quote:
Op maandag 16 november 2009 18:21 schreef AncientSound het volgende:[..]
[..]
Nee, er zijn geen aanwijzingen. Iedereen in mijn familie heeft (veel) kinderen. Mijn moeder heeft zelfs van haar 36ste tot haar 41ste 5 kinderen gekregen. Schoonfamilie het zelfde verhaal. Aan mij mankeert fysiek ook niks, voor zover ik weet. Altijd een regelmatige cyclus enzo. 't Is denk ik meer dat ik me gewoon niet kan voorstellen dat mijn lijf dat ook kan.

Het is toch een wonderlijk gebeuren.
[..]

wat lief!
Hoe is 't ondertussen bij jou en je lief? Enig idee wanneer hij er voor zal willen gaan?
Kijk eens aan, je familie is in ieder geval alvast heeeeel vruchtbaar
Ohh je slaat helemaal de spijker op zn kop! Het is zo'n wonderlijk gebeuren!
Ik stond er laatst weer versteld van toen ik mijn zwangere vriendin zag, opeens drong het zo tot me door dat er een heus kindje, mensje, wezentje in haar groeit. Een wezentje dat helemaal door haar en haar vriend is gemaakt en uit hun groeit! Dat er vanalles gebeurd daar in haar buik, zo ontzettend wonderlijk! Ik ging er bijna van huilen, zo mooi drong het allemaal opeens tot me door!
En dan begrijp ik echt heel goed wat je zegt, dat het gewoon bijna onvoorstelbaar is dat jouw lichaam dat ook zomaar zou kunnen! Dat kan ik me ook echt amper voorstellen!
Het lijkt me ook echt heel bijzonder om het mee te maken, zo'n zwangerschap.
En daarna, dat je kindje uit jou komt en dat je het dan nog beter gaat leren kennen, dat je dan samen met je kindje aan de reis van het leven begint! Ook dat lijkt me echt zo wonderlijk!
Maar ook zo nog onvoorstelbaar nu.
Hier nog geen concrete plannen over wanneer we ervoor zullen gaan.
Ik merk wel dat hij wel bezig is met allerlei ontwikkelingen doormaken binnen z'n eigen denken en doen, in de zin van dat ie met allerlei nieuwe dingen bezig is. En ik denk dat ie daardoor ook veel aan het groeien is, dus dat het zomaar eens zou kunnen dat ie er over een niet al te lange tijd klaar voor gaat zijn.
Maar over wat voor tijd we dan spreken, dat weet ik ook nog niet precies.
Ik zit zelf een beetje in mijn hoofd met volgend jaar begin zomer, dus ergens rond mei/juni.
Dan ben ik net 2/3 maandjes 26 en mijn gevoel trekt toch wel daarheen.
Eerst wil ik dit jaar ook afstuderen voor mijn bachelor, waar ik een beetje tegen aan hik momenteel, dus dat nu eerst maar eens! Dan is dat vast uit de weg!
En rond februari komt dan de baby van onze vrienden, ik denk dat dat misschien ook wel veel los kan maken bij mijn vriendje. Hij is zelf jongste kind en heeft nooit eerder iets meegemaakt dat er een klein babietje in zijn omgeving geboren is. Ik ben de oudste thuis en ik heb het al bij 3 broertjes en zusjes meegemaakt. Mijn mama is ook de oudste, dus ook in mijn omgeving een hoopje kleine neefjes en nichtjes van dichtbij meegemaakt. Bij mijn vriendje woont zijn familie allemaal ver weg, dus ook dat heeft hij nooit gehad. Ik denk dus dat het ook wel spannend zal zijn als dan onze vrienden een babietje krijgen, dat ie dat echt voor het eerst van zo dichtbij mee gaat maken en dat dat ook wel gaat meehelpen in zijn eigen gevoel! Dus ik wacht nog rustig af