Wat een kulartikelquote:Op woensdag 19 januari 2011 19:21 schreef aloa het volgende:
Cruises naar Antarctica worden stopgezet
[ afbeelding ]
Steeds meer cruiseschepen maken de oversteek naar Antarctica. Zo hebben al 35.000 toeristen het wondere poolgebied met eigen ogen kunnen aanschouwen. Toch ziet het er nu naar uit dat hier een einde aan komt omdat de schepen de kwetsbare regio te zeer bedreigen. Deze zomer zal het laatste grote cruiseschip de tocht naar de Zuidpool maken.
[ afbeelding ]
De IMO (International Maritime Organisation), een organisatie die deel uitmaakt van de VN, heeft namelijk besloten om het gebruik en vervoer van zware stookolie rond Antarctica te verbieden. Onder meer de grote cruiseschepen gebruiken deze brandstof en betalen hier nu een prijs voor. De ban wordt versneld van kracht door het aan de grond lopen van twee schepen in 2009 en het zinken van de M/S Explorer in 2007.
[ afbeelding ]
En zo komt het dat de 'IB Kapitan Khlebnikov', een legendarische Russische ijsbreker, op 10 juli begint aan de laatste rondreis van 66 dagen in het gebied. Verschillende grote maatschappijen zoals Holland America Line, Princess Cruises, Celebrity Cruises, Regent Seven Seas en Chrystal Cruises hebben Antarctica uit hun aanbod geschrapt.
Toch betekent dit niet de doodsteek voor het toerisme in het Zuidpoolgebied. Kleinere schepen die het kunnen stellen zonder zware stookolie en met maximaal 500 passagiers aan boord, blijven wel welkom. Al moeten er wel strengere richtlijnen worden nageleefd. Zo mag men enkel vanaf het moederschip met kleine bootjes voet aan wal zetten op Antarctica. Slechts 100 opvarenden mogen tegelijkertijd gedurende drie uren aan land gaan. Dit alles met de bedoeling om de kostbare regio te beschermen tegen meer onheil. (kve)
[ afbeelding ]
HLN
quote:Gletsjers Groenland smelten in recordtempo
NEW YORK/NUUK - De gletsjers op Groenland hebben afgelopen jaar ernstig te lijden gehad onder de hoge temperaturen.
Onderzoekers hebben in 2010 een smeltrecord vastgesteld, zo meldden zij in het wetenschappelijke tijdschrift Environmental Research Letters.
Uitzonderlijk
''Het afgelopen smeltseizoen was uitzonderlijk. In sommige delen van Groenland smolt het ijs vijftig dagen langer dan gemiddeld'', aldus onderzoeker Marco Tedesco van het City College in de Amerikaanse stad New York.
''Het smelten begon bijzonder vroeg, al aan het einde van april, en hield best lang aan, tot medio september.''
Het onderzoek werd mede betaald door natuurbeschermingsorganisatie WNF en ruimtevaartorganisatie NASA.
Nou, gezien de slechte statistieken voor zowel de NH als ZH, zal het wel erg rustig zijn op WUWT met het aantal zeeijs posts.quote:Op vrijdag 21 januari 2011 16:37 schreef barthol het volgende:
Ook eens even kijken wat de extend van het zee ijs van Antarctica doet.
Hoewel het maximum van het afgelopen najaar vrij hoog was, lijkt er (zo op het eerste gezicht) een minimum aan te komen wat mogenlijk wel eens lager kan worden dan wat we de afgelopen jaren hebben gezien, Het kruipt aardig in de richting van het minimum van 2006.
[ afbeelding ]
zie ook:quote:Warme noordpool oorzaak van sneeuwrecords VS
Grote delen van Canada en de VS kregen dinsdag en woensdag de zevende zware sneeuwstorm van deze winter te verduren. Volgens een nieuwe studie heeft de recordsneeuwval alles te maken met de opwarming van de Noordpool. Grote hoeveelheden warm water stromen naar de Noordelijke IJszee en doen het zee-ijs sneller smelten.
Woensdagmiddag was in Chicago al een halve meter sneeuw gevallen, en er wordt nog meer sneeuw verwacht. In het grootste deel van de staat Illinois waren de wegen onberijdbaar. Nog veel andere deelstaten hebben te maken met extreem winterweer. In Ohio zaten woensdagochtend al 200.000 gezinnen zonder stroom, in New Jersy en Pennsylvania nog eens 50.000 gezinnen. De regio die getroffen werd door hevige sneeuwval, stormwind en ijsregen begint in het midden van de VS en strekt zich uit tot in het noordoosten van Canada, over een afstand van ruim 3000 kilometer.
Warme pool
In het noordpoolgebied was het in januari dan weer ongewoon mild - ruim 20 graden warmer dan normaal. "De eerste week van januari konden we nog varen", zegt David Phillips, een klimatoloog van Environment Canada. Hij heeft het over Baffin Island, zo'n 2000 kilometer ten noorden van Montreal. Eigenlijk moet het daar nu 25 tot 35 graden vriezen, maar op sommige dagen in januari steeg het kwik tot boven het nulpunt. "Voor de tweede winter op een rij kunnen de mensen in het oosten van het poolgebied niet veilig op het ijs gaan om te jagen", schrijft Phillips in een rapport.
De Noordpool warmt veel sneller op dan verwacht. Grote hoeveelheden warmer water stromen nu van de Atlantische Oceaan naar de Noordelijke IJszee en warmen die verder op, schreven onderzoekers vrijdag in het tijdschrift Science. De temperatuur van het water dat noordwaarts door de zee-engte tussen Groenland en Spitsbergen stroomt, bleef tweeduizend jaar vrijwel onveranderd, maar is de voorbije honderd jaar plots met twee graden Celsius omhooggeschoten, zegt Thomas Marchitto van het Instituut voor Arctisch en Alpijns Onderzoek van de Universiteit van Colorado.
Marchitto denkt dat het aan de klimaatverandering ligt. Meer dan 90 procent van de extra warmte die door het broeikaseffect in de atmosfeer gevangen wordt, gaat immers naar de oceanen. En blijkbaar wordt een deel van die warmte naar de Noordelijke IJszee gevoerd.
Poolijs weg
De voorbije jaren werd al duidelijk dat de poolkap elke zomer kleiner wordt. Sommige experts voorspellen dat het Noordpoolijs binnen vijf jaar zo goed als verdwenen zal zijn in augustus. Een paar jaar geleden dacht men nog dat dit ten vroegste rond 2060 het geval zou zijn.
Het is een enorme verandering, want de Noordelijke IJszee is veertien miljoen vierkante kilometer groot, bijna even groot als Rusland. De opwarming kan dramatische gevolgen hebben, want samen met de zuidelijke poolregio is de Noordpool een belangrijke determinant van het klimaat op aarde.
De wetenschappers zijn het er over eens dat de snelle opwarming van de Noordelijke IJszee het klimaatsysteem van de Aarde al veranderd heeft. Een van de gevolgen is dat Noord-Amerika en Europa meer sneeuw krijgen. Naarmate er meer poolijs smelt, is er een grotere oppervlakte water die de warmte van de zomerzon kan opslaan. Van oktober tot januari geeft dat deel van de Noordelijke IJszee die extra warmte weer vrij, in plaats van er zoals vroeger bevroren bij te liggen. Dat heeft de windpatronen op het noordelijke halfrond veranderd. Het gevolg is dat de poolregio relatief warm blijft, terwijl de gebieden ten zuiden daarvan kouder worden en meer sneeuw krijgen. In de toekomst kunnen koude winters met veel sneeuw dus de regel worden in Europa en het oosten van de VS.
quote:Arctic sea ice extent averaged over January 2011 was 13.55 million square kilometers (5.23 million square miles). This was the lowest January ice extent recorded since satellite records began in 1979. It was 50,000 square kilometers (19,300 square miles) below the record low of 13.60 million square kilometers (5.25 million square miles), set in 2006, and 1.27 million square kilometers (490,000 square miles) below the 1979 to 2000 average.
Ice extent in January 2011 remained unusually low in Hudson Bay, Hudson Strait (between southern Baffin Island and Labrador), and Davis Strait (between Baffin Island and Greenland). Normally, these areas freeze over by late November, but this year Hudson Bay did not completely freeze over until mid-January. The Labrador Sea remains largely ice-free.
Door processie van de aardas kan de hoeveelheid licht op de noordelijke gebieden fors varieren.quote:Op dinsdag 15 februari 2011 16:13 schreef barthol het volgende:
Het intrigerende is dat je die scenery van dat poolbos en die fauna moet voorstellen in een pool-lichtregiem, dus poolnachten waarin het 5 maanden donker bleef, en in de zomer 24 uur per dag licht, maar met een lage zon. Want ook in het Eoceen lag het al op 75 tot 80 graden Noorderbreedte.
Bron: ScienceDaily (Mar. 8, 2011)quote:Melting Ice Sheets Now Largest Contributor to Sea Level Rise
— The Greenland and Antarctic ice sheets are losing mass at an accelerating pace, according to a new NASA-funded satellite study. The findings of the study -- the longest to date of changes in polar ice sheet mass -- suggest these ice sheets are overtaking ice loss from Earth's mountain glaciers and ice caps to become the dominant contributor to global sea level rise, much sooner than model forecasts have predicted.
"That ice sheets will dominate future sea level rise is not surprising -- they hold a lot more ice mass than mountain glaciers," said lead author Eric Rignot, of NASA's Jet Propulsion Laboratory, Pasadena, California, and the University of California, Irvine. "What is surprising is this increased contribution by the ice sheets is already happening. If present trends continue, sea level is likely to be significantly higher than levels projected by the United Nations Intergovernmental Panel on Climate Change in 2007. Our study helps reduce uncertainties in near-term projections of sea level rise."
The results of the study will be published this month in Geophysical Research Letters, a journal of the American Geophysical Union.
The nearly 20-year study reveals that in 2006, a year in which comparable results for mass loss in mountain glaciers and ice caps are available from a separate study conducted using other methods, the Greenland and Antarctic ice sheets lost a combined mass of 475 gigatonnes a year on average. That's enough to raise global sea level by an average of 1.3 millimeters (.05 inches) a year. (A gigatonne is one billion metric tons, or more than 2.2 trillion pounds.) Ice sheets are defined as being larger than 50,000 square kilometers, or 20,000 square miles, and only exist in Greenland and Antarctica while ice caps are areas smaller than 50,000 square km.
The pace at which the polar ice sheets are losing mass was found to be accelerating rapidly. Each year over the course of the study, the two ice sheets lost a combined average of 36.3 gigatonnes more than they did the year before. In comparison, the 2006 study of mountain glaciers and ice caps estimated their loss at 402 gigatonnes a year on average, with a year-over-year acceleration rate three times smaller than that of the ice sheets.
Rignot's team combined nearly two decades (1992-2009) of monthly satellite measurements with advanced regional atmospheric climate model data to examine changes in ice sheet mass and trends in acceleration of ice loss.
The study compared two independent measurement techniques. The first characterized the difference between two sets of data: interferometric synthetic aperture radar data from European, Canadian and Japanese satellites and radio echo soundings, which were used to measure ice exiting the ice sheets; and regional atmospheric climate model data from Utrecht University, The Netherlands, used to quantify ice being added to the ice sheets. The other technique used eight years of data from the NASA/German Aerospace Center's Gravity Recovery and Climate Experiment (Grace) satellites, which track minute changes in Earth's gravity field due to changes in Earth's mass distribution, including ice movement.
The team reconciled the differences between techniques and found them to be in agreement, both for total amount and rate of mass loss, over their data sets' eight-year overlapping period. This validated the data sets, establishing a consistent record of ice mass changes since 1992.
The team found that for each year over the 18-year study, the Greenland ice sheet lost mass faster than it did the year before, by an average of 21.9 gigatonnes a year. In Antarctica, the year-over-year speedup in ice mass lost averaged 14.5 gigatonnes.
"These are two totally independent techniques, so it is a major achievement that the results agree so well," said co-author Isabella Velicogna, also jointly with JPL and UC Irvine. "It demonstrates the tremendous progress that's being made in estimating how much ice the ice sheets are gaining and losing, and in analyzing Grace's time-variable gravity data."
The authors conclude that, if current ice sheet melting rates continue for the next four decades, their cumulative loss could raise sea level by 15 centimeters (5.9 inches) by 2050. When this is added to the predicted sea level contribution of 8 centimeters (3.1 inches) from glacial ice caps and 9 centimeters (3.5 inches) from ocean thermal expansion, total sea level rise could reach 32 centimeters (12.6 inches). While this provides one indication of the potential contribution ice sheets could make to sea level in the coming century, the authors caution that considerable uncertainties remain in estimating future ice loss acceleration.
Other participating institutions include the Institute for Marine and Atmospheric Research, Utrecht University, The Netherlands; and the National Center for Atmospheric Research, Boulder, Colorado.
quote:Zeespiegel kan met meer dan 15 centimeter gaan stijgen
Uit een nieuw onderzoek, aan de hand van de satellieten van NASA is gebleken dat de ijskappen op Groenland en Antarctica sneller hun massa verliezen dan gedacht. De uitkomsten van dit onderzoek, het langstlopende sinds de eerste metingen begonnen, suggereren dat het smelten van deze ijskappen een dominantere rol gaat spelen ten opzichte van het smelten van gletsjers. Dit betekend dat het smelten van ijskappen op Groenland en Antarctica ook dominanter wordt op het stijgen van de zeespiegel, sneller dan dat de modellen voorspelde. Het onderzoek duurde 20 jaar in totaal en met resultaten van een separaat onderzoek uit 2006 is te zien dat het ijs op Groenland en Antarctica gezamenlijk 475 gigaton aan massa heeft ingeleverd op jaarbasis. Dat is genoeg om globaal de zeespiegel met 1.3 mm te laten stijgen. De snelheid waarmee het ijs zijn massa verliest wordt steeds groter. Elk jaar smelt er van de ijskappen gemiddeld 36.3 gigaton meer eraf dan het jaar ervoor. In vergelijking, het onderzoek uit 2006 van de gletsjers schatte het verlies op 403 gigaton op jaarbasis, met een snelheid die 3x zo klein is als die van de ijskappen.
"Dat het smelten van de ijskappen de zeespiegel gaat domineren is geen verrassing, ze houden immers meer ijsmassa vast dan gletsjers," aldus wetenschapper Eric Rignot van het NASA's Jet Propulsion Laboratory (JPL) en universiteit van Californie. "Wat verrassend is, is dat de ijskappen nu al veel meer bijdragen aan de stijging. Als deze trend voortzet, dan zal de zee veel meer stijgen dan wat het VN IPCC berekend heeft in 2007. Onze studie helpt het verkleinen van onzekerheden in korte termijn voorspellingen van zeespiegelstijging." Het team van Rignot combineerde bijna 2 decennia (1992-2009) aan maandelijkse satellietmetingen, samen met een geavanceerd klimaatmodel voor de regionale atmosfeer. Zo kon hij veranderingen meten in de massa van ijskappen en verbanden leggen in de snelheid waarmee het ijs verdwijnt.
De studie vergeleek twee onafhankelijke meetmethoden. De eerste karakteriseerde het verschil tussen 2 type data: interferemetrische synthetische diafragma radar data (techniek gebaseerd op licht, red.) van Europese, Canadase en Japanse satellieten en radio-echo soundings welke werden gebruikt om het massaverlies aan ijs van de ijskappen te meten. Tevens is er gebruikt gemaakt van een regionaal atmosferisch klimaatmodel van de Universiteit Utrecht of er ijs werd toegevoegd aan de ijskappen. De andere techniek gebruikte 8 jaar aan data van NASA en data van Duitse GRACE (Gravity Recovery and Climate Experiment) satellieten. Deze bekijken elke minuut het zwaartekrachtsveld van de aarde. Veranderingen in massa veroorzaken veranderingen in het veld, dus ook het smelten van ijskappen is hiermee detecteerbaar. Het team verenigde de verschillen tussen de data en vonden een overeenstemming, beide voor de totale massa en de snelheid van massaverlies, over een tijdspanne van 8 jaar durende periode. Dit valideerde de dataset en vormde zo een reeks gegevens over massaverandering van de ijskappen tussen 1992 en 2009.
Ze hebben ontdekt dat elk jaar (van de 18 jaar durende studie) de ijsmassa op Groenland stuk sneller afneemt dan het jaar ervoor, met een gemiddelde van 21.9 gigaton per jaar. Voor Antarctica is dit 14.5 gigaton per jaar. "Dit zijn 2 totaal verschillende technieken zo het is een grote doorbraak dat de resultaten zo goed passen" zei co wetenschapper Isabelle Velicogna die eveneens bij JPL en UC Irvine zit. "Het laat het enorme progressie zien hoe het ijs in massa toeneemt en afneemt door de data van GRACE te analyseren."
De wetenschappers concluderen dat, als het smelten van de ijskappen in deze mate blijft aanhouden in de komende 4 decennia, de zeespiegel met zon 15 centimeter kan stijgen wereldwijd. Samen met de geschatte stijgingen door het smelten van de glaciale ijskappen (8 cm) en thermische expansie van oceanen (9 cm) zou dit uitkomen op een totaal van 32 cm. Hoewel dit een indicatie geeft van de contributie van het ijs op de zeespiegelstijging waarschuwen de wetenschappers erop dat onzekerheden over de snelheid van het massaverlies blijven bestaan.
©onweer-online
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |