zoals beloofd een verslagje van Piets Spokenfeest van vanmiddag. 't was weer een wat vol programma maar 't liep allemaal als 'n trein en we hebben vooral ook veel lol gehad. ik heb er nog even geen foto's bij, die komen later wel. we hebben trouwens sowieso niet zo heel veel foto's gemaakt, daar was lang niet altijd tijd/ruimte voor helaas.
* er kwamen 4 jongetjes, en Anna was ook uitgenodigd dus met Piet erbij waren er 6 kinderen. we begonnen met ballonnenknallen om de volgorde van de kadootjes te bepalen. dat had Piet vorig jaar zo leuk gevonden, dat wilde hij graag weer. (en gisteren was ie op een ander feestje waar 't kado op de drempel al uit z'n handen gegrist werd en open gescheurd en na een kort 'gaaf!' in een hoek gegooid, dat vond ik zó niet leuk. dan werkt dit echt stukken beter.
* na de kadootjes allemaal aan tafel, wat gepraat over spoken en wat ze daarvan al wisten. verteld dat we vandaag een aantal spokenspelletjes zouden gaan doen om meer te weten te komen over spoken en om te bekijken hoe stoer deze kinderen nou eigenlijk waren. (die uitdaging willen ze altijd wel aangaan.
).
* om te beginnen waren er geen gewone taart of koekjes, maar griezelhapjes, waaronder: groene limonade, wurmenpudding (van die drillpudding met een snoepworm erin), koekjes in de vorm van spoken, spinnewebben, etc., doodshoofdlollies en dropspinnen. als ze 't durfden te proeven vond ik ze al reuzedapper natuurlijk. de meeste recepten had ik
hier vandaan.
* het schrik-spel. (zie moonah hierboven voor uitleg). ik had 't Piet van tevoren al uitgelegd en die wilde graag als eerste naar de gang. hij had zich sterk voorgenomen om zich NIET aan 't schrikken te laten maken. maar dat lukte niet bepaald, MAN wat werd er gegild toen hij bij dat ene snoepje aanbeland was, ik zag 'm echt helemaal verschieten maar hij was echt niet geschrokken hoor, pff!
toen wilde Anna. die is zich echt helemaal lam geschrokken, dat was wel wat zielig. later vertelde ze dat ze toen echt BIJNA moest huilen. maar ze heeft 't niet gedaan, alleen daarom al dapper genoeg voor een spokendiploma wat mij betreft.
het was wel een hilarisch spel inderdaad moonah, maar ook wel behoorlijk heftig. niet iedereen durfde zelfs, en dat hoefde ook niet natuurlijk.
>>intussen vertrok G om de spokenspeurtocht uit te zetten<<
* spokenschieten: 4 flesjes op een rij met daarop 4 pingpongballetjes (waarop een spokengezichtje getekend was). om de beurt mochten ze proberen die 4 balletjes er zo snel mogelijk af te schieten met een waterpistool, vanaf een bepaalde afstand. ik nam de tijd op (al ging dat niet zo officieel want ik kon de stopwatchfunctie op m'n mobiel niet vinden zo gauw dus ik deed alsof.
). (Anna won!
)
* doodshoofdhappen: in plaats van koekhappen had ik 6 marshmellows mbv dropstaafjes in 'doodshoofdjes' veranderd. die met visdraad aan een bezemsteel gehangen (wat een plakkerige bende..), en zo konden 6 kindjes op een rij met hun handen op hun rug naar de door de wind nogal vervaarlijk bungelende doodshoofden happen.
* spokenspeurtocht. G had een aantal vreselijk enge spookachtige koppen geprint op A4 en geplastificeerd. die had hij onderweg opgehangen, en ze moesten dus telkens op zoek naar een volgend spook. het was niet een al te lange speurtocht, we kwamen uit bij een voetbalveldje in 't park, alwaar G zelf als spook uit de bosjes kwam rennen en daarmee wel even indruk maakte.
op dat veldje hebben ze lekker gespeeld, we hadden een voetbal meegenomen, en een groot buiten-frisbee-spel. nadat ze wat uitgeraasd waren kwam er nog een verrassing: ze mochten zelf ook spook gaan spelen. ik had 6 spokenpakken gemaakt, en die werden enthousiast aangetrokken. na eerst elkaar en mij banggemaakt te hebben zijn we door 't park teruggelopen en hebben we alle nietsvermoedende wandelaars de stuipen op 't lijf gejaagd.
sommigen speelden leuk mee, anderen minder, maar de spoken hadden er in elk geval reuze lol in. thuisgekomen weer even wat gegeten (krakerige botten!) en gedronken (weer groene limonade, ze vonden 'm heerlijk!) en ik heb nog een goocheltruc laten zien met drie oogbollen en 3 'snotjes' (uit een ''magische kunsten' pakketje van Roald Dahl - echt Hema
) waar ze zich 't hoofd over gebroken hebben.
*een kort potje 'spokenbingo' (kleine bingo-kaartjes gemaakt met 6 spookjes elk, en de hoeveelheid bingoballen sterk gereduceerd tot getallen t/m 25.
* spokensnoepjesmemory. de witte bekers uit het standaard snoepjesmemory had ik spokengezichtjes gegeven. de gewonnen snoepjes (en bekers
) gingen in 't snoepzakje dat mee naar huis ging.
* hier was eigenlijk nog een (kort en grappig) spookverhaal ingelast in 't programma maar dat zijn we helemaal vergeten. alsnog verteld in de auto tijdens het thuisbrengen.
* de laatste lef-test: een pinata-draak (ver)slaan: ze mochten om de beurt met een knuppel op 't ding rammen maar sjonge dat beest was wel een taaie! gelukkig ging hij uiteindelijk toch stuk en was 't huis weer eens gevuld met een gezellige hoeveelheid reuzenconfetti.
* tijd voor de spokendisco: gordijnen dicht, de discolichten aan. ook hadden we 1 discobal en 1 stroboscoop. lekker dreunmuziek en 'ghostbusters' enzo. iedereen wilde weer als spook, dus snel de spokenpakken weer aan, en jumpen maar. die spokenpakken gingen op den duur wel weer uit, want 't was wel wat warm natuurlijk.
* ik sprong intussen op de fiets om patatjes te gaan halen. dat duurde naar mijn zin best lang maar toen ik thuiskwam vonden ze 't maar jammer dat de disco alweer afgelopen was. een vriend van piet: 'ah toe mama van piet, mogen we niet nog een páár uurtjes doorgaan?'
* patat met div bijgerechtjes gegeten (niks spookachtigs meer aan
) en aan 't eind van de maaltijd kreeg iedereen een spokendiploma met een medaille. daarna zijn ze weer naar huis gebracht.
het klinkt nu wel erg veel als ik 't zo achter elkaar zet, maar 't was nog best te doen. ze hebben tussendoor ook nog regelmatig zelf gespeeld, boven & buiten. dat soort pauzes zijn voor alle partijen erg fijn en nodig.
ze vonden 't allemaal erg leuk. Piets beste vriend had vooraf niet zo'n zin gehad in dat spokengedoe. hij wilde liever als piraat komen, vertelde z'n moeder. maar juist hij was 't fanatiekst met dat spokenpak, en hij wilde 't niet meer uitdoen tot hij thuiswas (en z'n moeder natuurlijk vreselijk aan 't schrikken gemaakt had).
last but not least: Piet heeft er ook erg van genoten.
[ Bericht 0% gewijzigd door bixister op 06-09-2009 00:12:02 ]