 
		 
			 
			
			
			Ik kreeg ook aandacht terug. De wet van Newton actie=reactie. Dus ik geef haar aandacht en ik krijg even veel aandacht van haar terugquote:Op zondag 18 oktober 2009 16:17 schreef DeepChord het volgende:
Sowieso: aandacht geven. Bweh, geef mij het maar liever..
 
  Gelukkig vond zij dat niet erg omdat ze weet dat ik PDD-NOS heb. Maar ik vind het vervelend dat ik haar dan niet kan troosten en er voor haar zijn.
 Gelukkig vond zij dat niet erg omdat ze weet dat ik PDD-NOS heb. Maar ik vind het vervelend dat ik haar dan niet kan troosten en er voor haar zijn.
											 
			 
			
			
			Buitenspel is geen enorm moeilijk concept, hoewel de redenen voor de regel me wel onduidelijk zijn.quote:Op zondag 18 oktober 2009 15:22 schreef tijnbrein het volgende:
[..]
Een vrouw die van voetbal houdt.
Snap je de buitenspelregel ook dan? Want die snap ik dus niet

Relaties zijn vermoeiend de hele dag aandacht aan iemand geven

 
											 
			 
			
			
			Het concept van de buitenspelregel snap ik wel opzich. Alleen tijdens de wedstrijd gaat het zo snel dat ik het niet zie dat het buitenspel is. En ik vind aan sport sowieso geen bal aan.quote:Op zondag 18 oktober 2009 16:36 schreef Thrackan het volgende:
[..]
Buitenspel is geen enorm moeilijk concept, hoewel de redenen voor de regel me wel onduidelijk zijn.
In mijn ogen moet je als club maar een verdedigingslinie laten staan als je niet wilt dat een aanvaller tussen jouw verdediging en de keeper staat op het moment dat ie aangespeeld wordt
 Zo wel er naar kijken als het zelf doen.
 Zo wel er naar kijken als het zelf doen.   
			 
			
			
			Ik ook .quote:Op zondag 18 oktober 2009 16:39 schreef tijnbrein het volgende:
[..]
. En ik vind aan sport sowieso geen bal aan.Zo wel er naar kijken als het zelf doen.
 
											 
			 
			
			
			Op de MAVO wilden ik met Gym ook altijd schaken, dammen of klaverjassen in plaats van die andere sporten maar dat mocht nooitquote:
 
   
											 
			 
			
			
			Neuh. Keuzevrijheid was mij destijds ook erg vreemd....quote:Op zondag 18 oktober 2009 17:31 schreef tijnbrein het volgende:
[..]
Op de MAVO wilden ik met Gym ook altijd schaken, dammen of klaverjassen in plaats van die andere sporten maar dat mocht nooit

 )
  )
											 
			 
			
			
			Me too, ik vond het naast Goddienst het meest nutteloze vak wat er bestond.quote:Op zondag 18 oktober 2009 18:28 schreef EchtGaaf het volgende:
[..]
Neuh. Keuzevrijheid was mij destijds ook erg vreemd....
Ik had er altijd een pokkehekel aan dat uurtje (soms wel 2)
 
			 
			
			
			


 
			 
			
			
			Laat die foto's eens zien als jij wiltquote:Op zondag 18 oktober 2009 18:47 schreef Cassandra87 het volgende:
Ik ben gek op voetbal, deed altijd analyseren en scouten bij de jeugd
Maar het zien is sowieso moeilijk, net als een handsbal op de 16-meter lijn van de keeper, binnen of buiten? Of een keeper die de bal heeft maar half t doel in duikt, is de bal over of niet geweest? Kwestie van inschatten. Ik zit altijd in t vak schuin boven t doel, dan kun je buitenspel nog wel redelijk zien. De lijnen die getrokken worden op tv zijn nóg duidelijker
Zo dc houd jij niet van aandacht geven?
Ik houd van aandacht geven, iets minder van aandacht krijgen maar het kan ook fijn zijn op zn momenten. Maar momenteel, even helemaal niets graag.
Zo vanmiddag bezig geweest voor mijn schoolopdracht, héle gave foto;s geschoten! Ben er weer blij mee
 
											 
			 
			
			
			 
			 
			
			
			Jij bent toch wel de uitzondering Cassandra87, ik krijg er namelijk wel zoveel moois voor terug.quote:Op zondag 18 oktober 2009 18:47 schreef Cassandra87 het volgende:
Zo dc houd jij niet van aandacht geven?
 .
.
											 
			 
			
			
			Ziet er goed uitquote:Op zondag 18 oktober 2009 18:58 schreef Cassandra87 het volgende:
heb ze in raw, moet ze ff corrigeren en in jpg omzetten
overigens, voor meer fotos: www.rcpictures.nl
 
											 
			 
			
			
			Teamsporten vind ik ook geen bal aan. Aan de andere kant speel ik al menig jaar tafeltennis en daarbij vind ik dubbelen dan weer wel leuk. Hoewel dat ook aan je teamgenoot ligt, dubbelen met iemand waarmee ik niet kan samenwerken is gewoon niks.quote:Op zondag 18 oktober 2009 16:39 schreef tijnbrein het volgende:
[..]
Het concept van de buitenspelregel snap ik wel opzich. Alleen tijdens de wedstrijd gaat het zo snel dat ik het niet zie dat het buitenspel is. En ik vind aan sport sowieso geen bal aan.Zo wel er naar kijken als het zelf doen.
Een gebrek aan ruimtelijk inzicht maakt het voor mij erg moeilijk om de buitenspelregel te snappen.
 
			 
			
			
			 Ik probeer het wel maar het lukt niet.
 Ik probeer het wel maar het lukt niet.  
			 
			
			
			In een niet-emotionele bui vragen wat ze dan wil?quote:Op zondag 18 oktober 2009 20:06 schreef tijnbrein het volgende:
Dit weekend was mijn vriendin bij mij. Op een gegeven moment moest ze huilen om iets. En met die emoties kan ik niks.Ik probeer het wel maar het lukt niet.
Wat kan je daar aan doen?
 )
 )
											 
			 
			
			
			Dat vragen is niet echt het probleem. Het is meer een probleem dat ik mij dan rot voel omdat ik er niet kan zijn voor haar. Maar vragen wat ik in zo'n geval moet doen is wel een goed idee.quote:Op zondag 18 oktober 2009 20:17 schreef Stupendous76 het volgende:
[..]
In een niet-emotionele bui vragen wat ze dan wil?
(Maar dat zegt iemand die verder hetzelfde probleem heeft, dus als mijn tip werkt, graag even terugkoppelen)
 
  
											 
			 
			
			
			 
			 
			
			
			 
			 
			
			
			Het ligt er een beetje aan hoe "labiel" dat huilen overkomt. Als het een huilen is waarbij je niet zeker weet of je een klap krijgt als je haar misschien aanraakt dan zou ik ook niet weten wat te doen.quote:Op zondag 18 oktober 2009 20:06 schreef tijnbrein het volgende:
Dit weekend was mijn vriendin bij mij. Op een gegeven moment moest ze huilen om iets. En met die emoties kan ik niks.Ik probeer het wel maar het lukt niet.
Wat kan je daar aan doen?
 ".
". .
.
											 
			 
			
			
			Op een leuke manier geschoten. Door die boom op de achtergrond en een klein stukje van de dakrailing lijkt het bijna alsof ze de ionosfeer tegemoet springt.quote:Op zondag 18 oktober 2009 21:56 schreef Cassandra87 het volgende:
Ohja, een schoolopdracht waar ik erg blij mee ben:
<foto>
 .
.
											 
