Nog een achtergrondartikel over alle "objectieve" ngo's in de regio:
Amnesty International eenzijdig in rapport Gaza Oorlog (IMO)
Geplaatst doorabby op Friday 28 August @ 00:52:09 GMT+1
_CONTRIBUTEDBY abby
Amnesty International eenzijdig in rapport Gaza Oorlog
IMO Blog, 25 augustus 2009
Sinds de Gaza Oorlog hebben diverse (mensenrechten)organisaties onderzoek gedaan en rapporten uitgebracht over de gebeurtenissen en dan vooral (vermeende) Israëlische schendingen van de mensenrechten en het oorlogsrecht. Voor de vorm wordt er soms bij vermeld dat de raketten van Hamas ook niet deugen, omdat zij geen onderscheid maken tussen burgers en soldaten. Dat is nogal een understatement, want het is Hamas en andere gewapende groeperingen er juist om te doen burgers te treffen en Israël onleefbaar te maken voor Joden. En aangezien bijna iedere Israëli in het leger dient of heeft gediend of moet dienen, zijn zij allemaal schuldig. Er is, net als in de media, in deze rapporten geen aandacht voor de extremistische doelen en de tactieken van Hamas, en ook de oorzaken van de oorlog, het feit dat de Israëlische terugtrekking uit Gaza slechts tot meer geweld en raketten heeft geleid, wordt genegeerd.
Deze rapporten kregen veel media aandacht en worden door velen als het bewijs gezien dat Israël disproportioneel optrad in Gaza en bovendien schuldig is aan oorlogsmisdaden.
Wij hebben één van deze rapporten, die van Amnesty International, onder de loep genomen en uitgebreid besproken. Zie: Gaza War: Review of Amnesty International's Report on Operation Cast Lead.
De bedoeling daarvan is niet om Amnesty zwart te maken, want wij waarderen het vele werk dat zij wereldwijd doet voor de mensenrechten en voor politieke gevangenen. Ikzelf ben om die reden (nog steeds) lid van AI, en zal dat ook blijven, ondanks haar onfaire en onevenwichtige houding jegens en kritiek op Israël.
Het belangrijkste punt van kritiek is dat AI zeer selectief met bronnen omgaat: Palestijnse bronnen en ooggetuigen worden zonder enige reserve geloofd, Israëlische worden selectief gebruikt. Verklaringen van soldaten over eigen wangedrag of briefings van hun officieren om vooral niet te voorzichtig te zijn en agressief te vechten, worden afgewisseld met schrijnende verhalen van Palestijnse slachtoffers en ooggetuigen van Israëlische agressie. Soldaten die bij de betreffende soldaten in een bataljon zaten en de verhalen ontkenden, verhalen van hoe men juist tot het uiterste ging om Palestijnse doden te vermijden etc., werden door AI genegeerd. Er werd een beeld gecreëerd van moedwillige wreedheden en vernielingen, van sadisme en racisme. Zo werden walgelijke graffiti die enkele soldaten op de muren in Palestijnse huizen hadden gekalkt meermaals beschreven en geciteerd en tegenover de verhalen van Palestijnse slachtoffers gezet. Amnesty suggereert dat Israël niet zozeer Hamas, maar de hele bevolking van Gaza een lesje wilde leren en wilde straffen voor de raketten en het aan de macht helpen van Hamas.
Verklaringen van Israëlische politici en het Israëlische leger werden negatief neergezet en direct fel tegengesproken, evenals interne onderzoeken van het Israëlische leger naar diverse incidenten. Men stelt wel erg makkelijk na de beschrijving van de Palestijnse slachtoffers van een voorval, dat er geen Hamas strijders waren, dat er geen dreiging was en dus geen geldige reden voor een aanval. De visie van Israëlische soldaten of de legerleiding wordt niet gegeven. Het is achteraf nauwelijks nog vast te stellen of voor een bepaalde operatie wel of geen geldige reden was en of het militaire doel in verhouding stond tot het risico op burgerdoden of de te verwachte schade aan burgerdoelen. Zonder alle relevante bronnen en informatie te gebruiken en die zonder vooringenomenheid te bestuderen, is dat zeker niet mogelijk.
AI negeert bovendien de oorzaken van de oorlog, en de diverse schendingen door Hamas van het bestand en haar weigering dat te verlengen. Terwijl voornoemde graffiti en de citaten van officieren om agressief te vechten prominent worden gebracht, is er geen enkel agressief of racistisch citaat van Hamas in het rapport te vinden. De Palestijnen zijn immers de slachtoffers en Israël de dader...
Ook wordt Hamas als een lokale organisatie voorgesteld, en de militaire en financiële steun van Iran en andere landen genegeerd. Ook voor de Israëlische angst dat Hamas binnenkort raketten heeft die Tel Aviv kunnen bereiken, en het in Gaza net zo'n militaire macht opbouwt als Hezbollah in Zuid-Libanon, is geen aandacht. Het lijkt alsof het slechts een oorlog is tussen Israël en Hamas, of eigenlijk, tussen Israël en de totaal weerloze bevolking van Gaza.
Israël is zich er terdege van bewust dat er voortdurend een vergrootglas staat op wat het doet, en dat grote aantallen burgerdoden, meer dan in andere conflicten, tot veel verontwaardiging en woede, en harde internationale veroordelingen leiden, en dat dat de voortzetting van de militaire operatie in gevaar brengt. Alleen al daarom zal het proberen burgerdoden zoveel mogelijk te vermijden. Bovendien kunnen burgerdoden ook de interne steun voor de operatie doen afnemen, zoals bijvoorbeeld gebeurde na het bloedbad in de vluchtelingenkampen Sabra en Shatilla tijdens de Eerste Libanon Oorlog, waarvoor Israël indirect mede verantwoordelijk was. Ook de VS kan Israël niet blijven steunen als er teveel 'ongelukken' gebeuren, en zullen het zo nodig dwingen aan de operatie een einde te maken. De suggestie dat Israël bewust de burgerbevolking zo hard mogelijk treft, is dus nogal onwaarschijnlijk. Het is duidelijk dat Israël Hamas zo hard mogelijk wou treffen, niet de burgerbevolking. Waarom anders maandenlang inlichtingen over Hamasdoelen verzamelen, waarom anders precisiewapens gebruiken, de inwoners via folders en telefoontjes waarschuwen, dagelijkse gevechtspauzes inlassen? Ik sluit zeker niet uit dat er fouten zijn gemaakt, dat sommige door AI beschreven wreedheden daadwerkelijk plaatsvonden, dat sommige soldaten afgestompt, onverschillig of wraaklustig waren, maar dat was geen van bovenaf goedgekeurd beleid.
Amnesty ontkent ten onrechte dat Hamas Palestijnen als menselijk schild gebruikte, en toont er begrip voor dat Hamas vanuit burgergebied vocht. Israël had dit strijdtoneel immers uitgekozen, aldus Amnesty, en is dus verantwoordelijk voor de risico's. Ook stelt men dat een oorlog in dergelijk dichtbevolkt gebied voor beide partijen een uitdaging is. Het is de omgekeerde wereld. Nadat Hamas jarenlang raketten op Israël afschoot vanuit civiel gebied, wapens opsloeg in huizen, moskeeën en andere civiele gebouwen, een ondergronds stelsel van tunnels en bunkers bouwde dat via civiele gebouwen met elkaar is verbonden, 'koos' Israël er na lang aarzelen, na een door Hamas verbroken bestand en na diverse waarschuwingen voor om de dichtbevolkte Gazastrook aan te vallen.
Het is onjuist dat er geen bewijzen zouden zijn voor het gebruik door Hamas van burgers als menselijk schild. In diverse filmpjes op YouTube verklaren Hamas leiders hoe men bijvoorbeeld na een waarschuwingstelefoontje van het Israëlische leger te hebben gekregen dat hun huis zou worden gebombardeerd, men snel honderden vrouwen en kinderen mobiliseerde om het huis te beschermen. Het opofferen van de eigen bevolking voor een 'hoger doel' is onderdeel van de ideologie van Hamas zoals verwoord in het Hamas handvest en in diverse toespraken van Hamas leiders. Zij verklaren dat het een eer is als martelaar voor Palestina te sterven, en dat 'we desire death like you desire life', wat als voordeel van de eigen ideologie en zwakte van Israël wordt gezien.
Het vele bewijsmateriaal van het gebruik van civiele gebouwen voor wapenopslag, het bewust plaatsen van militaire installaties nabij huizen, UNRWA scholen of moskeeën, verklaringen van Palestijnen als menselijk schild te zijn gebruikt en te werden tegengehouden als men wilde vluchten, gebruik van ambulances, etc. etc. wordt volkomen genegeerd.
Amnesty meent ten onrechte dat de Gazastrook nog steeds door Israël wordt bezet, en verwart een (gedeeltelijke) blokkade met een bezetting. Volgens de Haagse Conventie is een gebied bezet wanneer het vijandelijke leger er de macht uitoefent:
Territory is considered occupied when it is actually placed under the authority of the hostile army. The occupation extends only to the territory where such authority has been established and can be exercised.
(Hague Regulations, Article 43, geciteerd in rapport van Amnesty)
Dat is in de Gazastrook niet het geval. Je kunt je twijfels hebben bij de Israëlische blokkade van de Gazastrook, maar het is geen bezetting. Het is in feite vrij uniek dat een land een gebied waar een vijandelijk regime aan de macht is dat officieel op haar vernietiging uit is, gelijktijdig militair bestrijdt en van stroom en andere essentiële zaken voorziet. De Gazanen zijn voor een groot deel van Israël afhankelijk, maar hebben tegelijkertijd zelf voor Hamas gekozen nadat Israël zich had teruggetrokken. Het is een ingewikkelde situatie waarover juridische experts het niet eens zijn, maar voor Amnesty is het simpel en is Israël de hoofdverantwoordelijke en hoofdschuldige.
Amnesty pleit voor een wapenembargo tegen zowel Israël en Hamas, alsof beide aan elkaar gelijk te stellen zijn en Hamas Israëls enige vijand is in de regio. Je vraagt je werkelijk af hoe Amnesty zich dat voorstelt. Hamas trekt zich sowieso nergens wat van aan en zal wapens van Iran blijven ontvangen, en Egyptische politie- en veiligheidsmensen aan de grens met Gaza zullen voor een paar dollar de andere kant op blijven kijken, want zij sympathiseren met de Palestijnen en hun salaris is zonder dergelijke bijverdiensten ook niet genoeg om een gezin van 8 kinderen te voeden.
Israëls defensie is sterk afhankelijk van importen uit vooral de VS maar ook Europese landen, en juist deze landen nemen aanbevelingen van AI serieuzer dan bijvoorbeeld Iran. Groot-Brittannië heeft al een gedeeltelijk wapenembargo afgekondigd, en ook in België is dit actueel.
Zowel Israël als Hamas moeten oorlogsmisdadigers berechten en ervoor zorgen dat de volgens Amnesty gebeurde zaken in de toekomst niet meer gebeuren, en AI vindt dat ook het internationaal strafhof en andere VN organen zich hiermee moeten bemoeien. Voor Israëls eigen onafhankelijke rechtsspraak heeft AI weinig respect. Als een schurkenstaat à la Soedan of Zimbabwe moet Israël door de buitenwereld worden gedwongen zich te gedragen.
Amnesty's aanbevelingen laten een totaal gebrek aan inzicht in Israëls veiligheidssituatie en bedreigingen zien. Indien AI's voorstellen werkelijkheid worden, is het feest in de Arabische wereld en onder antizionisten, en kan hun droom werkelijkheid worden. Het is zeer spijtig dat een dergelijke in hoog aanzien staande en in veel opzichten goed werk verrichtende organisatie zo'n eenzijdig en tendentieus rapport over de Gaza Oorlog heeft uitgebracht.
Ratna Pelle
(Voor bronnen voor Hamas gebruik van burgers als menselijk schild etc. zie onderaan artikel: Gaza War: Review of Amnesty International's Report on Operation Cast Lead.
NAP + 0,12