Ik zou de pijnstiller adviezen van House in ieder geval niet overnemen!quote:Op zaterdag 4 september 2010 12:04 schreef MarMar het volgende:
Ik droom wel es dat ik bij House ben, alleen word ik altijd wakker voordat hij de oplossing gevonden heeft, ZO FLAUW!
wieso?quote:
ooit geprobeerd, deed geen zak bij mij (was ook voordat ze met wat goede onderzoeken kwamen...)quote:Op zaterdag 4 september 2010 12:11 schreef manda-rijn het volgende:
[..]
wieso?
Nu ben ik helemaal gestopt met de ami
thnxquote:Op zaterdag 4 september 2010 12:17 schreef MarMar het volgende:
[..]
ooit geprobeerd, deed geen zak bij mij (was ook voordat ze met wat goede onderzoeken kwamen...)
Waarom het niet werkt als je het sporadisch neemt: het werkt sowieso pas na een week of drie, en je moet het bijhouden.
Het is dan ook geen reguliere pijnstiller, maar als het goed is verandert het iets op gebied van je neurotransmitters waardoor pijnsignalen minder doorgegeven worden. Het is in grotere doseringen eigenlijk een antidepressiva.
Het wordt voorgeschreven bij bijvoorbeeld fibromyalgie en zenuwpijn en soms hebben mensen er baat bij, vaak niet.
Neurontin?quote:Op zaterdag 4 september 2010 21:58 schreef -sabine- het volgende:
De AD zijn geopperd, maar daar moet ik me nog beter over laten informeren.
Iets met Neuro............. heb ik al eens gehad, dat ging niet oke.
Ja die was het. Ff vragen wat daar ook weer mee was, kweet het niet meer.quote:
Dosering kon niet hoger ivm bijwerkingen? Is meestal niet recht evenredig.. integendeel...?quote:Op zaterdag 4 september 2010 22:23 schreef manda-rijn het volgende:
Overigens heb ik de ami wel een tijd continu gebruikt hoor. Het hielp even heel goed, tot mijn pols steeds instabieler werd en mijn rugpijn erger. Dosering kon niet hoger ivm bijwerkingen. Daarna nam ik mijn ami niet echt meer braaf in, omdat ik na maanden slikken nog steeds last had van vervelende bijwerkingen.
Verder ben ik wel heel therapietrouw wat medicatie betreft(zou ook wat zijn als doktersassistent, beetje tegen je patiënten zeuren dat ze bijv. de kuur wel moeten afmaken en zelf de medicatie niet braaf willen innemen)
Ik kon maximaal 1x per dag 1 tablet en 1x per dag een halve tablet aan. En het hielp op het laatst gewoon niet. Bij hoger dosering zou ik gaan flauw vallen ivm lage bloeddruk als bijwerking. Bloeddruk was met deze dosering 90/55 en stond al regelmatig op het punt om tegen de vlakte te gaan als ik snel op ging staan, want dan werd mijn bloeddruk nog lager.quote:Op zaterdag 4 september 2010 22:30 schreef Evie het volgende:
[..]
Dosering kon niet hoger ivm bijwerkingen? Is meestal niet recht evenredig.. integendeel...?
Zou je dan niet een keer stoppen met de naproxen?quote:Op zaterdag 4 september 2010 21:56 schreef -sabine- het volgende:
Ik heb ... een chronische alvleesklierontsteking ...
Ibuprofen bijvoorbeeld, en alle COX-2 remmers.quote:Op zondag 5 september 2010 20:36 schreef MarMar het volgende:
Ik zou niet weten welke NSAID´s wel goed zouden zijn bij chronische pancreatitis
Je kunt er niet over oordelen, soms kies een patient met de artsEN tussen twee kwaden.quote:Op zondag 5 september 2010 18:44 schreef starla het volgende:
Als er iemand is die ik afkraak is het de arts die slechte medicatievoorschriften geeft, niet de patient. Dat moge toch wel duidelijk zijn uit mijn vorige reacties. Daarnaast hoef je niet de gehele medische achtergrond te kennen om te weten dat naproxen bij iemand met een chronische pancreatitis niet goed is.
quote:Op zondag 5 september 2010 20:36 schreef MarMar het volgende:
Ik zou niet weten welke NSAID´s wel goed zouden zijn bij chronische pancreatitis en het is kiezen of delen..
Als de optie gezonder met meer pijn is, kiezen we hier wss allemaal voor minder gezond en minder pijn.. Kwaliteit van leven gaat namelijk zwaar achteruit met veel pijn, dan maar wat ongezonder en wellicht korter leven.
In dit soort gevallen blijft niet zoveel meer over dan kiezen uit twee kwaden.
Starla is arts-assistent of nog medisch student, maar in veel medische topics aanwezig en alwetend. Niet dat ze ongelijk heeft over bepaalde dingen, maar het is wel om een tíkje kriebelig van te worden inderdaad.quote:Op zondag 5 september 2010 20:54 schreef -sabine- het volgende:
Succes met wat je doet, lijkt me iets medisch te zijn.
Het zijn geen diagnoses, maar mij mening als arts ten aanzien van sommige medicatielijsten waarvan ik schrik, that's all. Als je er niets mee doet, ook prima. Ik heb niemand persoonlijk aangevallen in dit topic, alleen gezegd dat sommige recepten echt niet deugen, ondanks de vele pijn die velen van jullie voelen. 'In de beperking toont zich de meester', zeg ik maar. Veel is dus niet altijd beter, vaak zelfs slechter is mijn ervaring.quote:Op zondag 5 september 2010 20:54 schreef -sabine- het volgende:
Ik stel zelf niet echt prijs op jouw diagnoses tav mijn innames.
quote:Op zondag 5 september 2010 21:01 schreef clumsy_clown het volgende:
Niet dat ze ongelijk heeft over bepaalde dingen, maar het is wel om een tíkje kriebelig van te worden inderdaad.
Oke danquote:Op zondag 5 september 2010 21:01 schreef clumsy_clown het volgende:
[..]
Starla is arts-assistent of nog medisch student, maar in veel medische topics aanwezig en alwetend. Niet dat ze ongelijk heeft over bepaalde dingen, maar het is wel om een tíkje kriebelig van te worden inderdaad.
lol @ ibuprofen, watvoor doseringen had je in gedachte?quote:Op zondag 5 september 2010 20:42 schreef starla het volgende:
[..]
Ibuprofen bijvoorbeeld, en alle COX-2 remmers.
lol? ibuprofen geeft geen risico op pancreatitis en is daarnaast een krachtige pijnstiller. 600mg bruis 3 keer daags is een mooie dosering.quote:Op zondag 5 september 2010 21:46 schreef MarMar het volgende:
lol @ ibuprofen, watvoor doseringen had je in gedachte?
quote:
Ik weet niet of je nu ibuprofen overschat of sommige pijn onderschat, ik denk het tweede.quote:Op maandag 6 september 2010 07:21 schreef starla het volgende:
[..]
lol? ibuprofen geeft geen risico op pancreatitis en is daarnaast een krachtige pijnstiller. 600mg bruis 3 keer daags is een mooie dosering.
[..]
![]()
Pijn schijnt sowieso niet te schalen te zijn; iedereen beleeft pijn anders. Ongetwijfeld zal de werking van pijnstillers ook per persoon verschillen...quote:Op maandag 6 september 2010 09:50 schreef MarMar het volgende:
[..]
Ik weet niet of je nu ibuprofen overschat of sommige pijn onderschat, ik denk het tweede.
Uit nieuwsgirigheid: Bij watvoor soorten pijn past dat volgens jou?
Naproxen is net zo pijnstillend als ibuprofen. Sowieso kun je twijfelen over de toegevoegde waarde van een NSAID bij morfinepreparaten. Het is bij maximale doseringen in het geval van een pancreatitis in ieder geval beter dan naproxen. Daarnaast werkt het één beter voor de ander.quote:Op maandag 6 september 2010 09:50 schreef MarMar het volgende:
Ik weet niet of je nu ibuprofen overschat of sommige pijn onderschat, ik denk het tweede.
Bij alle pijnen werkt het goed. Naproxen misschien iets beter bij klachten van het bewegingsapparaat.quote:Op maandag 6 september 2010 09:50 schreef MarMar het volgende:
Uit nieuwsgirigheid: Bij watvoor soorten pijn past dat volgens jou?
Volgens mij valt ibuprofen gewoon onder stap 1 van pijnstiling, met aanvulling nog in stap 2.quote:Op maandag 6 september 2010 10:16 schreef starla het volgende:
[..]
Naproxen is net zo pijnstillend als ibuprofen. Sowieso kun je twijfelen over de toegevoegde waarde van een NSAID bij morfinepreparaten. Het is bij maximale doseringen in het geval van een pancreatitis in ieder geval beter dan naproxen. Daarnaast werkt het één beter voor de ander.