			 
			
			
			Op mijn website (zie icoontje) heb ik een aantal boeken staan die ik persoonlijk erg goed vindquote:Op maandag 19 oktober 2009 09:51 schreef w8jij17 het volgende:
Wat is het beste boek over autisme? En is er een link met een overdreven interesse in boeken over criminologie?
 
											 
			 
			
			
			Supermooie foto!quote:Op zondag 18 oktober 2009 21:56 schreef Cassandra87 het volgende:
Tijn in hoeverre weet je niet wat je moet doen? Je hoeft niet altijd wat bemoedigends te zeggen. Wat doe je nu, blijf je staan, houd je afstand? Een knuffel kan voldoende zijn, en meestal is dat al meer dan genoeg.
Ik herken het ook wel hoor, als iemand heel erg emotioneel is weet ik ook niet hoe ik er mee om moet gaan. En volgens mij is het iets natuurlijks, als lachen van de zenuwen (wat ik dus had op een begrafenis..)
Ik geef wel altijd een knuffel, laat merken dat ik er voor iemand ben, maar als ik buiten de situatie sta weet ik verder ook niet hoe of wat. Misschien is het wel onzekerheid, bang dat ik iets verkeerds zeg ofzo
Ohja, een schoolopdracht waar ik erg blij mee ben:
[ link | afbeelding ]
 
			 
			
			
			Dat ligt er aan, van welke invalshoek je het bekijkt. Je hebt ervaringsverhalen van autistische mensen zelf. Die zien hun autisme vaak als een integraal deel van hun persoonlijkheid.quote:Op maandag 19 oktober 2009 09:51 schreef w8jij17 het volgende:
Wat is het beste boek over autisme? En is er een link met een overdreven interesse in boeken over criminologie?
 
			 
			
			
			Ik gaf haar ook een knuffel en spraak haar bemoedigend toe. Maar op dat moment gebeurd er iets waarvan jezelf niets snapt en je probeerd er iets aan te doen en je weet niet of je goed doet enzo. Erg lastig. Gelukkig snapte ze mij reactie wel dus het komt ook wel goed.quote:Op zondag 18 oktober 2009 21:56 schreef Cassandra87 het volgende:
Tijn in hoeverre weet je niet wat je moet doen? Je hoeft niet altijd wat bemoedigends te zeggen. Wat doe je nu, blijf je staan, houd je afstand? Een knuffel kan voldoende zijn, en meestal is dat al meer dan genoeg.
Ik herken het ook wel hoor, als iemand heel erg emotioneel is weet ik ook niet hoe ik er mee om moet gaan. En volgens mij is het iets natuurlijks, als lachen van de zenuwen (wat ik dus had op een begrafenis..)
Ik geef wel altijd een knuffel, laat merken dat ik er voor iemand ben, maar als ik buiten de situatie sta weet ik verder ook niet hoe of wat. Misschien is het wel onzekerheid, bang dat ik iets verkeerds zeg ofzo
Ohja, een schoolopdracht waar ik erg blij mee ben:
[ link | afbeelding ]
 
 Ze huilde omdat het allemaal even te veel de stress van dagenslijks leven enzo en dingen uit het verleden. Dat is erg lastig om daar iets over te zeggen. Maar gewoon een knuffel geven enzo dan komt het meestal wel goed.quote:Op maandag 19 oktober 2009 11:24 schreef DeepChord het volgende:
[..]
Het ligt er een beetje aan hoe "labiel" dat huilen overkomt. Als het een huilen is waarbij je niet zeker weet of je een klap krijgt als je haar misschien aanraakt dan zou ik ook niet weten wat te doen.
Maar als ze een traantje laat om een aandoenlijke scène uit een film dan is het makkelijk om even om haar schouder te gaan hangen en te zeggen "wat ben je toch een schatje ook.".
Maareh, is dit hetzelfde meisje dat je eerst via Internet hebt leren kennen tijnbrein? En dan is ze nú al aan het huilen in jouw bijzijn?.
 .
.
											
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |