Omgaan met het overlijden van een dierbare #1

gecondoleerd..
er zijn wel zulke topics, maar niet heel veel idd.

sterkte

kan me er ook niet echt topics over voorstellen.

Denk dat zoiets weleens per PM gaat. Sterkte in ieder geval.

Sterkte.
Ik denk dat weinig mensen behoefte hebben om met vreemde te praten over bijvoorbeeld de leuke verhalen die je opa altijd vertelde. Maar er zou wel een plekje beschikbaar moeten zijn. Voor de mensen die er wel behoefte aan hebben.

Allereerst sterkte met het verlies van je vader.

Je gevoelens kan je beter delen met mensen die je vader ook gekend hebben omdat die ook meestal wel weten wat voor een band jij met je vader had. En in jou geval was het plotseling en ongewenst en in mijn geval was het niet plotseling en zeer gewenst omdat hij al vijf jaar leed. Maar ookal is het voor mij tien jaar geleden, mis ik hem nog steeds en heb nog steeds vragen aan hem te stellen of bevestiging te vragen voor de dingen die ik doe.

Nogmaal sterkte maar praat met je familie, vrienden en kennissen . . .

Heel veel sterkte, Volgens mij is er nog recent een topic geweest over iemand die zijn oom had verloren ofzo

quote:

Op dinsdag 6 oktober 2009 22:24 schreef Bill_E het volgende:

[..]

Klopt en dat doe ik ook zeker. Maar ik ben eigenlijk nu al op zoek naar antwoorden. Dingen wat mijn vrienden en familie ook niet weten. Hoe lang duurt het voor ik het een plaatsje kan geven bijvoorbeeld.
Natuurlijk is dat van persoon tot persoon verschillend.

Mooie verhalen en herinneringen heb ik al een paar dagen gehoord. We hebben gehuild en gelachen.
En daar vind ik ook veel steun in. Maar ik wil ook door met me leven. En doorgaan met de dagelijkse gang van zaken. Wanneer ga je weer naar je werk. Ga je een paar dagen later weer naar een feestje van vrienden. Enz enz enz

Sja. Zoals je zelf al zegt, het wisselt enorm sterk van persoon tot persoon - hoe zit je zelf in elkaar, wat voor band had je met je vader, etc. etc.

De beste raad die ik je kan geven is: probeer vooral goed naar jezelf te kijken en doe vooral de dingen wel en niet die je wel of niet wil doen op de momenten dat jij er zelf aan toebent, zonder je al te zeer af te vragen wat de buitenwereld er van moge denken.

Sterkte.

quote:

Op dinsdag 6 oktober 2009 22:24 schreef Bill_E het volgende:

[..]

Klopt en dat doe ik ook zeker. Maar ik ben eigenlijk nu al op zoek naar antwoorden. Dingen wat mijn vrienden en familie ook niet weten. Hoe lang duurt het voor ik het een plaatsje kan geven bijvoorbeeld.
Natuurlijk is dat van persoon tot persoon verschillend.

Mooie verhalen en herinneringen heb ik al een paar dagen gehoord. We hebben gehuild en gelachen.
En daar vind ik ook veel steun in. Maar ik wil ook door met me leven. En doorgaan met de dagelijkse gang van zaken. Wanneer ga je weer naar je werk. Ga je een paar dagen later weer naar een feestje van vrienden. Enz enz enz

Allereerst gecondoleerd met het verlies van je vader.
Mijn beide ouders zijn al behoorlijk lang geleden overleden (20 en 12 jaar geleden). Wat betreft dingen als weer gaan werken is natuurlijk voor iedereen anders. Ik ben zelf tot na de begrafenis van beide thuis gebleven (bij mijn moeder hebben mijn broer en ik samen met mijn vader de begrafenis geregeld, bij mijn vader moesten mijn broer en ik dit doen), en daarna weer aan het werk gegaan, wel liet mijn werkgever me de ruimte om het even nog een paar dagen rustig aan te doen. Ligt ook een beetje aan je werkgever welke ruimte die je geeft. Sommigen zijn er heel makkelijk in, anderen houden zich strikt aan de regels die er voor staan. Feestjes is iets wat je zelf moet aanvoelen, dat kan niemand voor je doen. Wat voor de één te vroeg is is voor de andere persoon precies goed, ligt er ook een beetje aan hoe je met het verlies omgaat. Accepteer je het meteen of zit je eerst in de ontkenning. Trek je er in ieder geval niets van aan als anderen het te vroeg vinden 'dat je weer plezier wilt maken, het is jouw verlies en jouw leven en daar kan een andere persoon die anders rouwt niets over zeggen.

