Nee, dat kan niet en nu loop je daar tegenaan. Het is ook wel iets van onze maatschappij. Als mensen weten dat je sinds kort een dierbare hebt verloren, is dat meestal het enige onderwerp wat in een gesprek niet ter sprake komt. Het lijkt wel of veel mensen bang zijn voor gevoelens, bang dat je misschien verdrietig wordt of zelfs gaat huilen, dus wordt dit onderwerp vaak behandelt alsof het er niet is. Jammer, want het hoort ook zo bij het leven en zou het leven voor de nabestaanden wat luchtiger en draaglijker kunnen maken.......quote:Op zondag 11 oktober 2009 12:04 schreef gebakken-koekje het volgende:
vorige week was het de verjaardag van mijn moeder, eind deze maand is het een jaar geleden dat ze overleden is en pas nu merk ik dat als een sneltrein doorstomen niet altijd kan
Ja dat ken ik. Maar dat heeft misschien ook te maken met het feit dat iemand die overlijdt, je alleen verdriet bezorgt. Een ex kan je ook woede en andere gevoelens bezorgen. Ik zou het wel heel erg vinden als mijn ex overlijdt; het is wel de vader van mijn kind en iemand waar ik zoveel jaar van mijn leven van gehouden heb.quote:Op zondag 18 oktober 2009 22:55 schreef sergeantpeppers het volgende:
heb vroege heel veel problemen gehad met het feit dat mijn vader al oud was.
grote angst dat ik een van mijn ouders zou verliezen.
vorig jaar was het dan zover dat ik mijn grootstenachtmerrie in de ogen kon kijken, mijn moeder overleed geheel onverwachts.
op de een of andere manier viel het me makkelijk als zijnde dat ik nog steeds een wil had om door te gaan.
tuurlijk, jankte op de raarste plekken soms..
het bizarre en dat heb ik dus niet echt verwacht is dat de breuk met mijn ex me 10x zwaarder weegt (paar maanden erna ...)
ben nu compleet ontspoort
belangrijkste is dat er mensen zijn die je niet in de steek laten en waarmee je kunt praten zoals jij dat fijn vind
gisternacht is mijn broertje ingestort.quote:Op donderdag 22 oktober 2009 21:27 schreef Bill_E het volgende:
nu 3 weken na dato lijk ik er helemaal overheen.. Erg vreemd maar ik heb alleen nog wat rare nachtmerrie's gehad ( waar ik nooit last van heb) Verder kan ik er zonder problemen over praten, of aan denken. Natuurlijk mis ik hem wel een beetje.. Maar misschien moet het ergste nog komen..
Je hebt wel mensen waar je alles tegen kwijt kunt dus ook over de "feestdagen" ?quote:Op donderdag 22 oktober 2009 21:36 schreef lunaris2009 het volgende:
[..]
gisternacht is mijn broertje ingestort.
helemaal overstuur, huilen en bij mijn vader in bed slapen.
dat terwijl mijn moeder nu 13 maanden geleden overleden is en die ogenschijnlijk er goed mee kon om gaan.
zoiets kun je nooit voorspellen.
ik heb het er zelf niet zo heel moeilijk mee.
mijn moeder heeft tot het eind gevochten en er was geen andere uitkomst.
maar goed, vraag me af hoe ik me hou als ik weer een vriendin heb en dus intieme gesprekken heb.
of als ik ooit voor het altaar sta en mijn moeder er niet bij is.
en straks dus weer de feestdagen
Ja dat merk ik inderdaad wel en het is ook grappig om te zien dat het voor andere mensen makkelijker wordt als ze zien dat je er best heel goed over kan praten, dan vragen ze eerst heel voorzichtig hoe het nu met je is terwijl ze je verschrikt aankijken zo van oh jeee wat heb ik nu dan voor vraag gesteld! en als ze zien dat je zonder compleet in te storten antwoord kan geven is het meteen al veel meer ontspannen.quote:Op dinsdag 20 oktober 2009 00:05 schreef childintime het volgende:
[..]
Nee, dat kan niet en nu loop je daar tegenaan. Het is ook wel iets van onze maatschappij. Als mensen weten dat je sinds kort een dierbare hebt verloren, is dat meestal het enige onderwerp wat in een gesprek niet ter sprake komt. Het lijkt wel of veel mensen bang zijn voor gevoelens, bang dat je misschien verdrietig wordt of zelfs gaat huilen, dus wordt dit onderwerp vaak behandelt alsof het er niet is. Jammer, want het hoort ook zo bij het leven en zou het leven voor de nabestaanden wat luchtiger en draaglijker kunnen maken.......
Als ze gevoelloos waren hadden ze je ook geen gezellige avond gewenst. Verder vind ik het een overtrokken reactie van je: Iedereen verwerkt het verlies van een dierbare anders. Ook je omgeving. Ik vind niet dat je ze van gevoelloosheid kan betichten. Voor hen gaat het leven door: Zij hebben niet hun vader verloren.quote:Op zaterdag 24 oktober 2009 16:18 schreef MissSunshine412 het volgende:
Even iets anders: Ik weet niet of ik de enige ben, maar ik had eigenlijk een vergadering bij een vereniging die avond, waar ik dus niet naar toe ging. En toen ik dat naar de voorzitter mailde kreeg ik terug: "Ik hoop dat je een gezellig avond hebt". Terwijl ze donders goed wist dat mijn vader dus een paar maanden geleden overleden is. Ben ik de enige die dit soort gevoelloze mensen kent?
quote:Op donderdag 29 oktober 2009 18:23 schreef krakkemieke het volgende:
Mijn zus en vader zijn overleden.
MissVanilla, als iemand vroeg hoe het ging zei ik: naar omstandigheden goed. Of ik zei dat ik een rotdag had.
En wat hier al gezegd is: er is geen officiele handleiding voor rouwen. Je moet echt doen wat voor jouw gevoel goed is. Als andere mensen het raar vinden dat je niet naar het graf gaat, maar een cordon bleu eet, jammer voor hen. Die cordon bleu was mijn manier van rouwen.
Ik heb altijd erg rekening gehouden met anderen. Maar toen mijn zus overleed, heb ik gedaan wat goed voelde. Ik lachte bv veel om alle goede herinneringen. Je hoort niet te lachen, maar het maakte mijn grote verdriet dragelijk.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |