Hallo, ik lurk al lange tijd mee hier en sinds 3 weekjes ben ik mama van een geweldige meid

Ik wil jullie graag om raad vragen, want ik weet het even niet meer. Het is nogal een lang verhaal, sorry daarvoor.
Haar geboortegewicht was 2425 gr. en dat met 41 weken, oftewel te klein. Waarom is onduidelijk.
Het was een lange bevalling en uiteindelijk is ze met behulp van de vacuumpomp ter wereld gekomen.
Ondanks haar lage gewicht deed ze 't vanaf het begin al erg goed.
In het ziekenhuis heeft ze bijvoeding gekregen zodat ze niet zou afvallen (is ook niet gebeurd). Ik ben toen gelijk begonnen ook met borstvoeding. Ook dit ging goed en mn productie kwam erg snel op gang. Zo goed dat ik al vanaf dag 3 geen bijvoeding meer hoefde te geven omdat ik zelfs veelste veel aanmaakte en enorme last kreeg van stuwing.
Er zijn een paar problemen:
1. Ze drinkt heel erg gulzig, zuigt als een gek, waardoor ze erg veel lucht mee krijgt wat weer resulteert in heel veel krampjes.
2. Na de voeding blijft de frustratie en de zuigbehoefte, het is 'voeding, verschonen, frustratie + onstilbare zuigbehoefte maar geen honger, huilen en krampen, uitgeput net voor de volgende voeding in slaap vallen.
3. Mijn linkerborst heeft ze vanaf het begin niet willen pakken, mn tepel is te klein en door de zeer heftige toeschietreflex heeft ze niet door dat er een tepel in haar mond zit. Na overleg met VK raadde de kraamverzorgster me aan een tepelhoedje te gebruiken, dus sindsdien gebruik ik die.
4. Hele erge TSR Mn meisje verslikt zich continu, kan niet meer fatsoenlijk aanleggen vanwege het melk wat uit haar mondje komt gelopen, en ga zomaar door. Oftewel dit resulteert in constante frustratie aan haar kant waardoor het aanleggen helemaal niet meer gaat..
Oftewel, veel plezier heb ik nog niet gehad met borstvoedingen, ik zie er steeds meer en meer tegenop.
Vorige week hebben we een lactatiekundige ingeschakeld. Zij raadde me aan af te kolven in het begin en tussentijds te laten boeren. DIt heb ik een klein weekje geprobeerd maar heeft geen resultaat gehad. Door het tussentijds boeren raakte ze alleen maar meer van slag.
Gisteren was ik het helemaal beu en ben ik begonnen met elke voeding af te kolven en haar elke voeding 100cc te geven (dit werd aangeraden op het CB, ze weegt nu 2900 gram). Sindsdien, nu meer dan een dag later, heb ik een totaal andere baby. Heel tevreden, de helft minder zuigbehoefte (vooral 's avonds nog), valt rustig in slaap, kijkt lekker veel rond, minder gespannen. Wel nog steeds krampes maar minder heftig en korter. Ze drinkt nog steeds heel erg gulzig. Met een Avent-fles speen1 heeft ze de voeding binnen 5 minuten op, ik stop regelmatig tussendoor voor boertjes en dan zuigt ze even op mn vinger (totdat ze door heeft dat daar geen melk uitkomt

). Probeer zo de voeding te rekken tot 20 minuten.
Tepel/speen verwarring is niet echt een issue (besproken met lactatiekundige). Vanaf dag 1 kreeg ze in het ziekenhuis bijvoeding met een speentje (niet echt netjes omdat ongevraagd te doen..) en volgens de lactatiekundige heeft ze daar ook geen moeite mee, maar heeft ze gewoon 1 lijn nodig, dus of alleen borst of alleen tepelhoedje of alleen fles.
Voor mij voelt het momenteel even als een bevrijding en ben blij eindelijk een rustig en tevreden baby te zien. Wil dit even een weekje aankijken om te zien hoe het gaat en even rust in te bouwen voor mezelf. Maar hoe daarna verder?? Blijven kolven? Of toch weer BV proberen (zie ik heel erg tegenop).
Ook zit ik nog met het flesje wat te snel leeg gaat, zijn er andere spenen waar ze minder uitkan zuigen waardoor de voeding langer duurt?
En geef ik haar de juiste hoeveelheid voeding nu? Ze spuugt nu af en toe een klein beetje terug, niet veel. Maar ik las de formule voor flesvoeding, en als ik die berekening doe kom ik op 65cc uit, dat is toch wel erg weinig?
Nou erg lang verhaal, maar ben benieuwd naar jullie raad. Ik ben inmiddels een beetje radeloos. Ik wil gewoon een ukkie die op een prettige manier haar voeding kan krijgen en daarvan kan genieten.
Tijd voor wat anders.. maar wat dan..