Ik was er ook bij, maar kan er niet zo'n heldhaftig verhaal van maken als GasTurbine. Toch een verslagje, omdat ik het persoonlijk altijd wel leuk vind zoiets te lezen. Goed verhaal TS!
We kwamen met z'n 7-en rond half 11 het terrein op. Geen controle en slechts 1 beveiligingsmannetje te zien die nog minder breed is dan mijn vriendin. Afijn, eerst bier halen natuurlijk. De rij was ongelofelijk lang en de bar onderbezet. We namen dus maar meerdere biertjes per persoon mee zodat we niet gelijk weer terug hoefden dat gedrang. Ik nam cola want ik proefde de sfeer al een beetje en had geen zin in deze omstandigheden te drinken.
We kwamen een bekende tegen die zei dat er wat hooligans zich hadden verzamelt aan de linkerkant van het terrein. Daarop besloten wij heel wijselijk om ons door het hele publiek heen naar de andere kant te begeven en wat meer richting het podium. Dit was nog een hele tour, maar het was gelukt. Nog een paar biertjes en een cola gehaald bij de bar aan die kant, en slechts een minuut nadat we elkaar terug hadden gevonden brak de pleuris uit. Mensen stormden alle kanten op, 'geweer' roepend en schreeuwend. We bleven eerst nog even staan (voor zover dat kon) aangezien we niet wisten wat er aan de hand was een geen zin hadden mee te doen in een massahysterie. Twee minuten later hoorden we 'vuurwerk' en begonnen de mensen nog harder te lopen. We begaven ons zo snel mogelijk naar de nooduitgang en waren als 1 van de eerste het terrein af, gelukkig nog bij elkaar want het GSM-netwerk lag plat. Het schijnt dat de pleuris daarna pas goed is uitgebroken met rellen en shit. De muziek stopte abrupt toen we bijna van het terrein waren.
Naar het station lopend kwamen we ongeveer 300 agenten tegen. Op het station zijn we opzij gekopt door wat politiepaarden, maar die regelden ook dat de trein niet té vol zat en we nog enigszins normaal konden reizen. Alhoewel, lopen ging sneller

Er werd aan de noodrem getrokken, maar gelukkig in onze coupe geen ruzies; wel een hoop onervaren drinkers en blowende negers die echt niet meer wisten wat ze aan het doen waren. "Jo jonge rijde we nou of staan we stil te staan jonge?"
Het duurde gelukkig geen drie uur zoals bij TS, want we hadden een van de eerste (misschien wel dé eerste) treinen. Wel duurde het minstens een uur om Vlaardingen te bereiken waar de auto stond om mee naar huis te rijden. Gelukkig dat ik mede de rest nog heb overgehaald om die trein te nemen. De autowegen uit Hoek van Holland waren één grote puinzooi. Dat is het al op een normale stranddag, dus het viel te verwachten, vandaar onze trein naar Vlaardingen en daar de auto pakken.
Was wel een leuk feest.