Het orginele verhaal uit topic #1 quote:
Ik ben het spuug- en spuugzat. Ik ben al hartpatënt en 31 december heb ik mij haast letterlijk kapot gefietst. Kwestie van 'we zijn er bijna' tegen jezelf zeggen, maar dan 28 keer ofzo. 1 januari zat ik in de auto en had al het idee dat er iets niet in orde was. Leek net alsof bij elke hobbel mijn hart heen en weer rammelde. Maarja, even een par dagen rust en dan komt het wel weer goed. Nee dus.
De maandag er op gewerkt (ik werk in de metaal), maar het volde niet goed. Dinsdag, woensdag en donderdag zo'n beetje hetzelfde, maar het werd elke dag wat erger. Vrijdag (9 januari) naar de huisarts, die stuurt me door naar het ziekenhuis, in het ziekenhuis alle trucendozen open getrokken alleen ze konden niet meer vinden dan te weinig zuurstof in mijn bloed dus maar weer terug naar huis.
De maandag er op rustig gewerkt en op een gegeven moment zelfs om een bureaufunctie gevraagd. Dat kon. maar op den duur werd ook dat teveel want soms moet je toch eens een beetje lopen om iets op te zoeken ofzo, en sinds zo'n beetje halverwege januari zit ik thuis op mijn luie reet.
Hele dag beetje Fokken, forummen en soms wat prutsen met de Lego. Autorijden vertrouw ik mezelf niet meer toe (voel me soms wat licht in het hoofd en ik merk dat ik soms wel erg diep na moet denken voor simpele dingen) dus ergens heen gaan gaat ook niet zo makkelijk. En hoewel ik mij over het algemeen prima kan vermaken met een computer + internet, begin ik het nu wel compleet zat te worden. Zeker omdat ik inmiddels al zo ver heen ben dat ik gewoon bekaf ben als ik alleen maar gedouched heb. Dan is het net alsof ik de hele dag zwaar werk heb verricht (tillen, sjouwen, rennen, vliegen, draven, dat soort gedoe).
Inmiddels heb ik al wat onderzoeken gehad (catheterisatie, inspanningstest, longfunctietest, 24-uurs ECG's en dat soort gedoe) en pas 21 april zie ik mijn cardioloog weer. En hoewel ik het niet zeker weet, vermoed ik dat die dan gaat zeggen wat er aan de hand is en wat er aan gaat gebeuren. En dat duurt lang. Bah.
De kaarten die ik in het ziekenhuis heb gekregen heb ik thuis opgehangen (nouja, dat heeft mijn moeder voor me gedaan
):
Ook nog even wat foto's van mezelf in het ziekenhuis.
Vlak na de operatie:
Ik lag daar inderdaad aan de beademing.
Dit is terug op de afdeling. Nog wel aan de zuurstof en met een ietwat pafferige kop. Dat pleisterspul (niet te verwarren met dat spul wat je tegen een muur aan smeert) in mijn nek is omdat daar wat draadjes met pijnstillers doorheen mijn lichaam in gingen. Dat ging niet door mijn luchtpijp od slokdarm ofzo maar gewoon door wat aderen:
Weer een poos later, geen pleisterspul, geen zuurstofslangetjes, wel een infuus (verbandje om mijn arm):
Lopen kan ik ook, wel met een infuus op wieltjes. Op dat moment werden er rode bloedplaatjes in gepompt. Een wondermiddel:
Infuusvrij in de centrale hal. Leuke balonnetjes, maar ik kan niet kiezen welke ik wil ...
Op zaterdag 10 juni 2023 14:52 schreef GGMM het volgende:Eigenlijk is elke prijs die in het voetbal gewonnen wordt terug te leiden naar het Ajax-DNA