[..]
Bij alle pijnen werkt het goed. Naproxen misschien iets beter bij klachten van het bewegingsapparaat.
Juist, daarom kun je je afvragen of een NSAID in combinatie met morfinepreparaten wel zinvol is. Iemand kreeg hier PCM + naproxen + 3 verschillende morfinepreparaten. Diegene had ook een pancreatitis.quote:Op maandag 6 september 2010 10:29 schreef MarMar het volgende:
Volgens mij valt ibuprofen gewoon onder stap 1 van pijnstiling, met aanvulling nog in stap 2.
Daar zijn de meesten in dit topic al een eind voorbij Starla
quote:Op zaterdag 4 september 2010 21:56 schreef -sabine- het volgende:
Ik mag oxinorm 8 keer bijslikken per dag. 5 mg
Zes keer Naproxen in kombi met paracetamol. 500mg-1000mg
Oxycontin 10-12 keer per dag. 10mg
Zo nodig een Tramadol, heb ik nu ook op en die werkt wel degelijk goed in kombi met de rest.
Ik heb een chronische alvleesklierontsteking....
Ik heb altijd geleerd:quote:Op maandag 6 september 2010 10:29 schreef MarMar het volgende:
STAP 1
De eerste stap bij pijnbestrijding bestaat uit NSAID's en paracetamol. Deze medicijnen werken goed bij lichte tot matige pijn.
Zo vat ik het ook alleszins niet op, ik ben blij dat we er zo over kunnen praten. Mijn doel was ook niet om de pijn van mensen hier te bagatelliseren, slechts om kritisch te kijken naar de medicatie. Dat vind ik mijn verplichting als arts. Als mensen dit verkeerd op hebben gevat dan mijn excuses daarvoor, maar van sommige medicatielijsten schrok ik echt en vraag ik me serieus af of dat niet beter kan. That's all.quote:Op maandag 6 september 2010 10:29 schreef MarMar het volgende:
Voor de duidelijkheid, dit is niet om je aan te vallen, maar het is gewoon heel moeilijk om iemand die zulke pijn niet ervaart uit te leggen hoe het is.
Ik denk dat het wel zo is dat hoe meer artsen zich ermee bemoeien, hoe meer er voorgeschreven wordt en dat dat soms beter kan.quote:Op maandag 6 september 2010 10:43 schreef starla het volgende:
knip
Zo vat ik het ook alleszins niet op, ik ben blij dat we er zo over kunnen praten. Mijn doel was ook niet om de pijn van mensen hier te bagatelliseren, slechts om kritisch te kijken naar de medicatie. Dat vind ik mijn verplichting als arts. Als mensen dit verkeerd op hebben gevat dan mijn excuses daarvoor, maar van sommige medicatielijsten schrok ik echt en vraag ik me serieus af of dat niet beter kan. That's all.
Dat lijkt op de WHO pijnladder qua pijnbestrijding bij kanker. Hoe zit dat stappenschema dan qua neuropathie? Menig poster krijgt medicatie zoals AD of TENS en iets dergelijks zie ik niet terug in je schema.quote:Op maandag 6 september 2010 10:43 schreef starla het volgende:
[[..]
Ik heb altijd geleerd:
Stap 1: paracetamol
Stap 2: PCM + NSAID
Stap 3: PCM + tramadol
Stap 4: PCM + oxycontin e.d.
Stap 5: Invasief
Deze pijnladder is inderdaad niet van toepassing bij neuropathische pijnen. Eerste keus bij neuropathische pijn zijn de anti-epileptica gabapentine en pregabaline en TCA's. Daarna aangevuld met opioïden. Maar richtlijn verschilt uiteraard per oorzaak en soort neuropathische pijn. Bij continue pijn wordt meestal een TCA gebruikt, bij paroxismale pijnklachten kiest men meestal voor anti-epileptica.quote:Op maandag 6 september 2010 12:38 schreef De_Kardinaal het volgende:
[..]
Dat lijkt op de WHO pijnladder qua pijnbestrijding bij kanker. Hoe zit dat stappenschema dan qua neuropathie? Menig poster krijgt medicatie zoals AD of TENS en iets dergelijks zie ik niet terug in je schema.