Zon topic lijkt mij een goed idee Ik ga binnekort namelijk mijn moeder verliezen en het kan fijn zijn om wat van je af te tikken en vooral het te delen met mensen die weten wat je door maakt.

Gecondoleerd

Ik vond wel een ander mooi topic, Algemene In Memoriam (voor iedereen!!) misschien heb je er wat aan ook.

Sterkte
Het is nooit leuk om iemand te verliezen.. Denk daarom terug aan de mooie momenten en geniet ervan!

Veel sterkte!

Anders open je er zelf toch een topic over?

quote:

Op dinsdag 6 oktober 2009 22:41 schreef Cocktailprikker het volgende:
Zon topic lijkt mij een goed idee Ik ga binnekort namelijk mijn moeder verliezen en het kan fijn zijn om wat van je af te tikken en vooral het te delen met mensen die weten wat je door maakt.

Wow

Als het zover is maak een topic erover en ik met andere fokkers zijn bereid om het te lezen

Zo'n topic lijkt me inderdaad een heel goed idee.

Het klinkt heel stom wat ik nu ga zeggen maar in F&F is een In memoriam topic over huisdieren en ondanks dat dit "maar" over huisdieren gaat is het op de een of andere manier een prettige plek om te vertellen over je verlies (zoals TS zojuist heeft gedaan) en geeft het ook ruimte om praktische vragen te stellen.

Ik weet alleen niet of het gepast is om zo'n reeks zomaar te starten, misschien is eer mod die hier eens over na wil denken of er behoefte aan is?

quote:

Op dinsdag 6 oktober 2009 23:08 schreef Bill_E het volgende:

[..]

Kanker ? Mijn vader is ineens gestorven, hartstilstand. Reanimatie hielp niet. Maar de manier hoe hij gestorven is is wel een mooie manier. Gewoon aan het werk wat hij het liefste deed. Zonder ook nog maar iets te voelen. Alleen dan een jaar of 30 te vroeg. Ik heb geen afscheid kunnen nemen, maar vind wel troost in de manier hoe hij gestoven is. Geen lang ziekte bed ofzo

Voor 2 maanden terug is ma opgenomen met trombose in haar voet, benen waren ook erg dik. Sindsdien is ze er alleen op achteruit gegaan. Diagnose kanker kwam zon 4 5 weken terug. Tumor in de lever, uitzaaingen naar haar borst, lymfeklieren. Toen een dag voor ze een punctie zou krijgen vanwege de enorme hoeveelheid vocht in haar lichaamm, kreeg ze een hartaanval. Met ambu naar ziekenhuis. Volgende dag weer een hartaanval. Pompfunctie blijkt sterk verminderd, en er zit ook "iets" in haar hart. Verdere behandeling is zinloos en dus krijgt mama alleen nog pijnbestrijding. Op dit moment is haar situatie stabiel, maar erg slecht. Ze kan haar benen niet meer bewegen zoveel vocht, van alles krijgt ze een blauwe plek of bloeding. Ze slaapt erg veel. Gelukkig is ze thuis en is er 24/7 iemand bij haar, een tante die lang in de zorg heeft gewerkt neemt dat deel op zich, en dat is vooral voor mama erg prettig dat alles op haar eigen tempo kan.

Er is niet echt een prognose, eigenlijk elk moment kan ze een hartaanval krijgen en ze heeft ons laten weten, dat er dan niks gedaan hoeft te worden. Alles wat er geregeld moest worden is inmiddels geregeld, dat is wel fijn.

Ik post er veel over in het Nijmegen SC topic, waar ik meer rondhuis Helpt toch wel om even op een rijtje te zetten hoe en wat... merk ik

quote:

Op dinsdag 6 oktober 2009 23:29 schreef Cocktailprikker het volgende:

[..]

Voor 2 maanden terug is ma opgenomen met trombose in haar voet, benen waren ook erg dik. Sindsdien is ze er alleen op achteruit gegaan. Diagnose kanker kwam zon 4 5 weken terug. Tumor in de lever, uitzaaingen naar haar borst, lymfeklieren. Toen een dag voor ze een punctie zou krijgen vanwege de enorme hoeveelheid vocht in haar lichaamm, kreeg ze een hartaanval. Met ambu naar ziekenhuis. Volgende dag weer een hartaanval. Pompfunctie blijkt sterk verminderd, en er zit ook "iets" in haar hart. Verdere behandeling is zinloos en dus krijgt mama alleen nog pijnbestrijding. Op dit moment is haar situatie stabiel, maar erg slecht. Ze kan haar benen niet meer bewegen zoveel vocht, van alles krijgt ze een blauwe plek of bloeding. Ze slaapt erg veel. Gelukkig is ze thuis en is er 24/7 iemand bij haar, een tante die lang in de zorg heeft gewerkt neemt dat deel op zich, en dat is vooral voor mama erg prettig dat alles op haar eigen tempo kan.

Er is niet echt een prognose, eigenlijk elk moment kan ze een hartaanval krijgen en ze heeft ons laten weten, dat er dan niks gedaan hoeft te worden. Alles wat er geregeld moest worden is inmiddels geregeld, dat is wel fijn.

Ik post er veel over in het Nijmegen SC topic, waar ik meer rondhuis Helpt toch wel om even op een rijtje te zetten hoe en wat... merk ik

Sjees... heel veel sterkte zeg.

Naast dat alles geregeld is, heb je ook alles kunnen zeggen?

Ik heb niet echt dingen die ik nog wil / moet bespreken geloof ik met mijn moeder... Boterde laatste tijd niet zo tussen ons en dat is er nu niet echt beter op geworden.

Mja ik vind een topic met "lotgenoten" wel een goed idee, want ik merk, dat veel mensen niet weten wat ze er mee aan moeten. En dat begrijp ik ook wel, maar toch, het is heel raar hoe je de dingen ervaart die gebeuren. Pas omschreef iemand het redelijk goed, het is alsof je een film zit te kijken waar je zelf in mee speelt. Het is zo onwerkelijk...

De echte gevoelens zullen straks wel komen, als mama overleden is, de begrafenis geweest, en de bloemen in de kliko, en de mensen weer thuis.

quote:

Op dinsdag 6 oktober 2009 23:37 schreef Cocktailprikker het volgende:
Ik heb niet echt dingen die ik nog wil / moet bespreken geloof ik met mijn moeder... Boterde laatste tijd niet zo tussen ons en dat is er nu niet echt beter op geworden.

Mja ik vind een topic met "lotgenoten" wel een goed idee, want ik merk, dat veel mensen niet weten wat ze er mee aan moeten. En dat begrijp ik ook wel, maar toch, het is heel raar hoe je de dingen ervaart die gebeuren. Pas omschreef iemand het redelijk goed, het is alsof je een film zit te kijken waar je zelf in mee speelt. Het is zo onwerkelijk...

De echte gevoelens zullen straks wel komen, als mama overleden is, de begrafenis geweest, en de bloemen in de kliko, en de mensen weer thuis.

Als het kan, probeer dan toch nog wat dingen te bespreken met je moeder, zelfs al botert het niet tussen jullie. Besef dat als je het nu niet doet, het straks nooit meer kan.
Sterkte.

quote:

Op dinsdag 6 oktober 2009 23:37 schreef Cocktailprikker het volgende:
Ik heb niet echt dingen die ik nog wil / moet bespreken geloof ik met mijn moeder... Boterde laatste tijd niet zo tussen ons en dat is er nu niet echt beter op geworden.

Mja ik vind een topic met "lotgenoten" wel een goed idee, want ik merk, dat veel mensen niet weten wat ze er mee aan moeten. En dat begrijp ik ook wel, maar toch, het is heel raar hoe je de dingen ervaart die gebeuren. Pas omschreef iemand het redelijk goed, het is alsof je een film zit te kijken waar je zelf in mee speelt. Het is zo onwerkelijk...

De echte gevoelens zullen straks wel komen, als mama overleden is, de begrafenis geweest, en de bloemen in de kliko, en de mensen weer thuis.

Wat je zegt, herken ik vanaf de andere kant zeg maar. Mijn beste vriend en een goede vriendin hebben beide in korte tijd een van hun ouders verloren en zaten met een hoop vragen waar ze niets mee konden omdat je eigenlijk alleen maak over kan spreken wanneer je het zelf mee maakt.

Als vriendin kun je een luisterend oor bieden of een schouder, en ze overladen met goed bedoelde adviezen maar zolang je het zelf niet mee maakt, kun je je moeilijk inleven.

Ik zag net dat er in OUD ook een topic is voor ouders die hun kinderen verliezen, zeker dat hier dan ook een topic hoort.

Ik heb het gevraagd in de feedback.