. Die pijnlijke stiltes waren denk ik omdat mensen net een beetje bijkwamen van de energie, en daardoor de tekst niet meer wisten. Ik, als grote AM-fan, wist het zelfs eventjes niet meer

Maar ik snap je punt wel een beetje hoor Toch ben ik blij dat ik niet hetzelfde publiek als Lowlands heb gezien, wat logisch is natuurlijk.

quote:

Op woensdag 11 november 2009 03:04 schreef Aisumasen het volgende:

[..]

Mee eens, was er blij mee dat ik het rustig heb kunnen observeren iets verder van het midden vandaan. Daar lenen de nieuwe nummers zich stukken beter voor.

Op Lowlands koos ik voor het laatste, waar ik achteraf nog spijt van heb gekregen ook. Nu heb ik prima kunnen genieten en zo nu en dan vlieg je toch wel uit de bocht. Dat de tienermeisjes dat dan niet trekken, snap ik nooit, het blijven wel de Arctic Monkeys, hè.. Heb vandaag ook een hoop mensen gezien die op ergens 'along the way' op de 'bandwagon' zijn gestapt om alleen maar hip te zijn. Ik veracht ze..

/leest aisumasen's rapportage

Dan heb ik het me toch niet verbeeld! Deze versie van het cornerstone einde is fucking geweldig

Verder heb ik me prima vermaakt en was het een goede 1e keer

quote:

Op woensdag 11 november 2009 02:56 schreef Peter6000 het volgende:
Op de tribune stond iemand op de trap vreselijk 'los te gaan', en ze begon ook nog te schreeuwen 'Fuck jullie allemaal, jullie begrijpen de muziek niet'.

God ja, die heb ik ook nog even gezien toen ik na het halen van mijn jas [moest echt een trein halen] het einde van FA en daarna 505 ging kijken. Wat was dat een lomp wijf zeg Zonder gêne als een zatte stuk stront heen en weer zwalken op de trap en hard roepen inderdaad. Ook nog dat ze "er zo boos om kon worden" dat mensen de muziek niet snapten

Geweldig concert weer vond ik, wel weer totaal anders dan twee jaar terug in de HMH. Toen beleefde ik het sowieso anders denk ik, doordat ik toen heel het concert in de pit heb gestaan en nu iets verder van het podium tussen rustiger [soms té rustig] publiek stond.

Eagles of Death Metal vond ik lekker klinken; ik heb het nieuwste album van ze slechts één keer geluisterd en online een paar keer "Cherry Cola" en kende het dus niet heel goed. Misschien daardoor vond ik veel nummers op elkaar lijken. Wel vond ik het erg strak gespeeld en was het leuk om naar de band te kijken. Gewoon lekkere recht-toe-recht-aan rock waarbij de zanger zo uit een foute '80s porno film leek te zijn gestapt. "Wannabe in L.A." vond ik wel vet

Wel vervelend dat er nog steeds zo'n wannabe publiek afkomt op Arctic Monkeys concerten zeg. Ik had gehoopt dat het nu wel een beetje voorbij zou zijn na een aantal jaar en de hype een beetje weg is. Maar nee, nog steeds bestaat de helft van het publiek uit minderjarige meisjes die er heel erg hip[pie] uit proberen te zien [bijv. die elastiekjes om hun hoofd / over hun voorhoofd ] en die samen met hun ouders te dichtbij de losgaande mensen gaan staan en er vervolgens over gaan zeuren...

Maar goed, ik heb wel genoten van het concert en zoals altijd werd alles live heel clean gespeeld Wel jammer dat het grootste gedeelte van het publiek alleen nummers van het eerste album leken te kennen en daarop mee wilden zingen en springen, maar dat bij Humbug-nummers vrijwel niet deden en zelfs bij FWN niet echt. Zoals al eerder vermeld leek niemand Sketchead te kennen en was ik de enige in mijn naaste omgeving die toen aan het meezingen was
Ik had helaas in een eerder topic al gelezen over het confetti-kanon en verwachtte het dus wel een beetje, maar toen het uitbleef geloofde ik er niet meer zo in. Toen het toch gebeurde vond ik het echt een heel erg vet moment! Echt mooi

Erg genoten van de nieuwe nummers, ook omdat je dan ff kon concentreren op het hele gebeuren i.p.v. in de pit zijn.

was top, even tvp want nu moet ik naar school

quote:

Op woensdag 11 november 2009 03:02 schreef Haunter het volgende:
Ik kan juist nooit begrijpen waarom mensen, bij zo'n energieke band als de Arctic Monkeys, zitplaatsen nemen. Kom op, deze muziek is veelal (paar softe nummers natuurlijk) gemaakt om lekker op springen/los te gaan. Bij een akoestisch optreden kan ik het me wel voor stellen, maar een indie/rock-concert... nah.

Naja in mijn geval: ik heb het nu wel gehad met dat lompe gespring, geduw en gepit. Been there, done that. Nu kom ik alleen nog voor de muziek.

Daarbij komt dat ik niet al te groot ben, dus als ik in de zaal sta, staat er altijd wel iemand voor me die groter is waardoor mijn zicht onttrokken wordt. Ik betaal geen 40 euro om naar een halve band te kijken.

quote:

Op woensdag 11 november 2009 09:18 schreef Xurk het volgende:

[..]

God ja, die heb ik ook nog even gezien toen ik na het halen van mijn jas [moest echt een trein halen] het einde van FA en daarna 505 ging kijken. Wat was dat een lomp wijf zeg Zonder gêne als een zatte stuk stront heen en weer zwalken op de trap en hard roepen inderdaad. Ook nog dat ze "er zo boos om kon worden" dat mensen de muziek niet snapten

Welke tribune was dat precies? Die op etage 1, of die die gewoon te bereiken is vanaf beneden?

quote:

Op woensdag 11 november 2009 03:02 schreef Aisumasen het volgende:
Dat is stukken minder spannend dan je denkt, vraag maar aan AMDB . Het 'akkefietje' wat ik beschreef volgde nadat ik gecontroleerd enthousiast mijn hoofd op een neer wist te bewegen. Het halve publiek bestond uit puberende meisjes die niets gewend zijn.

quote:

Op woensdag 11 november 2009 09:18 schreef Xurk het volgende:
Wel vervelend dat er nog steeds zo'n wannabe publiek afkomt op Arctic Monkeys concerten zeg. Ik had gehoopt dat het nu wel een beetje voorbij zou zijn na een aantal jaar en de hype een beetje weg is. Maar nee, nog steeds bestaat de helft van het publiek uit minderjarige meisjes die er heel erg hip[pie] uit proberen te zien [bijv. die elastiekjes om hun hoofd / over hun voorhoofd ] en die samen met hun ouders te dichtbij de losgaande mensen gaan staan en er vervolgens over gaan zeuren...

Dat zijn wel de meest ergerlijke figuren bij concerten van populaire acts. Ze zien er inderdaad vrij wannabe-hippie uit en kennen alleen de nummers van Favourite Worst Nightmare, hooguit nog een paar van het eerste album. Die kinderen komen ook vooral om een foto/opname te maken van hun "idolen". Heb bij een concert van N*E*R*D nog eens een aanvaring gehad met dat soort types toen ik los wilde gaan.

Zag gister een meisje voor mij zitten SMS'en, dat ze 'vooraan had gestaan, maar dat het daar echt een hel was!" (bij EODM). Wat had je dan verwacht, domme doos?

[ Bericht 0% gewijzigd door Horloge op 11-11-2009 10:43:45 ]

Was ook wel grappig om te zien dat na Brianstorm al meisjes huilend wegliepen van vooraan

Ik vond het publiek wel goed, waar ik stond iig Lekker springen (maar niet zo pitten, dat was meer achter me), kende Humbug volgens mij ook wel, ging wel hard

quote:

Op woensdag 11 november 2009 02:33 schreef Aisumasen het volgende:
Een echte piek werd pas weer bereikt bij "When The Sun Goes Down", eigenlijk al iets te laat. Aan de lichtshow lag het niet, die was treffend. Spotlight op Alex tijdens zijn shine-momenten, al vergat hij de tekst aan het eind (met opzet?). "And what a scummy man/Just give him half a chance, I bet he'll rob you if he can/He don't do major credit cards, I doubt she does receipts/blahblahblahblah!"

1. Je hebt hier zelf de tekst ook verkeerd, de credit cards zitten in het begin van het nummer.
2. Volgens mij zat het iets anders. Ik hoorde dit volgens mij: "And what a scummy man/blahblah/can see it in his eyes that he's got a nasty plan/I hope you're not involved at all!" Oftewel, een mislukte poging om het publiek het einde te laten zingen.

Zo, ook weer wakker na een geweldige avond!

quote:

Op woensdag 11 november 2009 03:02 schreef Aisumasen het volgende:

[..]

Dat is stukken minder spannend dan je denkt, vraag maar aan AMDB . Het 'akkefietje' wat ik beschreef volgde nadat ik gecontroleerd enthousiast mijn hoofd op een neer wist te bewegen. Het halve publiek bestond uit puberende meisjes die niets gewend zijn.

Je bent best een saaie lul ja!

_{Nee geintje hoor, al ben ik je bij AM helemaal kwijtgeraakt geloof ik}

Maar in ieder geval, mijn verslag van de avond:

Rond half 6 aangekomen bij de HMH terwijl de mensen waarmee ik zou komen pas een uur later ongeveer aan zouden komen. Even wat eten gehaald bij de FeBo waar ik Aisu tegen kwam. Een beetje staan wachten voor de deur, ons verbazend over de mensen die aan de zijkanten van de deuren zaten, maar daar echt een uur zaten ook (ze gaan aan de zijkant zitten, en pas als het druk is gaan ze pas voor de deuren staan, hebben ze nog niks aan het 'uren' wachten voor de zaal ).

Maar in ieder geval, EODM begon, en ik vond er weinig aan. Wel een paar leuk gespeelde liedjes maar er komt live amper iets over van de catchyheid die ze wel op plaat hebben. Daarbij zijn de andere muzikanten ook maar een stel wannabe's, de drummer speelt ALTIJD hetzelfde tussenstukje tussen nummers . Jesse Hughes komt altijd over alsof ie helemaal los wil gaan maar het niet kan, waardoor het overkomt alsof hij heel erg last heeft van ongecontroleerde tics/spasmes. Verder word ik ook nogal ziek van het altijd maar herhaalde "CAN YOU DIG IT?"

Het klinkt nu allemaal wel heel erg negatief, maar ik vond het een prima voorprogramma om me door die paar minuten wachten heen te helpen hoor. Al gaat de tijd sneller als je met Aisumasen over AM gerelateerde dingen praat (en het publiek om je heen met vragende gezichten ziet staan: "Waar hebben die twee het in godsnaam over?").

Toen de Arctic Monkeys, compleet verrast door het gordijn! Wel leuk, anders sta je de hele tijd het podium op te staren en te hopen dat ze al komen, nu was ik meer gericht op het praten met mensen ipv zenuwachtig naar het podium kijken.

Dance Little Liar was een lekkere opener, maar bij lange na niet zo goed als de Sandtrap/This House is a Circus combo van twee jaar terug. Bij Brianstorm kwam het retard publiek los, stond kennelijk bij een paar irritante gasten die alleen maar wilden pitten en voor de rest amper iets kenden. Op het einde gingen ze zelfs nog met een grote groep op ander publiek inrennen ofzo (ze vormden een grote kluit mensen, en sloegen op elkaar in ofzo, het was iig heel erg zielig, zeker omdat andere mensen keihard door die groep weggeduwd werden. Ik heb gelukkig nog wel even een trap na gegeven aan één van die gasten toen ik aan de kant moest springen).

De rest van de nummers, mijn hoogtepunten waren echt vooral de Humbug nummers. Ik vind My Propeller op plaat zelf één van de minderen maar live was ie érrug goed. Humbug teleurstelling was voor mij Dangerous Animals. De echt gave momenten uit dat nummer (de effecten op het einde e.d.) kwamen live niet lekker uit de verf.

Mijn absolute hoogtepunt was echt The Jeweller's Hands. Ik vond dat nummer live echt geweldig mooi! Andere hoogtepunt was natuurlijk ook When the Sun goes Down, waar het publiek wel normaal kon doen en gewoon lekker mee kon springen ipv pitten.

Secret Door was geniaal, ik had eigenlijk de hoop op de confetti al opgegeven toen het toch kwam! Waanzinnig mooi in een geweldige uitvoering. De toegift met FA/505 was geweldig en Alex maakte er weer een mooi einde aan door de eer aan de band te laten.

Verder vond ik de schermen erg mooi (alhoewel ik redelijk vooraan stond toch een paar keer naar gekeken ). Ook de lichteffecten waren echt super en gaven bijna elk nummer veel sfeer mee.

En toen op naar huis, met een kater.

Als ik geen stage zou hebben en wat meer geld was ik vanavond weer gegaan.

Oh trouwens, even over dat zitten, ik droomde vannacht dat ik in de HMH kwam en dat er stoelen stonden! En om eerlijk te zijn zou ik het helemaal niet erg vinden als ik het zittend zou moeten kijken. De Humbug nummers zijn er perfect voor!

En publiek dat geen waardering had voor de rustigere/Humbug nummers, donder alsjeblieft op naar iets anders, misselijkmakend was het.

Ik vond juist dat de FWN nummers best goed opgepikt werden hoor. In december 2007 werd This House Is A Circus erg mat ontvangen, maar nu hoorde ik toch velen luidkeels meezingen. Idem voor Do Me A Favour.

quote:

Op woensdag 11 november 2009 11:09 schreef AMDB het volgende:
Maar in ieder geval, EODM begon, en ik vond er weinig aan. Wel een paar leuk gespeelde liedjes maar er komt live amper iets over van de catchyheid die ze wel op plaat hebben. Daarbij zijn de andere muzikanten ook maar een stel wannabe's, de drummer speelt ALTIJD hetzelfde tussenstukje tussen nummers .

Dude! Joey Castillo
Die gast is zo'n baas. Dezelfde stukjes is ook echt onzin. Ik vond persoonlijk Joey veel harder komen op drums dan Matt overigens. Ook ander type drummer maar toch. Joey is zo strak en mept zo hard.

Denk overigens dat Matt zelf het met me eens is Hij heeft al eens gezegd dat ie QotSA had gezien (zelfde drummer) en toen dacht 'Gast ik moet echt harder slaan'.

Overigens is de bassist ook een baas met z'n grote handen.

Maargoed, ik van Dangerous Animals ook heel vet met de tempowisselingen

quote:

Op woensdag 11 november 2009 10:38 schreef Horloge het volgende:
Welke tribune was dat precies? Die op etage 1, of die die gewoon te bereiken is vanaf beneden?

Die vanaf beneden te bereiken is, dus één trap omhoog als je er van buiten de zaal naartoe wil.

Ik merkte wel dat in de tweede helft van de set [nadat er een aantal Humbug-nummers achter elkaar waren geweest] dat ik steeds meer ruimte kwam doordat er achter elkaar meisjes bleven weglopen uit het voorste gedeelte. Ik kwam er niet uit of dat nu kwam doordat ze de meute voor wilden zijn na het concert m.b.t. jassen ophalen en treinen halen, of dat ze Humbug niet kennen / kunnen waarderen Het was in ieder geval wel een gevalletje "good riddance", zeker als het laatste de oorzaak was.

Hij zong btw ook "Your name isn't real but I don't like the sand" bij Dancefloor.

En dat "miserable little shite" deed ook mijn mondhoeken krullen ja.

Wat is er hier vreselijk weinig begrip voor andermans concert beleving zeg.

quote:

Op woensdag 11 november 2009 11:37 schreef Jeroennaarbeneden het volgende:
Wat is er hier vreselijk weinig begrip voor andermans concert beleving zeg.

Jij bedoelt de kritiek op de pittende mensen? Die hebben geen respect voor andermans concertbeleving m.i.

Zelfs op Secret Door gingen sommige mensen pitten

quote:

Op woensdag 11 november 2009 11:40 schreef AMDB het volgende:

[..]

Jij bedoelt de kritiek op de pittende mensen? Die hebben geen respect voor andermans concertbeleving m.i.

Zelfs op Secret Door gingen sommige mensen pitten

Dat was inderdaad overdreven en irritant.

Het is vrij simpel. De zaal is tamelijk groot, je weet dat er voorin een groepje staat dat "los" gaat (en het was allemaal redelijk tam, maar goed). Heel veel respect voor jouw concertbeleving, maar misschien moet je, van alle plekken waar je kán staan, dan eventjes niet daar in de buurt gaan staan?

quote:

Op woensdag 11 november 2009 11:46 schreef Jeroennaarbeneden het volgende:
Het is vrij simpel. De zal is tamelijk groot, je weet dat er voorin een groepje staat dat "los" gaat (en het was allemaal redelijk tam, maar goed). Heel veel respect voor jouw concertbeleving, maar misschien moet je, van alle plekken waar je kán staan, dan eventjes niet daar in de buurt gaan staan?

Misschien stond ik daar eerder dan de pittende mensen? Die kwamen later allemaal naar voren stormen en kunnen heel moeilijk op de zelfde plek blijven staan.

Maar je wéét toch dat het centraal voor het podium, niet helemaal vooraan maar wel in de buurt altijdgebeurd?

Is het goed te doen om vanavond nog (goedkoop) twee kaartjes te scoren bij de HMH?

quote:

Op woensdag 11 november 2009 11:50 schreef Jeroennaarbeneden het volgende:
Maar je wéét toch dat het centraal voor het podium, niet helemaal vooraan maar wel in de buurt altijdgebeurd?

Ja, maar die mensen hadden ook totaal geen respect voor de andere nummers en de mensen om hen heen. Volgens mij draai je de zaken om. Dat het gebeurt weet ik, maar ze blijven vaak totaal belachelijk bezig zonder enig respect voor mensen om hen heen. Ik heb ook wel eens in een pit gestaan maar als ik zag dat er mensen last van hadden zorgde ik er altijd voor dat ik ze niet raakte of iets van ze af ging. Sommige gasten hebben alleen maar oog voor elkaar duwen en maakt het ze niks uit dat ze omstanders keihard raken.