Volgens mij is bij geen van die medicatie de exacte werking met betrekking tot het bestrijden van neuropathische pijn? Het zijn toch eigenlijk bijwerkingen die niet als zodanig bedoeld waren? Naar mijn weten zijn er geen medicatie ontwikkeld die specifiek zijn voor neuropathie? Zo ja, welke dan? Daar heeft menig poster hier meer baat bij dan louter mededelen dat de medicatie onjuist gedoseerd is.quote:Op maandag 6 september 2010 12:45 schreef dotKoen het volgende:
[..]
Deze pijnladder is inderdaad niet van toepassing bij neuropathische pijnen. Eerste keus bij neuropathische pijn zijn de anti-epileptica gabapentine en pregabaline en TCA's. Daarna aangevuld met opioïden. Maar richtlijn verschilt uiteraard per oorzaak en soort neuropathische pijn. Bij continue pijn wordt meestal een TCA gebruikt, bij paroxismale pijnklachten kiest men meestal voor anti-epileptica.
Nee, zowel tricyclische antidepressiva als anti-epiliptica zijn oorspronkelijk ontwikkeld voor de behandeling van, je raadt het nooit, depressies en epilepsie. Neuropathische pijn is notoir moeilijk te behandelen. Er zijn voor zover ik weet geen veelgebruikte middelen die alleen de indicatie neuropathische pijn hebben. Je hebt wel ruboxistaurine, maar dat is nog steeds in ontwikkeling.quote:Op maandag 6 september 2010 12:56 schreef De_Kardinaal het volgende:
[..]
Volgens mij is bij geen van die medicatie de exacte werking met betrekking tot het bestrijden van neuropathische pijn? Het zijn toch eigenlijk bijwerkingen die niet als zodanig bedoeld waren? Naar mijn weten zijn er geen medicatie ontwikkeld die specifiek zijn voor neuropathie? Zo ja, welke dan? Daar heeft menig poster hier meer baat bij dan louter mededelen dat de medicatie onjuist gedoseerd is.
Omdat je, ongeacht indicatie, wel iets zinnigs over voorschrijfbeleid kunt zeggen. Zeker als voorschrijvers onvoldoende werkende geneesmiddelen (te) frequent doseren. Daarnaast gaan de meeste opmerkingen van Starla over nociceptieve (niet-neurogene) pijn, waarbij de oorzaak minder van belang is.quote:Waarom zie ik hier Starla dan gewoon zonder anamnese de medicatie te beoordelen?
Dan blijft het dus beperkt tot klooien met de medicatie die bestaat. Ik zie ook weinig hier over het bestrijden van de oorzaak zelf trouwens.quote:Op maandag 6 september 2010 13:04 schreef dotKoen het volgende:
[..]
Nee, zowel tricyclische antidepressiva als anti-epiliptica zijn oorspronkelijk ontwikkeld voor de behandeling van, je raadt het nooit, depressies en epilepsie. Neuropathische pijn is notoir moeilijk te behandelen. Er zijn voor zover ik weet geen veelgebruikte middelen die alleen de indicatie neuropathische pijn hebben. Je hebt wel ruboxistaurine, maar dat is nog steeds in ontwikkeling.
Dat kan ja, maar dan beperkt het zich tot algemene uitspraken. Men kan immers niet zeggen over de exact werkzaamheid en bijwerkingen die iemand heeft bij bepaalde medicatie. Ik neem aan dat je dergelijke medicatie niet zomaar even van de huisarts krijgt voorgeschreven zonder dat er specialist bij betrokken is geweest? Ik mis de rol van de huisarts/apotheker eigenlijk hierin. De huisarts dient op de hoogte te zijn van het medicijn gebruik en de apotheker net zo goed. Hebben die geen actieve rol hierin?quote:Omdat je, ongeacht indicatie, wel iets zinnigs over voorschrijfbeleid kunt zeggen. Zeker als voorschrijvers onvoldoende werkende geneesmiddelen.te frequent doseren.
Dat lijkt me vanzelfsprekend.quote:Op maandag 6 september 2010 13:20 schreef De_Kardinaal het volgende:
[..]
Dan blijft het dus beperkt tot klooien met de medicatie die bestaat. Ik zie ook weinig hier over het bestrijden van de oorzaak zelf trouwens.
[..]
Dat kan ja, maar dan beperkt het zich tot algemene uitspraken. Men kan immers niet zeggen over de exact werkzaamheid en bijwerkingen die iemand heeft bij bepaalde medicatie.
De apotheker gaat over medicatiebewaking. Als er medicatie wordt voorgeschreven die bij een patiënt problemen kan veroorzaken, bijvoorbeeld als interactie bij bestaande middelen, moet de apotheker alarm slaan. Daarnaast wordt de apotheker in consult gevraagd bij specifieke farmacotherapeutische vragen. De huisarts heeft een coördinerende rol, maar in principe is de behandeld arts voor het specifieke probleem (in dit geval: de neuropathische pijn, dus vaak een neuroloog of anesthesioloog) verantwoordelijk voor het beleid.quote:Ik neem aan dat je dergelijke medicatie niet zomaar even van de huisarts krijgt voorgeschreven zonder dat er specialist bij betrokken is geweest? Ik mis de rol van de huisarts/apotheker eigenlijk hierin. De huisarts dient op de hoogte te zijn van het medicijn gebruik en de apotheker net zo goed. Hebben die geen actieve rol hierin?
Dus als je genoeg medicatie krijgt via artsen, om een olifant 24/7 in coma te houden dan hoeft de apotheker dat niet na te vragen, omdat het conform de voorschriften is?quote:Op maandag 6 september 2010 13:26 schreef dotKoen het volgende:
[..]
Dat lijkt me vanzelfsprekend.
[..]
De apotheker gaat over medicatiebewaking. Als er medicatie wordt voorgeschreven die bij een patiënt problemen kan veroorzaken, bijvoorbeeld als interactie bij bestaande middelen, moet de apotheker alarm slaan. Daarnaast wordt de apotheker in consult gevraagd bij specifieke farmacotherapeutische vragen. De huisarts heeft een coördinerende rol, maar in principe is de behandeld arts voor het specifieke probleem (in dit geval: de neuropathische pijn, dus vaak een neuroloog of anesthesioloog) verantwoordelijk voor het beleid.
De huisarts schrijft overigens best middelen voor bij neuropathische pijn. Denk bijvoorbeeld aan postherpetische pijn (na gordelroos). Dat wordt meestal door de huisarts afgehandeld.
Als het een gebruikelijke dosering is zal de apotheker dat meestal niet controleren. Is het inderdaad een veel hogere dosering dan gebruikelijk, of zijn het extra gevaarlijke geneesmiddelen, dan controleert de apotheker meestal het recept en neemt soms contact op met de voorschrijver.quote:Op maandag 6 september 2010 13:38 schreef De_Kardinaal het volgende:
[..]
Dus als je genoeg medicatie krijgt via artsen, om een olifant 24/7 in coma te houden dan hoeft de apotheker dat niet na te vragen, omdat het conform de voorschriften is?
Ja, je beschrijft hier een probleem in de zorg. In Nederland hebben we gelukkig een huisarts, dat hebben veel buitenlandse patiënten niet eens. Voor de huisarts is het lastig zorg te coördineren omdat hij lang niet (op tijd) alle informatie van betreffende specialist krijgt. Daarnaast is de huisarts een generalist, hij kan en hoeft niet alle aspecten van gespecialiseerde zorg te kennen. Dat maakt het ook lastig. Ik zou er als patiënt wel op aandringen per specialisme één behandelend arts te hebben, wat eigenlijk ook de bedoeling is. In principe is elke voorschrijver verantwoordelijk voor zijn eigen recept. Als jij een middel voorschrijft wat een interactie geeft met een bestaand middel, is het jouw verantwoordelijkheid. Gelukkig doet de apotheek ook aan (geautomatiseerde) medicatiebewaking, waardoor fouten van voorschrijvers worden gesignaleerd. Een landelijk medicatie-EPD kan al veel van dit soort problemen wegnemen.quote:Als de huisarts een coördinerende rol heeft dan is het toch aan hem of haar om te coördineren hoe de zorg voor de patiënt het beste kan verlopen? Ik heb van sommige posters gelezen dat hij/zij niet één behandeld arts heeft voor zijn of haar probleem, maar meerderen artsen. Als die allemaal vrolijk een receptje uitschrijven dan stapelt de medicatie wel lekker op en dat verklaart misschien waarom sommige mensen hier wel een aparte combinatie aan medicatie heeft. Wie dient er eigenlijk voor te zorgen dat dit niet kan gebeuren? Je kan dat van een patiënt niet verwachten, die is immers geen arts. De patiënt is letterlijk en figuurlijk het lijdend voorwerp.
Jouw mening als zijnde arts (in de dop of weet ik veel): Heb jij hier dan net als Starla ook je twijfels aan de voorgeschreven (doseringen) medicatie die sommige posters hier gebruiken? Dat jij als arts (?) vindt dat de apotheker gegronde redenen heeft om navraag te doen? Of dat de patiënt toch eens met een overzichtje van het huidige gebruik aan medicatie het beste even wat navraag kan doen bij de huisarts of specialist?quote:Op maandag 6 september 2010 13:44 schreef dotKoen het volgende:
[..]
Als het een gebruikelijke dosering is zal de apotheker dat meestal niet controleren. Is het inderdaad een veel hogere dosering dan gebruikelijk, of zijn het extra gevaarlijke geneesmiddelen, dan controleert de apotheker meestal het recept en neemt soms contact op met de voorschrijver.
[..]
Bij multidisciplinaire ziekten of aandoeningen lijkt het mij lastig één specifieke behandeld arts aan te wijzen. Zeker wanneer het zeldzame ziekte of moeizaam te behandelen aandoeningen betreft. De ene specialist is niet altijd werkzaam in dezelfde praktijk/ziekenhuis als de ander.quote:Ja, je beschrijft hier een probleem in de zorg. In Nederland hebben we gelukkig een huisarts, dat hebben veel buitenlandse patiënten niet eens. Voor de huisarts is het lastig zorg te coördineren omdat hij lang niet (op tijd) alle informatie van betreffende specialist krijgt. Daarnaast is de huisarts een generalist, hij kan en hoeft niet alle aspecten van gespecialiseerde zorg te kennen. Dat maakt het ook lastig. Ik zou er als patiënt wel op aandringen per specialisme één behandelend arts te hebben, wat eigenlijk ook de bedoeling is. In principe is elke voorschrijver verantwoordelijk voor zijn eigen recept. Als jij een middel voorschrijft wat een interactie geeft met een bestaand middel, is het jouw verantwoordelijkheid. Gelukkig doet de apotheek ook aan (geautomatiseerde) medicatiebewaking, waardoor fouten van voorschrijvers worden gesignaleerd. Een landelijk medicatie-EPD kan al veel van dit soort problemen wegnemen.
Dat geldt voor sommige patiënten, maar niet voor iedereen ben ik bang (zoals je vader dus overkomen is).quote:Op maandag 6 september 2010 14:42 schreef Rewimo het volgende:
Ik denk dat de meeste mensen hier in het topic al genoeg over hun lichaam weten om aan de bel te trekken als er iets mis gaat met de medicijnen, maar dat geldt niet voor iedereen. Ik zie daar een mooie taak voor artsen (en apothekers)
Dat geldt dus wel voor meer mensen. Ik kan mij voorstellen dat als je specialist na specialist hebt gehad/gezien je uiteindelijk wel bij een bepaalde combinatie medicatie komt die verre van aan te raden is, (maar het minst slecht is van alle mogelijke combinaties?) waarmee je nog enigszins kan functioneren. Gaat het uiteindelijk om wat het verstandigste is voor de patiënt zelf of gaat het erom wat de patiënt de beste kwaliteit van het leven biedt? Misschien dat mensen zich daarom storen aan Starla (met haar ongetwijfeld goed bedoeld doch cru geformuleerd advies) die even komt vertellen hoe het wel zou moeten?quote:Op maandag 6 september 2010 15:05 schreef AnitraX het volgende:
Bij mij hebben de artsen regelmatig overleg, neurologie en pijnbestrijding, de mld-arts is nu niet meer betrokken omdat hij geen medicatie voorgeschreven heeft. Mijn huisarts word keurig op de hoogte gehouden (op aandringen van mij, werd nog wel eens vergeten brieven van het zh naar ha te sturen door zh) en de apotheek houd alles keurig bij en alles word maandelijks gevraagd aan mijn man (die haalt medicijnen op) of alles nog klopt enz.
Dus de controle is hier echt wel goed.
Hier sluit ik me bij aan....Al zal dat voor buitenstaanders wel erg onbegrijpelijk klinkenquote:Op maandag 6 september 2010 16:16 schreef MarMar het volgende:
Het is inderdaad in veel gevallen een keus tussen twee kwaden en dan gaat imho kwaliteit van leven voor.
Moest er nu iemand zijn die zegt `tien jaar van je leven, maar dan de rest van je leven pijnvrij` kom maar op!
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |